نسیم های رمضانیه 1402ش (4) «افولی طالع» (قسمت چهارم) (تبیین مصادیق «مفید» بودن «شیخ مفید») (2) بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. سلام علیکم. در آغاز نوشته پیشین؛ پس از طرح این پرسش که : در چه عرصه هائی شیخ مفید، مفید برای اسلام و مسلمین بوده است؟؛ و پس از بیان این نکته که در پاسخ از این پرسش و ارائه تبیین و ترسیمی گویا در این راستا، نیازمند به تورّق در زندگی این عالم ستُرگ شیعی، و واکاوی در کارکردهای اوست؛ به ذکر و بررسی اولین مصداق از «مفید» بودنش تحت عنوان : «مفید بودن در حوزه «پرسش و پاسخ»، پرداختیم؛ اکنون در پرتو این نوشته، و در قالب نکات پیش روی، به شرح دومین بُعد از «مفید» بودن این دانشمند بی بدیل شیعه می پردازیم: ب) مفید بودن در حوزه «مناظره» (= گفتمان های علمی) (قسمت اول) در جهت تبیین این بُعد از «مفید» بودن شیخ مفید، نکات فراوانی شایسته ذکر است؛ که در این نوشته، تنها به بیان چهار نکته بسنده می شود: 1) خاستگاه فن «مناظره» در منطق، پنج روش برای مبارزه فکری با طرف مقابل معرفی شده که این روشها به «صناعات خمس» شناخته شده و آنها عباترتند از: برهان، خطابه، جدل، مغالطه و شعر؛ که فنّ «مناظره»، عبارت دیگری از «جدل» محسوب می شود؛ 2) دو سویه بودن «جدل» استفاده از صنعت «جدل»، در دو قالب صورت می پذیرد: الف) در قالب «جدال» و تنازع مذموم؛ یعنی گفتمانی خارج از قوانین عقلائی و شرعی؛ هدف ازانجام آن، فقط برتری جوئی بر طرف مقابل و پوشاندن و ردّ حق با باطل و جاه طلبى است، و نه روشن شدن حق و حقیقت؛ در آیات فراوانی از قرآن كريم، شدیدا و صریحا از این نوع از «جدل»، مذمت شده است (غافر : آيات 5، ۵۶، ۶۹؛ كهف : آيه ۵۶ – ۵۷؛ حج : آيات: ۳، و 8-9؛ شورا : آيه ۱۶؛ حج : آيه ۸ – ۹؛ و...)؛ در متون روائی نیز شاهد نقل روایاتی متنوع در مذمتاز این نوع از «جدل» هستیم (از جمله: ضدوق، كمال الدين : ص ۲۵۶ ح ۱؛ مجلسی، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۱۳۸ ح ۴۹؛ ج ۳۶ ص ۲۲۷ ح ۳؛ ج ۷۰ ص ۴۰۴؛ ج ۷۵ ص ۸۱ ح ۷۱ و ص ۲۸۸ ح ۲؛ و...)؛ ب) در قالب «جدال أحسن»؛ یعنی گفتمانی با استناد و اعتماد به براهین منطقی و شرعی؛ و به نیت روشن شدن «حقّ» و «حقیقت» و نه برتری جوئی کاذب؛ این نوع از «جدل»، مورد امضای شرایع آسمانی و ادیان ابراهیمی بویژه دین اسلام است؛ خدای متعال، به نبی رحمت فرمان میدهد که با بهره گیری از این نوع از «جدل»، با مخالفان گفتگو کند و به تبلیغ از آئین توحیدی به پردازد : «ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ 125 «با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما! و با آنها به روشی که نیکوتر است، استدلال و مناظره کن! پروردگارت، از هر کسی بهتر می‌داند چه کسی از راه او گمراه شده است و او به هدایت یافتگان داناتر است.» [نحل/ آیه 125]؛ 3) همگانی نبودن حضور در عرصه «مجادله» از بررسی آیات و روایات چنین برمیآید که شرکت کنندگان در عرصه «جدال أحسن»، باید از توانمدیهای مناسب برای عرصه مجادله برخوردار باشند؛ یعنی حضور در این عرصه (به عنوان یکی از دو طرف مجادله و نه مستمع)، امری همگانی نیست؛ از میان ده ها روایت مربوطه، به ذکر یک روایت بسنده می شود؛ امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به طيّار (= «حمزه بن محمد طیار») كه پرسيد آيا مناظره كردن با مردم ناخوشايند است؟ ـ فرمود : «أمّا كَلامُ مِثلِكَ فلا يُكرَهُ ، مَن إذا طارَ يُحسِنُ أن يَقَعَ ، و إن وَقَعَ يُحسِنُ أن يَطيرَ، فمَن كانَ هكذا لا نَكرَهُهُ؛ صحبت هاى امثال تو ناخوشايند نيست. كسى كه هرگاه به پرواز درآيد به خوبى فرود آيد و هرگاه بنشيند به خوبى به پرواز درآيد. كسى كه چنين قدرتى داشته باشد ما مناظره كردن هاى او را ناخوش نداريم» (مجلسی، بحأر الأنوار، ج۲ / ص۱۳۶ / ح۳۹)؛ 4) توانمدی چشمگیر شیخ مفید در عرصه «جدال أحسن» (مناظره) برخورداری شیخ مفید از توانمندی مناسب و لازم برای عرصه «جدال أحسن»، از جمله ویژگیهائی است که شخصیت علمی اورا از بسیاری از عالمان فرهیخته شیعی، جدا می کند؛ وجود این ویژگی نه تنها مورد اعتراف علمای شیعه بوده و می باشد؛ بلکه حتی تعدادی از عالمان اهل سنت هم به وجود این ویژگی کم نظیر در این عالم بزرگ شیعی اعتراف نموده اند؛ از باب نمونه: از خطیب بغدادی ( ۱۰۰۲- ۱۰۷۱م) محدث، فقیه و مورخ مسلمان در سدهٔ پنجم هجری و از اعضای دارالحکمه؛ که هم‌عصر شیخ مفید بوده است نقل شده که در حق وی گفته است: «او اگر می‌خواست می‌توانست ثابت کند که ستون چوبی از طلاست»! (نک : دوانی، علی، مناظرات شیخ مفید با علمای بزرگ عامه؛ مقاله ارائه‌شده به کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، شماره 29، ص13)

شیخ طوسی نیز در کتاب الفهرست، شیخ مفید را فردی تیزفهم و حاضرجواب و پیشتاز در دانش‌های کلام و فقه معرفی کرده است.[طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۳۸]. (حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ شام روز دوشنبه 7 فروردین ۱۴۰2ش_ پنجم ماه رمضان ۱۴۴۴ق).🌹 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

#اطلاعیه 📖 سی اُمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم ⚜با شعار "می‌خوانمت" 🗓 زمان: 12 الی 26 فروردین 1402 ⏰ ساعت: 17 الی 1 بامداد (به استثنای شبهای قدر تا ساعت 22) 🏛 مکان: مصلی بزرگ امام خمینی ره اطلاع از بخش های مختلف نمایشگاه👇🏻 🌐https://qia.farhang.gov.ir/fa/news/681814

نسیم های رمضانیه 1402ش (5) «افولی طالع» (قسمت چهارم) (تبیین مصادیق «مفید» بودن «شیخ مفید») (3) ب) مفید بودن شیخ مفید (ر] در حوزه «مناظره» (= گفتمان های علمی) (قسمت دوم) بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. سلام علیکم. در نوشته پیشین؛ در پاسخ به این پرسش که : در چه عرصه هائی شیخ مفید، مفید برای اسلام و مسلمین بوده است؟؛ تحت عنوان : «مفید بودن شیخ مفید در حوزه «مناظره»، به ذکر و بررسی دومین مصداق از مجموعه مصادیق «مفید» بودن این عالم فرهیخته شیعه، پرداختیم؛ و نکات چهرگانه ای را بازگو نمودیم؛ اکنون در پرتو این نوشته، به ذکر نکات پیش روی در این راستا، می پردازیم: 5) تلاش شیخ مفید در مشروعیت بخشی به تلاش مناظراتی و گسترش گفتمان های علمی مناظره و احتجاج از ديرباز در مجامع فرهنگى مسلمانان رواج فراوان داشته است؛ بلكه بايد گفت: مناظره از همان روزگاران صدر اسلام كه يهود و نصارا به حضور پيامبر اسلام (ص) مى رسيدند آغاز گشت و رواج يافت....؛.در اواخر قرن چهارم همزمان با عصر شیخ مفید (ره) دانش «مناظره» رواج فراوان داشته است. او نیز به این مسأله اهمیت بسیار مى داده است و بخش عمده اى از زندگانى خویش را صرف ترویج این دانش و عمل به آن کرد. وى دیدگاه کسانى که مناظره را ناروا مى دانستند نقد کرد و ضرورت و لزوم آن را اثبات کرد و در برخى از کتابهایش از جمله: تصحیح الاعتقاد والفصول المختاره احتجاج و مناظره را سیره پیامبران و ائمه معصومین (ع) دانسته و روایاتى را نیز در تایید مناظره از ائمه (ع) نقل مى کند و ستایش و عنایت ائمه (ع) از مناظره کنندگان شیعى را دلیل بر اهمیت آنان به این دانش مى دانست. (شیخ مفید، الفصول المختاره 284/ و 287؛ همو، تصحیح الاعتقاد 201/ ـ 203). این علم در گذشته استادان و مربیانى داشته و کتابهایى نیز در این باره نوشته شده است از جمله شهید ثانى. باب سوّم از کتاب پر ارج «مُنیة المرید فى آداب المفید و المستفید» خود را به این بحث اختصاص داده است. متأسفانه چندى است که این علم به دست فراموشى سپرده شده است با این که امروزه بیش از پیش به این دانش احساس نیاز مى شود. امید است که حوزه هاى علمیه با الگو قرار دادن شیخ مفید (ره) و آگاهى از دانش مناظره در مقابل دشمنان اسلام و شگردهاى گوناگون آنان ایستادگى کنند. 6) حضور مستمرّ شیخ مفید (ره) در عرصه گفتمان های علمی در دوره شیخ مفید گفتگوهای علمی بین علماء بزرگ مذاهب مختلف اسلامی در بغداد برگزار می‌شد. بسیاری از این مناظرات در حضور خلفای عباسی صورت می‌گرفت. شیخ مفید در این جلسات حاضر می‌شد و به نقدها نسبت به مذهب شیعه پاسخ می‌داد.[ گرجی، ابوالقاسم، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۶]؛ نکته شایان توجه اینکه : عالم معروف اهل سنت: ابوالفرج عبدالرحمن بن علی بن محمد بن جوزی (متوفی 597) در کتاب «المنتظم في تاريخ الأمم و الملوك» (نگارش یافته در حوزه تاریخ عمومی، از ابتدای خلقت تا سال 574ق)، آورده است : «در خانه شیخ مفید نیز، مجلس بحثی برپا می‌شد که علماء مذاهب گوناگون اسلامی ازجمله معتزله و زیدیه و اسماعیلیه در آن شرکت می‌کردند.[ابن جوزی، المنتظم، ج۸، ص۱۱؛ به نقل شبیری، گذری بر حیات شیخ مفید، ص۲۳-۲۴.]؛ 7) شیوه اعتدالی شیخ مفید (ره) در عرصه «مناظرات» از جمله امتیازات بارز شیخ مفید (ره) اینست که وی در گفتمان های علمی؛ چه در حوزه عقاید و چه فقه و غیره، پای بند به روش اعتدالی (؛ یعنی بهره گیری از «نقل» و «عقل») بوده است؛ آیت الله سبحانی و دکتر ابوالقاسم گرجی، در مورد اعمال این روش معتبر و مقبول توسط این عالم بزرگ شیعی در گفتمان های فقهی، آورده اند : «پیش از شیخ مفید دو روش فقهی رواج داشت: روش نخست به صورت افراطی بر روایات مبتنی بود و در آن درخصوص سند و متن روایات دقت کافی صورت نمی‌گرفت روش دوم به روایات توجه لازم را نداشت و بیش از حد بر قواعد عقلی تأکید می‌کرد؛ هرچند مانند قیاس با نصوص دینی در تعارض باشند. شیخ مفید راه میانه را برگزید و روش فقهی جدیدی بنا کرد که در آن ابتدا به کمک عقل، اصول و قواعدی برای استنباط احکام تدوین می‌شد. سپس به وسیله این اصول، استنباط احکام از متون دینی انجام می‌گرفت [سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ص ۲۴۵-۲۴۶؛ گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۵]؛ 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

8) وسعت و تنوع قلمرو مناظرات شیخ مفید (ره) اگرچه غالب مناظرات شیخ مفید (ره)، ناظر به حوزه «اعتقادات» (بویژه حوزه امامت امام علی علیه السلام) بوده است؛ ولی محتوای آثار برجای مانده از مجموعه مناظرات این بزرگوار، حکایت از این دارد، که این تلاش و خدمت بنیادین این عالم ستُرگ شیعی، محدود به حوزه خاص عقاید نبوده است؛ 9)؛ انجام مناظرات شیخ مفید (ره) با عالمان سرشناس اهل سنت و دارای تخصص در حوزه های مختلف (:علیّ ین عیسر رُمّانی، فاضل کتبی، قاضی عبدالجبار معتزلی، قاضی ابابکر باقلّانی، و...)، شاهد صدقی بر درستی این مدعا می باشد؛ 9) جامع ترین نگاشته در مورد مناظرات شیخ مفید (ره) شاگرد برجسته شیخ مفید (ره)؛ یعنی مرحوم سید مرتضی (ره)، با نگارش کتاب «الفصول المختارة من العيون و المحاسن»، اقدام به گردآوری مجموعه مناظرات استادش خویش نموده است؛ خوشبختانه این کتاب ارزشمند و گره گشا در حوزه های مختلف، توسط آقای جمال محقق خوانساری به فارسی ترجمه شده، و تحت عنوان «مناظرات شیخ مفید با علمای اهل تسنن»، وارد عرصه بازار گردید؛ این کتاب شامل 120 مناظره شیخ مفید است؛ مترجم در آغاز کتاب، به ذکر نکاتی سودمند پرداخته است؛ از جمله: الف) : مناظراتي که در اين کتاب نقل شده، همه از شيخ مفيد نيست بلکه مؤلف گاهي مناظرات ديگران را نیز نقل مي کند مانند مناظره حضرت علي عليه السلام با مردي از بني اسد و مناظره امام کاظم عليه السلام با هارون و مناظره امام رضا عليه السلام با مأمون و مناظره سيدحميري با اسوار قاضي منصور و مناظره هشام بن حکم با ضرار بن عمرو و مناظره ابوالحسن علي بن ميثم با ابوالهذيل علاف و مانند آنها؛ ب) : در يک مورد مناظره مفصلي ميان دو نفر نقل شده که از يکي «حجازي» و از ديگري «عراقي» نام مي برد که به نظر مي رسد يک مناظره فرضي است و هدف آن بيان مطالب شاذ دو طرف است و ظاهرا منظور از حجازي مالکيها و منظور از عراقي حنفيها هستند. نکته پایانی سخنان باقیمانده پیرامون عنوان «تبیین مصادیق مفید بودن شیخ مفید» بسیار است؛ با عرض پوزش از طالبان ادامه این تحقیق، ادامه این بحث را به زمان دیگری موکول می نمایم؛ و اکنون به ذکر عنوان سه مصداق بسنده می نمایم: 1) مفید بودن شیخ مفید در حوزه پرورش شاگرادن فرهیخته؛ فرزانگانی همانند: سید مرتضی (م۴۳۶ق)، سید رضی (م۴۰۶ق)، شیخ طوسی (م۴۶۰ق)، نجاشی (م۴۵۰ق)، سلَّار دیلمی (۴۶۳ق)، ابوالفتح کراجکی (م۴۴۹ق)، و ابویعلی محمّد بن حسن جعفری (م۴۶۳ق). (گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۳تا۱۴۴)؛ 2) مفید بودن شیخ مفید (ره) در عرصه تألیف کُتُب متنوّع؛ نجاشی شاگرد شیخ مفید (ره)، از نگارش ۱۷۵ کتاب و رساله خبر داده است. [نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۰۷ق، صص ۳۹۹-۴۰۲]؛ ابن حجر عسقلانی (عالم مشهور اهل سنت) در این راستا چنین آورده است :«دانشمند بزرگ رافضه (شیعه) ابوعبدالله بن معلم (شیخ مفید)، صاحب تصانیف بدیع است که دویست کتاب می‌باشد...» عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج‌۵، ص‌۳۶۸)؛ 3) مفید بودن شیخ مفید (ره) در حوزه اعتقادات و دفاع از درستی و حقانیت مذهب تشیع؛ ابن ندیم : «او در علم کلام (عقاید و مذاهب) به روش مذهب شیعه بر همه کس پیشی دارد. دانشمندی باهوش و با فراست است، از کتاب‌های او دریافتم که دانشمندی عالی‌قدر است... » (ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۹۳). 🌹 (حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ شام روز چهارشنبه 9 فروردین ۱۴۰2ش؛ هفتم ماه رمضان ۱۴۴۴ق) 🌹 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

❇ نام همایش: اولین کنفرانس بین المللی حقوق، علوم سیاسی، سیاست اسلامی و فقه اسلامی ✳ مرکز برگزار کننده: موسسه آموزش عالی ادیب مازندران 🟢 مهلت ارسال مقالات:26/1/1402 📅 اعلام نتایج داوری: 30/1/1402 📝 تاریخ برگزاری: 31/6/1402 ☎ شماره تماس: 09215848636 🌐 آدرس سایت: https://lppj.ir/fa 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

🎙 بشنوید | خدیجه سلام‌الله‌علیها، الگوی انفاق و ایثار 🔹رهبر معظم انقلاب: قبل از آنکه مدینه‌اى در اختیارِ پیغمبر قرار بگیرد و زندگى‌اى، راحتى، حکومتى، تسلّطى، قدرتى در اختیار آن بزرگوار باشد؛ در حال نهایت شدّت، ایشان انفاق کردند؛ هم مالشان را، هم جانشان را، هم راحتشان را. خب اینها واقعاً فضایل مهمّى است؛ اینها مغفولٌ‌عنه مانده؛ حضرت، مظلومه است؛ این بزرگوار واقعاً مظلومه است.🏴🏴🏴 🏴 ۱۳۹۵/۰۲/۲۰

نسیم های رمضانیه 1402ش (6) تبیین و واکاوی چرائی «خدیجه کبری (س)، با نوئی در تراز اسلام»!!! بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. سلام علیکم. ابوعبدالله محمد بن سعد بن مَنِیع (۱۶۸–۲۳۰ق)، معروف به «ابن سعد»، و برخی دیگر از مورخان، زمان رحلت خدیجه (س) را، دهم رمضان سال دهم بعثت ذکر کرده‌اند.[ابن سعد، الطبقات‏ الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۴.]؛ بدین جهت، فرارسیدن شب وفات این بزرگ بانوی عالم اسلام را به همه مُحبّان آن حضرت تسلیت می گویم؛ 1) منزلت والای خدیجه کبری (س) در روایتی از پیامبر(ص) نام حضرت خدیجه (س) در کنار پیامبر و امامان از مقربانی دانسته شده که از برترین نوشیدنی بهشت (تسنیم) به صورت خالص بهره مند هستند. [علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۸، ص۱۵۰]. همچنین رسول اکرم (ص)، حضرت خدیجه (س) را از زنان کامل در جهان [ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۷ق، ج‏۲، ص۱۲۹] و نیز از بهترین زنان معرفی کرده است.[مقریزی، إمتاع‏ الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج‏۱۵، ص۶۰]؛ مورخ خوش آوازه ای همانند: ابن أثیر، اجماع مسلمانان را بر این دانسته‌ که حضرت خدیجه (س) اولین ایمان آورنده به پیامبر اسلام بوده است.[ابن‌اثیر، الكامل، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۵۷.] در روز عاشورا، امام حسین (ع) در فرازی از یکی از سخنانش، در خطاب به دشمنان، فرمود : «أنشُدُكُمُ اللّهَ، هَل تَعلَمونَ أنَّ جَدَّتي خَديجَةُ بِنتُ خُوَيلِدٍ أوَّلُ نِساءِ هذِهِ الاُمَّةِ إسلاما ؟ قالوا : اللّهُمَّ نَعَم» (علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۳۱۸)؛ سالار شهیدان در این گفتارش، حضرت خدیجه (س) را به عنوان مادر بزرگ (جدّه) خویش و نخستین خانمی که اسلام آورده است معرفی کرده است و آنها را بر این مسأله سوگند داده و از آنان اقرار گرفته و آنان نیز اقرار کرده‌اند. محدث، حافظ، مؤرخ وفقيه أندلسي الأصل؛ معروف به «ابن سید» (671- 734ق) : أبو الفتح محمد بن محمد بن محمد اليعمري الإشبيلي، در توصیف از خدیجه کبری (س) آورده است: «‌او زنی شریف و با‌ درایت بود که خداوند خیر و کرامت برای او در نظر گرفته بود... ، دارای شرافتی عظیم و...بود». ابن سیدالناس، عيون الاثر في فنون المغازى و الشمائل و السير، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۶۳.] 2) طرح پرسشی مهمّ عموم مسلمین نیز، با لحاظ مفاد روایات وارده در باب عظمت حضرت خدیجه (س)، و پیشتازی وی در ایمان به اسلام، و صبوری و پایداریش در دفاع از اسلام؛ اورا به عنوان «با نوئی در تراز اسلام» یاد می کنند؛ جای این پرسش باقی است که وجه این توصیف چیست؟؛ در پاسخ از این پرسش احتمالاتی متصور است؛ از جمله: الف) چون از طایفه «قریش» بلکه «اِمرأةالقریش» (یعنی شاهزاده خانم قریش) بوده است؛ ب) چون همسر نبیّ اکرم (ص) بوده است. 3) بررسی پاسخ های احتمالی الف) بررسی احتمال اول کسیکه کمترین آشنائی با اموزه های قرآن و رسول اکرم (ص) داشته باشد، به وضوح مییابد که «قریشی» بودن، موجب نشد تا خدیجه کبری (س) توصیف به «بانوئی در تراز اسلامم گردد؛ زیرا : اولا: خداوند در آیۀ 13سورۀ حجرات، به صراحت اعلان نومد: «إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَ اللَّهِ أَتقاکُم؛ گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست»؛ ثانیا: در متون تفسیری و حدیثی فریقین نیز آمده: پیامبر(ص) در حدیثی، تنها ملاک برتری یک مسلمان بر دیگری را «تقوا» اعلام نموده، و چنین فرمود: «أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ رَبَّكُمْ وَاحِدٌ وَ إِنَّ أَبَاكُمْ وَاحِدٌ لاَ فَضْلَ لِعَرَبِيٍّ عَلَى عَجَمِيٍّ وَ لاَ لِعَجَمِيٍّ عَلَى عَرَبِيٍّ وَ لاَ لِأَحْمَرَ عَلَى أَسْوَدَ وَ لاَ لِأَسْوَدَ عَلَى أَحْمَرَ إِلاَّ بِالتَّقْوَى قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى: إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اَللّٰهِ أَتْقٰاكُمْ» : «اى مردم بدانيد! خداى شما يكى است و پدرتان يكى، نه عرب بر عجم برترى دارد و نه عجم بر عرب، نه سياهپوست بر گندمگون(2) و نه گندمگون بر سياهپوست؛ مگر به تقوا؛ در فراز پایانی روایت آمده : رسول اکرم (ص) خطاب به حاضرین فرمود : «أَلَا هَلْ بَلَّغْتُ؟ قَالُوا نَعَمْ! قَالَ لِيَبْلُغَ الشّاهِدُ الْغَائِبَ؛ آيا من دستور الهى را ابلاغ كردم؟ همه گفتند: آرى! فرمود: اين سخن را حاضران به غايبان برسانند». (قرطبى، محمد بن احمد، الجامع لأحكام القرآن، ج ‏16، ص 342؛ کراجکی، ابوالفتح محمد بن عثمان، معدن الجواهر و ریاضة الخواطر، ج۱، ص۲۱)؛ ثالثا: بر اساس آیات سوره شریفه «تبّت»، أبولهب و همسرش (عمو و زن عموی پیامبر - ص-) با آنکه از قریش بوده اند؛ مورد لعن و نفرین الهی قرار گرفته اند. 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

ب) بررسی احتمال دوم اگرچه همسر رسول اکرم (ص) بودن، افتخار است؛ ولی قطعا صِرف این جهت نمی تواند نقشی در توصیف خدیجه کبری (س) به «بانوئی در تراز اسلام» داشته باشد؛ زیرا در قرآن شاهدیم که همسران دو پیامبر الهی (نوح و لوط)، به جهت کارکرد بدشان، مطرود درگاه الهی واقع شدند؛ و در شمار الگوهای منفی قرار گرفته اند (سوره تحریم/ آیه 10). نتیجه سخن: وجه توصیف خدیجه (س) به «بانوئی در تراز اسلام»، چیزی جز کارکرد های نیک وی نبوده است؛ در روایتی آمده است: هنگامی که عایشه به پیامبر(ص) گفت خدیجه (س) بیش از همسری مُسِنّ برای تو نبود، آن حضرت بسیار ناراحت شد و با ردّ این سخن فرمود: «خداوند هیچ‌گاه برایم همسری بهتر از او جایگزین نکرد، او مرا تصدیق نمود هنگامی که هیچ‌کس مرا تصدیق نکرد، یاری‌ام کرد در زمانی که هیچ‌کس مرا یاری نکرد، از اموالش در اختیارم قرار داد، زمانی که همه، اموالشان را از من دریغ کردند.» [ابن عبدالبَرّ، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۲۴]. (حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ صبح جمعه 11فروردین ۱۴۰2ش؛ نهم ماه رمضان ۱۴۴۴ق) 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

. بانوی با بصیرت ✍نجمه صالحی او خوب می‌دانست مال دنيا ماندنی نيست و سايه‌ای زودگذر است. همسفر زندگی‌اش را خودش انتخاب کرد و پیشنهاد ازدواج را به عموی همسرش گفت و این پیوند نیک را کارِخدا* می‌دانست. هنگام صحبت پیش از ازدواج، به مرد زندگی‌اش، گفت:" ای محمد من تو را به همسری خود برگزيده‌ام و مهريه را هم خود به عهده می‌گيرم*..." عده‌ای سخن او ـ که مهريه را در مال خود قرار داده بود ـ به تمسخر گرفته و با شگفتی گفتند: چگونه زنان مهريه را متعهد می‌شوند؟! سخنان یاوه‌ این جماعت، عموی همسرش، حضرت ابوطالب علیه‌السلام، را آزرد؛ خشمگين شده و برخاست ـ و اين در حالی بود که مردان قريش از خشم او می‌ترسيدند و کراهت داشتند که او غضبناک شود ـ و فرمود:" اگر مردی همانند برادر زاده‌ام باشد، او را با بيشترين مهر خواستار می‌شوند؛ اما اگر مردی همانند شماها باشد، طبيعی است که بايد برای ازدواج، مهر سنگينی بپردازد..*." خطبه عقدشان را، عمو جانِ نبی صلی الله علیه و آله، قرائت کرد و چنین شد که این بانوی شریف، در روزگاری که اسلام در حال طلوع بود، یکی از مهمترین حامیان همسرش یعنی رسول خداصلی الله علیه و آله گردید و از بذل مال فراوانش نیز دریغ نورزید. او بود که خدا و ملک مقربش بر او سلام فرستادند. در شب معراج پیامبر به جبرئیل فرمود: "حاجتی داری" و او گفت:"حاجت من این است که سلام خدا و سلام مرا به خدیجه سلام الله علیها برسانی." رسول خاتم صلی الله علیه و آله هنگامی که به زمین رسید، سلام خدا و جبرئیل را به همسرش، ابلاغ کرد، خدیجه سلام الله علیها گفت:"ان الله هو السلام، و منه السلام، و الیه السلام، و علی جبرئیل السلام"* و این جملات بیانگر اوج بصیرت و درک عمیق حضرت خدیجه سلام الله علیها نسبت به معبود و فرستاده اوست. این‌چنین بود که او، به‌عنوان نخستین بانوی مسلمان، نه تنها برای دخترش فاطمه سیده نساءالعالمین سلام الله علیها الگوی صبر و مقاومت و الگوی دفاع و حمایت از ولایت، بود بلکه برای جامعه زنان مسلمان نیز الگویی بی بدیل گردید. با رفتن خدیجه سلام الله علیها یک روز و یک هفته و یک ماه، عزا اعلام نشد! یک‌سال برای رفتنش اندوهگین بودند و نبی خاتم در سوگ فقدانش، سال رفتنش را ، عام الحزن*، سال غم و اندوه، نامید. ■■اَلسَّلامُ عَلَیْک یا أَوَّلَ الْمُؤْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْک یا مَنْ أَنْفَقَتْ مالَها فِی نُصْرَةِ سَیِّدِ الاْنْبِیاءِ، وَ نَصَرَتْهُ مَااسْتَطاعَتْ وَدافَعَتْ عَنْهُ الاْعْداءَ، اَلسَّلامُ عَلَیْک یا مَنْ سَلَّمَ عَلَیْها جَبْرَئِیلُ، وَ بلَّغَهَا السَّلامَ مِنَ اللهِ الْجَلِیلِ، فَهَنِیئاً لَک بِما أَوْلاک اللهُ مِنْ فَضْل، وَالسَّلامُ عَلَیْک وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.■■ 🥀دهم رمضان، سال‌روز رحلت حضرت خدیجه سلام الله علیها تسلیت🥀 ➖➖➖➖ *صنع الله/الحلبی، السیرة الحلبیة، ج1، ص226. *اسد الغابة، ج7، ص91؛ البداية و النهاية، ج2، ص 358، باب: تزويجه عليه الصلاة والسلام خديجة بنت خويلد. *الکافی، ج5، ص 374 – 375، باب: خطب النکاح، ح9. *بحارالأنوار، ج16، ص8، به نقل از مسند احمد بن حنبل. *مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۴۵ 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

❇️ افتتاح نمایشگاه بین المللی قرآن کریم 📖 به گزارش روابط عمومی جامعه الزهراء سلام الله علیها امروز شنبه ۱۲ فروردین مصادف با روز جمهوری اسلامی، سی امین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم با شعار "می‌خوانمت" باحضور آیت الله سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری، تعدادی از وزیران دولت سیزدهم، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مسئولان فرهنگی و جامعه قرآنی افتتاح شد. ✅ جامعه الزهراء سلام الله علیها نیز با اختصاص غرفه ای به نمایش دست آوردهای قرآنی این مرکز علمی فرهنگی پرداخت. ✳️ این نمایشگاه از امروز لغایت ۲۶فروردین ماه از ساعت ۱۷ تا ۲۴ پذیرای بازدید کنندگان خواهد بود. ✅ گفتنی است غرفه جامعه الزهراء سلام الله علیها در طبقه اول مصلای تهران در تالار مراکز حوزوی واقع است. 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602