خانوم زینب دو جا طشت دید، دو جا گریه کرد جیگرش آتیش گرفت؛ یه جا پاره های جیگر امام حسن تو طشت ریخت… لایوم کیومک یا اباعبدالله… یه جا تو مجلس نامحرما سر حسین…*😭😭😭😭😭😭😭😭

گاهی اوقات میگم خانم زینب چجوری تونست این همه غم رو تحمل کنه...🥀

غم پدربزرگ، مادر، پدر، برادرانش، برادر زاده هایش...💔💔

از اون طرف میگم خیلی ایمانشون قوی بوده...🥀

یک استوره استقامت و صبوری هستن...🥀

ایشون هم خودشونو گره زده بودن به خدا...💔

ما کجای کاریم...؟

هنوز نماز صبح هامون قضا میشه...💔😔

رفتارمون با پدر مادرامون هم که تعریفی نداره...😢😔

خودمو میگم فقط ادعا شدم...😔 پُر از ادعا های پوچ...😔

به خودمون که نمیتونیم دروغ بگیم...🥀

آقا، خانم، حضرت زهرا برای امام زمان خودش از خودش و بچش گذشت💔