✳️ در هر تقدیری که مقدّر می‌شود؛ خداوند برای مؤمن خیری قرار داده است... 💠 حضرت امام حسن عسکری علیه السلام: ✅ ما مِن بَلِيّةٍ إلاّ و للّه ِفيها نِعمَةٌ تُحيطُ بِها. ⬅️ هيچ گرفتارى و بلايى نيست مگر آن كه نعمتى از خداوند آن را در ميان گرفته است. 📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۴۸۹ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ عَجَباً لِلْمُؤْمِنِ لاَ يَقْضِي اَللَّهُ عَلَيْهِ قَضَاءً إِلاَّ كَانَ خَيْراً لَهُ سَرَّهُ أَوْ سَاءَهُ إِنِ اِبْتَلاَهُ كَانَ كَفَّارَةً لِذَنْبِهِ وَ إِنْ أَعْطَاهُ وَ أَكْرَمَهُ كَانَ قَدْ حَبَاهُ. ⬅️ شگفتا بر مؤمن؛ هرچه را خداوند براى مؤمن، مقدّر فرمايد، خير او است، خواه حوادثى كه او را ناراحت مى‌كند (مثل بيمارى) و خواه امورى كه او را خوشحال مى‌كند. حوادث محزون كننده، كفاره‌ی گناهان او و حوادث خوشحال كننده عطاياى الهى است. 📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۴۸ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ قالَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ: عَبدِي المؤمنُ لا أصرِفُهُ في شيءٍ إلاّ جَعَلتُهُ خَيرا لَهُ، فَلْيَرضَ بِقَضائي، و لْيَصبِرْ على بَلائي، و لْيَشكُرْ نَعمائي، أكتُبْهُ يا محمّدُ مِن الصِّدِّيقِينَ عِندي. ⬅️ خداوند عزّ و جلّ به رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله فرمود: بنده‌ی مؤمن خود را به هيچ كارى وا ندارم (و هیچ تقدیری برایش مقدّر نسازم)، مگر اين كه آن كار را براى او خير قرار دهم؛ پس، بايد به قضاى من راضی باشد (چون برایش مایه‌ی خیر است؛ حتی آن تقدیر به ظاهر ناخوشایند) و بر بلاى من صبر كند و از نعمت‌هايم سپاس‌گزار باشد تا او را، اى محمّد، نزد خود در زمره صدّيقین برشمارم. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۶۱ 🔅 ولادت پدر گرامی امام زمان ارواحنا فداه، حضرت امام حسن عسکری علیه السلام تبریک و تهنیت باد... @justhadis110

💠 حضرت امام حسن عسکری علیه السلام خطاب به فرزندشان ارواحنا لتراب مقدمه الفداه: ✅ مهدی جان! ...روزی که بیابی، حتی کودکان در گهواره دوست دارند از جا برخیزند و به سوی تو بیایند... ⬅️ ...يَوَدُّ اَلطِّفْلُ فِي اَلْمَهْدِ لَوِ اِسْتَطَاعَ إِلَيْكَ نُهُوضا... 📚 کمال الدین (شیخ صدوق): ج۲، ص۴۹۹ @justhadis110

✳️ بسيار خواندنی و عمیق و ظریف: 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ اِنَّ لِلّهِ حَرَما وَ هُوَ مَكَّةُ، وَ لِرَسُولِهِ حَرَما وَ هُوَ الْمَدينَةُ، وَ لاَِميرِ الْمُؤمِنينَ حَرَما وَ هُوَ الكُوفَةُ، وَ لَنا حَرَما وَ هُوَ قُم، وَ سَتُدْفَنُ فيها امْرَأةٌ مِنْ وُلْدى تُسَّمى فاطِمةُ، مَنْ زارَها وَ جَبَتْ لَهُ الجَنَّةُ (قَالَ عليه السلامذلِكَ وَ لَمْ تُحْمَلْ بِمُوسى أُمَّهُ). ⬅ خدا داراى حرمى است كه آن مكّه است، و پيامبرش هم حرمى دارد كه مدينه است، و اميرالمؤمنين هم حرمى دارد كه كوفه است، و ما هم داراى حرمى هستيم كه قم است، و به زودى بانويى #از_فرزند_من آنجا دفن مى شود كه نامش #فاطمه است، هركسى او را زيارت كند بهشت بر او واجب مى شود. (راوى گفت: امام صادق عليه السلام هنگامى اين جمله را فرمود كه هنوز مادر امام موسى بن جعفر عليهما السلام به ايشان باردار نشده بودند) 📚 بحارالانوار (علامه مجلسی): ج۶۰، ص۲۱۶ 🔆 در متن زیارت‌نامه این بانوی بزرگوار، بعد از سلام بر حضرت آدم، حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت موسی و حضرت عیسی علیهم السلام، به یکباره شیوه عرض سلام تغییر می‌کند و به جای گفتن سلام بر رسول خدا حضرت محمد مصطفی می‌گوییم: *سلام بر تو* ای رسول خدا صلوات الله علیه و آله، يعنی ضمير از سوم شخصِ غايب به دوم شخص حاضر تغيير می‌كند و به همین ترتیب یکایک ائمه معصومین عليهم السلام را این چنین مورد خطاب مستقیم قرار می‌دهیم، مانند اینکه وارد حرم خود ایشان شده‌ایم! 🔷 اين معنی دقيق و بلند را عالم ربّانی آيت الله سيد حسين يعقوبی قائنی رضوان الله عليه در بخشی از كتاب زندگی‌نامه‌شان چنين بيان فرموده‌اند: اولين سالى كه از كربلا به ايران آمدم شب عرفه به حرم مطهر بى‌بى رفته، به يادم افتاد كه سال‌هاى گذشته در چنين شبى به زيارت حضرت سيد الشهداء عليه السلام مى‌رفتم و از ناحيه‌ى آن حضرت عنايت خاصى به حقير مى‌شد. آن عنايت بسيار فوق العاده بود و حالى پيدا مى‌كردم كه قابل گفتن نيست و الفاظ از بيان آن عاجز است. ولى مقدارى كه مى توان به آن اشاره كرد همان معنايى است كه امام صادق عليه السلام در حديثى مى‌فرمايند: خداوند متعال پيش از آنكه به اهل عرفات نظر كند زوّار امام حسين عليه السلام را مورد عنايت قرار مى‌دهد. سپس در ذيل آن مى‌فرمايند: «يخالطهم بنفسه» و همين معنا را بنده تا اندازه‌اى درك مى‌كردم. آن شب وقتى خدمت حضرت معصومه عليهاالسلام عرضِ حال كرده و تأسف خوردم كه امسال از زيارت حضرت سيد الشهداء عليه السلام در عرفه محروم هستم، ناگهان ديدم گويا همين جا كربلاست و من در حرم امام حسين عليه السلام هستم 👈 و همان عنايت خاص بدون هيچ‌گونه تفاوتى به بركت حضرت معصومه عليهاالسلام برايم حاصل شد. 📚 فرازی از بخش ۸۳ کتاب سفینة الصادقین با عنوان عنایات حضرت معصومه سلام الله علیها ⚫ شهادت کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها بر همه ارادتمندان و ریزه‌خواران سفره احسان و کَرَمشان تسلیت باد... پ.ن: حقیر خودم هر بار مشرف می‌شوم با توجه به بیانات فوق و سخن امام صادق علیه السلام، در حرم حضرت معصومه سلام الله علیه، زیارت امین الله هم می‌خوانم به نیت زیارت خود حضرت امیر صلوات الله علیه. @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ أفضَلُ مَعروفِ اللَّئيمِ مَنعُ أذائهِ، أقبَحُ أفعالِ الكريمِ مَنعُ عَطائهِ. ⬅️ بهترين احسان شخص فرومايه، اين است كه آزار نرساند و زشت‌ترين کار شخص کریم اين است كه بخشش خود را دريغ كند. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۱۹۹ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ كُلّما ارتَفَعَت رُتبَةُ اللَّئيمِ نَقَصَ النّاسُ عِندَهُ ، و الكريمُ ضِدُّ ذلكَ. ⬅️ هر چه مقام شخص فرومايه بالاتر رود، مردم در نظر او پست‌تر مى‌شوند و شخص بزرگوار عكس اين است. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۵۳۴ @justhadis110

✳️ امید برسد به دست هر کس که در این مملکت پُست مدیریتی دارد... ⛔️ کسانی هم که گمان می‌کنند مرغ همسایه (علوم انسانی غربی) غاز است، با دقت بیشتری نسخه‌ی مدیریتی ارائه شده توسط معصوم علیه السلام را در بیش از ۱۲۰۰ سال قبل توجه فرمایند! ✳️ برای داشتن یک زندگی موفق هم برای همه بسیار راهگشاست👇 💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام در سفارش به يكى از شيعيانشان كه به حضرت خبر داد كه سلطان وى را پذيرفته و به او منصبی حکومتی داده است (پس از دادن اذن) فرمود: ✅ اعلم أنَّ التَّشاغل بالصّغيرِ يخلُّ بالمهمّ، و إفراد المُهِمِّ بِالشُّغلِ يأتي عَلَى الصَّغيرِ و يُلحِقُهُ بِالكَبيرِ، و إنّما يمنى بهاتين الخلَّتينِ السُّلطان الذي تحمله قِلّةُ الثِّقةِ عَلى تَركِ الاستِكفاءِ، فَيكونُ كَالنَّهرِ بَينَ الأنهارِ الصِّغارِ تَتَفَجَّرُ إليهِ عِظامُ الأوديةِ، فَإن تَفَرَّدَ بِحَملِ ما تؤدّي إلَيهِ لَم يَلبَث أن يَغمُرَهُ فَيَعودَ نَفعُهُ ضَرَراً، فَإن تَشَعَّبَتهُ مَجارٍ تَعلَقُ بِهِ حَمَلَ بَعضُهُ بَعضاً، فَعادَ جَنابُهُ خَصيباً. فَابدأ بِالمُهِمّ، و لا تَنسَ النَّظَرَ في الصَّغيرِ، واجعَل للاُمورِ الصِّغارِ مَن يَجمَعُها و يَعرِضُها عَلَيكَ دُفعَتَين أو أكثَرَ عَلى كَثرَتِها و قِلَّتِها، وانصِب نَفسَك لِشُغلِ اليَومِ قَبلَ أن يَتَّصِلَ بِهِ شُغلُ غَدٍ، فَيَمتَلئ النَّهرُ الذي قَدَّمتُ ذِكرَهُ، و تَلَقَّ كُلَّ يَومٍ بِفَراغِكَ فيما قَد رَسَمتَهُ لَهُ مِنَ الشُّغلِ في أمسِ. و رَتِّب لِكُفاتِكَ في كُلِّ يَومٍ ما يَعمَلونَهُ في غَدٍ، فإذا كانَ في غَدٍ فاستَعرِض مِنهُم ما رتَّبتَهُ لَهُم بالأمسِ، وأخرِج إلى كُلِّ واحدٍ بِما يوجِبُهُ فِعلُهُ مِن كِفايةٍ أو عَجزٍ، فأمحُ العاجِزَ وأثبِتِ الكافيَ. و شَيِّع جَميلَ الفِعلِ بِجَمِيلِ القَولِ؛ فَإنَّكَ لَن تَستَميلَ العاقِلَ بِمِثلِ الإحسانِ. واجعَل إحسانَكَ إلَى المُحسِنِ، تُعاقِبُ بِهِ المُسيءَ؛ فَلا عُقوبةَ للمُسيء أبلَغُ مِن أن يراكَ قَد أحسَنتَ إلى غَيرِهِ، و لَم تُحسِن إلَيهِ، و لا سِيَّما إن كانَ ذلِكَ مِنكَ، بِاستِحقاقٍ؛ فَإنّ المُستَحِقَّ يَزيدُ فيما هُوَ عَلَيهِ، و المُقَصِّر يَنتَقِلُ عَمّا هُوَ فيهِ. ومِلاكُ أمرِ السُّلطانِ مُشاوَرةُ النُّصَحاءِ، و حِراسةُ شأنِهِم، و تَركُ الاِستِفزازِ، و استثبات الاُمور. ⬅️ بدان كه اشتغال به كارهاى كوچك كارهاى مهم را مختلّ مى‌كند و صرفاً پرداختن به كارهاى مهم نیز كارهاى كوچك را به امور مهم (و مشکل‌ساز) تبديل مى‌كند. 🔹 و هر کس از سر بی‌اعتمادی به دیگران، بخواهد همه کارهای کوچک و بزرگ را مستقیماً خودش تدبیر کند مَثَلش مانند جويى است که در ميان جوی‌هاى كوچك واقع مى‌شود كه آب‌هاى فراوان درّه به آن مى‌ريزد، پس اگر بخواهد خود به تنهايى همه این جوی‌های کوچک و بزرگ را بِبَرد، ديرى نپاید كه آبها، آن را در خود فروبرند و سودش به زيان تبديل شود، اما اگر آن را در شاخه‌هاى متعددى بريزد، هر کدام مقدارى از آب را مى‌برند و گرداگرد خود را سبز و خرّم مى‌سازند. 🔹 پس رسیدگی به امور را از کارهای مهم‌ آغاز کن! و كارهاى كوچك را هم در نظر دار و كسى را بر كارهاى كوچك بگمار تا روند انجام آنها را دو بار و يا بيشتر، بسته به اقتضا و موقعیت، بر تو عرضه كند. و به كار امروز بپرداز، پيش از آن كه كار فردا به آن بپيوندد كه همان جويى كه برايت مَثَل زدم پُر مى‌شود و هر روز در اوقات فراغتت، به وظايفى بپرداز كه برايت گفتم و یا احیاناً از روز قبل مانده است. و هر روز وظايف فرداى هر كارمندت را مرتّب و معيّن كن و فردايش آنچه را برايشان معیّن كرده بودى از آنان بخواه و با هر كس مناسب كارش رفتار كن، اگر لايق و با كفايت بوده، باقيش بگذار و ناتوانان را بر كنار كن. و كار زيبا را با گفتار زيبا پى‌گير كه عاقل را با چيزى به مانند احسان جذب نمى‌كنى، و به آنکه کارش را نیکو انجام داده نيكى كن كه همين كيفر بدكار است و كيفرى بدترى از آن براى او نيست كه ببيند تو به ديگرانی کار خود را انجام داده‌اند نیکی‌کردی و به او نيكى نكردى، به‌ويژه اگر اين نیکی کردنت از سر شايستگى و استحقاق باشد كه در اين صورت شايستگان بر كوشش خود مى‌افزايند و كم‌كاران، رفتار خود را تغيير مى‌دهند. و اساس كار سلطان (مسئول)، مشورت با خيرخواهان و نگهدارى از شأن آنان است و از جا به در نرفتن (و خویشتن‌داری) و درنگ در امور (و پرهیز از عجله و شتاب). 📚 نزهة النّاظر: ص‌۱۸۲ 🔔 جمله جمله این پیام کوتاه و بسیار بلند و عمیق از نظر معنا نیاز به شرح دارد، به عنوان مشتی نمونه خروار این فراز از فرمایش امام علیه السلام که: "رسیدگی به امور را از کارهای مهم آغاز کن و کارهای کوچک را هم در نظر دار" شاه بیت یکی از مهمترین و پرفروشترین کتاب‌های روانشناسی موفقیت با عنوان «قورباغه‌ات را قورت بده» است. @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ إِنَّ عِيسَى اِبْنَ مَرْيَمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: دَاوَيْتُ اَلْمَرْضَى فَشَفَيْتُهُمْ بِإِذْنِ اَللَّهِ وَ أَبْرَأْتُ اَلْأَكْمَهَ وَ اَلْأَبْرَصَ بِإِذْنِ اَللَّهِ وَ عَالَجْتُ اَلْمَوْتَى فَأَحْيَيْتُهُمْ بِإِذْنِ اَللَّهِ وَ عَالَجْتُ اَلْأَحْمَقَ فَلَمْ أَقْدِرْ عَلَى إِصْلاَحِهِ فَقِيلَ: يَا رُوحَ اَللَّهِ وَ مَا اَلْأَحْمَقُ؟! قَالَ: اَلْمُعْجَبُ بِرَأْيِهِ وَ نَفْسِهِ اَلَّذِي يَرَى اَلْفَضْلَ كُلَّهُ لَهُ لاَ عَلَيْهِ وَ يُوجِبُ اَلْحَقَّ كُلَّهُ لِنَفْسِهِ وَ لاَ يُوجِبُ عَلَيْهَا حَقّاً فَذَاكَ اَلْأَحْمَقُ اَلَّذِي لاَ حِيلَةَ فِي مُدَاوَاتِهِ. ⬅️ عيسى علیه‌السلام فرمود: من توانستم به اذن خداوند بیماران را شفا دهم و به اذن خدا پيسى را شفا بخشم و به اذن خداوند مرده را زنده کردم ولى نتوانستم احمق را درمان كنم. در این هنگام از حضرت عیسی علیه السلام سؤال شد: ای روح الله، احمق چه کسی است؟! آن حضرت فرمود: کسى كه هرچه فضيلت است از آن خود مى‌داند و براى ديگران، بر خود هيچ فضيلتى قائل نيست، همه حقوق را براى خود مى‌داند و هيچ حقّى براى ديگران بر خود قائل نيست. اين است آن احمقى كه چاره‌اى براى درمان او وجود ندارد. 📚 اختصاص (شیخ مفید): ج۱، ص۲۲۱ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ مَن نَظرَ في عُيوبِ النّاسِ فأنْكَرها ثُمّ رَضِيَها لِنَفْسِهِ فذلكَ الأحمَقُ بعَينِهِ. ⬅️ هر کس به عیوب مردم نظر کند و آن‌ها را زشت شِمُرَد، اما همان عیب‌ها را در خود بپسندد، چنین کسی خودِ خودِ احمق است. (احمق واقعی است) 📚 نهج البلاغة (سید رضی): حکمت ۳۴۹ @justhadis110

💠 فرازی از مناجات التّائبین امام سجاد علیه السلام: ✅ إِلٰهِى هَلْ يَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلّا إِلىٰ مَوْلاهُ؟ ...إِلٰهِى إِنْ كانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَإِنِّى وَ عِزَّتِكَ مِنَ النَّادِمِينَ... ⬅ ای خدای من! آیا برده‌ی فراری، جز به‌سوی مولایش باز می‌گردد؟ معبودا، اگر پشیمانی از گناه توبه است، پس به عزّتت سوگند که من از از گناهانم پشیمانم... 📚 زاد المعاد (علامه مجلسی): ج۱، ص۴۰۶ @justhadis110

💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ⬅️ ای گذشت‌کننده از لغزش‌هایم، اگر عیب‌پوشی تو نبود، از رسوا شدگان بودم... پناهنده‌ام! پناهم ده. امان می‌خواهم، واگذارم نکن. گدایم، محرومم مفرما. دست به دامانم، رهایم مکن. ای پروردگارم! در حالی به درگاهت آمده‌ام و تو را می‌خوانم که مسکین، درمانده، هراسناک، بیمناک، ترسناک، تهیدست، و مضطر هستم. ای خدای من! از ناتوانی و ضعفم، نمی‌توانم نسبت به آنچه به دوستانت وعده دادی شتاب ورزم، و از آنچه دشمنانت را از آن برحذر داشتی، دوری کنم، و از اندوه زیادم و وسوسه‌ی نفسم، به تو شکایت می‌کنم. ...هر کجا و در هر موقعیتی که باشم، رازم را به تو می‌سپارم... خدای من! ...اگر مرا عذاب كنى، سزاى من است، كه من ستمگرم و تباهكارم و گنه‌كارم و مقصرم و سهل‌انگارم و غافل از بهره‌ى خويش هستم. و اگر مرا بیامرزی، تو مهربان‌تری مهربانانی! ✅ يَا مُقِيلِي عَثْرَتِي، فَلَوْ لَا سَتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ... مُتَعَوِّذاً فَأَعِذْنِي، مُسْتَجِيراً فَلَا تَخْذُلْنِي، سَائِلًا فَلَا تَحْرِمْنِي مُعْتَصِماً فَلَا تُسْلِمْنِي. دَعَوْتُكَ يَا رَبِّ مِسْكِيناً، مُسْتَكِيناً، مُشْفِقاً، خَائِفاً، وَجِلًا، فَقِيراً، مُضْطَرّاً إِلَيْكَ. أَشْكُو إِلَيْكَ يَا إِلَهِي ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيما وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ، وَ الُْمجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ، وَ كَثْرَةَ هُمُومِي، وَ وَسْوَسَةَ نَفْسِي. ...وَ حَيْثُ مَا كُنْتُ وَضَعْتُ عِنْدَكَ سِرِّي... إِنْ تُعَذِّبْ فَأَنَا الظَّالِمُ الْمُفَرِّطُ الْمُضَيِّعُ الآْثِمُ الْمُقَصِّرُ الْمُضَجِّعُ الْمُغْفِلُ حَظَّ نَفْسِي، وَ إِنْ تَغْفِرْ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ. 📚 صحیفه‌ی سجادیه: فرازهایی از دعای ۵۱ (در تضرّع و زاری به درگاه خدا) @justhadis110

✳️ سه دلیل برای پرهیز از آرزوهای دور و دراز... 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ ...عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: تَجَنَّبُوا اَلْمُنَى فَإِنَّهَا تُذْهِبُ بَهْجَةَ مَا خُوِّلْتُمْ وَ تَسْتَصْغِرُونَ بِهَا مَوَاهِبَ اَللَّهِ تَعَالَى عِنْدَكُمْ وَ تُعْقِبُكُمُ اَلْحَسَرَاتِ فِيمَا وَهَّمْتُمْ بِهِ أَنْفُسَكُمْ. ⬅️ از آرزوها فاصله بگیرید؛ چرا که آرزوها... شادمانی از داشته‌هایتان را از بین می‌برد، موهبت‌های خداوند (تعالی) را نزدتان کوچک می‌سازد و حسرتِ اوهامی که در دل‌هاتان می‌ساختید را برایتان به‌جا می‌گذارد. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۵، ص۸۵ https://eitaa.com/kashkolseyed @justhadis110

🔷 از یک سو: 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ اللَّهُمَّ... وَ انْظُرْ إِلَيَّ وَ انْظُرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي، فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى نَفْسِي عَجَزْتُ عَنْهَا وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِيهِ مَصْلَحَتُهَا، وَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى خَلْقِكَ تَجَهَّمُونِي، وَ إِنْ أَلْجَأْتَنِي إِلَى قَرَابَتِي حَرَمُونِي، وَ إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِيلًا نَكِداً، وَ مَنُّوا عَلَيَّ طَويِلاً، وَ ذَمُّوا كَثيِراً. ⬅️ خداوندا... و به من با نظر رحمت بنگر و در تمام امورم، مصلحتم را در نظر گیر؛ زیرا اگر مرا به خود واگذاری، از دچار عجز و ناتوانی در کارهای می‌شوم و به کاری که مصلحت من در آن است، اقدام نخواهم کرد؛ و اگر مرا به بندگانت واگذاری، با ترش‌رویی به من بنگرند؛ و اگر به پناه خویشانم فرستی، محرومم سازند؛ و اگر عطا کنند، عطایی اندک و پر دردسر دهند؛ و بر من منّت بسیار گذارند و بسیار نکوهشم کنند. 📚 صحیفه‌ی سجادیه: فراز سوم از دعای بیست و دوم 🔷 و از سوی دیگر: 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ⬅️ معاوية بن عمار گويد: از حضرت صادق عليه السّلام خواهش كردم كه دعائى براى (وسعت) روزق و روزى به من بياموزد. پس حضرت دعایی به‌ من آموخت كه، من بهتر از آن براى جلب روزى نديدم، فرمود بگو: ✅ اَللَّهُمَّ اُرْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ اَلْوَاسِعِ اَلْحَلاَلِ اَلطَّيِّبِ رِزْقاً وَاسِعاً حَلاَلاً طَيِّباً بَلاَغاً لِلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ صَبّاً صَبّاً هَنِيئاً مَرِيئاً مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَ لاَ مَنٍّ مِنْ أَحَدِ خَلْقِكَ إِلاَّ سَعَةً مِنْ فَضْلِكَ اَلْوَاسِعِ فَإِنَّكَ قُلْتَ «وَ سْئَلُوا اَللّٰهَ مِنْ فَضْلِهِ (نساء:۳۱)» فَمِنْ فَضْلِكَ أَسْأَلُ وَ مِنْ عَطِيَّتِكَ أَسْأَلُ وَ مِنْ يَدِكَ اَلْمَلْأَى أَسْأَلُ. ⬅️ یعنی: خداوندا، از فضل گسترده و حلال و پاکیزه‌ات مرا رزقی وسیع و حلال و پاکیزه عطا فرما که مرا برساند به جایگاه مطلوب در دنیا و آخرت و پیوسته بر من فرو ریزد و گوارا و مطبوع باشد؛ بی‌آنکه متحمّل رنجی شوم یا منت احدی از خلق بر سرم باشد تنها از جانب فضل گسترده‌ات برسد زیرا تو خود فرموده‌ای (از فضل خدا طلب کنید) پس از فضل تو درخواست می‌کنم و از عطایای تو خواهانم و از دست و پر و نیکوی تو خواستارم. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۵۵۰ ✳️ دعای فوق، از ادعیه‌ی مورد توجّه و تأکید و توصیه‌ی عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی در باب وسعت رزق بود و ایشان تأکید داشتند که این دعای شریف و معتبر، "بسیار مجرّب است." @justhadis110

💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام: ✅ لَرُبَّ حَرِيصٍ عَلَى أَمْرٍ قَدْ شَقِيَ بِهِ حِينَ أَتَاهُ وَ لَرُبَّ كَارِهٍ لِأَمْرٍ قَدْ سَعِدَ بِهِ حِينَ أَتَاهُ. ⬅️ به جان خودم سوگند، بسا كسى به چيزى بسیار حریص است اما وقتی به دستش آيد، به واسطه‌ی همان بدبخت شود؛ و بسا شخصى كه چيزى را ناخوش دارد اما وقتی به آن برسد، همان باعث سعادتش گردد. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۱۳۲ @justhadis110

✳️ هر کاری هم بکنی، مردم باز حرف خواهند زد... حال، با حرف مردم چه کنیم؟! 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ قال علقمه فقلت للصادق علیه السلام: یا ابن رسول الله أن الناس ینسبوننا إلی عظائم الأمور و قد ضاقت بذلک صدورنا فقال علیه السلام: يَا عَلْقَمَةُ إِنَّ رِضَا اَلنَّاسِ لاَ يُمْلَكُ وَ أَلْسِنَتَهُمْ لاَ تُضْبَطُ وَ كَيْفَ تَسْلَمُونَ مِمَّا لَمْ يَسْلَمْ مِنْهُ أَنْبِيَاءُ اَللَّهِ وَ رُسُلُهُ وَ حُجَجُ اَللَّهِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ أَ لَمْ يَنْسُبُوا... ⬅️ علقمه خطاب به امام صادق علیه السلام گفت: يا ابن رسول اللّٰه، مردم به ما امور و گناهانی را نسبت می‌دهند که ما را آزرده‌خاطر و غمگین می‌کند و ما از اين دلتنگ هستيم؛ حضرت فرمود: اى علقمه هرگز نمی‌توان عملکردی داشت که همه‌ی مردم از آن راضی باشند و زبانشان را نیز نمی‌توان بست! (هر چه کنید، مردم حرف‌های ناروا در مورد شما به زبان خواهند آورد!) شما چه‌طور (از گزند زبان مردم) سالم بمانيد در حالی که نه انبیای الهی و نه رسولان الهی و نه حجت‌های الهی از گزندش سالم نماندند؟! مگر يوسف علیه السلام را به زنا متهم نكردند، مگر ايوب علیه السلام را متهم نکردند که گرفتاری‌ها و بلاهایش نتیجه‌ی گناه خودش است، مگر داود علیه السلام را متهم نكردند كه دنبال پرنده‌اى رفت تا زن اوريا را ديد و عاشق او شد و شوهرش را جلوی لشکر فرستاد تا كشته شد و زن او را گرفت، مگر موسى علیه السلام را متهم نكردند كه عنين است (مردانگی ندارد) و او را آزردند تا خدا از آن بهتانی که مردم به او می‌زدند تبرئه‌اش كرد و او نزد خداوند آبرومند بود مگر همه‌ی انبياء را متهم نكردند كه جادوگرند و دنيا طلب، مگر مريم دختر عمران را متهم نكردند كه از مرد نجارى به‌نام يوسف آبستن شده؟! مگر پيغمبر ما صلی الله علیه و آله را متهم نكردند كه شاعر و ديوانه است!؟ مگر متهمش نكردند كه عاشق زن زيد بن حارثه شده و كوشيد تا او را بدست آورد، مگر در روز بدر متهمش نكردند كه يك پتوى سرخ را براى خود از غنيمت برگرفت تا خدا آن قطيفه را عيان كرد و او را تبرئه نمود از خيانت و در قرآن نازل كرد: ((آل عمران:۱۶۱) پيغمبرى نباشد كه از غنيمت بدزدد و هر كه از غنيمت بدزدد روز قيامت در بند آن باشد) مگر متهمش نكردند كه درباره‌ی پسر عمش على علیه السلام از روى هوى سخن می‌گويد (که او جانشین من است) تا خداى عز و جل آنها را تكذيب كرد و فرمود: ((نجم) هرگز از روی هوى و هوس سخن نكند، و هر آنچه گوید چیزی جز وحى كه به وى رسد نیست)، مگر او را متهم نكردند كه به دروغ خود را رسول خدا می‌داند تا خدا به او این آیه را نازل فرمود ((انعام:۲۴) پيش از تو رسولانى تكذيب شدند و صبر كردند بر تكذيب خود و آزرده شدند تا يارى خدايشان آمد) روزى فرمود مرا ديشب به آسمان به معراج بردند، به او در پاسخش گفتند: به خدا همه‌ی شب از بسترش جدا نشده. و آنچه درباره‌ی اوصياء گفتند بيش از اينست، مگر سيد اوصياء، علی علیه السلام را متهم نكردند كه دنيا‌جو و سلطنت‌طلب است و آشوب را بر راحت برمى‌گزيند و خون مردم را مى‌ريزد و اگر مرد خوبى بود خالد بن وليد مأمور نمی‌شد گردنش را بزند، مگر او را متهم نكردند كه می‌خواست دختر ابى جهل را بر سر فاطمه «عليها السّلام» بگيرد و رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله» سر منبر از او به مسلمانان شكايت كرد و فرمود على می‌خواهد دختر دشمن خدا را بر سر دختر پيغمبر خدا به زنى بگيرد، هلا فاطمه پاره تن من است و هر كه او را آزارد مرا آزرده و هر كه او را شاد كند مرا شاد كرده و هر كه او را خشمناك سازد مرا خشمناك ساخته؟! سپس امام صادق فرمود: اى علقمه چه گفتار عجيبى مردم در باره على «عليه السّلام» دارند يكى او را معبود داند و ديگرى عاصى معبود پندارد و آن‌كه او را متهم به معصيت پروردگارد می‌كند بر او سهل‌تر است از آنكه درباره‌ی به ربوبيتش قائل است اى علقمه، مگر مردم درباره‌ی خود خداى عز و جل نگفتند که سومى سه تاست (پدر و پسر و روح القدس) مگر او را مانند خلقش ندانستند؟! مگر نگفتند كه او دهر است‌؟ مگر نگفتند كه او چرخ است‌؟ مگر نگفتند كه جسم است؟ مگر نگفتند كه صورتست، برتر است خدای عز و جل از آنچه درباره‌اش می‌گویند اى علقمه، آن زبان‌هایی كه درباره‌ی خدا آنچه سزاوار نیست می‌گویند، چگونه از نكوهش شما بدان چه شما آزرده می‌شوید باز ايستند 👈 از خدا يارى خواهيد و شكيبا باشيد، به‌راستى زمين از آن خداست و او را به هر كه از بندگانش خواهد بسپارد و عاقبت از آن متقيان است. بنى اسرائيل هم به موسى گفتند پيش از آنكه تو بيایى در آزار بوديم و پس از آنهم كه آمدى در آزاريم خداى عز و جل در پاسخشان فرمود: (بگو اى موسى اميد است كه پروردگارتان دشمنان را نابود كند و شما را در زمين به جاى او نهد و بنگرد چه كار خواهيد كرد.) 📚 امالی (شیخ صدوق): ص۱۰۲ @justhadis110