👌زیارت سیدالشهدا علیه السلام را رها نکنیم و دوستان خود را هم سفارش کنیم ... ◾️امام صادق عليه السلام : لا تَدَع زيارَةَ الحُسَينِ بنِ عَلىّ عليه السلام و مُر اَصحابَكَ بِذالِكَ، يَمُدُّ اللّه  فى عُمرِكَ و يَزيدُ اللّه  فى رِزقِكَ و يُحييكَ اللّه  سَعيدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعيدا و يَكتُبكَ سَعيدا ؛ 🔸امام صادق علیه السلام : زيارت امام حسين عليه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن ، كه در اين صورت ، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زياد مى كند و زندگى ات را همراه با سعادت مى كند و جز سعادتمند نمى ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان ، ثبت مى كند. 📚كامل الزيارات ص ۱۵۲ @keyfonas 👌راه حل مشکلات و گرفتاری ... ◾️امام حسين عليه السلام : وَ حَقيقٌ عَلَى اللّهِ اَنْ لا يَاْتيَنى مَكْرُوبٌ اِلاّ اَرُدُّهُ وَ اَقْلِبُهُ اِلى اَهْلِهِ مَسْرورا ؛ 🔸امام حسین علیه السلام می فرمایند : بر خداوند است كه هيچ گرفتارى به زيارت من نيايد مگر آن كه او را شادمان بازگردانم و به خانواده اش برسانم. 📚ثواب الأعمال و عقاب الاعمال ص ۹۸ @keyfonas

پول خرج کردن برای #امام_مهدی 📢 یکی از وظایف مردم در زمان غیبت، صلهء آنحضرت بوسیله مال(خرج کردن) است. یعنی مومن بخشی از دارایی خود را برای امام زمانش هدیه کند و هرسال بر این عمل مداومت کند و در این عمل، غنی و فقیر و حقیر و شریف و مرد و زن یکسانند. مگر اینکه هرکس به مقدار تواناییَش تکلیف دارد. 💠 امام صادق میفرمایند: هیچ چیز نزد خدا محبوبتر از اختصاص دادن دِراهم (واحد پول) به امام نیست. و بدرستیکه خداوند دِرهم را برای او (پرداخت کننده) در بهشت همچون کوه احد قرار دهد. 📚 کتاب اصول کافی 💠 همچنین امام صادق در تفسیر آیه ۲۴۵ سوره بقره میفرمایند: ۱- به خدا سوگند این در خصوص صله (خرج کردن) برای امام است. ۲- به درستیکه خدا آنچه را که مردم در اختیار دارند از جهت نیاز به آن قرض نخواسته است، و هر حقی که خداوند دارد، برای ولیِّ اوست... 📚 اصول کافی جلد ۱ ص ۵۳۷ 💠 آن حضرت در جایی دیگر فرموده اند: هرکس پندارد که امام به آنچه در دست مردم هست احتیاج دارد، کافر است. جز این نیست که مردم نیازمندند که امام از ایشان بپذیرد. خدا امر فرموده که از اموال آنان صدقه و زکات بگیر و آنها را بوسیله آن پاک و تزکیه مینمایی. 📚 کافی - جلد ۲ #وظایف_منتظران 🍂 @keyfonas

برگی از تاریخ مظلومیت🍁 در چنین روزی عمربن سعد يك روز بعد از ورود امام به كربلا يعني روز سوم محرم با چهارهزار سپاه از اهالي كوفه وارد كربلا شد. خدا میداند سیدالشهدا (ع) در طول مسیر رسیدن به کربلا با اهل و عیال خود چه سختیهای طاقت فرسایی به جان خریدند و با آنکه عالم بودند به آخر کار چه نصیحتهایی را از ناکسان شنیدند برخي نوشته‌اند كه قوم بنوزَهره نزد عمربن سعد آمده و گفتند: تو را به خدا سوگند مي دهيم كه از اين كار (مقابله با امام حسين (ع) در گذر و تو داوطلب جنگ با حسين مشو، زيرا اين باعث دشمني ميان ما و بني‌هاشم مي‌شود. عمربن سعد نزد عبيدالله رفت و استعفا كرد ولي عبيدالله استعفاي او را نپذيرفت و او تسليم شد. برخي از تاريخ نويسان نوشته‌اند عمربن سعد دو پسر داشت يكي به نام حفص كه پدر را تشويق و ترغيب به رفتن مي‌كرد تا با امام (ع) مقاتله كند ولي فرزند ديگرش او را به شدت از اقدام به چنين كاري بر حذر مي‌داشت و سرانجام حفص نيز با پدرش راهي كربلا شد. از وقايعي كه در روز سوم محرم‌الحرام ذكر شده اين است كه امام (ع) قسمتي از زمين كربلا را كه قبرش در آن واقع است از اهل نينوا و غاضريه به شصت هزار درهم خريداري كرد و با آنها شرط كرد كه مردم را براي زيارت قبرش راهنمايي نموده و زوار او را تا سه روز ميهماني كنند. سان بن فائد مي‌گويد من نزد عبيدالله بودم كه نامه عمر بن سعد را آوردند و در آن نامه چنين آمده بود چون من با سپاهيانم در برابر حسين و يارانش پياده شدم قاصدي نزد او فرستاده و از علت آمدنش جويا شوم او در جواب گفت: اهالي اين شهر براي من نامه نوشته و نمايندگان خود را نزد من فرستاده و از من دعوت كرده‌اند. عبيدالله چون نامه عمربن سعد را خواند، گفت: اكنون كه در چنگ ما گرفتار شده اميد نجات دارد! ولي حالا وقت فرا نيست. عبيدالله به عمربن سعد نوشت نامه تو رسيد و از مضمون آن اطلاع يافتم از حسين بن علي بخواه تا او و تمام يارانش با يزيد بيعت كنند، اگر چنين نكرد ما نظر خود را خواهيم نوشت! چون اين نامه به دست عمربن سعد رسيد گفت: مي‌پندارم كه عبيدالله بن زياد خواهان عافيت و صلح نيست عمربن سعد، نامه عبيدالله بن زياد را به اطلاع امام حسين نرساند زيرا مي‌دانست كه آن حضرت با يزيد هرگز بيعت نخواهد كرد. عبيدالله بن زياد پس از اعزام عمر بن سعد به كربلا، انديشه اعزام سپاهي انبوه را در سر مي‌پروراند و بعضي نوشته‌اند كه مردم كوفه جنگ كردن با امام حسين (ع) را ناخوش مي‌داشتند و هر كس را به جنگ آن حضرت روانه مي‌كردند بازمي‌گشت عبيدالله بن زياد شخصي را به نام سويدبن عبدالرحمان فرمان داد تا در اين مساله (فرار از جنگ) تحقيق كند و متخلفان را نزد او برد و او يك نفر شامي را كه براي انجام امر مهمي از لشگرگاه به كوفه آمده بود، گرفته و نزد عبيدالله برد و او دستور داد سر آن مرد شامي را از تنش جدا نمايند تا كسي جرات سرپيچي از دستورات او را نكند! نوشته‌اند كه آن مرد شامي براي طلب ميراث به كوفه آمده بود. عبيدالله شخصاً از كوفه به طرف نخيله حركت كرد و كسي را نزد حصين بن تميم كه به قادسيه رفته بود، فرستاد او به همراه چهارهزار نفر كه با او بودند به نخيله آمد، سپس كثر بن شهاب حارثي، محمدبن اشعث، قعقاع بن سويد و اسماء بن خارجه را طلب كرد و گفت: در شهر كوفه گردش كنيد و مردم را به طاعت و فرمانبرداي از يزيد و من فرمان دهيد و آنان را از نافرماني و برپا كردن فتنه برحذر داريد و آنان را به لشگرگاه فرا خوانيد پس آن چهارنفر طبق دستور عمل كردند و سه نفر از آنها به نخليه نزد عبيدالله بازگشتند و كثير بن شهاب در كوفه ماند و در ميان كوچه‌ها و گذرگاهها مي‌گشت و مردم را به پيوستن به لشكر عبيدالله تشويق مي‌كرد و آنان را از ياري امام حسين (ع) برحذر مي‌داشت. عبيدالله گروهي سواره را بين خود و عمر بن سعد قرارداد كه هنگام نياز از وجود آنها استفاده شود و هنگامي كه او در لشگرگاه نخيله بود شخصي به نام عمار بن ابي سلمه تصميم گرفت كه او را ترور كند ولي موفق نشد و به طرف كربلا حركت كرد و به امام ملحق و شهيد شد. یا مظلوم 🌺 بعد از شما به سایه‌ی ما تیر می زدند زخم زبان به بغض گلوگیر می‌زدند پیشانی تمامی‌شان داغ سجده داشت آنان که خیمه‌گاه مرا تیر می‌زدند این مردمان غریبه نبودند، ای پدر دیروز در رکاب تو شمشیر می‌زدند غوغای فتنه بود که با تیغ آبدار آتش به جان کودک بی‌شیر می‌زدند ماندند در بطالت اعمال حجشان محرم نگشته تیغ به تقصیر می‌زدند در پنج نوبتی که هبا شد نمازشان بر عشق، چار مرتبه تکبیر می‌زدند هم روز و شب به گرد تو بودند سینه‌زن هم ماه و سال، بعد تو زنجیر می‌زدند از حلق‌های تشنه، صدای اذان رسید در آن غروب، تا که سرت بر سنان رسید @keyfonas

چه کسانی #نمیتوانند با حسین(ع) شهید شوند؟ حق الناس و رعایت حقوق دیگران در اسلام مورد #تاکید فراوان است. از پارک کردن مقابل درب مردم و ایجاد مزاحمت تا #تصرف در بیت المال حق الناس را جدی بگیریم ✅عمیر انصارى گفت: امام حسین(ع) به‌من فرمود: میان مردم اعلام کن هر کس #بدهکار است در رکاب من #پیکار نکند؛ زیرا هر کس از دنیا برود در حالى که دینى بر عهده‌اش باشد که چاره‌اى براى آن نکرده باشد گرفتار دوزخ مى‌شود.» مردى برخاست و گفت: "همسرم پذیرفت که از طرف من بپردازد." امام(ع) پاسخ داد: کفالت آن زن چه فایده‌اى دارد؟ آیا او قدرت دارد چنین کند؟!» 📚شوشتری، احقاق الحق و ازهاق‌ الباطل، ج ۱۹، ص ۴۲۹ @keyfonas

آنهایی که در محرم مدعی #حمایت از فقرا هستند، بخوانند، در هیچ دین و آیینی به اندازه #اسلام به فقیر سفارش نشده است. امام حسین(ع) از کنار #گروهى از فقرا عبور می‌کرد که #عباى خود را پهن کرده بودند و چند پاره‌اى نان روى آن ریخته و مشغول خوردن بودند. آنان به امام حسین(ع) گفتند: یا بن رسول اللَّه! بیا [با ما غذا بخور]، امام(ع) نشست و با ایشان مشغول غذا خوردن شد و این آیه را تلاوت کرد: «إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْتَکْبِرِینَ».سپس به #فقرا فرمود: «من دعوت شما را پذیرفتم، شما هم دعوت مرا اجابت نمائید!» گفتند: #اطاعت می‌کنیم ای فرزند رسول خدا. آن‌گاه برخاستند و وارد منزل امام حسین(ع) شدند. آن بزرگوار به #رباب فرمود: «آنچه را که #ذخیره نموده‌اى بیاور!» 📚التفسیر، ج 2، ص 257 @keyfonas

حکایتی زیبا🕊 ناقل مرحوم دولابی (ره ) حاجی می گفتند : تو محله ی ما یه جوانی بود، این جوان گنهكار بود،اهل فسق و فجور بود، اما یه عادت داشت که ملكه ذهن اش شده بود، مادرش بهش گفته بود:شیرم رو حلالت نمی كنم،باید هرجا رفتی دیدی یه پرچم زدند روش نوشته یا حسین،باید بری جلو پرچم عرض ادب كنی و به احترامش دستت رو روی سینه بذاری،و سلام بدی پسر جوان دیگه عادتش شده بود، هم هر جایی می رفت می دید یه پرچم یا حسین زدند دستش رو می گذاشت روی سینه میگفت:السلام علیك یا اباعبدالله. میرزا اسماعیل دولابی میگفت: این جوان از دنیا رفت، میگه:دیدنش در عالم برزخ دست و پاش رو بستن دارند می برندش سمت عذاب،یه مرتبه توی اون تاریكی و تو اون وانفسا دید خیمه ای وسط بیابونه، نور سبزش همه ی بیابون رو روشن كرده،اومد جلو. اقای دولابی میگه:چون هركاری توی دنیا بكنی و ملكه ات بشه، توی قیامت هم همون كارو میكنی ●جوان تا رسید جلوی خیمه دید یه پرچم جلوی خیمه زدند روش نوشتند یا حسین به ملكه های عذاب گفت:یه دقیقه دستام روباز كنید، گفتند:چرا؟ گفت:من عادت دارم،هر جا ببینم بگم یا حسین منم دستم رو روی سینه ام می ذارم،و سلام میدم دستش رو روی سینه اش گذاشت، تا گفت: 🌟السلام علیك یا اباعبدالله،🌟 دیدند یه آقایی از خیمه خارج شد، اومد جلو ملكه های عذاب به احترامش عقب وایستادند،حضرت گفت: بدید پرونده اش رو ببینم، دو دستی پرونده رو تقدیم كردند، حضرت پرونده رو باز كرد،یه سری به علامت تأسف تكون داد. یه نگاه به جوان كرد گفت: تو چرا؟ تو كه مارو دوست داری چرا؟ و جوان شروع گرد گریه كردن اقای دولابی میگفت آی جوان مواظب باش پرونده ات دست اربابت می اُفته، آقات به جای تو خجالت نكشه،زشته ِ،آدم كاری بكنه آقاش سر تكون بده نکته بعدی اینه که همین گریه های شماست كه یه قطره اش اتیش جهنم رو خاموش میكنه، اینها تعارف نیست اینها كلام معصوم ِ برید توی كامل الزیارات بخونید در ادامه میگه: ✨حضرت یه نگاهی به پرونده كرد،پرونده رو زیر بغلش گذاشت،دو سه قدم با این جوان راه رفت،بعد برگشت پرونده رو داد به ملكه های عذاب، ملكه های عذاب پرونده رو باز كردند،دیدند نوشته: 💚بسم الله الرحمن الرحیم، یا مُبَدّلَ السَیّئات بالحَسَنات اِغفِر لِهذا بحَقِّ الحُسَین...یا مُبَدّلَ السَیّئات بالحَسَنات اِغفرلِنا بحَقِّ الحُسَین علیه السلام💚 امام حسین شفاعت جوان را پیش خدا کرد و تمام گناهانش بخشیده شد الهی یا قدیم الاحسان بحق الحسین علیه السلام @keyfonas

تمسخر دستجات عزاداری امروز، در فضای مجازی عده ای با گرایشات #سلطنت_طلب با انتشار وسیع پیامهایی، عزاداری برای اباعبدالله را مورد تمسخر و هجمه قرار میدهند. ✅اما این جماعت که مدام از #رضا_شاه_کبیر دم میزنند، یادشان رفته است که رضاخان برای به سلطنت رسیدن گِل بر سر و شانه میزد و ابتدای دسته های عزاداری شرکت میکرد و به سمت خانه علما میرفت. آن زمان رضاخان که فرمانده #قزاقها بود شعار معروفی در مورد #حادثه_کربلا داشتند آنها در عزاداری ها این شعر را میخواندند: اگر در كربلا #قزاق بودی  حسین بی یاور و #تنها نبودی آنها میگفتند اگر ما در کربلا بودیم، امام حسین بی یار و یاور نبود. اما رضاخان پس از کسب قدرت تغییر موضع داد و همه عزاداری ها را ممنوع اعلام کرد. @keyfonas

آیا روایت از امام صادق(ع) در مورد گریبان چاک دادن و لطمه زدن صحت دارد؟ آیا جوازی بر #خراشیدن و #کبود نمودن صورت است؟ #بخوانید👇👇 ✅آیا روایت زیر صحیح است و به استناد آن می توانیم در عزاداری امام حسین(ع) صورت را بخراشیم یا با سیلی کبود کنیم یا گریبان خود را بدریم؟ قال الصادق سلام الله علیه: وَ قَدْ شَقَقْنَ الْجُيُوبَ وَ لَطَمْنَ الْخُدُودَ الْفَاطِمِيَّاتُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع وَ عَلَى مِثْلِهِ تُلْطَمُ الْخُدُودُ وَ تُشَقُّ الْجُيُوبُ. امام صادق سلام الله علیه: فاطمیات (زنان فاطمي) برای حسين بن علي(صلوات الله علیه) گريبان هایشان را چاک داده و بر صورت هایشان لطمه زدند و بر فردی مثل حسین (صلوات الله علیه) باید بر صورتها لطمه زد و گریبان ها چاک کرد. 📚منبع: تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان)، ج8، ص: 325 روضة المتقين (ط - القديمة)، ج8، ص: 68 وسائل الشيعة، ج22، ص: 402 الوافي، ج25، ص: 572 ملاذ الأخيار، ج14، ص: 11 ✅اولا: این روایت را نخستین بار شیخ طوسی(ره) متوفای 460هـ در کتاب تهذیب الاحکام با چند واسطه از امام صادق ع نقل کرده اند. در بین این واسطه ها دستکم درباره وثاقت 2 نفر از آنها اطلاعی در دست نیست و درباره وثاقت سومی هم بین علمای رجال شیعه اختلاف وجود دارد. ✅در واقع شیخ طوسی(ره) این روایتی را از فردی که معلوم نیست معتبر نقل کرده که او نیز به نوبه خود از فردی دیگر که اعتبارش معلوم نیست و او از فرد سومی که وثاقتش معلوم نیست شنیده که امام صادق ع چنین فرموده اند. بنابراین سندش ضعیف است و نمی توان با قاطعیت ادعا کرد که امام(ع) چنین فرموده اند. ✅ثانیا: بعد از آنکه شیخ طوسی (ره) این روایت را نقل کرده اند نویسندگان قرنهای بعدی مثل شیخ حر عاملی(قرن 12) در وسائل الشیعه و دیگران نیز همان را تکرار کرده اند. بنابراین صرفا یک روایت است که نخست توسط شیخ نقل شده و بعدا دیگران از او اقتباس کرده اند. ✅ثالثا: اگر متن کامل روایت را ملاحظه کنیم خواهیم دید که در بخش نخست روایت آمده که گریبان دریدن و سیلی به صورت زدن تنها در عزای پدر و مادر و برادر و بستگان (نسبی) – بجز فرزند - جایز است وگرنه کفاره دارد. بنابراین اینکه زنان فاطمی برای امام حسین ع چنین عزاداری کرده باشند دقیقا می تواند از این باب باشد که آنها بستگان نزدیک حضرت سیدالشهدا(س) یعنی خواهران و دختران و برادرزاده های حضرت بودند. در هر حال باید "متن کامل روایت" ارائه شود نه اینکه یک بخش از روایت را برش بدهیم و عجولانه نشر کنیم. اینکه امام(ع) فرموده باشند: سزاوار است برای عزای حسین ع گریبان دریده شود و ... نیز می تواند ناظر به زنان خاندان سیدالشهدا(س) باشد و معلوم نیست عمومیت داشته باشد والله العالم. ✅رابعا: روایت دیگری داریم که خراشیدن صورت را نهی می کند؛ شیخ مفید در الارشاد روایتی نقل کرده که می گوید امام حسین(ع) سفارش کرده بود که حضرت زینب(س) در عزای ایشان گریبان ندرد و به صورتش سیلی نزند: « یا اُخَيَّة ... لَا تَشُقِّي عَلَيَ جَيْباً وَ لَا تَخْمَشِي عَلَيَّ وَجْها » خواهر عزیزم! ... (در عزاداری) برای من گریبانت را پاره مکن و صورتت را خراش مده! 📚منبع: شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص94 ✅همچنین در لهوف ابن طاوس آمده که حضرت زینب (س) قبل از عاشورا وقتی ماجرای خواب امام حسین(ع) را شنیدند سیلی به صورت زدند ولی امام حسین (ع) فرمودند: "ما را (این کار) دشمن شاد نکن" 📚منبع: اللهوف على قتلى الطفوف / ترجمه فهرى، النص، ص: 90 ✅خامسا: حتی اگر فرض بگیریم که سیلی زدن به صورت و گریبان دریدن درباره امام حسین(ع) برای همه مردم جایز است ، باز هم باید به شرایط زمان و مکان توجه کرد زیرا گاهی کاری جایز است اما بخاطر شرایط خاص رسانه ای و تبلیغاتی و اینکه بهانه به دست رسانه های وهابی داده نشود ناگزیریم از شیوه های بهتری به جای آن وجود دارد استفاده کنیم. این همانند آنست که مسلمانها در زمان پیامبر(ص) از کلمه «راعنا» استفاده می کردند که جایز بود ولی وقتی همین کلمه به ابزاری به دست یهودیان برای تمسخر مسلمانها تبدیل شد دستور الهی آمد که به جای «راعنا» از کلمه «انظرنا» استفاده شود که همان معنا را می رساند ولی قابلیت سوء استفاده ندارد. رجوع شود به ترجمه و تفسیر آیه 104 سوره بقره. @keyfonas

خوش بحال غریبان....!؟ ✅حضرت محمد (ص) فرمودند: «اسلام، #غریبانه آغاز شد و به زودی غریب خواهد شد؛ پس خوشا به حال غریبان.» یکی از اصحاب پرسید: «ای رسول خدا! #غریبان کیستند؟» رسول الله فرمودند: «کسانی که وقتی مردم #فاسد می شوند، نیکوکار و صالح باقی می مانند.» 📚کنزالعمال ، روایت ۱۱۹۲ @keyfonas تشنگی روز عاشورا دروغ است و حسین(ع) به خود #نوره_مالیده است پس آب داشتند! #پاسخ_مباهله_قرن21 در #منبع تاریخی موضوع نظافت و #نوره کشیدن اشاره شده است: کتاب تاریخ کامل، نوشته عزالدین ابن اثیر،  ✅اما آیا #صحت دارد؟ 1_ در کتاب «الاخبار الطوال» تألیف ابی‌حنیفه ، احمد بن داود دینوری (متوفای 282) که پیش از طبری بوده، این مطلب که امام حسین غسلی کرد و از داروی نظافتی استفاده کرد، نیامده است. 2_ در کتاب ارشاد شیخ مفید نیز این موضوع نقل نشده است، در صورتی که مأخذ شیخ مفید و طبری، مشابه است. در‌بارة حادثه کربلا، طبری بیشتر از ابی‌مخنف نقل می‌کند و شیخ مفید از شاگرد ابی‌مختف «هشام کلبی» روایات را نقل می‌کند. اگر چنین مطلبی معتبر بود، قطعاً شیخ مفید آن را نقل می‌کرد. البته طبری نیز روایات مربوط به حادثه کربلا را از طریق «هشام بن کلبی» شاگرد ابی‌مخنف نقل می‌کند در کتاب «وقعه الطف» (که روایات درباره حادثة کربلا را جمع‌آوری کرده) این مطلب نیامده است، در حالی که مهم‌ترین و معتبرترین اثر در حادثه کربلا، مقتل ابی‌مخنف است، که اصل آن کتاب از بین رفته و مطالب آن در کتاب‌های مختلف است. 4- در مناقب ابن شهر آشوب (متوفای 588) نیز این مطلب ذکر نشده است. 5- نیامدن موضوع مذکور در کتاب‌های مورد اشاره و در کتاب‌های با ارزش متاخر مانند مقتل الحسین مقرم، نشانگر آن است که روایت نقل شده، اعتبار و ارزش درخور ندارد. 6- تاریخ طبری (که آن را نقل کرده) به زمان وقوع که آیا شب عاشورا بود، یا زمان دیگر اشاره‌ای ندارد و معلوم نیست که این کار در چه زمان رخ داده است. جلوگیری از آوردن آب (که براساس فرمان ابن زیاد انجام شد) سه روز پیش از شهادت امام حسین و یارانش بوده است. 📚ابو حنيفه دينورى، الأخبار الطوال   ص 254-256. 📚الارشاد مفید ج2، ص 86-96. 📚محمد هادی یوسفی غروی، وقعة الطف، 190-205. 📚مناقب، ج4، ص 106-109. 📚مقتل الحسین، مقرم، ص 203-204. @keyfonas

⚪️ 🔸خداوندا، بر محمد و خاندانش درود فرست و نسبت به آنچه عطایم کرده ای،فراموش کار یادت ، ودر برابر نعمتی که بخشیده ای، غافل از احسانت، واز اجابت دعایم اگرچه تاخیر افتد ناامید قرارم مده ؛ ⚪️ @keyfonas

💙🔷🔵💙🔷🔵💙🔷🔵 🔷السلام علیک یا ابا صالح المهدی ادرکنی 🔹 بے تو این فاصله‌ها طاقت من را برده ساعتم زنگ زده عقربہ هایش مرده ڪاش باور ڪنے از دورے تو "دلتنگم" این دل خسته‌ام از دورے تو پژمرده مهدی عج حسین زمان زمان است تنهایش نگذارید .. در این شبها التماس دعای فرج ان شاءالله.... 🔵🔷💙🔵 @keyfonas