📣 بلندگوی قیام حسینی، همچنان کار میکند
✍رهبر انقلاب : انقلاب حسینی یک انقلاب صامت نیست، یک انقلاب ناطق است؛ یک قیامی است که بلندگویش کار میکند. انقلاب حسینی به برکت همین رجزهایی که خوانده شده، به برکت حرف‌ها و خطبه‌هایی که حسین‌بن‌علی زده ایراد کرده و بعد از واقعه‌ی عاشورا آنچه زینب کبریٰ (س) و بقیّه‌ی زنان خاندان عصمت و طهارت و امام سجّاد (ع) گفته‌اند و خوانده‌اند، واقعه‌ی عاشورا چهره‌ی خودش را مجسّم و روشن میکند.
۵۲/۱۱/۱۲
@jahesh6
✅زینب را انتخاب‌هایش زینب کرد
✍رهبر معظم انقلاب: زینب کبری یک زن بزرگ است. عظمتی که این زن بزرگ در چشم ملت‌های اسلامی دارد از چیست؟ نمی‌شود گفت به‌خاطر این است که دختر علی بن ابی‌طالب یا خواهر حسین بن علی و یا حسن بن علی است. نسبت‌ها هرگز نمی‌توانند چنین عظمتی را خلق کنند. همه‌ی ائمه‌ی ما دختران و مادران و خواهرانی داشتند اما کو یک نفر مثل زینب کبری؟
ارزش و عظمت زینب کبری به خاطر موضع و حرکت عظیم انسانی و اسلامی و بر اساس تکلیف الهی است. کار او، تصمیم او، نوع حرکت او، به او این‌طور عظمت بخشید. هر کس چنین کاری بکند، ولو دختر امیرالمؤمنین هم نباشد، عظمت پیدا میکند. بخش عمده‌ی این عظمت از این‌جاست که اولاً موقعیت را شناخت؛ هم موقعیت قبل از رفتن امام حسین به کربلا، هم موقعیت لحظات بحرانی روز عاشورا، هم موقعیت حوادث کشنده بعد از شهادت امام حسین را و ثانیاً طبق هر موقعیت یک انتخاب کرد. این انتخاب‌ها زینب را ساخت.
📚 برگرفته از کتاب انسان 250 ساله
@jahesh6
19.8M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
◾️سخنی تکان‌دهنده از امام حسین(ع)، ناراحت‌کننده‌تر از زخمهای بدن مقدسش
#ما_ملت_امام_حسینیم
@jahesh6
۱. دست کشیدن از کسب و کار
شایسته است محبان آن حضرت در این روز دست از کسب و کار بکشند، نیازهای خانه را در این روز تهیه و ذخیره نکنند، به عزاداری و نوحه سرایی بپردازند و همچون کسانی که عزیزترین افراد خویش را از دست داده‌اند، غم زده و اندوهگین باشند.
امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام در همین باره فرموده‌اند: «هر کس در روز عاشورا، دست از تلاش برای دنیا بردارد، خداوند حاجت‌های دنیوی و اخروی او را برآورده می‌سازد و هر کس که روز عاشورا، روز اندوه و غم و گریه‌اش باشد، خداوند روز قیامت را روز سرور و شادی او قرار دهد و در بهشت با دیدار ما، چشمش روشن می‌شود و هر کس که روز عاشورا را برای خود روز برکت بداند و در آن روز برای منزل خویش اموالی را ذخیره سازد، آن اموال برای او برکتی نخواهد داشت.»
۲. تسلیت گفتن به یکدیگر
امام باقر علیه‌السلام فرموده‌اند: «شیعیان در این روز به یکدیگر تسلیت بگویند و چه بهتر که با این جمله‌ها باشد: «عَظَّمَ اللّهُ أُجُورَنا بِمُصابِنا بِالْحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ، وَ جَعَلَنا وَ إِیاکُمْ مِنَ الطّالِبِینَ بِثارِهِ، مَعَ وَلِیهِ الاِْمامِ الْمَهْدِیِّ مِنْ آلِ مُحَمَّد عَلَیهِمُ السَّلامُ.» که معنی آن چنین است:«بزرگ گرداند خدا پاداش ما را در سوگواریمان بر حسین علیه‌السلام و قرار دهد خداوند ما و شما را از خون خواهانش به همراه ولیش امام مهدی از خاندان محمّد (علیهم السلام)»
۳. زیارت قبر امام حسین علیه‌السلام
مرحوم «ابن قولویه»(رحمه الله) مطابق روایتی می‌گوید: «کسی که در روز عاشورا کنار قبر امام حسین علیه‌السلام باشد و زائران را کمک کند و آب دهد، مانند کسی است که لشکر آن حضرت را سیراب کرده باشد و گویا با آن حضرت در کربلا حاضر بوده است.»
۴. هزار مرتبه لعن بر قاتلان امام حسین علیه‌السلام
هزار مرتبه بر قاتلان آن حضرت لعنت فرستاده و گفته شود: «اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَینِ(علیه السلام)»
۵. خواندن هزار مرتبه سوره توحید
خواندن هزار مرتبه سوره «توحید» در این روز فضیلت فراوانی دارد. امام صادق علیه‌السلام در این باره فرموده است: «هر کس در روز عاشورا هزار مرتبه سوره «توحید» را بخواند، خداوند رحمان به وی نظر (رحمت) افکند و هر کس را که خداوند رحمان (با دیده رحمت) نظر کند، وی را مجازات نخواهد کرد.»
۶. از خوردن و آشامیدن پرهیز شود
در روز عاشورا شایسته است که از خوردن و آشامیدن بدون اینکه قصد روزه کند خودداری کرده تا اینکه وقت عصر فرا رسد و از غذا و آب مختصری به اندازه‌ای که مصیبت زدگان استفاده می‌کنند، تناول کنند. مرحوم «علاّمه مجلسی» در کتاب «زاد المعاد» گفته است که بهتر است روز نهم و دهم ماه محرّم را روزه نگیرند، زیرا بنی امیه این دو روز را برای برکت و شکر بر قتل امام حسین علیه‌السلام (به عنوان ظاهرسازی) روزه می‌گرفتند، از طریق اهل بیت علیهم السلام احادیث فراوانی در مذمّت روزه این دو روز، مخصوصاً روزه روز عاشورا نقل شده است. همچنین در این روز، از مزاح و خنده و دیگر سرگرمی‌های مسرّت بخش دنیوی خودداری کنند.
۷. به یاد مصائب اهل حرم بودن در هنگام غروب
سزاوار است محبان اهل بیت علیهم‌السلام هنگام غروب روز عاشورا، به یاد مصائب فرزندان و اطفال و زنان حرم امام حسین علیه‌السلام باشند، زیرا آن هنگام از سخت ترین لحظات حرم آل پیامبر صلی‌الله علیه وآله بود. دشمنان سرمست از باده پیروزی و اجساد شهیدان روی خاک کربلا و زنان و کودکان نالان و گریان و پریشان بودند، در همان زمان دستور غارت و آتش زدن خیمه‌ها صادر شد. اطفال یتیم، زنان بی‌سرپرست و کودکان تشنه، هر کدام به سویی می‌دویدند و در آن میان، حضرت زینب و امام زین العابدین و امّ کلثوم سلام‌الله علیها پناهگاه این مصیبت دیدگان بودند و همه غم‌ها را به دل و جان می‌خریدند و همه دشواری‌ها را بر خویش هموار می‌ساختند، تا دیگران را آرام کنند. در آن غروب، مصائبی بر خاندان رسول اللّه (ص) رفت و اندوهی بر آنان فرود آمد که قابل تصور و بیان کردن نیست. مصائبی که اشک‌ها را از دیده‌ها سرازیر می‌سازد و اعماق روح و جان را آزار می‌دهد.