«سیاست خارجی در ترازی دیگر» هرگونه همکاری با آژانس، غیر از یک مورد، باید متوقف شود ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🖌محمدجواد لاریجانی 1 ـ وضعیت موجود دیپلماسی فعلی جمهوری اسلامی، همان چارچوب برجامی را دنبال می‌کند که در آن سه ویژگی مهمّ وجود دارد: اول، مسئله استیصال است؛ یعنی معتقد باشیم کار مملکت از هر حیث ـ چه اقتصادی، چه امنیتی و چه سایر امور ـ قفل شده است و راه نجاتی دیده نمی‌شود، مگر اینکه آمریکا تحریم‌های خودش را بردارد. دوم، امکان توافق با آمریکا وجود دارد؛ یعنی اعتقاد به اینکه مقداری ما کوتاه بیاییم و خواسته‌های آمریکا را اجابت کنیم و درمقابل، آمریکا تحریم‌های خود را بردارد و این توافق، به‌عنوان بُرد ـ بُرد مطرح می‌شود. سوم، بحث اعتماد است؛ یعنی می‌توان با آمریکا به‌شکلی توافق کرد و سپس باید اعتماد کنیم که آنها پای این توافق باقی بمانند و حتی فراتر از آن ـ مانند برجام ـ ما باید سهم خود را از توافقات نقداً انجام دهیم و اعتماد کنیم که آمریکا در آینده، سهم خودش را به انجام برساند. اینها سه رکن سیاست خارجی برجامی است که عملاً در شرایط فعلی درحال پیگیری است. 2 ـ نقد دکترین برجامی در سیاست خارجی به این سیاست خارجی، اِشکالات مهمّی وارد بوده و هم‌اکنون هم باقی است که هم دلالت بر علّت عدم‌توفیق گذشتۀ این سیاست خارجی دارد و هم شانس توفیق آینده آن را زیر سؤال می‌برد: نقد اول، اوّلین اِشکال به تئوری استیصال است؛ آمریکا مدعی است که تحریم‌های فلج‌کننده علیه جمهوری اسلامی برقرار کرده است و ادامه می‌دهد، نزدیک دو دهه از این تحریم‌های فلج‌کننده و بی‌نظیر در تاریخ گذشته است؛ آیا ما واقعاً فلج شده­‌ایم؟ آیا کشوری که فلج شده است می‌تواند ماهواره به فضا بفرستد؟... قرائن و دیگر شواهد موجود ـ مانند نیروی انسانی کارآمد، منابع عظیم طبیعی و امثال آن ـ حکایت از این دارد که تئوری استیصال، تلقی نادرست از وضعیت است و تصویری واقع‌بینانه را از وضعیتی که در آن هستیم، ارائه نمی‌دهد. کلید رهایی از وضعیت اقتصادی کنونی، مسلّم صرفِ رفع تحریم‌ها نیست و یک سیاست درست اقتصادی می­‌تواند دستاوردهای چشم‌گیر داشته باشد. نقد دوم،به امکان مذاکره‌ای شرافتمندانه، آبرومندانه و عزّت‌مدارانه با دولت آمریکاست که منجر به رفع تحریم‌ها شود. اعتقاد به این امکان خیلی عجیب به‌نظر می‌آید؛ زیرا اولاً آمریکا لیست خواسته‌های خود را ـ شامل انهدام تجهیزات هسته‌‌ای ما ـ به‌صورت آشکار بیان کرده است؛ و ثانیاً خواستار از بین بردن توانمندی‌های دفاعی ما و انحصار ما در توانمندی‌های کوچک و آسیب‌پذیر شده است... توافق با چنین دولتی، معادل تسلیم مقابل سیطره اوست. به‌نظر می‌رسد که خوشبینی غیرواقع‌بینانه‌ای است که دلیل ناکامی گذشته برجام بوده است و عدم‌تحقق سیاست خارجی دیگری را می‌تواند رقم بزند. نقد سوم، اعتماد به آمریکا است، اعتماد به پایبندی دولت آمریکا به هر تعهد و قراردادی، ساده‌لوحانه به‌نظر می‌آید، لااقل یادمان هست برجامی که هنوز تحقق آن شکل نگرفته بود توسط همین رئیس‌جمهور در برابر تلویزیون پاره شد... پس اعتماد به توافق با آمریکا و این‌که او پای توافقات خود می‌ماند، یک فرض ناموجه است؛ از آن بدتر، این‌که ما سطح اعتمادمان را بالا ببریم که حتی سهم خود را پیش‌پرداخت کنیم (مانند برجام) و منتظر انجام تعهدات توسط آمریکا باشیم. #تلخیص مطالعه متن کامل: https://eitaa.com/Mabdullahi/2088 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄ ✍️ مهدی عبداللّهی دانشیار مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران 🆔 @MAbdullahi

در قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، تصریح شده که کلیه صادرکنندگان موظفند ارز خود را یا به بانک مرکزی بفروشند، یا با تأیید بانک مرکزی نسبت به فروش آن به سایر اشخاص اقدام کنند. در آئین نامه‌ای نیز که برای این قانون نوشته شده، کلیه صادرکنندگان محصولات پتروشیمی، پالایشی، فولادی، فلزات اساسی رنگین و فرآورده های نفتی مکلف شده‌اند ۱۰۰ درصد تعهدات ارزی صادراتی خود را از طریق فروش ارز به صورت حواله در سامانه نیما رفع نمایند. سال گذشته، طی یک جنایت سازمان‌یافته علیه ارزش پول ملی، سامانه نیما جای خود را به «مرکز مبادله» داد و نرخ ارز از ۴۰ هزار تومان به ۷۰ هزار تومان افزایش یافت. چرا؟ چون ادعا شد که صادرکنندگان «میل و انگیزه» ندارند ارز خود را نیما بفروشند چرا که نرخ آن پائین است! اینک کمتر از یکسال پس از افزایش ۳۰ هزار تومانی نرخ ارز برای صادرکنندگان، وزیر شیکاگویی اقتصاد می‌گوید این قانون اشکال دارد و باید اصلاح شود و دستیار وزیر صمت نیز نامه می‌زند که صادرکنندگان «میل ندارند» ارز خود را در مرکز مبادله به نرخ ۷۰ هزار تومان بفروشند و «میل دارند» نرخ را طی توافق با واردکنندگان تعیین کنند. منظورشان این است که «میل دارند» ارز خود را به قیمت ۱۰۰ هزار تومان بفروشند. کارکرد حکومت در چنین شرایطی چیست؟ اجازه دهد الیگارشی مسلط بر منابع ملی، با افزایش نرخ ارز سود بیشتری ببرد و ارزش پول ۸۶ میلیون ایرانی سقوط کند؟ فلسفه تشکیل حکومت، بسترسازی برای ارضای میل صاحبان زر به قیمت سقوط میلیون‌ها انسان بی‌پناه به دره فقر است؟ فایده افزایش نرخ ارز از ۴۰ هزار تومان به ۷۰ هزار تومان برای این مملکت چه بوده که دوباره می‌خواهید نرخ را از ۷۰ هزار به ۱۰۰ هزار تومان افزایش دهید؟ @syjebraily

🔴چرا این پا و آن پا می‌کنید؟!(نکته) ✍حسین شریعتمداری ۱- در این خبر دقت کنید. شبکه خبری «المیادین» اعلام کرد: «آمریکا به کشورهای عضو هشدار داد که در صورت تصویب قطعنامه ایران درباره ممنوعیت حمله به تأسیسات هسته‌ای، بودجه آژانس انرژی اتمی را متوقف کرده و احتمالاً از آن (NPT) خارج خواهد شد‌». ۲- حالا به متن ماده ۱۰ معاهده NPT نگاه کنید! آمده است: «هر دولتی باید حق داشته باشد در اجرای حاکمیت ملی خود در صورتی که احساس کند موارد فوق‌العاده‌ای در رابطه با موضوعات این پیمان، منافع حیاتی کشورش را به مخاطره انداخته است، از پیمان خارج شود. در این صورت باید سه ماه پیش از خروج، به تمام هم‌پیمانان و شورای امنیت سازمان ملل متحد اطلاع دهد. در چنین اطلاعیه‌ای باید موارد فوق‌العاده‌ای که از نظر آن کشور منافع حیاتی‌اش را به مخاطره انداخته نیز ذکر شود‌». ۳- اکنون این سؤال از مسئولان محترم هسته‌ای کشورمان در میان است که حضور ایران در معاهده NPT حاکمیت ملی ما را به خطر انداخته یا آمریکا را؟! آیا حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران‌، نقض آشکار حاکمیت ملی کشورمان نیست؟! اگر هست که هست، چرا همچنان به حضورمان در معاهده NPT ادامه می‌دهید؟! ۴- یک‌بار دیگر ادعای آمریکا را مرور کنید، می‌گوید؛ اگر آژانس حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را ممنوع کند از آژانس (معاهده NPT‌) خارج خواهد شد! ببینید تفاوت ره از کجاست تا به کجا؟! آمریکا تهدید می‌کند که اگر اجازه نقض حاکمیت ایران را نداشته باشد از آژانس خارج می‌شود و ما در همان حال با وجود نقض حاکمیت ایران در حمله اخیر آمریکا به تاسیسات هسته‌ای کشورمان و با وجود تاکید و تصریح ماده ۱۰ معاهده، همچنان به حضورمان ادامه می‌دهیم (بخوانید باج می‌دهیم) و آمریکا در صورت ممنوعیت حمله به تاسیسات هسته‌ای ‌ایران تهدید به خروج از معاهده می‌کند! ۵- کسانی که می‌گویند اگر از NPT خارج شویم، زمینه حمله فراهم خواهد شد باید به این دو سؤال پاسخ بدهند. اول؛ آنکه مگر با وجود حضورمان در NPT به تاسیسات هسته‌ای کشورمان حمله نکردند؟! دوم؛ مگر آمریکا تاکید ندارد که نباید حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران ممنوع باشد؟!‌... دیگر منتظر چه هستید؟! چرا هنوز هم این پا و آن پا می‌کنید؟! ⭕️متن کامل در زیر https://kayhan.ir/001KsA

🔴 شهید فریدون عباسی: برا اینکه آب تو دل غرب نلرزه میگن هسته‌ای نداشته باشیم! حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد🔻 @HokmranOnline

🔰 تلفن سوم! 📝 #گفت_و_شنود @Kayhan_Online

من خجالت میکشم جلو دوربین اینو بگم! (خاطراتی بیان نشده از حضور آمریکایی‌ها در اصفهان) 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

از عجایب این روزها اینست: کسانی که بلای برجام و مکانیسم ماشه را بر سر کشور آورده‌اند، حالا طلبکار شده و نتایج آن را گردن کسانی می‌اندازند که دقیقاً همین تبعات و فجایع را پیش‌بینی می‌کردند و خطرات پذیرش این تعهدات را بارها گوشزد کردند!!! 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

🎥‏۱۰ سال از عمر یک ملت را سوزاندید... هیچ چیز به قبل از برجام باز نخواهد گشت! .

📌یک دست بالا رفت، نسل‌کشی در غزه ادامه یافت آمریکا در ادامه حمایت‌های یکجانبه خود از رژیم صهیونیستی، قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای پایان فوری جنگ در غزه را با یک رأی خود در مقابل ۱۴ رأی مثبت، وتو کرد. اللهم العن الجبت والطاغوت والشیاطین وحزبهم الظالمین

🔴فریب دیروز، عبرت امروز! (مقاله وارده) دکتر ابراهیم کارخانه‌ای فروردین‌ماه سال ۱۳۸۵ بود، سومین کنفرانس بین‌المللی حمایت از انقلاب اسلامی فلسطین در تهران برگزار می‌شد؛ به همین منظور مقرر شد دعوتنامه‌هایی از طرف رئیس‌جمهور و رئیس‌ مجلس شورای اسلامی به رؤسای جمهور و مجالس کشورهای شمال آفریقا شامل کشورهای لیبی، الجزایر، مصر، مغرب، تونس و سودان تقدیم شود. بدین منظور همراه با حجت‌الاسلام سید احمد موسوی نماینده امور مجلس ریاست جمهوری در زمستان سال ۱۳۸۴ طی سفری ۱۵روزه عازم شمال آفریقا شدیم. وقتی وزیر امور خارجه لیبی متوجه شد که رشتۀ تحصیلی من علوم هسته‌ای است، تأکید کرد که «ما فریب آمریکایی‌ها را خوردیم و برنامۀ هسته‌ای‌مان را از دست دادیم؛ شما فریب آنها را نخورید!» درباره برنامۀ هسته‌ای لیبی، آمریکایی‌ها قول داده بودند که با برچیدن کامل برنامه‌های هسته‌ای، تحریم‌های اعمال‌شده علیه لیبی را لغو خواهند کرد، اما علی‌رغم نابودی برنامۀ هسته‌ای لیبی، تحریم‌ها همچنان به قوت خود باقی مانده بود! به‌ علت همین عهدشکنی‌ها بود که وزیر امور خارجۀ لیبی تأکید می‌کرد که شما فریب آمریکایی‌ها را نخورید. آنها عهدشکن و دروغگو هستند. ... آقای قذافی به برنامۀ هسته‌ای لیبی اشاره کرد و با صراحت اعلام کرد: «ما فریب آمریکایی‌ها را خوردیم؛ مواظب باشید که شما فریب آنها را نخورید! » پس از پایان جلسه باز همین موضع را تأکید کرد! گفتنی است بعد از نابود کردن برنامۀ هسته‌ای لیبی، اوباما رئیس‌جمهور وقت آمریکا به این کشور سفر کرد و هیئت‌های تجاری مختلف برای سفر به لیبی صف کشیدند! (درست مانند ایران بعد از امضاء برجام!). خانم کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجۀ آمریکا، در دوره بوش پسر، درحالی‌که دست خود را با همکار لیبیایی‌اش بالا برده بود، اعلام کرد که ایران و کرۀ شمالی هم از لیبی درس بگیرند!! در ایران اگرچه دولت وقت از لیبی عبرت نگرفت و به آمریکا اعتماد کرد و تحریم‌های هسته‌ای نیز نه‌‌تنها برداشته نشد بلکه تحریم‌های سنگین‌تری بر ملت ایران تحمیل گردید، ولی با هوشمندی رهبر حکیم انقلاب، توانمندی هسته‌ای کشور علی‌رغم محدودیت‌های گسترده، چون آتشی در زیر خاکستر فشارهای غرب همچنان باقی ماند و روزبه‌‌روز بر قدرت ایران اسلامی در منطقه نیز افزوده شد و خروج آمریکا از برجام و فریبکاری اروپا هم نتوانست جلوی پیشرفت ملت ایران را بگیرد. اکنون اروپایی‌ها پس از سال‌ها در اقدامی فریبکارانه به اتهام عدم پایبندی جمهوری اسلامی ایران به انجام تعهدات، با ارجاع پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران به شورای امنیت و تصویب لغو استمرار تحریم‌ها (بازگشت قطعنامه‌ها ) از شمشیری که ۱۰ سال پیش به عنوان ضامن اجرای برجام تدارک دیده بودند رونمایی کردند! حال، با این همه خسارت و جنایت که آمریکا و غرب علیه ملت ایران روا داشته‌اند و اینکه علی‌رغم همه توطئه‌ها و خالی شدن خشاب اسلحه مشترک آمریکا و اروپا با شلیک آخرین تیر خلاص به رفع تحریم، باز کسانی چشم امید به گشایش تحریم‌ها از سوی آمریکا و اروپا بدوزند، قطعا مایه شگفتی است و اگر حماقت نباشد، خیانت است! در شرایط کنونی، می‌بايست تجدیدنظر در مذاکرات انفعالی، خروج جمهوری اسلامی ايران از NPT و توقف همه همکاری‌ها با آژانس و تنزل درحد پادمان پایه، آن هم به علت عضویت ایران در آژانس؛ و دیگر اقدامات تقابلی... به عنوان اقدام متقابل و بازدارنده جمهوری اسلامی ایران در برابر توطئه‌های بعدی آمریکا و اروپا در راس برنامه‌ها قرار گیرد. قطعا هر نوع حرکت انفعالی و امتیازدهی، تحت عنوان مذاکره و دیپلماسی در شرایط کنونی، موجب زیاده‌خواهی دشمن و خسارت قطعی بر جمهوری اسلامی ایران خواهد بود! اینکه تاسیسات هسته‌ای ایران بمباران شود، قطعنامه‌ها برگردد، تعهدات طرف‌های مقابل بر زمین بماند، آژانس خواستار بازدید و نظارت بر ویرانه‌های هسته‌ای شود!... در قالب هیچ مذاکره و دیپلماسی شرافتمندانه‌ای نمی‌گنجد! شکی نیست که مؤمن نباید از یک سوراخ چندین بار گزیده شود! چندین بار کلاه به سرش برود! چندین بار در حقش خیانت بشود!! حال پس از این همه سؤال این است که آمریکا و اروپا که قبل از حمله، تمامی فعالیت‌های برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را از طریق آژانس تحت نظارت و حسابرسی خود داشتند، اکنون در خرابه‌های اماکن بمباران شده هسته‌ای ایران، دنبال چه هدف بر زمین مانده‌ای می‌گردند!؟ پاسخ آن را چشم بیدار انقلاب حضرت امام خامنه‌ای بارها هشدار داده‌اند! موضوع هسته‌ای بهانه است و بر خواسته‌های آمریکا و اروپا حد یقفی متصور نیست! آنها به دنبال تغییر رفتار ایران (بخوانید تغییر نظام اسلامی) هستند. رؤیایی با سابقه قریب نیم قرن‌ توطئه که هرگز تعبیر نخواهد شد. https://kayhan.ir/001Ksz

🔴وقتی کارفرما خداست(یادداشت روز) سید محمدعماد اعرابی بیایید به سه سال قبل برگردیم. همه چیز از یک دروغ بزرگ شروع شد: «یک دختر جوان به دلیل پوشش نامناسب توسط نیروی انتظامی مورد ضرب و شتم قرار گرفت و کشته شد.» دروغ‌نگاران رسانه‌های زنجیره‌ای همه توان خود را به‌کار گرفتند تا این روایت دروغ را جا بیندازند. آنها با ارائه اطلاعات غلط، خانواده متوفی را تحریک به اعتراض کردند و مدارک پزشکی آن دختر بیمار را که حاکی از جراحی تومور مغزی در سنین کودکی، مصرف داروهای مادم‌العمر و لزوم مراجعات پزشکی هر ماهه بود، کتمان کردند. هیچ مانعی در مسیر فعالیت کارخانه دروغ‌سازی نشریات زنجیره‌ای وجود نداشت. در حالی که مدیران مسئول رسانه‌ها باید نسبت به محتوای تولید شده در رسانه‌شان پاسخگو باشند و به اتهام نشر اکاذیب به دادگاه فراخوانده و در صورت اثبات جرم مجازات شوند اما هیچ‌کدام از گزارش‌های دروغ نشریاتی مانند «روزنامه شرق»، «روزنامه اعتماد»، «روزنامه هم‌میهن» و... باعث نشد مراجع قضائی و نظارتی وقت مدیران مسئول این رسانه‌ها را احضار کنند! انگار نوعی مصونیت برای دروغ‌گویی وجود داشت. .... حالا سه سال از پاییز 1401 می‌گذرد اما در خیابان‌های ایران دیگر خبری از آشوب نیست. در عوض خیابان‌های تل‌آویو تقریبا هر هفته محل تجمع معترضان به نتانیاهو است. روزنامه عبری‌زبان ‌هاآرتص شمار معترضان را تا 2.5 میلیون نفر اعلام کرد. ساکنان اراضی اشغالی این ماه نیز باز هم به خیابان آمدند و جاده‌ها و تقاطع‌های اصلی را مسدود کردند. ... پروژه بسیار بزرگ‌تری در جریان است که کارفرمایش خداست! 🟢متن کامل در زیر https://kayhan.ir/001KtV