☪️ شهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ 🌙 حلول ماه مبارک رمضان، بهار قرآن ماه عبادتهای عاشقانه، نیایش های عارفانه و بندگی خالصانه مبارک✨✨

🌹نسیم های رمضانیه 1402ش (2)🌹 🌷«افولی طالع» (قسمت اول)🌷 🌺(تبیین خاستگاه لقب «شیخ مفید»)🌺 بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. طبق نقل دانشوران رجالی، در سومین روز از ماه مبارک رمضان سال 1413ق، متکلم، فقیه، و محدث بزرگ شیعه، مرحوم محمد بن محمد بن نُعمان (مشهور به شیخ مُفید) دار دنیا را وداع گفت (نک: شبیری زنجانی، سید محمد جواد، گذری بر حیات شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ص۳۹). شیخ طوسی، ازدحام مردم از همه مذاهب برای نماز گزاردن و گریستن در مرگ او را بی‌سابقه توصیف کرده است.[طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۳۹]. در قالب این نوشته، به پاسخ از این پرسش پرداخته می شود که: «این عالم ستُرگ شیعه، از سوی چه کسی به شیخ «مفید» توصیف شده است؟ در پاسخ از این پرسش، شاهد دیدگاه های مختلف هستیم؛ از جمله: 1) برخی بر این باورند: آنگاه که شیخ مفید در مناظره با عالم معتزلی مسلک اهل سنت: علی بن عیسی رُمّانی (متوفای ۳۸۴)، و صاحب تفسیر «الجامع الکبیر» پیرامون «حدیث غدیر» و «آیه غار» چیره شده؛ ُرمّانی طی نامه ای که برای استادش «أبویاسر» (شاگرد متکلم نامی ابوالجیش بلخی)، از شیخ مفید، با وصف «مفید» یاد نمود (نک: دوانی، علی، مناظرات شیخ مفید با علمای بزرگ عامه؛ مقاله ارائه شده به کنگره جهانی هزاره شیخ مفید)؛ مارتين مكدرموت (1934-2018م)، دانشمند و محقق، متأله و متکلم معاصر کاتولیک نیز گوید: «به گفته شوشتری و خوانساری، لقب مفید از جانب رمانی به شیخ نعمان داده شده‌است» (مارتين مكدرموت، اندیشه‌های کلامی شیخ مفید، ترجمه احمد آرام، ص 13 و 14)؛ 2) اشخاص دیگری بر این باورند: در پی شکست قاضی عبد الجبّار (متوفاى ۴۱۵ق) : عالم سنی معتزلی در مناظره با شیخ مفید (ره) پیرامون حدیث «من کنت مولاه فعلیّ مولاه»؛ خطاب به وی گفت: «أنت‏ المفید حقّا» : « حقّا که تو مفید هستی»! (دوانی، علی، همان)؛ 3) ابن شهرآشوب مازندرانی سَرَوی (متوفای ۵۸۸ ه‍.ق) در کتاب معالم العلماء، ص۱۱۳گوید: حضرت ولی عصر (ع) او را به «شیخ مفید» ملقب‌ فرمود و من علت آن را در کتاب مناقب آل ابی‌طالب ذکر کرده‌ام». البته آیت الله العظمی سیدابوالقاسم (ره) در معجم رجال الحدیث، ج‌۱۸، ص۲۲۰، این دیدگاه را مورد نقد قرار داده است. 🌹نکته پایانی: از جمله مناقب و فضایل شیخ مفید (ره) این است که طبق نقل مرحوم احمد طبرسی (عالم شیعی در قرن ششم) و...، از ناحیه امام زمان (ع)، دو نامه برای شیخ مفید صادرشده است: نامه اول در اواخر ماه صفر سال 410 هجرى، سه سال قبل از وفات شيخ مفيد (رحمة الله عليه) به دست او رسيده است و نامه دوم در سال 412 هجرى يعنى يك سال قبل از وفات شيخ به دست او رسيده است (الإحتجاج على أهل اللجاج، طبرسى، احمد بن على‏، محقق / مصحح: خرسان، محمد باقر، نشر مرتضى‏، مشهد، 1403 قمری‏، چاپ: اول‏، ج ‏2، ص 497)؛ ظاهرا مستند ابن شهراشوب، فراز آغازین نامه اول است؛ زیرا در آن چنین امده است : «للاخ السديد، و الولى الرشيد، الشيخ‏ المفيد، ابى عبد اللَّه محمد بن محمد بن نعمان ادام اللَّه اعزازه» : «نامه‌ای به برادر با ایمان و دوست رشید ما، ابوعبدالله محمد بن نعمان - شیخ مفید - که خداوند عزت وی را مستدام بدارد» (طبرسی، احمد، الاحتجاج، ج1، ص495). 🌹(حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ عصر شنبه 5 فروردین ۱۴۰2ش_ سوم ماه رمضان ۱۴۴۴ق).🌹 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

❇ نام همایش: معنويت های نوظهور و معنويت اسلامی، مقایسه و نسبت سنجی ✅ مرکز برگزار کننده: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم ✳ مهلت دریافت چکیده: 1402/02/31 🟢 مهلت دریافت مقالات: 1402/04/31 📅 زمان برگزاری همایش: آبان ماه 1402 📞 شماره تماس: 02531156842 -- 09900989031 🌐 آدرس سایت: http://sp.isca.ac.ir/fa 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

نسیم های رمضانیه 1402ش (3) «افولی طالع» (قسمت دوم) (تبیین مصادیق «مفید» بودن «شیخ مفید») بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. سلام علیکم. مقدمه برای تبیین و ارائه ترسیمی گویا از «مفید» بودن «شیخ مفید»، نیاز به ذکر مصادیق از حوزه های مختلف زندگی این عالم ستُرگ شیعی است؛ در قالب این نوشته و نوشته های بعدی، به ذکر برخی از این مصادیق، بسنده می شود: الف) در حوزه «پرسش و پاسخ» طبق نقل شیخ صدوق (ره) و برخی دیگر از محدثان شیعی، امام باقر (ع) فرمود: «العِلمُ خَزائِنُ ، وَ المَفاتيحُ السُّؤالُ ، فَاسأَلوا يَرحَمكُمُ اللّه ُ ؛ فَإِنَّهُ يُؤجَرُ فِي العِلمِ أربَعَةٌ : السّائِلُ ، وَ المُتَكَلِّمُ ، وَ المُستَمِعُ ، وَ المُحِبُّ لَهُم» [شیخ صدوق، الخصال، ص 245 / ح101؛ با اندکی تفاوت: ابن فتال نیشابویر، روضة الواعظين، ص 11؛ مجلسی، بحار الأنوار، ج 1 / ص196 /ح 1] : « دانش ، گنجينه اى است كه پرسش ، كليد آن است . پس ـ خدايتان رحمت كند ـ بپرسيد ، كه در راه دانش به چهار تن پاداش داده مى شود : پرسنده ، گوينده ، شنونده و دوستدار آنان»؛ شیخ مفید، همانند دیگر عالمان شیعه، با عنایت به مضون والای این حدیث و احادیث همخوان با آن؛ به شیوه تبلیغی گرانسگ «پرسش و پاسخ» توجهی دقیق داشته است؛ و خود را موظف میدانست که به پرسشهای متنوع پرسشگران از عراق و دیار مختلف بوده باشد؛ و عالمانه و با متانتی شایسته، به آنها پاسخ دهد و شبهه زدائی نماید؛ از باب نمونه تنها از آثار پیش روی این فقیه، متکلم و محدث شیعه، یاد می نمائیم: 1) کتاب «المسائل السَرَوِیَه» نخستین بار، دانشمند معروف شیعه: محمد بن شهرآشوب (۴۸۸ق-۵۸۸ق) در کتاب معالم العلماء از این اثر با عنوان "المسائل السَّرَوِیّشه" نام برده است.[ابن‌شهرآشوب، معالم العلماء، ۱۳۸۰ق، ص۱۱۳] عبدالحمید صائب، تصحیح‌گر کتاب، نام «سرویه» را برگرفته از شهر ساری دانسته که در تبرستان/طبرستان (مازندران ایران) قرار دارد. و گوید : المسائل السرویه، در واقع، متن نامه‌ای شامل جواب‌های شیخ مفید به پرسش‌های ارسال‌شده است و مطالب آن، در یازده مسأله (فلسفی، کلامی، فقهی، و تاریخی) دسته‌بندی شده [صائب، مقدمه کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۱۱، 12، و 13] در ابتدای این کتاب، شیخ مفید (ره) نوشته : « از فردی، یک فهرست شامل چند مسأله دریافت کرده و جواب آنها را نوشته است. او نام این فرد را ذکر نکرده و فقط با صفت سیدِ شریفِ فاضل از او یاد کرده است.[مفید، کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۲۹] البته اسامی زیر نیز برای این کتاب، گفته شده است: الف) «اَجوبة المسائل السَرویة» : این نام در ابتدای یکی از نسخه‌های خطی نوشته شده است.[صائب، مقدمه کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۴ -۱۱]؛ ب) «الاسئلة السَرویة و جوابات المسائل السَرویة» : این دو نام را آقابزرگ تهرانی در الذریعه ثبت کرده است.[شیخ آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۸۳ و ج۵، ص۲۲۲] ج) «المسائل السَرویة»: این اسم در ابتدای یکی دیگر از نسخه‌های خطی آمده است.[صائب، مقدمه کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۴-۱۱]؛ د) «المسائل الفارسیة» [مفید، کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۷۴]؛ ه) «المسائل المازندرانیة: [مفید، کتاب المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۷5]. 2) «المسائل النیسابوریة» = جَواباتَ المَسائل النّیشابوریّة» در کتاب «المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۷۴شاهد درج نام این کتاب هستیم؛ برای این کتاب، نام دیگری تحت عنوان «مَسائلُ ألْعَویص» نیز ذکر شده است. «العَویص» در لغت به معنای سخن دشوار است و این اثر با نام «العویصم یا «العویص فی الاحکام» نیز شهرت دارد. این کتاب، در بردارنده مجموعه‌ای از مسائل دشوار فقهی است که شیخ مفید در جواب «ابوالحسن نیشابوری» ارائه کرده است. او در این کتاب ضمن پاسخ به مسائل مشکل فقهی، به اجماع یا اختلاف نظر علمای شیعه یا علمای اهل سنت نیز پرداخته است. 3) «المسائل الصاغانیة» شیخ طوسی، در کتاب الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۱۵۸ از این اثر ارزشمند شیخ مفید (ره) یاد نموده است؛ نماینده ایشان در «صاغان» (یکی از شهرهای استان خراسان)، نامه ای برای او می فرستد و ایرادات فقهی یکی از علمای حنفی و تهمت هایی که او بر مذهب شیعه وارد کرده را مطرح ساخته، از شیخ جواب آنها را می طلبد؛ که او نیز این کتاب را در جواب ایرادات مورد اشاره نگاشته است؛ 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

4) «المسائل العُکبَرِیَّة» این کتاب در بردارنده ۵۱ سؤال اعتقادی و کلامی است که «حاجب ابو اللیث بن سرّاج» از شیخ مفید پرسیده و شیخ مفید نیز به آنها پاسخ داده است. شیخ مفید در مقدمه کتاب انگیزه خود را از نگارش این کتاب پاسخ گویی به سؤالات حاجب ابو اللیث الاوانی بن سراج بیان کرده. [شیخ مفید، المسائل العکبریة، ناشر:کنگره شیخ مفید، قم، ۱۴۱۳ ق‌، چاپ اول‌، ص۲۵]. این کتاب دارای نام‌های دیگری نیز می‌باشد از جمله:الاسئلة الحاجبیة، الاسئلة العُکبَرِیَّة، جوابات ابو اللیث الاوانی، جوابات المسائل الحاجبیة، جوابات المسائل العُکبَرِیَّة، الحاجبیة، و المسائل الحاجبیة». این کتاب دارای موضوعات فراوانی می‌باشد که از جمله آنها است:۱- مراد از آیه تطهیر، ۲- چگونه حضرت موسی شاگرد حضرت خضر می‌شود؟، ۳- چرا حضرت علی علیه‌السّلام غنایم صفین را تقسیم کرد اما غنایم جمل را تقسیم نکرد؟، ۴- فرق میان زمان و [دهر]، ۵- مراد از صراط مستقیم، ۶- معنای عالم ذر، ۷- زندگی پس از مرگ چگونه است؟، ۸- جمع آوری قرآن چگونه بوده است؟، ۹- چرا حضرت علی در زمان خلافت فدک را پس نگرفت؟ (هت آگهی تفصیلی در این بخش این نوشته، مراجعه شود: به نرم افزار مجموعه آثار شیخ مفید، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی : نور). 🌹(حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ صبح یکشنبه 6 فروردین ۱۴۰2ش_ چهارم ماه رمضان ۱۴۴۴ق).🌹 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

✅پاسخگویی به مسائل شرعی و اعتقادی بانوان در جامعه الزهراء 🔹مرکز پاسخگویی به سوالات دینی جامعه الزهراء در ایام ماه مبارک رمضان، همه روزه از ساعت ۸:۳۰ صبح تا ۱۸:۳۰ عصر، پاسخگوی مسائل شرعی و اعتقادی بانوان است. 🔹عموم بانوان می توانند از طریق شماره تلفن ۳۱۷۶۸-۰۲۵ و یا آدرس اینترنتی www.pasokhbesoalat.ir سوالات شرعی و اعتقادی خود را مطرح کنند. 🌐 https://www.iribnews.ir/00FwFI 🆔 @QomIRIBNews 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

نسیم های رمضانیه 1402ش (4) «افولی طالع» (قسمت چهارم) (تبیین مصادیق «مفید» بودن «شیخ مفید») (2) بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. سلام علیکم. در آغاز نوشته پیشین؛ پس از طرح این پرسش که : در چه عرصه هائی شیخ مفید، مفید برای اسلام و مسلمین بوده است؟؛ و پس از بیان این نکته که در پاسخ از این پرسش و ارائه تبیین و ترسیمی گویا در این راستا، نیازمند به تورّق در زندگی این عالم ستُرگ شیعی، و واکاوی در کارکردهای اوست؛ به ذکر و بررسی اولین مصداق از «مفید» بودنش تحت عنوان : «مفید بودن در حوزه «پرسش و پاسخ»، پرداختیم؛ اکنون در پرتو این نوشته، و در قالب نکات پیش روی، به شرح دومین بُعد از «مفید» بودن این دانشمند بی بدیل شیعه می پردازیم: ب) مفید بودن در حوزه «مناظره» (= گفتمان های علمی) (قسمت اول) در جهت تبیین این بُعد از «مفید» بودن شیخ مفید، نکات فراوانی شایسته ذکر است؛ که در این نوشته، تنها به بیان چهار نکته بسنده می شود: 1) خاستگاه فن «مناظره» در منطق، پنج روش برای مبارزه فکری با طرف مقابل معرفی شده که این روشها به «صناعات خمس» شناخته شده و آنها عباترتند از: برهان، خطابه، جدل، مغالطه و شعر؛ که فنّ «مناظره»، عبارت دیگری از «جدل» محسوب می شود؛ 2) دو سویه بودن «جدل» استفاده از صنعت «جدل»، در دو قالب صورت می پذیرد: الف) در قالب «جدال» و تنازع مذموم؛ یعنی گفتمانی خارج از قوانین عقلائی و شرعی؛ هدف ازانجام آن، فقط برتری جوئی بر طرف مقابل و پوشاندن و ردّ حق با باطل و جاه طلبى است، و نه روشن شدن حق و حقیقت؛ در آیات فراوانی از قرآن كريم، شدیدا و صریحا از این نوع از «جدل»، مذمت شده است (غافر : آيات 5، ۵۶، ۶۹؛ كهف : آيه ۵۶ – ۵۷؛ حج : آيات: ۳، و 8-9؛ شورا : آيه ۱۶؛ حج : آيه ۸ – ۹؛ و...)؛ در متون روائی نیز شاهد نقل روایاتی متنوع در مذمتاز این نوع از «جدل» هستیم (از جمله: ضدوق، كمال الدين : ص ۲۵۶ ح ۱؛ مجلسی، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۱۳۸ ح ۴۹؛ ج ۳۶ ص ۲۲۷ ح ۳؛ ج ۷۰ ص ۴۰۴؛ ج ۷۵ ص ۸۱ ح ۷۱ و ص ۲۸۸ ح ۲؛ و...)؛ ب) در قالب «جدال أحسن»؛ یعنی گفتمانی با استناد و اعتماد به براهین منطقی و شرعی؛ و به نیت روشن شدن «حقّ» و «حقیقت» و نه برتری جوئی کاذب؛ این نوع از «جدل»، مورد امضای شرایع آسمانی و ادیان ابراهیمی بویژه دین اسلام است؛ خدای متعال، به نبی رحمت فرمان میدهد که با بهره گیری از این نوع از «جدل»، با مخالفان گفتگو کند و به تبلیغ از آئین توحیدی به پردازد : «ٱدۡعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلۡحِكۡمَةِ وَٱلۡمَوۡعِظَةِ ٱلۡحَسَنَةِۖ وَجَٰدِلۡهُم بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ 125 «با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما! و با آنها به روشی که نیکوتر است، استدلال و مناظره کن! پروردگارت، از هر کسی بهتر می‌داند چه کسی از راه او گمراه شده است و او به هدایت یافتگان داناتر است.» [نحل/ آیه 125]؛ 3) همگانی نبودن حضور در عرصه «مجادله» از بررسی آیات و روایات چنین برمیآید که شرکت کنندگان در عرصه «جدال أحسن»، باید از توانمدیهای مناسب برای عرصه مجادله برخوردار باشند؛ یعنی حضور در این عرصه (به عنوان یکی از دو طرف مجادله و نه مستمع)، امری همگانی نیست؛ از میان ده ها روایت مربوطه، به ذکر یک روایت بسنده می شود؛ امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به طيّار (= «حمزه بن محمد طیار») كه پرسيد آيا مناظره كردن با مردم ناخوشايند است؟ ـ فرمود : «أمّا كَلامُ مِثلِكَ فلا يُكرَهُ ، مَن إذا طارَ يُحسِنُ أن يَقَعَ ، و إن وَقَعَ يُحسِنُ أن يَطيرَ، فمَن كانَ هكذا لا نَكرَهُهُ؛ صحبت هاى امثال تو ناخوشايند نيست. كسى كه هرگاه به پرواز درآيد به خوبى فرود آيد و هرگاه بنشيند به خوبى به پرواز درآيد. كسى كه چنين قدرتى داشته باشد ما مناظره كردن هاى او را ناخوش نداريم» (مجلسی، بحأر الأنوار، ج۲ / ص۱۳۶ / ح۳۹)؛ 4) توانمدی چشمگیر شیخ مفید در عرصه «جدال أحسن» (مناظره) برخورداری شیخ مفید از توانمندی مناسب و لازم برای عرصه «جدال أحسن»، از جمله ویژگیهائی است که شخصیت علمی اورا از بسیاری از عالمان فرهیخته شیعی، جدا می کند؛ وجود این ویژگی نه تنها مورد اعتراف علمای شیعه بوده و می باشد؛ بلکه حتی تعدادی از عالمان اهل سنت هم به وجود این ویژگی کم نظیر در این عالم بزرگ شیعی اعتراف نموده اند؛ از باب نمونه: از خطیب بغدادی ( ۱۰۰۲- ۱۰۷۱م) محدث، فقیه و مورخ مسلمان در سدهٔ پنجم هجری و از اعضای دارالحکمه؛ که هم‌عصر شیخ مفید بوده است نقل شده که در حق وی گفته است: «او اگر می‌خواست می‌توانست ثابت کند که ستون چوبی از طلاست»! (نک : دوانی، علی، مناظرات شیخ مفید با علمای بزرگ عامه؛ مقاله ارائه‌شده به کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، شماره 29، ص13)

شیخ طوسی نیز در کتاب الفهرست، شیخ مفید را فردی تیزفهم و حاضرجواب و پیشتاز در دانش‌های کلام و فقه معرفی کرده است.[طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۳۸]. (حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ شام روز دوشنبه 7 فروردین ۱۴۰2ش_ پنجم ماه رمضان ۱۴۴۴ق).🌹 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

#اطلاعیه 📖 سی اُمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم ⚜با شعار "می‌خوانمت" 🗓 زمان: 12 الی 26 فروردین 1402 ⏰ ساعت: 17 الی 1 بامداد (به استثنای شبهای قدر تا ساعت 22) 🏛 مکان: مصلی بزرگ امام خمینی ره اطلاع از بخش های مختلف نمایشگاه👇🏻 🌐https://qia.farhang.gov.ir/fa/news/681814

نسیم های رمضانیه 1402ش (5) «افولی طالع» (قسمت چهارم) (تبیین مصادیق «مفید» بودن «شیخ مفید») (3) ب) مفید بودن شیخ مفید (ر] در حوزه «مناظره» (= گفتمان های علمی) (قسمت دوم) بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. سلام علیکم. در نوشته پیشین؛ در پاسخ به این پرسش که : در چه عرصه هائی شیخ مفید، مفید برای اسلام و مسلمین بوده است؟؛ تحت عنوان : «مفید بودن شیخ مفید در حوزه «مناظره»، به ذکر و بررسی دومین مصداق از مجموعه مصادیق «مفید» بودن این عالم فرهیخته شیعه، پرداختیم؛ و نکات چهرگانه ای را بازگو نمودیم؛ اکنون در پرتو این نوشته، به ذکر نکات پیش روی در این راستا، می پردازیم: 5) تلاش شیخ مفید در مشروعیت بخشی به تلاش مناظراتی و گسترش گفتمان های علمی مناظره و احتجاج از ديرباز در مجامع فرهنگى مسلمانان رواج فراوان داشته است؛ بلكه بايد گفت: مناظره از همان روزگاران صدر اسلام كه يهود و نصارا به حضور پيامبر اسلام (ص) مى رسيدند آغاز گشت و رواج يافت....؛.در اواخر قرن چهارم همزمان با عصر شیخ مفید (ره) دانش «مناظره» رواج فراوان داشته است. او نیز به این مسأله اهمیت بسیار مى داده است و بخش عمده اى از زندگانى خویش را صرف ترویج این دانش و عمل به آن کرد. وى دیدگاه کسانى که مناظره را ناروا مى دانستند نقد کرد و ضرورت و لزوم آن را اثبات کرد و در برخى از کتابهایش از جمله: تصحیح الاعتقاد والفصول المختاره احتجاج و مناظره را سیره پیامبران و ائمه معصومین (ع) دانسته و روایاتى را نیز در تایید مناظره از ائمه (ع) نقل مى کند و ستایش و عنایت ائمه (ع) از مناظره کنندگان شیعى را دلیل بر اهمیت آنان به این دانش مى دانست. (شیخ مفید، الفصول المختاره 284/ و 287؛ همو، تصحیح الاعتقاد 201/ ـ 203). این علم در گذشته استادان و مربیانى داشته و کتابهایى نیز در این باره نوشته شده است از جمله شهید ثانى. باب سوّم از کتاب پر ارج «مُنیة المرید فى آداب المفید و المستفید» خود را به این بحث اختصاص داده است. متأسفانه چندى است که این علم به دست فراموشى سپرده شده است با این که امروزه بیش از پیش به این دانش احساس نیاز مى شود. امید است که حوزه هاى علمیه با الگو قرار دادن شیخ مفید (ره) و آگاهى از دانش مناظره در مقابل دشمنان اسلام و شگردهاى گوناگون آنان ایستادگى کنند. 6) حضور مستمرّ شیخ مفید (ره) در عرصه گفتمان های علمی در دوره شیخ مفید گفتگوهای علمی بین علماء بزرگ مذاهب مختلف اسلامی در بغداد برگزار می‌شد. بسیاری از این مناظرات در حضور خلفای عباسی صورت می‌گرفت. شیخ مفید در این جلسات حاضر می‌شد و به نقدها نسبت به مذهب شیعه پاسخ می‌داد.[ گرجی، ابوالقاسم، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۶]؛ نکته شایان توجه اینکه : عالم معروف اهل سنت: ابوالفرج عبدالرحمن بن علی بن محمد بن جوزی (متوفی 597) در کتاب «المنتظم في تاريخ الأمم و الملوك» (نگارش یافته در حوزه تاریخ عمومی، از ابتدای خلقت تا سال 574ق)، آورده است : «در خانه شیخ مفید نیز، مجلس بحثی برپا می‌شد که علماء مذاهب گوناگون اسلامی ازجمله معتزله و زیدیه و اسماعیلیه در آن شرکت می‌کردند.[ابن جوزی، المنتظم، ج۸، ص۱۱؛ به نقل شبیری، گذری بر حیات شیخ مفید، ص۲۳-۲۴.]؛ 7) شیوه اعتدالی شیخ مفید (ره) در عرصه «مناظرات» از جمله امتیازات بارز شیخ مفید (ره) اینست که وی در گفتمان های علمی؛ چه در حوزه عقاید و چه فقه و غیره، پای بند به روش اعتدالی (؛ یعنی بهره گیری از «نقل» و «عقل») بوده است؛ آیت الله سبحانی و دکتر ابوالقاسم گرجی، در مورد اعمال این روش معتبر و مقبول توسط این عالم بزرگ شیعی در گفتمان های فقهی، آورده اند : «پیش از شیخ مفید دو روش فقهی رواج داشت: روش نخست به صورت افراطی بر روایات مبتنی بود و در آن درخصوص سند و متن روایات دقت کافی صورت نمی‌گرفت روش دوم به روایات توجه لازم را نداشت و بیش از حد بر قواعد عقلی تأکید می‌کرد؛ هرچند مانند قیاس با نصوص دینی در تعارض باشند. شیخ مفید راه میانه را برگزید و روش فقهی جدیدی بنا کرد که در آن ابتدا به کمک عقل، اصول و قواعدی برای استنباط احکام تدوین می‌شد. سپس به وسیله این اصول، استنباط احکام از متون دینی انجام می‌گرفت [سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ص ۲۴۵-۲۴۶؛ گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۵]؛ 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

8) وسعت و تنوع قلمرو مناظرات شیخ مفید (ره) اگرچه غالب مناظرات شیخ مفید (ره)، ناظر به حوزه «اعتقادات» (بویژه حوزه امامت امام علی علیه السلام) بوده است؛ ولی محتوای آثار برجای مانده از مجموعه مناظرات این بزرگوار، حکایت از این دارد، که این تلاش و خدمت بنیادین این عالم ستُرگ شیعی، محدود به حوزه خاص عقاید نبوده است؛ 9)؛ انجام مناظرات شیخ مفید (ره) با عالمان سرشناس اهل سنت و دارای تخصص در حوزه های مختلف (:علیّ ین عیسر رُمّانی، فاضل کتبی، قاضی عبدالجبار معتزلی، قاضی ابابکر باقلّانی، و...)، شاهد صدقی بر درستی این مدعا می باشد؛ 9) جامع ترین نگاشته در مورد مناظرات شیخ مفید (ره) شاگرد برجسته شیخ مفید (ره)؛ یعنی مرحوم سید مرتضی (ره)، با نگارش کتاب «الفصول المختارة من العيون و المحاسن»، اقدام به گردآوری مجموعه مناظرات استادش خویش نموده است؛ خوشبختانه این کتاب ارزشمند و گره گشا در حوزه های مختلف، توسط آقای جمال محقق خوانساری به فارسی ترجمه شده، و تحت عنوان «مناظرات شیخ مفید با علمای اهل تسنن»، وارد عرصه بازار گردید؛ این کتاب شامل 120 مناظره شیخ مفید است؛ مترجم در آغاز کتاب، به ذکر نکاتی سودمند پرداخته است؛ از جمله: الف) : مناظراتي که در اين کتاب نقل شده، همه از شيخ مفيد نيست بلکه مؤلف گاهي مناظرات ديگران را نیز نقل مي کند مانند مناظره حضرت علي عليه السلام با مردي از بني اسد و مناظره امام کاظم عليه السلام با هارون و مناظره امام رضا عليه السلام با مأمون و مناظره سيدحميري با اسوار قاضي منصور و مناظره هشام بن حکم با ضرار بن عمرو و مناظره ابوالحسن علي بن ميثم با ابوالهذيل علاف و مانند آنها؛ ب) : در يک مورد مناظره مفصلي ميان دو نفر نقل شده که از يکي «حجازي» و از ديگري «عراقي» نام مي برد که به نظر مي رسد يک مناظره فرضي است و هدف آن بيان مطالب شاذ دو طرف است و ظاهرا منظور از حجازي مالکيها و منظور از عراقي حنفيها هستند. نکته پایانی سخنان باقیمانده پیرامون عنوان «تبیین مصادیق مفید بودن شیخ مفید» بسیار است؛ با عرض پوزش از طالبان ادامه این تحقیق، ادامه این بحث را به زمان دیگری موکول می نمایم؛ و اکنون به ذکر عنوان سه مصداق بسنده می نمایم: 1) مفید بودن شیخ مفید در حوزه پرورش شاگرادن فرهیخته؛ فرزانگانی همانند: سید مرتضی (م۴۳۶ق)، سید رضی (م۴۰۶ق)، شیخ طوسی (م۴۶۰ق)، نجاشی (م۴۵۰ق)، سلَّار دیلمی (۴۶۳ق)، ابوالفتح کراجکی (م۴۴۹ق)، و ابویعلی محمّد بن حسن جعفری (م۴۶۳ق). (گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۳تا۱۴۴)؛ 2) مفید بودن شیخ مفید (ره) در عرصه تألیف کُتُب متنوّع؛ نجاشی شاگرد شیخ مفید (ره)، از نگارش ۱۷۵ کتاب و رساله خبر داده است. [نجاشی، رجال النجاشی، ۱۴۰۷ق، صص ۳۹۹-۴۰۲]؛ ابن حجر عسقلانی (عالم مشهور اهل سنت) در این راستا چنین آورده است :«دانشمند بزرگ رافضه (شیعه) ابوعبدالله بن معلم (شیخ مفید)، صاحب تصانیف بدیع است که دویست کتاب می‌باشد...» عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج‌۵، ص‌۳۶۸)؛ 3) مفید بودن شیخ مفید (ره) در حوزه اعتقادات و دفاع از درستی و حقانیت مذهب تشیع؛ ابن ندیم : «او در علم کلام (عقاید و مذاهب) به روش مذهب شیعه بر همه کس پیشی دارد. دانشمندی باهوش و با فراست است، از کتاب‌های او دریافتم که دانشمندی عالی‌قدر است... » (ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۹۳). 🌹 (حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ شام روز چهارشنبه 9 فروردین ۱۴۰2ش؛ هفتم ماه رمضان ۱۴۴۴ق) 🌹 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

❇ نام همایش: اولین کنفرانس بین المللی حقوق، علوم سیاسی، سیاست اسلامی و فقه اسلامی ✳ مرکز برگزار کننده: موسسه آموزش عالی ادیب مازندران 🟢 مهلت ارسال مقالات:26/1/1402 📅 اعلام نتایج داوری: 30/1/1402 📝 تاریخ برگزاری: 31/6/1402 ☎ شماره تماس: 09215848636 🌐 آدرس سایت: https://lppj.ir/fa 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

🎙 بشنوید | خدیجه سلام‌الله‌علیها، الگوی انفاق و ایثار 🔹رهبر معظم انقلاب: قبل از آنکه مدینه‌اى در اختیارِ پیغمبر قرار بگیرد و زندگى‌اى، راحتى، حکومتى، تسلّطى، قدرتى در اختیار آن بزرگوار باشد؛ در حال نهایت شدّت، ایشان انفاق کردند؛ هم مالشان را، هم جانشان را، هم راحتشان را. خب اینها واقعاً فضایل مهمّى است؛ اینها مغفولٌ‌عنه مانده؛ حضرت، مظلومه است؛ این بزرگوار واقعاً مظلومه است.🏴🏴🏴 🏴 ۱۳۹۵/۰۲/۲۰

نسیم های رمضانیه 1402ش (6) تبیین و واکاوی چرائی «خدیجه کبری (س)، با نوئی در تراز اسلام»!!! بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. سلام علیکم. ابوعبدالله محمد بن سعد بن مَنِیع (۱۶۸–۲۳۰ق)، معروف به «ابن سعد»، و برخی دیگر از مورخان، زمان رحلت خدیجه (س) را، دهم رمضان سال دهم بعثت ذکر کرده‌اند.[ابن سعد، الطبقات‏ الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۴.]؛ بدین جهت، فرارسیدن شب وفات این بزرگ بانوی عالم اسلام را به همه مُحبّان آن حضرت تسلیت می گویم؛ 1) منزلت والای خدیجه کبری (س) در روایتی از پیامبر(ص) نام حضرت خدیجه (س) در کنار پیامبر و امامان از مقربانی دانسته شده که از برترین نوشیدنی بهشت (تسنیم) به صورت خالص بهره مند هستند. [علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۸، ص۱۵۰]. همچنین رسول اکرم (ص)، حضرت خدیجه (س) را از زنان کامل در جهان [ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۷ق، ج‏۲، ص۱۲۹] و نیز از بهترین زنان معرفی کرده است.[مقریزی، إمتاع‏ الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج‏۱۵، ص۶۰]؛ مورخ خوش آوازه ای همانند: ابن أثیر، اجماع مسلمانان را بر این دانسته‌ که حضرت خدیجه (س) اولین ایمان آورنده به پیامبر اسلام بوده است.[ابن‌اثیر، الكامل، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۵۷.] در روز عاشورا، امام حسین (ع) در فرازی از یکی از سخنانش، در خطاب به دشمنان، فرمود : «أنشُدُكُمُ اللّهَ، هَل تَعلَمونَ أنَّ جَدَّتي خَديجَةُ بِنتُ خُوَيلِدٍ أوَّلُ نِساءِ هذِهِ الاُمَّةِ إسلاما ؟ قالوا : اللّهُمَّ نَعَم» (علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۳۱۸)؛ سالار شهیدان در این گفتارش، حضرت خدیجه (س) را به عنوان مادر بزرگ (جدّه) خویش و نخستین خانمی که اسلام آورده است معرفی کرده است و آنها را بر این مسأله سوگند داده و از آنان اقرار گرفته و آنان نیز اقرار کرده‌اند. محدث، حافظ، مؤرخ وفقيه أندلسي الأصل؛ معروف به «ابن سید» (671- 734ق) : أبو الفتح محمد بن محمد بن محمد اليعمري الإشبيلي، در توصیف از خدیجه کبری (س) آورده است: «‌او زنی شریف و با‌ درایت بود که خداوند خیر و کرامت برای او در نظر گرفته بود... ، دارای شرافتی عظیم و...بود». ابن سیدالناس، عيون الاثر في فنون المغازى و الشمائل و السير، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۶۳.] 2) طرح پرسشی مهمّ عموم مسلمین نیز، با لحاظ مفاد روایات وارده در باب عظمت حضرت خدیجه (س)، و پیشتازی وی در ایمان به اسلام، و صبوری و پایداریش در دفاع از اسلام؛ اورا به عنوان «با نوئی در تراز اسلام» یاد می کنند؛ جای این پرسش باقی است که وجه این توصیف چیست؟؛ در پاسخ از این پرسش احتمالاتی متصور است؛ از جمله: الف) چون از طایفه «قریش» بلکه «اِمرأةالقریش» (یعنی شاهزاده خانم قریش) بوده است؛ ب) چون همسر نبیّ اکرم (ص) بوده است. 3) بررسی پاسخ های احتمالی الف) بررسی احتمال اول کسیکه کمترین آشنائی با اموزه های قرآن و رسول اکرم (ص) داشته باشد، به وضوح مییابد که «قریشی» بودن، موجب نشد تا خدیجه کبری (س) توصیف به «بانوئی در تراز اسلامم گردد؛ زیرا : اولا: خداوند در آیۀ 13سورۀ حجرات، به صراحت اعلان نومد: «إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَ اللَّهِ أَتقاکُم؛ گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست»؛ ثانیا: در متون تفسیری و حدیثی فریقین نیز آمده: پیامبر(ص) در حدیثی، تنها ملاک برتری یک مسلمان بر دیگری را «تقوا» اعلام نموده، و چنین فرمود: «أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ رَبَّكُمْ وَاحِدٌ وَ إِنَّ أَبَاكُمْ وَاحِدٌ لاَ فَضْلَ لِعَرَبِيٍّ عَلَى عَجَمِيٍّ وَ لاَ لِعَجَمِيٍّ عَلَى عَرَبِيٍّ وَ لاَ لِأَحْمَرَ عَلَى أَسْوَدَ وَ لاَ لِأَسْوَدَ عَلَى أَحْمَرَ إِلاَّ بِالتَّقْوَى قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى: إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اَللّٰهِ أَتْقٰاكُمْ» : «اى مردم بدانيد! خداى شما يكى است و پدرتان يكى، نه عرب بر عجم برترى دارد و نه عجم بر عرب، نه سياهپوست بر گندمگون(2) و نه گندمگون بر سياهپوست؛ مگر به تقوا؛ در فراز پایانی روایت آمده : رسول اکرم (ص) خطاب به حاضرین فرمود : «أَلَا هَلْ بَلَّغْتُ؟ قَالُوا نَعَمْ! قَالَ لِيَبْلُغَ الشّاهِدُ الْغَائِبَ؛ آيا من دستور الهى را ابلاغ كردم؟ همه گفتند: آرى! فرمود: اين سخن را حاضران به غايبان برسانند». (قرطبى، محمد بن احمد، الجامع لأحكام القرآن، ج ‏16، ص 342؛ کراجکی، ابوالفتح محمد بن عثمان، معدن الجواهر و ریاضة الخواطر، ج۱، ص۲۱)؛ ثالثا: بر اساس آیات سوره شریفه «تبّت»، أبولهب و همسرش (عمو و زن عموی پیامبر - ص-) با آنکه از قریش بوده اند؛ مورد لعن و نفرین الهی قرار گرفته اند. 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

ب) بررسی احتمال دوم اگرچه همسر رسول اکرم (ص) بودن، افتخار است؛ ولی قطعا صِرف این جهت نمی تواند نقشی در توصیف خدیجه کبری (س) به «بانوئی در تراز اسلام» داشته باشد؛ زیرا در قرآن شاهدیم که همسران دو پیامبر الهی (نوح و لوط)، به جهت کارکرد بدشان، مطرود درگاه الهی واقع شدند؛ و در شمار الگوهای منفی قرار گرفته اند (سوره تحریم/ آیه 10). نتیجه سخن: وجه توصیف خدیجه (س) به «بانوئی در تراز اسلام»، چیزی جز کارکرد های نیک وی نبوده است؛ در روایتی آمده است: هنگامی که عایشه به پیامبر(ص) گفت خدیجه (س) بیش از همسری مُسِنّ برای تو نبود، آن حضرت بسیار ناراحت شد و با ردّ این سخن فرمود: «خداوند هیچ‌گاه برایم همسری بهتر از او جایگزین نکرد، او مرا تصدیق نمود هنگامی که هیچ‌کس مرا تصدیق نکرد، یاری‌ام کرد در زمانی که هیچ‌کس مرا یاری نکرد، از اموالش در اختیارم قرار داد، زمانی که همه، اموالشان را از من دریغ کردند.» [ابن عبدالبَرّ، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۲۴]. (حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ صبح جمعه 11فروردین ۱۴۰2ش؛ نهم ماه رمضان ۱۴۴۴ق) 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

. بانوی با بصیرت ✍نجمه صالحی او خوب می‌دانست مال دنيا ماندنی نيست و سايه‌ای زودگذر است. همسفر زندگی‌اش را خودش انتخاب کرد و پیشنهاد ازدواج را به عموی همسرش گفت و این پیوند نیک را کارِخدا* می‌دانست. هنگام صحبت پیش از ازدواج، به مرد زندگی‌اش، گفت:" ای محمد من تو را به همسری خود برگزيده‌ام و مهريه را هم خود به عهده می‌گيرم*..." عده‌ای سخن او ـ که مهريه را در مال خود قرار داده بود ـ به تمسخر گرفته و با شگفتی گفتند: چگونه زنان مهريه را متعهد می‌شوند؟! سخنان یاوه‌ این جماعت، عموی همسرش، حضرت ابوطالب علیه‌السلام، را آزرد؛ خشمگين شده و برخاست ـ و اين در حالی بود که مردان قريش از خشم او می‌ترسيدند و کراهت داشتند که او غضبناک شود ـ و فرمود:" اگر مردی همانند برادر زاده‌ام باشد، او را با بيشترين مهر خواستار می‌شوند؛ اما اگر مردی همانند شماها باشد، طبيعی است که بايد برای ازدواج، مهر سنگينی بپردازد..*." خطبه عقدشان را، عمو جانِ نبی صلی الله علیه و آله، قرائت کرد و چنین شد که این بانوی شریف، در روزگاری که اسلام در حال طلوع بود، یکی از مهمترین حامیان همسرش یعنی رسول خداصلی الله علیه و آله گردید و از بذل مال فراوانش نیز دریغ نورزید. او بود که خدا و ملک مقربش بر او سلام فرستادند. در شب معراج پیامبر به جبرئیل فرمود: "حاجتی داری" و او گفت:"حاجت من این است که سلام خدا و سلام مرا به خدیجه سلام الله علیها برسانی." رسول خاتم صلی الله علیه و آله هنگامی که به زمین رسید، سلام خدا و جبرئیل را به همسرش، ابلاغ کرد، خدیجه سلام الله علیها گفت:"ان الله هو السلام، و منه السلام، و الیه السلام، و علی جبرئیل السلام"* و این جملات بیانگر اوج بصیرت و درک عمیق حضرت خدیجه سلام الله علیها نسبت به معبود و فرستاده اوست. این‌چنین بود که او، به‌عنوان نخستین بانوی مسلمان، نه تنها برای دخترش فاطمه سیده نساءالعالمین سلام الله علیها الگوی صبر و مقاومت و الگوی دفاع و حمایت از ولایت، بود بلکه برای جامعه زنان مسلمان نیز الگویی بی بدیل گردید. با رفتن خدیجه سلام الله علیها یک روز و یک هفته و یک ماه، عزا اعلام نشد! یک‌سال برای رفتنش اندوهگین بودند و نبی خاتم در سوگ فقدانش، سال رفتنش را ، عام الحزن*، سال غم و اندوه، نامید. ■■اَلسَّلامُ عَلَیْک یا أَوَّلَ الْمُؤْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْک یا مَنْ أَنْفَقَتْ مالَها فِی نُصْرَةِ سَیِّدِ الاْنْبِیاءِ، وَ نَصَرَتْهُ مَااسْتَطاعَتْ وَدافَعَتْ عَنْهُ الاْعْداءَ، اَلسَّلامُ عَلَیْک یا مَنْ سَلَّمَ عَلَیْها جَبْرَئِیلُ، وَ بلَّغَهَا السَّلامَ مِنَ اللهِ الْجَلِیلِ، فَهَنِیئاً لَک بِما أَوْلاک اللهُ مِنْ فَضْل، وَالسَّلامُ عَلَیْک وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.■■ 🥀دهم رمضان، سال‌روز رحلت حضرت خدیجه سلام الله علیها تسلیت🥀 ➖➖➖➖ *صنع الله/الحلبی، السیرة الحلبیة، ج1، ص226. *اسد الغابة، ج7، ص91؛ البداية و النهاية، ج2، ص 358، باب: تزويجه عليه الصلاة والسلام خديجة بنت خويلد. *الکافی، ج5، ص 374 – 375، باب: خطب النکاح، ح9. *بحارالأنوار، ج16، ص8، به نقل از مسند احمد بن حنبل. *مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۴۵ 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

❇️ افتتاح نمایشگاه بین المللی قرآن کریم 📖 به گزارش روابط عمومی جامعه الزهراء سلام الله علیها امروز شنبه ۱۲ فروردین مصادف با روز جمهوری اسلامی، سی امین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم با شعار "می‌خوانمت" باحضور آیت الله سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری، تعدادی از وزیران دولت سیزدهم، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مسئولان فرهنگی و جامعه قرآنی افتتاح شد. ✅ جامعه الزهراء سلام الله علیها نیز با اختصاص غرفه ای به نمایش دست آوردهای قرآنی این مرکز علمی فرهنگی پرداخت. ✳️ این نمایشگاه از امروز لغایت ۲۶فروردین ماه از ساعت ۱۷ تا ۲۴ پذیرای بازدید کنندگان خواهد بود. ✅ گفتنی است غرفه جامعه الزهراء سلام الله علیها در طبقه اول مصلای تهران در تالار مراکز حوزوی واقع است. 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

نسیم های رمضانیه 1402ش (7) تسلیت و شادباشی همراه با شش تذکّر!!! بنام پروردگار بصیر و دوستدار اهل بصیرت. سلام علیکم. آرزومندم نام همگان در لیست «رمضانیون» قرار گرفته گیرد و از برکات این ماه شریف و عزیز، بهره مند شویم. ان شاء الله. 1) وجه «تسلیت» تسلیت؛ به جهت همزمانی امروز (دهم ماه مبارک رمضان) با فرارسیدن سالروز وفات بزرگ بانوی عالم اسلام (ص)؛ یعنی حضرت خدیجه کبری (س)، اولین خانمیکه به پیامبری نبیّ اکرم (ص) ایمان آورد؛ و در پی آن، همه ناملامایات بروز یافته را تحمّل نمود؛ بانوئی که بیست و چهار سال از عمر شریفش را در کنار پیامبر(ص) سپری کرده ؛ و آن حضرت در وفاتش بسیار گریست و با دست مبارک خویش او را داخل قبر گذاشت و برایش دعا کرد.[نک: جمعی از نویسندگان، همسر آفتاب، قم، طاها، 1385، چ1، ص 25]؛ 2) وجه «شادباش» شاد باش؛ به جهت فرار رسیدن یوم الله 12 فروردین؛ روزیکه امام خمینی (ره)، در جهت تعظیم این روز بزرگ، طی پیامی خطاب به ملت شریف ایران اسلامی چنین نگاشت: «من در این روز مبارک، روز‏‎ ‎‏امامت امت و روز فتح و ظفر ملت، جمهوری اسلامی ایران را اعلام می کنم. به دنیا اعلام‏‎ ‎‏می کنم که در تاریخ ایران چنین رفراندمی سابقه ندارد، که سرتاسر مملکت با شوق و‏‎ ‎‏شعف و عشق و علاقه به صندوقها هجوم آورده و رأی مثبت خود را در آن ریخته و‏‎ ‎‏رژیم طاغوتی را برای همیشه در زباله دان تاریخ دفن کنند»؛ روزیکه مقام معظم رهبری نیز در وصف آن فرمود : «روز جمهوری اسلامی (12 فروردین) جزء مهمترین و پر برکت ترین و تعیین کننده ترین روزهای تاریخ ماست»؛ 3) بازگوئی «شش تذکر» الف) از گرامیداشت روز بزرگ 12 فروردین، و تمجید از شکل گیری نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در این روز، دریغ نورزیم؛ زیرا هر گونه کوتاهی در این راستا، نمادی از کفران نعمت بزرگ الهی است؛ خدای متعال در مورد کیفر سخت کفران نعمت فرموده است : «لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ؛ اگر شکرگزاری کنید (نعمت خود را) بر شما خواهم افزود و اگر ناسپاسی کنید، مجازاتم شدید است» [ابراهیم/ آیه ۷.]؛ ب) از شناسائی و توجه به ضعف های موجود در عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجرائی، قانون گذاری، فرهنگی، و... و بازگوئی آنها در شکل قانونی و مطلوب نیز، دریغ نورزیم؛ در روز اول فردین سال جاری دیده و شنیده ایم که رهبر فرزانه؛ ضمن اشاره کلی به آورده های متنوع نظام مقدس جمهوری اسلامی، از اعتراف و بازگوئی ضعف های کلان دریغ نورزید؛ و بطور رسمی در اجتماع عظیم زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی، تحول به معنای «تقویت نقاط قوت و رفع نقاط ضعف و معیوب» را نیاز اساسی کشور خواندند و با اشاره به اهداف و خواسته‌های کاملاً ضد تحولی دشمنان فرمودند: «باید با اراده قاطع، تکیه بر اعتماد به نفس ملی، امیدواری و هوشیاری، کار سنگین و دشوار تحول را آغاز و نقاط ضعف عمدتاً اقتصادی را به نقاط برجسته و درخشان تبدیل کنیم»؛ ج) اگرچه، بروز بسیاری از مشکلات اقتصادی، فرهنگی و... در کشور، معلول عناد ورزی استکبار جهانی به سرکردگی آمریکای جهانخوار، و سران غارتگر کشورهای اروپائی و صهیونیستها و نیز مزدوری معاندان داخلی و وابستگان به آنان می باشد؛ ولی باورمان شود که بخشی از مشکلات گذشته و حال، ریشه در ضعف مدیریتی، وابستگی های سیاسی، دلباختگی به حُطام دنیا، و کارکرد نادرست برخی از مسئولان گذشته و حال دارد؛ باید به شکلی مطلوب و با محوریت قانون، در جهت رفع آنها کوشش نمود؛ د) ضمن رنج بردن از وجود مشکلات و باور به ضرورت تلاش در جهت بازگوئی و رفع آنها؛ مواظب باشیم که در این عرصه، در زمین نامرئی دشمن بازی نکیم؛ واقعیات گذشته و حال نشان میدهد که معاندان خارجی و داخلی نظام عزت آفرین جمهوری اسلامی، پازل هائی چند بعدی و چند قطعه ای را در این راستا تدارک دیده اند؛ منتهی برخی پیدا (تحریم اقتصادی، به راه انداختن آشوب های خیابانی، تشویق به ولنگاری و بد اخلاقی های فرهنگی و...) و بعضی نا پیدا (ایجاد اختلاف و تفرقه، تدارک نقشه هائی کارآمد برای رواج یأس و نا امیدی و...)؛ پس به بهانه بازگوئی ضعف ها و مقابله با آنها، نباید با ساز دشمنان، هم نوا شد؛

ه) از توجه به امر مقدّس «جهاد تبیین» و استفاده از این ابزار کارآمد در شکل مشروع و معقولش (که بارها مقام معظم رهبری به ضرورت تحقق آن توجه داده است)، دریغ نورزیم؛ دشمنان خارجی و وابستگان داخلیشان، با استفاده از ابزار های مختلف (بویژه عرصه رها شده مجازی) به تحریف حقایق می پردازند؛ در فتنه اخیر دیدیم که بارها کوشیدند جای شهید را با قاتل و محارب، تعویض کنند؛ دیدیم اشخاص و احزابیکه بی هیچ تردیدی، خود در بروز بسیاری از مشکلات گذشته و حال نقشی کلیدی داشته اند؛ با زدن ماسک و نقاب بر چهره، سعی نموده و می کنند خود را بی گناه و خیر خواه و مدافع آرمان های امام راحل و اقشار مستضعف و... جلوه دهند؛ در حالیکه اگر ذره ای این نقاب ها و ماسک ها کنار رود، به خوبی خواهیم یافت که اینان، عامل بروز بسیاری از چالشها و ضعف های اقتصادی و فرهنگی و دیگر مشکلات بوده اند؛ یکی از بهترین راه ها برای کنار زدن این ماسک ها و نقاب های مزوّرانه، توجّه جدّی به «جهاد تبیین» می باشد. و) نکته پایانی: در این روز بزرگ، و با واسطه قرار دادن روح والای حضرت خدیجه کبری (س) و مجموعه اهل البیت (ع)، همچون همیشه، همراه با امّت دل داده به امام و رهبری، به محضر ربوبی عرضه میدارم: «خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی، از نهضت خمینی محافظت بفرما؛ خامنه ای رهبر به لطف خود نگهدار»، آمین یا ربّ العالمین. (حوزه علمیه قم: سید حسین شفیعی دارابی؛ صبح جمعه 11فروردین ۱۴۰2ش؛ نهم ماه رمضان ۱۴۴۴ق) 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

❇ نام همایش: نهمین همایش ملی مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علوم تربیتی، روان شناسی و مشاوره ایران ✳ مرکز برگزار کننده: مرکز مطالعات و تحقیقات علوم و فنون بنیادین در جامعه ، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی – درمانی قزوین، مرکز بین المللی همایش ها و سمینارهای توسعه پایدار علوم جهان اسلام 📅 مهلت ارسال مقاله: 31/3/1402 📝تاریخ برگزاری همایش: 25/5/1402 ☎ تماس : 02177459914 🌐 آدرس سایت: www.pcconf.ir 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602

🔆تمدید ارسال مقالات تا ۱۵ اردیبهشت 🔸قابل توجه دوستانی که تمایل داشتند به همایش مقاله ارسال کنند و فرصت نشد فرصت مجددی تا اردیبهشت ماه جهت ارسال مقاله فراهم شده. 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602