🌱 تصویرسازی در فعلیت بسیاری از نویسندگان تازه‌کار برای ساختن چهره شخصیت داستان یا رمان‌شان، شروع می‌کنند به تصویرسازی بی‌دریغ که مثلاً چشم‌های نافذ، بینی عقابی، سبیل چخماقی، موهای مجعد تابدار و چند صفحه از چهره شخصیت تصویر می‌دهند و نمی‌دانند که این تصاویر چیزی به خواننده نمی‌بخشد و نمی‌دانند که تصویر یک چهره را تنها در فعلیت می‌توان ساخت. 💡یعنی: زمانی‌که دستش را می‌برد لای موهاش، می‌توان هم موها، هم انگشت و هم انگشتر را تصویر کرد یا مثلاً زمانی‌که رانندگی می‌کند می‌توان نیم‌رخش را ساخت و وقتی دنده عوض می‌کند از تیک دستش حرف زد. نمی‌توانیم تصویرهای کیلویی بسازیم و بعد برویم سر وقت داستان. از کتاب این‌سو و آن‌سوی متن ✍عباس معروفی ---------------------------------- https://eitaa.com/jashnvareha