💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يُعَذِّبُ اللّهُ اللِّسانَ بِعَذابٍ لا يُعَذِّبُ بِهِ شَيْئا مِنَ الْجَوارِحِ، فَيَقولُ: اَى رَبِّ، عَذَّبْتَنى بِعَذابٍ لَمْ تُعَذِّبْ بِهِ شَيْئا؟! فَيُقالُ لَهُ: خَرَجَتْ مِنْكَ كَلِمَةٌ فَبَلَغَتْ مَشارِقَ الاَرضِ وَ مَغارِبَها، فَسُفِكَ بِها الدَّمُ الْحَرامُ وَ انْتُهِبَ بِها الْمالُ الْحَرامُ وَ انْتُهِكَ بِها الفَرْجُ الْحَرامُ. ⬅️ خداوند زبان را عذابى دهد كه هيچ يك از اعضاى ديگر را چنان عذابى ندهد. زبان گويد: اى پروردگار! مرا عذابى دادى كه هيچ چيز را چنان عذاب ندادى! در پاسخش گفته شود: سخنى به واسطه تو منتشر شد و به شرق و غرب زمين رسيد که به واسطه آن خونى به ناحق ريخته شد و مالى به غارت رفت و ناموسى هتك شد. 📚 الكافى (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۱۱۵ @justhadis110

✳️ مقایسه‌ای میان مشی رایج در بین مدیران و مسئولان با فرمان امیرالمؤمنین علیه السلام در این خصوص: 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ وَ لْيَكُنْ أَبْعَدَ رَعِيَّتِكَ مِنْكَ وَ أَشْنَأَهُمْ عِنْدَكَ أَطْلَبُهُمْ لِمَعَايِبِ اَلنَّاسِ... ثُمَّ لْيَكُنْ آثَرُهُمْ عِنْدَكَ اَقْوَلَهُمْ بِمُرِّ الْحَقِّ لَكَ، وَ اَقَلَّهُمْ مُساعَدَةً فيما يَكُونَ مِنْكَ مِمّا كَرِهَ اللّهُ لاَِوْلِيائِهِ، واقِعاً ذلِكَ مِنْ هَواكَ حَيْثُ وَقَعَ. ⬅️ و باید که دورترین مردم نسبت به تو آن‌ها باشند كه عیب‌جوترند. و ...نزدیکترین افراد در حکومت به تو باید کسی باشد که در بیان حق از همه صریح‌تر باشد و تو را در کارهایی که مورد پسند خدا نیست کمتر یاری دهد، ولو که انجام این‌کارهایش (یعنی حق‌گویی و یاری نکردنش در اموری که مورد رضای خدا نیست) برای تو بسیار ناخوشایند باشد! 📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازهایی از نامه ۵۳ نهج البلاغه، عهدنامه امیرالمؤمنین به مالک اشتر در حکم استانداری مصر، ص۴۲۳ پ.ن: در ادارات، سازمان‌ها، نهاد‌ها و دیگر ساختارهای مدیریتی ما، اعم از دولتی و غیردولتی، آیا هر کس حرف حق را صریح‌تر به مدیر بالادستی‌اش بزند به مدیر نزدیک‌تر می‌شود؟! اکتفا می‌شود به یک بیت: اسلام‌ به ذات خود ندارد عیبی هر عیب که هست، از مسلمانی ماست 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ لاَ تُغَالِبِ اَلْجَاهِلَ فَيَمْقُتَكَ وَ عَاتِبِ اَلْعَاقِلَ يُحِبُّكَ. ⬅️ از جاهل انتقاد مكن، كه دشمنت مى‌دارد و از عاقل انتقاد كن، كه دوستت مى‌دارد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۴۶ پ.ن: با این ملاک، چند مدیر و مسئول عاقل در ممکلت داریم...؟! 👈 و از آن مهم‌تر آیا خود ما با این ملاک جزو عاقلان هستیم...؟! @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ «شاطِىءُ الْوادِى اْلأيْمَنِ (قصص:۳۰)» الذَّى ذَكَرَهُ اللّه ُفِى الْقُرآنِ، هُوَ الْفُراتُ وَ «الْبُقْعَةُ الْمُبارَكَةُ (قصص:۳۰)» هِىَ كَرْبَلا. ⬅️ آن «کرانه‌ی سرزمین ایمن (قصص:۳۰)» كه خدا در قرآن ياد كرده فرات است و آن «بارگاه با ببركت (قصص:۳۰)» که خداوند از آن یاد کرده نيز كربلا است. 📚 تهذيب الأحکام (شیخ طوسی): ج۶، ص۳۸ ⚫️ شهادت رئیس مذهب، شیخ الائمه حضرت امام جعفر صادق علیه السلام تسلیت باد‌... @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ لا تُتبِع أخاكَ بَعدَ القَطيعةِ وَقيعةً فيهِ، فَتَسُدَّ عَلَيهِ طَريقَ الرُّجوعِ إلَيكَ، و لَعَلَّ التَّجارِبَ أن تَرُدَّهُ إلَيكَ. ⬅️ پس از بريدن از دوست از او بدگويى مكن كه راه بازگشت را مى‌بندى، در حالى كه شايد تجربه‌ها او را به سوى تو بازگرداند. 📚 نزهة الناظر (حلوانی): ص۱۷۲ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اِمْحَضْ اَخاكَ النَّصيحَةَ حَسَنَةً كانَتْ اَوْ قَبيحَةً. ⬅️ براى برادر خود خیرخواهی را خالص گردان خواه برايش خوش‌آيند باشد يا ناخوش‌آيند. 📚 نزهة الناظر (حلوانی): ج۱، ص۵۸ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ تَمييزُ الباقي مِن الفاني مِن أشرَفِ النَّظرِ. ⬅️ تميز دادن ماندنى از رفتنى، از شريف‌ترين انديشه‌هاست. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۱۸ @justhadis110

✳️ در پاسخ به عبارت: دلت پاک باشه... 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ مَن حَسُنَتْ سَرِيرَتُهُ، حَسُنَتْ عَلانِيَتُهُ. [و] عِندَ فَسادِ العَلانِيَةِ تَفسُدُ السَّرِيرَةُ. ⬅️ هر كه درونش خوب باشد، بيرونش نيز خوب خواهد بود. [و] وقتى ظاهر خراب باشد، باطن نيز خراب است. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۵۹۲ و ۴۵۶ @justhadis110

✳️ هر دو روی سکه را با هم بنگرید: 🔹 روی نخست سکه‌ی مواجهه با موقعیت گناه: 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ أفسَدَ دِينَهُ مَن تَعَرّى عَنِ الوَرَعِ. ⬅️ كسى كه از ورع (و پرهیز از معصیت) برهنه شد، دين خود را تباه كرد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۲۰۱ 💠 سليمان بن خالد می‌گويد، از حضرت امام صادق عليه السلام درباره سخن خداوند كه می‌فرمايد: «وَ قَدِمْنا إِلى ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً (فرقان:۲۵) و به كردارهایی كه انجام داده‌اند بپردازيم و آنها را غبارى پراكنده سازيم.» پرسيدم. حضرت فرمود: ✅ أَمَا وَ اللَّهِ إِنْ كَانَتْ أَعْمَالُهُمْ أَشَدَّ بَيَاضاً مِنَ الْقَبَاطِيِّ وَ لَكِنْ كَانُوا إِذَا عَرَضَ لَهُمُ الْحَرَامُ لَمْ يَدَعُوهُ. ⬅ به خدا سوگند اعمالشان از پارچه‌های اعلای مصری سفيدتر بود، اما زمانی‌ كه با حرامی مواجه می‌شدند، از آن دست بر نمی‌داشتند [و مرتكب می‌شدند.] 📚 الكافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۸۱ 🔹 روی دیگر سکه‌ی مواجهه با موقعیت گناه: 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ لا يَقْدِرُ رَجُلٌ على حَرامٍ ثُمَّ يَدَعُهُ، لَيس بهِ إلاّ مَخافَةُ اللّهِ، إلاّ أبْدَلَهُ اللّهُ في عاجِلِ الدُّنيا قَبْلَ الآخِرَةِ ما هُو خَيرٌ لَهُ مِن ذلك. ⬅️ هر کسى بتواند كار حرامى انجام دهد ولی آن را فقط به خاطر ترس از خدا فرو گذارد، خداوند قبل از آخرت، در همين دنيا بهتر از آن را به وى عوض دهد. 📚 كنز العمّال (متقی هندی): ج۱۵، ص۷۸۷ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ كل من أمكنه أن يأخذ مال غيره على وجه الحرام ولا يأخذ فالله يرزقه في ذلك اليوم مقدار ذلك من حيث لا يحتسب حلالا طيبا. ⬅️ هر کس که قادر باشد اموال شخص دیگری را از راه حرام از او بگیرد و این کار را نکند، خداوند به همان اندازه از جایی که گمانش را نمی‌برد روزی حلال و پاکیزه نصیب وی خواهد نمود. 📚 فقه القرآن (قطب راوندی): ج۲، ص۳۹ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ مُحَرَّمٍ أَبْدَلَهُ اَللَّهُ بِعِبَادَةٍ تَسُرُّهُ. ⬅️ هر کس از گناهی روی‌گردان شود، خداوند به جای توفیق عبادتی به او می‌دهد که شادمانش کند. 📚 امالی (شیخ طوسی): ج۱، ص۱۸۲ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلوات الله عليه و آله: ✅ مَنْ تَرَكَ مَعْصِيَةً لِلَّهِ مَخَافَةَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَرْضَاهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. ⬅ هر كس گناهى را به واسطه ترس از خداى تبارك و تعالى ترك كند، خداوند او را در روز قيامت خوشنود گرداند. 📚 الكافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۸۱ @justhadis110

✳️ با مادر بزرگوار تلفنی گفتگو می‌کردم، به تناسب احادیث ذیل را برایشان بازگو کردم، ایشان ضمن اینکه عرض کردند چقدر جالب، امر فرمودند حتماً این احادیث را در کانال خود ارسال کنم؛ حسب الامر مادر گرامی آن احادیث شریف تقدیم می‌شود: 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ إِنَّ اَللَّهَ جَلَّ ثَنَاؤُهُ لَيَعْتَذِرُ إِلَى عَبْدِهِ اَلْمُؤْمِنِ اَلْمُحْوِجِ فِي اَلدُّنْيَا كَمَا يَعْتَذِرُ اَلْأَخُ إِلَى أَخِيهِ فَيَقُولُ: وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي مَا أَحْوَجْتُكَ فِي اَلدُّنْيَا مِنْ هَوَانٍ كَانَ بِكَ عَلَيَّ فَارْفَعْ هَذَا اَلسَّجْفَ فَانْظُرْ إِلَى مَا عَوَّضْتُكَ مِنَ اَلدُّنْيَا قَالَ فَيَرْفَعُ فَيَقُولُ: مَا ضَرَّنِي مَا مَنَعْتَنِي مَعَ مَا عَوَّضْتَنِي. ⬅️ به‌راستى كه خداوند (در روز قيامت) از بنده‌ی مؤمن محتاج خود عذرخواهى كند، همان‌طور كه برادرى در دنيا از برادر خود عذرخواهى مى‌كند. خداوند می‌فرمايد: به عزّت و جلالم سوگند، كه تو را در دنيا به‌خاطر خوار کردنت محتاج نكردم (محتاج شدن چه به جهت فقر، چه به جهت بیماری و چه به جهت سایر ابتلائات دنیا)، حال اين پرده را کنار بزن تا ببينى به‌جاى نعمت‌هاى اين دنيا (که فانی و موقت و عامل امتحان بوده است) به تو (از سر اکرام و برای ابد) چه داده‌ام؛ (بنده‌ی مؤمن محتاج) پرده را كنار مى‌زند و (پس از مشاهده‌ی آنچه خدا برایش مهیا ساخته) مى‌گويد: آن‌چه را از من دريغ داشتى با اين عوضى كه به من دادى، زيانى براى من نداشته است. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۲۶۴ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَلْتَفِتُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلَى فُقَرَاءِ اَلْمُؤْمِنِينَ شَبِيهاً بِالْمُعْتَذِرِ إِلَيْهِمْ فَيَقُولُ: وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي مَا أَفْقَرْتُكُمْ فِي اَلدُّنْيَا مِنْ هَوَانٍ بِكُمْ عَلَيَّ وَ لَتَرَوُنَّ مَا أَصْنَعُ بِكُمُ اَلْيَوْمَ فَمَنْ زَوَّدَ أَحَداً مِنْكُمْ فِي دَارِ اَلدُّنْيَا مَعْرُوفاً فَخُذُوا بِيَدِهِ فَأَدْخِلُوهُ اَلْجَنَّةَ قَالَ فَيَقُولُ رَجُلٌ مِنْهُمْ: يَا رَبِّ إِنَّ أَهْلَ اَلدُّنْيَا تَنَافَسُوا فِي دُنْيَاهُمْ فَنَكَحُوا اَلنِّسَاءَ وَ لَبِسُوا اَلثِّيَابَ اَللَّيِّنَةَ وَ أَكَلُوا اَلطَّعَامَ وَ سَكَنُوا اَلدُّورَ وَ رَكِبُوا اَلْمَشْهُورَ مِنَ اَلدَّوَابِّ فَأَعْطِنِي مِثْلَ مَا أَعْطَيْتَهُمْ فَيَقُولُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى: لَكَ وَ لِكُلِّ عَبْدٍ مِنْكُمْ مِثْلُ مَا أَعْطَيْتُ أَهْلَ اَلدُّنْيَا مُنْذُ كَانَتِ اَلدُّنْيَا إِلَى أَنِ اِنْقَضَتِ اَلدُّنْيَا سَبْعُونَ ضِعْفاً. ⬅️ به‌راستى خدای عز و جل روز قيامت به فقرای مؤمن توجّهی خاص نمايد و به مانند يك عذرخواه خطاب به ایشان مى‌فرمايد: به عزّت و جلالم سوگند، من به جهت خوار کردن شما در دنيا فقیر (و مبتلایتان) نكردم و امروز خواهيد ديد كه با شما چه مى‌كنم، هر كه در دار دنيا احسانى به شما كرده است، دست او را بگيريد و او را به بهشت بريد، در این هنگام یکی از فقرای مؤمن خطاب به پروردگار می‌گوید: پروردگارا! دنياداران برای خود خوشی‌ها كردند، و با زنان را نكاح كردند و جامه‌هاى نرم پوشيدند و خوراك‌ها خوردند و به كاخ‌ها نشستند و مركب‌هاى راهوار سوار شدند، به من هم مانند آنچه به آنها دادى، عطا کن. خدا تبارك و تعالىٰ‌ مى‌فرمايد: براى تو و هر يك از شما بندگان فقير مؤمنم، هفتاد برابر هر آنچه به همۀ اهل دنيا دادم از روزى كه دنيا بوده تا روزى كه به پايان رسيده (برای مدتی محدود و آن هم به جهت امتحان) دادم، (از روی اکرام و برای ابد) به شما عطا می‌کنم. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۲۶۱ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ اَللَّهِ لَوْ يَعْلَمُ اَلْمُؤْمِنُ مَا لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ فِي اَلْمَصَائِبِ لَتَمَنَّى أَنَّهُ قُرِضَ بِالْمَقَارِيضِ. ⬅️ اگر مؤمن پاداشی را که برای مصائب (و سختی‌های دنیا) دارد بداند، آرزو می‌کند که او را با قیچی تکه‌تکه کنند. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۲۵۵ @justhadis110

✳️ مفلس واقعی کیست...؟! 🔷 مرحوم آیت الله بهاءالدینی: ⬅️ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ، ﻧﯿﮑﯽ‌ﻫﺎﯾمان ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﻮ‌بﺗﺮﯾﻦ ﻓﺮﺩ در ﺯﻧﺪگی‌مان ﻧﺨﻮﺍﻫیم ﺩﺍﺩ! ﺍﻣﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ می‌شویم ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﮑﯽ‌ﻫﺎیمان ﺭﺍ ﺑﺪﻫیم ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮﺩیم ﻭ ﻏﯿﺒﺘﺶ ﺭﺍ ﮐﺮﺩیم! گناه، خصوصاً حق الناس، اوج حماقت است نه زرنگی! زرنگی، بندگی خداست... 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ أَ تَدْرُونَ مَا اَلْمُفْلِسُ فَقِيلَ اَلْمُفْلِسُ فِينَا مَنْ لاَ دِرْهَمَ لَهُ وَ لاَ مَتَاعَ لَهُ فَقَالَ اَلْمُفْلِسُ مِنْ أُمَّتِي مَنْ يَأْتِي يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ بِصَلاَةٍ وَ صِيَامٍ وَ زَكَاةٍ وَ يَأْتِي قَدْ شَتَمَ وَ قَذَفَ هَذَا وَ أَكَلَ مَالَ هَذَا وَ سَفَكَ دَمَ هَذَا وَ ضَرَبَ هَذَا فَيُعْطَى هَذَا مِنْ حَسَنَاتِهِ وَ هَذَا مِنْ حَسَنَاتِهِ فَإِنْ فَنِيَتْ حَسَنَاتُهُ قَبْلَ أَنْ يُقْضَى مَا عَلَيْهِ أُخِذَ مِنْ خَطَايَاهُمْ فَطُرِحَتْ عَلَيْهِ ثُمَّ طُرِحَ فِي اَلنَّارِ. ⬅️ روزی رسول خدا صلّی الله علیه و آله از یارانش پرسید: می‌دانید مفلس چه کسی است؟ اصحاب گفتند: نزد ما مفلس کسی است که پول و کالایی (از دنیا) ندارد. حضرت فرمود: مفلس (واقعی) در امّت من کسی است که روز قیامت با نماز و روزه و زکات (و اعمال نیک وارد محشر) می‌شود، در حالی که دشنام داده، تهمت زده، مال کسی را خورده، خون ریخته، و کسی را زده (و به ناحق رنجانده) است. پس از حسنات این فرد برداشته می‌شود و برای طرف مقابل منظور می‌شود. در ادامه اگر حسناتش قبل از تسویه حساب تمام شد، از گناهان و خطاهای طرف مقابل برداشته می‌شود و در پرونده او گذاشته می‌شود، سپس آن فرد (که دیگر عمل نیکی برایش نمانده و علاوه بر گناهان خود،‌ گناهان کسانی که به ایشان ستم کرده را نیز در نامه عمل دارد)، در داخل آتش پرتاب می‌شود. 📚 بحار الأنوار (علامه مجلسی): ج۶۹، ص۵ @justhadis110

🔷 یکی از تأثیرگذارترین احادیثی که در باب صلوات تا کنون خوانده‌ام: 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلّی الله علیه و آله: ✅ ارفَعوا أصواتَکم بالصَّلاةِ علَىَّ؛ فانّها تَذهَبُ بالنِّفاقِ. ⬅️ با صداى بلند بر من صلوات بفرستید؛ زیرا که آن، نفاق را از بین مى‌برد. 📚 الکافى (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۴۹۳ پ.ن: به نظر می‌رسد که بلند صلوات فرستادن برای منافقین کاری سخت است و اگر برای انسان سخت است که بلند صلوات بفرستد... @justhadis110

💠 حضرت امام رضا علیه السلام: ✅ إنَّ أَهْلَ الْحَقِّ إِذَا دَخَلَ عَلَيْهِمْ دَاخِلٌ سُرُّوا بِهِ وَ إِذَا خَرَجَ عَنْهُمْ خَارِجٌ لَمْ يَجْزَعُوا عَلَيْهِ وَ ذَلِكَ أَنَّهُمْ عَلَى يَقِينٍ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ إِنَّ أَهْلَ الْبَاطِلِ إِذَا دَخَلَ فِيهِمْ دَاخِلٌ سُرُّوا بِهِ وَ إِذَا خَرَجَ عَنْهُمْ خَارِجٌ جَزِعُوا عَلَيْهِ وَ ذَلِكَ أَنَّهُمْ عَلَى شَكٍّ مِنْ أَمْرِهِم‏. ⬅️ اهل حقّ این‌طور هستند که وقتی کسی به آنها اضافه می‌شود خوشحال می‌شوند؛ ولی زمانی که کسی از آنها جدا شود، نگران نمی‌شوند. ولی اهل باطل این‌طورند که وقتی کسی به آنها اضافه می‌شود خوشحال می‌شوند اما زمانی که کسی از آنها جدا شود، پریشان می‌شوند. و علّت این امر آن است که آنها نسبت به مسیر خود در شک و تردید هستند. 📚 تفسیر عیاشی: ج۱، ص۳۷۲ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ عَنْ هِشَامِ‌بْنِ‌سَالِمٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ 《وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ》 قَالَ یَحُولُ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ أَنْ یَعْلَمَ أَنَّ الْبَاطِلَ حَقٌّ. ...مَعْنَاهُ لایَسْتَیْقِنُ الْقَلْبُ أَنَ الْحَقَ بَاطِلٌ أَبَداً وَ لَا یَسْتَیْقِنُ أَنَّ الْبَاطِلَ حَقٌّ أَبَداً. ⬅️ هشام‌بن‌سالم گوید: از امام صادق علیه السلام درباره‌‌ی این کلام خدای عزّوجلّ: 《وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللهَ یَحُولُ بَیْنَ المَرْءِ وَ قَلْبِهِ (انفال:۲۴) بدانید که به تحقیق خداوند بین انسان و قلبش حائل می‌شود.》 فرمود: «خداوند بین انسان و بین اینکه باطلی را حق بداند مانع می‌شود. یعنی هرگز دل به باطل بودن حق و به حق بودن باطل یقین پیدا نمی‌کند! 📚 تفسیر عیاشی: ج۲، ص۵۳ ⭕️ یعنی هر کسی که بر راه باطل می‌رود و عقیده باطل دارد، در ته دلش می‌داند که بر حق نیست، ولو در زیر خروارها توجیه... 🔆 پیشاپیش ولادت ولی‌نعتمان، امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا علیهما السلام را تبریک عرض می‌کنیم... @justhadis110

✳️ مؤمن در هر حال در خیر است! 💠 حضرت امام جعفر صادق عليه‌السّلام: ⬅️ از مؤمن در شگفتم؛ خداوند براى او سرنوشتى مقدّر نكند مگر آنكه خير او باشد. اگر بى‌نيازش كند، برايش خير است و اگر گرفتارش كند نيز برايش خير است. اگر ما بين مشرق و مغرب را به مِلكش در آورد، خيرش باشد و اگر با قيچى‌ها تكه‌تكه‌اش كنند، برايش خير باشد. براى مؤمن در تمام تقدیرات خداوند خير است. ✅ عَجِبْتُ لِلْمُؤْمِنِ إِنَّ اَللَّهَ لاَ يَقْضِي لَهُ بِقَضَاءٍ إِلاَّ كَانَ خَيْرا لَهُ إِنْ أَغْنَاهُ كَانَ خَيْرا لَهُ وَ إِنِ اِبْتَلاَهُ كَانَ خَيْرا لَهُ وَ إِنْ مَلَّكَهُ مَا بَيْنَ اَلْمَشْرِقِ وَ اَلْمَغْرِبِ كَانَ خَيْرا لَهُ وَ إِنْ قُرِّضَ بالمقارض بِالْمَقَارِيضِ كَانَ خَيْرا لَهُ وَ فِي قَضَاءِ اَللَّهِ لِلْمُؤْمِنِ كُلُّ خَيْرٍ. 📚 مشکاة الأنوار في غرر الأخبار: ج۱، ص۶۴۳ @justhadis110

🔷 بخشی از فراز پایانی دعای شریف افتتاح: ✅ اَللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكو إِلَیك فَقْدَ نَبِینَا صَلَوَاتُك عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ غَیبَةَ وَلِینَا وَ كثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا، وَ شِدَّةَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَینَا فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعِنَّا عَلَی ذَلِك بِفَتْحٍ مِنْك تُعَجِّلُهُ وَ بِضُرٍّ تَكشِفُهُ وَ نَصْرٍ تُعِزُّهُ 👈 وَ سُلْطَانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَ رَحْمَةٍ مِنْك تُجَلِّلُنَاهَا وَ عَافِیةٍ مِنْك تُلْبِسُنَاهَا بِرَحْمَتِك یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. ⬅️ خدایا از نبود پیامبرمان كه درودهای تو بر او و خاندانش باد و از غیبت مولایمان، و بسیاری دشمنانمان و كمی نفراتمان، و شدت و سختی فتنه‌ها به سویمان، و از جریان زمان بر زیانمان به درگاه تو شِكوِه می‌آوریم، بر محمّد و خاندانش درود فرست و ما را در برابر این همه یاری فرما به گشایشی از جانب خویش كه زود برسانی، و بدحالی كه برطرف كنی، و پیروزی با عزّت برایمان قرار دهی، 👈 و سلطنت حقی كه آشكارش فرمایی، و به رحمتی كه از سویت ما را فرا گیرد، و به سلامتی كاملی كه از جانبت ما را بپوشاند، ای مهربانترین مهربانان. @justhadis110

🔹 در ذیل کلیپ فوق این متن نگاشته شده بود: ⬅️ خداوندا! این نماز اول وقت چیست که ما هنوز به اسرار و آثارش در عاقبت‌بخیری پی نبردیم؟ ✳️ بخشی از پاسخ در لسان حضرات صلوات الله علیهم اجمعین: 💠 موسی علیه السلام در خلال گفتگویش با خداوند گفت: ✅ إلهی فما جزاء من صلی... ⬅ خدای من، کسی که نمازها را در اول وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود: حاجت و درخواستش را به او عطا و بهشتم را برایش مباح می‌کنم. 📚 امالی صدوق: ج۱، ص۲۰۷ 💠 رسول خدا صلی الله علیه و آله: ✅ ما من عبد اهتم بمواقیت الصلاة... ⬅ هر بنده‌ای که به رعایت اوقات نماز اهتمام داشته باشد...، من برای او راحتی به هنگام مرگ و قطع (و رفع)‌ شدنِ غصه‌ها و گرفتاری‌ها و نجات از آتش جهنم را ضمانت می‌کنم. 📚 امالی مفید: ج۱، ص۱۳۶ 💠 امام صادق علیه السلام: ✅ ملک الموت یدفع الشیطان... ⬅️ همانا ملک الموت، شیطان را در دم مرگ از کسی که از نماز اول وقتش محافظت می‌کرده، دور می‌کند و شهادتین را در آن هنگام هولناک و عظیم آستانه‌ی مرگ به او تلقین می‌کند. 📚 وسائل الشیعه: ج۴، ص۲۹ 💠 امام صادق علیه السلام: ✅ انی لاحب للرجل المؤمن منکم اذا قام فی صلاته... ⬅️ من دوست دارم که چون مؤمنی از شما به نماز ایستاد روی دلِ خود را به‌ سوی خدا دارد، و آن را به‌ کار دنیا سرگرم نسازد! و هیچ مؤمنی نیست که در نماز خود روی دلش را به سوی خدا بگرداند مگر اینکه خداوند نیز به وی روی آورد 👈👈 و علاوه بر اینکه خودش او را دوست می‌دارد 👈👈👈 دل مؤمنین را نیز سرشار از دوستی وی نماید. 📚 امالی مفید: ج۱، ص۱۴۹ @justhadis110

🔹 در ذیل کلیپ فوق این متن نگاشته شده بود: ⬅️ خداوندا! این نماز اول وقت چیست که ما هنوز به اسرار و آثارش در عاقبت‌بخیری پی نبردیم؟ ✳️ بخشی از پاسخ در لسان حضرات معصومین علیهم السلام: 💠 حضرت امام حسن عسکری علیه السلام می‌فرمایند؛‌ موسی علیه السلام در خلال گفتگویش با خداوند گفت: ✅ إِلَهِي فَمَا جَزَاءُ مَنْ صَلَّى اَلصَّلَوَاتِ لِوَقْتِهَا قَالَ أُعْطِيهِ سُؤْلَهُ وَ أُبِيحُهُ جَنَّتِي. ⬅ خدای من، کسی که نمازها را در اول وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود: حاجت و درخواستش را به او عطا و بهشتم را برایش مباح می‌کنم. 📚 امالی (صدوق): ج۱، ص۲۰۷ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ مَا مِنْ عَبْدٍ اِهْتَمَّ بِمَوَاقِيتِ اَلصَّلاَةِ وَ مَوَاضِعِ اَلشَّمْسِ إِلاَّ ضَمِنْتُ لَهُ اَلرَّوْحَ عِنْدَ اَلْمَوْتِ - وَ اِنْقِطَاعَ اَلْهُمُومِ وَ اَلْأَحْزَانِ وَ اَلنَّجَاةَ مِنَ اَلنَّارِ. ⬅ هر بنده‌ای که به رعایت اوقات نماز اهتمام داشته باشد و در مواضع آفتاب برای وقت نمازش دقّت کند (تا نمازش را اول وقت بخواند)، من برای او راحتی به هنگام مرگ و قطع (و رفع)‌ شدنِ غصه‌ها و گرفتاری‌ها و نجات از آتش جهنم را ضمانت می‌کنم. 📚 امالی (شیخ مفید): ج۱، ص۱۳۶ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ مَلَكُ المَوتِ يَدفَعُ الشَّيطانَ عَنِ المُحافِظِ عَلَى الصَّلاةِ ويُلَقِّنُهُ شَهادَةَ أن لا إلهَ إلَّا اللهُ وأنَّ مُحَمَّدًا رَسولُ اللهِ في تِلكَ الحالَةِ العَظيمَةِ. ⬅️ همانا ملک الموت، شیطان را در دم مرگ از کسی که از نماز اول وقتش محافظت می‌کرده، دور می‌کند و شهادت بر وحدانیت خدا و رسالت رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم را در آن هنگام هولناک و عظیم آستانه‌ی مرگ به او تلقین می‌کند. (توفیق شهادتین پیدا می‌کند). 📚 وسائل الشیعه: ج۴، ص۲۹ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ انی لاحب للرجل المؤمن منکم اذا قام فی صلاته ان یقبل بقلبه الی الله تعالی و لا یشغله بامر الدنیا فلیس من مؤمن یقبل بقلبه فی صلاته الی الله الا اقبل الله الیه بوجهه- و اقبل بقلوب المؤمنین الیه بالمحبة له بعد حب الله ایاه. ⬅️ من دوست دارم که چون مؤمنی از شما به نماز ایستاد روی دلِ خود را به‌ سوی خدا دارد، و آن را به‌ کار دنیا سرگرم نسازد! و هیچ مؤمنی نیست که در نماز خود روی دلش را به سوی خدا بگرداند مگر اینکه خداوند نیز به وی روی آورد 👈👈 و علاوه بر اینکه خودش او را دوست می‌دارد 👈👈👈 دل مؤمنین را نیز سرشار از دوستی وی نماید. 📚 امالی (شیخ مفید): ج۱، ص۱۴۹ پ.ن: دوستی که کلیپ اول با کپشن ذیلش رو برایم فرستاده بود بعد از دیدن احادیثی که من اضافه کردم این پیام رو ارسال کرد: t mehdi bidari: عالی، فقط حدیث آخر، روی اول وقت تاکید نداره و روی حضور قلب تاکید داره. پاسخ من: نکتش همینه یعنی او که این جور دل مومنین رو به خودش جلب کرده مراسم تشییعش، به نظر می‌رسد که اول وقتش با حضور قلب هم بوده! @justhadis110

💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ یَا عَلِيُّ إِنَّ اَللَّهَ جَعَلَ اَلْفَقْرَ أَمَانَةً عِنْدَ خَلْقِهِ فَمَنْ سَتَرَهُ أَعْطَاهُ اَللَّهُ مِثْلَ أَجْرِ اَلصَّائِمِ اَلْقَائِمِ وَ مَنْ أَفْشَاهُ إِلَى مَنْ يَقْدِرُ عَلَى قَضَاءِ حَاجَتِهِ فَلَمْ يَفْعَلْ فَقَدْ قَتَلَهُ أَمَا إِنَّهُ مَا قَتَلَهُ بِسَيْفٍ وَ لاَ رُمْحٍ وَ لَكِنَّهُ قَتَلَهُ بِمَا نَكَى مِنْ قَلْبِهِ. ⬅️ یا علی؛ به راستی که خداوند فقر را نزد بندگانش به امانت قرار داده، پس به هر کس فقرش را نهان بدارد، خداوند به او پاداش روزه‌دار شب‌زنده‌دار را عطا کند. و هر کس فقرش را نزد کسی که می‌تواند حاجتش را روا دارد فاش سازد، اما آن شخص خواسته‌ی فقیر را برآورده نسازد به راستی که او را کشته است! البته نه با شمشیر و سر نیزه بلکه با وارد ساختن زخم به قلبش‌. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۲۶۰ @justhadis110

✳ ریشه‌ی تواضع حقیقی... 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ إِذا تَفَقَّهَ الرَّفيعُ تَواضَعَ. ⬅ انسان بلند مرتبه، هنگامی که به فهم عمیق دین برسد، متواضع مى‌شود. 📚 عیون الحکم (لیثی واسطی): ص۱۳۵ 🔸 تواضع، میوه‌ی فهم عمیق از دین است. حال باید دید فهم عمیق از دین چه وقت حاصل می‌شود: 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله در سفارش به ابوذر فرمود: ✅ لا يَفقَهُ الرجُلُ كلَّ الفِقهِ حتّى يَرى الناسَ في جَنبِ اللّه ِ تباركَ و تعالى أمثالَ الأباعِرِ، ثُمّ يَرجِعَ إلى نفسِهِ فيكونَ هُو أحقَرَ حاقِرٍ لها. ⬅ انسان، به کل فقاهت و فهم عمیق دین نمی‌رسد، مگر اینکه مردم را در جنب عظمت خداى تعالى بمانند شتران بى‏‌ادراك ببيند، سپس به خود نگريسته و خود را كمتر از آنان بيابد. 📚 امالی (شیخ طوسی): ص۵۲۵ 🔸 بر این اساس، ریشه‌ی تواضع حقیقی برای خلق، که ادا و نمایش نباشد، ادراک عظمت خداوند در قلب است... 🔹 فرازی از سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری، درباره‌ی شهادت آیت‌الله رئیسی و همراهان، ۱۴‌۰۳/‌۳‌/۳ ◀️ آیت‌الله رئیسی تواضع حقیقی در مقابل مردم داشت، نه تواضع تصنُّعی. گاهی انسان برای دیگران کفش جفت می‌کند، اما باطن همین "کفش جفت کردن" تکبُّر است. یا باطن سلام‌کردنش هم نوعی تکبُّر است. تواضع حقیقی یعنی خشوع در برابر خدای متعال که به نیست‌انگاری خود و تواضع در برابر مؤمنان تبدیل شود. این وصف، بسیار قیمتی است. ☑️ @mirbaqeri_ir 🔹 دکتر محمدرضا فریدونی: ◀️ انسان تا عظمت خدا را نبیند، ذاتاً متواضع نمی‌شود... تواضع از دیدن عظمت خداست. ✅ @safine_s @justhadis110

✳️ سخاوت نفس... 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يَا عَلِيُّ ثَلاَثٌ مِنْ أَبْوَابِ اَلْبِرِّ سَخَاءُ اَلنَّفْسِ وَ طِيبُ اَلْكَلاَمِ وَ اَلصَّبْرُ عَلَى اَلْأَذَى. ⬅️ یا علی! سه چیز از درب‌های برّ و نیکی است [که رعایتشان خیر‌های بسیاری دیگری را به دنبال دارد]: سخاوت نفس، پاکی گفتار و صبر بر امور ناخوشایند. 📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۶ 🔹 برای فهم صحیح معنا و مقصود از سخاوت نفس، با رجوع به دیگر احادیثی که این عبارت را توضیح داده‌اند، معنی سخاوت نفس چنین است: سخاوت نفس مراتبی دارد که از جمله‌ی آن یعنی: داشتن مناعت طبع و اینکه انسان از درون احساس بی‌نیازی کند (فارغ از شرایط خارجی که از حیث مالی و امکانات و... دارد) و به کل چشم طمع از غیر خدا بریدن.1⃣ همچنین سخاوت نفس یعنی انسان هم هر حقی که به گردنش هست بدون کوچکترین فشاری برای نفسش به راحتی و با طیب خاطر آن را ادا کند؛ و هم نفسش را به شدّت نسبت با آنچه حلال نیست در منع و کنترل داشته باشد.2⃣ 1⃣ حضرت امام محمد باقر علیه السلام: سَخَاءُ اَلنَّفْسِ عَمَّا فِي أَيْدِي اَلنَّاسِ أَكْثَرُ مِنْ سَخَاءِ اَلْبَذْلِ. مشکاة الأنوار (علی بن حسن طبرسی): ج۱، ص۲۲۹ 2⃣ رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: لاَ كَثْرَةَ اَلْإِعْطَاءِ مِنْ غَيْرِ اَلْحَقِّ جُوداً فَإِنَّ ذَلِكَ يُجْحِفُ بَعْضُهُ بِبَعْضٍ وَ لَكِنَّ اَلْقُوَّةَ وَ اَلْجُودَ أَنْ تَمْلِكَ هَوَاكَ وَ شُحَّ اَلنَّفْسِ بِأَخْذِ مَا يَحِلُّ لَكَ وَ سَخَاءَ اَلنَّفْسِ بِإِعْطَاءِ مَا يَحِقُّ عَلَيْكَ. دعائم الإسلام (قاضی نعمان مغربی): ج۱، ص۳۵۰ @justhadis110

✳️ پاکیزگی کلام... 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يَا عَلِيُّ ثَلاَثٌ مِنْ أَبْوَابِ اَلْبِرِّ سَخَاءُ اَلنَّفْسِ وَ طِيبُ اَلْكَلاَمِ وَ اَلصَّبْرُ عَلَى اَلْأَذَى. ⬅️ یا علی! سه چیز از درب‌های برّ و نیکی است [که رعایتشان خیر‌های بسیاری دیگری را به دنبال دارد]: سخاوت نفس، پاکی گفتار و صبر بر امور ناخوشایند. 📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۶ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يُمْكِنُكُمْ مِنَ اَلْجَنَّةِ طِيبُ اَلْكَلاَمِ وَ...1⃣ طِيبُ اَلْكَلاَمِ يَزِيدُ فِي اَلرِّزْقِ.2⃣ ⬅️ پاکیزگی کلام بهشت را برای شما ممکن می‌سازد و... پاکیزگی کلام روزی را زیاد می‌کند. 📚 منابع: 1⃣ مجموعة ورّام: ج۱، ص۱۱۰ 2⃣ بحار الانوار (علامه مجلسی): ج۷۳، ص۳۱۸ @justhadis110

💠 حضرت امام موسی کاظم علیه السلام: ✅ بکر بن صالح می‌گوید: کتبْت إلی أبی الْحسن علیه السلام أنّی اجْتنبْت طلب الْولد منْذ خمْس سنین و ذلک أنّ أهْلی کرهتْ ذلک و قالتْ إنّه یشْتدّ علیّ ترْبیتهمْ لقلّه الشّیْء فما تری فکتب علیه السلام إلیّ اطْلب الْولد فإن اللّه عزّ و جل یرْزقهم. ⬅️ در نامه‌ای به امام کاظم علیه السلام نوشتم پنج سال است که از بچه‌دار شدن خودداری می‌کنم و همسرم بچه‌دارشدن را ناپسند می‌شمارد و می‌گوید: تربیت او به سبب فقر، دشوار است. نظر شما چیست؟ حضرت علیه السلام برای من نوشت:  فرزند بیاورید که روزی او با خداوند است.» 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۶، ص۳ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: منْ ترک التّزْویج مخافه الْفقْر فقدْ أساء الظّنّ باللّه عزّ و جلّ إنّ اللّه عزّ و جلّ یقول: إنْ یکونوا فقراء یغْنهم اللّه منْ فضْله (نور:۳۲). ⬅️ هر کس ازدواج را از بیم فقر ترک کند، همانا به خداوند، گمان بد برده است. خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: اگر نیازمند باشند خدا از فضل خویش بی‌نیازشان می‌کند. 📚 من لایحضره الفقیه (شیخ صدوق): ج۳، ص۳۸۵ پ.ن: همان‌طور که رزّاق منحصراً خداست! قبض و بسط‌ کننده‌ی رزق به جهت تربیت عبد نیز باز همان خدای رزّاق حکیم است و تضمین روزی، به معنای ضمانت رزق وسیع یا کافی به شکل دائمی‌ نیست الزاماً! عبد هم‌ کسی نیست که بگوید من فقط در صورت رزق وسیع و یا کافی، بندگی می‌کنم و به وظایفم به عنوان عبد عمل می‌کنم! حسن تدبیر و اقتصاد و میانه‌روی نسبت به رزقی هم که خدا در اختیار عبد قرار می‌دهم از اهم وظایف بندگیست که رعایتش موجب ازدیاد و برکت رزق است و عدم رعایتش موجب محتاج شدن و رفتن برکت از رزق است. @justhadis110

✳️ چند حدیث بسیار تأمّل‌برانگیز در باب جدل و مجادله: 💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام: ✅ وَصِيّةُ وَرَقةَ بنِ نَوفَلٍ لخَديجَةَ بنتِ خُوَيلِدٍ عليها السلام إذا دَخَلَ علَيها يَقولُ لَها: يا بِنتَ أخي، لا تُمارِي جاهِلاً و لا عالِما؛ فإنّكِ مَتى مارَيتِ جاهِلاً آذاكِ، و مَتى مارَيتِ عالِما مَنعَكِ عِلمَهُ. ورقة بن نوفل هرگاه نزد خديجه دخت خويلد عليها السلام مى‌رفت، به او سفارش مى كرد: اى دختر برادرم! با جاهل و عالم مجادله مكن؛ زيرا اگر با جاهل مجادله كنى، تو را مى‌آزارد و اگر با عالم مجادله كنى، علم خود را از تو دريغ مى‌دارد. 📚 امالی (شیخ طوسی): ص۳۰۲ 💠 مولی امیر المؤمنین على عليه السلام: ✅ مَن صَحَّ يَقينُهُ زَهِدَ في المِراءِ. ⬅️ كسى كه يقينش درست باشد، به مجادله بى‌رغبت است. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۳۲ 💠 حضرت امام هادى عليه السلام: ✅ المِراءُ يُفسِدُ الصَّداقَةَ القَديمَةَ، و يَحلُلُ العُقدَةَ الوَثيقَةَ، و أقلُّ ما فيهِ أن تَكونَ فيهِ المُغالَبةُ، و المُغالَبةُ اُسُّ أسبابِ القَطيعَةِ. ⬅️ مجادله كردن، دوستى ديرين را از بين مى‌برد و پيوند استوار را از هم مى‌گسلد و كمترين چيزى كه در مجادله هست، چيره‌جويى است و چيره‌جويى، خود عامل اصلى قطع رابطه مى‌باشد. 📚 اعلام الدین (دیلمی): ص۳۱۱ 💠 مولی امیرالمؤمنین على عليه السلام: ✅ إيّاكُم و المِراءَ و الخُصومَةَ؛ فإنّهُما يُمرِضانِ القُلوبَ علَى الإخوانِ، و يَنبُتُ علَيهما النِّفاقُ. ⬅️ از مجادله و ستيزه‌كردن بپرهيزيد؛ زيرا اين دو كار دل‌ها را نسبت به برادران بيمار مى‌كنند و نفاق مى‌رويانند. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۳۰۰ 💠 مولی امیرالمؤمنین على عليه السلام: ⬅️ مَن جَعلَ المِراءَ دَيْدَنا (دِينا) لَم يُصبِحْ لَيلُهُ. ✅ كسى كه مجادله را شيوه‌ی خود گرداند، شبش صبح نشود (از تاريكى شكّ به روشنايى يقين نرسد). 📚 نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از حکمت ۳۱، ص۴۷۳ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ⬅️ در ميان بنى اسرائيل مرد عابدى بود كه هرگز به دنيا آلوده نشده و گرد آن نگشته بود. شيطان نعره‌ای زد كه همۀ سپاهيانش گرد او جمع شدند. او بديشان گفت: كدام يك از شما توان گمراه كردن اين شخص را دارد؟ يكى گفت: من. گفت: از چه راه به سراغش مى‌روى‌؟ پاسخ داد: از راه زن‌ها. شيطان گفت: تو از عهدۀ او برنمى‌آيى، چون او زنان را تجربه نکرده. ديگرى گفت: من. پرسيد: تو از چه راه گمراهش سازى‌؟ گفت: از راه ميگسارى و خوشگذرانى. بدو گفت: تو هم اهل اين كار نيستى، زيرا او اهل اين‌ها نيست. سومى گفت: من او را گمراه مى‌كنم. پرسيد: چگونه‌؟ گفت: از راه كار خير. شيطان گفت: برو كه تو حريف او هستى. شيطانك بيامد و در برابر او جايى را برگزيد و نماز آغازيد. آن عابد چنان بود كه مى‌خوابيد و استراحت مى‌كرد ولى شيطانك نه مى‌خوابيد و نه استراحت مى‌كرد. آن مرد عابد كه خود را در برابر او ناچيز مى‌ديد و عبادت خود را خرد مى‌پنداشت، نزد آن شيطانك رفت و بدو گفت: اى بندۀ خدا! چه چيز تو را به اين همه نماز خواندن نيرو بخشيده است‌؟ او پاسخى نداد. بار دوم پرسيد. باز هم پاسخى نداد، تا بار سوم كه پرسيد، گفت: اى بندۀ خدا! من گناهى كرده‌ام و از آن توبه نموده‌ام، و هر گاه آن گناه را به خاطر مى‌آورم به نماز خواندن، توانمند مى‌شوم. مرد عابد گفت: آن گناه را به من هم بگو تا مرتكب آن گردم و در پى آن توبه كنم و در نتيجه برخواندن نماز توانمند شوم. شيطانك بدو گفت: به شهر برو و سراغ فلان روسپى را بگير و دو درهم به او بده و با او درآويز و كام خود برگير. عابد گفت: دو درهم را از كجا به دست آورم‌؟ من با درهم آشنايى ندارم. شيطان از زير پاى خود دو درهم بيرون آورد و به او داد. عابد برخاست و با همان جامه و لباس خود كه در آن عبادت مى‌كرد وارد شهر شد و از خانۀ آن زن جويا شد. مردم او را به خانۀ آن زن راهنمايى كردند و گمان بردند براى پند دادن به آن زن آمده است. عابد به كنار آن زن رفت و دو درهم را پيش او انداخت و گفت:برخيز. زن برخاست و به درون اتاق خود رفت و به مرد عابد گفت: داخل شو. عابد به اندرون رفت. آن زن به او گفت: اى مرد! تو با شكل و شمايلى به خانۀ من آمده‌اى كه معمولاً كسى با اين وضع نزد من نمى‌آيد. شرح حال خود را براى من بگو. عابد سرگذشت خود را براى آن زن باز گفت. زن گفت: اى بندۀ خدا! ترك گناه آسان‌تر از توبه كردن است و چنان نيست كه هر كه توبه كند توبه‌اش پذيرفته افتد، به نظر مى‌رسد كه آن كس شيطان بوده كه در نظر تو تجسّم يافته است، اكنون بازگرد كه ديگر كسى را نخواهى ديد. عابد بازگشت و آن زن همان شب جان سپرد، و چون صبح شد ديدند بر در خانه‌اش نوشته شده: بر سر جنازۀ فلان زن حاضر شويد كه او از اهل بهشت است. مردم همه در ترديد فرو رفتند و به خاطر همان دو دلى كه در كار او يافته بودند تا سه روز جنازه‌اش را به خاك نسپردند. خداى عزّ و جلّ‌ به پيامبر آن زمان كه جز موسى بن عمران كسى ديگر را سراغ ندارم وحى فرمود: بر سر جنازۀ فلان زن برو و بر آن نماز بخوان و به مردم بگو: بر او نماز گزارند كه من او را آمرزيدم و بهشت را بر او واجب كردم، چون فلان بندۀ مرا از گناه كردن باز داشت. كَانَ عَابِدٌ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ لَمْ يُقَارِفْ مِنْ أَمْرِ اَلدُّنْيَا شَيْئاً... فَقَالَ يَا عَبْدَ اَللَّهِ بِأَيِّ شَيْءٍ قَوِيتَ عَلَى هَذِهِ اَلصَّلاَةِ... فَقَالَتْ لَهُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ إِنَّ تَرْكَ اَلذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ اَلتَّوْبَةِ وَ لَيْسَ كُلُّ مَنْ طَلَبَ اَلتَّوْبَةَ وَجَدَهَا... اِئْتِ فُلاَنَةَ فَصَلِّ عَلَيْهَا وَ مُرِ اَلنَّاسَ أَنْ يُصَلُّوا عَلَيْهَا فَإِنِّي قَدْ غَفَرْتُ لَهَا وَ أَوْجَبْتُ لَهَا اَلْجَنَّةَ بِتَثْبِيطِهَا عَبْدِي فُلاَناً عَنْ مَعْصِيَتِي. 📚 استعاذه (شهید دستغیب): ص۸۶ به نقل از: الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۸، ص۳۸۴ 🔹 شهید دستغیب رحمت الله علیه بعد از ذکر این حدیث شریف در ذیل آن چنین بیان می‌دارند: ⬅️ وعظ (اگر از سر صداقت و دلسوزی و شفقت باشد) خيلى قيمت دارد، تا بتوانيد گناهكارى را از گناه بازداريد. توبه‏‌اش دهيد. خدا شكور است. تلافى مى‏‌فرمايد. خودت را هم پاك مى‏‌كند. حيرانم! از يك طرف به مكايد ابليس و سستى خودمان نگاه مى‏‌كنم، عاقبت كارمان به كجا مى‏‌كشد؟ آيا جان سالم به در مى‏‌بريم يا نه؟! امّا اگر فضل او يار شود، اميد است ما هم نجات يابيم: يا راحم كلّ ضعيف! «اذا رأيت مولاى ذنوبى فزعت و اذا رأيت كرمك طمعت». «۱» __________________________________________ (۱)- (امام سجاد علیه السلام: ای مولای من، هنگامی که گناهانم را می‌بینم بی‌تاب می‌شوم و هنگامی که کَرَم تو را می‌بینم امیدوار می‌شوم) مفاتيح الجنان/ دعاى ابو حمزه: ۳۸۹ @justhadis110

💠 حضرت امام جواد علیه السلام: ✅ إظهارُ الشَّيءِ قَبلَ أن يُستَحكَمُ مَفسَدَةٌ لَهُ. ⬅️ آشكار كردن چيزى پيش از استوار شدن، مايه‌ی تباهى آن است. 📚 المحاسن (برقی): ج۲، ص۶۰۳ - تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۴۵۷ ⚫️ شهادت ابن الرضا، حضرت محمد بن علی، جواد الائمه علیهما السلام تسلیت باد... @justhadis110

🖤 یا جواد الائمه ما را هم نجات بدهید... 🔹 على بن خالد (كه داراى مذهب زيدى بود)، نقل می‌کند: ⬅️ من در سامرّاء در محلّه عسكر بودم، شنيدم كه شخصى را از ناحيه شام دستگير كرده، به زنجير بسته و در آنجا زندانى نموده‌اند. مى‌گفتند: (دعوی حق دارد) و ادّعايى دارد. من خودم را به زندان رساندم و از دربانان اجازه گرفته و وارد اتاق او شدم، متوجّه شدم كه او داراى فهم و عقل است. گفتم: فلانى! حکایت تو چيست؟ گفت: من يكى از ساكنين شام هستم، همواره در مكانى كه سر مطهّر امام حسين عليه السلام را نصب كرده بودند، به عبادت خداى متعال مشغول بودم، شبى رو به محراب مشغول ذكر بودم، ناگاه شخص بزرگوارى را در برابر خود ديدم، نگاهش كردم. او به من فرمود: برخيز! من برخاستم، او اندكى با من راه رفت، ناگاه ديدم در مسجد كوفه هستم، به من فرمود: آيا اين مسجد را مى‌شناسى؟ عرض كردم: آرى، اين مسجد كوفه است. او در آن مسجد مشغول نماز شد، من نيز به همراه او نماز خواندم، آن‌گاه از آنجا بيرون رفت، من نيز به همراه او بيرون رفتم و اندكى باهم راه رفتيم، ناگاه ديدم در مكّه هستيم، او كعبه را طواف مى‌نمود، من نيز مشغول طواف شدم. آن‌گاه بيرون آمد و اندكى راه رفتيم، ناگاه ديدم من در شام، در همان جايى كه مشغول عبادت بودم، هستم و آن شخص از ديدگانم غايب شد و من از آنچه ديده بودم در شگفت و ترس بودم. سال ديگر فرا رسيد، باز آن شخص بزرگوار را همان جا ديدم، خوشحال شدم، مرا خواست و من پاسخ دادم و همانند سال پيش مرا به آن مكان‌هاى مقدّس سير داد و سرانجام به شام بازگرداند. هنگام جدايى فرا رسيد، به او عرض كردم: سوگند به حق كسى كه اين توانايى را به تو ارزانى نموده، تو كيستى؟ وى لختى سر مبارك خويش را به پايين انداخت، آن‌گاه نگاهى به من كرده و فرمود: ✅ أَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى (علیهم السلام). ⬅️ من محمّد بن علىّ بن موسى هستم. اين خبر شايع شد و به گوش محمّد بن عبدالملك زيات، وزير معتصم رسيد، وى عدّه‌اى از مأموران خود را براى دستگيرى من فرستاد، آنان مرا با زنجيرهاى آهنين بسته، و به سوى عراق روانه كردند، و همان گونه كه مى‌بينى مرا زندانى كرده و به ادّعاى محال متّهم ساخته‌اند. به او گفتم: آيا مى‌خواهى اين جريان را به محمّد بن عبدالملك برسانم؟ گفت: آرى، برسان. من قصّه‌ی او را نوشته و جريان را توضيح داده و طىّ نامه‌اى به محمّد بن عبدالملك دادم. وزير، در پشت ورقه نوشت: به او بگو: همان كسى كه تو را در يك شب از شام به سوى كوفه و از كوفه به مدينه و از آنجا به مكّه و از آنجا به شام سير داده، از اين زندان نیز خلاص نمايد. من از اين پاسخ ناراحت شده و غمگين گشتم، و دلم به حال آن بنده خدا سوخت و با حزن و اندوه بازگشتم. فردا صبح به طرف زندان رفتم تا او را دعوت به صبر و رضا نمایم، جمعيّت زيادى از مردم، به همراه عدّه‌اى از لشكريان، زندانبانان و پاسبانان را ديدم كه ترس و وحشت بر وجود آنان حاكم بود، از حال آنان پرسيدم. گفتند: آن زندانى را كه از شام آورده بودند، شب گذشته مفقود شده و معلوم نيست به زمين رفته يا پرنده‌اى او را ربوده است. وقتى علىّ بن خالد اين صحنه را مى‌بيند، به امامت امام جواد عليه السلام معتقد مى‌شود و اعتقاد نيكويى پيدا می‌كند. 📚 اختصاص (شیخ مفید): ص۳۲۰ ⚫️ شهادت ابن الرضا، حضرت محمد بن علی، جواد الائمه علیهما السلام تسلیت باد... @justhadis110