🔴آي كيو يا اِي كيو؟! ✍محمدكاظم انبارلويي دكتر محمود سريع‌القلم در تازه‌ترين اظهارات خود به روايت سايت خبر آنلاين و به نقل از كانال جرعه مطالب خوبي را مطرح كرده است كه نقد مشفقانه آن مي‌تواند براي برخي كه نگاهي متفاوت از قرائت مردم از خصومت‌ورزي آمريكا دارند مفيد باشد. خلاصه حرف دكتر محمود سريع‌القلم اين است كه در زير به آن اشاره مي‌كنم؛ - سن تزو يك استراتژيست نظامي چيني است مي‌گويد: شما اگر 100 بار با دشمن جنگ كنيد، پيروز هم بشويد اين پيروزي كمتر از كار بعدي است. كار بعدي مطيع و رام كردن دشمن است بدون اين‌كه بجنگيد. او مي‌گويد: هنر اصلي جنگ، رام كردن دشمن است. - سال گذشته از نخست‌وزير چين در سر ميز شام پرسيدم : شما با آمريكايي‌ها زياد دعوا نمي‌كنيد. آن‌ها مي‌آیند دعوا مي‌كنند اما شما دعوا نمي‌كنيد؟ چرا؟ او گفت : ما آن‌قدر از آمريكايي‌ها استفاده مي‌كنيم كه حد و اندازه ندارد. اگر ما با آمريكايي‌ها جنگ كنيم در بخش «هاي تك» مي‌بازيم. - ما بايد با آمريكايي‌ها دوست باشيم تا در «هاي تك» از آمريكا عقب نيفتيم. - فرق است بين «آي كيو» و « اِي كيو» آی كيو ضريب هوشي است و معياري براي سنجش توانايي‌هاي ذهني براي منطق و يادگيري و حل مسئله است. اِي كيو يا هوش هيجاني توانايي‌هاي فرد و شناخت فرد و مديريت احساسات خود و ديگران است. - تفكر چيني‌ها چه فاصله كهكشاني با محورهاي فكري در جامعه ما دارد، ما چگونه داريم دنيا را تعريف مي‌كنيم ما مي‌خواهيم با همه بجنگيم؟! *** چند كلمه در نقد مطالب آقاي دكتر محمود سريع‌القلم مي‌تواند براي آن دسته از عزيزاني كه در نهاد علم در كشور در حوزه علوم سياسي، جامعه‌شناسي، حقوق بين‌الملل و ... از چنين نظرياتي دفاع مي‌كنند مفيد واقع شود. 1- آنچه جناب سريع‌القلم در طرح چنين نظرياتي از آن غفلت دارند مفهوم «جنگ» و مفهوم «دفاع» است اين دو مفهوم هر كدام براي خود تعريفي دارد و مبتني بر آن احكامي علمي هم سوار مي‌شود. آنچه ملت ايران در مواجهه با آمريكا و صهيونيسم بين‌الملل با آن روبه‌رو است مسئله جنگ نيست مسئله دفاع است. آقاي سريع‌القلم شما به رويدادها و حقايق مربوط به اعلام جنگ آمريكايي‌ها با ملت ايران از 28 مرداد 1332 تا انقلاب اسلامي به‌ويژه در سال‌هاي 56 و 57 و پس از آن در طول 46 سال كه از پيروزي انقلاب بر ايران گذشته را يا نمي‌بيند يا انكار مي‌كند. ما از سوي آمريكا مورد تجاوز نظامي مستقيم و غيرمستقيم قرار گرفته‌ايم. لذا دفاع از حيثيت تمدني و تاريخي اسمش جنگ نيست ، اسم آن دفاع است. پس اين سخن كه ما مي‌خواهيم با همه جهان – بخوانيد آمريكا- بجنگيم دروغ است. ما در حال دفاع شرافتمندانه ، هوشمندانه و عاقلانه از موجوديت سرزميني مقدس به نام ايران هستيم. آيا يك استاد تمام حقوق روابط بين‌الملل حرفي براي دفاع ملت ايران و صورت‌بندي و نظريه‌پردازي آن غير از متهم كردن ملت و دولت ايران به جنگ‌طلبي دارد ؟! 2- همه فقهاي شيعه به استثناي چند نفر جنگ ابتدايي را در زمان غيبت جايز نمي‌دانند. اما دفاع را واجب مي‌دانند. پس اتهام جنگ‌طلبي و جنگيدن با همه جهان به ملت و دولت ايران نمي‌چسبد. ملت ايران در 200 سال اخير هيچ‌گاه آغازكننده جنگي نبوده است. هجوم‌ها و تجاوزات نظامي به ايران طي 200 سال اخير دوسوم خاك ايران را از مام وطن جدا كرده است. تجزيه خاك ايران روند خود را طي كرده تا در انقلاب اسلامي متوقف شد. توقف اين تجاوزات آشكار به بركت خون‌هاي شهيدان و پايمردي بزرگاني صورت گرفته است كه در تاريخ ايران و جهان بي‌نظير است. 3- در مورد «آي كيو» و تفاوت آن با «اي كيو» دولت هاي پس از انقلاب هر دو را در جلوگيري از تجاوز دشمن به كار گرفتند. آخرين باري كه ما با تكيه بر «اي كيو» آقاي ظريف و دولت روحاني براي مطيع كردن و رام كردن دشمن متجاوز راه درازي رفتيم و آن در احكام «برجام» نوشته شد. دولت در آن موقع براي رسيدن به مهار و رام كردن دشمن همه خطوط امنيت ملي را در شروط رهبري ، شروط مجلس و شروط شوراي امنيت ملي ناديده گرفت. نتيجه اين نوع سياست‌ورزي آن شد كه ما به همه تعهدات خود در بهانه‌جويي‌هاي هسته‌اي عمل كرديم اما دشمن وقيحانه «برجام» را پاره كرد و داغ آن را بر دل كساني گذاشت كه به «اي كيو» فكر مي‌كردند و «آي كيو» را فراموش كردند. 4-فهم آقاي سريع‌القلم از راهبردهاي «سن تزو» مخدوش است. مخاطب نصايح سن تزو، طرف جنگ‌طلب آمريكاست. او مي‌گويد اگر 100 بار بجنگيد و پيروز هم بشويد كار بعدي مطيع و رام كردن دشمن است بدون اين‌كه بخواهيد بجنگيد. آمريكايي‌ها ده‌ها بار جنگيدن با ملت ايران را تجربه كردند. هر بار هم شكست خوردند آن‌ها نمي‌خواهند نه به عواقب جنگ فكر كنند و نه پس از آن؟! چرا براي اين‌كه ملتي كه رام اراده خداوند و پيامبر اعظم و ائمه معصومين هستند، داغ پيروزي را به دل دشمن گذاشته‌اند. آمريكا هم در جنگ با ايران شكست خورده و هم در رام كردن ملت ايران؟! ادامه در👇

ادامه از 👆 هنر دفاع شرافتمندانه امامين انقلاب و ملت ايران هم در حوزه «آي كيو» و هم در حوزه «اي كيو» در تاريخ معاصر ثبت است. اگر آقاي سريع‌القلم به روايت دوست و دشمن در اين 46 سال نبرد نگاه كنند و نخواهند آن را انكار كنند ملت ما در دفاع پيروز بوده‌اند. سن تزو در همان كتاب هنر جنگيدن مي‌گويد؛ در مواقعي كه در موضع «دفاع» قرار داريد ويران‌كننده‌ترين حمله، حمله به استراتژي دشمن است. پاسخ ملت و نيروهاي مسلح در نبرد 12 روزه با آمريكا ويران‌كردن راهبرد دشمن بود. تا جايي‌كه دشمن در وادي «بيچارگي» و «له شدگي» قرار گرفت و به التماس آتش‌بس افتاد. ايران اگر جنگ‌طلب بود آتش‌بس را نمي‌پذيرفت. اين سند روشن ماست كه ما در وادي دفاع و دفع شر هستيم نه در وادي جنگ به مفهومي كه آقاي سريع‌القلم به آن فكر مي‌كند. چرا چنين واقعيتي در ذهن مبارك يك استاد تمام حقوق بين‌الملل پاك شده است ؟! 5- هفت تكليف راهبردي امام خامنه‌اي در پيام چهلم شهيدان دفاع مقدس 12 روزه نشان مي‌دهد ما در موضع دفاع هوشمندانه عاقلانه و شرافتمندانه عمل كرده‌ايم. اين هفت تكليف هم نشان‌دهنده «آي كيو» و هم واتاب‌دهنده «اي كيو» ايرانيان در اين نبرد نابرابر اما پيروز است. چرا آقاي سريع‌القلم حاضر نيست آن را در حد يك گزاره مورد دقت قرار دهد؟! 6- بهره‌گيري از علوم سردخانه‌اي به قول آیت‌الله جوادي آملي در وضعي كه ما به سر مي‌بريم نشان عقيم بودن توليدعلم در حياتي‌ترين موضوعي است كه پاي موجوديت ايران مطرح است. اين‌كه برخي «آی كيو» دانشمندان و نيروهاي مسلح و ديپلمات‌هاي ايران را براساس يك نقطه‌زني در علوم اجتماعي، سياسي، روابط بين‌الملل و حقوق بين‌الملل مورد هجمه قرار دهند و در آن اخلال كنند، نوعي بازي در زمين دشمن است. اين بازي تا كي مي‌خواهد ادامه پيدا كند. مردم سؤال مي‌كنند برخی دانشمندان ما در حوزه اجتماعي ، حوزه سياسي، حقوق بين‌الملل كي مي‌خواهند پشت دفاع قهرمانانه ايرانيان قرار گيرد. دانشمندان هسته‌اي، دانشمندان فيزيك، مكانيك، متالوژيك، هوش مصنوعي، الكترونيك و ... آمدند پشت دفاع ملت قرار گرفتند و با ويران كردن تل‌آويو و حيفا و سرزمين‌هاي اشغالي، دشمن را به عقب راندند. چرا در حوزه نرم برخي مي‌خواهند دوباره دشمن را در تجاوز تجهيز كنند دراين‌باره گفتني‌ها زياد است بماند براي بعد.

🔴مذاکره با FATF گامی برای افزایش فشار بر ایران نه لغو تحریم‌ها می‌توان پیش‌بینی کرد نتیجه مذاکرات با FATF، افزایش فشار بر ایران برای تصویب معاهده مقابله با تأمین مالی تروریسم خواهد بود و نه لغو تحریم‌ها. مسعود براتی کارشناس امور تحریم در این‌باره نوشت: «رئیس مرکز اطلاعات مالی از دعوت دبیرخانه FATF برای مذاکره حضوری خبر داد. این دعوت پس از تصویب کنوانسیون پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت نظام انجام می‌شود.  مرکز اطلاعات مالی و رسانه‌های دولت در تلاشی پرحجم به دنبال القای این موضوع هستند که این مذاکره گره موضوع FATF را حل می‌کند و زمینه‌ساز خروج ایران از فهرست سیاه و عادی شدن پرونده آن در FATF خواهد بود.  اما وقتی با دقت به صحبت‌ها و همچنین بیانیه‌های FATF نگاه کنیم، می‌توان پیش‌بینی کرد که نتیجه اصلی مذاکرات ایران و FATF که قرار است در مادرید اسپانیا برگزار شود افزایش فشار بر ایران برای تصویب معاهده مقابله با تأمین مالی تروریسم یا همان سی اف تی خواهد بود. به عبارت دیگر مذاکرات حضوری صرفاً گامی برای افزایش مطالبه از ایران جهت تکمیل برنامه اقدام خواهد بود. شاید در این میان برخی از اقدامات مقابله‌ای تعلیق شود اما این تعلیق مانند آنچه که در سال ۹۵ تا ۹۸ برقرار بود، اثری بر روی روابط بانکی ایران نخواهد داشت چرا که مانع اصلی تحریم‌های ثانویه آمریکاست و حتی خروج از فهرست سیاه نیز نمی‌تواند اثر ملموسی بر این شرایط داشته باشد. لذا انتشار این خبر و انجام مذاکره با FATF را در کنار حرف‌های ادعایی غیر‌واقعی مانند عادی‌شدن روابط بانکی و افزایش همکاری‌های بانکی با کشورهای همسو مقدمه‌ای برای افزایش فشار بر مجمع تشخیص مصلحت نظام برای تصویب سی‌اف‌تی دانست.  مرکز اطلاعات مالی به دلیل ناتوانی در اقناع دبیرخانه اف‌ای‌تی‌اف نتوانسته است ۳۹ مورد دیگر از برنامه اقدام را تغییر وضعیت دهد. رئیس مرکز از زمان حضور در مرکز اطلاعات مالی (۱۴۰۱) این ادعا را داشته که می‌تواند به صورت فعالانه پرونده ایران را بهبود دهد اما تاکنون توفیقی حاصل نکرده است. لذا در دولت پزشکیان روایت خود را تغییر داده و بارها بیان کرده است که تنها در صورت تصویب هر دو معاهده وضعیت ایران تغییر خواهد کرد.  قابل پیش‌بینی است که در ماه‌های پیش رو فشار و مجمع تشخیص مصلحت نظام برای تصویب CFT افزایش یابد. این معاهده از نظر مبنایی به واسطه تعریف از تروریسم با قانون اساسی کشور ایران مغایرت داشته و مجمع تشخیص مصلحت نظام تاکنون نتوانسته ادعاهای دولت را در این زمینه باور کند.  متأسفانه پرونده FATF که در زمان دولت روحانی گره‌خوردن با برجام و مذاکرات کاملاً سیاسی شد تاکنون در سیطره این نگاه سیاسی بوده و مانع بررسی واقعی و کارشناسی آن شده است. مرکز اطلاعات مالی نیز به دلیل تعارض منافع در این موضوع گزارش‌های غیر‌کارشناسی همراه با ادعاهای خلاف واقع به نهادهای تصمیم‌گیر ارائه کرده است.  لازم است شاخص‌های دقیق و قابل اندازه‌گیری برای ارزیابی ادعاهای دولت در این زمینه در مجمع تشخیص بررسی و تصویب شود تا مدعیان نتوانند شانه از مسئولیت خالی کنند». یادآور می‌شود اخیراً روزنامه اعتماد از قول وزیر اقتصاد تیتر زد: خون تازه در رگ‌های اقتصاد ایران/ بعد از 7 سال گره FATF باز شده و برای گفت‌و‌گو از ایران دعوت شده است. روزنامه ایران هم از قول رئیس مرکز اطلاعات مالی تیتر زد: اول تعلیق تقابل، دوم خروج از لیست سیاه. این عناوین کلی و مبهم در حالی است که ایران 39 بند از 41 بند برنامه اقدام FATF را به اجرا گذاشته اما این همکاری یک‌طرفه هیچ تأثیری در لغو یا حتی تعلیق تحریم‌ها نداشته و صرفاً اطلاعات بعضاً حیاتی اقتصادی در اختیار طرف غربی قرار گرفته است. ⭕️متن کامل در زیر👇 https://kayhan.ir/001KIp

🔴پشت کدام میز مذاکره می‌کنید همان که بمباران شده است؟! سخنان اخیر رئیس‌جمهور درباره مذاکره و تلقی اینکه مذاکره بدیل جنگ است، موجب تعجب ناظران سیاسی و رسانه‌ای شد. آقای پزشکیان روز یکشنبه در نشست مدیران رسانه‌ها که مقارن با روز خبرنگار برگزار شد، درباره مذاکرات اظهار کرد: نفت را خواستند تحریم کنند و دارند تحریم می‌کنند. نمی‌شود هم یار طلب کنی هم سر خواهی. اگر استقلال می‌خواهی باید خیلی از مشکلات را تحمل کرد. تصور نمی‌کنم با دعوا به جایی برسیم. در ذات ما تسلیم شدن نیست. وی درباره مذاکرات اظهار کرد: با دعوا کردن مشکلی حل نخواهد شد؛ گفت‌وگو کردن و حرف‌زدن به معنای شکست‌خوردن و تسلیم‌شدن نیست. [خطاب به منتقدان] حرف نمی‌زنی؟ خب می‌خواهی چکار کنی؟ می‌خواهی بجنگی؟! خب آمد و زد؛ الان برویم درست کنیم، دوباره می‌آید، می‌زند! وی در ادامه گفت: «ما بدون تعامل، هماهنگی و نظر مقام معظم رهبری حرکتی انجام نداده و نخواهیم داد. هر اقدامی با رضایت و هماهنگی مقام معظم رهبری انجام خواهد شد. از نظر علمی و اعتقادی معتقدم کاری را که خلاف نظر مقام معظم رهبری باشد، نباید انجام داد و انجام هم نخواهم داد. وقتی هماهنگ کردیم دیگران گیر ندهند که چرا این کار را کردیم». درباره این اظهارات باید دقت داشت که مذاکره با طرف قائل به مذاکره محترمانه میسر است. مذاکره با طرفی که میز مذاکره را به اذعان خود رئیس‌جمهور بمباران کرده و اذعان هم می‌کند که از مذاکره به عنوان عملیات فریب استفاده کرده، محال و دچار امتناع عقلی است. این تعبیر که «با دعوا به جایی نمی‌رسیم»، مربوط به زمانی است که طرف مقابل نیز همین فهم را داشته باشد وگرنه، سخن نامعتبری است. ⭕️متن کامل در زیر👇 https://kayhan.ir/001KIp

🔴چهره‌ی واقعی قدرت‌نمایی‌های بشردوستانه آمریکا ✍رضا کیوان شکوه با نگاهی واقع‌گرایانه به تحولات چند سال اخیر، می‌توان دریافت که ایالات متحده آمریکا، علی‌رغم ادعای دفاع از حقوق بشر و صلح جهانی، در بسیاری از بحران‌های جهانی، نه‌تنها بازیگر اصلی بلکه طراح سناریوهای پیچیده و مخرب بوده است. پشت نقاب "کمک بشردوستانه" و "واسطه‌گری برای صلح"**، استراتژی‌های کلانی پنهان شده‌اند که هدف آن‌ها **"تثبیت سلطه‌ جهانی، کنترل منابع و مدیریت افکار عمومی در راستای منافع ژئوپولیتیکی آمریکا است". در زیر، تنها چند نمونه از این اقدامات اخیر آمریکا را مرور می‌کنیم: 1. ایران و جنگ نیابتی اسرائیل: از حمایت تا ژست آتش‌بس در جریان جنگ اخیر میان اسرائیل و محور مقاومت، به‌ویژه در نهمین روز حملات، اسرائیل با چراغ سبز و هماهنگی اطلاعاتی-عملیاتی آمریکا، مراکز حساس هسته‌ای ایران را هدف حمله قرار داد. پس از این اقدام تحریک‌آمیز و تجاوزکارانه، آمریکا به‌طور ناگهانی ژست صلح به خود گرفت و خواستار آتش‌بس شد! این رفتار تناقض‌آلود به‌روشنی نشان می‌دهد که آمریکا با برنامه‌ریزی قبلی، ابتدا زمینه بحران را فراهم کرده و سپس در نقش "میانجی نجات‌بخش" ظاهر می‌شود. 2. اوکراین؛ جنگ تا آخرین سرباز اوکراینی از آغاز بحران اوکراین در سال ۲۰۱۴ و به‌ویژه پس از آغاز عملیات ویژه روسیه در ۲۰۲۲، آمریکا با ارسال بی‌سابقه سلاح، آموزش نظامی و کمک مالی (بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار)، در عمل این کشور را به میدان جنگ نیابتی علیه روسیه بدل کرد. در حالی که صدها هزار نفر در دو طرف کشته یا آواره شده‌اند، ایالات متحده با بی‌مسئولیتی کامل، اخیراً به اوکراین ضرب‌الاجل داده تا در بازه مشخصی به جنگ پایان دهد! گویی ابتدا کشور را به آتش کشیده و حالا در حال فروش تجهیزات اطفای حریق است. 3. غزه؛ کنترل کمک‌های بشردوستانه یا مدیریت بحران ساخته‌شده؟ در گزارش اختصاصی وب‌سایت آمریکایی Axios آمده است: «آمریکا قرار است مدیریت کمک‌های بشردوستانه در غزه را بر عهده بگیرد.» این در حالی است که خود آمریکا اصلی‌ترین حامی نظامی و سیاسی اسرائیل در کشتار غیرنظامیان در غزه است. اکنون همان عامل فاجعه، نقش ناجی را بازی می‌کند. آیا این چیزی جز مهندسی افکار عمومی جهانی و بهره‌برداری تبلیغاتی است؟ 4. هند و پاکستان؛ تنش‌زایی برای مدیریت قدرت‌های منطقه‌ای در ماه‌های اخیر گزارش‌هایی منتشر شده که آمریکا از طریق ابزارهای دیپلماتیک، اطلاعاتی و تحریکات مرزی، سعی در شعله‌ور ساختن درگیری میان هند و پاکستان داشته است. سپس با دعوت به "خویشتنداری" و "آتش‌بس"، نقش میانجی خیرخواه را ایفا کرده تا نفوذ خود را در شبه‌قاره حفظ کند و مانع نزدیکی قدرت‌های آسیایی شود. 5. کودتاهای قرن گذشته؛ اسناد تاریخی مهر تأیید می‌زنند نمونه روشن‌تری از این سیاست‌های دوگانه را می‌توان در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ علیه دولت قانونی دکتر مصدق یافت. این عملیات که با همکاری مشترک سازمان‌های اطلاعاتی سیا و MI6 انگلیس طراحی و اجرا شد، تا سال‌ها در رده اسناد محرمانه بود تا اینکه پس از دهه‌ها فاش شد. این تنها یکی از ده‌ها مداخله مخفی آمریکا در کشورهای مستقل جهان است که بعدها به‌طور رسمی در آرشیوهای اطلاعاتی منتشر شده‌اند. چه بسا اسناد فعلی مداخلات آمریکا در سوریه، یمن، ایران، آمریکای لاتین و آفریقا نیز، سال‌ها بعد افشا شود. نتیجه‌گیری: آیا مردم جهان خاموش مانده‌اند؟ با پیشرفت فناوری‌های اطلاعاتی، دسترسی گسترده به منابع خبری جایگزین و بیداری افکار عمومی در سراسر جهان، دیگر امکان پنهان‌سازی واقعیت‌ها برای همیشه وجود ندارد. مردم دنیا امروز بیش از هر زمان دیگر، به نقش مداخله‌گر و مخرب آمریکا در بسیاری از بحران‌های جهانی پی برده‌اند. بنابراین، نباید ساده‌لوحانه اقدامات اخیر آمریکا را صرفاً «ژست‌های صلح‌طلبانه» یا تلاش برای دریافت جایزه صلح نوبل دانست. پشت این رفتارهای ریاکارانه، نقشه‌هایی در جریان است که هدف نهایی آن‌ها حفظ و گسترش هژمونی جهانی آمریکاست، ولو به قیمت جان میلیون‌ها انسان بی‌گناه.

📢#صدای_انقلاب شماره۱۹۲۵ 💠موضوع: سرنوشت یک کریدور 💠کارشناس دکتر رضا صارمی #ژنگنزور #دروغ #ترامپ #صدای_انقلاب 🆔 @sedayeenghelab_ir ➖➖🍃🌺🍃➖➖🍃🌺🍃➖➖

⁉️⁉️یک سؤال مهم #تلنگر مردم می پرسند آیا مواضع حمید رسایی و حسام الدّین آشنا از دو جناح متفاوت درباره کنش‌گری‌های عمومی رئیس جمهور واقعیت دارد یا خیر؟ اگر واقعیت ندارد چرا با آن‌ها برخورد نمی‌شود؟ اگر واقعیت دارد چه نهادی باید تدبیر کند و چه تدبیری باید اندیشیده شود؟ #نهاد_تدبیر