کربلا واقعه ای است که پس از توجه به متن تاریخی آن، باید به بررسی ریشه ها و نتایج آن پرداخت. زیرا تحلیل هر حادثه ای نتیجة حقیقی آن را به ما ارائه می دهد. لذا کتاب حاضر صِرفاً به نقل حادثة کربلا نپرداخته، بلکه سعی بر نگرش تحلیلی به واقعه دارد. در کتاب سعی شده به بسیاری از سؤالاتی که ممکن است نسبت به حادثه کربلا پیش آید، جواب داده شود. مثل این که؛ آیا امام (ع) می دانستند شهید می شوند یا نه؟ یا این که اگر امام (ع) برای احیاء دینِ جدّشان پا به عرصه امر به معروف و نهی از منکر گذاشتند، چرا در رویارویی با حرّ فرمودند: اگر مردم کوفه نمی خواهند، برمی گردم؟ و چراهایی از این قبیل. در کتاب سعی شده جایگاه شعارهایی از قبیل «فَیاسُیوف خُذینِی» و یا «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنِی» و ... در فضای فرهنگی کربلا تحلیل بشود. کتاب؛ نهضت کربلا را به عنوان آینده ای در مقابل خواننده قرار می دهد تا خواننده دائماً جایگاه خود و جامعه را ارزیابی نماید و نسبت به وضع موجودِ جامعه، به خصوص در رابطه با فرهنگ مدرنیته، تحلیل داشته باشد و کربلا را عبرتی برای تعالی هرچه بیشتر قرار دهد.
با عرض تبریک به مناسبت میلاد حضرت اباالفضل علیه اسلام
معرفی کتاب اباالفضل العباس به قلم قاسم رجبیان
معرفی کتاب چگونه یک نماز خوب بخوانیم..
بخشی از کتاب:
هر موقع در زندگی ات نقصی دیدی، نقص مادی و معنوی، نقص روحی و جسمی، به عنوان اولین اقدام، نمازت را بررسی کن؛ شاید در نماز کم می گذاری!
البته انسان مؤمن با مشکلات درگیر می شود، اما اگر احساس کردی این مشکلات خیلی زیاد و طاقت فرسا شده است یا این مشکلات نباید این قدر تو را اذیت کند، احتمالا از نمازت کم گذاشته ای. نمازت را درست کن؛ ان شاء الله برطرف می شود.
بریده کتاب(۲):
نماز عبادتی نیست که لازم باشد انسان آن را حتما با حال معنوی و همراه با اشک و گریه و سوز و گداز بخواند و لزوما از آن لذت ببرد، چون حتی اگر کسی خیلی اهل سوز و گریه و اشک باشد، این طور نیست که همیشه حال عبادت داشته باشد. امیرالمؤمنین می فرمایند دل های انسان ها حالت اقبال و ادبار دارد. به همین دلیل گاهی انسان حال عبادت دارد و گاهی هم ندارد و این درحالی است که نمازهای واجب را همیشه باید بخوانیم، چه حال داشته باشیم، چه حال نداشته باشیم!