💛نماز_اخر_ذی_الحجه
💜نماز_اخر_سال_قمری
🔰این نماز را حتما بخوانیدتا سالتان را ختم بخیر و امرزیده شوید
🌙روز آخر ذی الحجه:
🌙 سيّد در كتاب «اقبال» براساس يك روايت ذكر كرده است كه دو ركعت نماز بجا آورد
⚡️ در هر ركعت سوره «حمد» يك مرتبه و ده مرتبه قل هو اللّه احد و ده مرتبه اية الكرسىّ را بخواند
✨ پس از نماز بگويد:
⚡️اللَّهُمَّ مَا عَمِلْتُ فِي هَذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَيْتَنِي عَنْهُ وَ لَمْ تَرْضَهُ وَ نَسِيتُهُ وَ لَمْ تَنْسَهُ وَ دَعَوْتَنِي إِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرَائِي عَلَيْكَ اللَّهُمَّ فَإِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لِي وَ مَا عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِي إِلَيْكَ فَاقْبَلْهُ مِنِّي وَ لا تَقْطَعْ رَجَائِي مِنْكَ يَا كَرِيمُ
⚡️خدايا آنچه در اين سال انجام دادم، از عملى كه مرا از آن نهى كردى، و به آن راضى نبودم، و من آن را فراموش كردم، ولى تو فراموشش ننمودى، و پس از گستاخي ام بر تو، مرا به توبه دعوت كردى، خدايا من از تو آمرزش ميخواهم، پس مرا بيامرز، و آنچه انجام دادم از عملى كه به تو نزديكم كند، از من قبول كن، و اميدم را از خودت قطع مكن اى كريم.
✨چون اين را بگويد، شيطان فرياد مى زند: واى بر من، آنچه در اين سال عليه او رنج بردم، همه را خراب كرد، و سالى كه گذشت براى او گواهى ميدهد، كه سالش را ختم به خير نمود.
⚡️از خواندن این نماز غافل نشوید⚡️
@keyfonas
امام به گریه نیاز نداره!!!
عده ای با ژست #روشنفکر_دینی می گویند:
امام حسین(ع) شهید نشد که ما گریه کنیم و توی سر وکله بزنیم باید راه حسین را شناخت حسین به این عزاداریها نیاز نداره
#پاسخ
این حرف درستی است که امام حسین(ع) به #گریه ما نیاز ندارد.
خداوند هم به نماز و عبادت ما احتیاجی ندارد پس انجام ندهیم؟
اصلا اینجا حرف از #نیاز امام حسین(ع) به عزاداری ما نیست. این شبهات با حرفهای قشنگ دینی مخلوط میشود.
کسانی که ادعای #روشنفکر_دینی دارند.
به این سوال جواب دهند، چرا امام موسی کاظم(ع) که #خودشان امام معصوم هستند برای امام حسین(ع) عزا داری میکردند؟
امام رضا(ع): هر گاه ماه #محرم فرا می رسید، پدرم (موسی بن جعفر علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی شد و غم و افسردگی بر او غلبه می یافت تا آن که ده روز از محرم می گذشت، روز دهم محرم که می شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و #گریه پدرم بود.
📚امالی صدوق، ص 111
یا چرا امام صادق(ع) از قول پدرشان میفرمان:
امام صادق(ع):
پدرم امام باقر(ع) به من فرمود: ای جعفر ! از مال خودم فلان مقدار #وقف نوحه خوانان کن که به مدت ده سال در «منا» در ایام حج، بر من نوحه خوانی و سوگواری کنند.
📚بحار الانوار، ج 46، ص .220
گریه بر حسین(ع)، گریه اعتراض به ظلم است.
گریه بر محبت حسین(ع)
مگر در زیارت #عاشورا نمی خوانیم که با محبت حسین(ع) به خدا نزدیک میشویم؟
با حرفهای به ظاهر قشنگ، دنبال تحریف و #تخریب روضه امام حسین(ع) هستند و تازه خود را اسلام شناس و امام شناس هم معرفی میکنند.
@keyfonas
نقطه #مشترک نامه های اهل کوفه؟!
جالب است بدانید، اهل کوفه پس از مرگ #معاویه و شنیدن خبر بیعت نکردن امام با یزید عموما در نامه هایشان یک #واژه را زیاد بکار میبردند!
در اکثر نامه ها آماده است که #حسین بسوی ما بیا که ما #منتظر توییم!!!
مثلا شبث بن ربعی، حجار بن ابجر، در #نامه_کوتاه خود نوشته بودند:
باغ‌ها سرسبز گشته و میوه‌ها رسیده است، پس هرگاه که اراده کردی بیا که سربازان آماده برای یاری تو در #انتظار نشسته‌اند، والسلام.
📚ابصار العین، ص 216
حواسمان باشد، حسین را #منتظرانش به #گودال_قتلگاه کشاندند.
#امام_زمان
@keyfonas
حسینِ در تاریخ مانده!!!
برخی از منبری ها در سخنرانیها و مداحان در اشعار و طبیعتا عده ای از عزاداران برای امام حسینی که در تاریخ مانده #مجلس برپا میکنند و اشک میریزند.
در واقع حسین(ع) را در تاریخ به شهادت میرسانند و همانجا برای او بر سر و سینه میزنند.
فایده اش چیست؟
این تحریف و ظلم به امام حسین(ع) است، #گریه بر مصیبت اهل بیت از سر افسردگی و یا همدردی نیست.
این یک مراسم و #سنت احیا کننده است
مبنا هم یک چیز است: حسین(ع) احیاگر دین، مبارز علیه ظلمِ ظالم و اهل مقاومت بود. نام و رسم حسین(ع) یعنی خطر افکندن به جان ظالم، حالا آن ظالم آمریکا باشد یا منافق و یا حتی کسی که به حق مردم تعدی میکند و بیت المال را به تاراج میبرد.
چرا امام حسینی کاغذی و مانده در تاریخ را به مردم معرفی میکنیم؟ این مدل امام حسین همان قرائت اسلام آمریکایی است که در #ظواهر می ماند.
@keyfonas
از آغاز حرکت امام حسین(ع) از مکه تا روز عاشورا، چه گروه‌ها و افرادی ایشان را #ترک کردند؟
✅بیشترین #ریزش همراهان پس از شنیدن خبر #شهادت مسلم بن عقیل و عبدالله بن یَقطُر رخ داده است.
✅هنگامی که مسلم بن عقیل بعد از رسیدن به کوفه و در ابتدای کار با ارسال نامه‌ای، #وفاداری اهل کوفه را به اطلاع حضرتشان رساند، امام حسین(ع) برادر رضاعی خویش به نام عبدالله بن یقطُر را با نامه‌ای به سمت کوفه فرستاد.
عبدالله در میانه راه توسط حُصَیْن بن نُمَیْر دستگیر شده و به کوفه برده شد و پس از وقایعی به #شهادت رسید.
📚روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج 1، ص 177،
✅زمانی که خبر شهادت عبدالله به امام رسید؛ حضرتشان فرمودند: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. خبر #دلخراش شهادت مسلم و هانى و عبدالله به ما رسید و معلوم شد #شیعیان ما از طریق فریب‌کاری وارد شدند و ما را ذلیل ساختند. اینک هر یک از شما که می‌خواهد با کمال میل و رغبت برگردد، از طرف ما هیچ‌گونه نگرانى نداشته باشد».
#کاروانیان که از این خبر مطلع شدند؛ دسته دسته به طرف راست و چپ حرکت کرده و پراکنده شدند و جز افرادی که از مدینه ملتزم رکاب بوده و جز تعداد اندکی از افرادی که در میانه راه به کاروان پیوسته بودند، همراه دیگری باقی نماند.
📚وقعة الطف، محقق، یوسفی غروی، محمدهادی، ص 166
@keyfonas
تعداد كساني كه با امام حسين(ع)تا كربلا آمدند #چند_نفر بودند؟
چند نفر از سپاه حضرت جدا شدند؟
#اسناد_تاریخی
برخى مانند طبرى تعداد یاران امام را نزديك به یکصد نفر دانسته اند كه در ميان آنها پنج نفر از فرزندان امام على(ع)، شانزده نفر از بنىهاشم و تعدادى ديگر از قبايل مختلف ديده میشود
📚 تاريخ طبرى، ج 5، ص 393.
بن نما از بزرگان شيعه در قرن ششم و هفتم، اصحاب امام(ع) را صد پياده و 45 سواره مى داند.
📚مثيرالاحزان، ص 27 و 28.
همين تعداد از سوى سبط ابن جوزى نيز مورد تأييد قرار گرفته است.
✅تذكرة الخواص، ص 143.
✅روايتى از امام باقر(ع) نيز - كه در جوامع روايى شيعه نقل شده - اين قول را تأييد مي كند.
📚بحارالانوار، ج 45، ص 4.
✅عجيبتر از همه قول مسعودى است كه تا هنگام نزول امام(ع) در كربلا، تعداد ياران آن حضرت(ع) را پانصد سواره و صد پياده ذكر مى كند.
📚مروج الذهب، ج 3، ص 70.
✅اما قول مشهور - كه هم اكنون نيز داراى شهرت است - آن است كه تعداد ياران امام(ع) در كربلا 72 نفر بودند كه به 32 سواره و چهل پياده تقسيم مي شدند.
📚انساب الاشراف، ج 3، ص 187
✅درباره جدا شدن از سپاه امام به این مطلب توجه کنید که روز عاشورا یک نفر به نام مرقع بن ثمامه از سپاه امام جدا شد و به سپاه دشمن پیوست
📚طبری ج 4 ص 347
#شبهات_محرم
#تشیع_انگلیسی
#روضه_های_ساختگی
#تحریفات_عاشورا
@keyfonas
برگی از تاریخ 🍁
در چنین روزی کاروان امام حسین (ع) به وادی " قصر بنى مقاتل" رسیدند
خدا میداند آن حضرت در طول سفر چه سختیهایی کشیدند و با علم لدونیئی که داشتند چه نصیحتهایی را از ناکسان شنیدند
امام عليهالسلام روز چهارشنبه اول ماه محرم الحرام بر اين منزل وارد شدند .
عمرو بن مشرقى گفت: با پسر عمويم بر امام حسين عليهالسلام وارد شدم و آن حضرت در «قصر بنى مقاتل» بود و بر او سلام كرديم، امام پرسيد: آيا به يارى من مىآيى ؟!
من گفتم: مردى هستم كه عائله زيادى دارم و مال بسيارى از مردم نزد من است و نمى دانم كار به كجا مىانجامد و خوش ندارم امانت مردم از بين برود ؛ و پسر عمويم نيز همانند من پاسخ داد.
امام عليهالسلام فرمود: پس از اينجا برويد كه هر كس فرياد ما را بشنود و يا ما را ببيند و لبيك نگويد و به فرياد: برنخيزد، بر خدواند است كه او را به بينى در آتش اندازد.
عقبة بن سمعان مىگويد: در اواخر شب، امام حسين عليهالسلام دستور داد از «قصر بنى مقاتل» آب برداشته و كوچ كنيم، چون حركت كرديم و ساعتى ركاب زديم امام عليهالسلام همانگونه كه سوار بود مختصرى به خواب رفت، سپس بيدار شد در حالى كه مىفرمود: «انا لله و انا اليه راجعون و الحمد لله رب العالمين» و دو يا سه مرتبه اين جمله را تكرار كرد.
على بن الحسين عليهالسلام روى به پدر نمود و گفت: اى پدر! جانم به فداي تو باد ، خدا را -حمد كرديم وآيه استرجاع خواندى ، علت چيست؟ امام (ع)فرمود: پسرم! در اثناى راه مختصرى بخواب رفتم شخصى را ديدم كه سوار بر اسب بود و گفت: اين قوم سير مىكنند و اجل هم بسوى آنان در حركت است، دانستم كه خبر مرگ ماست كه به ما داده شده است.
امام عليهالسلام فرمود: سوگند بآن كسى كه بازگشت بندگان بسوى اوست ما بر حقيم. على بن الحسين عليهالسلام گفت: پس ما را باكى از مرگ نيست كه بميريم و بر حق باشيم.
امام عليهالسلام فرمود: خداوند تو را جزاى خير دهد آنگونه كه پدرى را به فرزندش جزاى خير دهد.
چون سپيده صبح دميد، امام پياده شد و نماز صبح گزارد و با شتاب سوار شد و با ياران خود حركت كردند ؛ حر مىخواست آن حضرت را به سمت كوفه حركت دهد ولى امام به شدت امتناع مىكرد تا چاشتگاه كه به «نينوى» رسيدند، ناگاه سوارى از دور پديدار شد كه مسلح بود و از كوفه مىآمد، همه ايستادند و او را تماشا مىكردند، همين كه رسيد به حر و همراهانش سلام كرد بى آنكه به امام حسين و اصحابش سلام كند، و بعد مكتوبى را به دست حر داد كه از عبيدالله بن زياد بود به اين مضمون: چون نامه من به تو رسيد و فرستاده من نزد تو آيد، حسين را نگاه دار و كار را بر او تنگ گير، و او را فرود مياور مگر در بيابان بى سنگر و بدون آب! و من به قاصد گفتهام از تو جدا نگردد تا خبر انجام دادن فرمان مرا بياورد، و السلام.
حر خدمت امام آمد و نامه را براى آن حضرت قرائت كرد، امام به او فرمود: بگذار در «نينوى» و يا «غاضريات» و يا «شفيه» فرود آييم.
حر گفت: ممكن نيست زيرا عبيدالله اين آورنده نامه را بر من جاسوس گمارده است!
زهير گفت: بخدا سوگند چنان مىبينم كه پس از اين كار سختتر گردد، اى پسر رسول خدا! قتال با اين گروه در اين ساعت براى ما آسانتر است از جنگ با آنها كه بعد از اين مىآيند، بجان خودم قسم كه بعد از ايشان كسانى آيند كه ما طاقت مبارزه، با آنها را نداريم.
امام عليهالسلام فرمود: من ابتدا به جنگ با اين جماعت نمى كنم .
پس آن حضرت به حر التفات كرد و فرمود: كمى جلوتر برويم! پس مقدارى از مسافت را امام عليهالسلام با حر و همراهانش پيمودند تا به زمين «كربلا» رسيدند
یا مظلوم 🌺
كو خيزران كه قافيه اش با دهان كنند
آن شاعران كه وصف گل ارغوان كنند
از من به كاتبان كتاب خدا بگو
تا مشق گريه را به ني خيزران كنند
بگذار بي شمار بميرم به پاي يار
در هر قدم دوباره مرا نيمه جان كنند
پيداست منظري كه در آن روز انتقام
سرهاي شمر و حرمله را بر سنان كنند
يارب، سپاه نيزه، همه دست شان تهي ست
بي توشه اند و همرهي كاروان كنند
با مهر من، غريب نمانند روز مرگ
آنان كه خاك مهر مرا حرز جان كنند
با پاي سر، تمامي شب، راه آمدم
تنهايي ام نبود، كه با ماه آمدم
@keyfonas