ارسال شده از سروش+:
🔴 شهادت مظلومانه زائران خانه خدا در سال 1366
برنامه راهپیمایی ساعت 16 و 30 دقیقه شروع شد. زائران ایرانی و خارجی با پلاکاردهایی که مضامین ضد آمریکایی و اسرائیلی داشت به سمت محل معین حرکت میکردند و آرام شعار میدادند. بعد از رسیدن راهپیمایان به محل مورد نظر، ابتدا پیام امام (ره) به کنگره حج خوانده شد و سپس سخنرانی نماینده امام شروع شد. ساعت 18 و 10 دقیقه که سخنرانی در حال اتمام بود، زائران به آرامی برای مراجعه به محل استقرار خود به سوی سه راهی شعب ابوطالب در حال حرکت بودند. 18 و 40 دقیقه پایان مراسم اعلام و بی مقدمه حمله نیروهای پلیس به تجمع کنندگان شروع شد. پلیس سعودی باتون به دست، حجاج را مورد حمله قرار داد. از ساختمانهای اطراف هم سنگ و آجر به سمت حجاج پرتاب میشد. کمی بعد پلیس سعودی با گازهای سمی و خفه کننده و شلیک رگبار، زائران را مورد هدف قرار داد. تلفات لحظه به لحظه افزایش پیدا میکرد و زائرانی که خود را به محل استقرارشان رسانده بودند هم وضع مناسبی نداشتند چون محل اقامت آنان از سوی نیروهای سعودی محاصره شده بود و این محاصره تا ساعت 11 شب ادامه داشت.
پس از حادثه ذیحجه 1407/ مرداد 1366، با توجه به عظمت واقعه و میزان تلفات مردم عادی و بی دفاع و هم چنین سوابق مراسم برائت از مشرکان که به آرامی برگزار شده بود، مرتکبان حادثه خود را مجبور به توضیح دیدند و حجاج را به اخلال گری و ایجاد آشوب متهم کردند. بعد از این حادثه و بالا بودن میزان تلفات زائران که عمدتا از جانبازان و زنان بودند، دولت عربستان سعودی در واکنشی فرافکنانه حجاج ایران را متهم به اخلال گری و ایجاد آشوب کرد و در دفاع از اقدام خود مدعی شد نیروی پلیس این بار هم مثل دفعات قبل برای حفاظت از مراسم در محل معین مستقر شده بود و ایرانیها بی مقدمه با سلاح سرد به سمت نیروهای پلیس یورش بردند و اقدام به ضرب و شتم آنان کردند. ادعای دیگر پلیس این بود که نیروها به هیچ وجه برای مقابله با این اقدام حجاج ایرانی از اسلحه استفاده نکردند. مدعیاتی از این نوع بلافاصله بعد از انتشار عکسها و فیلمهای آن از سوی ناظران بی طرف، بی اعتبار عنوان شد. در بیانیه رسمی وزارت کشور سعودی در هشتم ذیحجه، آمار تلفات این حادثه 402 کشته اعلام شد که 275 نفر آنان ایرانی و نیمی از آنان زن بودند و 649 زخمی. آمار اعلام شده البته از سوی ایران مورد تشکیک واقع شد و منابع ایرانی از کشته شدن 325 نفر با تفکیک 203 زن و 122 مرد خبر دادند.
مزدوران آل سعود برای قتلعام و ضرب و جرح زائران خانه خدا از هر وسیله ممکن استفاده کردهاند، وسائل بهکار رفته نشان دهنده دو حقیقت است: اولا: انسجام و هماهنگی قبلی برای مقابله با حجاج ایرانی و غیر ایرانی. ثانیا: بیانگر عمق کینه و عدوات نسبت به منادیان توحید.
انواع وسائلی که از آنها استفاده شده است، به شرح زیر میباشد:
سنگ، قطعات بزرگ و کوچک شیشه، لوازم مستعمل مانند کولر و اجاق گاز، سطلهای پر از شن و ماسه، آب جوش، قطعات بزرگ یخ، شلاق، چوبهای میخ دار، شیشههای نوشابه، قطعات سنگ بتون، چماق، باطوم چوبی و الکتریکی، میلههای آهنی، کپسولهای آتش نشانی، گاز آشک آور، گازهای سمی، گاز خفه کننده، گاز اعصاب، گلولههای ساچمهای و انفجاری، تفنگهای دوربین دار، مسلسل و انواع سلاحهای سبک دستی، نارنجک دستی، بمبهای آتشزا.
#زائران_خانه_خدا #شهادت #برائت_از_مشرکان #استکبار #شهدا
کانال رسمی #استاد_ماندگاری
✅ @mandegari_mahdi
🔶 berangeshohada.ir
ارسال شده از سروش+:
🔴 شهادت مظلومانه زائران خانه خدا در سال 1366
برنامه راهپیمایی ساعت 16 و 30 دقیقه شروع شد. زائران ایرانی و خارجی با پلاکاردهایی که مضامین ضد آمریکایی و اسرائیلی داشت به سمت محل معین حرکت میکردند و آرام شعار میدادند. بعد از رسیدن راهپیمایان به محل مورد نظر، ابتدا پیام امام (ره) به کنگره حج خوانده شد و سپس سخنرانی نماینده امام شروع شد. ساعت 18 و 10 دقیقه که سخنرانی در حال اتمام بود، زائران به آرامی برای مراجعه به محل استقرار خود به سوی سه راهی شعب ابوطالب در حال حرکت بودند. 18 و 40 دقیقه پایان مراسم اعلام و بی مقدمه حمله نیروهای پلیس به تجمع کنندگان شروع شد. پلیس سعودی باتون به دست، حجاج را مورد حمله قرار داد. از ساختمانهای اطراف هم سنگ و آجر به سمت حجاج پرتاب میشد. کمی بعد پلیس سعودی با گازهای سمی و خفه کننده و شلیک رگبار، زائران را مورد هدف قرار داد. تلفات لحظه به لحظه افزایش پیدا میکرد و زائرانی که خود را به محل استقرارشان رسانده بودند هم وضع مناسبی نداشتند چون محل اقامت آنان از سوی نیروهای سعودی محاصره شده بود و این محاصره تا ساعت 11 شب ادامه داشت.
پس از حادثه ذیحجه 1407/ مرداد 1366، با توجه به عظمت واقعه و میزان تلفات مردم عادی و بی دفاع و هم چنین سوابق مراسم برائت از مشرکان که به آرامی برگزار شده بود، مرتکبان حادثه خود را مجبور به توضیح دیدند و حجاج را به اخلال گری و ایجاد آشوب متهم کردند. بعد از این حادثه و بالا بودن میزان تلفات زائران که عمدتا از جانبازان و زنان بودند، دولت عربستان سعودی در واکنشی فرافکنانه حجاج ایران را متهم به اخلال گری و ایجاد آشوب کرد و در دفاع از اقدام خود مدعی شد نیروی پلیس این بار هم مثل دفعات قبل برای حفاظت از مراسم در محل معین مستقر شده بود و ایرانیها بی مقدمه با سلاح سرد به سمت نیروهای پلیس یورش بردند و اقدام به ضرب و شتم آنان کردند. ادعای دیگر پلیس این بود که نیروها به هیچ وجه برای مقابله با این اقدام حجاج ایرانی از اسلحه استفاده نکردند. مدعیاتی از این نوع بلافاصله بعد از انتشار عکسها و فیلمهای آن از سوی ناظران بی طرف، بی اعتبار عنوان شد. در بیانیه رسمی وزارت کشور سعودی در هشتم ذیحجه، آمار تلفات این حادثه 402 کشته اعلام شد که 275 نفر آنان ایرانی و نیمی از آنان زن بودند و 649 زخمی. آمار اعلام شده البته از سوی ایران مورد تشکیک واقع شد و منابع ایرانی از کشته شدن 325 نفر با تفکیک 203 زن و 122 مرد خبر دادند.
مزدوران آل سعود برای قتلعام و ضرب و جرح زائران خانه خدا از هر وسیله ممکن استفاده کردهاند، وسائل بهکار رفته نشان دهنده دو حقیقت است: اولا: انسجام و هماهنگی قبلی برای مقابله با حجاج ایرانی و غیر ایرانی. ثانیا: بیانگر عمق کینه و عدوات نسبت به منادیان توحید.
انواع وسائلی که از آنها استفاده شده است، به شرح زیر میباشد:
سنگ، قطعات بزرگ و کوچک شیشه، لوازم مستعمل مانند کولر و اجاق گاز، سطلهای پر از شن و ماسه، آب جوش، قطعات بزرگ یخ، شلاق، چوبهای میخ دار، شیشههای نوشابه، قطعات سنگ بتون، چماق، باطوم چوبی و الکتریکی، میلههای آهنی، کپسولهای آتش نشانی، گاز آشک آور، گازهای سمی، گاز خفه کننده، گاز اعصاب، گلولههای ساچمهای و انفجاری، تفنگهای دوربین دار، مسلسل و انواع سلاحهای سبک دستی، نارنجک دستی، بمبهای آتشزا.
#زائران_خانه_خدا #شهادت #برائت_از_مشرکان #استکبار #شهدا
کانال رسمی #استاد_ماندگاری
✅ @mandegari_mahdi
🔶 berangeshohada.ir
🔴 شهادت مظلومانه زائران خانه خدا در سال 1366
برنامه راهپیمایی ساعت 16 و 30 دقیقه شروع شد. زائران ایرانی و خارجی با پلاکاردهایی که مضامین ضد آمریکایی و اسرائیلی داشت به سمت محل معین حرکت میکردند و آرام شعار میدادند. بعد از رسیدن راهپیمایان به محل مورد نظر، ابتدا پیام امام (ره) به کنگره حج خوانده شد و سپس سخنرانی نماینده امام شروع شد. ساعت 18 و 10 دقیقه که سخنرانی در حال اتمام بود، زائران به آرامی برای مراجعه به محل استقرار خود به سوی سه راهی شعب ابوطالب در حال حرکت بودند. 18 و 40 دقیقه پایان مراسم اعلام و بی مقدمه حمله نیروهای پلیس به تجمع کنندگان شروع شد. پلیس سعودی باتون به دست، حجاج را مورد حمله قرار داد. از ساختمانهای اطراف هم سنگ و آجر به سمت حجاج پرتاب میشد. کمی بعد پلیس سعودی با گازهای سمی و خفه کننده و شلیک رگبار، زائران را مورد هدف قرار داد. تلفات لحظه به لحظه افزایش پیدا میکرد و زائرانی که خود را به محل استقرارشان رسانده بودند هم وضع مناسبی نداشتند چون محل اقامت آنان از سوی نیروهای سعودی محاصره شده بود و این محاصره تا ساعت 11 شب ادامه داشت.
پس از حادثه ذیحجه 1407/ مرداد 1366، با توجه به عظمت واقعه و میزان تلفات مردم عادی و بی دفاع و هم چنین سوابق مراسم برائت از مشرکان که به آرامی برگزار شده بود، مرتکبان حادثه خود را مجبور به توضیح دیدند و حجاج را به اخلال گری و ایجاد آشوب متهم کردند. بعد از این حادثه و بالا بودن میزان تلفات زائران که عمدتا از جانبازان و زنان بودند، دولت عربستان سعودی در واکنشی فرافکنانه حجاج ایران را متهم به اخلال گری و ایجاد آشوب کرد و در دفاع از اقدام خود مدعی شد نیروی پلیس این بار هم مثل دفعات قبل برای حفاظت از مراسم در محل معین مستقر شده بود و ایرانیها بی مقدمه با سلاح سرد به سمت نیروهای پلیس یورش بردند و اقدام به ضرب و شتم آنان کردند. ادعای دیگر پلیس این بود که نیروها به هیچ وجه برای مقابله با این اقدام حجاج ایرانی از اسلحه استفاده نکردند. مدعیاتی از این نوع بلافاصله بعد از انتشار عکسها و فیلمهای آن از سوی ناظران بی طرف، بی اعتبار عنوان شد. در بیانیه رسمی وزارت کشور سعودی در هشتم ذیحجه، آمار تلفات این حادثه 402 کشته اعلام شد که 275 نفر آنان ایرانی و نیمی از آنان زن بودند و 649 زخمی. آمار اعلام شده البته از سوی ایران مورد تشکیک واقع شد و منابع ایرانی از کشته شدن 325 نفر با تفکیک 203 زن و 122 مرد خبر دادند.
مزدوران آل سعود برای قتلعام و ضرب و جرح زائران خانه خدا از هر وسیله ممکن استفاده کردهاند، وسائل بهکار رفته نشان دهنده دو حقیقت است: اولا: انسجام و هماهنگی قبلی برای مقابله با حجاج ایرانی و غیر ایرانی. ثانیا: بیانگر عمق کینه و عدوات نسبت به منادیان توحید.
انواع وسائلی که از آنها استفاده شده است، به شرح زیر میباشد:
سنگ، قطعات بزرگ و کوچک شیشه، لوازم مستعمل مانند کولر و اجاق گاز، سطلهای پر از شن و ماسه، آب جوش، قطعات بزرگ یخ، شلاق، چوبهای میخ دار، شیشههای نوشابه، قطعات سنگ بتون، چماق، باطوم چوبی و الکتریکی، میلههای آهنی، کپسولهای آتش نشانی، گاز آشک آور، گازهای سمی، گاز خفه کننده، گاز اعصاب، گلولههای ساچمهای و انفجاری، تفنگهای دوربین دار، مسلسل و انواع سلاحهای سبک دستی، نارنجک دستی، بمبهای آتشزا.
#زائران_خانه_خدا #شهادت #برائت_از_مشرکان #استکبار #شهدا