eitaa logo
کفِ دانشگاه
4.5هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.5هزار ویدیو
188 فایل
اخبار تشکل‌ها و دانشگاه‌های کشور رو با ما دقیقه به دقیقه دنبال کنید آیدی جهت ارتباط با ادمین و ارسال سوژه‌های خبری تبادل و تبلیغات: ✔ @KDnews_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 سیاست خارجه در گرو ترس طردشدگی! 🔸 در پی خبر عضویت ایران در سال آینده میلادی در بریکس که با ریپورتاژ سنگین رسانه‌ای چه قبل و چه بعد از انتشار خبر مواجه بود؛ جمع کثیری از فعالین سیاسی در احزاب مختلف به تشویق دولت و عملکردش در فهم ادبیات دیپلماسی و به نوعی شناخت زبان دنیا پرداختند. این عضویت که پس از عضو شدن ایران در شانگهای جزو معدود موفقیت‌های اساسی دولت در تثبیت جایگاه ایران در نظم نوین جهانی داشته، واقعاً هم جای تبریک دارد. 🔸️ اما سوالی که به صورت جدی وجود دارد این است که تمامی این اتفاقات از جمله عضویت ایران در شانگهای و بریکس و به نوعی تغییر قدرت و انتقال آن از غرب به شرق، قرار است ایران را در وادی جدیدی از معادلات جهانی قرار دهد؟ و مشخصاً ایران در ادبیات جدید دیگر نیازی به وابستگی به غرب بالخصوص آمریکا را مانند FATF و برجام ندارد؟! یا شاید به تعبیری دیگر ایران بازیگر جدی صحنه‌ی معادلات جهانی شده که قرار است، مدل جدیدی از قدرت جهانی راه نمایش بگذارد؟! و سوالاتی از این قبیل که همواره جواب‌های ضد غربی و ضد استکباری را در فضای سیاسی به نمایش می‌گذارد. 🔸 اما آیا با وجود زمزمه‌های پیگیری احیای برجام و توافقات اخیر ایران و آمریکا بر سر فروش نفت و برداشتن تحریم‌های نفتی، در واقعیت ایده‌ی دولت در سیاست خارجه همین است؟ قرار است ایده‌ی عدم وابستگی به غرب در سیاست خارجه علم شده و با افزایش توافقات با سایر کشورها گفتمان ضد استکباری که جزو ابتدایی‌ترین آرمان‌ها امام بوده را جریان‌سازی کند؟! 🔸️ برای یافتن پاسخ این سوال اگر نگاه اجمالی به عملکرد دیپلماسی دولت سیزدهم بیندازیم، قطعاً جواب مثبتی به آن نخواهیم داد! چرا که گویی براساس منافع و تهدید‌های سیاسی و اقتصادی مواضع‌مان عوض می‌شود و هم‌زمان با توافقات با کشورهای همسایه و عضویت در بریکس و شانگهای هنوز ترس طردشدگی در معادلات قدرت در سیاست خارجه دیده می‌شود و هنوز دست از توافق با آمریکا برنداشته و برای کسب وضعیت مطلوب‌تری در نسبت با تحریم‌های آمریکا دنبال مذاکره با آنان هستیم! 🔸 موضع‌گیری ایران در جامعه جهانی کنونی اساساً نمی‌تواند منفعلانه باشد. در حالی که در دوره‌ی گذار به نظم جدید بین‌الملل، کنشگرانی بسیار متفکرتر در صحنه حضور دارند و ایرانی که در حساس‌ترین منطقه جهان (از نظر راهبردی، اقتصادی، منابع انرژی و ...) حضور دارد نمی‌تواند بی‌طرف بایستد. اگر برای نقش‌آفرینی مستقل جمهوری اسلامی تعریف نشود، ما ناخودآگاه در میدان‌‌هایی که برایمان تعریف می‌شود، بازی خواهیم کرد. 🔸️ افق آینده‌ی ایران در جهان با تحمیل نقش اقتصادی - نظامی - امنیتی خود در منطقه و فراتر از آن تبلور می‌یابد. نقشی که تحریم‌ها قصد حذف‌شان را دارند و ایران قوی را خواهد ساخت. تصویر ایران قوی بدون راهبرد کلان برای سیاست‌ خارجه مبتنی بر نقش‌آفرینی سخت و نرم توامان، همچنین بدون برنامه‌ای برای پیشرفت بنیه داخلی اساسا بی‌معناست و آورده‌ای نخواهد داشت. و چقدر سفیه و حقیرند آنهایی که نه پیشرفت درون‌زا را می‌فهمند و نه نقش‌آفرینی توامان میدان و دیپلماسی را! 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kafedaneshghah
🔴 شکستن تابو اقتصاد نفتی 🔸️ استکبار همیشه در مقابل استضعاف تعریف شده است؛ وقتی استکبار به وجود می‌آید، حتماً گروهی وجود دارد که بشود در ضعف نگه داشته شود. قطعاً اگر همه ملت‌ها کمر راست می‌کردند تا این نظمی که تنها به سود یک گروه است را نابود کنند، امروز استکباری وجود نداشت. یکی از روش‌های استکبار همیشه ایجاد ساز و کارهایی است که، تا وقتی این ساز و کارها توسط مستضعفین در حال اجراست، مستکبر در حال قدرتمند شدن است و از طرفی مستضعفین عالم چاره‌ای جز پیش‌برد این ساز و کار ندارند و به معنای کامل کلمه در حال استثمارشدن هستند. 🔸 یکی از این سازوکارها که از ۱۰۰ سال پیش در بین کشورهای حاشیه خلیج فارس رواج پیدا کرده، مسئله اقتصاد نفتی و اقتصاد متکی به نفت است. چنین اقتصادی، این کشورها را طوری بار می‌آورد که جز با فروش نفت آن هم به صورت خام نتوانند امورات خود را بگذرانند. از طرفی هم با فروش هر قطره نفت، سوخت یا ماده اولیه صنایع سرمایه‌داری را تامین می‌کنند. از دگر سو هرگز فراعنه اجازه نمی‌دهند ملت‌ها خودشان درباره سرمایه خود تصمیم بگیرند و صحنه را طوری تعریف می‌کنند که احتیاج ذاتی او به ماده اولیه که ما برایش تامین می‌کنیم، تبدیل بشود به احتیاج ما به خریدار، که اوست. اگر به کشورهایی که سرمایه آنها را به تاراج می‌برد، فکر می‌کرد و در نظم او، زندگی آنها هم می‌چرخید، قابل تحمل بود اما این مدل اقتصادی، زندگی مردم ما را هم مختل کرده است. 🔸️ از طرفی وقتی کل اقتصاد سوار بر نفت باشد و پایه پول شما دلارهای باشد که از فروش نفت به دست می‌آید، نوسان در قیمت نفت باعث تورم میشود. همان عاملی که امروز کمر جامعه ما را خم کرده. از دگر سو در شرایط فعلی که هم زندگی مردم گره خورده به این طلای سیاه و هم تحریم‌ها باعث شده دولت مجبور باشد، به هر ترتیب که شده، نفت بفروشد، رانت‌هایی تخصیص می‌یابد تا افرادی خارج از چهارچوب‌های قانونی نفت را بفروشند و چون قانونی وجود ندارد زنگ خطر فساد هم به صدا در می‌آید و شاهد اتفاق‌هایی مثل فساد بابک زنجانی می‌شویم. 🔸 با این اوصاف عقل سلیم راهی به جز شکستن این تابوت نفتی نمی‌بیند. رهبری هم از ۳۰ سال پیش بر لزوم کناره‌گیری کردن از اقتصاد نفتی تاکید دارند ولی انگار در مملکت حزب الله نه عقل سلیم یافت می‌شود، نه قلب ولایت مدار، که حرف رهبر معظم انقلاب سی سال خاک نخورد. حال اگر دولت کماکان برای خودش مسائلی مهم‌تر از این موارد متصور باشد، دیر نباشد که این سخنان، او را هم شامل شود: "من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان سر کار بود و به مسئولان گفتم کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم درِ چاههای نفت را ببندیم. آقایانِ به قول خودشان "تکنوکرات" لبخند انکار زدند که مگر می‌شود؟!" 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kafedaneshghah
🔴 انحراف قطار آموزش از ریل عدالت 🔸 عدالت آرمانی است که جوامع مختلف در طول دوران و اعصار گوناگون، به دنبال کسب آن بوده‌اند. آرمانی که مکاتب فلسفی زیادی برای ایجاد یک جامعه همگن و یکدست از آن الهام گرفته‌اند. آرمانی که اگر، ملت ها بر مبنای آن پا نگیرند، از هم گسیختگی و نابودی شان دور نخواهد بود. هنگامی که در قرآن نیز به جست‌وجو می‌پردازیم و در آن می‌اندیشیم، در می‌یابیم که رسالت پیامبران دعوت مردم به عدالت و قسط و در نهایت به منصه ظهور رساندن آن در جامعه بوده است. 🔸️در حقیقت عدالت، همان غایت الآمال جوامع است که در صورت رسیدن به آن، مسیر سعادت دنیوی و اخروی انسان‌ها در یک جامعه تضمین می‌گردد. عدالت در ابعاد مختلفی تعریف می‌شود و عینیت یافتن آن در جای جای زندگیمان به شکل‌ها و طرق مختلف است. به عبارتی دیگر بازتاب عدالت در مسائل گوناگون قابل رویت می باشد. یکی از مهم‌ترین این مسائل که به راحتی نمی‌توان از کنار آن گذر کرد، آموزش است. 🔸بی‌عدالتی چند وقتی است که گریبان سیستم آموزشی کشور را گرفته و با آن درگیر شده است. این بی‌عدالتی نه از جنس فساد بلکه از جنس تبعیض می‌باشد. آموزش و پرورش کشور محلی مهم و استراتژیک شمرده می‌شود چرا که مسئولیت تربیت آینده سازان ایران را به عهده دارد؛ اما مشکل آنجایی نمایان می‌گردد که، بوی تبعیض از چپ و راست بلند می‌شود و علم عدالت، چندان در این وزارت مشهود نیست. آیا نگاهی به قبول‌های کنکور سراسری در چند سال اخیر انداخته‌ایم که چه میزان از افراد تنگ‌دست و دهک پایین جامعه در دانشگاه‌های برتر وارد شده اند؟! اگر فساد در یک مکان و یک بار اتفاق می‌افتد اما بی عدالتی از جنس تبعیض در این سیستم و زمینه، توانسته خود را باز تولید و از نسلی به نسل دیگر منتقل کند. 🔸️ هنگامی که آموزش کشور با بهانه‌های کمبود بودجه و خودگردانی، به پول گره خورد؛ شروع یک طوفان سهمگین را برای تضعیف آموزش رایگان و با کیفیت به ما نوید می‌داد؛ در واقع آموزش پولی، تیر خلاص بر پیکر امید یک دانش آموز مستضعف است، که در دریچه‌های ذهن خویشتن، درس خواندن را راهی برای رشد خود و آبادانی کشور می‌بیند. 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 ماجرای سلاح ورزی نقض آشکار 🔸️اواسط تیر ماه در فضای مجازی خبری در حال دست به دست شدن بود در خبرها اینطور آمده بود که رئیس جدید اتاق بازرگانی فردی است که در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ از حامیان آشوبگران بوده و از هیچ حمایتی حتی به صورت آشکار از آنها و تجزیه طلبان دریغ نکرده است! 🔸عجیب‌تر از این خبر اینکه صلاحیت او توسط نهادهای امنیتی مربوطه برای شرکت در این انتخابات رد شده اما با تخلف،وی در انتخابات حضور داشته و حالا هم بر مسند یکی از مهم‌ترین، پرنفوذترین و قدرتمندترین نهادهای اقتصادی کشور نشسته است! 🔸️طبیعتاً خبری این چنین اعتراض‌های مردمی و رسانه‌ای زیادی را به همراه داشت،به طوری که روزهای زیادی در صدر اخبار در فضای مجازی قرار گرفت تا جایی که مطالبه برکناری وی توسط مردم در توییتر فارسی ترند شد! 🔸️جالب اینجاست که در این مدت حتی خبرگزاری‌های پرنفوذی مانند فارس،تسنیم،دانشجو و ... دائم علیه او مطلب می‌زنند ‌اما ظاهرا پشت او به حامیان بزرگی گرم است که فشارهای رسانه ای هم فایده‌ای ندارد! 🔸️جنبش دانشجویی از اواسط تابستان پیگیر این مسئله شد اما عجیب اینکه گویا این مسئله جزو خط قرمزهای برخی مسئولین می‌باشد طوریکه تا کنون به هیچ وجه پاسخگو به مطالبات مردمی و دانشجویان نبودند‌! 🔸️حال سوال این است مردمی که در یک سال گذشته چندین بار جلوی جمعیت قلیل اما مدعی و وقیحِ آشوبگر تمام قد ایستاده‌اند و هزینه داده‌اند؛با حضورشان در اجتماعات و راهپیمایی‌ها فریاد زدند که از امثال آقای سلاح ورزی و همفکرانش که باعث تفرقه و آشوب در کشور و ریختن خون جوانان پاکی مثل شهید آرمان علی وردی و روح الله عجمیان شده بیزارند،چگونه میتوانند رای خود را به کرسی‌بنشانند؟! 🔘مردم اگر نخواهند این چنین افرادی در جمهوری اسلامی مسئولیت داشته باشند باید چه کنند؟ ⁉️به راستی چه کسانی حامی آقای سلاح ورزی هستند که این همه اعتراض مردمی در رسانه‌ها و اعتراضات و تجمعات جنبش دانشجویی نادیده گرفته می‌شود؟ واقعا رای اقلیتی از افراد دارای قدرت و ثروت و نفوذ بر اکثریتی که صاحبان اصلی انقلاب و جمهوری اسلامی هستند ترجیح دارد؟ 🔰دولتی که با شعار مردمی بودن بر سر کار آمده اینگونه می‌خواهد صدای مردم باشد؟ مجلسی که داعیه انقلابی بودنش را هر روز فریاد می‌زند اینگونه می‌خواهد پاسدار انقلابِ‌خمینی باشد؟ 🔅از یاد نبرده‌ایم روزی که می‌خواستند نامی برای انقلابمان انتخاب کنند و آن را از نهضت به نظام تبدیل کنند امام ما محکم ایستاد و گفت"جمهوری اسلامی نه یک کلمه بیشتر نه یک کلمه کمتر!" ❓حال چه شده که فریادهای جمهور اینگونه شنیده نمی‌شود و هشدارهای امام که فریاد می‌زند "نگذارید این انقلاب به دست نااهلان بیفتد" را مردم از مسئولین بهتر در حافظه دارند؟! ✍سیدمحمدیوسف موسوی 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 عدالت آموزشی در گرو نگاه سرمایه‌داری 🔸 نگاهی گذرا به آمار ها نشان می‌دهد سهم قبولی دهک های بالای جامعه در رشته های پرطرفدار دانشگاه ها از طریق کنکور به نسبت قابل توجهی از دهک های پایین بیشتر است و این نمود عینی بی‌عدالتی در امر آموزش است؛ حال آن که به خوبی از جایگاه ویژه عدالت در آرمان های انقلاب اسلامی واقفیم. 🔸️ بهتر است ابتدا مشخص کنیم دقیقا منظور از عدالت آموزشی چیست و به بازتعریف آن بپردازیم و سعی بر این باشد که با آن به مثابه موضوعی سهل و ممتنع برخورد نشود. دو نوع دیدگاه می‌توان به عدالت آموزشی متصور بود: اول آن که آموزش، امری همگانی باشد که به‌اصطلاح به خیرات عمومی باید برسد و دوم آن‌که، حقی باشد که به کسی که استحقاقش را دارد برسد؛ و این استحقاق همان استعدادی‌‌ست که ادعا می‌شود، با محک هایی چون آزمون های ورودی سنجیده می‌شود. 🔸 آموزش عمومی باید هم کیفیت و هم کمیت بالایی داشته باشد در عین حال که انگیزه بخش و سوال برانگیز باشد؛ بدیهی‌ست اگر چنین باران آموزشی بر زمین عموم باریده شود موجب جوانه زدن استعداد های موجود خواهد شد. 🔸️ نباید فراموش کرد که عدالت فقط ملاحظه فرد نیست، بلکه ملاحظه جامعه هم هست یعنی اگر در جامعه نیاز به یک رشته بیشتر از دیگر رشته ها باشد، آموزش رایگان می‌بایستی به رشته ای تعلق گیرد که نیاز بدان بیشتر است. 🔸 بنظر می‌رسد برای از میان برداشتن تبعیض ها و ناعدالتی ها در زمینه آموزش، اصلاح نظام آموزشی ضروری است اما برای تحقق این امر اصلاح فرهنگی نیز لازم است، که رسانه در این زمینه نقش موثری را ایفا می‌کند. اگر رسانه جدی گرفته شود، اقدامات بعدی برای تحقق عدالت آموزشی، مبارزه با این سه مورد خواهد بود: فقر، تبعیض و فساد آموزشی. 🔸️ برای از بین بردن فقر آموزشی باید آموزش با کیفیت از روستا ها و مناطق محروم آغاز شود. بدیهی است برای مبارزه با فقر لازم است با ریشه های ایجاد فقر، یعنی سرمایه داری هم مبارزه شود. 🔸 مدارس پولی در کشور با سرعت بالایی در حال رشد است که مقابله با آن می‌تواند با ایجاد ساختار های تبعیض‌زا مقابله نماید. با تغییر قوانینی که از رشد مدارس غیر دولتی حمایت می‌کنند و قطع اقداماتی مانند اختصاص انواع وام های کمکی به این مدارس و یا سپردن پرداخت حقوق معلم به عهده این مدارس می‌توان از سرعت رشد آن‌ها کاست. 🔸️ گفتمان عدالت آموزشی باید از جانب اقشار محتلف مخصوصا دانشجویان پایش و پیگیری شود و عدالت‌خواهی در این زمینه نه تنها منافاتی با امر آموزش ندارد بلکه به تقویت آن می‌انجامد. 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 صد رحمت به گاو 🔻یادداشتی بر مراسم مرحوم مهرجویی 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 خطر ریزش ستون نظام اسلامی! 🔸️ زمانی برای اعتراض به رفتار یکی از کارگزاران حکومتی، زنی خدمت حضرت امیر (علیه السلام) رسید و شکایت خود را از آن مرد محضر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بیان کرد. حضرت نیز همان‌جا نامه‌ی عزل کارگزار را به زن داد و همان زن نیز نامه را به آن کارگزار معزول رساند. 🔸️در زمان دیگری نیز بزرگ یکی از خانواده‌های معظم شهدای اسلام در صریح‌ترین حالت ممکن نقد و دردش را نسبت به قوه‌ی عدلیه حکومت اسلامی در رسانه‌ی ملی بیان می‌کند و نه تنها از آن استقبال نمی‌شود بلکه با دل‌خوری و سانسور اجباری گفته‌های پدر شهید بزرگوار، برنامه متوقف می‌شود! 🔸 رسانه ملی باید بستری برای ارتباط بی‌پرده و شفاف بین مردم و حاکمیت باشد. جایی که مردم بدون ترس و سانسور عرائض، اعتراضات و انتقادات خودشان از جزئی‌ترین مسائل تا حتی هدف قراردادن بلند پایه‌ترین مقامات حکومتی را بیان کنند. همان‌گونه که امیرالمؤمنین در زمان خلافت‌شان از مردم می‌خواستند که اعتراضات‌شان را بیان کنند و در این میان از هیچ‌چیز هراس نداشته باشند. 🔸️ امّا در وضع فعلی رسانه ملی شاهد خلاف آن امری هستیم که جان مایه‌ی اسلام است و پدر شهید روح الله عجمیان، پس از یک سال درد از دست دادن فرزندش در صدا و سیما اعلام می‌کند که قاتل پسر من آقای ولایتی است و بعد از گفتن این حرف مجری برنامه سعی بر عوض کردن موضوع بحث کرده و پدر شهید با ناراحتی نسبت به سرکوب کردن صحبت‌هایش گلایه می‌کند و این نقطه نگران کننده‌ای است که نیروهای سیاسی پشت پرده منجر می‌شوند جریان بر علیه و در صدد از بین بردن صدای ملت قرار گیرد. 🔸 دومین گره کار در پس غم این پدر داغ دیده نهفته است که نه تنها نقطه شکایتش تحقق عدالت برای خون ریخته شده پسرش توسط اشرار اغتشاشات یکسال گذشته نیست؛ بلکه به شخص آقای ولایتی اشاره می‌کند طوری که سیستم قضائی دچار اختلال فسادآمیز در یک نقطه خاص شده است. 🔸️ پدیدارشدن هرگونه اختلال از جنس فساد فردی یا ساختاری، یکی از ستون‌های نظام اسلامی را هدف قرار داده و مستلزم برخورد جدی از طرف مقامات است تا برای مردم اینطور تفهیم نشود که ریشه‌های فساد عمیق شده و کل نظام را در بر گرفته است؛ سکوت در برابر این اعتراض و نقد نباید سبب لکه‌دار شدن چهره رکن رکین نظام در اذهان عمومی شود. 🔸 رهبر معظم انقلاب فرمودند مسئله‌ی مبارزه با فساد هم درون قوه و هم بیرون قوه اهمیت دارد و باید پیگیری شود. ولی باید توجه شود که فساد درونی، اصالت قوه عدلیه را زیر سوال می‌برد و از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و نباید با سکوت با آن برخورد شود و عزل کردن مفسدین درونی باید یکی از کمترین کنش‌های قوه‌ی قضائیه باشد. و همچنین در دیدارشان با مقامات قوه قضائیه اهمیت این ستون اساسی نظام را اینطور بیان کردند که اختلالی در آن پیامدش اختلال در کار کل نظام است! 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 ایران و مسئله فلسطین 🔻 ما اساساً چه نسبتی با فلسطین داریم و چرا از لحظه آغاز انقلاب اسلامی افق تصویر شده پیش روی مردم ایران و جهانیان از سوی امام باید فلسطین باشد؟ 📋 یادداشت امیرحسین فیضی، مسئول اسبق بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی سهند 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 نماینده مردم رد صلاحیت شد! "رد صلاحیت‌" "عدم احراز صلاحیت" "رد صلاحیت" "رد صلاحیت" ... 🔻 در روزهای گذشته نقل و نبات محافل نخبگانی و خبرگزاری‌ها پر شده است از پرداختن به مسئله انتخابات و کاندیداتوری عزیزانی که در واقع و یا در کلام وظیفه‌ی خود دیدند که به میدان بیایند و خود را در جایگاه انتقاد و انتخاب مردمی قرار دهند. چه آن‌هایی که سابقاً مقام و منصبی داشتند و کارنامه‌شان را به رخ دیگران می‌کشند و چه افرادی که شور و شوق جوانی و اندک شهرت‌شان دلیل بر آمدن‌شان است. 🔸 در بحبوحه ابتلائات و وظایفی که اعزه به دوش می‌کشند رای‌های عدم اعتماد یا به زبان دیگر رد صلاحیت‌ها بار دیگر در رتبه یک خبرها قرار گرفت. به طوری که یکی پس از دیگری کاندیدهای انتخابات مجلس و بعضاً از اعضای خانه‌ی ملت که برای دوره‌ی بعدی نیز اعلام آمادگی کرده بودند، خبر رد صلاحیت‌شان در فضای مجازی پخش می‌شد. آن هم نه به تعداد انگشت شمار بلکه رقم گزارش شده که هنوز هم امکان تغییر دارد، مدت‌هاست از مرز دو رقمی شدن گذر کرده است. 🔻 رد صلاحیت‌ها که در انتخابات قبل نیز علتی بر کاهش مشارکت مردمی در انتخابات با حذف نماینده‌های مردم شده بود؛ گویا امسال نیز همان رویه را در پیش گرفته است. اما مسئله‌ای که به مراتب به این اتفاق ضریب می‌دهد رد صلاحیت‌های نماینده‌های فعلی خانه‌ی ملت می‌باشد. این اتفاق که نماینده‌های فعلی که برای مردم و کشور تصمیم می‌گرفتند و حال رد صلاحیت شده‌اند، به طور اعجاب انگیزی نه تنها باعث نگرانی و تأسف نشده است بلکه اخبار رد صلاحیت این دست از کاندیداها با خوشحالی و تبریک دست به دست می‌شود! 🔸 این گونه مواجهه مردم در وهله‌ی اول باید زنگ هشداری باشد برای مسئولین خانه‌ی ملت که چطور با مردم رفتار کرده‌اند و چگونه نماینده مردم می‌باشند که همین مردم از رد صلاحیت‌ آن‌ها خوشحال می‌شوند. در وهله‌ی دوم زنگ هشداری باشد برای یکی از مهم‌ترین آرمان‌های انقلاب که در بزرگترین شعارش نیز نقش بسته است یعنی "جمهوریت"! 🔻 اگر قرار باشد مردم در یکی از مهم‌ترین ساختارهای حاکمیتی که خودشان مهم‌ترین نقش را ایفا می‌کنند حامی نماینده خودشان نباشند، پس چطور می‌شود هنوز داعیه‌دار آرمان‌های امام انقلاب، خمینی کبیر باشیم و هنوز شعار اصلی کشورمان را "استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی" بدانیم. 🔸 از طرف دیگر آن افرادی که با خوشحالی خبر رد صلاحیت‌ها را دست به دست می‌کنند با خودشان نمی‌گویند؛ همین نماینده چهار سال است که برای‌شان تصمیم می‌گیرد؛ همین نماینده است که از بودجه کشورشان تا مسائلی همچون حجاب‌شان را قانون‌گذاری کرده است! 🔻 اگر قرار است مسئولی یا نماینده‌ای در خانه‌ی ملت امین جمهوری اسلامی نباشد و با دلایلی همچون عدم التزام به جمهوری اسلامی ایران رد صلاحیت شود، چرا این فرد باید هنوز نماینده این کشور و مردم باشد؟! اگر نماینده‌ای پایبند به مبانی و قوانین اولیه‌ی جمهوری اسلامی ایران نیست، چرا هیچ ساز و کاری جز اتمام دوره‌ی چهار ساله نباید وجود داشته باشد که همچون فردی برای ملت تصمیم‌گیری نکند؟! 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 فلسطین در هاروارد، فلسطین در شریف ✍ سرباز روح‌الله رضوی 🔻مساله فلسطین در هاروارد و لندن با مساله فلسطین در شریف و تهران فرق دارد و بنظرم طبقه‌ای از جامعه‌ی ایران این فرق را درک کرده‌اند و برای همین هر قدر هم که برایشان از اعتراض هاروارد و تظاهرات لندن بگویی تکانی نخواهند خورد. طبقه‌ی مذکور اعم از دانشجو و روشنفکر و هنرمند بدرستی متوجه این شده که مساله‌ی فلسطین در تقابل با کلان روایت دنیای غرب قرار دارد. 🔻تا اینجای ماجرا البته شرایط با الباقی دنیا تفاوت چندانی ندارد اما در جمهوری اسلامی ایران، یکی از ستون‌های کلان روایت نظام همین تقابل بوده است. یعنی چهار دهه است که نظام در ایران فریاد فلسطین می‌زند و آن را بر سر دشمنان بیرونی خود کوبیده که فلسطین سند دروغ‌گویی نظام سلطه علیه ماست و البته حق می‌گوید. 🔻حالا تن زدن به این دریای اعتراض علیه اسرائیل برای آن طبقه از سویی کشیدن خط بطلان بر آن ایده‌آلی‌ست که در دنیای غرب جستجو می‌کرده و از سوی دیگر به منزله تایید موضعی است که نظام خلال چهار دهه اتحاذ کرده. 🔻شاید اگر ماجرا فقط خط کشیدن بر روی غرب بود داستان اینقدر معقد نمی‌بود اما وقتی قرار باشد دوشادوش روایتی قرار بگیری که چهار دهه است خودت را در برابر آن یافته‌ای، قصه خیلی سخت می‌شود و من این صعوبت در اتخاذ موضع را درک می‌کنم. می‌فهمم که چرا بخشی از دانشجویان و روشنفکران و هنرمندان ما اساسا نمی‌توانند موضعی در قبال جنگ غزه داشته باشند. 🔻ذات غرب ستیزانه‌ی نظام در ایران ولو آن را تنها در خطابات صرف نماز جمعه بدانی و مواضع اعلامی - که اینطور نیست - مساله را چنین می‌کند. در این میان بسیارند کسانی که اختلاف جوهری با این ذات غرب‌ستیزانه ندارند اما در بسیاری از حیطه‌های سیاسی و فرهنگی و اقتصادی مخالف سیاست‌های نظام هستند و چه بسا در صفوف اپوزوسیون نظام تلقی شوند. بنظرم عمده این افراد با همه دل‌رنجی‌ها و دل‌خوری‌هاییکه از نظام دارند بر سر مساله فلسطین اعلام و ابراز همراهی می‌کنند چه آنکه خوب می‌دانند ماجرای فلسطین ربطی به دزدی و فساد و کج سلیقگی و ناکارآمدی‌های داخلی ندارد. فارغ اینکه بخواهم دسته‌بندی فوق از اپوزوسیون را وزن‌کشی کنم باورم بر این است که کلیدی برای باز کردن قفل فلسطین برای آن دسته از اپوزوسیون وجود ندارد و خودمان را به آب و آتش هم که بزنیم این جماعت تکانی برای فلسطین نخواهند خورد. غرب‌زدگی این جماعت خواص با غرب‌زدگی عمومی مردم متفاوت است. غرب در ذهن عموم مردم همان انسان غربی است که سبک زندگی خاص خود را دارد و بی‌ریا و دغل خود را می‌نمایاند. برای این دسته وقتی فلان سلبریتی و خواننده غربی را نشان دادی که حامی فلسطین است قصه تمام است. وقتی تظاهرات لندن را نشان دادی که زن و مرد و مسلمان و بی دین و لخت و محجبه همگی فریاد فلسطین می‌زنند کافیست که بپذیرد دنیا با فلسطین است. اما غرب برای آن طبقه کذایی، نظام سلطه‌ی حاکم است نه پروتوتایپ انسان غربی. نظام سلطه‌ای که محکم ایستاده و می‌گوید آتش‌بس بی‌آتش بس. این غرب‌زدگی حاد است و پیشرفته‌ترین روش‌های درمانی هم برایش چاره‌ساز نیست. وقت‌مان را تلف چنین بیمارانی نکنیم و رهایشان کنیم. 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 یادداشت|چرا شناختن انسان فلسطینی و یمنی اهمیت دارد؟ 🔻پیش‌زمینهٔ ذهنی غلطی پیرامون رابطهٔ جمهوری اسلامی ایران و نیز حشد و حزب و انصار و جهاد و حماس و بشار و ... وجود دارد و آن لفظ نیابتی بودن مبارزهٔ آنها برای ایران است. چنین تصویری بیش از آنکه نگاشت قوهٔ عاقلهٔ ایرانی باشد، القای بیگانگان پیرامون رابطهٔ میان محور مقاومت است. تقابل انقلاب اسلامی با دشمنانش همواره موجب آزار آنان است؛ اما آنچه موجبات خشم غرب و شرق را فراهم می‌آورد و اسلامگرایان را خاص می‌کند، نوع این دشمنی است. 🔻نظام دوگانهٔ کفر به خدا و تسلیم شدن برابر او و بدین‌گونه نظام دوگانهٔ جدال باطل با حق، هیچ گاه برای مستکبران پذیرفتی نیست. برای کسانی که جنگ را جنگ طبقاتی می‌پندارند، اسلام فرا‌طبقاتی و برای غربی‌های وحشی، اسلام اخلاق‌مدار موجب برهم‌ریختگی است. مارکسیست و لیبرال بیش از آنکه در تمام دوران از سید جمال و قطب و صدر، آسیب مستقیم مادی دیده باشد، از بی‌رونق شدن بساطش هراس دارد. تمام تلاشش را می‌کند تا به مکاتب اسلامی ایسم‌‌ها را بچسباند، آزادی اسلامی را با ترفند اصلاحات، سکولاریسم و بی‌بند و باری تعبیر کند و روحیهٔ اصیل عدالت خواهی را در اسلام، شبیه به رفتار‌های پوپولیستی و محدود به اتحادیه‌های کارگری و ادبیات کمونیستی خود کند. استکبار تاب شنیدن نام مقاومت را ندارد. بدین ترتیب نام هلال شیعی بر آن می‌نامد تا آن را محدود به اقلیتی از مسلمانان کند و بعد برچسب نیابتی بودن به آن می‌زند تا جایگاه آنرا در کشورها متزلزل کند و در چنین زمین و صحنه‌ای به راحتی بتواند به آن ضربه بزند. 🔻اینکه امروز عدم اطلاع ما از وقوع طوفان الأقصی برایمان قابل تحمل نیست، اینکه انتظار حملهٔ همه‌جانبه از لبنان داریم، موشک‌پرانی‌های یمنی و رفتار سلطنت اردن و حکومت کودتایی مصر را درک نمی‌کنیم... جدای از نفس درست و غلط بودن آنها... ناشی از عدم شناخت ما از آنها است. انسان مسلمان و مقاوم فلسطینی و عراقی و یمنی و لبنانی، هر کدام هویتی منحصر به فرد (معتقد به مقاومت و کلان آرمان تمدن اسلامی)، مستقل و متناسب با مناسبات فردی و اجتماعی خود را دارند. 🔻باور به نیابتی بودن گروه‌های مقاومت غیرایرانی، فرصت ارتباط با آنها و شناختشان را از ما می‌گیرد. این پیش‌زمینه فکری که عراقی و لبنانی و سنی و زیدی، دقیقا عین و مو به موی ما فکر و رفتار می‌کند، نیاز به ارتباط گیری و شناختن او را از ما می‌گیرد. نیاموختن او، فرصت شناخت خودمان را هم از ما می‌گیرد. اینجا است که دیگر بعضی از حرف‌های بهشتی و خمینی برایمان عجیب انگاشته می‌شود. مقدار مطلوب از آنها دریافت و کتابچه شده و به مرور تام خمینی و بهشتی، مصلحت به مصلحت فراموش می‌شود. کم‌کم خودمان هم باورمان می‌شود که مسلمانان کشور‌های اسلامی چون دقیقا شبیه ما نیستند و از ما دستور نمی‌گیرند، نیابتی شدنشان چقدر خوب است! اصلا نیابتی هم خوب نیست، خودمان برویم و از شرق تا غرب منطقه نیروی نظامی تخلیه کنیم! 🔻عوارض گام به گام نشناختن انسان‌های مقاومت اسلامی،‌ حاصلی جز کشانده‌شدن به ورطهٔ تحریف و ابهام حاصل از آن ندارد. مسیر مقاومت تنها و فقط از شکل‌گیری هسته‌های بین‌المللی مقاومت اسلامی میگذرد و اسکواد و آنتی‌زایون و افسران و بی‌سیم و اخبار سوریه و هزار هزار پوپولیست‌ مروج نیابتیسم، جای خود را به یک دانشجوی معتقد اسلامگرا و مسلط به زبان عربی نمی‌دهد. 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 عدالت آموزشی، زیر بنا یا برچسب؟ 🔻 جناب سخنگوی دولت در پاسخ به دانشجویان بسیج امیرکبیر که از نزاع تمدنی و در طول آن از عدالت آموزشی گفتند و از رویکرد دولت در این خصوص مطالبه کردند پاسخ هایی نه چندان دلگرم کننده و اقداماتی خرد را شنیدند که بیشتر عجیب است دولت انقلابی آن را از این نمونه اقدامات تلقی می‌کند. 🔻 مورد اول: «جذب معلم با امتیازات خاص» مطرح شد که به گفته ایشان از جمله اقداماتی است که در راستای عدالت آموزشی انجام داده‌اند. بگذارید ما برایتان بگوییم با بی تدبیری و عدم توجه دقیق به آمار ها و بی‌برنامگی هایی که چه در دولت قبل و چه دولت فعلی با مسئله کمبود معلم و کلاس های خالی مواجه شدیم که مجبور شدیم در آموزش پرورش را باز کنیم و به هر نحوی شده نیرو جذب کنیم. حالا چقدر در جذب معلم پروتکل ها رعایت شده و چقدر نه، خدا میداند ... اما هنگامی که همچین فاجعه دردناکی به سراغ ما آمده و ما آن را جز مصادیق عدالت آموزشی به شمار می‌آوریم، نه تنها درست نیست، بلکه مضحک هست. 🔻 مورد دوم: «اصلاح دو هزار مدرسه کانکسی به ساختمانی» در ابتدا امر، تشکر می‌کنیم از دولت بابت چنین اقدام شایانی؛ ولی، این هم نکته‌ای دارد و آن اینکه چنین موردی جز وظایف اصلی و ابتدایی هر دولت است، اما دغدغه ما و فهم ما از عدالت آموزشی و تاثیر آن در تمدن سازی و نزاع تمدنی این نیست که صرفا مدرسه بسازیم؛ بله الزام هست که بسازیم، اما به نظر ما، شما و دولت هنوز مسئله فراهم کردن فرصت های برابر آموزشی را، به عنوان عدالت فهم نکرده اید که به این ها برچسب عدالت میزنید. بگذارید از منظری دیگر نگاهی بیاندازیم؛ اگر همین مدرسه ها را هم، به وجود با برکت خیرین نسازید دیگر چه کار دیگری می‌خواهید انجام دهید؟! 🔻 مورد سوم: «افزایش تعداد مدارس استعدادهای درخشان» نمی‌دانیم کجای دنیا فراهم کردن یک شرایط خاص، برای یک عده از مردم و ایجاد فاصله از لحاظ کیفیت و کارایی برچسب عدالت به آن نصب می‌شود؟ خودتان کمی به این فکر کنید خنده دار نیست؟ بگذارید ما برایتان بگوییم، معضل تعداد بالای دانش آموز در کلاس‌های درس گریبانتان را گرفته بود و زور و پول آموزش و پرورش بر این موضوع غلبه نمی‌کرد و در زمانی که دولت توانایی پوشش سراسری و حل کردن مشکل را نداشت، دست به دامان سازمان ملی پرورش استعداد های درخشان شد تا شاید این مورد هم حل بشود؛ اما مسئله اینجاست که سخنگوی دولت در بین دانشجویان این را یکی از موارد عدالت آموزشی عنوان کرده و به آن علامت عدالت هم می‌زند. 🔻 اساسا، دولت انقلابی، مسئله عدالت آموزشی را فهم نکرده است و هرکاری می‌کند در سردرگمی و فضای غبارآلود آموزشی آن را عدالت محور بیان می‌کند. بهتر است بگوییم که دولت اهمیت مسئله آموزش و بالاخص عدالت آموزشی را در افق تمدن‌سازی و جانمایی این موضوع در استقلال کشور را درک نکرده است. 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
شب نامه روز دانشجو - نشریه دانشجویی راه.pdf
1.83M
🔴 شب نامه «راه»|ویژه‌نامه ١۶ آذر نشریه دانشجویی راه 🔻 صدای رگبار مسلسل - مصطفی چمران 🔻 سه آذر اهورائی - علی شریعتی 🔻 زمینه‌های تاریخی و خصوصیات حادثه ١۶ آذر - برشی از شهریار زرشناس 🔻 عدالت، گمشدهٔ فرهنگ، هنر و دانشگاه - حسام مدحت 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 شروعی بر تحریم علیه اسرائیل 🔻«مسئله‌ی فلسطین، مسئله اول دنیای اسلام است» از همین رو، مسئله اول دنیای اسلام باید مسئله اول کشوری با نام «جمهوری اسلامی» نیز باشد. از این رو پرسش مطرح است که آیا زمامداران جمهوری اسلامی، در عمل فلسطین را مسئله اول تصمیم‌گیری‌های خود می‌دانند؟ و مبارزه با رژیم صهیونیستی کجای تصمیمات اقتصادی، عمرانی و اجتماعی کشور قرار دارد؟ 🔻بنا بر فرمایش رهبری که فرموده‌اند: «آنچه دولت‌های اسلامی باید بر عمل بیاورند این است که راه صدور نفت و ارزاق به رژیم صهیونیستی راببندند و با اسرائیل همکاری اقتصادی نکنند.» یکی از مهم‌ترین راه‌های مبارزه با اسرائیل مبارزه اقتصادی و ایجاد یک اتحاد برای تحریم رژیم صهیونیسیتی است. 🔻همچنین یکی از راه‌های مبارزه اقتصادی با رژیم صهیونیستی این است که مسیرهای صادرات و واردات دریایی اسرائیل را از درون خاک ایران عبور بدهیم که در نتیجه بتوانیم کریدورهای تجارت منطقه را تحت کنترل نیروهای کشور و هم‌پیمانان خود در جبهه مقاومت در بیاوریم. 🔻کریدور شرق به غرب و کریدور جنوب به شمال دو شریان حیاطی در کالبد اقتصادی کشور هستند که در صورت راه‌اندازی هرچه سریع‌‌تر، علاوه بر تحت فشار گذاشتن اقتصاد رژیم صهیونیستی و بالا بردن هزینه‌های تبادل اقتصادی کشورهای منطقه با اسرائیل، باعث رونق بی‌سابقه اقتصادی و اشتغال‌زایی در کشور خواهند شد. 🔻با اینکه از زمان تصویب ساخت کریدورهای دوگانه کشور، مدت زیادی گذشته ولی این پروژه هنوز به مرحله اجرایی نرسیده و دولت‌ها با این طرح مانند یک طرح استراتژیک برخورد نمی‌کنند. 🔻هرچند ‌که امید است آقایان هرچه سریع‌تر مصلحت اندیشی درباره‌ی هزینه‌های طرح‌های استراتژیک را کنار گذاشته و به عمل فوری روی بیاورند. 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 کاسبان دست به اصلاح نمی‌زنند!! 🔻 غایت آرمان‌های جمهوری اسلامی، ساخت تمدن اسلامی است و حکومت اسلامی که در این راه گام برمی‌دارد، تربیت و رشد انسان‌ها را در جایگاه ویژه‌ای قرار می‌دهد، به عبارت دیگر تفکرات و فرهنگی که می‌خواهد تمدنش را روی آن بنا کند را به افراد جامعه‌اش منتقل می‌کند و این امر جز از طریق آموزش و پرورش و نهاد خانواده امکان‌پذیر نیست. 🔻 اگر حکومت، آموزش و پرورش را به‌سوی خصوصی شدن هدایت کند که در حال حاضر این اتفاق تلخ، کم و بیش رخ می‌دهد؛ بنای ساخت تمدن اسلامی شکل نمی‌گیرد؛ زیرا آموزش و پرورش در اکثر مدارس غیردولتی و به طور کلی مدارسی که پول برای تحصیل اخذ می‌کنند، کالا تلقی می‌شود، در این صورت مدرسه تبدیل به یک بنگاه می‌شود و دلیلی برای پرورش نسل‌ها در راستای تمدن‌سازی وجود ندارد. اینجاست که نقش نظام آموزشی دولتی، مشخص می‌شود. 🔻 هر زمان با مسئولان حال یا سابق درباره عدالت آموزشی و موضوعاتی از این دست صحبت می‌شود، همه می‌گویند که، باید مدارس دولتی تقویت شوند و از گسترش مدارس غیرانتفاعی جلوگیری شود، نباید از کنکور، دکان باز کرد و ... اما اکثر همان مسئولان خودشان نان‌خور این بی‌عدالتی آموزشی و مدارس غیرانتفاعی هستند!! 🔻 وقتی برخی نمایندگان در گذشته یا حال حاضر مجلس شورای اسلامی، خودشان از بزرگترین کاسبان کنکورند و از قِبَل فعالیت‌های مرتبط با کنکور درآمدهای آنچنانی دارند؛ آیا می‌توان انتظار حرکتی برای اصلاح نظام آموزشی از چنین افرادی را داشت؟ 🔻 در مصاحبه‌ای از وزیر سابق آموزش و پرورش می‌بینیم: «من مسئولی را نمی‌شناسم که مدرسه غیرانتفاعی نداشته باشد»، چرا باید چنین مسئولانی برای عدالت آموزشی و ارتقای مدارس دولتی گام بردارند؟ در صورتی که تضعیف مدارس دولتی برای آنها سودمندتر است. 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 مارپیچ سکوت! 🔻 آقایان مسئول؛ مطمئن باشید تهدید در کلام و احتیاط در عمل سخنان شما را از اعتبار ساقط می‌کند. 🔻 بعد از ترور شهید سید رضی موسوی به عنوان یکی از اصلی‌ترین فرماندهان مقاومت می‌توان درک کرد که امروز سگِ هار منطقه با یک اطمینان نسبی از گسترش پیدا نکردن جبهه‌های جنگ علیه خود، با هزینه بسیار پایین سعی در آسیب‌زدن به جبهه مقاومت دارد. 🔻 بازدارندگی دو قاعده بارز دارد و آن پیش‌بینی‌ناپذیری اقدام متقابل (در نتیجه کنترل ناپذیری) و دیگری ترس از گسترش سطح درگیری است. اسرائیل که بعد هفت اکتبر بازدارندگی خود را در سطح دکترین دفاعی در برابر حماس از دست داده بود؛ اما اکنون به خود جرئت می دهد فرماندهان ایرانی را ترور کند. 🔻 اینکه اقدامات متقابل ایران محدود به سخنرانی‌های حماسی و در عمل برخورد محتاطانه است مزیت اصلی بازدارندگی را از ایران سلب کرده است. در حال حاضر اسرائیل اینطور گمان می‌کند که می‌تواند به ایران ضربات متعدد اما در فواصل زمانی مختلف وارد آورد اما برخورد متناسب با آن دریافت نکند. که گویی رفتار ایران پیش‌بینی و کنترل می‌شود. 🔻 این انگاره بزرگ‌ترین آسیب به بازدارندگی ایران است و اگر تهدیدهای بدون پشتوانه اجرایی با آن ترکیب شود حتی از بازدارندگی نرم ایران نیز چیزی باقی نمی‌ماند. 🔻 پاسخ به این اقدام نه تنها باید برای انتقام خون سردار موسوی بلکه برای حفظ دستاوردهای این شهیدان در سوریه و عراق و فلسطین است. خنجری که بعد از هفت اکتبر روی گلوی صهونیست‌ها گذاشته شده (چه از منظر تهدید امنیتی، چه کریدورهای اقتصادی و چه از بین رفتن دکترین بازدارندگی صهیونیست‌ها) و همچنین خون ۲۰ هزار شهید مقاومت اسلامی غزه نباید با مماشات‌های بیهوده و نابود شود. حفظ اسرائیل در وضعیت نابازدارندگی در برابر تمام گروه‌های مقاومت و هراس دائمی رژیم از گسترش جنگ می‌تواند بزرگ‌ترین دستاورد طوفان الاقصی باشد. .🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 شریکِ جرم! 🔻بدان که تو نیز به اندازه خود در این ظلم آشکار شریک خواهی بود... بسم الله الرحمن الرحیم 🔺در اندیشه اسلامی شناخت و بررسی دقیق مفهومی به نام «ظلم» از سویی و نسبت گیری صحیح با این مفهوم از سوی دیگر از اهمیت بالایی برخوردار است. آن قدر مهم که علی بن ابی طالب علیه السلام در آخرین روز های عمر زندگی ظاهری خود در این دنیا و در حالی که به ضرب تیغ خصم در بستر افتاده بود به امام حسن و امام حسین علیهما السلام وصیت نمود که «کونا للظّالم خصماً و للمظلوم عوناً» یعنی دشمن ستمگر و یاری دهنده مظلومان باشید. آن هم نه دشمنی تقلیل یافته ای از جنس تنفر؛ بلکه دشمنی که گریبان ظالم را گرفته و او را رها نمی‌کند. 🔺بر مبنای اندیشه های اسلامی وقتی سخن از مفهومی به نام ظلم به میان می‌آید، شش گروه از انسان ها هستند که مستحق عذاب الهی بوده و گنهکار به حساب می‌آیند: دسته اول: ظالم دسته دوم: معاون ظلم(نفر دوم) دسته سوم: راضی نسبت به ظلم یعنی آن فردی که خود در فرآیند آن ظلم حضور نداشته و دخالتی در اجرای آن نداشته است؛ لکن زمانی که خبر وقوع چنین ظلمی را می‌شنود از وقوع آن رضایت قلبی داشته و خشنود می‌گردد. دسته چهارم: ساکت نسبت به ظلم آن دسته از افرادی که نه در فرآیند وقوع ظلم نقش آفرینی داشته و نه رضایت قلبی نسبت به وقوع آن داشته اند؛ لکن به جهت آنکه مصالح فردی را بر تکلیف الهی خود مقدم می‌دانند، یقه ظالم را نمی‌گیرند و با آن مقابله نمی‌کنند. طبق اندیشه های اسلامی ساکتین ظلم نیز در آن دنیا بایستی در پیشگاه خدای متعال پاسخگوی سکوت خود باشند. «الساکت أخ الراضی و إن لم یکن معنا کان علینا» دسته پنجم: منظلم(ظلم پذیر) با مظلوم متفاوت است؛ مظلوم در راستای استیفای حق خود تلاش می‌کند و بنای پذیرش ظلم را ندارد. لکن از آن جا که توان مقابله ندارد، نمی تواند از حق خود دفاع کند. اما ظلم پذیر یا به تعبیر دیگر منظلم بنای دفاع از حق خود را ندارد؛ سر به زیر فرو انداخته و بی تفاوت نسبت به حق خود از کنار ظالم عبور می‌کند. به تعبیر شهید بهشتی: ستم پذیری در اسلام همان قدر گناه است که ستمگری! دسته ششم: آن دسته از افرادی هستند که مظلوم را با توجیه های گوناگون آرام کرده و از او می‌خواهند که از حق خود کوتاه بیاید! این غیر از خیر خواهی و تلاش در راستای اصلاح ذات البین است! مومن در اصلاح ذات البین هر دو طرف را به خیر خواهی فرا می‌خواند و فعل آن به تقویت ظلم نمی‌انجامد! لکن این دسته از افراد ترس خود از مبارزه را به تمامی جامعه تسری داده و به نوعی ظلم را در جامعه نهادینه می‌کنند. اگر مظلوم برای دفع ظلم قیام نکرد، طاغوت بر آن عصر مسلّط خواهد گردید! 🔺امروز ما در کدام دسته قرار گرفته ایم؟ نگارنده این سطور معتقد است که انفعال و تردید افکنی در نفی مواجهه جدی با ظلم آشکاری که در گلزار شهدای کرمان از سوی استکبار جهانی بر جامعه مظلوم و مسلمان ما روا داشته شده، در یک نگاه مصداق بارز ظلم پذیری و با نگاهی دیگر منصرف کردن مظلوم از تنبیه ظالم و فشردن گلوی آن است. وقتی صدای مظلوم را از گلزار شهدای کرمان نشنیدی، وقتی انتقام شهادت «دختر کاپشن صورتی با گوشواره های قلبی» را از قاتلان جنایت کارش نگرفتی، وقتی که در مواجهه با موضع صریح حضرت آقا ناظر بر لزوم دادن پاسخ سخت به «دست های آلوده به خون بیگناهان و مغز های مفسد و شرارت زا» سکوت کردی، رویکرد نواختن سوت بلبلی اتخاذ نموده و خود را با عباراتی نظیر: پاسخ هوشمندانه، پاسخ در زمان و مکان مقتضی، انتقام شهدا کرمان را پیش از شهادتشان گرفتیم، نگاه عمیق راهبردی، دشمن می‌خواهد ما را به جنگ بکشاند و... سر کار گذاشتی، بدان که تو نیز در آن دنیا به اندازه خود در این ظلم آشکار شریک خواهی بود. 🔺وجه دیگر این ظلم آنجا مشخص می‌گردد که بدانیم ما در اتمسفر انقلاب اسلامی (ظلم ستیز ترین ایده جهان، قهرمان مبارزه با ظالم و نوک پیکان دفاع از مستضعفین عالم) نفس کشیده و همچنان در اطاعت از امر امام این امت کوتاهی می‌کنیم. مظلوم، انقلاب اسلامی است که در گردنه ملاحظات منفی نخبگان به آن جفا می‌شود. والسلام. علی جابری 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 حاج قاسم نوستالژی نیست! 🔻روش شناسی پاسخگو کردنِ جناح‌ها، احزاب و کارگزاران است. اتخاذ صداقت و خدمتگزاری به مردم و گذار از گروه گرایی و سیاست‌زدگی‌ها در مقابل امتیاز‌طلبی‌ها، محافظه‌کاری‌ها، افراط و تفریط‌ها در محیط ملی از جمله معیارهای کنشگری است؛ لذا ضرورت دارد که کارگزاران را با آن مورد گفتگوی انتقادی، سنجش و راستی‌آزماییِ میدانی قرار دهند تا از خوانش‌های نوستالژیک یا انتزاعی و یا صرفا خاطره‌بازی با حاج قاسم پرهیز شود. 🔻از منظر امام و مکتب امام (ره)، حاج قاسم‌ فتح‌الفتوح این انقلاب است. در پیام حضرت امام به مناسبت پیروزی در عملیات طریق‌القدس و فتح بستان، ایشان افرادی را که چنین فتح بزرگی را رقم زدند، فتح‌الفتوح خواندند. انسان‌های با ایمان، پرتلاش و دارای روحیه‌ی شهادت‌طلبی هستند که می‌توانند چنین کارهای بزرگی را رقم بزنند. این روحیه را حاج قاسم ۴۰ سال پس از دوران جنگ هم همراه خود داشت و از خود نَراند. پس از مبارزه با صدامیان، عَلَم مبارزه با اشرار را در جنوب شرق کشور برافراشت تا بساط غارتگری را جمع کند. او پس از اتمام این کار هم از پای ننشست و با حکم رهبر انقلاب به فرماندهی نیروی قدس سپاه منصوب شد و تا آخرین لحظه‌ی عمر مبارک در این پست به معنای واقعی کلمه خدمت کردند. 🔻حاج قاسم از حکمت عملی به حکمت نظری رسید. حاج قاسم با اینکه اهل تحقیق و کتابخوانی و مطالعات مردم شناسانه و تاملات راهبردی پیرامون جنبش‌ها و نهضت‌ها بود، اما مدارج علمی رسمی بالایی نداشت. در عوض بیش از چهل سال برای قرب الهی و دریافت حقیقت و معرفت، سنگر به سنگر، کوه به کوه، خاکریز به خاکریز، جبهه به جبهه و شهر به شهر و کشور به کشور طی طریق کرد. حاج قاسم برای دریافتن حقایق مادی و معنوی آنگونه که در تعریف حکمت گفته می شود اول از نفس خودش، از بدنش، از علائق و از سلائق‌اش و از سازمان اداری‌اش و تعصبات مذهبی‌اش به سود ولایت الهی گذشت و خود را خدمتکار رهایی انسان نمود. او پس از این همه کار بدون وقفه و خستگی‌ناپذیر به درجه‌ی حکمت رسید. شد حکیم نظامی. البته می‌توان گفت نظامی حکیم، اما او که میلی نداشت تا نظامی شود، درست همانند مصطفی چمران که دانشمندی هسته‌ای بود ولی دست قضا و قدر الهی او را فرمانده‌ای نظامی کرد. حاج قاسم از حکمت عملی به حکمت نظری رسید، زیرا او درس‌های متعارف نخواند بود و سیر و سلوکی نکرده بود تا با نفس ساخته و پرداخته مشغول به کار شود؛ بلکه او آنقدر در بیابان‌ها و دشت‌ها به دنبال دشمنان خدا گشت و آنقدر با خدای خود راز و نیاز کرد تا توانست به این مقام برسد. 🔻حضرت امام از آن جمله افرادی بود که از حکمت نظری به عملی رسید. امام را تفسیر سوره‌ی حمدش به مبارزه با آمریکا کشاند. این ساده نیست که آدم صبح از خواب بیدار شود و بگوید آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. در پشت این حرف، سال‌ها سیر و سلوک و گریه‌های شبانه نهفته است. صدق یعنی در ارتباط با اهداف و آرزوها صادق بودن. اخلاص یعنی دنبال دیده شدن نبودن. 🔻حال آنچه عیان است، با توجه به ادامه‌ی حیات پرثمر و تمدنی انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی، نیاز به وجود یک الگوی میدانی وجود دارد که مکتب حاج قاسم از این حیث بسیار کارآمد می‌باشد. دو ویژگی شاخص و مهم این مکتب، اخلاص و صدق است. صدق یعنی در ارتباط با اهداف و آرزوها صادق بودن؛ یعنی بدون وقفه و خستگی‌ناپذیر برای تحقق آنها حرکت کردن؛ یعنی مصداق آیه‌ی شریفه «...من المؤمنین رجال صدقوا ما عهدوا الله...» بودن. اخلاص یعنی دنبال دیده شدن نبودن؛ اهل تظاهر و ریا نبودن و همین است که باعث برکت کار می‌شود. این حجم از کار و مسئولیت را یک نفر نمی‌تواند انجام دهد؛ اینها نشان‌دهنده‌ی اخلاص است. 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 خروج علیه انسداد 🔻بعد از برگزاری انتخابات مجلس دوازدهم و شمارش آرا شاهد آن بودیم که برخلاف دوره های گذشته که دوره جولان لیست های اصلی اصولگرایی و اصلاح‌طلبی بود، اما این بار از ۳۰ نماینده منتخب تهران تنها ۱۲ نفر در لیست اصلی یا به قول معروف "چنار قدبلند" حضور داشتند و عمده منتخبان در لیست های معروف حضور نداشتند. 🔻نکته جالب تر آنکه نه لیست اصولگرایان توانایی بسیج کنندگی با شعار های همیشگی وحدت و ... را داشت و نه اصلاح‌طلبان توانستند مثل ۹۶ با رویکرد سلبی توفیق چندانی حاصل کنند. در مقابل اما چهره های جوان و نسبتا کم‌تجربه از سر لیست های اصولگرایان سنتی نیز بیشتر رای آوردند. 🔻اگر بخواهیم تحلیلی از وضعیت فعلی انتخابات بکنیم، نباید از میزان بالای آرای باطله و مشارکت ۴۰ درصدی چشم‌پوشی کرد. در یک کلام "بحران نمایندگی" شدن مردم توسط احزاب شاید پیشینی تر و کلان تر از هر دلیل دیگری برای تحلیل کاهش مشارکت باشد و کاملا دلیل عدم توفیق "چنارهای همیشه سربلند" را توجیه کند. 🔻فارغ از اینکه دقیقا نمایندگان مجلس فعلی را چگونه تحلیل کنیم، عرصه سیاسی که تا قبل از آن انحصاری و خالص شده تحلیل می شد به ناگاه نسبت به تلاش برای انحصار واکنش نشان داد و معادلات پدرخوانده ها را بهم ریخت. این تعریف از سیاست به عنوان نیروی اجتماعی قائم بر قدرت، سال ۸۴ نیز با منتخب شدن کاندید ناشناخته آن دوران در برابر یکی از ارکان قدرت در نظام خود را نشان داد و واکنشی اعتراضی و زیرپوستی بود به آنچه در عرصه سیاست رسمی شکل می گرفت. اصحاب قدرت در آن روزگار نیز نگاه تحقیر آمیزی نسبت به جریان برآمده از بطن جامعه داشتند که در مناظره دکتر نوبخت با نماینده احمدی نژاد تجلی یافت. در این انتخابات نیز ادبیات چنار و پاجوش‌ها، نشان‌دهنده همین نوع نگاه بالا به پایین و غافل از تحولات خارج از عرصه رسمی سیاست است. 🔻این خروش علیه پدرخوانده های سیاسی یک واکنش طبیعی توسط یک جامعه زنده می باشد. روح تحول خواهی و اعتراض خصوصیات اساسی یک جامعه زنده می باشد. بازتولید گفتمانی امری تزریقی نیست و اگر مردم از صحنه سیاست رسمی حذف شوند به این معنا نیست که دیگر گفتار یا امر سیاسی درون نهاد های اجتماعی از بین می رود. صرفا ساختار توانایی درونی کردن گفتمان اجتماعی را از خود سلب نموده است. 🔻انتخابات کنونی فارغ از ترکیب منتخبان تهران، پیام واضحی به دسته ای از کنشگران صحنه بود که فضا را در انسداد مطلق تحلیل می کنند. عبور مردم تهران از لیست های پدرخواندگان، نشانه نوعی پاسخ مسئولانه به وضعیت سیاسی کشور با کنشگری در صحنه بود. اتفاقی که دوم خرداد ۷۶ در مقابل هاشمی و فضای سیاسی بسته آن دوره شکل گرفت یا در ۸۴ توانست دولتی با گفتمان عدالت را شکل دهد. 🔻 امکان خلق یک جریان جدید سیاسی و عبور از پدرخوانده ها در خلا ناممکن است و برآیند حضور مردم با روح تحول خواهی است که از حداقل روزنه‌ها برای کنشگری می تواند جریان‌سازی کند. آنان که تصور می‌کنند با بالای گود نشستن و دم از انسداد زدن می توانند جریان جدیدی ایجاد کنند نه تنها بویی از سیاست نبرده اند بلکه امکان خلق جریانات جدید در عرصه را با منحرف کردن کنشگری مسئولانه و روزنه‌گشای مردم تحول‌خواه به آنارشیسم به محاق خواهند برد و صحنه را برای جولان همان پدرخوانده ها فراهم تر خواهند کرد. 🔻اما سوال این است که کنشگران مستقل که نگاه بالا به پایینشان به مردم دست کمی از همان پدرخوانده‌های مذکور ندارد آیا توانایی فهم این جنس حضور ناخودآگاه ولی موثر در صحنه را دارند یا همچنان بر توهمات خود پافشاری می کنند؟ 🔸خروج علیه انسداد یک واکنش طبیعی و تا حدودی ناخودآگاه است. با اینکه اصل این حرکت در برابر سکون ذاتا مثبت است اما جهت‌دهی آن برای خلق یک گفتمان برآمده از اراده نیروهای تحول‌خواه و تاثیر گذار که بتواند زیر میز دوگانه های ناکارآمد کنونی بزند از اصل حرکت مهم تر است. اگر کنشگران آگاه نتوانند این فهم عمومی ایجاد شده را صورت‌بندی و به گفتمان مناسب تبدیل کنند( مانند اتفاقی که در ۷۶ و ۸۴ اتفاق افتاد) قطعا سودجویانی که هدفشان توده‌سازی از مردم است و تخصصی جز تئوری پردازی های توطئه مضحک و افشاگری های دستوری نداشتند، می توانند با استفاده از محبوبیت کاذب خود این جریانات را به محاق ببرند. 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 جناب وزیر! شاید خودتان سرزده هستید. 📍جناب وزیر! می‌فرمایید سرزده آمده‌اید!! با کارها و اقداماتی که شما و مدیرانتان طی چندماه گذشته انجام داده‌اید، این تجمع قانونی اصلا سرزده نبوده و کاملا قابل پیش‌بینی بود. 🔻 طبق گفته‌های نمایندگان کارگری، در تعیین دستمزد و سبد معیشت، شما ماده‌های مختلف قانونی را رعایت نکرده‌اید؛ از جمله ماده ۴۱. 🔻 چگونه می‌فرمایید دستمزد پارسال (۵ میلیون ۳۰۰هزار تومان)، حدود ۷۰٪ سبد معیشت را تعیین کرده درصورتی که سبد معیشت ۱۳ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان اعلام شده بود؟ و اگر با تورم ۴۶٪ اعلام شده محاسبه نمایید، به سبد معیشتی ۲۰ میلیون تومانی سال ۱۴۰۳ می‌رسید که اعلام می‌شود سبد مطلوب ۲۰ میلیونی و سبد اقتصادی!! ۱۶ میلیونی برای معیشت مردم کافیست! سپس میزان و مقدار سبد را کوچک کرده و به اصطلاح سفره را کوچک کرده و به رقم ۱۳ میلیون و ۴۰۰هزار تومان می‌رسید که گویا نسبت به سال گذشته تورم منفی را تجربه کرده‌ایم! 📍 جناب وزیر! آنوقت می‌آیید و در رسانه رسمی کشور بی هیچ ابایی عنوان می‌کنید ۵۰۰، ۶۰۰ هزار تومان به عنوان حق عائله‌مندی را به حقوق کارگران اضافه می‌کنیم تا هم به خانواده و هم به جوانی جمعیت!! کمک شود؟ از حرف خودتان خنده‌یتان نمی‌گیرد؟ چگونه می‌خواهید با این مقدار پول به جوانی جمعیت کمک کنید؟ تازه منت آن را سر کارگران می‌گذارید؟ 🔻 جناب وزیر، برای دولت به عنوان بزرگترین کارفرمای ایران زشت است که بگوید در تعیین حداقل دستمزد نقشی ندارد؛ در جلسه شورای عالی کار، وقتی می‌توان گفت سه‌جانبه گرایی رخ داده است که دو سوم افراد در جلسه حضور داشته باشند و پایین صورت جلسه را از هر طرف حداقل ۱ نفر امضا کند؛ نه اینکه قانون غلط بگوید مهم نیست که یک طرف قرارداد امضا کند یا نه! آنوقت نمایندگان کارفرما و دولت دست در دست هم به ریش کارگران بخندند و بگویید اگر کارگران موافقت نکردند کار خودمان را می‌کنیم! [مرتضوی(وزیر کار) : اگر فردا هم نمایندگان کارگری روی حرف و خواسته خود مقاومت کرده و به نتیجه واحدی در خصوص موارد مطروحه نرسیم، بدون اجماع در این موارد، پیشنهادهای هر سه گروه به رای گیری گذاشته می شود و با رای اکثریت تصویب و نهایی می‌شود.] 🔻 جناب وزیر! اینگونه رفتار و سخن گفتن با بزرگترین اقشار جامعه اصلا درست نیست، آن هم در موقفی که به حقوق نداده‌یشان اعتراض مسالمت آمیز انجام می‌دهند. 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 صدای مردم، از گلوی نماینده... 🔻 یک هفته مانده بود به انتخابات که تصمیم گرفتیم نامزدهای استان را ببینیم و دغدغه های خودمان را با آنها مطرح کنیم. اکثر آنها دعوت مارا پذیرفته و حاضر به گفتگو شدند. تقریبا سه روز متوالی درگیر این مسئله بودیم و با چند کاندید دیدار داشتیم. 🔻این گفتگو ها و حضور یک جمع دغدغمند و دارای انباشت فکری در حوزه تعلیم و تربیت، مقابل کسانی که خود را شایسته حضور در مجلس میدانند یک کنش بسیار اصیل است که باعث تقویت روح دانشجویی است. 🔻شور و نشاط حاکم بر اعضا بسیار جذاب بود؛ همچنین دقت همه بچه ها در طراحی نوع پرسش ها و جدیت آنها در حضور مستمر و تحلیل گفتگوها بسیار ستودنی بود. 🔻پرسش های دقیقی که نگاه کاندید ها به نظام تعلیم و تربیت کشور و همچنین مسائل موجود در آموزش و پرورش را نشان میداد. آموزش‌ و پرورش به عنوان بیت الغزل مسائل بعد از انقلاب، حتما باید جزو اولویت های ساکنان خانه ملت باشد. 🔻تغییر نگاه به این نهاد مهم اجتماعی که به خودی خود، بازتولید کننده بسیاری از افکار و فرهنگ ها است، نقطه شروع عزیمت به سمت ساخت انسان تراز انقلاب اسلامی و به تبع آن تمدن نوین اسلامی خواهد بود. 🔻اغلب نامزدها با جدیت به سوال ها پاسخ میدادند و البته هر کدام دغدغه فعالیت در حوزه های مختلفی را داشتند و همین دغدغه های آنها در خلال گفتگو نشان دهنده یک تحول در نوع نگرش افراد به مجلس بود که واقعا باعث خوشحالی است، اینکه انسان هایی با مبنای فکری ثابت و ایمان به تحقق شئون مختلف تمدن اسلامی در جامعه به دنبال حضور در مجلس هستند. 🔻مجلسی که اولین سنگر مردم است و بعنوان دست مردم در حاکمیت، نقش بسزایی در تغییر مبنای محاسبات جامعه خواهد داشت. 📍مردم در یازدهم اسفند ماه، کار خود را به بهترین نحو انجام دادند، ایسادند پای آن عهدی که بستند و حالا نوبت نمایندگان مردم است که در پی تحقق حرف اصیل انقلاب اسلامی باشند. 📍باید صدای این مردم بود که در سخت ترین روز ها و سرد ترین شب ها همیشه پای آرمان های انقلابشان خود ماندند. ✍🏼سیدسجاد اعرابی‌مقدم 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 هذیان‌های نواصولگرایانه: خوارج، عدالت‌خواه بودند! 🔻ایام شهادت علی بن ابیطالب(ع) است. ایامی که قرن‌هاست فرصت بازخوانی منشور حیات و حکومت علوی و یادآوری اصل زوال‌ناپذیرِ «عدالت» است. اساساً این ایام جز برای گفتن و شنفتن از نبوده. 🔻حالا چند سالی ‌است گروهی از نواصولگرایان، که عداوت با عدالتخواهان، کر و کورشان کرده، بر خود فرض می‌دانند در این ایام، به‌جای شرح عدل علی(ع) و تبیین حکمرانی علوی، در مذمت عدالت‌خواهی بکوشند. آن‌هم در رسانه‌هایی که نام و نانشان از حکومت اسلامی است. آنها در کینه‌ورزی‌شان چنان دچار افراط شده‌اند و عنان تعادل از کف داده‌اند که در روز روشن می‌گویند «خوارج هم عدالت‌خواه بودند»! تا مثلاً با این تطبیق ابلهانه، مردم را نسبت به تحرکات عدالت‌خواهانهٔ امروز بدبین کنند. ابلهانه است، اما اصرار دارند بر تکرار و تداوم این بلاهت. خوارج و عدالتخواهی؟! 🔘یعنی خوارج هم دنبال مبارزه با و و بودند؟ یعنی این جماعت خشک‌مغزِ متحجر، دنبال برانداختن و و بودند؟ از مردم و مستضعفان و تاریخ که خجالت نمی‌کشند، لااقل به عنوان شیعهٔ علی(ع) از نام مبارک او شرم کنند و اینقدر پریشان و هذیان نگویند. 🔻نواصولگرایان می‌توانند از هر کنش عدالت‌خواهانه‌ای منزجر باشند _حق هم دارند_ و هرکس سودای عدالت داشت، به هر انگ و برچسبی بنوازند، اما عدالت‌خواه جا زدن خوارج، خیانت به تاریخ و اسلام است. 📍در ایام منتسب به امیرالمومنین(ع) به‌جای برانگیختنِ شوق عمومی در جهت عدالت و نزدیک شدن به شاخص‌های جامعهٔ علوی و اصلاح امور، همت گماشته‌اند برای متنفرسازی عمومی از عدالتخواهی؛ که البته آب در هاون کوبیدن است این اراده. 🔻اگر بنا بر تطبیق تاریخی هم باشد، قطعاً خوارج را باید مصداق تام و تمامِ تحجر، جمود و عدالت‌ستیزی دانست؛ یعنی دورترین جریان به عدالت‌خواهی و نزدیک‌ترین جریان به تحجر. بیراه نیست که دسته‌ای از تندترین متحجرین، شمشیر را علیه عدالت‌خواهی آخته کرده‌اند. آنها ماهیت خود را فریاد می‌زنند. بارها گفته‌ایم اصولگراها عدالت را امری فرعی می‌دانستند، اما نواصولگراها، رسماً عدالت‌ستیزند. بیانیه‌های جاهلانه و کینه‌توزانهٔ ایام شهادت مولا، گواه روشن این عداوت است. ✍ روح‌الله رشیدی 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 احیای پارلمان 🔻با گذشت یک ماه از انتخابات مجلس دوازدهم و بررسی نتایج آن، در موقف بعد از شکست نسبی کارزار های دست‌ساز خارج شده از اندیشکده های صهیونیستی_آمریکایی و تحمیلی توسط لمپن های لیبرال مسلک داخلی شاید بهتر باشد اکنون مسئله مشارکت(نه در معنای صرف آمار انتخاباتی بلکه در رابطه دو طرفه پیشبرد مردمی حاکمیت و میدان یافتن نقش مردم در نظام) از بعد ساختاری مورد بررسی قرار گیرد. 🔻اینکه کاهش مشارکت مردم در انتخابات ها و فراتر از آن بی‌حسی عموم جامعه نسبت به عرصه سیاست رسمی کشور در کنار سوق یافتن انرژی منتقدانه نخبگان و مردم به سمت نقد بدون گفتار ایجابی و ترسیم افق که کنشگران سیاسی را به تنزه‌طلبی از عرصه واداشته است، چه عواملی می تواند داشته باشد خود حدیث مفصلیست اما این ضایعه ‌که به بی‌شکل شدن صحنه انجامیده است به واقع مسئله اصلی سپهر سیاست کشور است. 🔻دلایل مختلفی را می توان برشمرد اما بخشی از علت را باید معطوف به نقش پارلمان در کلان سیاسی جمهوری اسلامی ایران دانست. پارلمانی که امام(ره) آن را راس امور می داند اساسا نهادی سیاسی است که حامل کلان‌ایده ای برای یک کلیت در کشور است تا بتواند نقش "نمایندگی" خود را ایفا کند. در این نقطه اهمیت قانون‌گذاری و تصمیم‌گیری می تواند نیروهای اجتماعی_سیاسی را برای مشارکت در ساخت یک افق سیاسی و طرحی برای آینده برانگیخته کند. 🔻احتمالا چیزی که بیش از هرچیز در دو سال گذشته شنیده ایم بی‌ایدگی دولت(با نگاهی کلان تر کلیت عرصه سیاسی کشور) بوده است و در این مطلب قصد نداریم به چنین موضوعی بپردازیم؛ اما فراتر از بی‌ایدگی کنشگران نیرویی است که اساسا سعی در تهی ساختن نهادهای سیاسی از امرسیاسی و تقلیل تکنوکرات‌مابانه کلان‌مسائل کشور به امر اداره و تمشیت امور است(در اینجا مفهوم سیاسی بودن نگاه کلان و حامل افقی برای آینده است که طبیعتا واجد نزاع هایی فراتر از اداره امور است و در نقطه مقابل دید منقطع تعریف می شود) . منقطع انگاشتن مسائل جامعه و دید فاقد بصیرت سیاسی باعث عدم فهم جامعه توسط تصمیم‌گیران و انقطاع از واقعیت درهم‌تنیده صحنه می شود. 🔻جناح های مختلف در فضای سیاسی دلیل این اتفاق را با انسداد توضیح می دهند اما شاید پاسخ به مسئله روند غیر سیاسی شدن نهاد مجلس، منطقه‌ای و اجرایی شدن به جای دید ملی و قانون‌گذار، خارج شدن از جایگاه تصمیم‌گیری برای کلان کشور(چه از طریق ایجاد نهادهای موازی و چه به خاطر ساختارهای درونی ناکارآمد در زمانه‌ای که تحولات و تصمیم‌گیری های سخت منتظر اصلاح ساختار نمی مانند و چه به خاطر کوتاه‌قد شدن نمایندگان) و ... بسیار پیشینی‌تر و مبنایی تر می نمایند. 🔻در مجموع پارلمان کنونی نه به لحاظ ساختار داخلی، چه در کلان نظام و چه از جهت جریان حاکم در مجلس توانایی قرارگیری در راس امور را ندارد. جریان حاکمی که غایت مجلس را به اداره و حتی دخالت در اجرا تقلیل دادند و بدنه ‌ای که عمدتا ناحیه‌ای و بخشی عمل می کنند و نه ملی و کلان! 🔺کفِ دانشگاه باش🔻 @kdnews_net
کفِ دانشگاه
🔴 احیای پارلمان 🔻با گذشت یک ماه از انتخابات مجلس دوازدهم و بررسی نتایج آن، در موقف بعد از شکست نسبی
🔴احیای پارلمان (قسمت دوم) 🔻در متن پیشین اشاره ای به عوامل تهی شدن مجلس از امر سیاسی و جریانی شد و در این متن قصد داریم به تفصیل این دلایل را شرح دهیم. ساختار داخلی مجلس: 🔻یکی از دلایل توجیه‌کننده برای ایجاد نهادهای موازی برای امر تصمیم‌گیری و تقنین در کشور، ساختار داخلی مجلس بوده است. دلیلی که باعث تشکیل شورای هماهنگی سران سه قوه گردید، عدم پویایی، سرعت عمل پایین و منقطع بودن مجلس از واقعیات بود که به قول رئیس جمهور وقت در زمان جنگ اقتصادی حاکمیت نمی توانست تصمیمات مهم را به آن بسپارد. 🔻از آنجا که تحولات کشور منتظر اصلاح ساختار مجلس نمی‌ماند طبیعتا ناکارآمدی مکانیسم داخلی مجلس به حذف این نهاد از تصمیم‌گیری های کلان می انجامد و آن را اخته می سازد. ساختاری که اگر بخواهد یک تصمیم مهم در کشور(بسیار فراتر از قانون چک و حقوق سربازی) بگیرد با موانع مختلفی مواجه خواهد شد که با توجه به خلا های پروتکل های داخلی، نظارت های حجیم و ... می تواند سالها تطویل شود. 🔻در جریان مصوبه مولدسازی اموال دولتی، گرانی بنزین سال ۹۸ و شورای عالی کرونا با بعضی استدلال های درست تصمیم‌گیری از جریان مجلس خارج گشت و با جایگزین نادرست یعنی نهاد های موازی اصلاح گشت. نهاد های موازی: 🔻شاید بتوان رابطه ناکارآمدی ساختاری مجلس و تشکیل نهادهای موازی را به قضیه معروف مرغ و تخم مرغ تشبیه کرد. 🔻نهادهای موازی مثل شورای سران سه قوه که برای پوشش خلا ناکارآمدی مجلس ایجاد شدند(البته با نگاه خوشبینانه) اما در مجموع به ناکارآمد تر شدن مجلس انجامیده اند. 🔻وقتی حوزه تصمیم‌گیری و تقنین مجلس توسط نهادهایی که احتمالا سرعت عمل بیشتری دارند تقسیم می‌شود عملا گویا پارلمان از جایگاه سیاسی بودن و تصمیم‌گیری در کشور خارج شده است. هرچه این ساحت های تقسیم شده بیشتر شود، مجلس نحیف تر خواهد شد و به حذف از تصمیم‌گیری های مهم نزدیک تر می شود. تفکر حاکم: تمشیت امور 🔻کلان‌ تر از مشکلاتی که ساختار می تواند برای خارج شدن مجلس از جایگاه یک نهاد سیاسی ایجاد کند، فضای حاکم برمجلس مخصوصا در دوره های اخیر است. 🔻وقتی صرف اداره کردن و گفتار کارآمدی به عنوان راه حل اصلی مسائل کشور در یک نهاد سیاسی حاکم می‌شود، طرح های خروجی از این نهاد نمی تواند حامل یک ایده و افق برای کشور باشد و فراتر از آن هر زمان طرحی حول یک ایده نزاعی جدی ایجاد کند چنین مجلسی از پیشبردن آن هراس دارد و چنین طرح هایی به ثمر نمی نشینند. 🔻طرح صیانت، لایحه عفاف و حجاب و چند طرح دیگر از این جنس فارغ از آنکه چقدر مطلوب هستند اما حامل نوعی از ایده (هرچند اشتباه) از جانب بخش خاصی از مجلس برای کشور بودند، اما پرونده آنها نه به طور کامل بسته شده و نه به تصویب و اجرای کامل رسیده اند. پرونده هایی که تعیین و تکلیف نشدن آنها صرفا جامعه را در بلاتکلیفی نگاه می دارد. 🔻این رویکرد مسائل کشور را حل نمی کند و صرفا به حدی روند طرح های ناظر به آن را طولانی می سازد که وضع موجود حفظ شود. برای همین امر است که مجلسِ تمشیت نمی تواند(یا نمی خواهد) با مسائل واقعی کشور مماس شود و این موضوع اگر هم توسط مردم با این صورتبندی فهم نشود، حس خواهد شد. نهادی که توانایی حل مسائل واقعی و حتی نزدیک شدن به آن را نداشته باشد نمی تواند سیاسی باشد و مردم نیز نسبت به آن حسی نخواهند گرفت. خواه خرده موضوعاتی چون قانون چک نیز حل شود. 🔻مجلسِ تمشیت با نگاه تکنوکرات فرض را بر این گذاشته است که باید همه را راضی نگاه دارد و این با کارآمدی در طرح های خدماتی ممکن می شود(و حتی همین هدف نیز به خاطر دور بودن از مسائل واقعی احصا نخواهد شد) 🔻اما مسائل واقعی در کشور جریان دارد و عقب افتادن مجلس(و تمام نهادها) جامعه را نسبت به کارآمدی این نهاد دچار تشکیک خواهد کرد. اگر برای مسائل در جامعه تصمیم‌گیری نشود و صرفا به تطویل برای حل آنها امید ببندیم، گسل های اجتماعی پررنگ تر خواهند شد و گویی در یک میدان مبارزه دست از مبارزه کشیده ایم و منتظر وارد آمدن ضربات رقیب مانده ایم. دشمنان چه در جنگ اقتصادی و چه در جنگ فرهنگی از بی‌موضع بودن نهادهای مختلف تصمیم‌گیر از جمله مجلس برای وارد کردن ضربات متعدد استفاده خواهند کرد و تحولات منتظر هیچ نهادی نخواهد ماند. 🔺کفِ دانشگاه باش 🔻 ✅ @kdnews_net
🔴 وزارت رفاه و تغییر هندسه سیاسی ✍ 🔻 وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی شاید در وضعیت فعلی کشور کلیدی‌ترین وزارت‌خانه در دولت باشد. دوره ای که طبقه وسیع کارگر و بازنشسته در سخت‌ترین شرایط معیشتی هستند و چند سال افزایش درآمد بسیار پایین تر از تورم داشته‌اند؛ همچنین احتمال ناگزیر اصلاح قیمت انرژی و تبعات تورمی_اقتصادی آن بر نزدیک به ۴۰ میلیون قشر کارگر و هزاران موضوع دیگر امکان آزمون و خطا را در این وزارت‌خانه سلب کرده است. 🔻 در چنین شرایطی وزارت کار احتیاج به سناریوهای "دولت رفاهی" دارد تا بتواند حداقلیات رفاهی را برای معیشت قاطبه مردم ایران تامین کند. در این میان می توان با نگاه تمامیت‌خواهانه و منقطع از صحنه واقعیت، به دنبال یک گزینه موهومِ ناموجود بود و با محقق نشدن قطعی چنین گزینه‌ای در دولت رقیب به موضع نقد غیرمسئولانه و مخالفت مخرب مانند کنش "نامولد" دهه نود خزید که نه تنها هیچ رشد و رهیافتی برای حل مسائل کشور و جبهه انقلاب نداشت، بلکه دوقطبی بیهوده و منازعه‌ای دو سر باخت بر سر تعارض منافع سیاسی را به همراه داشت. 🔻 این دوگانه دو سر باخت در بٌعد اجتماعی برمبنای خود‌حق‌پنداری مطلق امکان سیاست‌ورزی عقلانی و همکاری مسئله‌محور و نقد مسئولانه را سلب کرد و جامعه را قطبیده کرد. چیزی که دولت وقت سعی در تشدید آن داشت و نیروهای انقلابی کشور باید آن را کنترل می‌کردند. همچنین در بٌعد نخبگانی، انقلابیون را به تنزه‌طلبی از واقعیت و روی‌آوردن به طرح‌های توهمی یا خیلی جزئی در اندیشکده‌های بیرون از صحنه سوق داد؛ غافل از آنکه در واقعیت سیاست‌ورزی و در میدان بودن برای نیل به اهداف بسیار موثر تر از برنامه‌هایی است که به فرض درست‌بودن صرفا در دولت فرضی که معلوم نیست چه زمانی محقق شود قابل اجراست. این رویکرد به طور کامل در تحقق یک جریان اجتماعی_سیاسی ناکام ماند. 🔻 بنابراین حمایت مشروط و مسئله‌محور از دکتر میدری بر سر حساس‌ترین نقطه برای آینده نظام یعنی مسائل کارگری، بازنشستگی، تامین اجتماعی و شرکت‌های فسادزای تابعه که بیشترین امکان التهاب اجتماعی را داراست، جای هرگونه سیاسی‌کاری منفعت‌محور با پنهان شدن پشت رهبری به عنوان حربه همیشگی محافظه‌کاران را برای دلسوزان انقلاب سلب می‌کند. 🔻 البته جناب دکتر میدری باید با صراحت مرزبندی شخصی خودشان را با نامه سرتاسر کثافت جام‌زهر مشخص نمایند؛ باید اشاره کرد که اظهارات ایشان در جلسات استعلام کمیسیون اجتماعی و آموزش و تحقیقات مجلس، لازم و خوب بود اما اصلا کافی نیست. اصولا دعوا بر سر مبانی نظام اسلامی و در راس آن ولایت فقیه هرگز تاریخ‌ مصرف گذشته نخواهد شد. تمام افرادی که قرار است در جمهوری اسلامی مسئولیت بگیرند باید مرزبندی خود را با ایده‌هایی غیر از این مشخص کنند. 🔻اما در وضع موجود سیاست ایران دیگر نه جایی برای اصلاح‌طلبان رادیکال که در پی حذف نظام ولایت‌فقیه بودند، وجود دارد و نه دیگر خواص مرتبط با آن موضوع در عرصه سیاسی ایران حضور موثر دارند. ایجاد تفاهم های مسئله‌محور و به رسمیت شناختن اصلاحات در اصلاحات با توجه به میدان پیدا نکردن رادیکال‌ها در کابینه دولت چهاردهم، در دولتی که رویکرد معقولانه‌ای در پیش گرفته است، می تواند بر خلاف دهه سوخته نود هندسه سیاسی جدیدی خلق کند که جز با عبور از دوگانه‌هایی که دیگر وجود خارجی ندارند، حاصل نخواهد شد. 🔻 مقابله با جریانی که برای حذف ولایت فقیه می‌کوشد بر هر انسان متعهد انقلابی واجب بوده و هست اما اکنون که دیگر آن جریان و آن مختصات از میان رفته تاکید بر اقدامات خرابکارانه اصلاح‌طلبان رادیکال در مجلس ششم، در مقابله با وزیری که از آن اقدامات "برائت" جسته و عمل دولتی که به میانه‌روی و اصلاحات در اصلاحات روی آورده، به نحوی که داد رادیکال‌ها و ولگردان توییتری را نیز درآورده، جز بازگشت به دوگانه‌های نامولد دهه نود و منتزع شدن از صحنه آورده‌ای نخواهد داشت؛ از این جهت پای‌فشاری بر آن اقدامات برای رد اشخاص و عدم تبیین گفتمانی و شناخت صورت‌بندی جدید صحنه سیاسی کشور، به واقع تاریخ مصرف گذشته است. 🔻 افرادی مانند وزیر پیشنهادی بهداشت و درمان که هنوز بر مشی رادیکال خود باقی هستند و شورش سرتاسر افتضاح ۱۴۰۱ را پاک خوانند به هیچ وجه قابل مقایسه با امثال میدری نیستند و تفاوت اصلاحات در اصلاحات با رنگ عوض کردن رادیکال‌ها در مقایسه این دو وزیر پیشنهادی مشخص می شود. 🔻 امید است در نقش‌آفرینی فعالانه نمایندگان انقلابی مجلس شورای اسلامی و فهم دقیق و زمان‌مند صحنه توسط جنبش دانشجویی، امکانی برای اعتلای جمهوری اسلامی ایران و سامان‌یابی یک جریان اجتماعی-سیاسی عمیقاً معتقد به آرمان‌های انقلاب و دارای رهیافت برای فردای ایران خلق شود. 🔺کفِ دانشگاه باش 🔻 ✅ @kdnews_net