برای نخستین بار دولت هند اجازه برپایی رسمی مراسم عزاداری برای امام حسین (ع) به مردم هند داد! نارندا مودی نخست وزیر هند هم که مذهب هندو دارد، به صورت رسمی در مجلس عزای امام حسین (ع) شرکت کرد و تبدیل به نخستین نخست وزیر هند شد که به صورت رسمی و علنی در مراسم عزای امام حسین (ع) شرکت می کند! افراد صرف نظر از هر دین و مسلکی که داشتند در این مجلس عزا شرکت کردند! هندو، بودایی، مسلمان و غیره همگی به عشق حسین (ع) گرد هم جمع شدند و نوحه خواندند و سینه زدند! با هم گوشه ای از این مراسم زیبای عزاداری و نوحه خوانی بی نظیر هندی را ببینیم! آفرین بر نخست وزیر هند که با این کار به دنیا یادآوری کرد که از نسل گاندی است و انسانیت همیشه مقدم بر هر چیزی هست.

چگونه در هئیت کودکان را سرگرم کنیم؟ 🌾🌹🌾🌹

⭕️ منتقم کربلا بیا😭 👤طرح: علیرضا ذاکری 🌾🌹🌾

گرامی باد یاد و خاطره شهدای ۱۷شهریور همانها که مظلومانه شهید شدند و برخی زنده ولی مجروح ، به خاک سپرده شدند و هم اکنون نیز مزارشان بےنام و نشان است ِ

17شهريور1357؛ جمعه سياه «جمعه سياه» در تاريخ کشورمان، به واقعه اي گفته مي شود که در آن نيروهاي نظامي ارتش شاهنشاهي تظاهرکنندگان را در محلات فقيرنشين جنوب تهران و ميدان ژاله قتل عام کردند. 🌾🌹🌾🌹

🌹🏴🌹🏴🌹🏴🌹 🌹 #پیامکی_از_بهشت 🌹 سعي كنيد ماهيت انقلابمان مكتبي و اسلامي بماند ، چون اولين چيزي كه امپرياليست غرب و خصوصاً صهيونيسم از آن احساس خواري مي كنند ، مكتبي بودن و اسلامي بودن اين انقلاب است ، چون وقتي يك انقلاب اسلامي باشد قابل گسترش و الگو قرار گرفتن براي ديگر ملتهاي زيرستم است . 🕊 #شهید_والامقام 🕊 🌹 #اصغر_حبیب_الهی🌹 ✋ #سلام_به_دوستان_شهداء ✋ 🌺 #روزتان_شهدایی 🌺 🌹🏴🌹🏴🌹🏴🌹 🌹🏴🌹🏴🌹🏴🌹

سال 61 هجری بود[1] و هنوز مدت زیادی از رحلت پیامبر نگذشته بود و بسیاری از اصحاب و یاران پیامبر زنده بودند و خود شاهد عطوفت و مهربانی رسول اکرم (ص) با امام حسین علیه السلام بودند و به یاد دارند که آن حضرت او و برادرش امام حسن علیه السلام را سرور جوانان اهل بهشت نامیدند.[2] البته اهل کوفه پدر او علی علیه السلام را هم خوب به خاطر داشتند. اندکی بیش از 20 سال از شهادت آن حضرت گذشته بود[3] که این بار میزبان پسرش حسین بودند. چه میزبانان بدی که هزاران نامه دعوت برای ایشان فرستادند و در جوار کعبه در حرم امن الهی با او بیعت کردند و یا با نوشته هایشان عهدی بستند که به سستی تار عنکبوت بود و فرستاده ی او مسلم بن عقیل را تنها گذاشتند در حالی که حداقل بیش از 12 هزار نفر از اهالی کوفه با او بیعت کرده بودند.[4] زیارت عاشورا اعمال روز عاشورا صلوات بر امام حسین (ع) زیارت وارث حسین علیه السلام تمام راه‌هائی را که می توانست برای حفظ میراث عظیم اسلام به کار گرفت؛ از تبیین و انذار، از تحرک تبلیغاتی، از بیدار کردن و حساس کردن وجدانهای عناصر خاص که خواص آن زمان بودند و هنگامی که می بیند راهی نیست جز آنکه ایثار کند و از جان خود و اهلش بگذرد از آن دریغ نمی کند. صبح روز عاشورا امام حسین علیه السلام آخرین تلاش های خود برای هدایت و بازگردان فریب خوردگان سپاه دشمن را انجام می دهد و آنها را موعظه می کند ولیکن قلب آنان آنقدر سیاه است که کلام امام در آنها اثری نمی کند.[5] یاران و فرزندان امام یک به یک وارد معرکه جنگ می شوند و یکی پس از دیگری با مجاهدت و پیکار با دشمن به شهادت می رسند. اولین شهید از بنی هاشم را حضرت علی اکبر علیه السلام ذکر کرده اند؛ او که شبیه ترین خلق خدا بود به پیامبرش.[6] یاران و فرزندان امام که همگی شهید شدند و بر زمین افتادند امام تنها شد و ناله و شیون از اردوگاه اهل بیت برخواسته بود. در این هنگام امام سجاد علیه السلام که در واقعه کربلا بیمار بودند برای کمک به امام پیش آمدند در حالی که از شدت بیماری توان حمل شمشیر را نداشتند. حضرت امر به بازگرداندن ایشان کردند[7]  و رو به شهدای کربلا کردند و اصحاب خود را خطاب قرار دادند.  ای حبیب بن مظاهر، ای زهیر بن قین و ای مسلم بن عوسجه! ای دلیران و ای جنگاوران روزگار، چرا شما را ندا می‌دهم ولی کلامم را نمی‌شنوید و شما را فرا می‌خوانم ولی اجابتم نمی‌کنید؟ شما خفته و من امید دارم که سر از خواب شیرین بردارید که اینان زنان آل رسول‌اند که بعد از شما یاوری ندارند. از خواب برخیزید ای کریمان و در برابر این عصیان و طغیان از آل رسول الله(ص) دفاع کنید.[8]  نبرد عاشورا عاقبت پس از دلاوری امام حسین علیه السلام با شهادت ایشان به پایان رسید و خیمه های اهل بیت مورد حمله قرار گرفتند. اسبان بر پیکر مطهر امام تاختند و سر مبارکشان را جدا کردند و به سوی ابن زیاد فرستادند.[9] اهل بیت به اسارت در آمدند و همراه سرهای شهداء کربلا به سمت شام به حرکت در آمدند. حرارتی از شهادت امام حسین علیه السلام در قلوب مومنین برپا شده است که هرگز سرد نمی شود[10] و پس از قریب به 14 قرن دیده ها به یاد او گریان می شوند. یا ابا عبداللّه براستى بزرگ شد سوگوارى تو و گران و عظیم گشت مصیبت تو بر ما و بر همه اهل اسلام، براستى چه مصیبت بزرگى و چه داغ گرانى بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمین.  خدایا قرار ده زندگیم را زندگى محمد و آل محمد و مرگم را مرگ محمد و آل محمد.[11]

پیامبر اسلام که از میان امت رفت دیگر آن محور اتحاد یگانه در جامعه وجود نداشت و اختلافات زیاد شده بود. هر واقعه ای که اتفاق می افتاد فریاد وا اسلاما و وا محمدا از سوی برخی از صحابه پیامبر بر می خواست. سالها سپری شده بود و پس از شهادت امام حسن علیه السلام، برادرش حسین سعی در اصلاح امور داشت.  زیارت امام حسن (ع) در روز دوشنبه زیارت امام حسین (ع) در روز دوشنبه امام که جایگاه ویژه ای در مدینه داشت همواره به عنوان تهدیدی برای حکومت شمرده می شد. امام حسین علیه السلام نیز که می دید چه میزان مردم از اسلام و آیینی که جدش بر پا کرده بود فاصله گرفته اند هرس و اصلاح دین را اقدامی لازم دید و قصد کردند برای اصلاح دین و رساندن پیامش از مدینه خارج شود. به سوی مکه حرکت کرد و چهار ماه در مکه ماندند تا همچنان از کعبه که نماد وحدت و یگانگی بود و حرم امن الهی، بهره بگیرد و صدای اسلام را برساند به آنانی که به قصد زیارت بیت الله از دیار خود عزیمت کرده بودند.[1] روزانه خیل زیادی از مشتاقان که خبر حضور امام حسین در مکه و در جوار بیت الله را شنیده بودند نزد ایشان می آمدند و حضرت از اسلام می گفت و آیین جدش و لزوم اهتمام به اصلاح آن. حضور امام در جوار خانه خدا برای خیلی ها سنگین بود و خبر مماشات حاکم مکه با امام سبب برکناری او از سوی یزید شد.[2] ابن زبیر که می دانست تا زمانی که امام در مکه حضور دارد کسی به او اقبالی ندارد سعی در ترغیب امام به ترک مکه می کرد.[3] ابن عباس هم که نامه یزید را دریافت کرده بود که اخبار حضور و اقبال مردم به ایشان را شنیده بود واسطه شده بود که امام را منصرف کند از حرکتی که از همان مدینه قصد کرده بود.[4] خداوند اراده کرده بود که دین و آئین پیامبر خاتم را اصلاح کند به بهای قربانی کردن حسین که آخرین بازمانده اهل کساء بود. حسین (ع) می دانست می رود تا شهید شود و هنگامی که او را بر حذر داشتند از مهاجرت به سرزمینی که قتلگاه اش است گفت می روم تا احیا کنم دین جدم را که خداوند اراده کرده است خون بر زمین ریخته ی مرا ببیند تا جانی باشد برای دین و سنتی که پیامبر بر پا کرد.[5] آری او مامور به انجام وظیفه و تکلیفی بود که باید انجام می داد چرا که در اسلام اصالت با تکلیف است و نه کسب نتیجه که خداست او که مشخص می کند عاقبت امور باید چگونه باشد. چه کارها که فکر می کنی به صلاحت است و خیرت در آن است و نیست و چه خیر هایی که گمان می کنی شر هستند . بر شما كارزار واجب شده است در حالى كه براى شما ناگوار است و بسا چيزى را خوش نمى داريد و آن براى شما خوب است و بسا چيزى را دوست مى داريد و آن براى شما بد است و خدا مى‏ داند و شما نمیدانید (سوره بقره آیه 216) قرن ها باید بگذرد تا بدانند امروز نامی نیست از قاتلین حسین جز آنکه بر آنها صبح و شام لعنت فرستاده شود و لحظه ای نیست که یاد حسین علیه السلام شود که اشکی بر مظلومیت او و یارانش ریخته نشود که زنده ماند اسلام به خونش که احیاء کرد اسلام را و بشارتی شد برای آزادگان جهان که بدانند حق مردنی نیست. سلام بر تو که کشته اشک هایی[6] و بر یارانت و فرزندانت همان ها که عاشقانه به تو ایمان داشتند و تا آخرین نفس از ولایتت خارج نشده و جانشان را فدای راهی کردند که برایشان به خوبی ترسیم کرده بودی که ختم می شود به رضای خدا . اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

امشبی را شه دین؛ ‌ ‌ ‌ ‌ در حرمش مهمان است عصرِ فردا بدنش؛ زیرِ سمِ اسبان است… ‌‌‌‍ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌مکن ای صبح؛ طلوع! 😢 ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ #حب_الحسین_یجمعنا #لبیک_یا_حسین #عاشورا #اربعین #یاحسین #یاعباس #به_سوی_حسین #نوحه #نوحه_ترکی #پیاده_روی_اربعین #مداحی #به_سوی_حسین #آرزو #آخوند_فاسد #آخوند #مجیدبنی_فاطمه #حمیدعلیمی