✳️ اهمیت خارق‌العاده‌ی رازداری در سعادت دنیا و آخرت و تقرّب‌یافتن نزد خدا و اولیای خدا: 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ جُمِعَ خَيْرُ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ فِي كِتْمَانِ اَلسِّرِّ وَ مُصَادَقَةِ اَلْأَخْيَارِ وَ جُمِعَ اَلشَّرُّ فِي اَلْإِذَاعَةِ وَ مُؤَاخَاةِ اَلْأَشْرَارِ. ⬅️ خوبى دنيا و آخرت در رازدارى و دوستى با نيكان گرد آمده است و شر دنیا و آخرت در فاش کردن راز و دوستی با اشرار. 📚 اختصاص (شیخ مفید): ص۲۱۸ پ.ن: اهمیت فوق‌العاده‌ی دوستی و برادری با نیکان در نیل به سعادت عقبی و دنیا مشخص است و در آیات و روایات نیز فراوان بر آن تأکید شده و نیز آثار بسیار مخرّب دوستی با بدان و اشرار. لکن در مقدّم شدن رازداری بر دوستی با نیکان این‌گونه به نظر می‌رسد که گویی از لوازم دوستی با نیکان رازداری است و بدون آن نمی‌توان چندان در نزد نیکان و اولیای خدا جایگاهی یافت. و به نظر می‌رسد که رازداری از لوازم بسیار مهم و تعیین کننده‌ در کسب جایگاه ویژه در نزد خدا و اولیای خداست. ⬅️ چنانچه وقتی از عالم بزرگ شیعه ابو سهل نوبختى پرسيدند: چه‌طور شد كه حسين بن روح نايب امام زمان عليه السّلام شد، ولى تو به اين مقام نرسيدى‌؟ او گفت: ايشان [يعنى ائمّه عليهم السّلام] بهتر مى‌دانند، و آنچه كه ايشان بپسندند [همان حقّ‌ است.] من مردى هستم كه با مخالفين [اهل سنّت] ملاقات مى‌كنم و با آن‌ها مناظره و مجادله مى‌كنم، اگر من وكيل و نايب حضرت مى‌شدم و همچنان‌كه ابو القاسم مكان ايشان را مى‌داند از مكان امام خبر داشتم و در مقام مجادله، در جواب حجّت و دليلى معطل مى‌ماندم، چه‌بسا در آن حالت مكان آن حضرت را به ديگران نشان مى‌دادم، ولى ابو القاسم اگر حجّت خدا در زير لباسش باشد و او را با قيچى تكه‌تكه كنند، وى را به مردم نشان نمى‌دهد. ✅ قال ابن نوح: وسمعت جماعة من أصحابنا بمصر يذكرون أن أبا سهل النوبختي سئل فقيل له: كيف صار هذا الامر إلى الشيخ أبي القاسم الحسين بن روح دونك؟ فقال: هم أعلم وما اختاروه، ولكن أنا رجل ألقي الخصوم وأناظرهم، ولو علمت بمكانه كما علم أبو القاسم وضغطتني الحجة (على مكانه) لعلي كنت أدل على مكانه، و أبو القاسم فلو كانت الحجة تحت ذيله و قرض بالمقاريض ما كشف الذيل عنه أو كما قال. 📚 الغیبه (شیخ طوسی): ص۳۹۱ 💠 در تأیید این معنا، حضرت امام محمد باقر علیه السلام می‌فرمایند: ✅ و اللّه، إنَّ أحَبَّ أصحابِی إلَیَّ أورَعُهُم و أفقَهُهُم و أکتَمُهُم لِحَدیثِنا. ⬅️ به‌خدا قسم محبوبترین یارانم نزد من، پرهیزگارترین و فقیه‌ترین آنها و کسى است که نسبت به سخنان ما راز دارتر باشد. 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۲۳ 🔹 در تاریخ شیعه به گواه روایات معتبر متعدد چندین بار فرج آل محمد به جهت همین رازدار نبودن شیعیان به تعویق افتاده و عامل گرفتار شدن برخی امامان علیهم السلام و برخی یارانشان نیز همین عدم رازداری نقل شده است. 🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه در این خصوص می‌فرمایند: ⬅️ مطالبی را که فوق درک دیگران است یا حقایقی را که امکان دارد برخی نپذیرفته و انکار کنند باید کتمان کرد. کتمان، خود نوعی تقیه می‌باشد و از مصادیق روشن دستور اکید ائمه علیهم‌السلام به تقیه همین است که احادیث آنها را برای غیر اهلش نقل نکنند. عرفا نیز نوعاً اول سفارشی که به شاگردان خود می‌کنند تأکید بر همین امر است، ولی متأسفانه بعضی آن‌قدر خام هستند که اگر حالی پیدا کنند آن را حتی برای زن و بچه‌ی خود که بسا مسائل شرعی‌شان را هم نمی‌دانند تعریف می‌کنند، یا مثلاً برای رفیقی که هنوز نمی‌داند اصول دین چیست از تجلیات حق صحبت می‌کنند! بسیاری از تفسیق و تکفیرها نسبت به مؤمنین از همین‌جا ناشی می‌شود. اکثر گرفتاری‌های بندگان خاص خدا به واسطه‌ی شاگردان کم ظرف و خام آنهاست. حتی من معتقدم بسیاری از مشکلاتی که برای ائمه علیهم‌السلام پیش می‌آمده، به خاطر جهل بعضی از شیعیان بوده است که باعث می‌شدند خلفا با آن بزرگواران مقابله کنند. البته این‌گونه کم ظرفی‌ها و اشتباهات، قبح اعمال کسانی را که به مجرد شنیدن حرفی بدون تحقیق، تهمت به مؤمن و غیبت او را جایز دانسته، تکفیر و تفسیق را شروع می‌کنند و باعث هتک حرمت و احیاناً قتل او می‌شوند توجیه نمی‌کند؛ چه آن‌که این قبیل ظلم‌ها که در عالم فراوان صورت گرفته و اکنون نیز بسیار اتفاق می‌افتد یک اشتباه صرف نیست، بلکه در واقع از خرابی دل سرچشمه می‌گیرد؛ زیرا چه بسا خود به بعضی از گناهان کبیره ملتزم بوده و از آن غافل‌اند، ولی لغزش کوچک یا صغیره‌ی دیگران در نظرشان بسیار بزرگ جلوه می‌کند... 📚 سفینة الصادقین: فصل تأثیر افراد بر نفس، ص۴۴۳ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ سُئلَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَن جَماعةِ اُمّتِهِ، فقالَ: جَماعةُ اُمّتي أهلُ الحقِّ و إنْ قَلُّوا. ⬅️ از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله درباره‌ی جماعت امّتش سؤال شد، فرمود: جماعت امّت من، همان اهل حقّند هر چند شمارشان اندك باشد. 📚 معانی الأخبار (شیخ صدوق): ص۱۵۴ @justhadis110

✳️ توضیحات ذیل حدیث پایانی بسیار خواندنی... 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ صَلَّى أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ ثُمَّ لَمْ يَزَلْ فِي مَوْضِعِهِ حَتَّى صَارَتِ اَلشَّمْسُ عَلَى قِيدِ رُمْحٍ وَ أَقْبَلَ عَلَى اَلنَّاسِ بِوَجْهِهِ فَقَالَ: وَ اَللَّهِ لَقَدْ أَدْرَكْنَا أَقْوَاماً كَانُوا يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِيٰاماً يُرَاوِحُونَ بَيْنَ جِبَاهِهِمْ وَ رُكَبِهِمْ كَأَنَّ زَفِيرَ اَلنَّارِ فِي آذَانِهِمْ إِذَا ذُكِرَ اَللَّهُ عِنْدَهُمْ مَادُوا كَمَا يَمِيدُ اَلشَّجَرُ كَأَنَّ اَلْقَوْمَ بَاتُوا غَافِلِينَ قَالَ ثُمَّ قَامَ فَمَا رُئِيَ ضَاحِكاً حَتَّى قُبِضَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ. ⬅️ امير مؤمنان عليه السّلام بعد از نماز همچنان در محراب عبادت بودند، تا آنکه خورشید به اندازه‌ی یک نیزه برآمد، سپس به مردم رو کرده فرمودند: به خدا سوگند (پیش از شما) اقوامی را درک کردیم که شب‌ها را در پیشگاه خداوند به سجده و قیام می‌گذراندند، گاه پیشانی‌هایشان به سجده بود و گاه در حال تشهّد بودند، صدای آتش دوزخ در گوش آنان بود و وقتی نام خدا در نزد آنان برده می‌شد، چون درخت می‌لرزیدند. (اما)‌ گویی این قوم در حال غفلت شب را می‌گذارنند. سپس امام علیه‌السلام برخاستند و تا شهادت آن حضرت را کسی خنداندن ندید. 📚 مشکاة الأنوار (ابی الفضل علی طبرسی): ج۱، ص۶۱ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يَا عَلِيُّ ثَلاَثٌ فَرَحَاتٌ لِلْمُؤْمِنِ فِي اَلدُّنْيَا لِقَاءُ اَلْإِخْوَانِ وَ تَفْطِيرُ اَلصَّائِمِ وَ اَلتَّهَجُّدُ مِنْ آخِرِ اَللَّيْلِ. ⬅️ یا علی! سه چیز وسیله‌ی سرور و شادی مؤمن در دنیا است: دیدار برادران ایمانی افطار دادن به روزه‌دار و عبادت آخر شب. 📚 مکارم الأخلاق (طبرسی): ج۱، ص۴۳۳ - من لا یحضره الفقیه (شیخ صدوق): ج۴، ص۳۵۲ 🔷 رهبر معظّم انقلاب در بخشی از توضیحاتشان در خصوص حدیث شریف فوق می‌فرمایند: ⬅️ یکی از شادی‌های مؤمن همین عبادت آخر شب است که فراتر از تحریض (تشویق) بر تهجّد است؛ این نشان‌دهنده آن است که مؤمن در اشتغالات روزانه در محیط کسب و کار و شغل و گرفتاری و مانند این‌ها، واقعاً یک حالت جدایی و هجرانی حس می‌کند. آخر شب انسان تنها است؛ او است و خدای متعال، و برمی‌خیزد و با خدای متعال حرف می‌زند، عبادت می‌کند، مناجات می‌کند؛ این یک نعمت مغتنمی است برای مؤمن. چقدر خوب است که به‌خصوص جوان‌ها این تهجّد را قدر بدانند، چون برای آن‌ها ثوابش هم بیشتر از امثال ماها است و وقتی که توانستند این را به صورت یک خصلت و عادتی برای خودشان به وجود بیاورند، برایشان لذّت‌آور هم هست که بلند شوند و ساعتی قبل از اذان صبح با خدای متعالی در تنهایی حرف بزنند؛ وقتی این دریچه به روی انسان باز شد، احساس می‌کند که اگر این دریچه نبود چه می‌کرد؟! یعنی این‌قدر برای مؤمن شادی‌آور و مایه‌ی انبساط است که از اینکه اگر این را نداشت چه می‌کرد، انسان ممکن است گاهی وحشت بکند! 📚 گزیده احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای حفظه الله (انتشارات انقلاب اسلامی): حدیث ۱۱، ص۴۶ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ إِيَّاکَ وَ الاِْعْجَابَ بِنَفْسِکَ، وَ الثِّقَةَ بِمَا يُعْجِبُکَ مِنْهَا، وَ حُبَّ الاِْطْرَاءِ، فَإِنَّ ذَلِکَ مِنْ أَوْثَقِ فُرَصِ الشَّيْطَانِ فِي نَفْسِهِ لِيَمْحَقَ مَا يَکُونُ مِنْ إِحْسَانِ الْمُحْسِنِينَ. ⬅ از خودپسندی و از اطمینان (و اتکا‌ کردن) به هر چیزی که (آن را برای خود کمالی استقلالی تصوّر می‌کنی که در نتیجه) موجب عُجب تو شده، و نیز از دلبستگی به ستایش و چرب‌زبانی‌های دیگران، بپرهیز زیرا این‌ها از بهترین فرصت‌های شیطان، برای نابود کردنِ کردارِ نیکوی نیکوکاران است. 📚 نهج البلاغه (سید رضی): ج۱، ص۴۲۶ - فرازی از نامه‌ی ۵۳ خطاب به مالک اشتر نخعی در حکم ولایت بر مصر پ.ن: یعنی انسان برای خودش هر کمالی را قائل شود و نگاه استقلالی به وجود آن کمال در خودش داشته باشد؛ نظیر: من با هوش هستم من مهربان هستم من سخاوتمند هستم من خوش‌اخلاق هستم من چشم‌پاک هستم من عفیف هستم من اهل انصاف هستم من انتقادپذیر هستم من قاری و مفسر قرآن هستم من اهل کمک به دیگران هستم من حدیث زیاد بلد هستم من رفیق فلان عالم بزرگ هستم من توان مدیریتی آن‌چنانی دارم من خوب بلد هستم پول حلال در بیاورم من تخصص بالای در فلان چیز دارم من همیشه روی پای خودم ایستادم من خیلی با عرضه هستم من جانباز هستم من مجاهد در راه خدا هستم من انسانی قانون‌مند هستم من وجدان کاری دارم من به کسی آزاری نرساندم و حق کسی را نخورده‌ام من... من... من... 👈👈 ابلیس می‌آید و دقیقاً از همین کمالی که جنابِ من برای خودش تصور کرده و انسان را بر زمین می‌کوبد و اعمالش را نابود می‌کند... پناه بر خدا... 💠 چنانچه مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌فرمایند: ✅ هَلَكَ مَن رَضِيَ عَن نَفسِهِ و وَثِقَ بِما تُسَوِّلُهُ لَهُ. ⬅️ كسى كه از خود راضى باشد و به آنچه نفسش در نظر او مى‌آرايد اعتماد كند، هلاک می‌شود‌. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۳۶ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اَلدَّيْنُ رِقٌّ فَلا تَبْذُلْ رِقَّكَ لِمَنْ لا يَعْرِفُ حَقَّكَ؛ ⬅️ بدهى (نوعى) بندگى است، پس زمام اختيار خود را به كسى كه حق تو را نمى‌شناسد مسپار (كنايه از اين است كه از هر كس قرض نگير). 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۲۰ @justhadis110

💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام: ✅ أَنَّ دَاوُدَ قَالَ لِسُلَيْمَانَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ... يَا بُنَيَّ، عَلَيْكَ بِطُولِ اَلصَّمْتِ إِلاَّ مِنْ خَيْرٍ، فَإِنَّ اَلنَّدَامَةَ عَلَى طُولِ اَلصَّمْتِ مَرَّةً وَاحِدَةً خَيْرٌ مِنَ اَلنَّدَامَةِ عَلَى كَثْرَةِ اَلْكَلاَمِ مَرَّاتٍ. يَا بُنَيَّ، لَوْ أَنَّ اَلْكَلاَمَ كَانَ مِنْ فِضَّةٍ كَانَ يَنْبَغِي لِلصَّمْتِ أَنْ يَكُونَ مِنْ ذَهَبٍ. ⬅️ داوود علیه السلام خطاب به فرزندش سلیمان علیه السلام گفت: ای پسرم! همواره ساكت باش مگر در جايى كه خيرى باشد، همانا پشیمانی حاصل از یک‌بار سکوت طولانی، بسیار بهتر از پشیمانی حاصل از سخن گفتن بسیار است. ای پسرم! اگر سخن گفتن از نقره باشد، سکوت کردن از طلا خواهد بود. 📚 قرب الاسناد (حمیری): ص۶۹ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علیه السلام: ✅ اَلاْنْصافُ يَرْفَعُ الْخِلافَ وَ يوجِبُ الاْيتِلافَ. ⬅️ انصاف، اختلافات را از بين مى‌برد و باعث الفت و همبستگى مى‌شود. 📚 غرر الحكم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۸۸ بدون شرح... @justhadis110

✳️ خواندمش، بی‌اختیار بر زبانم جاری شد: چقدر زیبا... 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ رَحِمَ اللّهُ امرَأً عَلِمَ أنّ نَفَسَهُ خُطاهُ إلى أجَلِهِ، فَبادَرَ عَمَلَهُ و قَصَّرَ أمَلَهُ. ⬅️ رحمت خدا بر آن كس كه دانست هر نَفَس او، گامى است به سوى مرگ؛ پس به‌سوى عمل شتافت و آرزوى خويش را كوتاه كرد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۷۴ پ.ن: علاوه بر توجه به معنای تکان‌دهنده‌ی حدیث شریف، یک‌‌بار دیگر متن عربی مسجع کلام حضرت امیر صلوات الله علیه را با دقت مطالعه بفرمایید... @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ خَيرُ الأخلاقِ أبعَدُها عَنِ اللَّجاجِ. 1⃣ و مَن لَجَّ و تَمادى فهُو الرّاكِسُ الّذي رانَ اللّهُ على قَلبِهِ، و صارَت دائرَةُ السَّوءِ على رأسِهِ. 2⃣ ⬅️ بهترين خوى‌ها، دورترين آنها از لجاجت است. و آن كس که لجاجت كند و بر لج‌بازی خود پافشاری کند، همان بخت برگشته‌اى است كه خداوند بر دلش پرده افکنده و پيشامدهاى ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است. 📚 منابع؛ 1⃣ غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۵۵ 2⃣ نهج البلاغه (سید رضی): ص۴۴۸، فرازی از نامه ۳۵ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اَلرَّحیلْ وَشیکْ؛1⃣ جاوِرِ القُبورَ تَعتَبِرْ.2⃣ ⬅️ کوچ نزدیک‌ است؛ با گورها مأنوس‌باش و عبرت‌گير. 📚 منابع: 1⃣ نهج البلاغه (سید رضی): حکمت ۱۷۸؛ 2⃣ غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۴۱ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ الإمامُ عليٌّ عليه السلام في ذَمِّ العاصينَ مِن أصحابِهِ: أحمَدُ اللّه َ على ما قَضى مِن أمرٍ، و قَدَّرَ مِن فِعلٍ، و علَى ابتِلائي بِكُم. ⬅️ امیرالمؤمنین علی علیه السلام در نكوهش ياران نافرمان خود فرمود: ستايش مى‌گويم خدا را بر امرى كه حكم فرمود و بر كارى كه مقدّر ساخت و بر ابتلاى من به شما. 📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از خطبه ۱۷۹ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ مَن قَبِلَ اللّهُ مِنهُ حَسَنَةً واحِدَةً لَم يُعَذِّبْهُ أبَدا و دَخَلَ الجَنَّةَ. ⬅️ هر كس خداوند يك حسنه از او بپذيرد، هرگز عذابش نكند و به بهشت رود. 📚 تنبيه الخواطر (ورّام بن ابی‌فارس): ج۲، ص۸۶ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ مَنْ قَبِلَ اَللَّهُ مِنْهُ... حَسَنَةً لَمْ يُعَذِّبْهُ‌. ⬅️ هر کس خدا کار نیکی از او قبول کند، او را عذابش نکند. 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۳، ص۲۶۶ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ تَصْفِيَةُ العَمَلِ أشَدُّ مِن العَمَلِ، و تَخْليصُ النِّيّةِ عنِ الفَسادِ أشَدُّ على العامِلِينَ مِن طُولِ الجِهادِ. ⬅️ خالص گردانيدن عمل، سخت‌تر از خود عمل است و پاك كردن نيت از فساد و ناخالصى براى عمل كنندگان، از جهاد طولانى دشوارتر است. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۸، ص۱۸ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يا أبا ذرٍّ، لِيَكُن لَكَ في كُلِّ شَيءٍ نِيَّةٌ صالِحَةٌ، حتّى في النَّومِ و الأكلِ. ⬅️ اى ابوذر! بايد در هر كارى نيّتى صالح داشته باشى؛ حتى در خوابيدن و خوردن. 📚 مكارم الأخلاق (طبرسی): ج۲، ص۳۷۰ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله: ✅ اَفضَلُ الإِیمانِ اَن تَعلَمَ اَنَّ اللهَ مَعَکَ حَیثُ ما کُنتَ. ⬅️ برترین ایمان آن است که بدانی و باورداشته باشی هر کجا هستی خداوند با توست. 📚 کنز العمّال (متقی هندی): ص۶۶ پ.ن: خدا رحمت کند پدرم را ایشان ۳ توصیه مؤکد و مکرر به من داشتند؛ دو تا را شفاهی مکرر می‌فرمودند و یکی را مکتوب برایم به یادگار گذاشتند؛ اما دو توصیه‌ی شفاهی مکرر و مؤکد ایشان؛ نخست؛ می‌گفتند: علی اخلاص، روی اخلاصت کار کن، روز قیامت خدا یک مثقال کار خالص می‌گذارد این طرف ترازو و خروار خروار گناه از آن طرف ترازو می‌ریزد پایین. ولی اون یک مثقال رو با خودت ببر! دوم می‌گفتند: علی نیت! علی نیت! علی نیت! تا می‌تونی روی نیتت کار کن، اگر نیتت درست شد، حتی آب خوردن و خوابیدنت هم می‌شه عبادت. اما سوم؛ تنها وصیت مکتوب ایشان به من: پسرم! یادت باشد که خدا همیشه و همه جا هست‌‌‌... سال‌ها بعد از رحلت ایشان، احادیث فوق را مرتبط با این سه توصیه‌ی ایشان دیدم... خدایش بیامرزد؛ شادی روحشان استدعا دارم فاتحه مع الصلوات... @justhadis110

💠 تعریف علم سیاست از منظر امام حسن مجتبی علیه السلام: ✅ فقال عليه السلام: هِيَ أَنْ تَرْعى حُقُوقَ اللّهِ، حُقُوقَ الأحْياءِ، وَ حُقُوقَ الأمواتِ. ⬅️ مردى از امام مجتبى عليه السلام پرسيد: سياست چيست؟ حضرت فرمود: «سياست عبارتست از تدبیر امور به گونه‌ای که حقوق خدا، و حقوق زندگان و حقوق اموات رعایت شود. 📚 مجموعه ورّام: ص۳۰۱ پ.ن: تعریف فوق را مقایسه کنید با تعریف مدرن علم سیاست که عبارتست از: علم به دست آورد، حفظ و بسط قدرت... و مقایسه کنید ببنید علمی که بناست مبتنی بر این دو تعریف اولیه تولید شود و بایدها و نبایدها و چه باید کردها را مشخص کند، چقدر با هم متفاوت می‌شود... ⚫️ شهادت مظلومانه‌ی سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام تسلیت باد... @justhadis110

💠 حضرت امام صادق علیه السلام: ✅ إنّ قوما آمنوا بالظّاهر و کفروا بالباطن فلم... ⬅️ گروهی به ظاهر ایمان آورده و به باطن کافرند و بهره‌ای نمی‌برند. بعضی پس از آن‌ها آمدند و به باطن ایمان آوردند و به ظاهر کافر شدند؛ آن‌ها نیز بهره‌ای نمی‌برند. ایمان به ظاهر صحیح نیست مگر با باطن، و ایمان به باطن نیز درست نیست مگر با ایمان به ظاهر. 📚 بصائر الدرجات (صفار قمی): ج۱، ص۵۳۶ 🔷 توضیحات آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه در این خصوص، به نقل از کتاب سفینة الصادقین: ⬅️ حقایق در ضمن عمل کردن به وظایف شرعیه به دست می‌آید. آنها که طریقت را در عرض شریعت قرار داده و خیال کرده‌اند طریقت راهی است و شریعت راهی دیگر، در مسیری گام برداشته‌اند که دیر یا زود نشانه‌های بطلان راه آنان ظاهر خواهد شد.1⃣ البته ممکن است اولیای خدا بر خلاف فهم یا سلیقه‌ی افراد دستوری بدهند و یا احیاناً مانند طبیبی که بیمار خود را از خوردن یک غذای مقوی پرهیز می‌دهد به خاطر رعایت مصالحی یک عمل مستحب را بگویند موقتاً ترک کنید، اما هرگز خلاف واجبات و محرمات از آنها شنیده نخواهد شد، چرا که «حلال محمد حلال ابدا الی یوم القیامة و حرامه حرام ابدا الی یوم القیامة. (الکافی: ج۱، ص۵۹)» و این حکم برای هیچ مقامی استثنا نشده است.2⃣ 🔹 کسانی که خود را اهل طریقت شمرده و خانه‌ی اهل بیت علیهم‌السلام را عملاً رها کرده، احیاناً به دستورات و اعمالی خارج از شرع مقدّس عمل می‌کنند و اهل شریعت را افرادی می‌دانند که از حقایق بی‌خبرند، آنها کاملاً در اشتباه هستند و در نهایت به گمراهی کشیده خواهند شد. البته چون هر زحمتی بی‌مزد نیست و هر عملی اثری دارد چه بسا دستور العمل‌های خارج از شرع مقدس، آثاری هم داشته باشد و در انسان حرارتی نیز ایجاد کند، لکن هر گرمی و اثری نشانه‌ی قرب به خدای متعال نیست. راه آشنا شدن با حقایق و کسب معارف هیچ‌گاه از دایره‌ی شرع مقدس اسلام بیرون نیست، بلکه اصولاً فلسفه‌ی شریعت و غرض از ارسال پیامبران رسیدن به کمال و درک حقایق و کسب معارف می‌باشد، لکن راه آن منحصر به عمل کردن به احکام شرع بوده و صرفاً از طریق آل محمد علیهم‌السلام میسر است و به چیز دیگری نیاز نمی‌باشد. حتی عرفا که عقیده دارند در راه سیر و سلوک نیاز به استاد است، برای این نیست که او دستوری غیر از آنچه در شرع مقدس وارد شده بدهد، بلکه استاد همچون طبیبی که برای هر بیمار داروی خاصی تجویز می‌کند او نیز برای تربیت نفوس به هر کس دستور خاصی مناسب نفس و حالات و روحیات او می‌دهد، اما در هر حال، این دستورات و راهنمایی‌ها در هیچ شرایطی از دایره‌ی شرع مقدس بیرون نمی‌باشد. هم‌چنان که تقلید کردن از فقها که احکام و مسائل شرعی را با تخصصی که در زمینه‌ی فقه دارند از ادله‌ی آن استنباط کرده، در اختیار ما قرار می‌دهند بدون تردید این پیروی، تبعیت از شرع مقدس محسوب می‌شود و به هیچ وجه به معنای پیروی از غیر شرع نیست.3⃣ 🔹 مطلبی که باید همیشه به آن توجه داشته باشیم این است که شریعت و طریقت از یکدیگر جدا نیست، بلکه طریقت از شریعت اتخاذ می‌شود و اگر طبق آن سلوک شود انسان را به حقیقت می‌رساند. راه صحیح همان است که محمد و آل محمد علیهم‌السلام نشان داده‌اند و سلوک صحیح که نتیجه‌بخش و قرب‌آور باشد منحصر به این است که به آنان تمسک جسته و از ارواح شریف آن بزرگواران استمداد بجوییم. ...پس هر چه از ناحیه‌ی غیر آنها باشد، گرچه ممکن است دارای خواص و آثاری هم باشد، لکن حقیقت و محتوایی ندارد و همه باطل و گمراهی است. روزی دستور العملی را که در کتاب غیر معتبری دیده بودم و مشتمل بر آیاتی از قرآن بود انجام دادم. همان شب در خواب دیدم کیسه‌ای پر از جواهرات دارم و به من گفته شد: اینها مصنوعی است! جواهراتی خوب است که معدنی باشد. پس از بیدار شدن فهمیدم مصنوعی بودن جواهرات به خاطر این بوده که آن دستور‌العمل مأثور نبوده است. بار دیگر ختمی را که مرحوم نهاوندی در یکی از کتب خود ذکر کرده مشغول شدم. بعد از آن در خواب دیدم در مسیری حرکت می‌کنم که راه آن از میان باغ‌های مردم می‌گذرد و من از روی دیوار باغ‌ها یکی پس از دیگری عبور می‌نمایم. از شخصی پرسیدم: چرا راه این‌گونه است؟ گفت: شما خودتان به خاطر اینکه کرایه‌ی ماشین ندهید از بی‌راهه آمده‌اید. پس از بیدار شدن متوجه شدم چون این ختم از اهل بیت علیهم‌السلام نرسیده و مستند به روایت نیست استفاده‌ی از آن به منزله‌ی رفتن از بی‌راهه می‌باشد. اگر از مسیری که آنان تعیین فرموده و به ما نشان داده‌اند حرکت نکنیم، هر چند ممکن است دارای آثاری باشد و در مسیر نیز سرسبزی و خرمی مشاهده کنیم، لکن بی‌راهه است و روشن است که عاقبت بی‌راهه رفتن وصول به مقصود نخواهد بود.4⃣ 1⃣ فصل در محضر عارف مجذوب آیة الله انصاری قدس‌سره، ص۱۵۰ 2⃣ همان: ص۱۵۳ 3⃣ فصل طریقت از شریعت جدا نیست، ص۵۸۲ 4⃣ همان: ص۵۸۳ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ زُورُوا مَوْتَاکُمْ فَإِنَّهُمْ یَفْرَحُونَ بِزِیَارَتِکُمْ وَ لْیَطْلُبْ أَحَدُکُمْ حَاجَتَهُ عِنْدَ قَبْرِ أَبِیهِ وَ عِنْدَ قَبْرِ أُمِّهِ بِمَا یَدْعُو لَهُمَا. ⬅️ مردگان خود را زیارت کنید، براستى آنها از زیارت شما خرسند می‌شوند. هر یک از شما باید حاجت خود را سر قبر پدر و مادرش طلب کند، پس از آنکه برای آنها دعا کرده باشد. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۳، ص۲۳۰ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ مِنْ فَضْلِ اَلرَّجُلِ أَنْ لاَ يَمُنَّ بِمَا اِحْتَمَلَهُ حِلْمُهُ. ⬅️ از بـزرگوارى انسان اسـت كـه آنچه در پرتو حلم خـود تحمل ورزيده را به ديگرى منت نگذارد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۷۶ @justhadis110

✳️ اشکال کار ماها این است که: 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يَا أَبَا ذَرٍّ، مَا مِنْ شَابٍّ يَدَعُ لِلَّهِ اَلدُّنْيَا وَ لَهْوَهَا، وَ أَهْرَمَ شَبَابَهُ فِي طَاعَةِ اَللَّهِ، إِلاَّ أَعْطَاهُ اَللَّهُ أَجْرَ اِثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ صِدِّيقاً. ⬅️ ای اباذر! هر جوانی که دنیا و سرگرمی‌هایش را به خاطر خدا ترک کند و جوانی‌اش را در فرمان‌‌بُرداری از خداوند به پیری برساند، خداوند پاداش ٧٢ صدّیق به او می‌دهد. 📚 مکارم الاخلاق (طبرسی): ص٣٧٣ - به نقل از امالی (شیخ طوسی): ص۵۲۵ 🔷 بخشی از توضیحات تأمّل‌برانگیز آیت الله سید علی خامنه‌ای حفظه الله پیرامون حدیث فوق: ⬅️ اشکال کار ماها این است که: «خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً (توبه:۱۰۲) کار شایسته را با کاری دیگر که بد است درآمیخته‌اند.»؛ یک کار خوب می‌کنیم، بلافاصله بعدش پنج کار خلاف انجام می‌دهیم؛ اشکال کار این است. مثل کسی که از پلّه‌ها دو پلّه بالا می‌رود، به جای اینکه ادامه بدهد، دو پله پایین می‌آید، همین‌طور مدام برو بالا، بیا پایین، برو بالا...،‌ بالأخره هم به پشت‌بام نمی‌رسد؛ اشکال این است. حالا چنین آدمی سقوط نمی‌کند؛ خُب، چسبیده به نردبان و همّت بر بالا رفتن دارد امّا عروجی هم نخواهد داشت، اما آن کسی که گناهان را صادقانه ترک کرد و واجبات را به جا آورد، همان کسی است که از این پلّکان بالا می‌رود و خودش را می‌رساند... 📚 گزیده‌ی احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای (مدّ ظلّه العالی)، (انتشارات انقلاب اسلامی): ص٢١٢ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ صِفَةُ اَلْمُؤْمِنِ ...وَ سَخَاءٌ فِي حَقٍّ. ⬅️ از صفات مؤمن این است که‌... نسبت به حق خودش سخاوتمند است. 📚 خصال (شیخ صدوق): ج۲، ص۵۷۱ پ.ن: البته این سخاوتمندی و گذشت نسبت به حقِّ شخصی است، نه در باب حق الله، نه در مواجهه با زیر پا گذاشتن و دهن‌کجی آگاهانه و عامدانه به احکام واجب و حرام الهی 💠 که سیره‌ی پیغمبر رحمت للعالمین بنا به فرموده سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام چنین بوده: ✅ لا تُغضِبُهُ الدُّنيا وما كانَ لَها، فإذا تُعُوطِيَ الحَقُّ لَم يَعرِفْهُ أحَدٌ، و لَم يَقُمْ لغَضَبِهِ شيءٌ حتّى يَنتَصِرَ لَهُ، لا يَغضَبُ لنَفسِهِ و لا يَنتَصِرُ لَها. ⬅️ دنيا و امور مربوط به آن، ایشان را به خشم نمى‌آورد 👈👈👈 ولی هر گاه حق، مورد بى‌حرمتى قرار مى‌گرفت، ملاحظه هيچ كس را نمى‌كرد و هيچ چيزى جلو خشم او را نمى‌گرفت تا اين كه انتقام حق را مى‌گرفت. هرگز به خاطر خودش خشمگين نمى‌شد و از كسى برای امری شخصی انتقام نمى‌گرفت. 📚 طبقات الكبرى (ابن سعد): ج۱، ص۴۲۲ 💠 حضرت رسول صلوات الله علیه و آله در باب حضرت امیر صلوات الله علیه می‌فرماید: ✅ خَشِنٌ فِي‏ ذَاتِ‏ اللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ غَيْرُ مُدَاهِنٍ فِي دِينِه‏. ⬅️ علی درباره خدا (و آنچه مربوط به خدا است) خشن و سختگير است، و درباره دين، اهل سازش و ناديده‌گيرى نيست. 📚 ارشاد (مفید): ج۱، ص۱۷۳ 💠 حضرت زهرا به زنان مدینه در سرزنش مردانشان به جهت روگردانی از امام فرمود: ✅ ما الذي نقموا من أبي‌الحسن نقموا و الله منه نكير سيفه و شدة وطأته و نكال‏ وقعته و تنمره في‏ ذات‏ الله‏. ⬅️ چه چیزی از علی را ناخشنود داشتند؟ به خدا سوگند! ناخشنودی و خشم آنان از شمشیر برّانش، ثابت قدمی‌اش بر حق، سختی حمله و جنگش، شدت ضرباتش و غضبش در راه خدا بود. 📚 بلاغات النساء (ابن طیفور): ص۳۲ 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ قال موسى بن عمران علیه السلام: یا رب من أهلک الذین تظلهم فی ظل عرشک یوم لا ظل إلا ظلک؟ فأوحى الله إلیه: .... " والذین یغضبون لمحارمی إذا استحلت مثل النمر إذا جرح! ⬅️ موسی بن عمران علیهما السلام به خداوند عرض کرد: پروردگارا! اهل تو چه کسانی هستند که در روزی که هیچ سایه‌ای جز سایه تو نیست، آنها در سایه عرش تو هستند؟ ... و کسانی که هرگاه حرام‌های من حلال شمرده شوند، مانند پلنگ زخم خورده خشمناک می‌شوند! 📚 وسائل الشیعه (شیخ حرّ عاملی): ج۳، ص۴۱۶ 💠 حضرت امام رضا علیه السلام: ✅ خْفَافٌ بِالتَّحْرِیمِ لِلْحَرَامِ وَ الِاسْتِخْفَافُ بِذَلِکَ دُخُولٌ فِی الْکُفْرِ. ⬅ بی‌اعتنایی به محرّمات الهی و نادیده‌گرفتن سبک‌شمردن آن، خود داخل‌شدن در کفر است [نه تنها معصیت]. 📚 علل الشرایع (شیخ صدوق): ج۲، ص۴۸۴ پ.ن: یعنی یک وقت هست انسان اقرار دارد به اینکه نباید حرام خدا را انجام دهد اما احیانا مغلوب نفسش می‌شود، در همان حال معصیت هم نادم و خجل هست. اما یک وقت هست انسان بالکل قبول ندارد حکم خدا را یا از قصد با ارتکاب آن حرام‌ قصد دارد نشان دهد این حُکم خدا برایش بی‌اهمیت است؛ بنابر فرمایش امام رضا علیه السلام، اولی می‌شود معصیت و با توبه تدارک می‌شود (ولو که در همین دنیا آثار تکوینی برایش در پی‌داشته باشد.) دومی می‌شود #کفر و تنها پس از اصلاح عقیده و اقرار به حقانیت حکم خدا و بعد از آن توبه تدارک می‌شود. 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ أمَرَنا رَسوُلُ اللّه صلي الله عليه و آله أن نُلقِىَ أهلَ المَعاصِيَ بِوُجُوهٍ مُكَفَّرَةٍ. ⬅️ رسول خدا صلی الله عليه و آله به ما فرمان داد كه با اهل گناه با چهره‌اى درهم كشيده روبه رو شويم. 📚 الكافى (ثقة الاسلام کلینی): ج۵، ص۹۵ @justhadis110

✳️ چیزی را که در این دنیا آفریده نشده، مَطَلَب... 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ لاَ تَطْلُبْ مَا لَمْ يُخْلَقْ فَإِنَّ مَنْ طَلَبَ مَا لَمْ يُخْلَقْ تَقَطَّعَتْ نَفْسُهُ حَسَرَاتٍ وَ لَمْ يَنَلْ مَا طَلَبَ ثُمَّ قَالَ: وَ كَيْفَ يُنَالُ مَا لَمْ يُخْلَقْ فَقَالَ: اَلرَّجُلُ وَ كَيْفَ يُطْلَبُ مَا لَمْ يُخْلَقْ فَقَالَ: مَنْ طَلَبَ اَلْغِنَى وَ اَلْأَمْوَالَ وَ اَلسَّعَةَ فِي اَلدُّنْيَا فَإِنَّمَا يَطْلُبُ ذَلِكَ لِلرَّاحَةِ وَ اَلرَّاحَةُ لَمْ تُخْلَقْ فِي اَلدُّنْيَا وَ لاَ لِأَهْلِ اَلدُّنْيَا إِنَّمَا خُلِقَتِ اَلرَّاحَةُ فِي اَلْجَنَّةِ وَ لِأَهْلِ اَلْجَنَّةِ... ⬅️ چيزى را كه آفريده نشده طلب مكن، زيرا هر كس چيزى را كه آفريده نشده طلب كند، حسرت‌ها نَفَس او را مى‌بُرَد و به آنچه مى‌خواهد هم نمى‌رسد. آن‌گاه فرمود: چيزى كه آفريده نشده چگونه مى‌توان به آن رسيد؟ مردی از حضرت پرسید: انسان چگونه چيزى را كه آفريده نشده طلب مى‌كند؟ حضرت فرمود: كسى كه ثروت و اموال و فراخى در دنيا را مى‌خواهد، آن را براى راحتى مى‌خواهد، در حالى كه راحتی در دنيا و براى اهل دنيا آفريده نشده، بلكه راحتى در بهشت و براى اهل بهشت آفريده شده است... 📚 الخصال (شیخ صدوق): ج۱، ص۶۴ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَحْضُرُ لِزُوَّارِ قَبْرِ اِبْنِهَا اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ. ⬅ به‌راستی که فاطمه دختر محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله نزد زائران قبر پسرش حسین علیه‌السلام حاضر می‌شود و برایشان (از خداوند) بخشش گناهانشان را طلب می‌کند. 📚 كامل الزيارات (ابن قولویه): ج۱، ص۱۱۸ بدون شرح... @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ و من كلام له (علیه السلام) لما أظفره الله بأصحاب الجمل: وَ قَدْ قَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ وَدِدْتُ أَنَّ أَخِي فُلَاناً كَانَ شَاهِدَنَا لِيَرَى مَا نَصَرَكَ اللَّهُ بِهِ عَلَى أَعْدَائِكَ. فَقَالَ لَهُ (علیه السلام) أَهَوَى أَخِيكَ مَعَنَا؟ فَقَالَ نَعَمْ. قَالَ فَقَدْ شَهِدَنَا، وَ لَقَدْ شَهِدَنَا فِي عَسْكَرِنَا... ⬅️ پس از پيروزى‌ای كه خداوند در جنگ جمل نصيب حضرت علی علیه السلام کرد، يكى از ياران آن جناب گفت: یا امیرالمومنین، دوست داشتم برادر من نیز با ما، در اين كارزار حاضر می‌بود تا مى‌ديد چگونه خداوند شما را بر دشمنانتان پيروز گرداند، حضرت فرمود: آيا برادر تو هوادار ماست و دلش با ماست؟ آن شخص گفت آرى، حضرت فرمود: پس به تحقیق و یقیناً او با ما بود و قطعاً در لشکر ما حاضر بوده. 📚 نهج البلاغه (سید رضی): ص۶۳؛ بخشی از خطبه ۱۲ . @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام: ✅ ما مِن أَحَدٍ يَتيهُ إِلاّ مِن ذِلَّةٍ يَجِدُها فى نَفسِهِ‌. ⬅️ هيچ كس نيست كه تكبّر ورزد، مگر بر اثر خوارى و حقارتى است كه در خود احساس می‌کند. 📚 الكافى (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۳۱۲ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ بِالتَّعَبِ اَلشَّدِيدِ تُدْرَكُ اَلدَّرَجَاتُ اَلرَّفِيعَةُ وَ اَلرَّاحَةُ اَلدَّائِمَةُ. ⬅️ با رنج‌هاى بسيار است که آدمی به درجات بلند و راحتی پایدار و دائمی می‌رسد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۰۵ @justhadis110

✳️ آبی روی آتش نگرانی‌های این دنیا‌‌‌‌‌... 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ [يَا أَبَا ذَرٍّ] فَلَوْ أَنَّ اَلْخَلْقَ كُلَّهُمْ جَهَدُوا أَنْ يَنْفَعُوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يُكْتَبْ لَكَ مَا قَدَرُوا عَلَيْهِ، وَ لَوْ جَهَدُوا أَنْ يَضُرُّوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يَكْتُبْهُ اَللَّهُ عَلَيْكَ مَا قَدَرُوا عَلَيْهِ، فَإِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ تَعْمَلَ لِلَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) بِالرِّضَا فِي اَلْيَقِينِ فَافْعَلْ، وَ إِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَإِنَّ فِي اَلصَّبْرِ عَلَى مَا تَكْرَهُ خَيْراً كَثِيراً، وَ إِنَّ اَلنَّصْرَ مَعَ اَلصَّبْرِ، وَ اَلْفَرَجَ مَعَ اَلْكَرْبِ، وَ إِنَّ مَعَ اَلْعُسْرِ يُسْراً. ⬅️ ای اباذر! اگر همه‌ی خلق تلاش کنند که نفعی به تو برسانند در حالی که در تقدیر تو نیست، نمی‌توانند؛ و اگر تلاش کنند که ضرری به تو برسانند که در تقدیر الهی نیست، نمی‌توانند. پس اگر توانستی به رضای الهی یقین پیدا کنی، چنین کن و اگر نتوانستی، پس صبر کن بر آنچه آن را ناخوشایند می‌پنداری که در آن خیر بسیاری هست و همانا [رسیدن] یاری [الهی] در پی صبر [پیشه‌کردن] است و در پی سختی‌ها گشایش است و به راستی که با سختی آسانی است‌. 📚 مکارم الاخلاق (طبرسی): ص۴۵۸ به نقل از امالی (شیخ طوسی): ص۵۲۵ 🔷 فرازهایی از توضیحات آیت الله سید علی خامنه‌ای حفظه الله درباره‌ی این حدیث شریف: ⬅️ حضرت می‌فرماید اگر همه‌ی عالم بخواهند چیزی را به تو برسانند که در تقدیر تو و قضای حتمی الهی نسبت به تو وجود ندارد، این امکان نخواهد داشت؛ عکس آن هم همین‌جور است. اگر همه‌ی عالم جمع بشوند که زیانی بر تو وارد کنند که در تقدیر الهی و در قضای حتمی الهی وجود ندارد، باز قادر نخواهند بود. توکل به خدا و اعتماد به خدای متعال این‌جوری است. یعنی تلاش خود را بکن؛ [توجه کنید!] این حرف‌ها موجب نمی‌شود که انسان بگوید خب، به ما که خواهد رسید، پس تلاش نکنیم. نه، آنچه خواهد رسید که قضای الهی است و اگر این اختیار را به کار نبری، قضای الهی چیز دیگری خواهد بود، [متناسب با همان بی‌عملی تو!] پس بنابر این به خدای متعال توکّل کن؛ این تهدید‌ها و تطمیع‌ها و دخالت‌های موجودات ناتوانی که در عالم وجود هستند، این مدعیان قدرت، تو را از آن راهی که انتخاب کرده‌ای و می‌خواهی حرکت بکنی و به خدا اعتماد کرده‌ای، منحرف نکند... 📚 گزیده‌ی احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای مدّظلّه‌العالی (انتشارات انقلاب اسلامی): ص۲۷۴ @justhadis110