أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ سَيَأْتِي فِي أُمَّتِي زَمَانٌ تَخْبُثُ فِيهِ سَرَائِرُهُمْ وَ تَحْسُنُ فِيهِ عَلَانِيَتُهُمْ طَمَعاً فِي الدُّنْيَا لَا يُرِيدُونَ بِهِ مَا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَكُونُ أَمْرُهُمْ رِيَاءً لَا يُخَالِطُهُمْ خَوْفٌ يَعُمُّهُمُ اللَّهُ بِعِقَابٍ فَيَدْعُونَهُ دُعَاءَ الْغَرِيقِ فَلَا يُسْتَجَابُ لَهُمْ. وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ سَيَأْتِي عَلَى أُمَّتِي زَمَانٌ لَا يَبْقَى مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا رَسْمُهُ وَ مِنَ الْإِسْلَامِ إِلَّا اسْمُهُ يُسَمَّوْنَ بِهِ وَ هُمْ أَبْعَدُ النَّاسِ مِنْهُ مَسَاجِدُهُمْ عَامِرَةٌ وَ هِيَ خَرَابٌ مِنَ الْهُدَى فُقَهَاءُ ذَلِكَ الزَّمَانِ شَرُّ فُقَهَاءَ تَحْتَ ظِلِّ السَّمَاءِ مِنْهُمْ خَرَجَتِ الْفِتْنَةُ وَ إِلَيْهِمْ تَعُودُ. ثواب الأعمال وعقاب الأعمال صفحه 253 ..پدرم گفت مرا حدیث کرد علی پسر ابراهیم از نوفلی از سکونی از امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: روزگارى بر امّتم فرا رسد كه درون‌ها آلوده و تباه و ظاهرها براى دستيابى آزمندانه به دنيا آراسته و نيكو شوند و جوياى پاداش خداى گرامى و بزرگ نباشند و كارهايشان رياكارانه باشد و به خداترسى در نياميزد. خداوند عذابى فراگير بر آنان فرستد و در آن حال مانند غريق دعا كنند و دعايشان برآورده نشود. و به این اسناد پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: روزگارى بر امّتم فرا رسد كه از قرآن جز نوشتۀ ظاهرى و از اسلام جز نام به جاى نماند؛ مسلمان ناميده مى‌شوند ولى دورترين مردم از آنند؛ مسجدهايشان آباد ولى از هدايت، ويران و تهى باشد؛ فقيهان آن زمان ، بدترين فقيهان در زير سايۀ آسمان باشند؛ فتنه از خودشان به پا شود و به خودشان نيز باز گردد.