eitaa logo
کشکول بصیرت
828 دنبال‌کننده
57.5هزار عکس
51.7هزار ویدیو
653 فایل
فَبَشِّرْ عِبَادِ¤ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَاب (زمر۱۷/۱۸) رویکرد: بصیرت افزایی،روشنگری،تحلیل مسائل روز
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 غیزانیه؛ نماد تفکر توسعه منهای عدالت قاسم روانبخش منتشر شده در هفته نامه پرتو سخن، به تاریخ ۹۸/۰۳/۱۴ قسمت اول از ابتدای انقلاب اسلامی دو تفکر در برابر یکدیگر صف آرایی کرده اند که تا به امروز این تقابل ادامه دارد یک تفکر است که معتقد به عدم انفکاک و منادی آن حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری هستند و تفکر دیگری معتقد به توسعه منهای عدالت است و منادی آن برخی اند که همواره بر توسعه منهای عدالت تاکید می کنند. در راس این جریان فکری، دولت سازندگی ( پنجم و ششم) به ریاست مرحوم هاشمی قرار داشت. دولت های هفتم و هشتم نیز هر چند به ریاست محمد خاتمی بود، ولی از جهت فکری و نیروهای عملیاتی در اختیار کارگزاران بود. یعنی یازدهم و دوازدهم  به ریاست آقای روی دیگر همان دولت هاشمی رفسنجانی است که همین تفکر در آن ساری و جاری می باشد. نتیجه سیاست های دولت های توسعه گرا،‌ گسترش و افزایش و بالا رفتن ضریب جینی و شکاف شدید طبقاتی بوده است. تورم بالای 200 درصدی دولت اعتدال یادآور بالاترین رقم تورم (50٪) در دولت دوم کارگزاران است. و شکاف طبقاتی عمیق امروز که بالای 50٪ نشان می دهد نیز همان شکاف طبقاتی رابه یاد می آورد. کتاب« توسعه و تضاد»  دکتر فرامرز رفیع پور که آن روزها خیلی مورد بی مهری قرار گرفت، امروز می تواند برای شما جذاب باشد. ایشان باتمسک به سخن برخی متفکران آن جریان نوشته بود آن ها معتقدند همان گونه که اصل انقلاب نیاز به شهید دارد، توسعه نیز خون می خواهد؛‌ باید پذیرفت که عده ای زیر چرخ های توسعه له شوند. تفکر توسعه گرا «عدالت» را مزاحم توسعه می دانست از این رو بر این باور بود که ابتدا باید توسعه مد نظر قرارگیرد بعدا «عدالت» را به آن اضافه خواهیم کرد. ولی امام خامنه ای می فرمود: « توسعه»‌ سکنجبین نیست که ابتدا سرکه آن بریزیم و بعدا انگبین به آن اضافه شود؛عدالت و پیشرفت همواره باید با هم انجام شوند. نتیجه حاکمیت تفکر توسعه گرا بر کشور موجب عمیق تر شدن شکاف طبقاتی شد و شورش های طبقه فرودستان را در پی داشت که نمونه هایی از آن را در کوی طلاب مشهد و اسلام شهر تهران و برخی مناطق دیگر شاهد بودیم. نسخه دولت کارگزاران برای حل مساله، تشکیل پلیس ضد شورش و واردات ابزار ضد شورش مانند گاز اشک آور و باتوم و ... بود. ولی راه حل تفکر عدالت و پیشرفت، ‌رسیدگی به زندگی فرودستان و اجرای عدالت بود که در دولت های نهم و دهم مبنای حرکت دولت قرار گرفت و تا حدودی توانست این فاصله طبقاتی را کاهش دهد؛ ساخت میلیون ها ارزان قیمت و توزیع عادلانه بودجه به استان های محروم توانست چهره فقر را از بسیاری از استان ها بزداید، هر چند در واپسین روزهای عمر دولت دهم، همان گرایش منهای عدالت بر آن دولت نیز چتر خود را گسترانید. امروز نتیجه حاکمیت تفکر توسعه گرای منهای عدالت، که به تضاد طبقاتی منجر شده است به حدی رسیده است که جمع کثیری از طبقات فرادستان نیز به جمع فرودستان اضافه شده اند! به طوری که برخی آمارها می گوید 80٪ مردم به زیر خط فقر برده شده اند. فاصله طبقاتی از زعفرانیه تا به حدی است که اصلا قابل محاسبه نیست؛‌ این در حالی است که همه آن ها شهروندان همین کشورند با این تفاوت که زیر پای غیزانیه نشین ها طلای سیاهی به نام نفت قرار دارد، ولی در زعفرانیه از این طلای سیاه خبری نیست! ادامه در پیام بعدی 👇 http://eitaa.com/joinchat/2315059211Cdc06065a5f