➖خانواده نحس اشعث
🛑عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الْأَشْعَثَ بْنَ قَیْسٍ شَرِکَ فِی دَمِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ ابْنَتُهُ جَعْدَةُ سَمَّتِ الْحَسَنَ وَ مُحَمَّدٌ ابْنُهُ شَرِکَ فِی دَمِ الْحُسَیْنِ علیه السلام.
🔰امام جعفر صادق علیه السّلام فرمودند:
اشعث بن قیس در ریختن خون حضرت امیر علیه السّلام شرکت داشت.
جعده دخترش امام حسن(علیه السلام) را مسموم نمود،
پسرش محمّد در ریختن خون امام حسین(علیه السلام) سهیم بود
📚:کافی ج۸
📌برخورد امیرمؤمنان علی(ع) با #سلبریتی ها و تحریک کنندگان #آشوب
حَنظَلةبن رَبیع، که جزو لشکریان امیرمؤمنان #علی(ع) در جنگ #صفین بود، هنگام حرکت سپاه اسلام به سوی جنگ با #معاویه، روحیه مردم را #متزلزل می کرد و حتی حضرت را از جنگ با معاویه برحذر می داشت.
امام در مرحله اول به او فرمود:
آیا بر ضد ما هستی یا با ما؟ او اظهار داشت:
نه بر ضد شما و نه با شما هستم.
امام باتوجه به زمان خاص و موقعیتی که برای حرکت به سوی معاویه تشخیص داده بود، #حنظله را به رُها(شهری بین موصل و شام) #تبعید کرد، ولی وی از اجرای حکم تخلف کرد و شبانه از #کوفه گریخت و به معاویه پیوست.
امیرمؤمنان علی(ع) نیز با قاطعیت دستور داد که #خانه او را در کوفه #خراب کنند، تا درس عبرتی برای دیگران باشد.
📚منقری، وقعة صفین، ص97.
#امام_حسین علیه السلام:
اَیُّهَا النّاسُ! اِنَّ اللّه َجَلَّ ذِکْرُهُ ماخَلَقَ الْعِبادَ اِلاّ لِیَعْرِفُوهُ، فَاِذا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ، فَإذا عَبَدُوهُ اسْتَغْنُوا بِعِبادَتِهِ عَنْ عِبادَةِ ماسِواهُ. فَقالَ لَهُ رَجُلٌ: یَابْنَ رَسُولِ اللّه ِ بِأَبی أَنْتَ وَاُمّی فَما مَعْرِفَةُ اللّه ِ؟ قالَ: «مَعْرِفَةُ أَهْلِ کُلِّ زَمانٍ إِمامَهُمْ اَلَّذی یَجِبُ عَلَیْهِمْ طاعَتُهُ.»
ای مردم! همانا خدای بزرگ، بندگان را نیافریده مگر برای آنکه او را بشناسند؛ وقتی او را شناختند او را پرستش خواهند کرد؛ هنگامی که او را پرستش کردند از بندگی غیر او بی نیاز می شوند.
مردی گفت: ای فرزند رسول خدا، پدر و مادرم فدایت باد، شناخت خدا چیست؟
فرمود: عبارتست از شناخت مردم هر زمان نسبت به امامى كه اطاعتش بر آنان واجب است.
علل الشرایع، ص ۹
@kalam_maesoumin
کانال ما در روبیکا
https://rubika.ir/kalam_maesoumin
➖خانواده نحس اشعث
پدر خانواده(اشعث بن قیس)
🛑و من كلام له (علیه السلام) قاله للأشعث بن قيس و هو على منبر الكوفة يخطب، فمضى في بعض كلامه شيء اعترضه الأشعث فيه، فقال: يا أميرالمؤمنين، هذه عليك لا لك، فخفض (علیه السلام) إليه بصره ثم قال:
مَا يُدْرِيكَ مَا عَلَيَّ مِمَّا لِي، عَلَيْكَ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ لَعْنَةُ اللَّاعِنِينَ، حَائِكٌ ابْنُ حَائِكٍ، مُنَافِقٌ ابْنُ كَافِرٍ؛ وَ اللَّهِ لَقَدْ أَسَرَكَ الْكُفْرُ مَرَّةً وَ الْإِسْلَامُ أُخْرَى، فَمَا فَدَاكَ مِنْ وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا مَالُكَ وَ لَا حَسَبُكَ، وَ إِنَّ امْرَأً دَلَّ عَلَى قَوْمِهِ السَّيْفَ وَ سَاقَ إِلَيْهِمُ الْحَتْفَ لَحَرِيٌّ أَنْ يَمْقُتَهُ الْأَقْرَبُ وَ لَا يَأْمَنَهُ الْأَبْعَدُ.
قال السيد الشريف يريد (علیه السلام) أنه أسِر في الكفر مرة و في الإسلام مرة. و أما قوله (علیه السلام) دل على قومه السيف فأراد به حديثا كان للأشعث مع خالد بن الوليد باليمامة غرّ فيه قومه و مكر بهم حتى أوقع بهم خالد و كان قومه بعد ذلك يسمّونه عرف النار و هو اسم للغادر عندهم(1)
🔰سخنى از آن حضرت (ع) اين سخن خطاب به اشعث بن قيس است:
امام در كوفه بر منبر سخن مى گفت. در سخن او عبارتى بود كه اشعث بر آن اعتراض كرد و گفت: يا امير المؤمنين اين كه گفتى به زيان توست نه به سود تو. امام تيز در او نگريست و گفت:
تو چه دانى، كه چه چيز به سود من است و چه چيز به زيان من. لعنت خدا بر تو باد و لعنت لعنت كنندگان. اى كه خود و پدرت همواره دروغى چند به هم مى بافته ايد. اى منافق فرزند كافر. به خدا سوگند، كه يك بار در زمان كافريت به اسارت افتاده اى و يك بار در زمان مسلمانيت، و در هر بار نه توانگريت تو را از بند اسارت رهانيد و نه جاه و منزلتت.
مردى كه شمشيرهاى كين را بر قوم خود رهنمون شود و مرگ را بر سر آنان راند، سزاوار است، كه خويشاوندانش دشمن دارند و بيگانگان از شر او ايمن ننشينند.
👈من (سید رضی) مى گويم:
«عبارت مردى كه شمشير كين را بر قوم خود رهنمون شود» اشارت است به ماجراى اشعث با خالد بن وليد در يمامه. اشعث قوم خود را بفريفت و بر آنها مكر كرد و خالد از آنان كشتار بسيار كرد. از آن پس، قوم اشعث او را «عرف النّار» مى ناميدند و اين نام را به كسى دهند كه بر آنها غدر كرده باشد.
➖شرکت در ترور امیرالمومنین علیه السلام👇
🛑فنزل على الأشعث بن قيس الكندي، فأقام عنده شهرا يستحد سيفه(2)
🔰ابن ملجم ملعون از مصر وارد منزل اشعث بن قیس شد و یک ماه در منزل وی بود و شمشیر خود را آماده میکرد
📚منابع:
1:خطبه ۱۹ نهج البلاغه
2 :تاريخ اليعقوبي ج 2 ص 212
➖خانواده نحس اشعث
پسر خانواده( محمد بن اشعث)
🛑 ثُمَّ أَقْبَلَ آخَرُ مِنْ عَسْكَرِ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ يُقَالُ لَهُ مُحَمَّدُ بْنُ أَشْعَثَ بْنِ قَيْسٍ اَلْكِنْدِيُّ فَقَالَ يَا حُسَيْنَ بْنَ فَاطِمَةَ أَيَّةُ حُرْمَةٍ لَكَ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ لَيْسَتْ لِغَيْرِكَ قَالَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ هَذِهِ اَلْآيَةُ - « إِنَّ اَللّٰهَ اِصْطَفىٰ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْرٰاهِيمَ وَ آلَ عِمْرٰانَ عَلَى اَلْعٰالَمِينَ ذُرِّيَّةً » اَلْآيَةَ ثُمَّ قَالَ وَ اَللَّهِ إِنَّ مُحَمَّداً لَمِنْ آلِ إِبْرَاهِيمَ وَ إِنَّ اَلْعِتْرَةَ اَلْهَادِيَةَ لَمِنْ آلِ مُحَمَّدٍ.
مَنِ اَلرَّجُلُ؟
فَقِيلَ مُحَمَّدُ بْنُ أَشْعَثَ بْنِ قَيْسٍ اَلْكِنْدِيُّ فَرَفَعَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رَأْسَهُ إِلَى اَلسَّمَاءِ فَقَالَ اَللَّهُمَّ أَرِ مُحَمَّدَ بْنَ اَلْأَشْعَثِ ذُلاًّ فِي هَذَا اَلْيَوْمِ لاَ تُعِزُّهُ بَعْدَ هَذَا اَلْيَوْمِ أَبَداً فَعَرَضَ لَهُ عَارِضٌ فَخَرَجَ مِنَ اَلْعَسْكَرِ يَتَبَرَّزُ فَسَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِ عَقْرَباً فَلَذَعَهُ فَمَاتَ بَادِيَ اَلْعَوْرَةِ
🔰شخص ديگرى از سپاه عمر سعد به نام محمد بن اشعث كندى جلو آمد و گفت:
اى حسين پسر فاطمه!تو از جانب پيامبر خدا چه حرمتى دارى كه ديگران ندارند؟
حسين عليه السّلام فرمود: إِنَّ اَللّٰهَ اِصْطَفىٰ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْرٰاهِيمَ وَ آلَ عِمْرٰانَ عَلَى اَلْعٰالَمِينَ ذُرِّيَّةً
«خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را به جهانيان برگزيد كسانى كه از يكديگرند».
آنگاه فرمود:به خدا سوگند محمد صلّى اللّه عليه و آله از خاندان ابراهيم است و عزت از خاندان محمد صلّى اللّه عليه و آله هستند.
بعد فرمود:اين مرد كيست؟
گفتند:او محمد بن اشعث بن قيس كندى است.
حسين عليه السّلام سر سوى آسمان بلند كرد و گفت:خدايا!به او چنان خوارى نصيب كن كه هرگز عزيزش نسازى.
از آن پس او دچار عارضى شد و از سپاه كناره گرفت تا خود را پرستار باشد.
خداوند عقربى را بر او چيره ساخت تا او را گزيد و او درحالىكه شرم گاهش آشكار گشته بود،جان سپرد.
📚الأمالی (للصدوق) ج۱ ص۱۵۰
💠 حدیث روز 💠
❇️ توصیه رسول خدا (ص) بر حقگویی
🔻پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله:
قُلِ الحَقَّ و لا تأخُذکَ فِی اللَّهِ لَومَةُ لائمٍ
❇️ حق را بگو و در راه خدا از ملامت هیچ ملامت گری نهراس.
📚حلیة الأولیاء : ۱/ ۲۴۱
➖تعصبات قبیله ای در کربلا
در فرهنگ عرب جاهلیت دفاع از قبلیه به هر نحوی ممدوح بود به نحوی که باید از قبیله خود در هر شرایطی دفاع کنند:
چه قبیله آنان بر حق باشند چه بر باطل.
این عقیده در زمان وقوع فاجعه کربلاء نیز مشهود بود.
لذا کسی مثل شمر لعین که برای فرزندان حضرت ام البنین سلام الله علیها امان نامه می فرستد، نه از سر دلسوزی بلکه از روی تعصبات قبیله ای است.
و اگر از قبیله خود دفاع نکند، بعدا هم قبیله ای های به وی اعتراض میکند. 😳
➖تعصبات قبیله ای در کربلا
حسن المثنی
حسن المثنی فرزند امام حسن علیه السلام است و داماد امام حسین علیه السلام(1)
حسن المثنی هیچ وقت ادعاء امامت نکرد(2) و عاقبت بخیر شد لذا در منابع شیعه با وی با ترضی یاد میشود(3)
و سالها بعد در مدینه از دنیا رفت
🛑وَ كَانَ اَلْحَسَنُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَدْ حَضَرَ مَعَ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اَلطَّفَّ فَلَمَّا قُتِلَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ أُسِرَ اَلْبَاقُونَ مِنْ أَهْلِهِ جَاءَهُ أَسْمَاءُ بْنُ خَارِجَةَ فَانْتَزَعَهُ مِنْ بَيْنِ اَلْأَسْرَى وَ قَالَ وَ اَللَّهِ لاَ يُوصَلُ إِلَى اِبْنِ خَوْلَةَ أَبَداً فَقَالَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ دَعُوا لِأَبِي حَسَّانَ اِبْنَ أُخْتِهِ (4)
🔰حسن المثنی در کربلا با امام حسین علیه السلام حاضر بود زمانی که امامحسین علیه السلام شهید شد و مابقی بنی هاشم به اسارت رفتند.
اسماء بن خارجة بن عتبة بن عصير كه به ابي حسان ملقب بود در نزد عمر بن سعد حاضر بود،
حسن مثنی را از بین اسراء بیرون کشید و گفت بخدا قسم نمیگذارم پسر خواهر مرا ببرید.
عمر سعد ملعون گفت: حسن المثنی را به ابی حّسان ببخشید( حسن مثنی را نکشید).
👈ابی حّسان رئیس قبیله فزاری بود.
و مادر حسن المثنی خَوْلَه بنت منظور بن زَبّان فَزاری بود
👈دقت کنید کار ابی حسان و عمر سعد علیهما اللعنه و العذاب در روی مودت نبوده است بلکه از روی تعصبات قبیله ای بود
📚:منابع
1: الارشاد ج 2 ص2۵
2: الارشاد ج۲ص۲۶
3: الارشاد ج ۲ ص ۲۵
4: کشف الغمة ج۱ ص۵۷۹
🖤اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللّهِ الْحُسَیْن (ع)🖤
امام صادق(ع) به شخصی به نام علی چنین فرمود:
یا عَلِیُّ، زُرِ الحُسَینَ(ع) ولا تَدَعهُ.
قالَ: قُلتُ: ما لِمَن أتاهُ مِنَ الثَّوابِ؟
قالَ: مَن أتاهُ ماشِیا کَتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطوَهٍ حَسَنَهً، ومَحا عَنهُ سَیِّئَهً، ورَفَعَ لَهُ دَرَجَهً، فَإِذا أتاهُ وَکَّلَ اللّهُ بِهِ مَلَکَینِ یَکتُبانِ ما خَرَجَ مِن فیهِ مِن خَیرٍ، ولا یَکتُبانِ ما یَخرُجُ مِن فیهِ مِن شَرٍّ ولا غَیرِ ذلِکَ، فَإِذَا انصَرَفَ وَدَّعوهُ، وقالوا: یا وَلِیَّ اللّهِ! مَغفورا لَکَ، أنتَ مِن حِزبِ اللّهِ وحِزبِ رَسولِهِ وحِزبِ أهلِ بَیتِ رَسولِهِ، وَاللّهِ، لا تَرَى النّارَ بِعَینِکَ أبَدا، ولا تَراکَ ولا تَطعَمُکَ أبَدا.
اى على! حسین(ع) را زیارت کن و آن را وا مگذار.
گفتم: پاداش کسى که به زیارتش مى رود، چیست؟
فرمود: هر کس پیاده به آن جا برود،
خداوند، در برابر هر گامش، حَسَنه اى برایش ثبت مى کند و گناهى را از او مى زُداید و درجه اى او را بالا مى بَرد،
و چون به قبر مى رسد، خداوند، دو فرشته بر او مى گمارد که هر چه خیر از دهانش بیرون آید، مى نویسند و هر چه شر و غیر آن [مانند لغو و بیهوده گویى ] بیرون آید، نادیده مى گیرند،
و چون باز گردد، با او وداع مى کنند و به او مى گویند:” اى دوست خدا! آمرزیده اى. تو، جزو حزب خدا، حزب پیامبر خدا و حزب خاندان پیامبرش هستى. به خدا سوگند، هرگز، آتش را با چشمانت نخواهى دید و آن نیز تو را نخواهد دید و به [سوزاندن ] تو، طمع نخواهد داشت"
کامل الزیارات: ص ۲۵۵ ح ۳۸۳
#امام_حسین
#اربعین
#محرم
@kalam_maesoumin
کانال ما در روبیکا
https://rubika.ir/kalam_maesoumin