اینکه زبونم سرخه، دلیل نمیشه سرم سبز باشه.

هیچ نرسیدنی سخت تر از نرسیدنِ خط اقبال و سهمیِ آرزوهات نیست.

با من نه از خوشحالیت که از غمت بگو. غم، تو رو صبور و منو محرم میکنه به تو.

.

ارادتمندِ انسان‌هایی هستم که در عصر دیجیتال از ساعت عقربه‌ای استفاده میکنن.

هر بار تاثیر سهمیه‌ها در کنکور رو میبینم یاد این بیت از فروغیِ بسطامی میوفتم که "یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند"

یه حرفایی میزنم که فقط خودم میفهمم و بدنام داریوش اقبالی.

حلولِ خدا در یه آدم برای هرکسی میشه "مامان"

تا جنون (شروع مدارس) فاصله‌ای نیست از اینجا که منم.

روزای جالبی رو سپری نمیکنیم ولی کاش حداقل پنجره‌ها توری نداشت.

نمیدونی که قراره دلت برای موهای سیاه مامان تنگ بشه، نمیدونی یه روزی به جای اینکه حوله رو ببری برای عزیزانت، تنشون رو لای کفن میپیچی، نمیدونی گل‌هایی که امروز بهشون ندادی رو یه روز میذاری روی گورشون، نمیدونی لبخندهایی که امروز بهشون نزدی، یه روز تبدیل میشه به اشک‌هایی که خیره به عکسشون می‌ریزی. چقدر نمیدونی که چقدر قراره‌ دلت برای این روزهات تنگ بشه آدمیزاد.