در (كشف الغمه) و غيره روايت كرده اند كه چون وفات حضرت فاطمه عليه السلام نزديك شد، (اسماء بنت عميس) را فرمود كه آبى بياور كه من وضو بسازم، پس وضو ساخت و بروايتى غسل كرد، نيكوترين غسلها و بوى خوش طلبيد و خود را خوشبو گردانيد و جامه هاى نو طلبيد و پوشيد و فرمود: اى اسماء! جبرئيل در وقت وفات پدرم چهل درهم كافور آورد از بهشت، پدرم آنرا سه قسمت كرد يكحصه را براى خود گذاشت و يكى از براى من و يكى از براى على، آن كافور را بياور كه مرا بان حنوط كنند، چون كافور را آورد، فرمود: نزديك سر من بگذار، پس پاى خود را رو بقبله كد و خوبيد و جامه بر روى خود كشيد و فرمود: اى اسماء! ساعتى صبركن، بعد از آن مرا بخوان اگر جواب نگويم على را طلب كن و بدانكه من بپدر خود ملحق گرديده ام. (اسماء) ساعتى انتظار كشيد بعد از آن آنحضرترا ندا كرد صدائى نشنيد، پس گفت: اى دختر مصطفى اى دختر بهترين فرزندان آدم! ايدختر بهترين كسيكه روى زمين راه رفته است اى دختر آنكسى كه در شب معراج بمرتبه قاب قوسين اوادنى رسيده است! چون جواب نشنيد جامه را از روى مباركش برداشت ديد كه مرغ روحش برياض جنت پرواز كرده است، پس بر روى آنحضرت افتاد و آنحضرت را ميبوسيد و ميگفت: چون بخدمت حضرت رسول برسى، سلام (اسماء) بنت عميس را بآنحضرت برسان در اين حال (حسنين) از در در آمدند و گفتند: اى (اسماء)! مادر ما، در اين وقت چرا بخواب رفته است؟ (اسماء) گفت: مادر شما بخواب نرفته وليكن برحمت رب - الارباب واصل گرديده است، پس حضرت امام حسن خود را بر روى مادر افكند و روى انورش را ميبوسيد و ميگفت: ايمادر بامن سخن بگو، پيش از آنكه روحم از جسد مفارقت كند و حضرت امام حسين بر پايش افتاد و ميبوسيد آنرا و ميگفت: ايمادر بزرگوار منم، فرزند تو حسين، بامن سخن بگو پيش از آنكه دلم شكافته شود و از دنيا مفارقت كنم. پس (اسماء) گفت: اى دو جگر گوشه رسولخدا! برويد و پدر بزگوار خود را خبر كنيد و وفات مادر خود را باو برسانيد، پس ايشان بيرون رفتند چون نزديك بمسجد رسيدند، صدا بگريه بلند كردند، پس صحابه باستقبال ايشان دو يدند، گفتند سبب گريه شما چيست! ايفرزندان رسولخدا! حق تعالى هرگز ديده شما را گريان نگرداند مگر جاى جد خود را خالى ديده ايد و گريان شده ايد از شوق ملاقات او. گفتند: مادر ما از دنيا مفارقت كرد چون حضرت امير، اين خبر وحشت اثر را شنيد بر رو در آمد و فرمود: بعد از تو خود را به كه تسلى دهم، پس اين دو شعر را در مصيبت آنحضرت ادا فرمود: ( (لكل اجتماع من خليلين فرقة و كل الذى دون الفراق قليل و ان افتقادى واحدا بعدواحد دليل على ان لايدوم خليل) ) چون خبر وفات حضرت فاطمه در (مدينه) منتشر گرديد، مردان و زنان همه گريان شدند در مصيبت آنحضرت و صداى شيون از خانه هاى (مدينه) بلند شد زنان و مردان بسوى خانه آنحضرت دويدند و زنان بنى هاشم در خانه آنحضرت جمع شدند و نزديك شد كه از صداى شيون ايشان مدينه بلرزه در آيد و ايشان مى گفتند: اى سيده و خاتون زنان اى دختر پيغمبر آخر زمان! مردم فوج فوج بتعزيه بسيوى حضرت امير المؤ منين (ع) مى آمدند آنحضرت نشسته بود و حسنين (ع) در پيش آنحضرت نشسته بودند و ميگريستند و مردم از گريه ايشان ميگريستند (ام كلثوم) بنزد قبر رسولخدا (ص) آمد و گفت: يا ابتاه يارسول الله! امروز مصيبت تو بر ما تازه شد و امروز تو از دنيا رفتى. دختر خود را بسوى خود بردى. مردم جمع شده بودند و گريه ميكردند و انتظار بيرون آمدن جنازه را ميكشيدند، پس ابوذر بيرون آمد و گفت اى مردم! بيرون آوردن جنازه تاءخير افتاد پس مردم متفرق شدند و برگشتند. چون پاسى از شب گذشت و ديده‌ها بخواب رفت، جنازه را بيرون آوردند و حضرت امير المؤ منين و حسنين و (عمار) و (مقداد) و (عقيل) و (زبير) و (ابوذر) و (سلمان) و (بريده) و گروهى از بنى هاشم و خواص آنحضرت بر حضرت فاطمه نماز كردند و در همان شب او را دفن كردند. حضرت امير بر دور قبر او هفت قبردیگر ساخت (فیض الاعلام. شیخ عباس قمی ص۲۸۷) @jorenab

#سخنان_امیرالمومنین_کنار_قبر_حضرت_زهرا_یک « السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّي وَ عَنِ ابْنَتِكَ النَّازِلَةِ فِي جِوَارِكَ » (نهج البلاغه خطبه ۲۰۲) ای رسول خدا از طرف من ودخترشما که اینک در جوارت فرودآمده وباشتاب به تو پیوست سلام یکی از اسمهای خداوند متعال « سلام » است (حشر : 23 )و در تعقیبات مشترکه می خوانیم «اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ وَ مِنْكَ السَّلَامُ وَ لَكَ السَّلَامُ وَ إِلَيْكَ يَعُودُ السَّلَامُ » (مفاتیح الجنان نشر اسوه ص 51 ) و در بهشت کلامی جز سلا م نیست « لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا تَأْثِيماً إِلَّا قِيلًا سَلاماً سَلاماً»(واقعه :25 –26 ) زیرا هم فرشتگان در بهشت به مؤمنین سلام می کنند« قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها سَلامٌ عَلَيْكُمْ »(زمر : 73 ) و هم مؤمنین بهم سلام می کنند« تَحِيَّتُهُمْ فِيها سَلام‏» (یونس :10 ) و از آنجا که دربهشت علاوه بر نبود سخن لهو و بیهوده ؛ غل و کینه نیست و دلها صاف و بیغش هست « وَ نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلى‏ سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ‏»(حجر :47 ) پس سلام نشانه صداقت , راستی, صافی و بی کینه بودن دل هست که امری بزرگ و مطلب مهمی است ازینرو یکی از دعاهای مؤمنان دردنیا این است که خدا یا دل ما را از کینه و حقد خالی فرما «وَ لا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا، رَبَّنا إِنَّكَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ‏ » ( حشر : 10) یعنی بوسیله سلام نمودن نسبت به همدیگر راه را برای ورود به بهشت آماده می کنیم و بدین وسیله نشانه های بهشت را درخودمان زنده می نماییم . و چون سلام نشانه درون بی حقد و کینه است و تمرین برای زندگی عزت مندانه است که در بهشت نصیب انسان می شود قران کریم می فرماید هرگاه بهم سلام می کنید به بهترین وجه سلام بکنید « وَ إِذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوه» (نساء : 86 ) شروع به سلام در کلام حضرت الف- بیانگر حیات اهل بیت عصمت وطهارت بعداز رحلت وشنیدن سخنان ما ست زیرا انسان به کسی که زنده است وحرفش را می شنود سلام می کند ب- نشانه تربیت مومنین به ذکر سلام در ابتدای هر ملاقات است واینکه نسبت به هم کیشان خویش دلی بی کینه داشته باشند تا بتوانند اهل بهشت شوند « وَ السَّرِيعَةِ اللَّحَاقِ بِكَ » وباشتاب به تو پیوست به اتفاق فریقین بعداز رسول خدا صلی لله علیه وآله وسلم اولین کسی که به حضرت ملحق شد ودر کنار پدر گرامیش آرام گرفت حضرت زهرا سلام الله علیه واله وسلم بود درباره شریف آن حضرت اختلاف فروانی است که امکان ضبط آن نیست ولی مشهور آن است که حضرت هیجده ساله یا بیست وسه ساله بودند که به شهادت رسیدند (ک منهاج البراعه خوئی ج13ص11-15) درباره علت شهادت آن حضرت نیز اختلاف فروانی است وعده ای از اهل سنت معتقد هستند که به مرگ طبیعی رحلت کرده است ودر برخی منابع اهل سنت مانند تاریخ طبری طبقات ابن سعد وکتب شیعی مثل بحار الانوار نحوه شهادت حضرت آمده است اینکه چگونه غلامی به نام قُنفُذ با غلاف شمیر به دست یا پهلوی مبارک حضرت زده است که بعداز آن جریان حضرت همیشه در ناراحتی واندوه بود تا به جوار حق شتافت وحتی آمده است عمر گفته بود اگر از خانه خارج نشوید خانه را به آتش می کشم گفته شد هرچند حضرت زهرا داخل خانه باشد گفت حتی اگر زهرا باشد (تاریخ الطبری ج۳ ص۱۹۸ ) می گویم : با توجه به گستردگی منابع اهل سنت وشیعه هیچ انسان منصفی نمی تواند کتمان کند بعداز رحلت حضرت نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم برای اخذ بیعت به خانه حضرت امیرالمومنین علیه السلام یورش بردند واتفاقات ناگواری درآنجا به وقوع پیوست که خشم حضرت زهرا سلام الله علیها ودر نتیجه خشم خداوند متعال ورسول گرامی اسلام را بر انگیخت هرچند نتوان به طور دقیق بخاطر گذشتن زمان وقوع حادثه واینکه حاکمان وقت خود چنین اقدامی را مرتکب شدند وسعی نمودند آنرا کتمان کنند جزئیات آن ماجرا را مشخص کرد @jorenab

#سخنان_امیرالمومنین_کنار_قبر_حضرت_زهرا_دو قَلَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِيَّتِكَ صَبْرِي وَ رَقَ‏عَنْهَا تَجَلُّدِي إِلَّا أَنَّ فِي التَّأَسِّي لِي بِعَظِيمِ فُرْقَتِكَ وَ فَادِحِ مُصِيبَتِكَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ فَلَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِي مَلْحُودَةِ قَبْرِكَ وَ فَاضَتْ بَيْنَ نَحْرِي وَ صَدْرِي نَفْسُكَ فَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‏ ای رسول خدا در فراق (دختر) برگزیده ات صبر وتحملم کم شده است وطاقت وتوان از کفم رفت ولی برای من که سختی مفارقت وجدایی ترا دیدم صبر وشکیبائی ممکن است در حالی که من سرت را در لحد قبرت نهادم وبین سینه وگردن من جان گرامی ات پرواز کرد ما ازآنِ خداوند هستیم وبسوی او باز می گردیم شهادت جانگداز حضرت زهرا سلام الله علیها برای حضرت بسیار سخت وطاقت فرسا بود زیرا از یکطرف همسری عزیز وارزشمندرا از دست داد واز سوی دیگر مدافع بزرگی که بطور قطعی نقش تعیین کنند ه در رسوا ساختن دشمنان وغاصبین داشت را در کنار خویش نمی یافت گرچه وجود نازنین حضرت زهرای مرضیه نعمتی از خداوند متعال بر بندگان خصوصا محبین آن حضرت است اما کار مهم وویژه آن حضرت این است که یک تنه دربرابر دشمنان ایستاد واز حق مسلم ولایت دفاع نمود این نکته زمانی دارای اهمیت می شود که همانطور در بالا گذشت دشمنان آنقدر جسور وخشن بودند که تا سوزاندن خانه وحی پیش رفتند اما حضرت زهرا سلام الله علیها با آنکه عزادار پدر بزرگوارش بود شجاعانه در مقابلشان ایستاد وبا خطبه غرای خویش تمام نقشه های آنان را برملا کرد وحتی بعداز شهادت خویش با وصیت به راضی نبودن حضور سران نفاق بر مزارش عملا آنهارا رسوا ساخت سپس درتحمل مصیبت حضرت به دو نکته اشاره می کند الف- ابتدا به چگونگی رحلت نبی اکرم صلی الله علیه واله وسلم اشاره می کند ومی فرماید چون در بغل من بودی جان به جان افرین تسلیم کردی وومسولیت کفن ودفن بامن بود همین باعث شد که تحمل مصیبت از دست دادن دختر گرامی ات بر من راحت تر شود ب-وچون همه از آنِ خداوند هستیم وباید به سوی او بر گردیم لذا به این فُرقت وجدائی راضی ام أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَيْلِي فَمُسَهَّدٌ إِلَى أَنْ يَخْتَارَ اللَّهُ لِي دَارَكَ الَّتِي أَنْتَ بِهَا مُقِيمٌ اما اندوه من همیشگی است وشبهایم به بیداری خواهد گذشت تا زمانی که خداوند جایگاهی که تودرآن اقامت داری برای من برگزیند بدون شک شهادت زهرای مرضیه امری بسیار دردناک وجانکاه خواهد بود وممکن است ناراحتی دائمی حضرت ازآن جهت باشد نتوانست (بخاطر مصالحی که اهل بیت علیهم السلام بهتر به آن آگاه هستند )از حضرت زهرا دفاع کند ممکن است برای از دست دادن همسری فداکار که پشتوانه محکمی برایی حضرت بود باشد به نظر می رسد دلیل اندوه حضرت امری بسیار مهمتر وعمیق تر ازآن باشد توضیح آنکه: الف- در قرآن کریم سخن کوثر وتکاثر است کوثر به معنای کثرت فراوان ودائمی است ازینرو چشمه ای در بهشت را کوثر می گویند وتکاثر خیال کثرت است در مورد چیزی که کثرت ندارد ب- اینکه حضرت زهرا سلام الله علیها کوثر نامیده شد گفته شده است بر کثرت ذریعه آن حضرت است که در تمام اقطار عالم هستند با آنکه دشمنان گمان می کردند نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرزند ذکور ندارد ج- نکته ای که به نظر می رسد (هرچند تا الان جایی ندیدم )آنکه دفاع حضرت از ولایت وروشنگری حضرت در برابرآنانکه می خواستند اسلام ناب محمدی صلی الله علیه وآله وسلم را خاموش کنند موجب شد تا اسلام حقیقی آشکار شود و بر عالم تا قیامت نور افشانی نماید ودر حقیقت زهرای مرضیه چشمه جوشانی است که همه حق خواهان وعدالت خواهان و طالبان اسلام ناب محمدی مرهون ومدیون رشادت ها وروشنگری های آن حضرت هستند واین جوشش همچنان تا قیامت ادامه دارد وچه چیزی بالاتر وبا ارزشتر ازین که دین مبین اسلام ودین حقیقی با تلاش آن حضرت به همه شناسانده شود به دیگر سخن حضرت زهرا سلام الله علیها توانست با افشاگری وتبیین حقائق دین حقیقی، راه روشن در برابر مردم قرار دهد واین راه همچنان روشن است وتاقیامت روشن خواهد ماند واین معنای کوثر است روشن است از دست دادن چنین انسانی که نه تنها طالبان حقیقت بلکه همه عالم مدیون الطاف وروشنگری اوست اندوه جانکاه دائمی را به همراه خواهد داشت @jorenab

هر کس سراغم آمد با او بگو که زهرا قدرش عیان نگردید، قبرش نشان ندارد #سازگار @jorenab

يـا صـاحبَ الـعصرِ أدرِكْـنا فليس لنا وِرْدٌ هـنـيٌّ ولا عـيـشٌ لـنـا رَغَـدُ طـالت عـلينا لـيالي الإنـتظارِ، فـهل يـا ابـنَ الـزكيِّ لِـلَيلِ الإنتظارِ غَدُ ؟ فـاكْـحُلْ بـطـلعتِك الـغَرّا لـنا مُـقَلاً يـكاد يـأتي عـلى إنـسانِها الـرَّمَدُ ای صاحب زمان مارا دریاب که برای ما نه زندگی خوشی است ونه اب خوشی از گلوی ما پایین می رود شبهای انتظار برما طولانی شد ای پسر امام حسن عسکری آیا انتظار پایان می پذیرد چشمان دردمند مارا به جمال زیبای خود نورانی کن که مردمک چشم را بدون تو درد فرا گرفته است. @jorenab

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: ملعون است ملعون است كسى كه پس از من بدخترم فاطمه (عليها السّلام)ستم كند و حقش غصب كند و او را بكشد و آنگاه فرمود:اى فاطمه مژده‌گير كه تو را نزد خدا مقام پسنديده‌ايست كه در آن براى دوستان و شيعيانت شفاعت كنى و پذيرفته شود، « مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ يَظْلِمُ بَعْدِي فَاطِمَةَ اِبْنَتِي وَ يَغْصِبُهَا حَقَّهَا وَ يَقْتُلُهَا ثُمَّ قَالَ يَا فَاطِمَةُ اَلْبُشْرَى فَلَكِ عِنْدَ اَللَّهِ مَقَامٌ مَحْمُودٌ تَشْفَعِينَ فِيهِ لِمُحِبِّيكِ وَ شِيعَتِكِ فَتُشَفَّعِين» ( بحار الأنوار، ج ۷۳، ص ۳۵۴) @jorenab

#سلسله_بحث_امامت_بیست_و_چهارم #درس_دهم_بخش_دوم ب: تفاوت محتوایی: بیعت با یزید به منزله پذیرش موروثی بودن سلطنت بود یعنی خلافت بعد از پیامبر اکرم صلی الله به سلطنت تغییر می‌کرد و بیعت امام حسین علیه السلام می توانست مهر تأییدی بر این تغییر باشد. خلافت یزید مخالف صلحی بود که امام حسن علیه السلام با معاویه داشت زیرایکی از مفاد آن پیمان نامه عدم تعیین جانشین بود و بیعت کردن حضرت مخالفت با پیمان صلح امام حسن علیه السلام محسوب می شد. ج: تفاوت آثاری: 1. تایید فسق و فجور یزید که علناً شرب خمر می‌کرد 2. تکذیب سخنان گذشته خود مبنی بر فاسد بودن دستگاه خلافت 3. پذیرفتن ولایتعهدی یزیدواین به معنای نابودی اصل امامت بودزیرا تا قبل از یزید بحث موروثی بودن خلافت در جامعه اسلامی مطرح نبود مهم ترین نکته ای که توجه به آن لازم است این است که مردم به فسق و فجور عادت کرده بودند و امام حسین علیه السلام سعی کرد تا مردم را بیدار نماید لذا در زیارت اربعین آمده است: امام حسین علیه السلام خونش را در این راه ریخت تا مردم را از نادانی و گمراهی نجات دهد تأثیرات قیام امام حسین علیه السلام 1. بیداری مسلمانان؛ بعد از قیام امام حسین علیه السلام ، قیام های متعددی مانند قیام توابین و قیام مختار و... صورت گرفت. 2. آشکار شدن فساد دستگاه اموی به گونه ای که آلوسی از بزرگان اهل سنت در کتاب تفسیر روح المعانی ذیل آیه ۲۳ سوره مبارکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم می‌نویسد: هیچ شکی در فسق و کفریزید نیست و غزالی که می گوید: یزید را لعن نکنید شاید که توبه کرده باشد، خود غزالی هم مستحق لعن است. 3. گسترش شناخت اهل بیت، زمانی که امام سجاد علیه السلام وارد شام شد و با برخی از افراد شامی مناظره می کرد آنها بعد از شناخت اهل بیت علیهم السلام سوگند می‌خوردند که تاکنون اهل بیتی غیر از بنی امیه برای پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم نمی‌شناختند. 4. شناخت عدم جدایی اهل بیت از قرآن، زمانی که به امام سجاد علیه السلام گفته شد الحمد لله الذی قتلکم، امام علیه السلام فرمود: آیا قران می خوانی؟ وقتی گفت بله فرمود: آیا این آیه شریفه را خواندی «قل لا اسألکم علیه اجرا الا الموده فی القربی» ما آن قربی هستیم که مودتشان واجب است. 5. برجسته شدن نقش زن در جامعه، قبل از قیام امام حسین علیه السلام هیچگاه نقش زن به عنوان رهبر گروه در جامعه شناخته شده نبود ولی بعد از قیام حضرت و رهبری اسرا ء توسط حضرت زینب سلام الله علیها این نقش برجسته شد خصوصا وقتی وارد مجلس یزید شد که فرمانروای حدود ۱۷ کشور کنونی بود با کمال صلابت سخنرانی نمود و حتی فرمود: تو حقیرتر از آنی که من با تو سخن بگویم. و سخنان حضرت نقش تعیین کننده ای در افشای فساد حکومت یزید از یک‌سو و آزادی اسراء از سوی دیگر داشت . 6. مشخص شدن اسلام اصیل از غیر اصیل، چنانچه جناب حُر وقتی شب دهم دچار اضطراب می شود و از او پرسیده می شود چرا چنین هستی می گوید من خودم را بین بهشت و دوزخ مخیر می‌بینم این به خوبی نشان می‌دهد که مرز اسلام راستین از اسلام دروغین با این قیام آشکار شد. 7. عامل مهم تبلیغ اسلام اصیل ؛ائمه علیهم السلام اصرار فراوانی بر حفظ یاد قیام امام حسین علیه السلام داشتند لذا در اکثر ایام غم و سرور یاد امام حسین علیه السلام و زیارت آن حضرت سفارش شده است و این که دارای ثواب است و این برای آن است که اختلاف بین حق و باطل آشکار گردید. @jorenab

سوال: حدیث کِساء از حیث سند و دلالت چگونه است؟ جواب : ۱-اصل داستان کِساء امر مسلمی است اینکه نبی اکرم صلی الله علیه واله وسلم حضرت زهرا سلام الله علیها و حضرت علی علیه السلام و امام حسن و امام حسین علیهما السلام را تحت کِساء جمع کرد و فرمود  «اللهم هؤلاء أهلی فأذهب عنهم الرجس و طهرهم تطهیرا» خدایا اینان اهل بیت من هستند از آن‌ها پلیدی را دور کن و آن‌ها را پاک گردان در منابع معتبر شیعه و سنی آمده است به عنوان نمونه کتب شیعی مانند دلایل الامامه طبری ص۲۱ مجمع البیان طبرسی ج۸ص۵۵۹ و منابع اهل سنت مانند صحیح مسلم ج۱۵ص۱۹۰ مسند احمدج۷ص۴۱۵ ۲-آن چیزی که به عنوان حدیث کِساءمطرح است در منابع معتبر ذکر نشده است و مرحوم شیخ عباس قمی نیز آنرا در مفاتیح ذکر نکرد بلکه دیگران بدان اضافه کردند ۳- آنچه در این حدیث وجود دارد خالی از غلو است و همچنین در آن چیزی که مخالف اعتقاد شیعه باشد وجود ندارد ۴-به نظر می رسد آنچه در آخر این حدیث هست که هرکس خبر مارا در محفلی بگوید مراد ذکر و یاد اهل بیت علیهم السلام است که در کتب روایی روایات درین باره وجود دارد چون اولا: یاد اهل بیت علیهم السلام مصداق آشکار تعظیم شعائر الهی است مَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَاِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ؛(حج:۳۲) هر كه نشان‌های خداوند را بزرگ بدارد، آن از تقوا و پرهیزگارى دل‌هاست ثانیا در روایت آمده است یكدیگر را ملاقات كنید و از احادیث ما بگویید؛ چرا كه حدیث ما جلابخش قلوب است. همانا دل‌ها، چونان شمشیرها، زنگار می‌گیرند؛ جلا و صیقل دل‌ها به ذكر حدیث است عن رسولُ الله(صلى الله علیه وآله): تَذاكَروا وَتَلاقُوا و تَحَدَّثُّوا فَاِنَّ الْحَدِیثَ جَلاَء الْقُلوُبِ. إِنَّ القُلوبَ لَتَرینَ كَمَایَرینَ السَّیْف جَلاَؤُها الْحَدِیثُ. ( بحارالانوارج۱ص۲۰۲) ۵-به نظر نمی رسد خواندن حدیث کِساءاز نظر شرعی مشکلی داشته باشد هرچند بهتر است به عنوان خبری که از معصوم نقل شده بدان نگاه نشود بلکه به عنوان یک رویداد تاریخی که ذکرفضائل اهل بیت علیهم السلام است خوانده شود @jorenab