عبد و عبیدِ انسانهایی هستم که یکرو و صادقن، اگه ازت بدشون میاد چشماشون رو با شوق تصنعی، مزین نمیکنن و اگه دوستت دارن نمیذارن این چایِ دوست داشتن سرد بشه و فاصلهها رو بهانه نمیکنن.
غم مختص شب نیست اما شبها گلوگیر تره چرا که آدم وقتی تنها باشه بیشتر جرئت ابراز داره وگرنه که غمِ آخر شب همونیه که موقع سالاد درست کردن، کتاب خوندن، فوت کردن شمع تولدت و هزار جای دیگه میاد سراغت.
