💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ لاَ تَغْتَرُّوا بِصَلاَتِهِمْ وَ لاَ بِصِيَامِهِمْ فَإِنَّ اَلرَّجُلَ رُبَّمَا لَهِجَ بِالصَّلاَةِ وَ اَلصَّوْمِ حَتَّى لَوْ تَرَكَهُ اِسْتَوْحَشَ وَ لَكِنِ اِخْتَبِرُوهُمْ عِنْدَ صِدْقِ اَلْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ اَلْأَمَانَةِ.
⬅️ نماز و روزهی دیگران شما را فریب ندهد، بسا که شخصی شیفتهی نماز و روزه میشود، تا جایی که اگر آنها را ترک کند به وحشت میافتد. بلکه آنها را با راستگویی و ادای امانت بیازمایید.
📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۱۰۴
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ أَدَّبْتُ نَفْسِي فَمَا وَجَدْتُ لَهَا
بِغَيْرِ تَقْوَى اَلْإِلَهِ مِنْ أَدَبٍ
فِي كُلِّ حَالاَتِهَا وَ إِنْ قَصُرَتْ
أَفْضَلَ مِنْ صَمْتِهَا عَنِ اَلْكَذِبِ
وَ غِيبَةِ اَلنَّاسِ إِنَّ غِيبَتَهُمْ
حَرَّمَهَا ذُو اَلْجَلاَلِ فِي اَلْكُتُبِ
إِنْ كَانَ مِنْ فِضَّةٍ كَلاَمُكِ يَا
نَفْسُ إِنَّ اَلسُّكُوتَ مِنْ ذَهَبٍ
⬅️ به تأدیب و تربيت نفس خود پرداختم و براى آن ادبى بهتر از این نیافتم که در همه حال تقوای الهی داشته باشد
و اگر از پس اين امر برنيامد، براى آن چيزى بهتر از دم فروبستن از دروغ و غيبت مردمان نيافتم، که همانا غيبت آنان را خداوند با عظمت در كتابها حرام كرده است
اى نفس، اگر سخن تو نقره است، سكوت طلاست.
📚 دیوان امام علی علیه السلام: ج۱، ص۶۹
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ وَ اَللَّهِ مَا أَرَى عَبْداً يَتَّقِي تَقْوَى تَنْفَعُهُ حَتَّى يَخْزُنَ لِسَانَهُ...
وَ لَقَدْ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ:
لاَ يَسْتَقِيمُ إِيمَانُ عَبْدٍ حَتَّى يَسْتَقِيمَ قَلْبُهُ
وَ لاَ يَسْتَقِيمُ قَلْبُهُ حَتَّى يَسْتَقِيمَ لِسَانُهُ.
⬅️ به خدا قسم هیچ بندهای را ندیدم که تقوا برایش فایدهای داشته باشد، مگر اینکه زبان خود را حفظ کرده بود...
به راستی که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
ایمان بنده درست نمیشود تا وقتی که قلبش درست نشود
و قلبش درست نمیشود تا زمانی که زبانش درست نشود.
📚 نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از خطبهی۱۷۶، ص۲۵۱
@justhadis110
🔔 مراء، بحثی است که در آن نه هدف و نه روش الهی نیست،
حال آنکه در جدال احسن، هدف تبیین حق است بدون تحقیر و تمسخر و فخرفروشی و دیگر موارد نکوهیده، آنهم با سخن نرم. و شخص در جدال احسن، هرگاه حق را یافت آن را میپذیرد و قصدش برتری بر طرف مقابل نیست، قصدش دانستن و تبیین شدن حق است. حال آنکه در مراء، شخص بنایش غلبه بر طرف مقابل است، خواه سخنش حق باشد، خواه نباشد.
جدال احسن مورد تأیید و تأکید دین و قرآن کریم و سیرهی معصومین علیهمالسلام است و مراء مورد نهی شدید و از گناهان کبیره.
با این مقدّمه که عرض شد، حدیث ذیل را بنگرید.
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام میفرماید:
⬅ مردی به حسین بن علی بن ابیطالب علیهمالسلام گفت:
بیا بنشین تا با هم دربارهی دین مناظره کنیم.
آن حضرت فرمود: ای مرد، من به دین خودم بصیر هستم و راه هدایت برایم روشن است، اگر تو بر دینت جاهل هستی برو و یاد بگیر. من را با مراء (و مناظرهی برتریجویانه) چه کار؟
شیطان برای شخص وسوسه و نجوی میکند و میگوید: با مردم مناظره کن تا گمان نکنند که تو عاجز و نادانی.
وانگهی، مراء (مناظرهی برتریجویانه) از یکی از این چهار صورت خالی نیست.
1) یا تو و طرف مقابل تو در موضوعی مراء میکنید که هر دو آن را میدانید. در این صورت در صدد خیرخواهی نیستید و در صدد ضایعکردن یکدیگرید و با این کار علم را نابود میکنید.
2) یا هر دو به آن مطلب جاهل هستید. در این صورت، آن چه ابراز میدارید جهل است و مخاصمهی جاهلانه کردهاید.
3) یا تو آن را میدانی و طرف مقابل جاهل است، در این صورت مراء تو با او ستم تو به اوست چرا که در صدد لغزش او هستی. (تا او را خوار و مغلوب کنی)
4) یا طرف مقابل آن را میداند و تو به آن جاهلی، با مراء با او در این شرایط، احترام او را حفظ نکردهای و منزلت او را نگه نداشتهای.
پس هر کس منصف باشد و حق را بپذیرد و مراء و برتریجویی در جدل را ترک کند، ایمانش را مستحکم کرده ودینداری خودش را زیبا کرده وعقلش را حفظ کرده است.
✅ رَجُلاً قَالَ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اِجْلِسْ حَتَّى نَتَنَاظَرَ فِي اَلدِّينِ
فَقَالَ يَا هَذَا أَنَا بَصِيرٌ بِدِينِي مَكْشُوفٌ عَلَيَّ هُدَايَ
فَإِنْ كُنْتَ جَاهِلاً بِدِينِكَ فَاذْهَبْ فَاطْلُبْهُ مَا لِي وَ لِلْمُمَارَاةِ
وَ إِنَّ اَلشَّيْطَانَ لَيُوَسْوِسُ لِلرَّجُلِ وَ يُنَاجِيهِ وَ يَقُولُ نَاظِرِ اَلنَّاسَ لِئَلاَّ يَظُنُّوا بِكَ اَلْعَجْزَ وَ اَلْجَهْلَ
ثُمَّ اَلْمِرَاءُ لاَ يَخْلُو مِنْ أَرْبَعَةِ أَوْجُهٍ
إِمَّا أَنْ تَتَمَارَى أَنْتَ وَ صَاحِبُكَ فِيمَا تَعْلَمَانِ فَقَدْ تَرَكْتُمَا بِذَلِكَ اَلنَّصِيحَةَ وَ طَلَبْتُمَا اَلْفَضِيحَةَ وَ أَضَعْتُمَا ذَلِكَ اَلْعِلْمَ
أَوْ تَجْهَلاَنِهِ فَأَظْهَرْتُمَا جَهْلاً وَ خَاصَمْتُمَا جَهْلاً
وَ إِمَّا تَعْلَمُهُ أَنْتَ فَظَلَمْتَ صَاحِبَكَ بِطَلَبِ عَثْرَتِهِ
أَوْ يَعْلَمُهُ صَاحِبُكَ فَتَرَكْتَ حُرْمَتَهُ وَ لَمْ تُنَزِّلْهُ مَنْزِلَتَهُ
وَ هَذَا كُلُّهُ مُحَالٌ
فَمَنْ أَنْصَفَ وَ قَبِلَ اَلْحَقَّ وَ تَرَكَ اَلْمُمَارَاةَ فَقَدْ أَوْثَقَ إِيمَانَهُ وَ أَحْسَنَ صُحْبَةَ دِينِهِ وَ صَانَ عَقْلَهُ.
📚 منیة المرید (شهید ثانی): ج۱، ص۱۷۱
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ لِلْمُرَائِى
يَنْشَطُ إِذَا رَأَى النَّاسَ
وَ يَكْسَلُ إِذَا كَانَ وَحْدَهُ
وَ يُحِبُّ أَنْ يُحْمَدَ فِى جَمِيعِ أُمُورِهِ.
⬅ رياكار سه نشانه دارد:
چون مردم را بيند (در عبادت) به نشاط آيد،
هر گاه تنها باشد كسل شود،
👈👈 و دوست دارد كه در هر كارى او را بستايند.
📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۹۵
❇ وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ (یوسف:۱۰۶)
و اکثر خلق به خدا ایمان نمیآورند مگر آنکه مشرک باشند (و جز خدا امور دیگر را نیز مؤثر در انتظام عالم دانند).❇
💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام:
✅ كُلُّ رِيَاءٍ شِرْكٌ.
⬅ هر ریائی شرک است.
📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۹۳
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ اللّهُمَّ و أستَغفِرُكَ لِكُلِّ ذَنبٍ ارتَكَبتُهُ بِشُمولِ عافِيَتِكَ، أو تَمَكَّنتُ مِنهُ بِفَضلِ نِعمَتِكَ، أو قَويتُ عَلَيهِ بِسابِغِ رِزقِكَ،
👈👈 أو خَيرٍ أرَدتُ بِهِ وَجهَكَ، فَخالَطَني فيهِ و شارَكَ فِعلي ما لا يَخلُصُ لَكَ،
👈👈 أو وَجَبَ عَلَيَّ ما أرَدتُ بِهِ سِواكَ،
فَكَثيرٌ ما يَكونُ كَذلِكَ،
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ، وَاغفِرهُ لي يا خَيرَ الغافِرينَ.
بار خدايا! از تو آمرزش مىخواهم براى هر آن گناهى كه به سبب برخوردارى از عافيت تو، آن را مرتكب شدم، يا به لطف نعمت تو، بر ارتکاب آن توانا گشتم، يا در سايهی روزى فراوان تو، از پسِ آن برآمدم،
👈👈 و [آمرزش مى خواهم] براى هر كار نيكى كه قصدم از آن، رضاى تو بود، امّا ناخالصى به نيّت و كردارم راه يافت
👈👈 یا گناهی که وبال آن به واسطهی اینکه غیر تو را با آن در نظر داشتم دامنگیر من شد
و اکثر موارد همینگونه است (و اعمالم خالص برای تو نیست).
پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آن را بر من بيامرز، اى بهترينِ آمرزندگان!
📚 بلد الأمين (کفعمی): ص38، بند 39 از استغفار هفتادبندی امیرالمؤمنین علیه السلام
🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه:
⬅ شخصی که به توحید افعالی معتقد باشد، اصلاً معقول نیست که ریا کند،
علت اینکه انسان ریا میکند این است که... دیگری را نیز مؤثر بداند.
@justhadis110
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 از دعاهایی که امام زمان حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا لتراب مقدمه الفداه تعلیم فرمودند:
✅ يا مَن إذا تَضايَقَتِ الاُمورُ فَتَحَ لَنا [لَها] باباً لَم تَذهَب إلَيهِ الأَوهامُ،
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افتَح لِاُمورِيَ المُتَضايِقَةِ باباً لَم يَذهَب إلَيهِ وَهمٌ، يا أرحَمَ الرّاحِمينَ.
⬅️ اى كس که هنگامی که کارها در تنگنا قرار میگیرد، درى به روى ما مىگشايى كه به خيال كسى هم نرسيده است!
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و براى كارهاى به تنگنا افتادهام، درى بگشاى كه به خيال كسى هم نرسيده است. اى رحمکنندهترین رحمکنندگان.
📚 قصص الأنبياء (قطب راوندى): ص۳۶۵
🔹 استاد بزرگوار ما در قضایای اخیر و شهادت سید حسن نصر الله متن ذیل را مرقوم فرمودند:
«الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَ قَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ. (آل عمران:۱۷۳)
كسانى كه [بعضى از] مردم، به آنان گفتند: «دشمنان براى [حمله به] شما گرد آمدهاند؛ از آن ها بترسيد»! امّا اين سخن، بر ايمانشان افزود؛ و گفتند: «خدا ما را بس است؛ و او بهترين حامى ماست»
الان وقت عقبنشینی و ترس از دشمن نیست، مگر چقدر میخواهیم زنده باشیم؟! بهتر که عاقبت زندگی مقابله با دشمن و پیروزی و یا شهادت در راه خدا باشد.
تاریخ شیعه همواره شاهد صف کشیدن اهل دنیا در برابر شاگردان مکتب علی علیهالسلام بوده و هست.
عرض کرد شما را دوست دارم.
فرمودند: منتظر دشمن باشید.
پیامی نگذاریم و جوری حرف نزنیم که علامت ترس و عقبنشینی باشد.
@justhadis110
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
✅ أَ لاَ أُخْبِرُكُمْ بِأَبْعَدِكُمْ مِنِّي شَبَهاً؟
قَالُوا بَلَى يَا رَسُولَ اَللَّهِ.
قَالَ اَلْفَاحِشُ اَلْمُتَفَحِّشُ اَلْبَذِيءُ اَلْبَخِيلُ اَلْمُخْتَالُ اَلْحَقُودُ اَلْحَسُودُ اَلْقَاسِي اَلْقَلْبِ اَلْبَعِيدُ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ يُرْجَى غَيْرُ اَلْمَأْمُونِ مِنْ كُلِّ شَرٍّ يُتَّقَى.
⬅️ آیا به شما از کمشباهتترین شخص به خودم با خبر سازم؟
اصحاب گفتند بلی یا رسول الله.
حضرت فرمود: کسی که از فحش گفتن و فحش شنیدن پروا ندارد و بد زبانست و بخیل و متکبر و کینهتوز و حسود و سختدل و از هر خیری که انسان از او امید دارد دور است و از هر شری که از آن پرهیز میشود نیز انسان ایمن نیست.
📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۹۱
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
✅ أَ لاَ أُخْبِرُكُمْ بِشِرَارِ رِجَالِكُمْ؟
قُلْنَا بَلَى يَا رَسُولَ اَللَّهِ.
فَقَالَ: إِنَّ مِنْ شِرَارِ رِجَالِكُمُ اَلْبَهَّاتَ اَلْجَرِيءَ اَلْفَحَّاشَ اَلْآكِلَ وَحْدَهُ وَ اَلْمَانِعَ رِفْدَهُ وَ اَلضَّارِبَ عَبْدَهُ وَ اَلْمُلْجِئَ عِيَالَهُ إِلَى غَيْرِهِ.
⬅️ آیا شما را از بدترین مردانتان با خبر سازم؟
اصحاب گفتند: بلی یا رسول الله.
حضرت فرمود: از بدترین مردان شما تهمتزنندهی بىباكِ فحاشى است كه تنهایی بِخورَد و از بخشش دريغ كند و بندهاش را بزند و عیالش را به دیگران پناه دهد. (يعنى نسبت به مخارج و حوائج زن و بچهاش كوتاهى كند تا مجبور شوند به ديگران پناه برند).
📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۹۲
@justhadis110
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
✅ يَا عَلِيُّ بَادِرْ بِأَرْبَعٍ قَبْلَ أَرْبَعٍ شَبَابِكَ قَبْلَ هَرَمِكَ وَ...
⬅️ یا علی! چهار چیز را قبل از چهار چیز غنیمت بدار.
جوانیات را قبل از پیریات و...
📚 من لا یحضره الفقیه (شیخ صدوق): ج۴، ص۳۵۲
🔷 آیت الله خامنهای حفظه الله در توضیح این حدیث شریف میفرمایند:
⬅️ بعضی خیال میکنند استفادهی از شباب و دوران جوانی، استفادهی از لذّات جوانی و شهوات جوانی است؛ این منظور نیست، چون شهوات جوانی، بعدها که انسان یادش بیاید، مایهی حسرتش میشود؛ اصلاً لذّت یک چیز زودگذری است؛
[استفادهی از شباب] یعنی از این نیرو استفاده کن برای آنچه برای خودت بماند.
مثلاً فرض بفرمایید مثل کسی که رفته معدنی را استخراج کند و از آن طلا بیرون بیاورد؛ نیرو هم دارد؛ میگوید آقا استفاده کن، هر چه ظرفیت داری، هر چه گنجایش داری، جیبهایت را پُر کن، کیفت را پُر کن، دستت را پُر کن... چون این برای شما میماند که میخواهی برداری و ببَری. نه اینکه حالا رفتی آنجا، بنشین یک استکان چای بخور، در هوای خوش لذّت ببر؛ اینکه خب از بین میرود؛ اینکه فایدهای ندارد.
لذّات و شهوات در دوران جوانی مثل این دومی است، مثل یک استکان چای خوردن کنار معدن طلا است؛ در نهایت چیزی برای انسان باقی نمیماند.
استفادهی از جوانی یعنی کسب چیزهایی که شما بعد از جوانی دیگر قادر نیستید آنها را جمع کنید!
...لذا اغلب بزرگان هر چه در زمینهةای مادی و معنوی به دست آوردهاند، در جوانی به دست آوردهاند.
📚 گزیدهی احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنهای مدّظلّهالعالی (انتشارات انقلاب اسلامی): ص۴۰
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیهالسلام:
✅ مَعَ الثّروَةِ تَظْهَرُ المُـرُوَّةُ.
⬅️ هنگام دارايى، جوانمردى مشخص مىشود.
📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۰۳
@justhadis110
✳ دو مورد از اذکار و ادعیهی معتبر و مأثور که مورد توجه و توصیهی عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه بود، جهت رفع فقر و بیماری و ادای قرض:
💠 حضرت رسول صلی الله علیه و آله دعای زیر را به یکی از اصحاب که مبتلا به ناخوشی و فقر بود آموختند، از برکت خواندن آن در اندک زمانی بیماری و فقر او بر طرف گردید:
✅✅ (لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً.)
⬅ یعنی: (حول و قوایی نیست مگر به واسطهی خدای بلندمرتبهی بزرگ، توکل میکنم به خدای زندهای که مرگی برای او نیست و حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه نه فرزندى اختيار كرده و نه شريكى در حكومت دارد و نه به خاطر ضعف و ذلّت، [حامى و] سرپرستى براى اوست و او را بسيار بزرگ بشمار.)
📚 انیس الصادقین: فصل دستورالعملهایی برای برآورده شدن حوائج مختلف، مورد 28 (رفع بیماری و فقر) - به نقل از کتاب الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۵۵۱
💠 یکی از اصحاب امام صادق علیه السلام به نام عبد اللّه بن سنان میگوید: خدمت امام عليه السّلام رفتم، حضرت فرمود:
✅ أَ لاَ أُعَلِّمُكَ شَيْئاً إِذَا قُلْتَهُ قَضَى اَللَّهُ دِينَكَ وَ أَنْعَشَكَ وَ أَنْعَشَ حَالَكَ؟
⬅ مىخواهى دعايى به تو بياموزم كه چون بخوانى، حق تعالى قرضت را ادا كند، و حالت نيكو گردد؟
گفتم: چه بسیار به چنين دعايى نيازمندم.
حضرت فرمود: پس از نماز صبح بگو:
✅✅ (تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الْقَيُّومِ الَّذى لاْ يَمُوتُ
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدا وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِى الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيرا
اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُؤْسِ وَ الْفَقْرِ
وَ مِنْ غَلَبَةِ الدَّيْنِ وَ السُّقْمِ وَ اَسْئَلُكَ اَنْ تُعينَنى عَلى اَدآءِ حَقِّكَ اِلَيْكَ وَ اِلَى النّاسِ.)
⬅ یعنی: (توكّل كردم بر زنده پايندهاى كه نمىميرد،
و ستايش خداى را كه فرزندى نگرفت، و براى او در فرمانروايى شريك نيست، و براى او سرپرستى از روى خوارى نمىباشد، و بزرگ شمار او را بزرگ شمردنى شايسته،
خدايا به تو پناه مىآورم از شدت نياز و و تنگدستى،
و از فشار قرض و بيمارى، و از تو مىخواهم مرا بر اداى حقّت نسبت به خود و مردم يارى كنى.
📚 تفسیر عیاشی: ج۲، ص۳۲۰
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ لاَ تَجْتَمِعُ عَزِيمَةٌ وَ وَلِيمَةٌ مَا أَنْقَضَ اَلنَّوْمَ لِعَزَائِمِ اَلْيَوْمِ وَ أَمْحَى اَلظُّلَمَ لِتَذَاكِيرِ اَلْهِمَمِ.
⬅ عزم راسخ و تصمیم قاطع برای به دست آوردن ارزشهاى والا با خوشگذرانى ميسّر نيست!
چه بسا خوابهاى شب كه تصميمهاى روز را از بين برده، و تاريكىهاى فراموشى كه همّتهاى بلند را نابود كرده است.
📚 فرازی از خطبهی 241 (در هنگام جنگ صفین)
پ.ن: فارغ از اینکه به طور کلی نیز رسیدن به هیچ هدف بزرگی با راحتطلبی میسر نمینماید طبق این فرمایش مولی علی علیه السلام، شاید با توجه به اینکه این خطبه در حین جنگ صفین و نبرد با دشمن ایراد شده، شاید بشود برداشت کرد که اگر قاطبهی مردم و رزمندگان و به خصوص فرماندهان و بزرگان قوم و مسئولین، اهل خوشگذرانی و راحتطلبی و رفاهطلبی باشند، به هنگام نبرد و درگیری با دشمن نخواهند توانست تصمیمی قاطع و صحیح اتخاذ نمایند، یعنی راحتطلبی و رفاهطلبی آفتی مهلک برای انجام وظیفه در برابر دشمنان خداست...
🔷 رهبر معظّم انقلاب حفظه الله نیز در خصوص همین معنا چنین بیان میدارند:
⬅ موانع [رسیدن به اهداف انقلاب اسلامی] چه بودند؟
ما دو نوع موانع داشتیم:
یكی موانع درونی، یكی موانع بیرونی.
موانع درونی یعنی چه چیزهائی؟ یعنی آن چیزهائی كه در درون خود ما انسانها - چه تصمیمگیرانمان، چه آحاد مردممان، چه ناظرین بیرون از گود مبارزه و انقلاب - وجود دارد؛
اینها موانع درونی است.
موانع درونی، ضعفهاست؛ ضعفهای فكری است، ضعفهای عقلانی است، راحتطلبی است، آسانگرائی است، آسانپنداری است؛ این گاهی اوقات خودش یكی از موانع تحقق آن چیز است.
...گریز از چالش هم یكی از ضعفهای درونی ماست.
به گریز از چالش، به غلط میگویند عافیتطلبی.
عافیتطلبی چیز خوبی است. عافیت یكی از بزرگترین نعمتهای الهی است؛
«یا ولیّ العافیة نسئلك العافیة؛ عافیة الدّنیا و الأخرة».
عافیت به معنای پنجه نیافكندن نیست؛ به معنای درست عمل كردن، بهجا قدم گذاشتن، بهجا ضربت زدن و بهجا عقب كشیدن است...
بنابراین عافیتطلبی چیز بدی نیست؛ لیكن به غلط به گریز از چالش میگویند عافیتطلبی؛ یعنی در واقع همان راحتطلبی، مواجههی با مشكلات را زشت و ناپسند دانستن، آماده نبودن برای مواجههی با مشكلات. اینها ضعفهای درونی ماست.
🎙 بیانات در دیدار اساتید و دانشجویان دانشگاههای شیراز - مورخ: ۱۳۸۷/۰۲/۱۴
@justhadis110
💠 حضرت امام حسن عسکری علیه السلام:
✅ خَصْلَتَانِ لَيْسَ فَوْقَهُمَا شَيْءٌ اَلْإِيمَانُ بِاللَّهِ وَ نَفْعُ اَلْإِخْوَانِ.
⬅ دو خصلت است كه چيزی بالاتر از آن دو نیست:
ايمان به خدا و سود رساندن به برادران (ایمانی).
📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۳۵
🔆 ولادت پدر گرامی امام زمان حضرت امام حسن عسکری علیهماالسلام تهنیت باد...
پ.ن: در خصوص ایمان به خدا که در ابتدای حدیث شریف فوق آمده ذکر این نکته لازم مینماید که ایمان به خدا و توحید از أشهد أن لا اله الّا الله شروع میشود و تا أشهد أنّ امیرالمؤمنین علیّاً و ابناؤه المعصومین حجج الله ادامه پیدا میکند!
💠 ابوحمزه از حضرت امام باقر عليه السلام میپرسد:
✅ قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ عليه السلام إِنَّمَا يَعْبُدُ اللَّهَ مَنْ يَعْرِفُ اللَّهَ فَأَمَّا مَنْ لَا يَعْرِفُ اللَّهَ فَإِنَّمَا يَعْبُدُهُ هَكَذَا ضَلَالًا قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ قَالَ تَصْدِيقُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ تَصْدِيقُ رَسُولِهِ صلوات الله عليه و آله وَ مُوَالاةُ عَلِيٍّ عليه السلام وَ الِائْتِمَامُ بِهِ وَ بِأَئِمَّةِ الْهُدَى عليهم السلام وَ الْبَرَاءَةُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ عَدُوِّهِمْ هَكَذَا يُعْرَفُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ.
⬅ حديث كرد ما را محمد بن فُضيل، از ابوحمزه كه گفت:
امام محمد باقر عليه السلام به من فرمود كه:
خدا را عبادت و بندگى نمىكند، مگر آن كس كه خدا را بشناسد.
اما آن كس كه خدا را نمىشناسد، او را اينگونه (مانند عامه از مردم) گمراهانه میپرستد.
عرض كردم كه:
فداى تو شوم،
پس شناخت خدا چه چيز است؟
حضرت فرمود:
«تصديق كردن خداى عزّوجلّ
و تصديق رسول او در آنچه آن جناب فرموده و آن حضرت آورده،
و موالات و دوستى با على، و اقتداى به آن حضرت در اعتقاد و گفتار و كردار، و به ائمه هدى عليهم السلام،
و برائت و بيزارى به سوى خداى عزّوجلّ از دشمنان ايشان.
و خداى عزّوجلّ اينچنين شناخته مىشود.
📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۱، ص۱۸۰
پ.ن: يعنی لازمه شناخت خدا
شناخت رسول خدا و جانشينان بر حقش (همراه با محبت و تبعيت از ايشان)
و شناخت دشمنان ايشان است (و برائت از ايشان)
و بدون شناخت و عمل قلبی و جوارحی متناسب با هر يك از اين شناختها، معرفت خداوند حاصل نمیشود!
💠 همچنان که از امام باقر علیه السلام روایت است در تفسیر آیهی ۳۰ از سورهی روم که خدا میفرماید: «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنيفاً فِطْرَتَ اللهِ الَّتي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها * پس روى خود را متوجّه آيين خالص پروردگار كن. اين سرشت الهى است كه خداوند انسانها را بر آن آفريده»
حضرت فرمودند:
✅ فِطْرَتَ اللهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها، قَالَ هُوَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) عَلِیٌّ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) إِلَی هَاهُنَا التَّوْحِیدُ.
⬅️ آن فطرت الهی که مردم بر آن سرشته شدهاند این است که:
لا إله إلاّ الله، محمّد رسول الله (صلی الله علیه و آله)، علیّ أمیرالمؤمنین ولیّ الله است و تا اینجا (این اقرار به نبوت نبی اکرم صلیاللهعلیهوآله و اقرار به ولایت امیرالمؤمنین علیهالسلام در کنار اقرار به وحدانیت خدا) توحید است.
📚 مناقب (ابن شهر آشوب): ج۳، ص۱۰۱
✳️ یعنی انسانی که فطرت خود را آسیب نزده هم میداند که این عالم خدایی دارد و هم میداند خدای خالق این عالم، خلق را بیهوده نیافریده و رها نکرده بلکه برای آنها هادی فرستاده است و صفت هادیاش تجلی همیشگی عینی در این عالم دارد و بعد از پیامبر خاتم نیز این سلسلهی هادیانی که وصل هستند به علم و عصمت الهی باقی هستند برای هدایت بشر...
@justhadis110
✳ ملاک انسانیت از منظر صحیفهی سجادیه:
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:
✅ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرَّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ، وَ تَوَسَّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ.(۸)
وَ لَوْ كَانُوا كَذَلِكَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِيَّةِ إِلَى حَدِّ الْبَهِيمِيَّةِ فَكَانُوا كَمَا وَصَفَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ
﴿إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبيلاً (فرقان:۴۴)﴾(۹)
⬅ ستايش تنها براى خداست كه اگر در برابر آن همه نعمت پياپى كه بر بندگانش فرستاد، حمد خود را به ايشان نمىآموخت، از نعمتهايش بهره مىجستند و او را حمد نمىگفتند، و از روزىاش گشايش مىيافتند و او را شکر نمیکردند.
اگر چنین بودند [و شکرگزاری نمیکردند]، از حدود انسانیّت بیرون میرفتند و به مرز حیوانیّت میرسیدند. در نتیجه به این صورت بودند که در کتاب محکمش وصف کرده:
«آنان جز مانند چهارپایان نیستند؛ بلکه آنها گمراهترند!».
📚 صحیفه سجادیه: فراز ۸ و ۹ از دعای نخست (دعا در توحید و ستایش خداوند)
پ.ن: یعنی از منظر صحیفهی سجادیه، شاکر بودن یا نبودن نسبت به پروردگار، مرز میان انسانیت و حیوانیت است و البته باید توجه داشت که بنا به فرمودهی امام رضا علیه السلام:
مَنْ لَمْ يَشْكُرِ اَلْمُنْعِمَ مِنَ اَلْمَخْلُوقِينَ لَمْ يَشْكُرِ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ. (عيون الأخبار (شیخ صدوق): ج۲، ص۲۴)
هر کس از مخلوقی که واسطهی رسیدن نعمت به او است تشکر و قدردانی نکند (در واقع) از خدای عزّ و جل نیز تشکر و قدردانی نکرده است.
@justhadis110