✡ برکناری وزیر ناهماهنگ با اسرائیل و روی کار آوردن یک بهائی 1⃣ #مئیر_عزری که در عصر #پهلوی حدود 15 سال مسئولیت سفارت رژیم صهیونیستی در ایران را عهده‌دار بود، در کتاب خاطرات خود نقل می‌کند که #علی‌اصغر_حکمت وزیر خارجه ایران نسبت به #اسرائیل کم‌توجهی! نشان می‌داد و به همین دلیل رژیم صهیونیستی تصمیم می‌گیرد با همکاری دکتر اقبال (نخست وزیر) و دربار، او را برکنار کند که به این امر توفیق می‌یابد اما جالب اینجاست که به جای وی، #عباس_آرام (که از وابستگان به فرقه بهائیت است) به وزارت منصوب می‌شود و با آمدن او، همه‌ی یخ‌ها آب می‌شود. 2⃣ مشروح این جریان از زبان مئیر عزری بدین قرار است: «یکی از دشواری‌های ما با وزارت خارجه ایران آن بود که آنها نمی‌خواستند دکتر دوریئل را به نام یک دیپلمات در این کشور بشناسند. آنها از همه‌ی همکاری‌های دو سویه و گسترش روز افزون پیوند میان دو دولت آگاه بودند، ولی سیاست پنهان‌کاری، آنان را وامی‌داشت تا از ارزش راستین این همکاری‌ها بکاهند و تا آن‌جا که می‌توانند همه چیز را نادیده بگیرند.» 3⃣ مئیر عزری در ادامه، وزارت خارجه وقت ایران را این‌گونه توصیف می‌کند: «این وزارتخانه سرسخت‌ترین دستگاهی بود که رودرروی‌مان ایستاده و هرگز میلی به آشکارسازی روابط نداشت. گو این‌که در میهمانی‌هایی که ما بر پا می‌کردیم یا در دیگر نمایندگی‌ها انجام می‌شد، لبخند سردی از آنها دریافت می‌داشتیم و هر از گاهی ما را به برخی نشست‌ها و گردهمایی‌ها فرا می‌خواندند ولی از هرگونه گفت‌وگوی گرم و رودررویی با ما خودداری می‌کردند. گرایش آنان به آگاهی از ما پوشیده نبود، ولی می‌خواستند در چشم این و آن، خود را دور از ما نشان بدهند. آرام آرام پی بردیم که این دستگاه از بیشتر نمایندگی‌های کشورها در ایران خواسته است از فراخوان ما در نشست‌ها، گردهمایی‌ها و بزرگداشت‌هایشان خودداری کنند ولی بسیاری از آنها زیر بار نرفته و کسانی مانند نماینده پاپ بزرگ کاتولیک‌های جهان در ایران برتر دیده‌اند راه خود را پیگیری کنند... .» 4⃣ در اینجا مئیر عزری با مشاهده کم‌لطفی وزارت خارجه ایران، به عنوان سلطان بی جقه ایران وارد عمل می‌شود تا وزیر خارجه را بر کنار و وزارت خارجه را در مسیر اهداف رژیم صهیونیستی قرار دهد: «در ژوئن1959 [خرداد1338] تیمسار کیا توانست با همکاری نخست وزیر و دربار، علی اصغر حکمت را که با هرگونه پیوندی با اسرائیل ناسازگاری می‌کرد (شاید از این‌رو که ریشه‌ای یهودی داشت) از کار بر کنار کند.» 5⃣ و سرانجام عباس آرام این مهره‌ی #بهائی به عنوان بهترین گزینه بر صندلی وزارت خارجه ایران تکیه می‌زند. 6⃣ به محض گزینش آرام، یک نماینده کنسولی از سوی ایران به اسرائیل اعزام می‌شود و روابط، آن‌چنان گرم می‌شود که مسئولان نه چندان بلندپایه اسرائیلی نیز در سفر به ایران در همان روز ورود، امکان دیدار با وزیر خارجه شاه را پیدا می‌کنند. 7⃣ عزری خود، یک مورد را این‌چنین مثال می‌زند: «روز 25فوریه1960 به پیشواز موشه ساسون سرپرست بخش خاورمیانه وزارت خارجه اسرائیل به فرودگاه مهرآباد رفتم. به یاری کیا توانستم همان روز دیداری میان وی با عباس آرام وزیر خارجه ایران... برنامه‌ریزی کنم.» ✍ پویا شکیبا 📖 متن کامل مقاله به‌همراه عکس: 👉 http://yon.ir/bahatoor ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter