eitaa logo
کانال رسمی استاد جواد حیدری
4.9هزار دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
400 ویدیو
168 فایل
💻کارشناس ارشد کلام اسلامی مدرس حوزه و دانشگاه کارشناس پاسخگویی به شبهات 🌐پاسخگویی شبهات اعتقادی 🆔 @khameneieshQ
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 امام موسی کاظم (ع): 🔹به خدا قسم خير دنيا و آخرت را به مؤمنى ندهند مگر به سبب: ✔️ خوش گمانی و اميدوارى او به خدا ✔️ خوش اخلاقى اش ✔️ خوددارى از غيبت مؤمنان 🌎کانال رسمی استاد جواد حیدری_گروه فرهنگی تبلیغی پاسخگو @javadheidari110
audio_2019-04-01_07-43-09.ogg
1.33M
❎در مورد آیینه بینی توضیح دهید 🎙استاد حیدری-گروه تبلیغی پاسخگو ♻️شبهات #اعتقادی 📆جمعه ها ⏰ :19:00 🔻گروه ندای شیعه t.me/joinchat/AzVZNTy5lbLEe0FIDA5CCQ t.me/nedayeshiacom @javadheidari110
💠پرسش: چه دلائلی بر ایمان حضرت ابوطالب وجود دارد؟ ✍ پاسخ: نکته ی اول: روایات متعددی از اهل بیت علیهم السلام مبنی بر ایمان حضرت ابوطالب وجود دارد که جائی برای اشکال و شک باقی نمی گذارد. مرحوم کلینی (ره) در کافی شریف می نویسد: «عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ مَثَلَ أَبِي طَالِبٍ مَثَلُ أَصْحَابِ الْكَهْفِ أَسَرُّواالْإِيمَانَ وَ أَظْهَرُوا الشِّرْكَ فَآتَاهُمُ اللَّهُ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ»؛ «حکایت ابوطالب مانند اصحاب کهف می باشد که ایمان خود را مخفی نگه داشتند و شرک خود را اظهار کردند و خداوند به آنان پاداش دو برابر عنایت فرمود. ( یک پاداش برای ایمان و یک پاداش برای تقیه کردن). (1) نکته ی دوم: اشعاری که از حضرت ابوطالب صادر شده است به وضوح، ایمان ایشان را بیان می کند. الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَزْدِيِّ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ ع قَالَ: قِيلَ لَهُ إِنَّهُمْ يَزْعُمُونَ أَنَّ أَبَا طَالِبٍ كَانَ كَافِراً فَقَالَ كَذَبُوا كَيْفَيَكُونُكَافِراً وَ هُوَ يَقُول: أَ لَمْ تَعْلَمُوا أَنَّا وَجَدْنَا مُحَمَّدا* نبیا کموسی حط فی اول الکتب»؛ «اسحاق بن جعفر از پدرش امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمود: چگونه ابوطالب کافر است در حالی که می گوید: «آیا نمی دانید ما محمد را پیامبر یافتیم مانند موسی که در کتاب های پیشین آمده است». (2) نکته ی سوم: علمای بزرگ شیعه بر ایمان حضرت ابوطالب تصریح دارند که به برخی از آنان اشاره می شود: مرحوم صدوق رحمة الله علیه در اعتقادات خود می نویسد: «و أنّأباطالبكانمسلما»؛ «اعتقاد ما این است که ابو طالب مسلمان بود». (3) مرحوم مجلسی رحمة الله علیه می نویسد: «و قدأجمعتالشيعة على إسلامه و أنه قد آمن بالنبي ص في أول الأمر و لم يعبد صنما قط»؛ «شیعیان بر اسلام ابوطالب اجماع دارند و این که او در ابتدای امر رسالت به ایشان ایمان آورده و هرگز بتی را نپرستیده است». (4) نتیجه اینکه: ایمان ابوطالب مورد اجماع شیعیان بوده و روایات فراوانی از اهل بیت علیهم السلام بر این مساله دلالت دارد. پی نوشت: 1. الكافي (ط - الإسلامية)، ج1، ص: 448 2. همان 3. اعتقادات الإماميه (للصدوق)، ص: 110 4. بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج35، ص: 138 🌎کانال رسمی استاد جواد حیدری_گروه فرهنگی تبلیغی پاسخگو @javadheidari110
🌎کانال رسمی استاد جواد حیدری_گروه فرهنگی تبلیغی پاسخگو @javadheidari110
💠سوال: چند نمونه ازمصادیق محبت به اهل البیت را بیان کنید؟ ✍️پاسخ:از جمله اموری که از زمان خلقت حضرت آدم تا به امروز توانسته است انسان را همچنان متعبد نگاه دارد پذیرش ولایت الهی بر روی زمین است و این ولایت در زمانهای متعدد مصادیق متفاوتی داشته است. اگر بخواهیم در مسیر سعادت ثابت قدم باشیم باید به اساس اسلام یعنی تسلیم شدن در برابر امر ولایت توجه نماییم.گاهی احساس می شود درک و شناخت دشمنان نسبت به پایه و اساس بودن ولایت در امر دینداری، بیشتر از دوستان است لذا برنامه ریزی آنها در جهت تخریب امر ولایت با اشکال و انحاء مختلف بسیار مشهود است. نکته مهم و قابل توجه این است که امتدادپذیرش پیامبری وجود مقدس پیغمبر اسلام، پذیرش وجود مقدس اهل البیت علیهم السلام است.لازم است دقت کنیم که حب به اهل البیت بسیار ممدوح و راهگشاست اما حب به ولایت اهل البیت علیهم السلام اساس کار است و باید بین حب شخص و حب ولایت شخص تفاوت قائل شویم. همه ما به نوعی عاشق ائمه معصومین علیهم السلام هستیم و محبت آن ذوات نورانی را در قلب خویش می پرورانیم.اما ملاک اصلی در تشخیص محب حقیقی و محب ظاهری، پذیرش ولایت است. رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: لِكُلِّ شَىْء اساسٌ و اساسُ الاسلامِ حُبُّنا اهلَ البيتِ.(۱) و هر چیزی را اساس و پایه ای است و پایه اسلام محبت ما اهل بیت است محبت اهل البیت علیهم السلام مصادیق گوناگونی دارد. شادی در ایام ولادت و عزاداری در ایام شهادتشان، متوسل شدن به آنها برای رفع مشکلات، رفتن به زیارت و تبعیت از دستورات آنها و سلام و صلوات فرستادن روزانه بر روح مطهر آن بزرگواران می تواند در تقویت این محبت تاثیرگذار باشد. تقویت محبت اهل البیت پایه و اساس اسلام است پس اگر بخواهیم دینداری خویش را تثبیت کنیم باید حضور اهل البیت را در متن زندگی خود پررنگ نماییم.پابرجا ماندن هر ساختمانی منوط به محکم بودن پایه های آن است و پایه و اساس اسلام حب به اهل البیت است بنابراین بدون وجود این محبت ساختمان دینداری از پایه ای محکم برخوردار نخواهد بود و دیر یا زود فرو می ریزد. پی نوشت: ۱.اصول کافی ج: 3 ص: 77 روایت2 آدرس کانال: @javadheidari110 🌿🌿🌿🌿🌿🌿
💠سوال:منافق چه ویژگی دارد؟ 💠 حاضرِ غایب پاسخ✍️: صرف بودن در دانشگاه از ما دانشجو نمی سازد و صرف بودن در حوزه، ما را طلبه ای مهذب بار نمی آورد. اینکه ما راضی و قانع می شویم به این بودن ها و حضورداشتن های ظاهری و فیزیکی، نشانه خوبی نیست. خداوند در قرآن در سوره حدید می فرمایند: يَوْمَ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَراءَكُمْ فَالْتمِسُوا نُوراً فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُور لَهُ بابٌ باطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَ ظاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذابُ. يُنادُونَهُمْ أَ لَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ قالُوا بَلى وَ لكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَكُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَ ارْتَبْتُمْ وَ غَرَّتْكُمُ الْأَمانِيُّ حَتّى جاءَ أَمْرُ اللّهِ وَ غَرَّكُمْ بِاللّهِ الْغَرُورُ؛(1) آن روز مردان و زنان منافق به كسانى كه ايمان آورده‌اند، مى‌گويند: «به ما نگاه كنيد تا از نورتان برگيريم.» گفته مى‌شود: «بازپس گرديد و نورى درخواست كنيد.» آن‌گاه ميان آنها ديوارى زده مى‌شود كه آن را دروازه‌اى است [كه] باطنش رحمت است و ظاهرش روى به عذاب دارد. [منافقان] آنان را ندا در مى‌دهند: «آيا ما با شما نبوديم؟» مى‌گويند: «چرا، ولى شما خودتان را در بلا افكنديد و امروز و فردا كرديد و ترديد آورديد و آرزوها شما را غرّه كرد تا فرمان خدا آمد و [شيطان] مغرور كننده، شما را در باره خدا بفريفت. 💥اگر کمی به این آیه توجه کنیم به خوبی در می یابیم که بین حضورداشتن های حقیقی و بودنهای ظاهری تفاوتی بسیار است تا جایی که خداوند نیز در روز قیامت با دیوار بلندی به نام "سور" میان مومنان و منافقان جدایی می اندازد. در این آیه خداوند به فاصله ای که در روز قیامت بین منافقان و مومنان ایجاد می شود اشاره میکند، نه بین مومنان و کافران، چرا که تکلیف کافران مشخص است اما منافقان یعنی همانها که در ظاهر به گونه ای عمل می کنند و در باطن راه دیگری را می پیمایند روز قیامت رسوا می شوند. وقتی به خودمان و آدمهای اطرافمان دقت می کنیم احساس می کنیم اگر به زودی به خود نیاییم ممکن است ما نیز جزء همانها باشیم که خداوند با دیوار سور بین ما و مومنان فاصله می اندازد. ❗️دلیلش هم همین ظاهرگرایی هاییست که دنبال می کنیم. در مسجدیم و مسجدی حقیقی نیستیم. هئیت می رویم و هیئتی نیستیم و یا شاید حوزه می رویم و طلبه نیستیم. ممکن است امروز بتوانیم خودمان را به برخی امور مقدس بچسبانیم و از اعتبار این امور ، ما نیز معتبر شویم ، همراه مومنان در یک مسیر باشیم، مسجد برویم و نماز بخوانیم،روزه بگیریم و بر سر یک سفره با آنان افطار کنیم اما خیلی زود در روز قیامت تکلیفمان روشن می شود. برای همین است که در ابتدای کلام گفتیم به بودنهای ظاهری دلخوش نباشیم، به حاضر بودن های بی حضور... پی نوشت: 1. حديد (57)، 13ـ14 آدرس کانال: @javadheidari110 🌿🌿🌿🌿🌿🌿
💠پرسش: فلسفه ی نمازهای نافله چیست؟ ✍ پاسخ: نکته اول: به‌جز نمازهاى واجب و يوميه، نمازهاى ديگرى هم وجود دارد كه انجام دادن آن‌ها مستحب است. ازآنجایی‌که اين نمازها، اضافه بر نمازهاى واجب است، به آن‌ها نافله يا نوافل گفته مىشود (به معناى زيادى و افزون). اساس و اهميت نافله هاى مستحبى، به اين است كه جبران‌کننده نواقص و كمبودهاى نمازهاى واجب است. نکته دوم: در روايات و احاديث براي نمازهاي نافله فلسفه و علت‌هایی ذكر گرديده ازجمله: الف - تكميل نماز واجب با نماز مستحبي امام کاظم علیه‌السلام می‌فرمایند: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَتَمَّ صَلَاةَ الْفَرِيضَةِ بِصَلَاةِ النَّافِلَة»؛ «خداوند به‌واسطهی نمازهای مستحبی، نمازهای واجب را تکمیل می‌کند». (1) ب – رسيدن به بالاترين درجات كمال در حديثى به نام حديث «قرب نوافل» آمده است: راوى از حضرت صادق علیه‌السلام و ايشان از جد بزرگوار خود پيامبر صلی‌الله علیه و اله و پيامبر از خداوند عزوجل چنين نقل نموده: «به‌درستی كه بنده من با نافله و كارهاى مستحبى قرب را می‌جوید تا این‌که او را دوست بدارم و هنگامی‌که او را دوست داشتم گوش او می‌شوم كه با آن می‌شنود و چشم او می‌شوم كه با آن می‌بیند و زبان او می‌گردم كه با آن سخن می‌گوید و دست او می‌گردم كه با آن قهر خود را ابراز می‌کند». (2) پی نوشت ها: 1. الكافي (ط - الإسلامية)، ج3، ص: 42 2. الکافی، ج ۲، ص ۳۵۲ 🌎کانال رسمی استاد جواد حیدری_گروه فرهنگی تبلیغی پاسخگو @javadheidari110
🌎کانال رسمی استاد جواد حیدری_گروه فرهنگی تبلیغی پاسخگو @javadheidari110
💠 حب اهل البیت ..................................................................................................... مرحوم طيب نسبت به اهل بيت(عليهم السلام) و به خصوص سيدالشهدا(عليه السلام)ارادت زيادى داشت. دسته طيب در روز عاشورا در تهران معروف بود. او به رهبر كبير انقلاب، حضرت امام(رحمه الله)ارادت داشت و در مسايل قيام 15 خرداد هم به حمايت از امام برخاست. متعاقب آن او را گرفتند و به زندان انداختند. رژيم و ساواكى‌ها به او گفتند، اگر يك كلمه بگويى من از خمينى پول گرفته‌ام كه اين كارها را بكنم تو را آزاد مى‌كنيم. واقعاً هم اگر مى‌گفت او را آزاد مى‌كردند و مثل رفقاى ديگرش به نان و نوا و مقامى هم مى‌رسيد. اما مرحوم طيب حاضر به اين كار نشد و گفت من اين كار را براى خدا كردم و حاضر نيستم عليه امام چيزى بگويم.سرانجام نيز او را به دار كشيدند و به شهادت رساندند. بعد از اين جريان، افراد متعددى خواب طيب را ديدند كه وضع بسيار خوبى داشت و داستان‌هاى متعددى در اين زمينه نقل شد؛ از جمله، فرداى آن روزى كه مرحوم طيب را به شهادت رساندند يكى از دوستان به منزل ما آمد و گفت درباره طيب تفألى به قرآن بزن. من گفتم قرآن كه كتاب تفأل نيست. آن دوست ما اصرار كرد. من قرآن را باز كردم، خدا را شاهد مى‌گيرم كه اول صفحه كلمه طيب بود و اين آيه شريفه آمد كه: اِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ؛(1) سخنان پاكيزه به سوى او بالا مى‌رود. گرچه مرحوم طيب در دورانى از زندگى‌اش كمبودها و اشكالاتى در اعمال و رفتارش داشت، اما محبت و ارادت او به اهل بيت(عليهم السلام) دستش را گرفت و عاقبتش ختم به خير شد. از آن طرف نيز كسانى را در همين انقلاب خودمان ديديم كه داراى موقعيت‌هاى علمى و اجتماعى ممتازى هم بودند، اما به انحراف افتادند و مسايلى در مورد آنها پيش آمد و حرف‌ها و حركت‌هايى از آنها صادر شد كه هيچ كس باورش نمى‌شد. اگر رديابى كنيد، ملاحظه خواهيدكرد كه ريشه‌اش باز مى‌گردد به برخى كوتاهى‌هايى كه در مورد اهل بيت(عليهم السلام)، به ويژه حضرت زهرا(عليها السلام) و سيدالشهدا(عليه سلام) روا داشتند و آن‌طور كه شايسته آنان بود حق ارادت به اهل بيت(عليهم السلام) را به جا نياوردند. در هر حال بايد مراقب بود كه اگر انسان زياد گناه كند و ظرف وجودش بيش از حد آلوده گردد، اين خطر وجود دارد كه خداى ناكرده محبت و مودت اهل بيت(عليهم السلام) به كلى از صفحه قلب و دل انسان زايل گردد. 1. فاطر (35)، 10 «برگرفته از کتاب پندهاى امام صادق(عليه السلام) به ره‌جويان صادق اثر آيت‌اللّه محمدتقى مصباح يزدی» آدرس کانال: @javadheidari110 🌿🌿🌿🌿🌿🌿