#کلام_شهید 💢مهم نیست که آدم مسؤلیت داشته باشد یا نداشته باشد، مهم این است که اگر امام زمان (عج) بیاید در جایگاه میدان صبحگاه بایستد و بخواهد نیروها را ورچین کند، آن قدر توانمندی و اخلاص داشته باشیم که امام ما را انتخاب کند، مگر امام زمان (عج) به این جایگاه و مسؤلیت آدم ها نگاه می کند؟!! #شهیدمدافع_حرم_محمود_رادمهر #خاطره

‌ ⇝✿°•° °°•°°•°° °•°✿⇜ ❁﷽❁ باز، صبح آمد و من غرق نشاطم؛ یک روز دگر با شِکَرِ یاد شما چای بنوشم... اوایل جنگ حضور #ایت_الله_خامنه ای درمناطق عملیاتی جبهه ها سلام صبحتون شهدایی

❣از #عشق تو دیوانه شدم، تاب ندارم ★در کوی تو آواره شدم، باک ندارم ❣آری #منم آن دیوانه که گویند ★از عشق تو♥️ دیوانه شده و #خواب_ندارد ... #رفیق_شهیدم #شهید_محمودرضا_بیضایی #شبتون_شهدایی🌙

💌 #دلنوشته 🌷🕊 #شهـادت معـطل من و تو نمــی مـانـد... تـو اگـر سـربـاز خـدا نشوی دیگری مــی شود...👌 #شهادت را مـی دهنـد ، اما به اهل درد نه بی خیال ها ... فقط دم زدن از شهدا افتخار نیست‼️ باید زندگیمان ، حرفمان ، نگاهمان ، لقمه هایمان ، رفاقتمان ، بوی شهدا را بدهد... عـطر بندگی خالص برای #خــدا...✋ #شهدایی_زیستنم_آرزوسـت♥ #شهدا_رهبرم_را_دعا_کنید #شبتون_شهدایی

🔰یکه تازی لرستانی ها در عملیات کربلای4؛ 🥀عملیاتی که طلسم شلمچه را شکست/شهادت بیش از 80 رزمنده لرستانی 🥀عملیات کربلای 4 با اینکه جلوه گاه رشادت ها و ایثارگری های همه رزمندگان بود؛ اما نقش نیروهای لرستان در آن برجستگی بیش تر و نمود والاتری داشت. 👈کربلای 4 ، عملیات رزم یابی ، شناسایی و شکستن خطوط مستحکم دشمن توسط گردان هایی از لشگر 57 حضرت ابوالفضل(ع) لرستان یاد وخاطره غیور مردان سرزمینمان گرامیباد🌹🕊

#یادی_از_گذشتگان #شهید_سید_احمد_احمدی امشب سالگرد عملیات کربلا 4... شبی است که تو به دیار حق رهسپار شدی.ما همچنان دلتنگ چهره ای هستیم که نمیدانیم آب و خاک(اروند) با او چه کرده. #احمد_جان شهادتت مبارک 🌹نثار شادی روحش صلوات

عاشق که باشی ؛ موج‌های دریایی دلت با موج‌های سرکشِ اروند یکی می‌شود ... #غواصان_دریادل #دفاع_مقدس

#فرازے_از_وصیت_نامه بسم الله القاسم الجبارین وبسم رب الشهداء والصدیقین 🌷 (ولا تحسبن الذین قتلو ا فی سبیل الله امواتا "با احیاءعند ربهم یرزقون) مپندارید که کسا نی که در راه خدا کشته می شوند مرده اند بلکه انها زنده اند و نزد خدای خو یش روزی می خورند . با سلام و درود به امام زمان مهدی موعود و نایب برحقش امام امت و با سلام به همه شهیدان صدر اسلام تاکنون که با خونشان اسلام را آبیاری کردند. امروز که اسلام مورد تهاجم شیاطین و کنارشرق و غرب قرا رگرفته اینجانب بنا به وظیفه ای که بردوشم می باشد ومسئولیتی که احساس می کنم همانند دیگران یا شرکت خود درجبهه حق علیه باطل شرکت کرده تا بتواند کوچکترین خدمتی به اسلام عزیزکرده باشم، لذا چنانچه شهید شدم همانند سایر رهروان پاک حسین و بهشتی ها و رجایی ها و باهنرها راه آنان را رفتم و لازمست اول برای آنان گریه کنید . تو ای پدر و مادر و خواهر و برادر، شما همین طور که تا بحال پشتیبان ولایت فقیه بوده اید همچنان ادامه می دهد که خیر و سعادت دنیا و آخرت دراین است که ما هم برای همین می جنگیم، اطاعت از امر ولایت فقیه اطاعت از خداست. سخنی با ملت شهید پرورم و ملت ایران همینطور که تا بحال با وحد تتان دشمنان داخلی، خارجی، منافقین و توده های را از صحنه سیاست به زباله دان تاریخ فرستادید وحدت را همچنان حفظ و دعا برای امام کنید. #شهید_محمدعلی_داوودی_باغینی🌷 🕊🕊

💠🍃💠🍃💠 آه جبهه کو برادرهای من.......‌.‌‌ #دلنوشته_شهدا

خبر 270 ﺷﻬﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﯾﺪ؟ 175 ﻏﻮﺍﺹ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ. ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺷﺎﻥ ﺣﺘﯽ ﺟﺎﯼ ﺟﺮﺍﺣﺖ ﻧﯿﺰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﻋﺮﺍﻗﯽ!!! ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭﺷﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩاند. ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺧﺎﮎ ﺭﻭﯼ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﻭ ﺩﻫﺎﻧﺖ ﺭﯾﺨﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﺪﯼ، ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ؟!!! ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭﺕ؟ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻼﯼ ﻭﻃﻦ؟ ﺑﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﯼ ﻣﺎ؟ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺭﺍﻫﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺩ؟ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﯽ ﺩﺭ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ؟ به این که دیگر ظالمی و شخصی به بیت المال دست درازی نخواهد کرد؟ دیگر اختلاسی در ایران اسلامی نخواهد شد؟!!! ایران چند ساله گلستان و آباد خواهد شد؟ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ … ﻓﻘﻂ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﺸﺪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻧﺸﺪ. ﺧﺠﻞ ﻣﺎﻧﺪﯾﻢ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﮐﻪ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﺩر.  تصورش هم زنده به گورم میکند.. هوایِ داغِ جنوب.. لباسِ تنگ، چسبان و پلاستیکیِ، غواصی.. درست تا زیر لبت را محکم پوشانده.. دست و پاهای بسته.. دراز به دراز، کنارِ رفقایِ جوان، زخمی و ترسیده ات.. نمیدانی چه میشود.. تیر خلاص یا شکنجه در اردوگاه..؟؟! اما.. صدای بلدوزر، وحشت را در نفست به بازی میگیرد.. ترس.. چشمهای مادر.. دستهای پدر.‌. زبان درازی های خواهر.. کتانی های برادر.. گل کوچک با توپ پلاستیکی با بچه های محل.. آب یخ که شقیقه ات را به درد میآورد.. آخ.. خدایا به دادم برس.. تنهایِ تنها.. بلدوزر، پذیرایی اش را آغاز میکند.. خااااااک.. خاااااک نفست را حبس میکنی به یادِ زمان خریدن برای زندگی در زیر آب.. صدای ِ فریادهایِ خفه ی دوستان، قلبت را تکه تکه میکند.. بدنت رویِ زمین داغِ، زیر خاکِ سرد، چسبیده به لباسِ غواصی، آتش میگیرد.. دستهای بسته ات را تکان میدهی.. دلت با تمامِ بزرگیش، قربان صدقه های مادر را طلب میکند.. هوا برای نفس کشیدن نیست.. اکسیژن ذخیره شده ات را به یادگار از دریا میهمانِ ریه هایِ خاک میکنی.. اما انگار خاک ظالم است.. هی سنگین و سنگین تر میشود.. دلت نفس میخواهد.. ریه هایت گدایی میکنند، جرعه ایی زندگی را‌‌.. مهمان نوازی میکنی.. عمیق.. اما خاک.. فقط خاک است که در ریه ات، گِل میشود.. خدایا.. کی تمام میشود.. صدای ترک خوردن استخوانهایِ قفسه ی سینه ات را میشنوی.. دوست داری گریه کنی و مادر باشد تا بغلت کند.. کاش دستانت را محکم نمی بست.. حداقل تا دلت میخواست، جان میدادی.. نه نفس.. نه دستانی باز، برایِ جان دادن.. گرما و گرما و گرما.. خدایا دلم مردن میخواهد.. مادر بمیرد.. چند بار مردنت تکرار شد تا بمیری؟؟؟!!!!  نصفِ تاریخ عاشقی «آب» است، قصه‌هایی عمیق و پر احساس قصه‌هایی پر از فداکاری، قصه‌هایی عجیب، اما خاص قصۀ آبِ چشمۀ زمزم، زیرِ پاکوبه‌های اسماعیل قصۀ نیل و حضرت موسی، قصۀ آن گذشتنِ حسّاس قصۀ حفظِ حضرت یونس، توی بطن نهنگ، در دریا یا که نفرینِ نوحِ پیغمبر، بر سرِ مردمِ نمک نشناس قصۀ ظهر روز عاشورا، بستنِ آب روی وارثِ آن کربلا بود و یک حرم، تشنه، کربلا بود و حضرتِ عباس بین افسانه‌های آب و جنون، قصۀ تازه‌ای اضافه شده قصۀ بیست و هفت ساله‌ای از صد و هفتاد و پنج تا غواص  از زبان مادر غوّاص شهید: نوجوانم شاد، امّا سرکش و عاصی نبود این لباس “تنگ و چسبان” مال رقّاصی نبود داغ من را مادر عباس میفهمد فقط دست و پا بسته قرار و رسم غوّاصی نبود —————– اصحاب کهف پس از سیصد سال وقتی بازگشتند، دریافتند که دیگر از جنس مردمان شهر نیستند… اما…. این جوانمردان فقط سی سال از شهرو دیارشان دور بودند!!! اکنون که بازمی گردند، آیا این شهر همان شهر است؟؟!! آیا تفکراتشان، ارزشهایشان و سادگی شان با ما تناسبی دارد؟؟!! ما با خودمان چه کردیم؟؟؟!!!! —————– شهدا خوش آمدید عطر نفس های ملکوتی شما نه تنها تهران، بلکه سراسر ایران را معطر نمود و به احترام مظلومیتی که داشته اید و شرافتی که به مسلمانان جهان داده اید باران سیل آسای اشک از دیدگان جاری شد. روزی که می رفتید پدران و مادرانتان شما را از زیر قرآن عبور داده اند، پشت سرتان آب پاشیده اند و بر سر سجاده های عشق دعایتان کرده اند… اما آیا امروز پدران و مادرانتان زنده هستند تا پس از دهه ها انتظار، بازگشتنتان را نظاره گر باشند؟ خوش به حال پدران و مادرانی که با بازگشت شهدایشان آرزو به گور نمی شوند… و خدا رحمت کند آن پدران و مادرانی که با حسرت بازگشت و دیدار فرزندانشان سر به تیره تراب گذاشته اند… آفرین باد بر مردم قدرشناسی که چه در تهران و چه در پای رسانه ملی جانانه و با پای دل و جان به استقبالتان آمده بودند و شما را تا معراج شهدا بدرقه کردند. شما مایه عزت مسلمین جهان هستید و هیچ تحریمی نتوانست مانع از رسیدن نور پرفروغتان به جهان اسلام شود چرا که “من کان لله کان الله له” شما مایه عزت و آبروی ما هستید شماهایی که اگر چه دشمن تحریم و تهدیدتان نمود اما با بذل جان خویش بر نقشه های پلیدشان پا زدید و خود را تسلیم خواسته های نامشروعشان نکردید. شما امام مهربانی های امت اسلامیمان، مهدی موعود منتظر عجل الله تعالی فرجه الشر