وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمۡ عَمَلُكُمۡۖ أَنتُم بَرِيٓـُٔونَ مِمَّآ أَعۡمَلُ وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ. و اگر تو را تكذيب كردند [تا آنجا كه از ايمان آوردنشان نااميد شدى] بگو: عمل من براى من و عمل شما براى شماست، شما از آنچه من انجام مى دهم، بيزاريد، ومن از آنچه شما انجام مى دهيد، بيزارم. 💠 (۴۱سوره یونس) 💠 . #کمیته_مرکزی_خادمین_شهدا @khadem_koolehbar

ما را ادعا هست ارادھ نیست ! بہانہ است اعتقاد نیست! . #کمیته_مرکزی_خادمین_شهدا @khadem_koolehbar

امام علی علیه السلام✨: مؤمن تمام وقتش مشغول است (یعنی مومن وقتش را #هدر نمی دهد و تماما مشغول کارهایی است که خدا از او #انتظار دارد و موجب خشنودی و #ثواب الهی است) 📚حکمت۳۳۳ نهج البلاغه . #کمیته_مرکزی_خادمین_شهدا @khadem_koolehbar

شمشیرِ اِبن‌مُلجَم آغشته به جهل بود نه زهر ... . #کمیته_مرکزی_خادمین_شهدا @khadem_koolehbar

🗣حضرت آقاجان: 🔸خانواده یک کانون گرم و پُربرکتی است که قوی‌ترین پایه‌های تربیت انسان در این کانون گذاشته میشود. 🔸در کانون خانواده است که اوّلین و مهم‌ترین پایه‌های تربیت روحی و فکری بشر بنا نهاده میشود. خانه بهترین محیط آسایش جسم و جان است، بهترین کانون رفع خستگی تن و روح است، حقیقی‌ترین فضای صمیمیّت است. 🔸هیچ صمیمیّتی در هیچ محیطی به قدر خانواده و بین مادر، فرزند، پدر، همسران تصوّر نمیشود و وجود ندارد. در چنین کانون مبارکی محور کیست؟ مادر؛ اصل کیست؟ مادر؛ مرکز دایره کیست؟ مادر. مادر، محور خانواده است. 🗓 ۱۳۹۹/۱۱/۱۵ . #مقام_معظم_رهبری #کمیته_مرکزی_خادمین_شهدا @khadem_koolehbar

🍃شهید محمد کمالیان تعریف میکرد: در منطقه ی دربندی خان مجروح شدم. سه ماه و نیم نمیتوانستم راه بروم . شبی خیلی گریه کردم ،دیگر خسته شده بودم . امام زمان 'عج' را به مادرش قسم دادم، دلم برای جبهه رفتن پر میزد . صبح زود همین که از خواب برخاستم، سراغ عصا رفتم و شروع کردم با اعتماد راه رفتن . پاهایم سالم بود و من از شوق تا دو روز اشک می ریختم و گریه میکردم. 🌱اینطوری برای جبهه شوق داشتن ماچطوری برای مقابل کفرایستادن؛ شوق داریم؟! . #کمیته_مرکزی_خادمین_شهدا @khadem_koolehbar

زهرای من دنیا بعدازتو؛جای قشنگی نیست....💔 _امیرالمومنین‌‌علی(ع) . #فاطمیه #کمیته_مرکزی_خادمین_شهدا @khadem_koolehbar

9⃣1⃣قسمت‌نوزدهم: با من سخن بگو  اوایل به حس ها و چیزهایی که به دلم می افتاد بی اعتنا بودم ... اما کم کم حواسم بهشون جمع شد ... دقیق تر از چیزی بودن که بشه روشون چشم بست ... و بهشون توجه نکرد ... گیج می خوردم و نمی فهمیدم یعنی چی؟ ... با هر کسی هم که صحبت می کردم بی نتیجه بود ... اگر مسخره ام نمی کرد ... جواب درستی هم به دستم نمی رسید ... و در نهایت ... جوابم رو از میان صحبت های یه هادی دیگه پیدا کردم ... بدون اینکه سوال من رو بدونه ... داشت سخنرانی می کرد ... - اینطور نیست که خدا فقط با پیامبرش صحبت کنه ... نزول وحی و هم کلامی با فرشته وحی ... فقط مختص پیامبران و حضرت زهرا و حضرت مریم بوده ... اما قلب انسان جایگاه خداست ... جایی که شیطان اجازه نزدیک شدن بهش رو نداره ... مگه اینکه خود انسان ... بهش اجازه ورود بده ... قلب جایگاه خداست ... و اگر شخصی سعی کنه وجودش رو برای خدا خالص کنه ... این جاده دو طرفه است ... خدا رو که در قلبت راه بدی ... این رابطه شروع بشه و به پیش بره... قلبت که لایق بشه ... اون وقت دیگه امر عجیبی نیست... خدا به قلبت الهام می کنه و هدایتت می کنه ... و شیطان مثل قبل ... با خطواتش حمله می کنه ... خیابان خلوت ... داشتم رد می شدم ... وسط گل کاری ... همین که اومدم پام رو بزارم طرف دیگه و از گل کاری خارج شم ... به قوی ترین شکل ممکن گفت ... بایست ...  از شوک و ناگهانی بودن این حالت ... ناخودآگاه پاهام خشک شد ... و ماشین با سرعت عجیبی ... مثل برق از کنارم رد شد ... به حدی نزدیک ... که آینه بغلش محکم خورد توی دست چپم ... و چند هفته رفت توی گچ ... این آخرین باری بود که شک کردم ... بین توهم و واقعیت ... بین الهام و خطوات ... اما ترس اینکه روزی به جای الهام ... درگیر خطوات بشم ... هنوز هم با منه ... مرزهای باریک اونها... و گاهی درک تفاوتش به باریکی یک موست ... اما اون روز ... رسیدیم مشهد ... مادبزرگم با همون لبخند همیشه اومد دم در ... بقیه جلوتر از من ... بهش که رسیدم... تمام ذوق و لبخندم کور شد ...  اون حس ... تلخ ترین کلام عمرم رو به زبان آورد. 💭تلخ ترین عید توی در خشک شدم ... و مادربزرگم مبهوت که چرا یهو حالتم... صد و هشتاد درجه تغییر کرد ... چشم هایی که از شادی می درخشید ... منتظر تکانی بود ... تا کنترل اشک از اختیارم خارج بشه ... و سرازیر بشه ... - چی شدی مادر؟ ... خودم رو پرت کردم توی بغلش ...  - هیچی ... دلم برات خیلی تنگ شده بود بی بی ... بی حس و حال بود ... تا تکان می خورد دنبالش می دویدم... تلخ ترین عید عمرم ... به سخت ترین شکل ممکن می گذشت ... بقیه غرق شادی و عید دیدنی و خوشگذرانی ... من ... چشم ها و پاهام ... همه جا دنبال بی بی ...  اون حس ... چیزهایی بهم می گفت ... که دلم نمی خواست باور کنم ... عید به آخر می رسید ... و عین همیشه ... یازده فروردین ... وقت برگشت بود. پدر ... دو سه بار سرم تشر زد ... - وسایل رو ببر توی ماشین ... مگه با تو نیستم؟ ... اما پای من به رفتن نبود ... توی راه ... تمام مدت ... بی اختیار از چشم هام اشک می بارید ... و پدرم ... باز هم مسخره ام می کرد ... - چته عین زن های بچه مرده ... یه ریز داری گریه می کنی؟ ... دل توی دلم نبود ... خرداد و امتحاناتش تموم بشه ... و دوباره برگردیم مشهد ...  هفته ای چند بار زنگ می زدم و احوال بی بی رو می پرسیدم ... تا اینکه بالاخره کارنامه ها رو دادن. .. #نسل_سوخته به قلم شهید✍🏻 #سید_طـاها_ایمــانی

0⃣2⃣قسمت‌بیستم: می مانم  دیگه همه بی حس و حالی بی بی رو فهمیده بودن ... دایی... مادرم رو کشید کنار ... - بردیمش دکتر ... آزمایش داد ... جواب آزمایش ها اصلا خوب نیست ... نمونه برداری هم کردن ... منتظر جوابیم ... من، توی اتاق بودم ... اونها پشت در ... نمی دونستن کسی توی اتاقه ...  همون جا موندم ... حالم خیلی گرفته و خراب بود ... توی تاریکی ... یه گوشه نشسته بودم و گریه می کردم ... نتیجه نمونه برداری هم اومد ... دکتر گفته بود ... بهتره بهش دست نزنن ... سرعت رشدش زیاده و بدخیم ... در واقع کار زیادی نمی شد انجام داد ... فقط به درد و ناراحتی هاش اضافه می شد ...  مادرم توی حال خودش نبود ... همه بچه ها رو بردن خونه خاله ... تا اونجا ساکت باشه و بزرگ ترها دور هم جمع بشن... تصمیم گیری کنن ...  برای اولین بار محکم ایستادم و گفتم نمیرم ... همیشه مسئولیت نگهداری و مراقب از بچه ها با من بود ... - تو دقیقی ... مسئولیت پذیری ... حواست پی بازیگوشی و نیست ... اما این بار ... هیچ کدوم از این حرف ها ... من رو به رفتن راضی نمی کرد ... تیرماه تموم شده بود ... و بحث خونه مادربزرگ ... خیلی داغ تر از هوا بود .. خاله معصومه پرستار بود با چند تا بچه ... دایی محسن هم یه جور دیگه درگیر بود و همسرش هفت ماهه باردار ... و بقیه هم عین ما ... هر کدوم یه شهر دیگه بودن ... و مادربزرگ به مراقبت ویژه نیاز داشت ... دکتر نهایتا ... ۶ ماه رو پیش بینی کرده بود ... هم می خواستن کنار مادربزرگ بمونن و ازش مراقبت کنن ... هم شرایط به هیچ کدوم اجازه نمی داد ...  حرف هاشون که تموم شد ... هر کدوم با ناراحتی و غصه رفت یه طرف ... زودتر از همه دایی محسن ... که همسرش توی خونه تنها بود ... و خدا بعد از ۹سال ... داشت بهشون بچه می داد ... مادرم رو کشیدم کنار ... - مامان ... من می مونم ... من این ۶ ماه رو کنار بی بی می مونم ... .. #نسل_سوخته #ادامه_دارد....

آیت‌اللہ‌بهجت‌راست‌میگن: گاهۍموانع‌بزرگ‌بایکبار #مشهد‌رفتن‌از‌سر‌راه‌ما -برداشتہ‌مۍشوند.💛🕊 #کمیته_خادمین_شهدا @khadem_koolehbae

بهشتیان‌خدا،تورا مۍخواهند‌چہ‌کار؟! #تو‌رفیق‌شفیق‌شفیع ما‌گناهکارانۍ! حسین‌جانم..🖤🚶🏻‍♂ #کمیته_خادمین_شهدا @khadem_koolehbar

به قول حاج حسین یکتا : چجوری دلتون میاد بمیرین به جنازتون دستت نزنن ؟ . شهید بشین تا سر تیکه کفنتون دعوا باشه .. #کمیته_خادمین_شهدا @khadem_koolehbar