وضعیت انرژی زنانه‌م در تابستون:

وجود آدمایی در زندگی که خیلی "رنج تو بر جانِ ما بادا، مبادا بر تنت" هستن هم خیلی شانسیه، ما که شانس آشنایی با چنین آدمایی رو نداشتیم. خوش‌به‌حال اونکه داشت.

ما که فرض کردیم اون موشک‌ها ستاره‌ن، این مکانیسم ماشه رو هم فکر می‌کنیم یه غذاست با ماش. کار که نشد نداره.

چه فرقی میکنه وقتی دیگه هیچ فرقی نمیکنه؟

ذکر کرده بود "اونقدر بزرگ شدم که تقدیرم رو بپذیرم اما خرِ این پذیرفتن نشم"

و در نهایت هم "دوستی با دلِ ما هر که ندارد، خیر پیش" ما قرار نیست تغییر کنیم که چشمتون‌ بهمون دوخته بشه.

جولای و تیر و محرم، فرقی نمیکنه. به هر تاریخی حساب میکنم "این نیز نمی‌گذره"

عبد و عبیدِ انسان‌هایی هستم که یک‌رو و صادقن، اگه ازت بدشون میاد چشماشون رو با شوق تصنعی، مزین نمیکنن و اگه دوستت دارن‌ نمی‌ذارن این چایِ دوست داشتن سرد بشه و فاصله‌ها رو بهانه نمیکنن.

گذر زمان هر خاطره‌ای رو پاک و هر اشکی رو خشک میکنه، نگران نباش عزیزم.

آب دستتونه بریزید روی تابستون‌فن‌ها، چون قراره هر تابستون فنی ببینم آتیش بزنم.

غم مختص شب نیست اما شب‌ها گلوگیر تره چرا که آدم وقتی تنها باشه بیشتر جرئت ابراز داره وگرنه که غمِ آخر شب همونیه که موقع سالاد درست کردن، کتاب خوندن، فوت کردن شمع تولدت و هزار جای دیگه میاد سراغت.

این درموندگی مردم غزه و ساکت موندن مردم دنیا، آدم رو یادِ فریاد بی‌جواب پسر پیامبر میندازه که "هل من ناصر ینصرنی؟"