جلسه پاتوق عدالتخواهان مشهد با موضوع مشهد الرضا (ع)؛ بهشت سرمایه داری؟! چهارشنبه سوم آذر ماه ۱۴۰۰ در مسجد حجت المهدی برگزار شد. ابتدای جلسه، نمایندگان جبهه روحانیت مردمی و اتاق اندیشه ورز تبلیغ خراسان به بیان گزارشی از فعالیت های خود پرداختند. سپس مناظره آقایان دکتر قائمی نیک و دکتر حامد مقدم برگزار شد که خلاصه سخنان آنان به شرح زیر است. ✍️دکتر حامدمقدم: ✳️شهر به عنوان یک موجود زنده در برنامه ریزی شهری: شهر یک موجود زنده است و مثل انسان تنفس و حرکت می‌کند. بدون حرکت و ایستادگی خدمات زندگی اش خدشه‌دار شده و دیگر مفهوم زنده بودن در آن تجلی ندارد. این حرکت را چگونه و با چه شاخص‌هایی می‌شود سنجید؟ یکی از شاخص‌های سنجش زنده بودن یک شهر؛ عرصه فعالیت‌ها و حرکت اقتصادی شهر است. ✳️ابعاد یک شهر: شهر دارای ابعاد کالبدی، جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی است. بعد کالبدی شهر یعنی فیزیک، ریخت، ظاهر، قالب و شکل شهر است و با گذشت زمان کالبد شهر چه تغییری کرده؛ در حال پس رفت یا در حال پیشرفت است. بعد جغرافیایی یعنی توسعه شهر که در ابعاد مختلف چگونه رخ داده؟ به سمت شرق شهر بوده یا به سمت غرب شهر؟ شمالی یا جنوبی؟ و اصلا توسعه جغرافیایی رخ داده یا نه. بعد اجتماعی خیلی مهم است. بعد چهارم بعد اقتصادی است. این موجود زنده برای حرکت خون در رگ‌هایش، نیازمند به وجود خون است تا حرکت کند؛ اگر این حرکت‌ها در شهر وجود نداشته باشد زنده بودن شهر خدشه دار می شود. ✳️پیشرفت و عدالت بجای واژه توسعه: وقتی وارد تئوری‌های اقتصادی می‌شویم یا در مورد مدیریت شهری صحبت می‌کنیم با نگاه‌های مختلفی می‌توانیم به بحث توسعه اقتصادی شهر بپردازیم. نگاه‌هایی در فضاهای لیبرال دموکراسی غربی وجود داشته و امروز توسعه بر مبنای اقتصاد غربی است. نگاه مقابل آن، نگاهی است که تحت عنوان توسعه متوازن پایدار است. ترجیح می‌دهیم به جای واژه توسعه در کتاب‌های دانشگاهی از واژه پیشرفت همراه با عدالت استفاده شود. سنجش پیشرفت اقتصادی مشهد: با چه شاخصی بفهمیم که وضعیت شهرمشهد از لحاظ اقتصادی رشد و پیشرفت داشته یا نه؟ در مورد کارکرد چهارگانه شهر به چهار وضعیت برنامه ریزی شهری قائل هستیم. کارکردهای مسکن، اشتغال،حمل و نقل و ارتباطات و اوقات فراغت. کارکرد اوقات فراغت کارکرد مهمی است که در شهرهایی مثل شهر مشهد و عموما شهرهای مذهبی از آن غافل ماندیم. ✳️نحوه تامین سرمایه در پیشرفت اقتصادی شهر: اگر هر کدام از این عرصه‌ها بخواهد فعال بشود؛ حوزه مسکن، حوزه اشتغال، حوزه ارتباطات و حمل و نقل و چه حوزه اوقات فراغت؛ این تصمیم را چه کسی باید بگیرد؟ آیا دولت‌ها باید سرمایه گذاری کنند یا مردم باید ورود کنند یا ترکیب این‌ها؟ مثلا از تامین مالی بانک‌ها و امثال آن‌ها استفاده کنیم. چیزی که مهم است توجه همه جانبه به این موضوع است که آیا امروز در شهر مشهد؛ ورودی که سرمایه داران و سرمایه گذاران پیدا کردند متناسب با آن مبانی فکری که در چهارچوب عدالت و پیشرفت می‌آید تعریف شده یا نه. ✳️آفت تکیه به نفت در اقتصاد: هنگامی که نفت در کشور ما کشف شد، این تصور ایجاد شد که دولت‌ها با کمک نفت؛ سرمایه مورد نیاز برای توسعه را تامین کنند؛ در ابعاد مختلف توسعه. اما با این دید نفت قطعا یک آفت حساب می‌شود. چون حرکت مردم و حرکت گروه‌های مردمی را سد می‌کند و تبدیل به مطالبه گری از دولت می‌کند. نگاهی که امروزه در توسعه و در عرصه اقتصادی وجود دارد این است که دولت زیرساخت‌ها را فراهم کند. اگر قرار است در حوزه مسکن، دولت سرمایه گذاری کند؛ مسکن مهر بسازد؛ آیا دولت سرمایه گذاری کند و مسکن بسازد یا زیرساخت‌های ساخت مسکن را فراهم کند؟ در حوزه حمل و نقل یا ارتباطات، دولت باید ریل گذاری کند یا باید از خودمان بخرد؟ خود قطار شهری و مترو ایجاد کند، خود هم بهره‌برداری کند و خودش هم پولش را بگیرد و سودش را ببرد؟ اگر قرار باشد که در حوزه اوقات فراغت در شهر مشهد توسعه ایجاد شود، پول این توسعه را باید از جیب دولت بدهیم یا از روش‌های تامین مالی دیگری باید استفاده کنیم که بتوانیم این بندها را در پیشرفت عدالت را در مصادیق اوقات فراغت شهر مشهد توسعه بدهیم. من جزو مخالفین این دیدگاه هستم که دولت بیاید صفر تا صد این کار را انجام بدهد و این کاملا غلط است. اما اگر دولت زیرساخت‌ها را فراهم کند؛ من جزو موافقین هستم. ادامه دارد...👇 #سرمایه_گذاری #پیشرفت_و_عدالت #توسعه جبهه عدالتخواه مردمی مشهد مقدس @jebhe_mashhad

جلسه پاتوق عدالتخواهان مشهد با موضوع مشهد الرضا (ع)؛ بهشت سرمایه داری؟! بخش دوم: ✍️دکتر حامدمقدم: ✳️ شاخص های توسعه سازگار با انقلاب: باید جایگاه مردم و سرمایه دار مشخص ‌شود. اینکه فقط سرمایه دار سود بکند و مردم سود نکنند و جایگاه مردم و حضور مردم و حرکت مردم دیده نشود درست نیست و بازی برد-باخت است. قطعا بعضی مولفه‌هایی که به عنوان مدرنیته در توسعه جوامع اثر می دهیم در ظاهر با شاخصه‌های اسلامی نمی‌خواند (اما) پایه‌های تبدیل جامعه سنتی به مدرنیته که در عرصه توسعه شهری و مصادیق خودش هست با چارچوب‌های دینی و اسلامی ما سنخیت دارد. ✳️ نقش مساجد در توسعه: قبول داریم توسعه شهر و کالبد و اقتصاد (در اسلام) حول محور مسجد است (پایگاه اصلی توسعه شهری). اما در مقام اجرا در این سی، چهل سال گذشته مساجد ما چه نقشی داشتند؟ در مورد تقاطع میدان امام حسین؛ آیا مساجد ما نقشی در راضی کردن مردم بازی کردند که این طرح به نفع شماست؟ در مورد طرح میدان شهدای مشهد؛ بحث این است که الفتی با تاریخ شهر مشهد به عنوان یک موجود زنده برقرار نشد. این موجود زنده؛ نسل دارد و شهرها هم مثل انسان نسلی هستند. یعنی همانطور که به اجداد به لحاظ فکری و فرهنگی وابسته هستیم؛ شهر هم به تاریخ، گذشته‌اش و به فرهنگش وصل است. آیا امروز طرح میدان شهدا متناسب با فرهنگ و تاریخ و تمدن و پیشرفت گذشته خودش هست یا نیست؟ خیلی‌ها ادعا دارند که نیست و اگر انتقادی هست سوال این است که دانشگاه‌ها یا مجموعه‌های مختلف در حوزه‌های دیگر در مورد معماری اسلامی در میدان شهدا چه نقشی داشتند؟ این معماری اسلامی چیست؟ شهرسازی اسلامی چیست؟ آیا اگر رنگ‌های دیواره‌های مثلا و بدنه از رنگ فیروزه‌ای استفاده کنند این اسلامی است؟ مصادیق اسلامی بودن چیست؟ این طرح به عنوان میدان اصلی شهر محسوب می‌شود به عنوان مرکز تجمع؛ اما مصادیق پیوند خوردن این طرح بزرگ به تاریخ چیست؟ ✳️ نقدچارچوب های غربی بدون راهکار و ارائه مدل اسلامی: رشته‌های دانشگاه همه‌ دارای چارچوب‌های غربی هستند و اگر بخواهیم جایگزین چارچوب‌های غربی را در اقتصادی اسلامی؛ در توسعه شهری داشته باشیم و جنبش نرم افزاری به تعبیر رهبر انقلاب، ما چه پاسخی داریم؟ اگر جمع نخبگانی و گروه‌های فعال دانشجویی می‌خواهند ورود بکنند، بروند دنبال پاسخ این سوالاتی که گره‌ها را باز می‌کند (مدل اجرایی). اگر اوراق مشارکت نفروشیم به جای آن چه الگویی داریم؟ شهرداری هزینه‌های جاری دارد و نمی‌شود به شهردار مشهد بگوییم که هزینه اتوبوسرانی، یک سوم هزینه‌های بلیط، هزینه‌های رفت و روب و آتش نشانی را باید بدهد. از طرف دیگر دولت هم می‌گوید پول ندارم و شهرداری مجبور است که سراغ راه‌هایی برود که سرمایه گذار را بیاورد. شهرداری باید روی پای خودش بایستند و در این این چهل سال هیچ کدام موفق نشدند و این موضوع در حد یک قانون بوده. ✳️ لزوم داشتن پیوست فرهنگی: اعتقاد دارم که در پروژه ها حتما باید پیوست فرهنگی و پیوست اجتماعی داشته باشیم. اگر پیوست اجتماعی نباشد واقعا محروم هستیم. بزرگترین پروژه‌های شهر مشهد مثلا پارک‌ها و فضای سبز گرفته تا تقاطع‌ها و غیره عموما پیوست فرهنگی و اجتماعی ندارند و آن¬هایی هم که دارند چقدرش اجرا شده است؟ اگر ما می‌خواهیم نقد بکنیم در کنار این نقد باید راهکار هم ارائه کنیم. ✳️ اصالت در توسعه شهری با چه کسی است؟ اصالت با مردم است. شورای شهر نماینده مردم هستند و به تبع آن شهردار را انتخاب می کنند (با یک واسطه) و می شود نماینده مردم. اصالت با آن کسی است که به هر شکل از چهارچوب قانونی در مسیر مدیریتی قرار گرفته است. در مورد سرمایه گذاران هم همین است. سرمایه گذاری باید سازگار با عدالت باشد. به تعبیر سیاست شهری؛ ما خط قرمزهایمان را می‌دانیم چیست. اصالت مردم یعنی چه؟ یعنی وقتی می‌خواهم یک پروژه‌ای را استارت بزنیم و توسعه شهری رخ بدهد یا باید دولت این هزینه را پرداخت کند یا سرمایه گذار. حال که دولت نمی‌تواند این هزینه را پرداخت کند؛ می‌رویم سراغ سرمایه گذاری (با توجه به اینکه) اصالت مردم خدشه دار نشود. یعنی این سرمایه گذار به خاطر منافع ایرانی و اقتصادی و مالی اش وارد این پروژه می‌شود. اما نباید کار به سمتی پیش برود که منافع مردم خدشه دار بشود. یک بخش از منافع مردم، منافع اقتصادی است. پروژه میدان امام حسین اجرا می‌شود قبل از اجرای این پروژه باید دانست که منافع اقتصادی مردم چیست. ادامه دارد...👇 #سرمایه_گذاری #پیشرفت_و_عدالت #توسعه جبهه عدالتخواه مردمی مشهد مقدس @jebhe_mashhad

جلسه پاتوق عدالتخواهان مشهد با موضوع مشهد الرضا (ع)؛ بهشت سرمایه داری؟! بخش سوم: ✍️دکتر حامدمقدم: قبل از اجرای پروژه تقاطع چند سطحی میدان امام حسین قیمت زمین در این منطقه مثلا متری دو میلیون تومان بوده و بعد از اجرای این پروژه پروژه شده مثلا متری پنج میلیون تومان. بنابراین نفع مردم (خط قرمز) هم دیده شده است. اگر سرمایه گذار پولی نیاورد باید جایگزین کرد. آقای دکتر قائمی نیک این سرمایه گذار اگر پول را اینجا نیاورد می‌برد دبی، ترکیه و کیش. این سرمایه گذار مشهدی است. به این پول جهت بدهید که بیاورد مشهد. باید به اقتصاد شهر پول تزریق بشود. چیزی که باید مطالبه کنیم این باشد که سرمایه گذار بیاید اما با جهت عدالت پیشرفت باشد و آن عدالت و پیشرفت را باید تعریف کنیم. سوال من از آقای دکتر قائمی نیک این است که (به نظرمن باتوجه به اینکه) ایده مقاومت یک ایده دفاعی است؛ آیا ما باید در توسعه دفاع کنیم یا در توسعه باید حرکت کنیم؟ آیا ما در پیشرفت باید برویم به سمت جلو یا بایستیم؟ ✍️دکتر قائمی نیک ✳️ هویت مشهد: شکل‌گیری ایده شهری‌ بعضی از شهرهای ایران مثلا مشهد، قم، اصفهان ؛ متوقف بر یک درک تاریخی- سنتی از آن شهر است. اگر عناصر اصلی تاریخی و فرهنگی و فکری را از آن بگیریم این شهر بی‌معنا می‌شود. این قضیه در مشهد شدیدتر است. یعنی شهر مشهد را به مشهدالرضا بودنش می‌شناسند. ✳️ مواجه شهر مشهد با مسائل مدیریتی دهه های اخیر: شهر مشهد تقریبا از صد و خورده‌ای سال قبل و باز به طور شدیدتر از هفتاد، هشتاد سال پیش با جریان، با ابزارها؛ علوم و جهانی مواجه است که این‌ها با هم به لحاظ نفس، معنا، کلمات و به لحاظ فرمولی که برای اداره و سامان دادن این شهر بهشتی داده می‌شود با آن سنت نمی‌خواند؛ یعنی در تضاد یا لااقل غریبه است. برنامه ریزی شهری با فهمی که الان در برنامه ریزی شهری در دانشگاه می‌خوانیم و یا اساسا خود نفس شهر به این معنای جدیدی که به کار می‌بریم؛ سازوکارها؛ اقتصادی که الان داریم؛حتی درک ما از روابط اجتماعی در سنت ما نیست. این تقابل تضادهایی ایجاد کرده و سوال اصلی این است که چرا ما اساسا درگیر این ماجرا هستیم. حتی انقلاب هم که می‌کنیم باز دوباره درگیر آن هستیم و این هم برمی‌گردد به اصل ایده توسعه غرب؛ یعنی توسعه و تجدد غرب ایده‌ای است که هر جای دنیا بروید و بخواهید یک گوشه‌ای باشید و کاری به آن نداشته باشید، او می‌آید سراغتان. چون ایده؛ یک ایده اداره جهان است. غربی‌ها از قرن هیجده، نوزده به این ایده رسیدند که جهان را آن‌ها باید اداره بکنند. حضرت امام هم در بیاناتشان نسبت به غرب و آمریکا (اشاره) دارند که چرا جهان را این‌ها اداره بکنند؛ چرا مسلمان‌ها اداره نکنند. ✳️ الزامات پیشرفت و عدالت: مقام معظم رهبری که به جای توسعه می‌فرمایند پیشرفت؛ فقط جابجایی (کلمات) نیست که بگوییم پیشرفت اسلامی و اقتصاد جدید و برنامه ریزی شهری جدید و دانسته‌های جدید را بیاوریم و بعد با همان کار؛ به جای توسعه بگوییم پیشرفت. پیشرفت منسوب به ایده‌ای است که وقتی جامعه‌ای می‌خواهد پیشرفت بکند باید پشتوانه تاریخی خودش را شناخته باشد و با اتکای به این پشتوانه تاریخی و با عمق درک از آن بتواند برای آینده ایده‌ بدهد وگرنه دچار گسست هویتی می‌شود. جامعه‌ و شهری که گسست هویتی داشته باشد به هیچ وجه نمی‌تواند ایده‌ای برای پیشرفت داشته باشد. مثل یک آدم سرگشته‌ای می‌ماند که به هر طرفی که به آن توصیه بشود می رود. بدون توجه به هویت تاریخی مشهد نمی‌شود ایده توسعه داشت. این که با بانک، با علوم جدید و با تکنولوژی جدید درگیر هستیم درست است و لزوما به معنای این نیست که حتما بانک و سرمایه را به همان شکل بیاوریم اینجا. این سنت تاریخی با این درگیر می‌شود و به طور ناخودآگاه خودش را نشان می‌دهد و جاهایی خودش نشان می‌دهد که اصلا برنامه ریزی شهری فکرش را نمی‌کند. چون سنت تاریخی در ضرب المثل‌ها و جمع‌های خانوادگی، سنت‌ها، آیین‌ها و مراسم‌ها وجود دارد. شاید گریزی از این فضای جدید نباشد؛ اما نمی توان از آن سنت‌ تاریخی غفلت کرد. ما بارگاه حرم حضرت رضا و مسجد گوهرشاد را با سابقه احتمالا از سال هشتم هجری داریم. اگر هشتصد سال بعد به ما بگویند که آدم‌هایی در جمهوری اسلامی، مشهد را چه طوری اداره کردند باید چه بگوییم؟ ایده توسعه اینجا معنا پیدا می‌کند. هشتصد یا هفتصد سال پیش مسجد گوهرشاد ساخته شده و به ما رسیده است. مسئله امروز و فردا نیست؛ مسئله عمیق‌تر است. باید به این فکر کنیم که مردم دویست سال بعد درباره ما، در مورد مال سازی و برج سازی پیرامون حرم چه فکری می‌کنند و دویست سال دیگر نه، همین الان صدایی تولیت محترم در آمده است. به فاصله سی سال از دهه هفتاد تا الان صدای تولیت در آمده است. ادامه دارد...👇 #سرمایه_گذاری #پیشرفت_و_عدالت #توسعه جبهه عدالتخواه مردمی مشهد مقدس @jebhe_mashhad

جلسه پاتوق عدالتخواهان مشهد با موضوع مشهد الرضا (ع)؛ بهشت سرمایه داری؟! بخش چهارم: ✍️دکتر قائمی نیک ✳️ مقاومت فرهنگی و هویتی: معتقد هستم که کارهایی را نباید می‌کردیم. جریان توسعه حداقل از دهه 1340 و با برنامه‌های ماجراهای انقلاب سفید شاه شروع شده و ما تحت تاثیر موج آن هستیم؛ تحت فشار بین المللی و جهانی هستیم و در این مواجهه برای حفظ سنتمان باید مقاومت بکنیم. ایده مقاومت فقط درگیری در سوریه و امثال آن نیست. ایده مقاومت، ایده مقاومت فرهنگی و هویتی است. ما هویت شهرهایمان را از بین ببریم و (فقط) در سوریه برای هویت بجنگیم؟ ایده مقاومت را باید در این جا هم وارد بکنیم؛ یعنی شهر مقاوم در برابر توسعه بی مهار غربی داشته باشیم. امور اقتصادی شهر باید براساس ایده مقاومت رفع شود و شهری که مقاومت می کند دیگر ماشین شاسی بلند وارد نمی کند،مال نمی سازد. (چرا؟ چون) نفت داریم و خیلی راحت وارد می‌کنیم. با وجود آیات و روایات در مورد محیط زیست به ادعای یک محقق فرانسوی، چرا شهرهای ما مانند تهران از پاریس بدتر است.یعنی وضع محیط زیست پاریسی که میراث بر تکنولوژی دوره رونسانس به بعد و انقلاب صنعتی است از محیط زیست برخی شهرهای ما سالم تراست. (درصورتی که) ما اعتقاد داریم که یک درخت را نباید قطع کرد زیرا این درخت آیه خدا است. این کارها را که می‌توانستیم بکنیم! یعنی به جای اینکه میدان مسابقه را (پروژه هایی مانند) میدان شهدا یا هدایت دانش آموزان در دهه هفتاد به سمت خواندن رشته فنی و پزشکی (چون پول در آن است) قرار دهیم (کارهای دیگری باید انجام می شد). ✳️عدم نقد تکنولوژی: غربی‌ها که تولد تکنولوژی مال آ‌ن‌ها است؛ آثار زیادی در نقد و بررسی تکنولوژی دارند. در کل ایران پنج تا کتاب در مورد فضای تکنولوژی نداریم؛ اما آخرین تکنولوژی را داریم. چرا در رشته‌های مهندسی و فنی به نقد تکنولوژی فکر نمی‌کنند؟ بعد از مدت‌ها به فلسفه علم توجه شده. چه کسی اجازه داده که مهندس و پزشک‌ها سیاستمدار بشوند؟: چرا باید بخش قابل توجهی از مسئولین سیاسی ما متخصصین پزشکی و مهندسی باشند؟ سیاست یک تاریخی دارد. چگونه می شود کسی که می‌خواهد برای یک ملت دارای تمدنی که آرزویش تمدن نوین اسلامی است سیاست ورزی کند و نفهمد که سیاست در تمدن یونان، در تمدن بین النهرین و در تمدن اسلامی چه بوده و در تمدن مدرن چیست. چه کسی اجازه داده که مهندس ها و پزشک‌ها سیاستمدار یا مسئول فرهنگی و اجتماعی بشوند؟ ✳️صورت بندی ما از رابطه مردم و سرمایه: در مورد میدان امام حسین (که آقای دکتر حامد مقدم مثال زدند و به بیان خط قرمزها پرداختند میخواهم بگویم.) چقدر این مردم مظلوم هستند. مثلا مربی تیمی دو میلیارد مثلا آن زمان حقوق می‌گرفت و بعد می‌گفت که من به خاطر شادی دل مردم تیم را هدایت می‌کنم. بازیگری حرف مستهجنی می‌زد و می‌گفت من به خاطر شادی دل مردم مثلا آن کار زشت هم انجام بدهم. یکی دیگر هم گفت من برای مردم سرمایه‌ام را می‌آورم اینجا و تضاد طبقاتی ایجاد می‌کنم. اگر قرار بود (مردم خط قرمز باشند) الان حاشیه نشین نداشتیم. حاشیه نشین‌ها مردم هستند یا نه؟ پس چرا این قدر حاشیه نشین؟ چرا تضاد طبقاتی ایجاد می‌شود؟ مهم صورت بندی ما از رابطه مردم و سرمایه است. صورت بندی نسبت به مردم و شهر است. وگرنه بخشی از جامعه را و بخشی از شهر را می‌برید سمت سجاد و قاسم آباد و می‌گویید این¬ها مردم هستند. مردم آن طرف حرم هم مردم هستند دیگر! از حرم تا منطقه محروم نشین دوازده کیلومتر و تا قاسم آباد سی کیلومتر است. آیا این توسعه متوازن است؟ مردم چه گونه به این وضع دچار شدند. سرمایه دار هیچ وقت جایی سرمایه گذاری نمی کند که سرمایه‌اش بیشتر نشود. منطق سرمایه داری جدید انباشت ثروت است. جایی سرمایه گذاری می‌کند که دو تایش چهار تا بشود و چهار تایش هشت تا بشود، نه تنها هشت تا که بیست و چهار تا بشود. این منطقی است که خود غربی‌ها در مورد این‌ها حرف زدند. این گونه سرمایه اگر کنترل نشود تضاد می‌آورد. کجا ایده مقابله با این شکل سرمایه داری را داریم. ادامه دارد... #سرمایه_گذاری #پیشرفت_و_عدالت #توسعه جبهه عدالتخواه مردمی مشهد مقدس @jebhe_mashhad

جلسه پاتوق عدالتخواهان مشهد با موضوع مشهد الرضا (ع)؛ بهشت سرمایه داری؟! بخش پنجم: ✍️دکتر قائمی نیک ✳️مقاومت هویتی، یک ایده فعالانه است نه منفعل: ایده مقاومت به هیچ وجه ایده دفاعی نیست. (آیا در عملکرد) سید حسن نصر الله دفاع و انفعال می‌بینید؟ جایی که نظام سلطه رویکرد استعماری دارد از قضا استقلال از نظام سلطه (ایده مقاومت)، به معنای نابودی (آن) است. برای همین زمین و زمان را به هم می‌دوزد که مذاکره کنیم. در مقام معظم رهبری یا حاج قاسم انفعال می‌بینید؟ مسئله این‌جا است که در ذهن و نگاه استعماری، در نگاه توسعه، سرمایه داری هم هست. او اساسا آمده شما را وابسته بکند. توسعه دو سو دارد توسعه یافتگی و توسعه نیافتگی. از قضا می‌خواهد جهان سومی باشیم و توسعه نیافته باشیم (و ایده مقاومت به معنای استقلال از او است). درباره نحوه جذب سرمایه هزار و یک راه وجود دارد. اگر سرمایه گذاری ذیل ایده شفافی صورت بگیرد خوشحال نمی‌شویم از این که زمین میدان امام حسین دو تومان یا چهار تومان شده است. چرا؟ چون هزار تا رانت اطلاعاتی وجود دارد و (مگر) چند پروژه اطلاع رسانی عمومی شده که مردم بدانند اینجا گران می‌شود و بخرند؟ سرمایه دار به این راحتی رانت اطلاعاتیش را از دست می‌دهد؟ پشت سرمایه داری یک رانت اطلاعاتی عجیبی است. اغلب پروژه‌های شهر تهران با رانت اطلاعاتی است و رانت اطلاعاتی قانونی هم ندارد. می‌توانید بگویید که شهردار تهران دهه هفتاد اختلاس (کرده) اما این که او گفته که زمین ارزان است بخرید و بعدا بزرگراه می‌کشد به راحتی قابل گفتن نیست چون روابط شخصی است. ✳️عدم سنخیت مال های امروزی با بازارهای قدیم در فرهنگ اسلامی : (مساجد قدیم به گونه ای بوده که) بازاری در آنجا فقه هم یاد می‌گرفته و اقتصادش با فقه (همراه بوده است). مسئله این جا است که عناصر هویتی به نحوی باشد که در اقتصادتان نمود داشته باشد. پیوست فرهنگی را دو نفر می‌نویسند و هزار نفر سرمایه گذار هستند. بودجه را از سمت بساز و بفروشی و از سمت ساخت و ساز به سمت عناصر هویتی و پیوست فرهنگی ببرید و ببینید چه اتفاقی برای مشهد و وضعیت فعلی مشهد می‌افتد.فقیرترین آدم‌هایمان همین آدم‌هایی هستند که می‌خواهند کار فرهنگی بکنند. ✳️امکان مقایسه موفقیت های اقتصادی با موفقیت های جنگی و نظامی: کدام یکی از سردارهای جنگ دفاع مقدس بعد از آن پستی که در جنگ داشتند برج ساختند برای خودشان؟ او در آستانه شهید شدن بوده. خواهشا (مسائل اقتصادی و سرمایه گذاری را) با جنگ مقایسه نکنید. اگر در عرصه فرهنگ و اقتصاد و سرمایه، مثل (شهدا) عمل بکنید قطعا اتفاق خوبی خواهد افتاد. اماکدام یک از مدیران ما در شهرداری و جاهای دیگر مثل شهید همت و شهید برونسی بودند؟ اگر (مدیران ما مانند شهدا باشند در عرصه اقتصادی هم مانند صنایع نظامی اتفاقات خوبی خواهد افتاد). #سرمایه_گذاری #پیشرفت_و_عدالت #توسعه جبهه عدالتخواه مردمی مشهد مقدس @jebhe_mashhad