#فرصت_دوباره ۱-درقران کریم آمده است کافران به هنگام مرگ می گویند: «پروردگارا! مرا باز گردانید. قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ (مومنون۹۹) شاید در برابر آنچه ترک کردم (و کوتاهی نمودم) عمل صالحی انجام دهم. » لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ (ولی به او می گویند: ) چنین نیست!( وامکان بازگشت نیست) این سخنی است که او به زبان می گوید کَلَّا ۚ إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا (مومنون۱۰۰) ۲-در سوره زمر آمده است خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض می کند، و روح کسانی را که نمرده اند نیز به هنگام خواب می گیرد. سپس ارواح کسانی که فرمان مرگشان را صادر کرده نگه می دارد و ارواح دیگری را (که باید زنده بمانند) باز می گرداند تا سر آمدی معیّن. در این امر نشانه های روشنی است برای کسانی که می اندیشند. اللَّهُ یَتَوَفَّی الْأَنفُسَ حِینَ مَوْتِهَا وَالَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنَامِهَا ۖ فَیُمْسِکُ الَّتِی قَضَی عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَیُرْسِلُ الْأُخْرَی إِلَی أَجَلٍ مُّسَمًّی ۚ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ (زمر۴۲) ۳-از برخی از بزرگان نقل شده است که هر روز صبح را فرض کنید از خداوند مهلت خواستید و خداوند متعال این فرصت را به شما داده است پس تلاش کنید در جهت رضایت الهی گام بردارید @jorenab

#خطبه_همام_درس_یازدهم_بخش_اول وَ صَبْراً فِي شِدَّةٍ وَ طَلَباً فِي حَلَالٍ وَ نَشَاطاً فِي هُدًى وَ تَحَرُّجاً عَنْ طَمَعٍ يَعْمَلُ الْأَعْمَالَ الصَّالِحَةَ وَ هُوَ عَلَى وَجَلٍ يُمْسِي وَ هَمُّهُ الشُّكْرُ وَ يُصْبِحُ وَ هَمُّهُ الذِّكْرُ ودر سختی ها شکیبا؛ بدنیال کسب حلال؛درراه رستگاری دلشاد؛پرهیز کننده ازآز و طمع؛ کارهای نیکو انجام میدهد ولی ترسان است؛ روز رابه شب می رساند با شکر گزاری وسپاس بدرگاه الهی؛شب را به صبح می رساند با یاد خداوند متعال سی وسوم-« وَ صَبْراً فِي شِدَّةٍ» درشدائد وگرفتاری های دنیا شکیبائی می کند زیرا اولا میداند آنچه در دنیاست فانی وزود گذر است وسختی های دنیا در برابر سختی های آخرت چیز کوچکی است ثانیا میداند برای تحمل سختی ها وشدائد دنیوی نزد خداوند مزد وپاداش خواهد یافت ثالثا تحمل در برابر سختی ها ومکاره دنیا پیروی از انبیاء واهل بیت علیهم السلام است رابعا امور دنیوی چون بر اساس استعداد است بدون تحمل وشکیبائی مقصود حاصل نمی شود سی وچهارم- وَ طَلَباً فِي حَلَالٍ متقین کسانی هستند که روزی را از راه حلال طلب می کنند وبه آنچه ازین راه بدست آوردند قانع هستند وبه دنبال روزی حرام نمی روند چون میدانند خداوند روزی را عطائ میکند وکسی از راه حرام بدست آورد خودرا از روزی حلال محروم کرد ضمن آنکه بخاطر آن عذاب می شود همانطور که درروایتی از امام صادق علیه السلام آمده است روزی تقسیم شده بر بندگان دو گونه است یکی آنکه به صاحبش میرسد حتی اگر طلبش نکند ودیگری بستگی به طلب او دارد آنچیزی که برای بندگان تقسیم شد به او می رسد اگرچه برای بدستآوردن آن تلاش نکند وآنچه برای او مقدر شد وباید با سعی بدست بیاورد ؛ می بایست از راهی که خداوند متعال حلال کرد بدنبالش برود نه غیرآن واگر از راه حرام بدنبالش برود وآنرا بدست بیاورد بجای روزی حلال وی حساب شده وبرای آن مؤاخذه می شود « قَالَ الصَّادِقُ ع‏ الرِّزْقُ‏ مَقْسُومٌ‏ عَلَى ضَرْبَيْنِ أَحَدُهُمَا وَاصِلٌ إِلَى صَاحِبِهِ وَ إِنْ لَمْ يَطْلُبْهُ وَ الْآخَرُ مُعَلَّقٌ بِطَلَبِهِ فَالَّذِي قُسِمَ لِلْعَبْدِ عَلَى كُلِّ حَالٍ آتِيهِ وَ إِنْ لَمْ يَسْعَ لَهُ وَ الَّذِي قُسِمَ لَهُ بِالسَّعْيِ فَيَنْبَغِي أَنْ يَلْتَمِسَهُ مِنْ وُجُوهِهِ وَ هُوَ مَا أَحَلَّهُ اللَّهُ لَهُ دُونَ غَيْرِهِ فَإِنْ طَلَبَهُ مِنْ جِهَةِ الْحَرَامِ فَوَجَدَهُ حُسِبَ عَلَيْهِ بِرِزْقِهِ وَ حُوسِبَ بِه‏»( ) سی وپنجم- وَ نَشَاطاً فِي هُدًى یعنی در عبادت سبک پاست وبه شوق وذوق به عبادت می پردازد نه اینکه با کسالت وزحمت عبادت را انجام دهد وآنچه به عنوان تکلیف بر عهده اوست در حقیقت امری فرح بخش برای اوست زیرا اورا به پروردگار نزدیک می کند برای همین نه تنها از عبادت ونماز ودعا خسته وملول نمی شود بلکه روشنی چشم خودرا درنماز می بیند ومنتظر آمدن وقت نماز است وکارهای خودرا به گونه تنظیم می کند که با اعمال عبادی او تعارض نداشته باشد وهیچ چیزی اورا از یاد خداوند غافل نمی کند « رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ »( ) سی وششم- «وَ تَحَرُّجاً عَنْ طَمَعٍ » کلمه «تَحَرُّج»به معنای «تَجَنّب»است یعنی متقین کسانی هستند که از طمع اجتناب می کنند. گاهی طمع مربوط به آنچیزی است که در دست دیگران است واگر کسی برای بدست آوردن آنچه در دست دیگران است به طمع بیافتد اگر تلاش کند برای بدست آوردن خودرا به ذلت افکند واگر تلاش کرد وبه نتیجه نرسید خودرا سر افکنده می کند . وگاهی یعنی بدنبال آرزو رفتن وبه آنچه دارد قانع نبودن درین صورت نیز چنین انسانی مانند فرد تشنه ای است که آب شور بنوشد وهرچه می نوشد تشنه تر می شود وسرانجام نیز نابود خواهد شد پس در هرصورت طمع امر مذمومی است که باعث حقارت و ذلت انسان می شود انسان متقی بخاطر عزت نفسی که دارد خودرا خوار وذلیل نمی کند. @jorenab

#زندگی_مومنانه_پنج مومن انفاقی که می کند بامنت گذاشتن و تحقیر کردن از بین نمی برد یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِکُم بِالْمَنِّ وَالْأَذَی (بقره:۲۶۴) ای کسانی که ایمان آورده اید! صدقات خود را با منّت و آزار، باطل نسازید. @jorenab

📚📚📚 #معرفی‌اپلیکیشن 📱«اپلیکیشن جامع استاد مطهری» 📤 با بیش از ۲۵۰ هزار نصب (مجموع نصب از بازار، گوگل پلی، مایکت، سایت و کانال بنیاد شهید مطهری) 📚 مطالعه رایگان همه کتب استاد، جستجو در متن و فهرست کتاب‌ها / مسابقات کتابخوانی/ سخنرانی‌ها / کتاب‌های صوتی از آثار استاد / دوره‌های آنلاین سیر مطالعاتی /امکان یادداشت‌برداری و ... #اپلیکیشن اللهم عجل لولیک الفرج 🌹 ┄┅═══••✾••═══┅┄ 🌐 کانال پژوهشیار طلاب مجازی و غیر حضوری🔽🔽🔽🔽 🆔https://eitaa.com/pzh_mgh

نرم افزار آثار استاد شهید مطهری @jorenab

آیه شریفه : یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ (جمعه:۱) ترجمه: آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می گویند، خداوندی که مالک و حاکم است و از هر عیب و نقصی مبرّا، و توانا و حکیم است. توضیح: یسبح یعنی: تسبیح می گویند برای خدا هر آنچه که در آسمانها و زمین است . کلمه تسبیح به معنی: تنزیه خداوند دارای دو نوع صفت است ۱_ صفات جمالیه ۲_ صفات جلالیه الف: صفات جمالیه: جمال همانطور که از اسمش معلوم است به معنای زیبایی است اینها آن دسته از صفاتی هستند که انسان به خداوند نسبت می دهد ؛ خداوند عالم است قادر است و... جز صفات جمالیه خداوند است ب: صفات جلالیه: جلال یعنی اجل از این است شأنش بالاتر از این است جلالیه اون صفاتی است که به خدا نسبت داده نمی شود و خداوند برتر و بالاتر از این است که مثلاً دارای مکان باشد یا محدود باشد. پس هر چه در آسمانها و زمین است تنزیه خدا را می کند. و اینکه اصطلاحا « یسبح »گفته می شود فعل مضارع آمده و دلالت بر استمرار دارد و نشان دهنده این است که این تسببح را همیشه انجام می دهند. « الملک القدوس العزیز الحکیم » در اینجا چند صفت را ذکر می کند ملک: به معنی پادشاه، فرمانروا ، حاکم همه هستی خدا را تسبیح می کنند زیرا: خداوند متعال پادشاه، فرمانروا، حاکم است خدای را تسبیح می کنند که این ویژگی‌ها را دارد ملک، پادشاه و مالک کل هستی است. اولین خصوصیت اش ملک است ملک یعنی : هم پادشاه وهم حاکم همه هستی است. القدوس: مبالغه در تقدیس است وقتی می گویند کنایه از همان تنزیه است. خدای که از هر نقصی‌ منزه است‌ العزیز: عزیز به کسی گفته می‌شود که تحت هیچ شرایطی مغلوب نمی شود خدای که مغلوب کسی واقع نمی شود. الحکیم: خدای که افعالش از روی حکمت است و باحساب است. فعلش متقن است.یعنی اینجور نیست که افعالش از روی جهل و غفلت یا از روی اشتباه باشد یا از روی هوا و هوس باشد کل هستی مال خداست و خداوند در ملک خویش با کمال اتقان و با حساب کارش را انجام می دهد لذا مورد تسبیح و تنزیه همه موجودات است @jorenab

اللّهُمَّ اجْعَلْ عَواقِبَ امُورِنا خَیْراً: «خدایا آخر و عاقبت کارهای ما را ختم به خیر کن» @jorenab

◾️ پیام تسلیت مجمع نمایندگان طلاب و فضلای شهرستان بابل در پی درگذشت حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین ابراهیم فاضل بسم الله الرحمن الرحیم انالله و انا الیه راجعون 🖌 ارتحال مرحوم مغفور حجت‌الاسلام والمسلمین ابراهیم فاضل فرزند گرامی حضرت آیت‌الله فاضل(ره) موجب تأثر و تألم فراوان شد. اینجانبان با ابراز همدردی، درگذشت آن‌مرحوم را به بیت مکرم، اساتید، علما و فضلای شهرستان بابل تسلیت عرض نموده و از خداوند منان برای ایشان علو درجات و برای عموم بازماندگان صبر و اجر مسألت داریم. ◼️ مجمع نمایندگان طلاب و فضلای شهرستان بابل https://eitaa.com/Majmae_tollab_babol