🎥 فرازی از صلوات حضرت موسی‌بن جعفر علیه‌السلام اَللهُمَّ صَلِّ عَلى مُوسَى بنِ جَعفَرٍ وَصیِّ الاَبرارِ وَ اِمامِ الاَخیارِ وَ عَیبَةِ الاَنوارِ حَلیفِ السَّجدَةِ الطَّویلَةِ وَ الدُّموعِ الغَزیرَةِ وَ المُناجاةِ الکَثیرَة؛ اللٰهمّ صَلّ علیه و علی آبائه و ابنائه الطّیّبین الطّاهرین المعصومین و رَحمة الله و برکاته. #شهادت_امام_کاظم علیه‌السلام 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 خادمین جهادی http://eitaa.com/jahadidalgan

روضه امام موسی بن جعفر سلام الله علیهما از لسان مقام معظم رهبری دام عزه 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 خادمین جهادی http://eitaa.com/jahadidalgan

👤 حاج محمود #کریمی ▪️ ایام شهادت #امام_کاظم 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 خادمین جهادی http://eitaa.com/jahadidalgan

پیاده روی به سمت حرم امام موسی بن جعفر سلام الله علیهما - امسال 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 خادمین جهادی http://eitaa.com/jahadidalgan

داستان زن زیبا در سلول انفرادی مرد تنها! هارون الرشید کنیزى ‏خوش سیما به زندان امام موسى کاظم(علیه السلام) فرستاد تا آن ‏حضرت را آزار دهد. امام در این باره فرمود: به هارون بگو: «"بَلْ أَنتُم بِهَدِیتِکُمْ تَفْرَحُونَ"؛ بلکه شمایید که به هدیه خود شادمانید. مرا به این کنیز و امثال ‏او نیازى نیست.» هارون از این پاسخ خشمگین‏ شد و به فرستاده خویش گفت: «به نزد او برگرد و بگو که ما تو را نیز به‏دلخواه تو نگرفتیم و زندانى‏ نکردیم و آن کنیز را پیش‏ او بگذار و خود بازگرد.» فرستاده فرمان هارون را به انجام رساند و خود بازگشت. با بازگشت‏ فرستاده، هارون از مجلس خویش برخاست و پیشکارش را به زندان امام ‏موسى کاظم(ع) روانه کرد تا از حال آن زن تفحّص کند. پیشکار آن زن را دید که به سجده افتاده و سر از سجده برنمى‏دارد و مى‏گوید: "قدوس سبحانک ‏سبحانک". هارون از شنیدن این خبر شگفت‏زده شد و گفت: به خدا موسى بن جعفر، آن کنیز را جادو کرده است. او را نزد من بیاورید. کنیز را که ‏مى‏لرزید و دیده به آسمان دوخته بود در پیشگاه هارون حاضر کردند. هارون از او پرسید : «این چه حالى است که دارى؟» کنیز پاسخ گفت: «این حال، حال موسى‏بن جعفر است. من نزد او ایستاده بودم و او شب و روز نماز مى‏گذارد. چون از نماز فارغ شد زبان به تسبیح و تقدیس خداوند گشود. من از او پرسیدم: سرورم! آیا شما را نیازى نیست تا آن را رفع کنم؟ او پرسید: مرا چه نیازى به تو باشد؟ گفتم: مرا براى رفع حوایج شما بدین جا فرستاده‏اند. گفت: اینان چه هدفى دارند؟» کنیز گفت: «پس نگریستم ‏ناگهان بوستانى دیدم که اول و آخر آن در نگاه من پیدا نبود، در این ‏بوستان جایگاه‌هایى مفروش به پر و پرنیان بود و خدمتکاران زن و مردى‏که خوش سیماتر از آنها و جامه‏اى زیباتر از جامه آنها ندیده بودم، بر این‏ جایگاه‌ها نشسته بودند. آنها جامه‏اى حریر سبز پوشیده بودند و تاج‌ها و درّ و یاقوت داشتند و در دست‌هایشان آبریزها و حوله‏ها و هرگونه طعام‏ بود. من به سجده افتادم تا آن که این خادم مرا بلند کرد و در آن لحظه ‏پى ‏بردم که کجا هستم . » هارون گفت: «اى خبیث! شاید به هنگامى که در سجده بودى، خواب ‏تو را در گرفته و این امور را در خواب دیده باشى؟» کنیز پاسخ داد: «به خدا سوگند نه سرورم. پیش از آن که به سجده روم‏ این مناظر را دیدم و به همین خاطر به سجده افتادم . » هارون به پیشکارش گفت: «این زن خبیث را نزد خود نگه دار تا مبادا کسى این سخن را از او بشنود.» زن به نماز ایستاد و چون در این باره از او پرسیدند، گفت: «عبد صالح (امام موسى کاظم‏ علیه السلام) را چنین دیدم.» وقتی هم ‏از سخنانى که گفته بود، پرسیدند، پاسخ داد: «چون آن منظره را دیدم ‏کنیزان مرا ندا دادند که اى فلان از عبد صالح دورى گزین تا ما بر او واردشویم که ما ویژه اوییم نه تو . » این ماجرا چند روز پیش از شهادت امام کاظم علیه السلام رخ ‏داد اما آن زن تا زمان مرگش به همین حال بود. 📚بحارالانوار 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 خادمین جهادی http://eitaa.com/jahadidalgan

امروز و فات پدر امیرالمؤمنین سلام الله علیه است. ابوطالب پدر امام علی(سلام الله علیه) را بشناسیم:

ـ🍃🍀🍃🍀 ‌ـ🍀🍃🍀 ﷽ ‌ـ🍃🍀 ‌ـ🍀 عبد مَناف بْن عَبْدُالْمُطّلب بن هاشم معروف به ابوطالب پدر امام علی(سلام الله علیه)، عموی پیامبر اسلام(صلی الله علیه و اله و سلم) و از بزرگان مکه و طایفه بنی‌هاشم بود. ابوطالب در مدت کوتاهی، دو منصب رفادت (مهمانداری حاجیان) و سقایت (آب‌رسانی به حاجیان) را در مکه بر عهده داشت. وی بازرگان بود و عطر و گندم خرید و فروش می ‌کرد. بنابر روایتی از امیر مؤمنان(سلام الله علیه) و آنچه مورخان درباره ابوطالب گفته‌اند: وی با وجود تهیدستی، عزیز و بزرگ قریش و دارای هیبت، وقار و حکمت بود. درباره جود و سخاوت او گفته‌اند: روزهایی که او اطعام می ‌داد، کسی از قریش اطعام نمی ‌کرد.وی اولین کسی بود که در عصر جاهلی، سوگند را در شهادت اولیای دم بنا نهاد و بعدها اسلام آن را امضا نمود.بنابر نقل حلبی او بنا بر شیوه پدرش، شراب را بر خود حرام کرده بود. سرپرستی پیامبر(صلی الله علیه و اله و سلم): ابوطالب، به سفارش پدرش، کفالت پیامبر(صلی الله علیه و اله و سلم)، برادرزاده هشت‌‌ساله‌اش را بر عهده گرفت.ابن شهرآشوب می‌گوید: عبدالمطلب هنگام مرگ، ابوطالب را طلبید و گفت: ای پسرم! تو به خوبی شدت علاقه و محبت مرا نسبت به محمد (صلی الله علیه و اله و سلم) دانسته‌ای، اکنون چگونه وصیت مرا درباره او عملی خواهی کرد؟ ابوطالب پاسخ گفت: مرا به محمد(صلی الله علیه و اله و سلم) سفارش نکن که او پسر من و برادرزاده من است. چون عبدالمطلب از دنیا رفت، ابوطالب، محمد(صلی الله علیه و اله و سلم) را بر خود و همه خاندانش در خوراک و پوشاک مقدم می‌داشت. ابن هشام نیز می‌نویسد: وی توجهی ویژه به محمد(صلی الله علیه و اله و سلم) داشت و بیش از فرزندانش به او محبت و نیکی می ‌ورزید. بهترین غذا را برای وی فراهم می‌ساخت و بسترش را در کنار بستر خود قرار می‌داد و می ‌کوشید همواره او را همراه خود داشته باشد. ابوطالب همیشه هنگام غذا خوردن به فرزندان خود می‌گفت: صبر کنید تا پسرم محمد(صلی الله علیه و اله و سلم) بیاید. حمایت از پیامبر(صلی الله علیه و اله و سلم): گزارش‌های تاریخی از حمایت‌های بی ‌دریغ ابوطالب از رسول اکرم(صلی الله علیه و اله و سلم) در برابر فشارها و تهدیدهای قریش نسبت به پیامبر(صلی الله علیه و اله و سلم) حکایت دارد. وی با آنکه در زمان بعثت رسول خدا(صلی الله علیه و اله و سلم) ۷۵ سال داشت، با وی در انجام رسالتش همراه شد و در دیدارها و گفتگوهایش با سران قریش، رسماً حمایت خویش را از او اعلام کرد. به گفته یعقوبی این حمایت تا آنجا بود که ابوطالب و همسرش بسان پدر و مادر محمد(صلی الله علیه و اله و سلم) گردیدند. درگذشت پیامبر(صلی الله علیه و اله و سلم) روز وفات وی در حالی که به شدت محزون بود و می‌ گریست، به امیر مؤمنان سلام الله علیه دستور غسل و کفن او را داد و برای وی طلب رحمت کرد.و هنگامی که به محل دفن وی رسید، فرمود: آن گونه برای تو طلب آمرزش و شفاعت می‌کنم که جن و انس دچار شگفتی شوند. پیکر وی را در مکه، کنار قبر پدرش عبدالمطلب و در قبرستان حُجون به خاک سپردند. پیامبر(صلی الله علیه و اله و سلم) در روز وفات ابوطالب فرمود: تا زمانی که ابوطالب زنده بود قریش از من واهمه داشت.شیخ مفید روایت می‌کند هنگام درگذشت ابوطالب، جبرئیل بر پیامبر(صلی الله علیه و اله و سلم) نازل گردید و به ایشان گفت: از مکه خارج شو که یاوری در این شهر نداری.پیامبر(صلی الله علیه و اله و سلم) سال وفات ابوطالب و خدیجه(سلام الله علیها) را «عامُ الحُزْن» (به معنای سال اندوه) نامید. 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 خادمین جهادی http://eitaa.com/jahadidalgan 🍀 🍃🍀 🍀🍃🍀 🍃🍀🍃🍀

أسعد الله أیامکم عیدتان مبارک.