بعضي آدمها دنيارو زيباميکنند؛ آدمايي که هروقت ازشون بپرسي چطوري؟ ميگن :با تو حاااالم عاااالیه!!! وقتی بهشون زنگ میزنی وبیدارشون میکنی! میگن بیداربودم !!! یا میگن خوب شدزنگ زدی... وقتي ميبينن يه گنجشک داره رو زمين غذا ميخوره راهشون روکج ميکنن که اون نپره... اگه يخم بزنن،دستتو ول نميکنن بزارن تو جيبشون... آدم هايي که با صد تا غصه تو دلشون بازم صبورانه پاي درد دلات مي شينن! همينها هستند که دنيارا جاي بهتري ميکنند؛ آدمهايي که توي اتوبوس وقتي تصادفي چشم درچشمشان ميشوي، روبرنميگردانند لبخند ميزنند وهنوز نگاه ميکنند... دوستهايي که بدون مناسبت کادو ميخرندوميگويند اين شال پشت ويترين انگارمال توبود... ياگاهي دفتريادداشتي، کتابي... آدمهايي که ازسرچهارراه، نرگس نوبرانه ميخرندو باگل ميروندخانه آدمهاي پيامکهاي آخرشب، که يادشان نميرودگاهي قبل ازخواب؛ به دوستانشان يادآوري کنندکه چه عزيزند... آدمهاي پيامکهاي پُرمهر بي بهانه، حتي اگربا آنهابدخلقي و بيحوصلگي کرده باشي... کسانيکه غم هيچکس راتاب نمياورند و تو رابه خاطرخودت ميخواهند. زندگیتون پر ازاین آدم های قشنگ @jomlatzibaa

#شور 📝من بی غم عشقت دنیا رو نمی‌خوام.. 🎤حاج مهدی #رسولی @jomlatzibaa

🌹غنچه خندید ولی باغ به این خنده گریست 🎋غنچه آنروز ندانست که این گریه ز چیست 🌹باغبان آمد و یک یک همه گلها را چید 🎋باغ عریان شد و دیدند که از گل خالیست 🌹باغ پرسید چه سودی بری از چیدن گل ؟ 🎋گفت پژمردگی اش را نتوانم نگریست 🌹گریه ی باغ از آن بود که او میدانست 🎋غنچه گر گل بشود هستی او گردد نیست 🌹رسم تقدیر چنین است و چنان خواهد بود 🎋می رود عمر ولی خنده به لب باید زیست @jomlatzibaa

💫وقتی " عزت نفس " داری کینه نمی ورزی، همه را به یک اندازه دوست داری، خجالت نمی کشی، خود را باور داری، خشمگین نمی شوی، و همیشه مهربان هستی ... " انسان صاحب عزت نفس " حرص نمی خورد، همه چیز را کافی می داند، حسد نمی ورزد، و خود را لایق می داند ... کسی که " عزت نفس" دارد، نیازی به رقص و پایکوبی و تظاهر به خوشی ندارد، زیرا شادکامی را در درون خویش می خوید و می یابد ... "عزت نفس" باعث می شود، برای بزرگداشت خود احتیاج به تحقیر دیگران نداشته باشید، زیرا خوب می دانید هر انسان تحفه الهی است ... " انسان صاحب عزت نفس" همه را دوست خواهد داشت و به همه مهر خواهد ورزید ... @jomlatzibaa

‌ ‌یک روز چشم وا می کنی و می بینی همه ی فصل ها و ماه ها و روزها برایت شبیه به هم اند . در پنج شنبه همان احساسی را داری که در شنبه داری و غروب دوشنبه برایت با غروب جمعه ، هیچ فرقی ندارد ! بهار ، فقط بهار است و پاییز ، فقط پاییز ... دیگر زیباییِ گلها ، تو را به وجد نمی آورَد ، خِش خشِ برگ ها تو را یادِ کسی نمی اندازد و جدول های کنار خیابان را که می بینی ؛ به سرت هوای قدم زدن و دیوانگی نمی زند ! تنهاییِ پروانه ها دلت را نمی لرزانَد ، مقصد قاصدک ها برایت مهم نیست و دنبالِ شجره نامه ی جیرجیرک ها نمی گردی ! یک روز چشم وا می کنی و می بینی که زندگی را بیش از اندازه جدی گرفته ای و تمام تلاشی که می کنی برای زنده ماندن است ، نه زندگی کردن ! از یک جایی به بعد ، همه چیزِ جهان برایت تکراریست ، نه اشتیاقی برای عاشقِ کسی شدن داری و نه انگیزه ای برای عاشقانه با کسی حرف زدن ! تمام زندگی ات طبق فرمول یکنواختِ منطق ، پیش می رود و دیگر هیچ آرزوی عجیبی در سرت نداری ... آدم ها لابه لای مشکلات و سختی ها بزرگ می شوند اما بدان که آن روز ، تو بزرگ نشده ای ! فقط کودک بلند پرواز درونت را کشته ای ... بزرگ شدن اینقدرها ترسناک نیست ! @jomlatzibaa