به مناسبت 6 دی سال 1353 شهید آیت ا... حسین غفاری حسین غفاری (۱۲۹۵-۱۳۵۳ش) روحانی شیعی و از مبارزان علیه حکومت پهلوی و از طرفداران امام خمینی بود. وی با تصویب لایحه انجمن‎‌های ایالتی و ولایتی و انقلاب سفید مخالفت کرد. چند بار دستگیر و زندانی شده و بر اثر شکنجه در زندان به شهادت رسید. وی گفته بود که «دشمن خمینی کافر است.» حسین غفاری در سال ۱۳۳۵ق مطابق با ۱۲۹۵ش در روستای دهخوارقان (آذرشهر) از توابع تبریز متولد شد. در کودکی پدر خود را از دست داد و با تشویق دایی‎‌اش که از روحانیون آن محله بود به حوزه آمد. دروس مقدمات حوزوی را نزد دایی خود خواند و برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت و در دروس اساتید آن دوره شرکت کرد. غفاری در سال ۱۳۳۷ش برای تبلیغ دینی و امورات مذهبی به تهران مهاجرت کرد. با تصویب لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، غفاری همسو با برخی از علماء بر ضد آن سخنرانی و با صدور اعلامیه و ارسال نامه به برخی از علما به این لایحه اعتراض کرد. در سال ۱۳۴۱ش، با رفراندوم «انقلاب سفید» مخالفت کرد. غفاری با امضای اعلامیه‌ای از تحریم عید نوروز سال ۱۳۴۲ش حمایت کرد. بعد از واقعه فیضیه و حمله به طلاب در نوروز ۱۳۴۲ غفاری سخنرانی‌های تندی علیه حکومت ایراد کرد. بعد از قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و دستگیری امام خمینی، تعدادی از روحانیان از جمله غفاری دستگیر و چهل روز بعد آزاد شدند. غفاری در آبان ماه سال ۱۳۴۳ش علیه قانون اصلاحات ارضی سخنرانی کرده و مردم را به مخالفت با آن فرا می‌خواند. دو روز پس از سخنرانی در مسجد خاتم الاوصیاء توسط مأموران شهربانی دستگیر و زندانی شد در بازجویی از او می‌خواهند تا به امام خمینی توهین کند تا آزاد شود؛ غفاری هرگونه بی‌احترامی و توهین به امام خمینی را کفر می‌خواند. سخنرانی در مساجد و شهرستان­‌ها ضمن طرفداری از روحانیون مخالف دولت، اصلاحات کنونی کشور را با زمان معاویه مقایسه نموده و چنین نتیجه گرفته که در حال حاضر وضع فعلی حکومت ایران با زمان معاویه تفاوتی ننموده و احتیاج است که جوانان چون امام حسین(ع) بپاخاسته و وضع و امور کشور را بدست گیرند. بر مبنای همین سخنرانی وی دستگیر و در بازرسی از منزلش تعدادی اعلامیه کشف می‌گردد و دستگیر می شود. غفاری در دادگاهی که برای وی در ۵ آبان ۱۳۵۳ش تشکیل یافته بود، به هشت ماه زندان محکوم شد. وی در زندان براثر شدت شکنجه و فشارهای وارده در ۶ دی ۱۳۵۳ش به شهادت رسید. و با حضور برخی از علما تشییع و در قبرستان وادی‌السلام قم، به خاک سپرده شد.

۱۳ جمادی‌الثانی۶۴ق روز وفات ام‌البنین «روز تکریم مادران و همسران شهدا»

۱۳ جمادی‌الثانی۶۴ق روز وفات ام‌البنین «روز تکریم مادران و همسران شهدا» ام‌البنین فاطمه بنت حِزام مشهور به‌ اُمّ‌الْبَنین (درگذشته ۶۴ق) از همسران امام علی(ع) و مادر عباس(ع)، عبدالله، جعفر و عثمان بود که هر چهار تن در روز عاشورا به شهادت رسیدند. ام‌البنین در واقعه کربلا حضور نداشت. اما چهار فرزندش در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسیدند. هنگامی که کاروان اسیران کربلا وارد مدینه شد و او از شهادت فرزندانش باخبر شد، از سرنوشت امام حسین(ع) پرسید و وقتی خبر شهادت او را شنید، گفت: «ای کاش فرزندانم و تمامی آنچه در زمین است فدای حسین می‌شد و او زنده می‌ماند.» پس از واقعه کربلا، ام‌البنین روزها به قبرستان بقیع می‌رفت و برای امام حسین(ع) و فرزندانش سوگواری می‌کرد. ام‌البنین۱۳ جمادی‌الثانی۶۴ق در قبرستان بقیع در مدینه دفن شده است.

شیر زن حیدر کرار و مادر پرچم دار سپاه کربلا وفات حضرت امالبنین(سلام الله علیها) سوگ نشین نهر علقمه دستان تو پل بود، عاطفه را و سایه مهر و حمایت بود بر سر فرزندان فاطمه سلام‌الله‌علیها و شیرمردانی که در روز واقعه دست از حمایت سالار شهیدان، حسین علیه‌السلام برنداشتند و تو چه پروانه‌وار گرد علی و فرزندان علی گشتی! جز تو که بود که چنین سرو جوانش را، ماه بنی‌هاشم را، بلاگردانِ پسر فاطمه بار آورد؟ چه دریایی در تو تلاطم داشت وقتی خبر از شهادت می‌آوردند؟ چه کرده‌ای تو ای بانو، که درگاهت، پناهگاهِ بی‌کسان، از میان متوسلان و پناه‌جویان است؟ سیزدهم جمادی‌الثانی سالروز وفات ام‌البنین علیهاالسلام ، فرزند حِزام بن خالد از قبیله بنی کلاب و لیلی یا ثمامه دختر سهل بن عامر بن مالک، همسر امیرمومنان حضرت علی علیه‌السلام و یکی از بانوان برجسته تاریخ اسلام است.

دستان تو پل بود، عاطفه را و سایه مهر و حمایت بود بر سر فرزندان فاطمه سلام‌الله‌علیها و شیرمردانی که در روز واقعه دست از حمایت سالار شهیدان، حسین علیه‌السلام برنداشتند و تو چه پروانه‌وار گرد علی و فرزندان علی گشتی! جز تو که بود که چنین سرو جوانش را، ماه بنی‌هاشم را، بلاگردانِ پسر فاطمه بار آورد؟ چه دریایی در تو تلاطم داشت وقتی خبر از شهادت می‌آوردند؟ چه کرده‌ای تو ای بانو، که درگاهت، پناهگاهِ بی‌کسان، از میان متوسلان و پناه‌جویان است؟

مادر بودن، به تنهایی یکی از زیباترین و ارزشمندترین صفات عالم است. بهشت زیر پای مادر است و برای مادر بودن باید سرا پا "فداکاری" بود و ایثار. برای همسری خوب بودن، برای همسفر بودن در راه پر فراز و نشیب زندگی و همراه بودن، باید سرا پا "وفاداری" بود و عشق. اما برای اینکه شایسته‌ی همسرِ یک معصوم باشی، آن هم امام اول شیعیان، چه صفاتی را باید دارا بود؟ همسر علی‌ابن‌ابیطالب(ع) بودن، نعمتی است که خداوند آن را زیبنده‌ی "عزیزترین بنده‌ها"یش، حضرت فاطمه‌ی زهرا(س)، دُخت پیامبر(ص) و بانوی دو عالم کرده است. چگونه می‌توان بلندای این جایگاه را با کلمات بیان کرد؟ برای داشتن فرزندی صالح، باید شایسته‌ی داشتن گُلی بود از باغ بهشت. و برای داشتن فرزندان صالح، که گلدانی از گل‌های بهشتی‌اند، باید مادری بود "شایسته"ی والاترین صفات انسانی.

این بانوی بزرگوار مادر حضرت عباس علیه‌السلام، عبدالله، جعفر و عثمان است، که هر چهار نفر در سرزمین کربلا و در رکاب سالار شهیدان، امام حسین علیه‌السلام به شهادت رسیدند.  زندگی ام‌البنین (س) مالامال از عشق به ولایت و امامت بود. او از جمله کسانی بود که از حریم حسینی دفاع می‌کرد و مجلس عزای شهید کربلا را برپا می‌داشت.  او از چنان فضایلی برخوردار بود که به منزلت و شرف همسری علی علیه‌السلام، مدتی پس از شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها رسید. مادر بودن، به تنهایی یکی از زیباترین و ارزشمندترین صفات عالم است. بهشت زیر پای مادر است و برای مادر بودن باید سرا پا "فداکاری" بود و ایثار. برای همسری خوب بودن، برای همسفر بودن در راه پر فراز و نشیب زندگی و همراه بودن، باید سرا پا "وفاداری" بود و عشق. اما برای اینکه شایسته‌ی همسرِ یک معصوم باشی، آن هم امام اول شیعیان، چه صفاتی را باید دارا بود؟ همسر علی‌ابن‌ابیطالب(ع) بودن، نعمتی است که خداوند آن را زیبنده‌ی "عزیزترین بنده‌ها"یش، حضرت فاطمه‌ی زهرا(س)، دُخت پیامبر(ص) و بانوی دو عالم کرده است. چگونه می‌توان بلندای این جایگاه را با کلمات بیان کرد؟ برای داشتن فرزندی صالح، باید شایسته‌ی داشتن گُلی بود از باغ بهشت. و برای داشتن فرزندان صالح، که گلدانی از گل‌های بهشتی‌اند، باید مادری بود "شایسته"ی والاترین صفات انسانی.

مادر شهید بودن، افتخاری است که نصیب پاک‌ترین، "صبور"ترین و با ایمان‌ترین مادران عالم می‌شود. حال برای مادرِ چهار جوان از شهدای صحرای کربلا بودن، چه مقامی باید نزد پروردگار داشت؟ برای مادر حضرت عباس(ع) بودن چه؟ آیا چنین جایگاهی در قالب صفات می‌گنجد؟ باید چقدر "پاکدامن و امین" بود تا لایق جانشین مادری چون زهرای اطهر برای فرزندانی چون حسن(ع) و حسین(ع) شد؟ داشتن همگی این صفات و مقام‌ها آرزوی هر مومنی است و خداوند آن را نصیب والاترین بندگانش می‌کند. نصیب بانویی چون فاطمه ی کلابیه مشهور به ام‌البنین(س)، که امروز سالروز وفات این بانوی بزرگوار است. خاندان عصمت و طهارت و همه ی شیعیان آن بزرگواران، امروز عزادار بانویی هستند که سراپا فداکاری، وفاداری، صبر، ایمان، پاکدامنی و امانتداری، و از عزیزترین بندگان خداوند بودند و هستند. این مصیبت جانسوز بر خاندان عصمت و امامت و شیعیان بر حق شان تسلیت باد. توحید

من المومنین رجال صدقه ماعاهدالله... در کتاب "بدون مرز" سید اکبر خاطره ای را از آخرین دیدارش با حاج قاسم و صحبت های سردار دلها برایم تعریف کرد که خیلی حکیمانه بود. او گفت: ...از فرودگاه دمشق حاجی را که تازه از تهران رسیده بود، سوار ماشین کردیم و راه افتادیم به سمت محل اسکان. سید رضی پشت فرمان نشسته بود. پورجعفری صندلی جلو. حاج قاسم صندلی عقب و من هم کنار دست ایشان. تازه از جاده فرودگاه وارد اتوبان اصلی شهر دمشق شده بودیم که حاجی بدون مقدمه به سیدرضا گفت: ببینم سید، الان اگر تو شهید بشوی چه اشکالی دارد؟ من شهید بشوم چه اشکالی دارد؟ حامد شهید بشود، چه اشکالی دارد؟ ابوباقر و سیداکبر هم شهید بشوند، چه اشکالی پیش می آید؟ حاجی این سوال‌ها را طرح کرد و بدون آن که منتظر پاسخ ما بشود، خودش این طوری ادامه داد: آدمهایی مثل من و شما، مانند میوه های رسیده ای هستیم که اگر ما را نچینند، از روی درخت به زمین می افتیم و له می شویم. الان که وقت شهادت ماست، چه اشکالی دارد شهید بشویم؟ هم من و هم سید رضی از صحبت های حاجی خیلی تعجب کردیم؛ چون تا آن موقع این طور با صراحت از شهادت و رفتن حرف نزده بود. فصل الخطاب: حالا که چهار سال از آن حرف های برآمده از دل شیدایی حاج قاسم می گذرد، همه آن میوه ها چیده شدند و فقط مانده سید اکبر که خدا نگهدارش باشد و سرانجام او به شهادت ختم شود.

‏فیلم از طرف ابوالحسن اصل زارع