eitaa logo
کانال رسمی استاد جواد حیدری
5هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
409 ویدیو
169 فایل
💻کارشناس ارشد کلام اسلامی مدرس حوزه و دانشگاه کارشناس پاسخگویی به شبهات 🌐پاسخگویی شبهات اعتقادی 🆔 @khameneieshQ
مشاهده در ایتا
دانلود
🍀پرسش: حکمت و فلسفه این همه مشکلی که ما تحمل می کنیم چیست؟ ................................................... 🌼پاسخ: از ارتباط شما با گروه تبلیغی پاسخگو سپاسگزاریم خیلی از مشکلات و گرفتاریها و حتی مریضی و دردها و سختی ها شاید از نگاه ما شر و بدی باشد اما در دیدگاه الهی همه آنها می تواند پاک کننده وجود انسان و صیقل دهنده روح باشد تا جایی که انسان با تحمل مشکلات و صبر وتلاش برای حل آنها می تواند از این امتحان الهی پیروز بیرون آید.بنابراین یکی از فلسفه ها و حکمتهای گرفتاری و سختی و بیماری، ابتلاء و آزمایش انسان است تا بدین وسیله میزان تعبد و بندگی انسان محک بخورد. بیدار ساختن انسان مومن و از بین بردن غفلت او، پرورش و تکامل استعدادهای درونی او به واسطه تحمل سختی ها،بالابردن اراده انسان، آشکار شدن ارزش نعمات الهی در سایه وجود مشکلات، بالا رفتن حس شکرگزاری در وجود انسان، دریافت اجر و پاداش در مقابل تحمل سختی ها و مشکلات،ترقی و تکامل انسان،توجه و توکل بیشتر برخداوند از جمله حکمتهای مصائب و مشکلات در زندگی انسان است. @javadheidari110
🍀 پرسش:از بس دعا کردم و خداوند بهم نگاه نکرد خسته شدم کمکم کنید تا بتونم از این حالت بیرون بیام؟ ................................................... 🌼پاسخ: از ارتباط شما با گروه تبلیغی پاسخگو سپاسگزاریم این را بدانید که خداوند سامع و شنونده همه دعاها و خواسته های ماست و یک لحظه نظر الهی از انسان برداشته نمی شود. اما در عین حال استجابت به معنی این نیست که هرآنچه من میخواهم به همان شکل رقم بخورد بلکه گاهی دعای ما به اشکال دیگر برآورده می شود درحالی که ما متوجه نیستیم.نظام جهان نظام حکیمانه و بر مبنای سبب و مسبب است بنابراین در دعا کردن نباید انتظار داشته باشیم که خداوند نظم عالم را برای ما به هم بزند تا امری که مصلحت نیست را تبدیل به مصلحت نماید. علاوه بر این ، گاهی انسان نسبت به خیر و شر خود آگاه نیست به گونه ای که آن چه به خیر خود می‌داند، شرّ اوست و آن چه شر می پنداردخیر اوست. درقرآن آمده است: « وَ عَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئًا وَ هُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ» (2) چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید ، حال آن که خیرِ شما در آن است. و یا چیزی را دوست داشته باشید ، حال آنکه شرِّ شما در آن است. و خدا می داند ، و شما نمی دانید. یکی از مشکلاتی که امروزه برخی از جوانان ما ازحیث اعتقادی با آن روبرو هستنداین است که نگاهشان به مسئله تعبد نگاه معامله ای و سلیقه ای است.درواقع با خود چنین می پندارند که من تعبد می کنم و بندگی خدارا بجا می آورم وخداوند هم باید فلان حاجت را درقبالش برآورده سازد. بر شما لازم است درمتن زندگی خود جستجو کنید و ببینید چه عواملی منجر به کم رنگ شدن اعتقادتان شده است . گاهی مشکلاتی در زندگی انسان پیش می آید و همین مشکلات منجر به نا امید شدن انسان از زندگی و به تبع آن نا امید شدن از استجابت دعا و یا حتی تردید در وجود خداوند می شوند لذا لازم است نسبت به فهم فلسفه وجود مشکلات درزندگی و عوامل استجابت دعا وفهم رحمت و مصلحت الهی اقدام نمایید وبا بالابردن اطلاعات خود دراین جریان، عقیده خود را از تزلزل محفوظ نمایید. گاهی معاشرت و دوستی با برخی ازافراد کم اعتقاد انسان را به سمت سستی درعقیده می کشاند بنابراین چنانچه شما با افرادی غیرمتعهد و غیر متدین دوستی دارید تلاش کنید در دوستی و معاشرت خود تجدید نظر نمایید. پی نوشت: 1.بقره (2)،آیه 216 @javadheidari110
💠سوال: چرا اختیار مرگ دست خود انسان نیست؟کاش میشد با خودکشی به این زندگی خاتمه داد؟ ✍ پاسخ: انسان پیش از خلقت خود در تولد و به وجود آمدن خود و همچنین در معدوم ساختن و خود را از گردونه هستی خارج کردن اختیاری ندارد، اما پس از خلقت آزاد و مختار است و با اختیاری که خداوند در نهاد آدمی نهاده است می تواند با اراده مرتکب هر فعلی بشود حتی به عمر خویش خاتمه دهد و به تعبیری «خودکشی» کند، معلوم است که انسان با خودکشی کردن تنها می تواند خود را از این جهان (دنیا) خارج و به دنیای دیگر (برزخ) وارد سازد ولی هرگز نمی تواند خود را از جهان هستی خارج سازد و محو نماید.بنابراین چون بخشنده حیات به انسان، خود خداوند است تعیین زمان برای خاتمه حیات نیز در دست خداوند است و انسان نمی تواند خودش به زندگی اش خاتمه دهد و خودکشی گناه کبیره محسوب شده وکسی که چنین کند عذاب بدی راانتظار می کشد. خواهر گرامی، بر شما لازم است که ازحیث اعتقادی به دنبال استحکام مبانی اعتقادی خویش باشید و با تقویت این مبانی توقفگاه تردید را برای خود به گذرگاه تبدیل نمایید. دقت کنید که هر چه قدرانسان بتواند مطالعات ديني خود را بالا برده و با برهان و استدلال عقلي، اصول دين را براي خود اثبات نمايد، به همان ميزان احتمال انحراف او در عمل كاهش خواهد يافت . آدرس کانال: @javadheidari110 ️ 🌿🌿🌿🌿🌿🌿
#گروه_تبلیغی_پاسخگو @javadheidari110
💠 پرسش: جایگاه عرف در مسائل فقهی چیست؟ ✍ پاسخ: معيار بسيارى از مسائل فقهى عرف است.[1] در اينجا به چند نمونه از آنها اشاره مى شود: ۱. هر موسيقى از نظر عرف لهوى و مطرب و مناسب با مجالس عيش و نوش باشد حرام است.[2] ۲. هر كارى كه عرفاً اهانت و بى احترامى به قرآن محسوب شود حرام است. ۳. قصد ماندن هميشگى و ماندن مقدارى از زمان كه عرفاً صدق وطن كند.[3] ۴. ملاك در كثيرالشك عرف است.[4] ۵. معيار خارج شدن از حالت كثير الشك در نماز عرف است.[5] ۶. بازى با هر چيزى كه عرف آن را از آلات قمار مى داند حرام است.[6] ۷. معيار ضرر داشتن در احكام عرف است.[7] ۸. هر عملى را كه عرفاً به آن رقص گويند براى غير همسر جايز نيست.[8] ۹. معيار حداقل ريش صدق عرفى است.[9] ۱۰. محلى را كه انسان به عنوان وطن جديد انتخاب مى كند به صرف نيت حكم وطن را پيدا نمى كند بلكه بايد مدتى بماند تا عرفاً صدق كند آن محل وطن اوست.[10] پی نوشت: [1] درآمدى بر عرف، سيد على جبار گلباغى، ماسوله، دفتر تبليغات قم؛ مجله فقه، ش ۱، ص ۲۵، پائيز ۷۳؛ مبادى فقهى و اصولى عرف، ص ۲۱۹. [2] اجوبة الاستفتائات، ج ۲، ص ۱۹، س ۴۱ و ۴۳؛ استفتائات امام، ج ۲، س ۳۱. [3] جامع المسائل فاضل، ج ۲، ص ۱۴۱. [4] عروة الوثقى، ج ۲، ص ۵۲، م المراجع فى كثرة الشك. [5] استفتائات جديد مكارم، ج ۲، ص ۱۱۰، س ۲۷۶. [6] اجوبة الاستفتائات، ج ۲، ص ۱۶، س ۳۰. [7] همان، ص ۱۳۳، س ۳۷۶. [8] مسائل جديد، آيها ... مكارم، ج ۱، ص ۲۰۴. [9] اجوبه الاستفتائات، ج ۲، س ۳۲۵، ص ۱۱۵. [10] جامع المسائل فاضل، ج ۲، ص ۱۴۱. @javadheidari110
هدایت شده از امیر صالحی
طبق فتوای مراجع تقلید با توجه به اينکه ديدن تصاويری که شهوت برانگيز است، غالباً از روى شهوت بوده و به همين دليل مقدمه ارتکاب گناه مىباشد، بنا بر اين ديدن آنها حرام است. @javadheidari110
هدایت شده از امیر صالحی
مسأله ۳۲۰ اگر پیش از وقت نماز به قصد این که با طهارت باشد وضو بگیرد یا غسل کند صحیح است و نزدیک وقت نماز هم اگر به قصد مهیّا بودن برای نماز وضو بگیرد اشکال ندارد. @javadheidari110
💠سوال:حالت انسان در هنگام ذکر گفتن باید چگونه باشد؟ ✍️ پاسخ: اجازه دهید پاسخ شما را با اشاره به آیه ای ازقرآن و دقت در تفسیرآن ارایه دهیم. خداوند در قرآن می فرماید: وَ اذْکُرْ رَبَّکَ في نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَ خيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَکُنْ مِنَ الْغافِلينَ پروردگارت را در دل خود ، از روی تضرع و خوف ، آهسته و آرام ، صبحگاهان و شامگاهان ، یاد کن و از غافلان مباش! (۱) و در تفسیر این آیه چنین آمده است: «تضرع» از «ضراعة» و به معناى زارى كردن است. «خيفة» نيز نوع خاصى از ترسيدن است كه با ساحت مقدس بارى تعالى تناسب دارد. بنابراين در معناى «تضرع» ميل و رغبت در نزديك شدن به شخص متضرع اليه، و در معناى «خيفه» پرهيز و ميل به دور شدن از آن شخص نهفته است. از اين رو دليل آن كه خداوند ذكر را به دو صفت تضرع و خيفه توصيف كرده اين است كه آدمى‌در ذكر گفتن حالت كسى را داشته باشد كه هم چيزى را دوست مى‌دارد و به اين جهت مى‌خواهد خود را به آن نزديك كند، و هم از آن مى‌ترسد و از هيبت آن مى‌خواهد به عقب برگردد و دور شود. هم چنين از اين آيه شريفه استمرار در ذكر قلبى و لفظى نيز استفاده مى‌شود.(۲) با توجه به آنچه بیان شد حفظ حالت خوف و رجاء دربرابر خداوند و به هنگام ذکربهترین حالتی است که قرآن به ما پیشنهاد می دهد چرا که وقتی انسان خداوند را یاد می کند و ذکر خدا را بر زبان می آورد ممکن است در این حالت جایگاه خود را نسبت به دیگران بالاتر بداند و امید به بخشش خداوند او را جسورتر نماید و یا بر عکس گاهی ممکن است ذکر گفتن انسان، او را به سمت ناامیدی از درگاه الهی بکشاند لذا خداوند توصیه می کند که در حال ذکر باید تضرع و خفیه یعنی ترس و امید هردو با هم باشد. پی نوشت ها: ۱ سوره اعراف(7)، آیه 205 ۲ الميزان، ج 8، ص 382ـ383 آدرس کانال: @javadheidari110 ️ 🌿🌿🌿🌿🌿🌿
اسلام و رعایت حقوق اقلیت ها.rar
17.4K
#پست_پیشگام #اسلام_و_رعایت_حقوق_اقلیت_ها #اهل_کتاب_اهل_ذمه #گروه_تبلیغی_پاسخگو #تنظیم_جواد_حیدری 🌎کانال رسمی استاد جواد حیدری_گروه فرهنگی تبلیغی پاسخگو @javadheidari110♨️
💠 پرسش: آیا غسل و وضو با ناخن کاشته شده صحیح است یا اشکال دارد؟ آیا این نوع ناخن زینت محسوب می‌شود؟ ...................................................................................................................................... ✍ پاسخ: حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدّظلّه): ۱- کاشت ناخن فى نفسه اشکال ندارد و با فرض صدق زینت، باید از نامحرم پوشانده شود. ۲- در صورت کاشت ناخن، براى وضو و غسل باید مانع ـ ولو با صرف هزینه ممکن ـ برطرف گردد و چنانچه می‌داند امکان برطرف‌کردن آن نیست و یا رفع آن با مشقّت غیر قابل تحمّل همراه بوده و یا ضرر قابل توجهى دارد، در وقت نماز باید وضو یا غسل را انجام دهد سپس مبادرت به این کار (کاشت ناخن) کند و وضو و غسل‌هاى بعدى را باید به ‌صورت جبیره انجام دهد (یعنى با دست مرطوب مانع را مسح نماید)؛ اما در صورتى که امکان برطرف کردن آن ـ ولو در روز‌های بعد ـ باشد و برطرف نکند، وضو و غسل جبیره باطل خواهد بود. حضرت آیت الله العظمی بهجت (قدّس سرّه): ۱- شخصى که اصلاً ناخن ندارد و مى خواهد ناخن مصنوعى بکارد، آن ناخن جزو بدن او نمى شود، چون رشد و نموّ ندارد و از اوّل این کاشتن جایز نیست، چون اضطرار ندارد. ۲- در وضو و غسل اشکال پیدا مى شود و در داخل وقت نماز، ضایع نمودن امر واجب محسوب مى شود و قبل از وقت نماز هم خلاف احتیاط است؛ ولى اگر این کار را کرد و هنگام وضو یا غسل امکان بیرون آوردنِ آن نبود، باید در مسح و غسل عمل به جبیره کند. حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مدّظلّه): غسل و وضو با چیزی که مانع از وصول آب می شود صحیح نیست و ناگزیر باید آنها را برای انجام غسل و وضوی صحیح زایل و پاک کرد و قصد آرایش، مجوّز چنان کاری نمی شود. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مدّظلّه): کاشتن ناخن به صورتی که برای وضو و غسل نتوانند آن را بردارند اشکال دارد ولی چنانچه شخصی مرتکب این عمل شده باشد، در صورت امکان، ناخن مصنوعی را بردارد و وضو و غسل به نحو معمول انجام شود و در صورت عدم امکان برداشتن ناخن، با همان حال وضو و غسل به عنوان جبیره انجام شود و احتیاطاً تیمّم هم کند. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدّظلّه): کاشت ناخن مانع رسیدن آب به عضو می شود و وضو و غسل با آن باطل است. پی نوشت: سایت مراجع معظم تقلید @javadheidari110 🍀🍀 🍀🍀🍀 🍀🍀🍀🍀🍀🍀?
💠 سوال: منظور از ذکر خداوند چیست؟ ✍ پاسخ: وقتی بحث ذکر مطرح می شود عرف مردم سریعا شخص تسبیح به دستی را تصور می کنند که هرلحظه در حال گفتن اذکار و اوراد است در حالی که مفهوم ذکر، امری وسیع تر از ذکر لفظی و زبانی است. ذکر در جایی بکار می رود که دل انسان متوجه چیزی باشد.حال اگر این توجه تنها با لفظ باشد و به اوراد و اذکار ختم شود ذکر لسانی نامیده میشود.اما اگر این ذکر از زبان به قلب منتقل شود و این یادآوری و توجه و حضور در نفس نیز احساس شود ذکر قلبی شکل خواهد گرفت و اگر انسان در عمل خویش نیز تابع خداوند باشد صاحب ذکر عملی شده است. با توجه به معنای ذکر که همان یاد آوردن است اگر ذکر لفظی نیز انسان را به یاد خداوند بیاندازد دارای ارزش است والا اگر انسان با زبانش ذکر گوید و یادش به خداوند نباشد ذکر زبانی اش جزلغلغه چیزی نیست. خداوند در قرآن مى‌فرمايد: و اذكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَ تَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلا (1) يعنى ذكر نام خدا باید با تبتّل همراه باشد، و مقصود از تبتّل اين است كه توجه شخص منحصراً به خدا باشد. امام صادق(عليه السلام) در روايتى مى‌فرمايند: مَنْ قَالَ لاَ إِلهَ إِلاّ اللَّهُ مُخْلِصاً دَخَلَ الْجَنَّةَ وَ إِخْلاصُهُ أَنْ يَحْجُزَهُ لاَ إِلهَ إِلاَّ اللّهُ عَمَّا حَرَّمَ اللَّهُ عَزَّوَجَل(2) كسى كه با اخلاص لا اله الاّ اللّه بگويد وارد بهشت مى‌شود، و نشانه اخلاص او اين است كه گفتن لا اله الاّ اللّه او را از آنچه خداوند حرام كرده باز مى‌دارد. با دقت در روايت فوق در مى يابيم كه حضرت به هر سه مرحله ذكر اشاره دارند: يكى، گفتن لا اله الاَّ اللّه، كه ذكر لفظى است؛ دوم، همراه بودن ذكر با اخلاص در نيت، كه ذكر قلبى است؛ و سوم، اين كه اخلاص بايد در رفتار شخص اثر گذارد و او را از گناه باز دارد، كه اين ذكر عملى است برای ذکر، مصادیق متعددی بیان شده است و هرکدام ازآن مصادیق می تواند عامل تثبیت یاد خداوند در دلها باشد. به عنوان مثال گاهی خود قرآن ، ذکر معرفی شده است. خداوند می فرماید: إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ؛(3) بى ترديد، ما اين ذكر [قرآن]را به تدريج نازل كرده ايم، قطعاً نگهبان آن خواهيم بود. در واقع، چون آیات قرآن می تواند عامل یاد خداوند باشد عنوان ذکر بر آن اطلاق گردیده است.از همین جا می توان دریافت که خواندن قرآن و تدبر در آیات الهی بهترین عامل یاد خداوند است و هرکس می خواهد در متن زندگی خود یاد خداوند را جاری سازد نباید از قرآن غافل شود. پی نوشتها: 1 مزّمّل(73)، 8. 2 بحار الانوار، ج 93، باب 5، روايت 21. 3 سوره حجر(15) ،آیه 9 آدرس کانال: @javadheidari110 🌿🌿🌿🌿🌿🌿