چرایی #ریزش_مخاطبان در مجموعه های فرهنگی و تربیتی
💠چرا جوانان و نوجوانان ما نسبت به ارزشهای دینی و اجتماعی بیتوجه هستند؟
اگر هدف از فعالیت تربیتی این باشد که مخاطبان چیزی بیاموزند و تبدیل به انسانهایی شوند که اطلاعات خوبی درباره تاریخ یا اصول دین دارند، روش مورد نیاز برای کارمان بیشتر یک #روش_آموزشی خواهد بود اما اگر هدف این باشد که در مجموعه ما انسانی تربیت شود که بتواند از خودش بگذرد و جانش را در مسیر آرمانش بگذارد، روشن است که روش مورد استفاده باید روش دیگری باشد.
در این باره چند نکته قابل توجه است:
الف) انحصار روش بسیاری از مجموعههای تربیتی در آموزش
اگر روش کارمجموعههای فرهنگی و تربیتی بررسی شود، مشاهده میشود که کار اصلی بسیاری از آنها آموزش است؛ آموزش مواردی که خودشان هدف هستند مانند اصول عقاید، اخلاق، قرآن و یا آموزشهایی که جنبه جذب کردن دارند؛ مانند نقاشی، خوشنویسی و … در حالی که اگر هدف مجموعه به خوبی تبیین شده باشد، در راستای اهداف میتوان روش مناسب را هم تعریف کرد.
ب) چرایی ریزش بیش از حد مخاطبان مجموعههای تربیتی
همه ما بارها از خودمان پرسیدهایم چرا امروزه نوجوانها و جوانها تا این اندازه به ارزشهای دینی و اجتماعی بیتوجه هستند؟ بسیاری از ما با تعجب از خود میپرسیم مگر اینها در کلاسهای مدارس آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران تحصیل نکردهاند؟ مگر در زمینه تعالیم دینی و احکام و اخلاق آموزش ندیدهاند؟ حقیقت آن است که این جوانها نه تنها همه این آموزشها را دیدهاند که حتی بعضی از آنها در همین کانونها و مراکز فرهنگی بزرگ شدهاند. حال پرسش اساسی این است که چرا با وجود همه این تلاشها و آموزشها در برابر هجمههای موجود در جامعه دوام نمیآورند؟
جواب پرسش در این است که تفاوت کار ما با حرکت انبیاء و اولیاء الهی در این است که آنها چون خوب کار کردند و از روش درست بهره بردند، هیچ اعتراضی نمیتوان به آنها کرد و مثلاً اگر یکی از همراهان آنها نتواند در برابر شبههای بایستد و خود را ببازد نمیتواند بگوید که شما فلان چیز را به من نگفته بودید و یا روشتان نادرست بود.
ولی درباره فعالیتهایی که ما میکنیم، بیشتر این ریزشها به خودمان و اینکه روشمان روش درست نبوده بازمیگردد.
#آموزش
#تربیت
مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
چرا به نتیجه نمی رسیم؟
بررسی مشکلات فعالیتهای تربیتی
استاد هادیزاده
باید دید چرا کسانی که مشكل جامعه را درك كرده و #دغدغه فعاليت فرهنگي و تربیتی داشتهاند، گرفتار آسیب شدهاند؟
مشكل کار كجاست؟
برای کشف ریشه مشکلات باید در این موارد تأمل کنیم:
۱ـ ناکارآمدی روشهای تربیتی
آيا روشهاي ما درست بوده است؟
آيا روشی که ما از آن بهره بردهایم جامعنگر بوده است که همه ابعاد وجودي انسان را دربرگیرد تا هنگامی که اين انسان با این ابعاد مختلف و در شرايط گوناگون قرار میگیرد از راه بيرون نرود و دچار آفت نشود.
۲ـ ناآگاهی از اهداف و قلههای تربیتی
آيا اهداف و قلهها را درست شناختهايم؟
آیا هدفی که برای اين نوجوان و یا اين انسان در نظر گرفتهایم هدف مناسبي بوده است؟ گاهي اوج هدف ما این است که جوانی را نمازخوان كنيم، یا کاری کنیم که اهل مسجد شود و اگر موفق شویم با خود ميگوئيم: «الحمدلله خیلی خوب کار كرديم». اما وقتی در هنگام تغيير شرايط، این جوان نیز تغییر رفتار میدهد، نگران ميشويم و طلبکارانه از خود میپرسیم كه «با وجود این همه زحمتی که ما برای این جوان كشيده بوديم، چرا به این سرعت تغییر کرد؟»
۳ـ عدم شناخت مخاطب و موضوع تربیت
شاید همه این آسیبها به اين بازگردد که ما موضوع كارمان را به درستی نشناختهايم. باغبانی که یک درخت میكارد و خوب هم به آن رسيدگي میكند، اگر بخواهد این درخت بهموقع و به اندازه ظرفيتش ثمر بدهد، اولين کاری که باید بکند اين است كه آن درخت را به خوبی بشناسد.
برای این منظور باید به این پرسشها پاسخ دهد که: اين درخت چگونه درختي است؟ قواعدي كه بر آن حاكم هستند کداماند؟ در چه آب و هوايي رشد ميكند؟ چقدر آب نیاز دارد؟ برای رشد به چه میزان نور نیاز دارد؟ روشن است که اگر باغبانی پاسخ این پرسشها را نداند، روش درستی را برای پرورش این درخت به كار نخواهد گرفت و هدف و مقصدي كه براي این درخت در نظر میگیرد نادرست خواهد بود.
۴ـ شتابزدگی، عدم طراحی و برنامهریزی مناسب
اما کسانی هم هستند که موضوع کار را به درستی شناختهاند، مقاصد و اهداف مورد نظر را به خوبی تعريف كردهاند و روش تربيتي خوبي را به كار گرفتهاند، اما باز هم دچار آفت و آسیب شدهاند. اینها کسانی هستند که به جای اینکه پیش از هرگونه فعالیتی به اندازه کافی درباره آن فکر کنند و طراحي و برنامهريزي داشته باشند و براساس اين طرح حركت كنند، با این بهانه که فرصت اندک است دست به کار میشوند.
بیشتر برنامههاي فرهنگی و غیرفرهنگی كشور نیز دچار همین آسیب هستند که مجریان آنها نگاهی كوتاهمدت دارند؛ یعنی معمولاً به دنبال این هستند که مثلاً برنامههایی برای این فصل و یا نهایتاً برای امسال داشته باشند و آنها را اجرا کنند.
#تربیت
#آسیب_شناسی
#روشهای_تربیت
مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
هدایت شده از نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
4_5807454464671482264.pdf
602.2K
مباحثی پیرامون سرگروه، متربی و حلقه
#سرگروه
#متربی
مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
‼️ بو میاد، بوی سوختگی!
یکی از خطیبان در مسجد گوهرشاد مشهد و در ظهر عاشورا همانطور که بین جمعیت می آمد و راه را باز میکرد، بو میکشید و می گفت «بو میاد؛ بوی سوختگی میاد.» وقتی بالای منبر رفت، گفت:
بسم الله الرحمن الرحیم. بوی سوختگی میاد، گویا خیمه های زینب(س) رو دیگه الآن آتش زدند. جمعیت گریست.
یکی از روحانیان که آنجا بود، از این روش الگو گرفت و در روستای خودشان دقیقا همان کار را تکرار کرد. با تمام برنامهها و نقشههایی که از قبل کشیده بود، شروع کرد و گفت آقا بو میاد. گفتند حاجآقا! بوی چی؟ گفت: بوی سوختگی. بین جمعیت همهمه افتاد و مردم از مسجد بیرون رفتند؛ چون فکر کردند مسجد آتش گرفته است.
هر کار فرهنگی باید مطابق فرهنگ بومی منطقه خودش باشد؛ بهطور مثال هر کدام از شهرها سخنران و مداح شناخته شده خودش را دارد. چه بسا استفاده از مداح و سخنران بومی هر منطقه بهتر باشد تا استفاده از چهرههای شناخته شده کشوری!
بومی سازی یعنی نمیتوان از شهرهای دیگر کارهای فرهنگی را بدون تغییر و عیناً وارد کرد.
گاهی اوقات عدهای می گویند «نگاه کنید بیت رهبری یا فلان هیئت چگونه مجلس می گیرد؟» بیت رهبری مقتضیات خودش را دارد جای دیگر هم همینطور.
#بومی_سازی
#فرهنگی
#آسیب_شناسی
مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
مأموریت فرهنگی
✏️یکی از کارهای فعالان جبهه فرهنگی انقلاب، تبیین دوره پیش از انقلاب، مقدمات انقلاب، پس از انقلاب و جنگ تحمیلی برای نسل جدید است؛ نسل جوان امروز نمی داند. زشتی چهره پهلوی را باید خوب نمایان کنید تا مردم به ارزش انقلاب پی ببرند.
امام خامنه ای
در دیدار با اعضای قرارگاه قرب
۹۵/۸/۱۹
#امام_خامنهای
#ماموریت_فرهنگی
مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
ایجاد فهم مشترک در یک مجموعه
یکی از مشکلات ما در مجموعه های فرهنگی این است که وقتی چند نفر دارند کار می کنند و مثلاً شعارشان جذب حداکثری است، یک نفر یک چیزی در ذهن اش هست و آن یکی چیز دیگری! همین می شود که مثلاً وقتی یک خانم مانتویی وارد می شود یکی یک جور نگاه می کند یکی جور دیگر.
برای این که از اول ننشسته اند ببینند هدف شان چیست؟ این در حالی است که دشمن ما کاملاً با برنامه عمل می کند.
مجموعه های ما باید اساسنامه ، سند راهبردی و اهداف بلند مدت داشته باشند اما نه به این معنا که در این ها متوقف شویم.
ممکن است این سند راهبردی یک چیز ساده ای که در یک تقویم تو جیبی است قرار بگیرد، اما بدانیم که می خواهیم چه بکنیم و یک #فهم و ادبیات #مشترک بین ما ایجاد شود.
یک شخصی می گفت روزی وارد حرم امام رضا علیه السلام شدم دیدم یک روضه خوان دارد روضه می خواند روضه مکشوف راجع به خلفا و با یک لحن زننده و زشت به خلیفه اول بدو بیراه می گوید. فردا اتفاقی همان ساعت از همان جا رد شدم و دیدم دارد همان روضه را با همان لحن دیروز می خواند. گفت تعجب و شک کردم. روضه که تمام شد رفتم پیش روضه خوان و گفتم قصه این روضه چیست و این روضه عادی نیست. گفت بله این روضه را یک کسی نذر کرده من بخوانم.
پرسیدم چه کسی؟
گفت فلان شخص در بازار و او ارجاع داد به شخصی در تهران و با پی گیری بسیار فهمیدم که این روضه سفارش یکی از کارمندان سفارت انگلیس بوده است. دوباره به مشهد برگشتم تا بفهمم چرا این جا و چرا این ساعت؟ فهمیدم که آن ایام و از آن ورودی حرم حضرت، کشاورزانی از خراسان شمالی که اهل سنت هم هستند برای زیارت می آیند و زمان و محل ورودشان این ساعت و از این ورودی است!
این همان تاکتیک و استراتژی دشمن است که هدف کلان اش تفرقه انداختن بین شیعه و سنی است. مأموریت هردستگاه را ریز و جداکرده تا رسیده به این جزئیات.
نشسته اند فکر کرده اند و حساب کرده اند.
ما هم باید عقل مان برسد و باید #تدبیر کنیم، کجا و چه طور، برای کدام #مخاطب، چه بگوییم؟
#فهم_مشترک
#آسیب_شناسی
#اساسنامه
مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf