در بیست و چهار روز گذشته و از روز حمله پیجری و بعد ترور سید حسن، اسراییل و آمریکا آتش نظامی و رسانه‌ای خود را چندین برابر کردند. در سطح نظامی با بمباران‌های سنگین ضاحیه، تلاش برای قطع راههای مواصلاتی ایران و حزب الله، بمباران دمشق و در نهایت مناطق مسکونی مرکز بیروت. در سطح رسانه‌ای روانی با تهدید به بمباران تاسیسات زیربنایی ایران، ترور مقامات ارشد ایران، ایجاد بدبینی در افکار عمومی لبنان و جهان عرب از طریق بی‌عمل نشان دادن ایران به مبارزه وجودی حزب الله و در نهایت شائبه علیه سردار قاآنی (عملیات امریکایی که به رسانه قطری میدل‌ایست‌آی برون‌سپاری شده بود). اما ایران به جای عقب‌نشینی با وعده صادق دو، نماز جمعه رهبری، سفر پرمعنای پزشکیان به روسیه و حالا سفر شجاعانه قالیباف به قلب معرکه تحرکات خود را یکباره بیشتر و بسیاری از این تهدیدها را خنثی کرد. کافی است ایران همین مسیر را با اراده ادامه دهد، به وعده‌ها و تضمین‌های آمریکا و حکومتهای وابسته‌اش مثل قطر و سعودی اطمینان نکند، فشار بر دوستانش مثل روسیه و چین را بیشتر و آنها را مجبور به حمایت مستقیم‌تر کند، دولت دموکرات آمریکا را در آستانه انتخاباتش تهدید جدی کند و در یک کلام به جای واکنشی و پدافندی بودن به اسراییل مثل یکسال گذشته در مقام کنشگری فعال و آفندی قرار بگیرد. در آنصورت شکی نیست که زنجیره پیروزهای اخیر نتانیاهو خیلی زود به زنجیره شکست بدل خواهد شد.