✳️ ای کسی که عطا میکنی، حتی به کسانی که تو را نمیشناسند! از روی تَحَنُّن...
💠 در فرازی از دعای ماه رجب بعد از نمازهای واجب به نقل از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام خداوند چنین وصف میشود:
✅ يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً.
⬅️ ای کسی که [حتی] به کسانی که از تو درخواست نمیکنند و [یا حتی] تو را نمیشناسند نیز از سر تحنّن و رحمت عطا میکنی.
📚 زاد المعاد (علامهی مجلسی): ج۱، ص۱۶
🔹 تحنّن نیز یکی از انبوه لغات در زبان عربی است که نمیشود با یک کلمه معنی آن را توضیح داد، لذا برای درک بهتر شدّت عظمت و لطافت این کلمه مقداری توضیح تقدیم میشود:
تحنّن از مصدر حَنَّ است. یکی از معانی آن (بازگشتن) است، اما نه بازگشت عادی، بازگشتن به سوی کسی، به جهت نگران بودن برایش از سر مهربانی.
💠 حنّان نیز که یکی از أسمای حسنای الهی است، طبق فرمایش مولی علیه السلام السلام به همین معناست، حضرت میفرمایند:
✅ قد سئل عن الحنان و المنان
فقال علیه السلام:
الحنان هو الذي يقبل على من أعرض عنه و...
⬅️ حنان کسی است که روی میآورد به سوی کسی که از او دوری میگزینند.
📚 مجمع البحرین (فخر الدین طریحی): ج۱، ص۵۹۱
🔹 حال با این توضیحات شاید بشود بهتر به معنای تحنّن در دعای ماه رجب نزدیک شد.
🔹 یعنی ای خدایی که حتی به بندگانی که از تو درخواست نمیکنند و یا تو را نمیشناسند و حتی از سر جهل و غفلت از تو دوری میکنند، از سر محبت و دلسوزی بسیار مهربانی میکنی و به ایشان عطا میکنی، نظر رحمت به سویشان میافکنی.
🤚👈 پ.ن: عزیزی میگفت: من معنی این بخش از دعا رو خوب درک نمیکردم که میگوییم:
يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً.
این عطای از سر محبتِ خدا به کسی که او را نمیشناسد را درست متوجه نمیشدم.
تا اینکه کودکی را میبیند که به جهت مشکل مغزی و ذهنی، مادرش را اصلا نمیشناخت و بسیار هم نگهداری دستتنها از او مشکل بود.
آن عزیز میگوید: به مادرش گفتم: خوب او را بستری کن یا برایش پرستار بگیر، او که تو را نمیشناسد، برایش فرقی ندارد.
مادرش گفت: او مرا نمیشناسد، من که جگرگوشهام را میشناسم.
با گفتن این جمله بود که من تازه معنی این فقره از دعای ماه رجب را متوجه شدم...
@justhadis110
✳️ شیعیان از ولی نعمت خود صله گیرید...
💠 حضرت امام رضا عليه السلام درباره فرزندشان حضرت جواد علیه السلام:
📚 هذَا الْمَوْلُودُ الَّذي لَمْ يولَدْ مُوْلُودٌ اَعْظَمُ بَرَکَةً عَلي شيعَتِنا مِنْهُ.
⬅️ این مولودی است که با برکتتر از او برای شيعيان ما زاده نشده است.
📚 الكافی: ج۱، ص۳۱۲
🔷 مرحوم آیت الله حائری شیرازی رحمت الله عليه:
🔸کسی از تو محروم نشود🔸
💎 اگر کسی وضع زندگیاش خوب نیست، از امام جواد علیه السلام حاجت بگیرد.
امام جواد عليه السلام مدینه بود.
امام رضا علیه السلام در ایران و در مرو بود.
برای امام رضا عليه السلام خبر آوردند که خادمها هر وقت میخواهند پسرشان را از خانه خارج کنند از در پشتی میبرند تا فقرا نفهمند که ایشان دارد میرود و درخواستی بکنند.
💎 حضرت نامهای به پسرش امام جواد عليه السلام نوشت:
«(يَا أَبَا جَعْفَرٍ بَلَغَنِي أَنَّ الْمَوَالِيَ إِذَا رَكِبْتَ أَخْرَجُوكَ مِنَ الْبَابِ الصَّغِيرِ... (الكافي: ج۴، ص۴۳)
به من رسیده است که خادمان، تو را از درب كوچك خارج میكنند...
به حق من بر تو که بیرون نروی مگر از درب بزرگ و همراه خودت درهم و دینار فراوان بردار و هر کس در راه از تو درخواست کرد به او عطا کن».
این سفارش بابایش است که کسی از تو محروم نشود!
از این جهت وقتی محتاج هستی، گرفتار هستی، کمبود داری برو سراغ امام جواد علیه السلام.
💎 دو رکعت نماز برای امام جواد عليه السلام بخوانید و از ایشان بخواهید گرفتاریهایتان را رفع کند.
خدا برای ما، دوازده امام گذاشته. «قد علم کل أناس مشربهم؛ هر گروهی بدانند از کجا آب میخورند».
آن که بدهکار است بداند مَشربش امام جواد عليه السلام است؛
مَشکش را برود آن جا پر بکند. فقه میخواهد برود سراغ امام صادق عليه السلام و...
@haerishirazi
🔷 در كتاب مفاتيح الجنان (فصل هفتم، ص ۱۱۰) مرحوم شيخ عباس قمی، دعای توسلی ذكر كردهاند كه مورد توجّه و تأكيد ويژه عالم ربّانی آيت الله سيد حسين يعقوبی قائنی رضوان الله عليه بوده؛ ايشان در كتاب شريف انيس الصادقين در خصوص اين دعای توسل چنين بيان داشتهاند:
⬅️ با هر فقره از اين دعا به يکی از معصومين عليهم السلام برای حاجت مذکور در آن فقره، میتوان جداگانه توسل جست؛
مثلاً برای شفای مريض به حضرت موسي بن جعفر عليهما السلام متوسّل شده، [اين فقره از دعا را میخوانيم و] میگوييم:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِحَقِّ وَلِيِّکَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلام اِلاّ عافَيْتَنى بِه فى جَميعِ جَوارِحى ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ يا جَوادُ يا کَريمُ
و برای سلامتی در سفر، به امام رضا عليه السلام متوسّل شده و [اين فقره از دعا را میخوانيم و] میگوييم؛
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِحَقِّ وَلِيِّکَ الرِّضا عَلِىِّ بْنِ مُوسى عَلَيْهِ السَّلام اِلاّ سَلَّمْتَنى بِه فى جَميعِ اَسْفارى فِى الْبَرارى وَ الْبِحارِ وَ الْجِبالِ وَ الْقِفارِ...
پس از کلمهی «سَلَّمْتَنى بِه» میتوان جملهی «وَ ما مَعى وَ مَنْ مَعى» را افزود تا همراهان نيز مشمول آن گردند.
در اين توسل، خدا را به حق آن بزرگواران قسم میدهيم و چون لازمهاش اين است که انسان حق آنان را شناخته باشد، خواصّ بهتر میتوانند از اين توسل بهره ببرند.
📚 انيس الصادقين: فصل دعاها، بخش۴
🔷 همچنين در كتاب منتهی الآمال شيخ عباس قمی در خصوص فقره مختص به امام جواد عليه السلام در دعای توسل فوق الذكر چنين بيان داشتهاند:
⬅️ علما روزها را دوازده ساعت بخش كردهاند و هر ساعتى را به امامى نسبت دادهاند و ساعت نهم روزها متعلّق به حضرت جواد عليه السلام است... و توسل به آن حضرت در اين ساعت براى وسعت رزق نافع است، و شايسته است كه در توسّل به آن حضرت اين بخش از دعای توسل را بخواند:
اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِحَقِّ وَلِيِّكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ إِلّا جُدْتَ بِهِ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِكَ، وَتَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَىَّ مِنْ وُسْعِكَ، وَوَسَّعْتَ عَلَىَّ رِزْقَكَ، وَأَغْنَيْتَنِى عَمَّنْ سِواكَ، وَجَعَلْتَ حاجَتِى إِلَيْكَ، وَقَضاها عَلَيْكَ، إِنَّكَ لِمَا تَشاءُ قَدِيرٌ؛
خدایا! از تو میخواهم به حق ولیت محمّد بن علی [امام جواد عليهالسلام] (درود خدا بر ايشان) که بر من از سر فضلت با وجود آنكه استحقاقش را ندارم ببخشی و عطا كنی
و بر من تفضّل كنی و به جهت وسعت و گستردگی لطف و محبتت، روزیات را بر من فراوان سازی
و از غیر خودت مرا بینیاز گردانی
و حاجتم را در بارگاه خود قرار دهی
و برآوردنش را به عهده خود گذاری، كه به راستی تو بر هر آنچه بخواهی توانایی.
بعضى گفتهاند: اين دعا بعد از هر نماز به جهت اداء دين مجرب است.
📚 منتهی الآمال: ج۲، ص۳۷۲
🔆 ولادت با سعادت و موفور السرور جواد الائمه ابن الرضا امام محمد تقی علیهما السلام تبریک و تهنیت باد...
@justhadis110
💠 لزوم و وجوب داشتن پیوست رسانهای و تنویر افکار عمومی در امور حکومت بنابر فرمایش مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ ...وَ اِنْ ظَنَّتِ الرَّعِيَّةُ بِكَ حَيْفاً فَاَصْحِرْ لَهُمْ بِعُذْرِكَ، وَ اعْدِلْ عَنْكَ ظُنُونَهُمْ بِاِصْحارِكَ، فَاِنَّ فى ذلِكَ رِياضَةً مِنْكَ لِنَفْسِكَ، وَ رِفْقاً بِرَعِيَّتِكَ، وَ اِعْذاراً تَبْلُغُ بِهِ حاجَتَكَ مِنْ تَقْويمِهِمْ عَلَى الْحَقِّ...
⬅️ هرگاه رعیت گمان ستمی بر تو ببرد آشکارا عذرت را به آنان ارائه کن،
و با این در میان گذاشتن عذر با ایشان، از بدگمانی آنها نسبت به خود جلوگیری کن، چرا که اظهار عذر موجب میشود نفست را در بندگی خدا ریاضت مشروع دهی و نیز موجب رفق و مهربانی نسبت به رعیت است،
و این در میانگذاشتن عذر با رعیت تو را به خواستهات در واداشتن رعیت به پذیرش حق میرساند.
📚 نهجالبلاغه (سید رضی): نامهی ۵۳، فرازهایی از نامهی امیرالمؤمنین به مالک در حکم امارت مصر
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ داوُوا الغَضَبَ بالصَّمتِ.
⬅️ خشم را با سکوت کردن درمان كنيد.
📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۸۱۹
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیهالسلام:
✅ أقرب العباد إلی الله تعالی أقولهم للحق و إن کان علیه و أعملهم به و إن کان فیه کرهه.
⬅️ نزديكترين بندگان به خداوند متعال، حقگوترين آنهاست، هر چند به زيانش باشد و عملكنندهترين آنهاست به حق، هر چند برخلاف ميلش باشد.
📚 غررالحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۲۰۸
✳️ امیرالمومنین میفرمایند: بزرگترین پاداش، پاداش انصاف است (غررالحکم:ج۱، ص۲۱۹)
و رسول خدا میفرمایند: بزرگترین پاداش برای سختترین اعمال است (بحار الانوار: ج۶۷، ص۲۳۸)
این دو حدیث شریف، مؤيد شدت سختی منصف بودن است!
🔷 بیانات 👈 بسیار تأملبرانگیز و خواندنیِ 👉 مرحوم آیت الله حائری شیرازی (ره) در باب انصاف:
⬅️ شرط اینکه انسان منصف باشد، این است که اول از خودش بیرون آید و از خودش آزاد شود.
از خود بیرون آمدن این است که انسان همانطوری که دیگران را میبیند بتواند خود را ببیند.
این کار بسیار دشواری است؛
...قطبنما را اگر روی زمین یا تختهای بگذارید، روی جهت اصلی خودش قرار میگیرد و راه را به شما نشان میدهد؛
اما اگر آهنی به آن نزدیک شود دیگر نمیتواند راهنما باشد و منحرف میشود.
برای ترازوی انسان و عقربهی انصاف او، تعلقات نفسانی مثل آهن است. عقربهی انصافِ انسان وقتی تحت تأثیر تعلقات نفسانی باشد روی خط طبیعی نمیایستد، مگر آنکه تعلقات نفسانی را از خود دور کند.
ترازو زمانی میتواند وزن صحیح را نشان دهد که شاهین دو کفه، بیطرف و در نصف فاصله قرار گرفته باشد؛
همانطور که قاضی باید در نصف فاصله طرفین دعوا بایستد.
اگر کسی شاهین ترازو را در ده سانتیمتری یک کفه و یک متری کفه دیگر قرار دهد، طبیعتاً وزنهی یک کیلوگرمی در این کفه با ده کیلوگرم در کفهی دیگر هم تراز میشود؛ چرا که بازوی ترازو ده برابر شده و وزن را ده برابر نشان میدهد،
کسانی که در قضاوت خود با دیگران در میانه نیستند اگر به کسی یک کیلو احسان کنند، آن را در کفهای که بازوی آن طولانی است میگذارند و آن را ده کیلو میبینند
و اگر به کسی خسارتی وارد کردند آن را در کفه کوتاه بازو قرار میدهند و یکدهم آنچه هست میبینند.
...وقتی که میخواهد خدمات مردم به خودش را اندازه بگیرد، آن خدمات را بر آن کفهای که بازویش کوتاه است میگذارد و در عوض خدمات خودش را در آن کفهای که بازویش بلند است قرار میدهد، از این رو خدمت خودش را ده برابر میبیند و ده خدمت دیگران را در حد یک خدمت خودش نمیبیند.
وقتی که رابطهاش با خدا را نیز با آن ترازو اندازهگیری کند، اگر کمی در راه خدا بر او فشار وارد شود آن را میگذارد در آن کفهی بازوی بلند و آن را صد برابر میبیند و این همه نعمت و لطفی را که خدا به او کرده است میگذارد در آن کفه بازوی کوتاه و آنها را یک صدم میبیند.
در این حالت او خودش را طلبکار هم میبیند، از همین روست که وقتی بعضیها با هم قهر میکنند، دیگر آشتیکنان صورت نمیگیرد.
دو طرفی که میخواهند با هم آشتی کنند اول باید ترازوهایشان را اصلاح کنند و حسابهایشان را با ترازوهای صحیح بکشند در آن صورت بین آنها اصلاح میشود. 1⃣
🔹 ریشهی سوءظن و اعتراض انسان به خداوند:
⬅️ وقتی انسان نسبت به خدا تخلّف میکند آثار آن خلاف در زندگیاش ظاهر میشود به جای آنکه خودش را محکوم کند که متخلف بوده است، از خدا گله میکند که چرا با من این طور کردی؟
یعنی گله انسان از خدا، به تخلّفش از او بر میگردد!
اعتراض انسان به خدا بر میگردد به انحرافی که از او کرده است؛ یعنی عیب و نقص خودش را به او نسبت میدهد و بعد شاکی میشود.
در واقع انسان با شکایت از خدا، دو کار میکند، یک سوء رفتار با خدا دارد و یک حُسنظن و تعلق به خودش دارد.
این دو وقتی در هم ضرب شد نتیجهاش اعتراض به خدا میشود؛
یعنی اعتراض به خدا حاصل جمع دو قضیه است یکی سوء رفتار بنده با حق
و دیگری حُسنظن انسان و تعلق انسان به خودش.
من وقتی به خودم تعلّق دارم اجازه نمیدهم ایرادی به خودم وارد شود. خودم را همیشه مبرا و مُنزّه میدانم، ایرادی هست ولی من هم مُنزّه هستم.
نتیجه چه میشود؟
در رابطه من و خدا بیتناسبیهایی مشاهده میشود که نتیجه سوء عمل من است و از طرفی هم من خودم را مبرا و مُنزّه میدانم، پس بر اثر حسنظن به خودم، به خدا سوءظن پیدا میکنم؛
یعنی نتیجه غرور و کبر و خوشبینی انسان به خودش به اضافه گناهانی که مرتکب شده است، بدبینی انسان به خدا میشود. 2⃣
📚 منابع:
1⃣ تمثیلات اخلاقی، تربیتی (محی الدین حائری شیرازی - دفتر نشر معارف): ج۱، ص۱۹تا۲۱
2⃣ تعلّق (محی الدین حائری شیرازی - دفتر نشر معارف): ص۲۵و۲۶
@justhadis110
💠 حضرت امام سجاد علیه السلام:
✅ ...اَللَّهُمَّ إِلَى مَغْفِرَتِكَ وَفَدْتُ وَ إِلَى عَفْوِكَ قَصَدْتُ وَ إِلَى تَجَاوُزِكَ اشْتَقْتُ
وَ بِفَضْلِكَ وَثِقْتُ
وَ لَيْسَ عِنْدِي مَا يُوجِبُ لِي مَغْفِرَتَكَ
وَ لاَ فِي عَمَلِي مَا أَسْتَحِقُّ بِهِ عَفْوَكَ
وَ مَا لِي بَعْدَ أَنْ حَكَمْتُ عَلَى نَفْسِي إِلاَّ فَضْلُكَ
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ تَفَضَّلْ عَلَيَ...إِنَّ نَفْسِي هَالِكَةٌ أَوْ تَعْصِمَهَا...
⬅️ ...خداوندا! به آستان آمرزش تو آمدهام و عفو و بخشش تو مقصودم است و به گذشت تو مشتاقم
و به فضل و بیاستحقاقبخشیِ تو اعتماد دارم
و چیزی نزد من نیست که باعث شود تا مرا بیامرزی
و در کارهایم عملی نیست که مرا مستحق عفو تو نماید
و بعد از حکمی که دربارهی خود نمودهام، راهگشایی جز فضل و بیاستحقاقبخشی تو ندارم،
...به راستی که نفس من در معرض هلاکت است، مگر آنکه تو آن را محافظت فرمایی.
📚 صحیفهی سجادیه: فرازهایی از دعای بیستم، دعای مکارم الاخلاق، ص۹۲
@justhadis110
💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ مَن طَلَبَ شَيئاً نالَهُ أو بَعضَهُ.
⬅️ آن كه چيزى را طلب كند، به همه يا قسمتى از آن، دست مىيابد.
📚 نهج البلاغه (سید رضی): حکمت ۳۶۳
@justhadis110
هدایت شده از Ali Mesbahi
💠 از اشعار مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
✅ اِنّی وَجَدْتُ وَ فِی الاَْیامِ تَجْرِبَةٌ
لِلصَّبْرِ عاقِبَةً مَحْمودَةَ الاَْثَرِ
وَ قَلَّ مَنْ جَدَّ فی اَمْرٍ یطالِبُهُ
فَاسْتَصْحَبَ الصَّبْرَ اِلّا فازَ بِالظَّفَرِ
⬅ من این را به تجربه یافتهام که صبر، عاقبت نیکی دارد.
کم اتفاق میافتد که کسی کاری را طلب کند و در آن کار کوشش کند و صبر را همراه خود داشته باشد (به طور مستمر برای رسیدن به خواستهاش تلاش کند) اما به کامیابی و پیروز نرسد.
📚 مناقب امام امير المؤمنين علی بن أبیطالب عليه السلام (محمد بن سلیمان کوفی): ج۲، ص۵۷۷
@justhadis110
💠 حضرت امام موسی کاظم علیه السلام:
✅ لیسَ مِن شیعَتِنا مَن خَلا ثُمّ لَم یرُعْ قلبُهُ.
⬅ شیعهی ما نیست كسى كه در تنهایى و خلوت، دلش ترسان [از خدا] نباشد.
📚 بصائر الدرجات (صفار قمی): ص۲۴۷
⚫ شهادت باب الحوائج حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام تسلیت باد...
@justhadis110
💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
✅ لا تُخَیِّبْ راجیکَ فَیَمْقُتَکَ اللّهُ وَ یُعادیکَ.
⬅ کسى که به تو امید بسته است را ناامیدش مگردان، که در آن صورت خداوند بر تو خشم گرفته و تو را دشمن میدارد.
📚 امالی (شیخ طوسی): ج۱، ص۲۹۹
@justhadis110
💠 حضرت امام هادی علیه السلام:
✅ مَنْ أَطَاعَ اَلْخَالِقَ لَمْ يُبَالِ بِسَخَطِ اَلْمَخْلُوقِ وَ مَنْ أَسْخَطَ اَلْخَالِقَ فَأَيْقَنَ أَنْ يُحِلَّ بِهِ اَلْخَالِقُ سَخَطَ اَلْمَخْلُوقِ.
⬅️ هر كس از خالق اطاعت کند، از خشم و ناخوشنودی خلق باکی ندارد؛ و هر كس خالق را به خشم آوَرَد، مطمئن باشد که خالق او را گرفتار خشم مخلوق خواهد کرد.
📚 كشف الغمة (اربلی): ج۲، ص۳۸۶
@justhadis110
💠 مولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام در وصف رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله:
✅ ﺑَﻌَﺜَﻪُ ﻭَ اﻟﻨَّﺎﺱُ ﺿُﻼَّﻝٌ ﻓِﻲ ﺣَﻴْﺮَﺓٍ ﻭَ ﺣَﺎﻃِﺒُﻮﻥَ ﻓِﻲ ﻓِﺘْﻨَﺔٍ ﻗَﺪِ اﺳْﺘَﻬْﻮَﺗْﻬُﻢُ اﻷَْﻫْﻮَاءُ ﻭَ اﺳْﺘَﺰَﻟَّﺘْﻬُﻢُ اﻟْﻜِﺒْﺮِﻳَﺎءُ ﻭَ اﺳْﺘَﺨَﻔَّﺘْﻬُﻢُ اﻟْﺠَﺎﻫِﻠِﻴَّﺔُ اﻟْﺠَﻬْﻼَءُ ﺣَﻴَﺎﺭَﻱ ﻓِﻲ ﺯَﻟْﺰَاﻝٍ ﻣِﻦَ اﻷَْﻣْﺮِ ﻭَ ﺑَﻼَءٍ ﻣِﻦَ اﻟْﺠَﻬْﻞِ ﻓَﺒَﺎﻟَﻎَ (ﺻلی اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ) ﻓِﻲ اﻟﻨَّﺼِﻴﺤَﺔِ ﻭَ ﻣَﻀَﻲ ﻋَﻠَﻲ اﻟﻄَّﺮِﻳﻘَﺔِ ﻭَ ﺩَﻋَﺎ ﺇِﻟَﻲ اﻟْﺤِﻜْﻤَﺔِ ﻭَ اﻟْﻤَﻮْﻋِﻈَﺔِ اﻟْﺤَﺴَﻨَﺔِ.
⬅️ [خداوند] او را در زمانی فرستاد كه
👈#مردم [و نه فقط اعراب عربستان!!!]👉
در حيرت و گمراهی سرگردان بودند،
و در فتنه و جهل و فساد غوطه ور،
هوا و هوسهای سركش آنها را به سوی خود جذب كرده،
تكبر و خودخواهی آنها را از جاده حق دور ساخته بود،
جهل و نادانی آنها را سبك مغز بار آورده
و در كارهای خود مضطرب و حيران ساخته
و به جهل و نادانی مبتلا گشته بودند،
در اين هنگام پيامبر (صلوات الله علیه و آله) در نصيحت و اندرز آنها كوشش كرد
و آنان را به راه راست رهنمون شد
و به سوی حكمت و دانش و موعظه نيكو دعوت كرد.
📚 نهج البلاغه: خطبه ۹۵
🔆 مبعث پیامبر نور و رحمت حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله بر همه مؤمنین و مسلمین و ارادتمندانش تبریک و تهنیت باد...
@justhadia110