♨️صوت کامل گفتگوی علمی بازخوانی رویکرد روش‌شناسی دکتر #فیرحی 🔻ارائه دهنده بحث: ■حجت الاسلام والمسلمین دکتر ذبیح‌الله نعیمیان/ عضو هیئت علمی پژوهشگاه اندیشه سیاسی اسلام #گزیده ⭕️ مرحوم فیرحی در مباحث علمی رویکرد گزینشی داشت. 🔻ایشان در جمع‌بندی نظرات علما با رندی، تحریف می‌کرد. 🔰 ایشان می‌گوید درقرن اخیر کسی قائل به ولایت فقیه نبوده است! 🔰 موارد غیراخلاقی بسیاری از روش‌های علمی ایشان دیده‌ام. 🔰 آقای فیرحی مواجهه سیاسی داشت حتی در مباحث عمیق فقهی. به عنوان نمونه در بحث علمی که درباره مفهوم حسبه داشتیم با چند مثال موردی، کل بحث را به محاق می‌برد و از ورود عالمانه به بحث پرهیز می‌کرد. 🔰 ایشان پروژه های فکری داشت برای تحمیل نظریه بر فقه و نص. 🔰روحیه ظاهرا اخلاقی و نرم مهم نیست. فکر مهم است و اینکه کسی حق را بشناسد و مخالفت نکند. فیرحی با خودش صادق نبود و با اینکه حق را شناخت اما پایبند نماند.

مذاکره، «فرصت» نیست! مذاکره، «بیراهه» است، نه «راه». مذاکره، «درد» است، نه «درمان». مذاکره، «سَم» است، نه «نوش‌دارو». مذاکره، «دادن» است، نه «دادن و گرفتن». مذاکره، «ابزارِ غفلت از ظرفیّت‌های وطنی» است. مذاکره، «واگذاریِ یک‌طرفۀ مزیّت‌ها» است. مذاکره، «صرف‌نظر کردن از قوّت‌ها» است. مذاکره، «باغِ سوخته» است، نه «باغِ گلابی». مذاکره، «دو بار از یک سوراخ گزیده‌شدن» است. مذاکره، راهِ «استحاله‌شدنِ ما» است، نه «حل‌شدنِ مسأله». مذاکره، «نقد خریدنِ وعده‌های نسیه» است. مذاکره، از «تلخ‌ترین تجربه‌های ما» است. مذاکره یعنی «برجام»، و برجام یعنی «فلاکتِ اقتصادی». ازاین‌رو: هیچ توجیهی برای بازگشتن به مسیرِ غلطِ مذاکره، پذیرفتنی نیست. عقلِ انقلابی که به کنار، حتّی عقلِ سیاسیِ محض نیز، بازگشتن به بیراهۀ مذاکره را تجویز نمی‌کند. زمینه‌سازی برای تکرار این تجربۀ خطای خسارت‌بار، خیانت است. اگر تجربۀ تلخِ مذاکره، عبرت نگیریم، تاریخ ما را ملامت خواهد کرد. https://eitaa.com/sedgh_mahdijamshidi

🔰 چرا نباید از انتخاب بایدن خوشحال بود؟ ✍️ دکتر حسین کچویان 📍​​​​​تصور اینکه بعد از صد و اندی تجربه پرهزینه و گذر از معبر تاریخی انقلاب اسلامی، کسانی باشند که لازم باشد برایشان در مورد بدی و زشتی‌های آمریکا استدلال شود، بسیار غریب و غیرقابل باور است؛ اما چاره چیست، ظاهرا ملکم‌خان‌ها و تقی‌زاده‌ها همچنان چون شبحی در شهر پرسه می‌زنند و خواهان ذلت و تحقیر مردم خویشند و با وجود اعجازهای مکرری که از قدرت و توانایی مردم دیده‌اند، روی عجز و ضعف مردم تحت تاثیر فشارهای دشمن سرمایه‌گذاری می‌کنند تا آن‌ را دستمایه معامله فروش ایران و ایرانی به دشمن به ثمن بخس و چند دلاری کنند که آن هم حاصل‌شدنی نیست! بدتر از اینکه چشم روی تجربه حدودا صدسال تجاوزگری آمریکا و قتل و غارت ده‌ها میلیون انسان در ده‌ها کشور می‌بندند تا با تحریف و مغالطه برای این یا آن منتخب یا حزب آمریکایی، برای گمراه ‌کردن و فریب مردم خود، پرونده خیرات و حسنات بسازند. ⚜️ 👇👇

✔️ ادامه... 🔸ظاهرا این نوع ارزیابی‌های مضحک از مقایسه حزب دموکرات با حزب جمهوری‌خواه گرفته شده باشد که در آن حزب دموکرات، حزبی مترقی و چپ‌گرا در برابر حزب محافظه‌کار و راست‌گرای جمهوری‌خواه قرار گرفته است؛ اما آیا تاریخ فعالیت‌ها و مواضع این دو حزب در حیات سیاسی آمریکا مصحح اینگونه نتیجه‌گیری‌هاست یا نه؟ 🔹آیا این بیشتر متکی به ظواهر سیاست و حرف‌های رایج و اقوال عامیانه یا شایعه‌گونه در جهان سیاست است تا تاریخ و مستندات واقعی؟ به‌همین جهت، به‌جای نگاه به لایه ‌رویی و ظاهر سیاست یا تردید در حرف‌های افواهی و صفاتی چون چپ‌گرا و مترقی در مورد دموکرات‌ها و برعکس آن، بهتر است به‌ سراغ واقعیات تاریخی مواضع و اقدامات برویم. 🔸برخلاف تصور که این حزب را به‌عنوان حزبی صلح‌طلب پیشرو و عدالت‌خواه ترویج می‌كند، حزبی است که شیطان را از درون شیشه فراخوانده است. آنچه به‌عنوان امپریالیسم و سلطه‌طلبی آمریکا می‌شناسیم، اولین بار توسط «وودرو ویلسون» آغاز شد که به‌عنوان یک دموکرات، خواهان تحقق رویای آمریکایی در جهان بود و از گسترش سرمایه‌داری و پراکندن دموکراسی در جهان سخن می‌گفت. 🔹کارنامه دموکرات‌ها در صلح‌طلبی، پُر و پیمان است زیرا روسای‌جمهور دموکرات بودند که برای برقراری صلح در منطقه از هیچ کوششی دریغ نكردند چون برای اولین بار «کارتر» بود که فلسطینیان را به مسلخ صلح کمپ دیوید برد تا کلینتون در اسلو کار را تمام کند؛ البته این بعد از آن بود که «ترومنِ» دموکرات باوجود مخالفت جهانی، یکطرفه رژیم اشغالگر قدس را به ‌رسمیت شناخت و خنجری خونین را در قلب منطقه فرو برد که هنوز هم خون‌چکان است. 💢کسانی‌ که از مجرای ظواهر و شایعات رایج داوری می‌کنند، نمی‌توانند باور کنند دموکرات‌ها مهم‌ترین دکترین‌های امنیتی آمریکا در جهان را تدوین و تثبیت کرده‌اند که سنگ بنای سلطه‌طلبی و تجاوز آمریکا بوده و هست 🔸برخلاف ادعاهای عجیب در مورد تاثیر دموکرات‌ها در بسط عدالت در جهان، آنها مسوول نابرابری‌های عظیم و بی‌سابقه‌ای هستند که طی چند دهه در جهان میان کشورها و داخل کشورها به وجود آمده است. یکی از دلایل اقبال مردم آمریکا به ترامپ که انتخابات اخیر نیز تداوم آن‌ را نشان داد، همین امر بوده است 🔹قرارگرفتن تمامی صاحبان پلتفرم‌های جهانی چون فیس‌بوک، توییتر، گوگل و دیگر بازیگران اصلی ثروت و قدرت در فضای مجازی، به‌همراه رسانه‌های جهانی در پشت سر بایدن، نشان می‌دهد كه در قیاس با جمهوری‌خواهان خصوصا شاخه ملی‌گرایانِ حامی ترامپ، تهدید آتی جهان، دموکرات‌ها هستند که به اقتضای پیوند و ارتباطات‌شان با غول‌های جهان مجازی، منافع حیاتی‌تر و فوری‌تری در وضعیت کنونی جهان برای نظم‌بخشی به جهان مطابق با منافع آمریکا دارند. 🔗 برای خواندن کامل یادداشت استاد کچوئیان اینجا کلیک کنید. ⚜️

🍃🌷۲۷ آبان سالگرد شهادت شهید مهدی زین الدین در سال ۱۳۶۳ گرامی باد. 💐 هدیه به روح مطهرش ، فاتحة مع الصلوات. 🆔 @gh_karimi

🔴 تشییع یا نبش قبر؟! 🔻به بهانه فوت دکتر فیرحی🔻 🔸تشییع میت سنتی پذیرفته شده و ممدوح در عمده جوامع بشری است. تشییع میت اصطلاحا بدرقه میت و حضور در مراسم دفن و کفن وی است. از آن جهت که می توان برای انتقال مقصود، مفاهیم را توسعه داد، می توان گفت تشییع گاهی فراتر از پشت سر جنازه راه رفتن است و آن زمانی است که پس از مرگ میت او را با ایده‌ها، نظرات، طرفداری‌ها، اعلام برائت ها و یا سرزنش‌هایمان بدرقه می‌کنیم. این مدل تشییع وقتی پشت سر یک عالم، اندیشمند، متفکر و طالب علم باشد اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. 🔹 این روزها شاهد اظهار نظرهای مختلف و متفاوت درباره دکتر فیرحی، عقاید و مسلک وی هستیم. نگارنده به هیچ عنوان در این نوشته به دنبال طرفداری و تأیید و یا رد دکتر فیرحی نیست چرا که اساسا نه سواد اینکار را دارد و نه انگیزه اش را. این یادداشت مبتنی بر کلان پروژه «روش شناسی انتقادی مواجهه جبهه انقلاب با مخالفان فکری و سیاسی» به عنوان یک نقد درون گفتمانی، به دنبال تخطئه اظهار نظر های تک بعدی، سوگیرانه، و مهم تر از همه دیرهنگام بعضی اساتید است. کاری که به مانند نبش قبر میت است که نه تنها سودی ندارد؛ بلکه چیزی جز کم‌کاری همین اساتید در زمان حیات آن میت را اثبات نمی‌کند. اگر او (فیرحی یا هر اندیشمندی که مرده است) چنین گمراه و فاسدالفکر بوده پس کجا بودید در زمانی که او می‌نوشت و تدریس می‌کرد و سخنرانی می‌نمود؟ چرا هیچگاه ملتفت به اندیشه‌هایش نبودید تا در همان زمان با او گفت‌وگو کنید و اگر لازم است چنین بر او بتازید؟ آیا اساسا ایده‌های علمی محکمی داشتید که قد علم کند؟ اگر داشتید که چرا در زمان حیاتش روی میز گفت‌وگو با او نگذاشتید و اگر نداشتید که او بر قدرت ایده‌هایش در عرصه دانش تاخته است و ملامتی نیست. ☑️ نکته این است؛ اگر قرار است فضای اندیشه را محافظت کنیم، سه کار باید انجام شود؛ ⛑ جریان‌شناسی دائمی اندیشه و اندیشمند در ایران معاصر، ⛑ سپس گفت‌وگو با اندیشمندان جریانات مختلف وقتی زنده و پویا هستند و در نهایت اگر لازم شد ⛑ اعلام برائت و روشنگری و مانند این‌ها. این سه کار می‌تواند سه شرط مواجهه عادلانه با اندیشمند و اندیشه باشد. ✔️ اما ظاهرا کاری که ما می‌کنیم و عموما بعد از هر فوتِ اندیشمند و عالمی -به خصوص وقتی با جریان سیاسی ما همراه نباشد- شاهد آن هستیم، حمله به اندیشمند بعد از فوت اوست که نه یک الگوی مناسب برای تشییع در وادی علم بلکه فقط یک نبش قبر دیرهنگام است. ✍️احمد اولیایی #مباحثه #تولید_علم #داود_فیرحی #کرسی_نظریه_پردازی #نویسندگان_حوزوی