MENSH113.mp3
123.5K
📝ترتیل سوره فلق (صد و سیزدهمین سوره قران)
🎤#استاد_منشاوی
#تلاوت_قران #سوره_فلق
📌آیات قرآن را به نیت ظهور میخوانیم
✾•┈┈••📚☆✦❀✦☆📚••┈┈•✾
🆔اکنون شما هم به کانال
✨« #آموزش_تجوید_و_حفظ_قرآن» ✨
بپيونديد:
👉@amozeshtajvidhefzquran👈
با عضویت در این کانال به سادگی و رایگان حافظ و یا قاری قرآن کریم شوید و از اساتید قرآنی در آموزش دروس قرآنی بهرمند گردید. 😊😊😊
👉 @talavatquran1 👈
15.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
👌فرازي شاهكارازتلاوت #سوره_مبارکه_علق باصداي مرحوم استادمحمدصديق #منشاوی
#تلاوت_قرآن
✾•┈┈••📚☆✦❀✦☆📚••┈┈•✾
🌸حدیث روزپنجشنبه🌸
#ویژگیهای_مؤمن
🌺عن الامام العسکری علیه السلام:
《 الذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ قَالَ: یُصَدِّقُونَ بِالْبَعْثِ وَ النُّشُورِ وَ الْوَعْدِ وَ الْوَعِیدِ وَ الْإِیمَانُ فِی کِتَابِ اللَّهِ عَلَی أَرْبَعَهًِْ أَوْجُهٍ فَمِنْهُ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ قَدْ سَمَّاهُ اللَّهُ إِیمَاناً وَ مِنْهُ تَصْدِیقٌ بِالْقَلْبِ وَ مِنْهُ الْأَدَاءُ وَ مِنْهُ التَّأْیِیدُ 》
درتفسیر آیه (الذین یؤمنون بالغیب) فرمود:
آنها کسانی هستند که زنده شدن پس از مرگ، روز رستاخیز، نوید و وعید را تصدیق کرده و باور دارند.
در کتاب خدا ایمان چهارگونه است:
یکی از اقسام آن اقرار به زبان است که خداوند آن را ایمان نامیده؛ قسم دوّم آن تصدیق و باور بهوسیلهی دل است؛ قسم سوّم اداء و بیان کردن و قسم چهارم تأیید و صحّه گذاشتن است🌺
تفسیراهل بیت علیهم السلام ج۱ ص۱۱۸
بحارالأنوار ج۶۵ ص۲۷۳
🌸حدیث روزپنجشنبه🌸
#ویژگیهای_مؤمن
🌺عن الامام العسکری علیه السلام:
《 الذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ قَالَ: یُصَدِّقُونَ بِالْبَعْثِ وَ النُّشُورِ وَ الْوَعْدِ وَ الْوَعِیدِ وَ الْإِیمَانُ فِی کِتَابِ اللَّهِ عَلَی أَرْبَعَهًِْ أَوْجُهٍ فَمِنْهُ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ قَدْ سَمَّاهُ اللَّهُ إِیمَاناً وَ مِنْهُ تَصْدِیقٌ بِالْقَلْبِ وَ مِنْهُ الْأَدَاءُ وَ مِنْهُ التَّأْیِیدُ 》
درتفسیر آیه (الذین یؤمنون بالغیب) فرمود:
آنها کسانی هستند که زنده شدن پس از مرگ، روز رستاخیز، نوید و وعید را تصدیق کرده و باور دارند.
در کتاب خدا ایمان چهارگونه است:
یکی از اقسام آن اقرار به زبان است که خداوند آن را ایمان نامیده؛ قسم دوّم آن تصدیق و باور بهوسیلهی دل است؛ قسم سوّم اداء و بیان کردن و قسم چهارم تأیید و صحّه گذاشتن است🌺
تفسیراهل بیت علیهم السلام ج۱ ص۱۱۸
بحارالأنوار ج۶۵ ص۲۷۳