💠 با «قرآن کریم» نورانی شویم سوره مبارکه انبيا آیه ۳۵ كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ هر نفسى مرگ را می‌چشد و ما شما را با ابتلا به بدى‌ها و خوبى‌ها آزمايش مى‌كنيم و بسوى ما باز گردانده مى شويد.

«لااله‌الاالله الملک الحق المُبین» «هیچ خدایی جز خدای یگانه شایسته پرستش نیست خدایی كه مالك آسمانها و زمین است خدایی كه وجودش ثابت و پایدار و روشن و آشكار است» 🌴💎💢💎🌴

روز سوم محرم حضرت رقیه( س)

🕯اولین پنجشنبه محرم از راه رسید 🥀دوستان و عزیزانی را که 🕯سال‌های قبل در مراسم عزاداری 🥀بودن و امروز دستشان کوتاه است 🕯چه کسی می‌داند مسافر بعدی کیست؟! 🥀شکر خدا که توفیق داریم امسال 🕯هم برای اباعبدالله سوگواری کنیم🙏                                                                     🥀به یاد همه عزاداران 🖤 🕯خفته در خاک 🥀#فاتحه و #صلوات 🙏

🎥 اشعار معنی‌دار یک چوپان لک علیه اغتشاشگران و بی‌حجابان عوام یا خواص بودن به مدرک، لباس، عنوان، شعل و جایگاه اجتماعی ادم‌ها نیست به میزان بصیرت و فهم درست جبهه حق و باطل است. ✅ کانال #مجید_سرگزی👇 @sargazimajid

♦️‌ #بی‌ریاترین_ایستگاه_صلواتی .😊 #کشکول_طنازی😂😊😊😂 https://eitaa.com/kashkoole_tanazy

السلام علیک یا صاحب الزمان 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 ورود امام حسین ( ع ) به کربلا امام حسین علیه السلام پس از آن که با دعوت مردم کوفه و نامه هاى فراوان و پى در پى آنان روبرو شد، تصمیم به هجرت از مکه به سوى کوفه گرفت . با این که برخى از آشنایان و بزرگان مدینه ، مانند محمد حنفیه ، عبدالله بن عباس ، عبدالله بن جعفر و عبدالله بن عمر، آن حضرت را از سفر به کوفه بر حذر کرده بودند و با دلایلى چند، تلاش کردند که وى را منصرف کنند، با این حال امام حسین علیه السلام سفر به کوفه را براى خویش تکلیف فرض ‍ کرد و به آن اقدام نمود. امام حسین علیه السلام در ماه ذى حجه سال 60 قمرى به قصد کوفه ، از مکه خارج گردید. قافله امام حسین علیه السلام پس از رسیدن به سرزمین عراق ، در منزلگاه ((شراف )) با سپاه یکهزار نفرى حر بن یزید ریاحى که از سوى عبیدالله بن زیاد براى تعقیب و یا نبرد امام حسین علیه السلام ماءموریت یافته بود، مواجه گردید و از آن پس ، مسیر تاریخ به سوى دیگر کشیده شد. حر بن یزید که در پى نامه هاى روزانه عبیدالله ، امام حسین علیه السلام را کنترل کرده و در مراقبت کامل خویش داشت ، بنا به فرمان عبیدالله بن زیاد، آن حضرت را از مسیر اصلى به صحراى خشک و غیر آباد کشانید. تا این که در روز پنج شنبه ، دوم ماه محرم سال 61 قمرى در سرزمین کربلا، راه را بر امام حسین علیه السلام بست و از ادامه حرکت آن حضرت ، ممانعت به عمل آورد. امام حسین علیه السلام همین که متوجه شد، آن سرزمین ، کربلا است ، فرمود :اللهم انى اعوذبک من الکرب و البلاء پس فرمود: این موضع کرب و بلاء و محل محنت و عنا است ، فرود آئید که اینجا منزل و محل خیام ما است . این زمین جاى ریختن خون ما است و در این مکان واقع خواهد شد قبرهاى ما. خبر داد مرا جدم رسولخدا (ص ) باینها. پس در آنجا فرود آمدند. دستور داد آن جا خیمه گاه و منزلگاه دایمى خویش قرار دهند. چون آن حضرت پیش از این از جدش محمد صلى الله علیه و آله و سلم و پدرش امیرمؤمنان علیه السلام شنیده بود که محل شهادتش در کربلا است . در این روز امام علیه‏السلام به اهل کوفه نامه‏ای نوشت و گروهی از بزرگان کوفه ـ که مورد اعتماد حضرت بودند ـ را از حضور خود در کربلا آگاه کرد. حضرت نامه را به "قیس بن مسهّر" دادند تا عازم کوفه شود. اما ستمگران پلید این سفیر جوانمرد امام علیه‏السلام را دستگیر کرده و به شهادت رساندند. زمانی که خبر شهادت قیس به امام علیه‏السلام رسید، حضرت گریست و اشک بر گونه مبارکش جاری شد و فرمود: "اللّهُمَّ اجْعَلْ لَنا وَلِشِیعَتِنا عِنْدکَ مَنْزِلاً کَریما واجْمَعْ بَینَنا وَبَینَهُمْ فِی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِکَ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیی‏ءٍ قَدیرٌ؛ خداوندا! برای ما و شیعیان ما در نزد خود قرارگاهِ والایی قرار ده و ما را با آنان در جایگاهی از رحمت خود جمع کن، که تو بر انجام هر کاری توانایی." در این روز، سنه 605، به قول ابن اثیر وفات کرد به حله شیخ زاهد عالم ورام بن ابى فراس صاحب تنبیه الخواطر و او از بزرگان علماى امامیه و از احفاد مالک اشتر و جدامى سید ابن طاووس است . اللهم عجل لولیک الفرج بزینب کبری ( س ) 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

السلام علیک یا صاحب الزمان 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 ورود امام حسین ( ع ) به کربلا امام حسین علیه السلام پس از آن که با دعوت مردم کوفه و نامه هاى فراوان و پى در پى آنان روبرو شد، تصمیم به هجرت از مکه به سوى کوفه گرفت . با این که برخى از آشنایان و بزرگان مدینه ، مانند محمد حنفیه ، عبدالله بن عباس ، عبدالله بن جعفر و عبدالله بن عمر، آن حضرت را از سفر به کوفه بر حذر کرده بودند و با دلایلى چند، تلاش کردند که وى را منصرف کنند، با این حال امام حسین علیه السلام سفر به کوفه را براى خویش تکلیف فرض ‍ کرد و به آن اقدام نمود. امام حسین علیه السلام در ماه ذى حجه سال 60 قمرى به قصد کوفه ، از مکه خارج گردید. قافله امام حسین علیه السلام پس از رسیدن به سرزمین عراق ، در منزلگاه ((شراف )) با سپاه یکهزار نفرى حر بن یزید ریاحى که از سوى عبیدالله بن زیاد براى تعقیب و یا نبرد امام حسین علیه السلام ماءموریت یافته بود، مواجه گردید و از آن پس ، مسیر تاریخ به سوى دیگر کشیده شد. حر بن یزید که در پى نامه هاى روزانه عبیدالله ، امام حسین علیه السلام را کنترل کرده و در مراقبت کامل خویش داشت ، بنا به فرمان عبیدالله بن زیاد، آن حضرت را از مسیر اصلى به صحراى خشک و غیر آباد کشانید. تا این که در روز پنج شنبه ، دوم ماه محرم سال 61 قمرى در سرزمین کربلا، راه را بر امام حسین علیه السلام بست و از ادامه حرکت آن حضرت ، ممانعت به عمل آورد. امام حسین علیه السلام همین که متوجه شد، آن سرزمین ، کربلا است ، فرمود :اللهم انى اعوذبک من الکرب و البلاء پس فرمود: این موضع کرب و بلاء و محل محنت و عنا است ، فرود آئید که اینجا منزل و محل خیام ما است . این زمین جاى ریختن خون ما است و در این مکان واقع خواهد شد قبرهاى ما. خبر داد مرا جدم رسولخدا (ص ) باینها. پس در آنجا فرود آمدند. دستور داد آن جا خیمه گاه و منزلگاه دایمى خویش قرار دهند. چون آن حضرت پیش از این از جدش محمد صلى الله علیه و آله و سلم و پدرش امیرمؤمنان علیه السلام شنیده بود که محل شهادتش در کربلا است . در این روز امام علیه‏السلام به اهل کوفه نامه‏ای نوشت و گروهی از بزرگان کوفه ـ که مورد اعتماد حضرت بودند ـ را از حضور خود در کربلا آگاه کرد. حضرت نامه را به "قیس بن مسهّر" دادند تا عازم کوفه شود. اما ستمگران پلید این سفیر جوانمرد امام علیه‏السلام را دستگیر کرده و به شهادت رساندند. زمانی که خبر شهادت قیس به امام علیه‏السلام رسید، حضرت گریست و اشک بر گونه مبارکش جاری شد و فرمود: "اللّهُمَّ اجْعَلْ لَنا وَلِشِیعَتِنا عِنْدکَ مَنْزِلاً کَریما واجْمَعْ بَینَنا وَبَینَهُمْ فِی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِکَ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیی‏ءٍ قَدیرٌ؛ خداوندا! برای ما و شیعیان ما در نزد خود قرارگاهِ والایی قرار ده و ما را با آنان در جایگاهی از رحمت خود جمع کن، که تو بر انجام هر کاری توانایی." در این روز، سنه 605، به قول ابن اثیر وفات کرد به حله شیخ زاهد عالم ورام بن ابى فراس صاحب تنبیه الخواطر و او از بزرگان علماى امامیه و از احفاد مالک اشتر و جدامى سید ابن طاووس است . اللهم عجل لولیک الفرج بزینب کبری ( س ) 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

🎥چرا دهه ی اول محرم قبل از شهادت امام حسین علیه السلام عزاداری میکنیم؟ 🔰#استاد_عالی ❓@shobahhat_eitaa❓

خیلی‌آقایی،آقا🫀 ‌ •➜ @serat_iw | ོصِــــرٰاطْ

کم کم بوی محرم ارباب می آید نعم الامیری یا حسین 🎯 @Farajaleb

#شهیدانه 💕 #شهید_احمدعلی_نیری 💛 ☘نام پدر: محمود ☘محل تولد: روستای آیینه ورزان دماوند ☘تاریخ تولد: ۱۳۴۵/۴/۲۹ 🌹تاریخ شهادت: ۱۳۶۴/۱۱/۲۷ ☘سن شهادت: ۱۹ سال ☘محل شهادت: عملیات والفجر ۸، منطقه عملیاتی اروند 🌹نحوه شهادت: ترکش به پهلویش خورد و افتاد، از دوستانش خواست او را بلند کنند، بلندشد دست برسینه گذاشت و بر اباعبدالله سلام داد و به شهادت رسید. ☘محل مزار: قطعه ۲۴ بهشت زهرا ۵ ردیف بالاتر از مزار شهید چمران 🌸صلوات هدیه به روح پاک شهدا🌸 شهید#احمدعلی_نیری🕊🌹 🌷@shahedan_aref

آقا احمدعلی یکی ازشاگردان خاص آیت‌الله حق شناس بود و سیر و سلوک معنوی را از ۱۰ سالگی و در محضر ایشان آغاز کرد. مسیری که در موقع شهادتش در اسفند ۱۳۶۴ و در حالی که تنها ۱۹ سال سن داشت، از او یک عارف واصل ساخته بود. آیت‌الله حق‌شناس شب روز خاکسپاری او در قطعه ۲۴ بهشت زهرا-سلام‌الله علیها- وقتی به همراه چند نفر از دوستان به منزل این شهید رفته بودند، خطاب به برادرش گفتند: من یک نیمه شب زودتر از ساعت نماز راهی مسجد شدم . به جز بنده و خادم مسجد، این شهید بزرگوار هم کلید مسجد را داشت. به محض اینکه در را باز کردم دیدم شخصی در مسجد مشغول نماز است. دیدم که یک جوانی در حال سجده است؛ اما نه روی زمین! بلکه بین زمین وآسمان مشغول تسبیح حضرت حق است. جلوتر که رفتم دیدم احمدآقا است. بعد که نمازش تمام شد پیش من آمد وگفت تا زنده‌ام به کسی حرفی نزنید… از عفاف چشم به این مقام رسید… #سالروزتولدشهید 💕🕊 ❣تولدتون مبارک برادر شهیدم ❣ شهید#احمدعلی_نیری🕊🌹 🌷@shahedan_aref

💠 #حدیث روز 💠 💎 توصیه حضرت امیر (ع) به انتظار فرج 🔻امير المؤمنين علی عليه‌السلام: انتَظِروا الفَرَجَ وَلا تَیأسُوا مِن رَوحِ الله ❇️ همواره در انتظار (فرج و ظهور صاحب‌الزمان علیه‌السلام) باشید و یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید. 📚 بحارالأنوار، ج ١٥ ص ١٢٣ ‌ ‌