یارب دلم از عشق علی افزون کن جزعشق علی هرچه که هست بیرون کن @jorenab

استاد بزرگوار ما مرحوم ایت الله شیخ محمد فاضل استرابادی عاشق امیرالمومنین علیه السلام بود ودر سن ۸۷سالگی در ۶ آذر ۹۵ به معشوقش رسید و در در وادی السلام نجف الاشرف ارام گرفت عاش سعیدا ومات سعیدا این اواخر این شعر را زیاد زمزمه می کرد رنگ زردم را ببین ، برگ ِ خزان را یاد کن با بزرگان کم نشین ، اُفتادگان را یاد کن مرغ ِ صیاد تو اَم ، افتاده ام در دام ِ عشق یا بکش  یا دانه ده ، یا از قفس آزاد کن https://eitaa.com/jorenab

#کلمه_عذاب سوال بعضی کلمه عذاب را از ریشه (عَذُبَ)می دانند و معتقدند یعنی عذاب برای آنها عادی و گوارا می شود آیا این سخن درست است؟ جواب ۱-معنای لغت تابع استعمال است یعنی باید دید اهل لغت انرا چگونه معنا می کنند و مردم چگونه استعمال می کنند ۲-در زبان عربی وقتی کلمه ای وارد باب می شود معنا تغییر پیدا می کند مثلا ضرب یعنی زد اما اضطرب یعنی دلهره پیدا کرد لذا باید دقت کرد هرجا معنای ثلاثی مجرد یک چیزی بود بدین معنا نیست وقتی باب رفته است هم همان معنا را داشته باشد ۳-کلمه عذب در زبان عربی دو گونه استعمال شده است یکی ( عَذَبَ)(دقت شود ذال مفتوح است )که به معنای خاشاک و چرکی و ریسمانی که ترازو را می بندند می آید دیگری ( عَذُبَ)(دقت شود ذال مضموم است)به معنای گوارا است ۴-کلمه (عذاب )بروزن( فعال)اسم مصدر از باب تفعیل است (عَذَّبَ_یُعَذِّبُ_تَعْذِيب) و ثلاثی مجرد آن (عَذَبَ)است که به به معنای آزار دادن و منع نمودن می آید لذا کلمه عذاب هم از نظر ریشه با عَذُبَ که به معنای گواراست فرق می کند هم‌ وارد باب شده است و معنای آن همان آزار دادن و رنج دادن است ۴-علاوه بر انکه بعداز کلمه عذاب واژه( الیم)اورده می شود که به معنای دردناک است و گوارا با دردناک هم خوانی ندارد ۵-لذا کسی واژه عذاب را به معنای گوارا معنا کرده باشد و اینکه در جهنم اهل دوزخ در حال عیش و نوش هستند از لغت اطلاع ندارد https://eitaa.com/jorenab

مناجات حضرت #سجاد علیه السلام گویند که #امام_سجاد علیه السلام می فرمود: خدایا ! من کی هستم که بر من خشم بگیری ، قسم به عزتت نه احسانت به من ملکت را مزین می کند و نه عقاب من آن را نازیبا می‌سازد، نه مرا بی‌نیاز کنی از خزائن تو می کاهد و نه فقر من بر آن میافزاید روي انه(عليه السلام)كان يقول في دعائه اللهم من انا حتى تغضب علي،فو عزتك ما يزين ملكك احساني و لا يقبحه اسائتي،و لا ينقص من خزائنك غنائي و لا يزيد فيها فقري. قمی ، الانوارالبهیه ص ۱۱۳ #محرم https://eitaa.com/MohammadGelayeri

#کینه طَهِّروا قُلوبَكُم مِن الحِقدِ ؛ فإنَّهُ داءٌ موبئٌ .(غرر الحكم : ۶۰۱۷) امام على عليه السلام : دلهاى خود را از كينه پاك كنيد؛ كه آن دردى مسری ومهلك است می گویم: کلمه (موبی)ازوبا یعنی سرایت کننده است اگر در دلی کینه باشد آن مانند مریضی وبا به فضائل اخلاقی دیگر و به ایمان هم اسیب می رساند لذا اهل بهشت دعا می کنند خدایا دل مارا از کینه خالی کن وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا (حشر ۱۰) وخداوند هم می فرماید ما دلهای مومنان را از کینه حالی کردیم تعبیر عجیبی است می فرماید وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ (اعراف ۴۳) کلمه (نزع)به معنای کندن است یعنی ما کینه را از دل مومنین کندیم پس اگر دلی دارای کینه باشد اولا باید بداند مومن واقعی کسی است که در دلش هیچ کینه ای نباید باشد ثانیا مواظب باشد این کینه مثل بیماری وبا مسری است و دین و ایمان را نابود می کند لذا حضرت علی علیه السلام فرمود إرحَمْ تُرحَمْ. رحم کن، تا به تو رحم شود. (میزان الحکمه، ج۴، ص۳۸۲) یعنی اگر کسی به تو انچه فکر می کنی بد است انجام داد با رحمت نگاه کن و ببخش تا هم دل خود را به کینه الوده نکنی که ایمانت را به خطر می اندازد هم با این کار مورد لطف و رحمت الهی قرار می گیری https://eitaa.com/jorenab

#دو_نوع_گناه سوال چرا با انکه عمربن سعد و جناب حر هردو عامل واقعه کربلا بودند یکی عاقبت به خیر شد یکی عاقبت به شر؟ جواب: ۱-ما دونوع گناه داریم الف اینکه انسان عامدانه گناه را مرتکب می شود و برایش اهمیت ندارد چه پیش می آید و آنچه مطابق هواها وهوس ها است خواسته اوست لذا به دنبال براوردن نیاز مادی و دنیوی است ب گاهی بر اثر غفلت مرتکب گناه می شود یعنی قیامت را باور دارد به دنبال اصلاح خویش است اما شرایطی پیش می آید که دچار گناه می شود در حالی نگران پیامد فعل خودش است ۲-نشانه گناهی که از روی غفلت انجام می شود آن است که اولا به دنبال گناه کردن نیست و اینکه برایش مهم نباشد چه پیش میاد بلکه بخاطر زیبا جلوه داده شدن فعلی آنرامرتکب می شود ثانیا فوری متوجه می شود و توبه می کند و از خداوند طلب بخش می کند الف-به هنگام گناه انکار ربوبیت الهی ندارد بلکه در دلش ترس و دلهره است ب-امر الهی را سبک نمی شمارد ج-قیامت را به استهزا نمی گیرد بلکه آنرا باور دارد د-برای هیجاناتی که بر او عارض شده است و فعل گناه برای او توسط نفس زیبا جلوه داده شد مرتکب گناه می شود ه-این باور که خداوند ستار العیوب است و گناه را می پوشاند اورا در انجام گناه ترغیب می کند إِلَهِی لَمْ أَعْصِکَ حِینَ عَصَیْتُکَ وَ أَنَا بِرُبُوبِیَّتِکَ جَاحِدٌ وَ لا بِأَمْرِکَ مُسْتَخِفٌّ وَ لا لِعُقُوبَتِکَ مُتَعَرِّضٌ وَ لا لِوَعِیدِکَ مُتَهَاوِنٌ لَکِنْ خَطِیئَةٌ عَرَضَتْ وَ سَوَّلَتْ لِی نَفْسِی وَ غَلَبَنِی هَوَایَ وَ أَعَانَنِی عَلَیْهَا شِقْوَتِی وَ غَرَّنِی سِتْرُکَ الْمُرْخَی عَلَیَّ فَقَدْ عَصَیْتُکَ وَ خَالَفْتُکَ بِجُهْدِی (دعای ابوحمزه ثمالی) ۳-گاهی خداوند میخواد بنده را از حالت رخوت و سستی در اورد و اورا به سوی خود بکشاند عبد دچار گناه می شود و همین وحشت انجام گناه اورا به خداوند نزدیک می کند امام صادق عليه السلام فرمود: به راستى هرگاه كه خداوند خير بنده اى را اراده كند و آن بنده مرتكب گناهى گردد پيرو آن گناه خداوند او را عقوبتى مىكند و انتقامى از او مىكشد و استغفار را به ياد او مىآورد قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْراً فَأَذْنَبَ ذَنْباً أَتْبَعَهُ بِنَقِمَةٍ وَ یُذَکِّرُهُ الِاسْتِغْفَارَ و (بحارالانوار ج۵ص۲۱۷) ۴-در سفارش نبی اکرم صلی الله علیه واله وسلم خطاب به ابوذر آمده است یا اباذر بنده ای گناه می کند بواسطه آن وارد بهشت می شود ابودر پرسید چگونه با گناه وارد بهشت می شود فرمود وقتی گناهی مرتکب شد همیشه در یادش هست و استعفار می کند و توبه می کند خودش را به سوی خداوند می رود تا وارد بهشت شود یَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّ الْعَبْدَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیَدْخُلُ بِهِ الْجَنَّةَ فَقُلْتُ وَ کَیْفَ ذَلِکَ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ یَکُونُ ذَلِکَ الذَّنْبُ نُصْبَ عَیْنَیْهِ تَائِباً مِنْهُ فَارّاً إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّی یَدْخُلَ الْجَنَّةَ. بحار الانوار ج۷۴ص۷۹ https://eitaa.com/jorenab

مرغ شب‌خوان که بادلم میخواند رفت و این آشیانه خالی ماند آهوان گم شدنددرشب دشت آه از آن رفتگان بی‌برگشت #هوشنگ_ابتهاج @jorenab

#خدایا_سخنان_بیهوده_مرا_ببخش اللّهُمَّ اغْفِرْ لِی رَمَزَاتِ الاَْلْحَاظِ، وَسَقَطَاتِ الاَْلْفَاظِ، وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ، وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ بار خدایا نگاه ها و سخنان بیهوده و اشتباهات مرا ببخش ۱-«رَمَزات»: جمع رَمْزه به معناى اشاره با چشم و اَبرو و گاه با لب ها است اَلحاظ» جمع «لَحْظ» به معناى نگاه کردن با گوشه چشم است و این کار گاهى به منظور بى اعتنایى و تحقیر نسبت به چیزى انجام مى شود و گاه براى استهزا یا سخریّه و یا عیب جویى «سَقَطات» جمع «سقط» به معناى هر چیز پست و بى ارزش است هَفَوات» جمع «هَفوه» به معناى لغزش است: خواه در سخن باشد یا در عمل ۲-نگاه هاىی که موجب تحقیر مؤمنان شود و اشارات آمیخته با هتک و غرور که باعث سرزنش دیگران گردد سخنان بدون فکر وتامل که گاه سرچشمه کینه ها و نفاق ها و اختلافات مى شود وهمچنین آبروى مسلمین را بر باد مى دهد و نیز تمایلات شهوت آلود دل، که انسان را به سوى گناهان و غفلت ها سوق می‌دهد و همینطور لغزشهایى که بر اثر بى توجّهى به هنگام سخن گفتن رخ مى دهد و سرچشمه مفاسد عظیمى مى شود ۳-با توجه اینکه حضرت درخواست می کند یعنی امکان ارتکاب چنین اشتباهی از انسان است گاهی ناخواسته با زبان و سخن زخمهایی بر روح و جان دیگران وارد می کنیم که ممکن نیست التیام پیدا کند که اگر زخم جسم بود امکان خوب شدن داشت ازانجا که انسانها بندگان خداوند ومال خداوند هستند پس اولا باید از خداوند درخواست بخشش نمود ثانیا از انان که باشمشیر زبان روح وجان کسی را مجروح ساختیم طلب عفو وبخشش کنیم ثالثا اگر کسی چنین رفتاری باما داشت همانگونه از خداوند انتظار داریم واز حضرتش میخواهیم لغزشهای مارا ببخشد ما نیز سعی کنیم ببخشیم و دل را محل کینه نسازیم نکته : بعضی از شارحان سقطات و هفوات زبان را به یک معنی گرفتند اما عده ای سقطات سخنهای بی مورد و بی ارزش و هفوات سخنانی که موجب عقاب میشود مثل غیبت ودروغ میدانند https://eitaa.com/jorenab

#امام_حسین علیه السلام شما را به تقوای الهی سفارش می کنم چون خدا ضامن شد متقی را از حال نا خوش به حالی که دوست دارد برساند ، و از جائی که فکرش را نمی ‌کند روزی دهد . پس مواظب باش از آنهایی نباش که نگران مردم است تا عقوبت گناهشان دامنشان را نگیرد ولی از عقوبت گناهش نگران نیست چون خدا برای بهشت دادن گول نمی خورد ، به نعمتهای او جز به طاعت نمی توان رسيد انشا الله. اوصيكم بتقوى اللّه فان اللّه قد ضمن لمن اتقاه ان يحوله عما يكره الى ما يحب،و يرزقه من حيث لا يحتسب،فأيّاك ان تكون ممن يخاف على العباد من ذنوبهم،و يأمن العقوبة من ذنبه،فان اللّه تبارك و تعالى لا يخدع عن جنته،و لا ينال ما عنده،الا بطاعته ان شاء اللّه. قمی ، الأنوار البهیه ص ۸۸ #محرم https://eitaa.com/MohammadGelayeri

#دعای_یا_محسن_قد_اتاک_المسئ مستحب است بعد از تکبیره الاحرام به قصد رجاء (به امید رسیدن به ثواب) اين دعا را بخوانند: «يا مُحْسِنُ قَدْ اتاكَ الْمُسى‏ءُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الْمُحْسِنَ انْ يَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسيئِ انتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسيى‏ءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَزْ عَنْ قَبِيحِ ما تَعْلَمُ مِنّى . يعنى: «اى خداى نيكوكار! بنده گنهكارت به در خانه تو آمده است تو امر كرده‏اى كه نكوكار از گنهكار بگذرد، تو نيكو كارى و من گنهكارم، به حقّ محمّد و آل محمّد رحمتت را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از كارهاى زشتى كه مى‏دانى از من سرزده بگذر ✅لطیفه عالم ربانی ملا محسن فیض کاشانی رحمه الله درباره یک مسألة علمی، با عالم بزرگوار مرحوم ملاّ خلیل قزوینی مناظره و مباحثه می کردند و هر یک سعی داشتند رأی خود را اثبات نمایند؛ ولی بالاخره قزوینی، فیض را تخطئه کرده، رأی خودش را صحیح دانست. از قضا مرحوم قزوینی چند روز بعد، متوجه شد که سخن فیض صحیح بوده و خودش اشتباه می کرده است؛ از این رو برای عذرخواهی از قزوین پیاده به کاشان آمد و وقتی دم درِ منزل او رسید، از بیرون منزل فریاد برآورد: «یا محسن قد أتاک المسی (ای نیکوکار! همانا گنهکار به سوی تو آمده است) مرحوم قزوینی پس از دیدار و سلام و تعارفات معمول، به فیض گفت: «در آن مسأله، حق با شما بوده و من اشتباه می کردم». این را گفت و به طرف قزوین به راه افتاد. هر چه فیض اصرار کرد چند لحظه ای استراحت نمایید، قبول نکرد و فرمود: «من فقط برای اعلام اشتباه خودم این راه طولانی را طی کردم و منظوری جز این نداشتم (بنقل از  فوائد الرضویه ص 173) https://eitaa.com/jorenab

الدّهرُ ساوَمَنی عُمری فَقُلتُ لَه ما بِعتُ عُمری بالدنیا و ما فِیها ثُّم اشتَراه بِتَدریجٍ بِلا ثَمَنٍ تَبَّت یَدا صَفقَة قَد خَاب شَاریها ۱- روزگار در خریدن عمرم اصرار بر معامله می کرد ۲- ولی من می‌گفتم عمرم را، حتّی به قیمت دنیا و آنچه در آنست نمی‌دهم، ۳- اما به تدریج، آن را رایگان از من خرید، ۴- نابود باد دو دست معامله‌گری که فروشنده‌اش زیان دیده باشد. @jorenab