آیا گریه بر حسین (ع) موجب بخشودگی است؟ توضیح مهم درباره یک حدیث با سند معتبر از امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند: «مَنْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ وَ لَوْ مِثْلَ جَنَاحِ الذُّبَابِ غَفَرَ اللَّهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْر» ترجمه: « هر کس که نزد او از (مظلومیتِ) ما یاد شود و اشک از چشمانش جاری شود - حتی اگر به اندازه بال مگسی باشد - خداوند او را می آمرزد حتی اگر گناهانش به اندازه کف آب دریا باشند» منبع: 📚 احمد بن ابی عبدالله برقی، المحاسن، ج1، ص63، حدیث شماره 110 توضیح: به نظر می رسد این حدیث از گریه ای سخن می گوید که همانند «گریه ی صادقانه ی انسانِ توبه کار» است و فرد را به جبران گذشته و ادای حق الناس و حق الله وادار می کند. در واقع اشک بر امام حسین (ع) هرچند که اندک باشد اگر ناشی از معرفت و آگاهی و نشانه اوج گرفتن روح انسان و هماهنگ شدن نیات و رفتارهای او با مکتب اهل بیت(ع) باشد براستی موجب بخشایش گناهان است. با توجه به اینکه چنین گریه ای «کیفیت عالی» دارد «کمیّت» آن چندان مهم نیست پس حتی اگر به اندازه بال مگس باشد مقبول درگاه خداست زیرا ثمره اش تقواست که «انما یتقبّل اللهُ مِن المتقین». اما گریه ای که صرفا ناشی از «احساسات لحظه ایِ یک انسانِ دل نازک» باشد و تاثیری در جهت گیری، عملکرد و اراده انسان نگذارد و فرد، همچنان در خلاف جهت اهل بیت(ع) حرکت کند، موجب نجات نیست. چنین گریه ای از یک نظر شبیه گریه ی امثال «عمر سعد» است که خود از قاتلان سیدالشهدا (ع) بود ولی نقل شده که در هنگام تاراج خیمه های اهل حرم به گریه افتاد. بنابراین حدیث بالا شامل گریه کسانی که در عمل و عقیده فرقی بین حق و باطل نگذارند و از خیانت و ستمگری خود پشیمان نباشند نیست. در این مورد بنگرید به: مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج17، ص173 و ج27، ص491.

🎙حجت الاسلام والمسلمین دکتر #رفیعی : 🔻تا آخر محرم و صفر این سه ذکر کوتاه رو بگوئید ... #امام_حسین #محرم #صلی_الله_علیک_یااباعبدالله 🕊 🥀🕯🚩 أَلَا بِذِڪْرِ اللَّهِ تَطْمَئِـنُّ الْقُلُــوبُ

إنالله و إنا إلیه راجعون! آجـرک الله یا‌بقیـة‌الله آجـرک الله یاصاحب‌الزّمان ◼️“أعظَمَ اللهُ اجورَنا بمُصابِنا بِالحُسَینِ، وَ جَعَلَنا و ایّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَع وَلیّهِ الامامِ المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ”

🎥سه ساعتی از روز #عاشورا که هیچ کسی طاقت دیدن آن را ندارد 😭😭 ▪️

سروده ماندگار مقبل کاشانی در ترسیم لحظات پایانی اباعبدالله الحسین علیه‌السلام: روایت است که چون تنگ شد بر او میدان  فتاده از حرکت، ذوالجناح وز جولان نه ذوالجناح دگر تابِ استقامت داشت نه سیدالشهداء بر جدال طاقت داشت کشید پــا ز رکـاب آن خلاصه ی ایجاد  به رنگ پرتو خورشید، بر زمین افتاد بلندمرتبه شاهی ز صدر ِ زین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد #امام_حسین 🖤🖤🖤🖤🖤🖤

⛳️ تا علمدار حرم از حال رفت یوسف زهرا سوی گودال رفت دست دشمن جانب خلخال رفت حمله کردند از یسار و از یمین 4️⃣ یک رباعی داشته دیوان تو چهار گل روئیده در دامان تو چهار قل خواندیم در قرآن تو همسر شیری و خود شیرآفرین 💧مثل قطره آمدی دریا شدی خاک بودی تربت اعلا شدی تا کنیز خانه زهرا شدی خانه‌ات شد قبله عرش برین ✋ وقت رفتن پیش چشم زینبین گفته‌ای عباس را ای نور عین بر نمی‌گردی مدینه بی‌حسین جان تو جان امام من همین 🔥 تو نبودی خیمه را آتش زدند عشق را در کربلا آتش زدند بچه‌ها را بی‌صدا آتش زدند سوخت آن‌شب قلب ختم المرسلین 🐎 روز سینه‌زن شد و شب گریه کرد شمر تا خندید زینب گریه کرد نعل می‌رقصید و مرکب گریه کرد ذوالجناح آمد به خیمه شرمگین 🖤 بند قلب دختر زهرا گسست تا کنار علقمه افتاد دست با عمودی فرق عباست شکست خورد با صورت زمین آن مه‌جبین

در این ویژه‌ترین زمان تاریخ که کل یوم عاشوراست بخواهیم از حسیــن‌بن‌علی‌علیه‌السلام به ما اجازه دهند توفیق دهند به اندیشه ولی زمان‌مان متصل شویم ... پروردگارا! به حق حسین علیه‌السلام و یارانش و به حق زینب سلام‌الله‌علیها ما را از پیروان واقعی آن‌ها قرار بده.🤲 پروردگارا! تو در قرآن از کسانی یاد کردی و فرمودی یحبهم و یحبونه؛ ما را از جمله‌ی آن‌ها قرار بده.🤲 پروردگارا! تو در قرآن از کسانی یاد کردی که فرمودی ان الله یدافع عن الذین آمنوا؛ ما را از جمله‌ی این افراد قرار بده.🤲 توفیق فهمیدن، توفیق عمل‌کردن به همه‌ی ما عنایت کن.🤲 قلب مقدس ولی‌عصر را از ما -هر جا هستیم، در هر سمتی هستیم- شاد بفرما.🤲 از ما راضی شو.🤲 ما را و اعمال ما را مرضی اولیائت قرار بده.🤲 ┄═✼🍃🌹🍃✼═

بسم الله الرحمن الرحیم ⚫️چر امام حسین علیه السلام در کربلا چاه آبی حفر نکرد؟ این پرسش، پرسشی است که بسیاری از کاربران فضای مجازی با آن مواجه می‌شوند. واقعیت این است که دستور بستن آب در روز هشتم محرم، تصمیم میدانی فرماندهان جنگ (شمر و عمر سعد و ...) نبود بلکه فرمان شخص عبیدالله بود که گمان می‌کرد امام حسین علیه السلام زیر فشار تشنگی بیعت خواهد کرد!! در برخی منابع آمده است که حضرت ابی‌عبدالله علیه السلام، در روز هشتم در پشت خیمه‌گاه چاه کم‌عمقی حفر کردند و آبی مانند آب چشمه هم به دست آمد و همراهان امام آب نوشیدند اما بعد از آن، دو اتفاق افتاد: 1) نخست اینکه ، چشمه آب در زمین فرو رفت و ناپدید شد(حفر فنبعت له عين ماء عذب فشربوا ثم غارت العين و لم ير لها أثر) (مقتل مقرم ص 209). 2) دوم آنکه خبر به فرماندهان سپاه مقابل رسید و به تدریج خبر تا قرارگاه عبیدالله در کوفه نیز رسید و عبیدالله ملعون بی‌درنگ در نامه‌ای به عمرسعد نوشت: «شنیده‌ام حسین چاه حفر می‌کند و برای یارانش آب به دست می‌آورد. به محضی که نامه‌ام به دستت رسید، با همه توانت او را از حفر چاه باز بدار و بر او تنگ بگیر و اجازه نده حتی قطره‌ای آب بنوشند!..» چنین بود که عمر سعد جلوی حفر چاه را گرفت. (مقتل خوارزمی، ج 1 ص 346) پ ن: 📚 مقتل خوارزمی: بلغ ذلك إلى عبيد اللّه فكتب إلى عمر بن سعد: بلغني أن الحسين يحفر الآبار، و يصيب الماء، فيشرب هو و أصحابه، فانظر إذا ورد عليك كتابي هذا فامنعهم من حفر الآبار ما استطعت، و ضيّق عليهم و لا تدعهم أن يذوقوا من الماء قطرة...، و السلام. ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ استاد محمد عشایری منفرد

➖تاسوعا چه روزی است❓ 🛑عن ابی‌عبدالله علیه‌السلام: «تاسُوعَاءُ» يَوْمٌ حُوصِرَ فِيهِ الْحُسَيْنُ َ عَلَيْهِ السَّلَام‏ وَ أَصْحَابُهُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ بِكَرْبَلَاءَ وَ اجْتَمَعَ عَلَيْهِ خَيْلُ أَهْلِ الشَّامِ وَ أَنَاخُوا عَلَيْهِ وَ فَرِحَ ابْنُ مَرْجَانَةَ وَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ بِتَوَافُرِ الْخَيْلِ وَ كَثْرَتِهَا وَ اسْتَضْعَفُوا فِيهِ الْحُسَيْنَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ أَصْحَابَهُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ أَيْقَنُوا أَنْ لَا يَأْتِيَ الْحُسَيْنَ َ عَلَيْهِ السَّلَام‏ نَاصِرٌ وَ لَا يُمِدَّهُ أَهْلُ الْعِرَاقِ. بِأَبِي الْمُسْتَضْعَفُ الْغَرِيب‏. 🔰امام صادق علیه‌السلام: تاسوعاء، روزى است كه حسين و يارانش در كربلاء محاصره شدند، اهل شام در اطراف آنان اجتماع نمودند. ابن‌مرجانه و ابن‌سعد از كثرت لشكر خود خوشحال شدند و حسين و ياران او را در آن روز ضعيف شمردند. آنان يقين كردند كه براى حسين ياورى نخواهد آمد و اهل عراق آن حضرت را امداد نخواهند كرد. پدرم فداى آن حسينى كه ناتوانش دیدند و غريب بود. 📚؛:الکافی، ج۴، ص۱۴۷

➖پرواز حضرت عباس صلوات الله علیه در بهشت 🛑قالَ عَلِيّ بْن الْحُسَيْن‏ صلوات الله علیه: رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِي الْجَنَّةِ كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ 🔰حضرت آقا امام سجاد صلوات الله علیه: خداوند رحمت نمايد عمویم عباس بن علی (صلوات الله علیه) را، که به تحقیق ایثار و جانبازی کرد و جنگ نمایانی نمود و جان خود را فدای برادرش ساخت؛ تا اینکه دستانش قطع شد و خداوند در ازايش مانند عمویش جعفرطیار ، دو بال به او عنایت کرد تا با آنها با ملائکه در بهشت پرواز نماید. و همانا براي حضرت عباس (صلوات الله علیه) نزد خداوند تبارک و تعالی جایگاهی است که همه شهدا در روز قیامت بر او غبطه مي خورند . 📚:الخصال، ج‏1، ص: 68