قیصر امین پور سوال خوبی پرسیده: گیرم هوای پر زدنم هست، بال کو؟

برای پنجره ی خانه ماه کم دارم کنار من بنشین ، تکیه گاه کم دارم بخند ! یاد تو را در دلم ذخیره کنم برای روز مبادا پناه کم دارم برای درد دلم لمس شانه ات کافیست برای حرف دلم اصطلاح کم دارم میان این همه افسوس آرزو کم نیست میان این همه بن بست ، راه کم دارم تو از وصال و زمانش سوال می پرسی و در جواب تو صد سینه آه کم دارم حساب اشک من و روزگار جای خودش برای عدل خدا دادگاه کم دارم علی_صفری

نمِ باران نشسته روی شعرم... دفترم یعنی! نمی‌بینم تو را ابریست در چشم تَرم یعنی سرم داغ است و یک کوره تبم، انگار خورشیدم فقط یکریز می‌گردد جهان دورِ سرم یعنی تو را از من جدا کردند و پشت میله‌ها ماندم تمام هستی‌ام نابود شد، بال و پرم یعنی نشستم صبح و ظهر و عصر در فکرت فرو رفتم اذان گفتند و من کاری نکردم... کافرم یعنی؟ اگر ده سال بر می‌گشتم از امروز می‌دیدی که من هم شور دارم عاشقی را از بَرَم یعنی تنِ تو موطِن من بوده پس در سینه پنهان کن پس از من آنچه می‌ماند به جا؛ خاکسترم یعنی نشستم چای خوردم، شعر گفتم، شاملو خواندم اگر منظورت این‌ها بود، خوبم... بهترم یعنی!

من امیدی را در خود بارور ساخته‌ام تار و پودش را با عشق تو پرداخته‌‌ام 👤فریدون مشیری 🍁

🌸 حد اعلای ادب را من رعایت کرده ام تا نشستی در دلم از خویشتن برخاستم! 👤 #سعدی

زندگی چون ندارد اعتبار        مینویسم تا بماند یادگار    ‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌

هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده عالم دوام ما #حافظ @kafemoosighi

جدا از خود نشستم آنقدر تنها به ياد او كه با خود روبرو برخوردم و نشناختم خود را...

حال دلم ز زلف پریشان او بپرس تا مو به مو بگوید و یک یک بیان کند از چشم او فسانهٔ رنجوریم شنو تا او به شرح وصف من ناتوان کند 👤 عبید زاکانی

خدا خیلی بزرگه خدا حتی از بزرگترین مشکل توهم خیلی بزرگتره ... و مطمئن باش اگر خدا بخواد در یک لحظه همه مشکلاتت حل میشه پس بسپارش به خدا و نگران نباش ... واسترس نداشته باش و توکل کن به خدا خدا خودش از این وضعیت ردت میکنه و جوری برات میسازه که هیچکس نتونه خرابش کنه و جوری دستت رو میگیره که حتی نمی تونی تصورش کنی فقط کافیه باورت خدا باشه اعتماد خدا باشه و از همه مهمتر تنها امیدت خدا باشه اون وقته که خدا تو زندگیت برات معجزه میکنه مطمئن باش... @kafemoosighi

دوستت دارم تو را باز آمدم اندک اندک با کمی ناز آمدم پر شکستم پشت این دیوار ها موقع برگشت پرواز آمدم من سکوتم بی صدایی کارم است دل شد عاشق من پر از ساز آمدم چون نهفتم در خودم این راز ها پس عجب مشتاق این راز آمدم یاد من هرگز نشد خالی ز تو گویی از یاد تو آغاز آمدم لازمم هستی رهایم پس نکن لازمت بودم به صد تاز آمدم من صدایم بند آمد هر دفعه رفتی ز دست آمدی با دیدنت این بار آواز آمدم

خطاب به تمام خستگان جهان : باشد که اشک بعدی شما، اشک شوق باشد ‌ ‌ ‌