متن بحث شده در #جلسه_نوزدهم #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان باسمه تعالی نسبت ما با جریان‌هایی که در جهان معاصرِ غرب از نظر فکری پیش آمده 1- در دکارت «وضوح» و «تمایز» همان حقیقت است و لذا دیگر بحث مطابقت ذهن و عین مطرح نیست و این در شک دستوریِ دکارت با عنوان «من شک می‌کنم پس هستم» شکل می‌گیرد و دیگر مطالب دکارت را می‌توان در قالب دفاعیات او از نظریاتش دانست و اشکالاتی که به اندیشه‌ی او گرفته‌اند، مثل تفسیر «المیزان» و یا «اسفار» ملاصدرا که می‌توان گفت دو سوم مطالب این کتاب‌ها مربوط به جواب اشکالاتی است که به اندیشه‌ی آن اندیشمندان گرفته‌اند و عملاً روح نظریات آنها را باید در همان یک سوم نوشته‌های آن‌ها دنبال کرد. دکارت در تأملات خود نقطه‌ی آغازینِ «من چیستم» را به میان می‌آورد و با آن سؤال، فلسفه‌ی جدید شکل می‌گیرد، فلسفه‌ای که از جهان آغاز نمی‌کند، از آگاهی آغاز می‌نماید. 2- بحثِ دوگانه بودن «نومن» و «فنومن»، فرع مسئله‌ی کانت است. مسئله‌ی اصلی کانت «فاعل شناسا» می‌باشد و احساسی که انسان از خود دارد، به همان معنایی که خود را «فاعل شناسا» می‌داند. لذا معرفت در کانت اساساً فنومنال است و نه مطابقت ذهن با عین. از این جهت می‌گوید: «وقتی می‌توانیم بفهمیم جهان چیست که بفهمیم انسان چیست.» حتی در انگیزه‌های اخلاقی به بیرون از انسان نظر ندارد، به اراده‌ی انسان که موجب تعیّن‌بخشیِ انسان است نظر دارد. 1️⃣ 3- در تاریخ جدید به‌خصوص در انسان غربی، روحی در میان است که انسان، خود را احساس می‌کند ولی این «خود» همان انتخاب است و در انتخاب در نزد خود و نسبت به خود انتخاب می‌کند و از این جهت خودش یعنی آزادی و خودش یعنی احساس وجودِ خود، خودِ بیکرانه‌ای که نمی‌تواند در عین حال مخلوق نباشد. 2️⃣و در مخلوقیت خود «عینُ‌الربط»‌بودن خود به خالق را احساس ننماید و معنای حضور در جهان را با حالت قدسیِ خود احساس نکند، در نتیجه هستِ خود را که عینِ ربط است می‌یابد و برای پاس‌داشت «عینُ‌الربط»‌بودنش باید عبودیت خود را در نسبت با ربوبیت حضرت ربّ احساس کند. ۴- معاصربودن صدرا و دکارت و مواجهه‌ی نگاه صدرا با اندیشه‌ی دکارت در هویتی قدسی، 3️⃣مانند مواجهه‌ی انقلاب اسلامی با جهان مدرن است، و حضور انقلاب اسلامی در همان جهانی که جهان مدرن حاضر است، ولی با هویت قدسی. جناب ملاصدرا نیز در مواجهه با هست یا وجودی که دکارت مطرح کرد، در همان جهان حاضر شد ولی با نظری فاخر به «وجود» نظر کرد و نظر به بیکرانگی «وجود». در این حالت انسان در عین هویت تعلّقی‌اش با حضرت حق، که «هستِ هست‌ها» است، خود را در جهان احساس می‌کند. 4️⃣با هویتی وجودی که عین شعف است و هستی او عین مستی اوست. پی نوشت: 1️⃣آیا در این رابطه می‌توان به سخن آیت الله بهجت«رحمت‌الله‌علیه» فکر کرد که در رابطه با سلوک عرفانی می‌فرمایند: «علم تو، استاد تو است» با نظر به وسعتی که انسان در راستای حضور انسانی مثل امام خمینی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» در مدّ نظر دارد؟ 2️⃣این همان حضور در خردی است عمیق‌تر و واقعی که هرکس می‌تواند به آن نظر کند و جناب صدرالمتألّهین در حوزه‌ی فهم شیعی به آن نایل شد. 3️⃣در خبرها هست که مستشرقین در دربار شاه عباس مکرر از دکارت سخن می‌گفتند. این امر می‌تواند عاملی برای تفکر نسبت اصالت وجود با هویت عمیق قدسی باشد که جناب ملاصدرا در مواجهه با دکارت برایش پیش آمده است. 4️⃣در این رابطه باید نگاه هایدگر را بیرون از جهانی که با دکارت شروع شده قرار نداد. @khanehtolab

📅 15 فروردین ماه 1400 📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_بیستم #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان عنوان: نظر به آنچه هنوز نشده‌ایم! 👤با حضور آقایان #استاد_طاهرزاده توکلی متقی نجات بخش بحرینیان مرکزی @khanehtolab

متن بحث شده در #جلسه_بیستم #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان برکات آگاهی از جایگاهی متافیزیکی 39- با توجه به این‌که «متافیزیک» یعنی قرارِ انسانی که امور عالَم را از دریچه‌ی مقولات و مفاهیم می‌بیند، باید متوجه شویم عموماً ما نیز در چنین فضایی فکر می‌کنیم و هنر متفکر آن است که متوجه‌ی دشوارهایی شود که تفکر متافیزیکی پیش می‌آورد و نسبت ما را با هستی و با خدا و تاریخ و جامعه، سراسر مفهومی می‌کند و عبور از آن یعنی عبور از اومانیسم و سوبژکتیویته و نیهیلیسم و بسته‌شدنِ راه تجارب نو. انسانی که با مفهومی‌کردن عالم، عالم را در بند خود می‌بیند، به نوعی خودخواهی می‌رسد که نسبت به بقیه برخوردِ تحقیرآمیز و کینه‌توزانه دارد و آگاهی بر جایگاه متافیزیک ما را از این صفات رذیله می‌رهاند. جهانی که انقلاب اسلامی مدّ نظر دارد، از یک طرف آگاهی از بن‌بست‌هایی است تفکر متافیزیکی پیش می‌آورد و از طرف دیگر حضور در عالمی است که حقیقت را در چشم‌اندازها دنبال می‌کند و نه در مفاهیم. نظر به آنچه هنوز نشده‌ایم! 40- با نظر به آنچه «قبلاً بوده‌ایم» و با توجه به آنچه «هنوز نشده‌ایم»، آری! با نظر به این دو، نسبت ما با عالَمِ تجدد از یک طرف و سنت‌های دینی که ریشه‌های تاریخی ما است، از طرف دیگر چگونه خواهد بود؟ اگر این نسبت مشخص شود می‌فهمیم چه‌چیزی هنوز نشده‌ایم. اگر مسئله را ساده نگیریم و در حقیقتِ نسبت خود با غرب تأمّل کنیم و این نسبت را امری تاریخی بدانیم، با شناختِ نست خود با غرب می‌توان به ضرورت و امکان‌های آن آگاه شد و بر این اساس جایگاه خود را مبتنی بر سنت‌های خود بررسی کرد و تعهد و مسئولیت تفکر در این دو موضوع را جدّی گرفت، به شرطی که با نگاه ایدئولوژی‌زدگی با موضوع برخورد نشود. زیرا فیلسوفان بزرگِ دوره‌ی جدید به رغم اختلافاتی که دارند، همه آموزگاران این دوره‌ی تاریخی هستند و به کمک آن‌ها می‌توانیم به هویت عالَمی که در آن به‌سر می‌بریم آگاهی یابیم، که چه هستیم و چه نسبتی با جهان داریم، زیرا با پیدایش عالم مدرن در پیوند ما با سنت‌های‌مان رخنه‌ای ایجاد شده و نمی‌توان گفت حضور در فضای امن سنت‌های‌مان ما را بس است و متوجه‌ی دگرگونی‌هایی که در بنیان جهان رخ داده و تاریخ را ورق زده، نشویم. آنچه در دوگانه‌ی جهان مدرن و سنت می‌تواند قرار گیرد، جهانی است بین آن دو، جهت طرحی تازه از بودن در جهان و نسبت‌داشتن با آن، ولی در دل سنت‌های اصیل دینی و فرهنگیِ خود، به جای اصرار بر شعار ساده‌اندیشانه‌ی رجوع به سنت ولی بدون توجه به معنای رجوع به سنت در تاریخی که در آن قرار داریم. راز پیش‌تازیِ ذات انقلاب اسلامی 41- با ظهور ناتوانایی‌های جهان مدرن و تأکید آن بر خودبنیادی بشر، جهانِ فرامدرن آرام‌آرام جای خود را باز می‌کند، با دغدغه‌‌ای که نسبت به عالم معنا دارد و در گشودن آن عالَم فرا روی بشر، انقلاب اسلامی در این تاریخ پیش‌تاز خواهد بود و حلقه‌ی واسطی است بین جهان معنوی و زندگی فعّال بشری که جهانی‌شده و در این رابطه امکان ادغام افق‌های متفاوت پیش آمده، تا انسان‌ها در تاریخی معنوی ولی با هویت‌های فرهنگی خاصِ تاریخِ خود، زندگی کنند. @khanehtolab

بسم الله الرحمن الرحیم ▫️برشی از مقدمه ی کتابِ جهانی میان دو جهان: جمعی از رفقا در کنار هم نشستیم تا نسبت به حضوری که انقلاب اسلامی در این تاریخ می‌تواند داشته باشد گفت‌وگو کنیم. نتیجه‌ی این گفتگو‌ها همه و همه منجر به آن شد تا افق‌هایی که به ظاهر آشکار نبود، تا اندازه‌ای آشکار شود و خطای بزرگی است. آری! بستر تفکر در نسبت با تاریخی که در آن قرار داریم، جمعِ رفقا را در برگرفته بود تا هرکس آنچه را که یافته است به ظهور و گفت آورد و هرکس آینه‌ای شود تا دیگری حضور تاریخی خود را در آن آینه اندیشه کند. با توجه به این امر است که باز تأکید می‌شود به هیچ‌وجه به دنبال یک نتیجه‌ی صریح و روشن نبوده‌ایم، زیرا باید اجازه داد همچنان در موضوع، تفکر شود و به چشم‌اندازی نظر شود که إن‌شاءالله در مقابل‌تان گشوده می‌شود. ▫️سلسله جلسات ِ "#جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان " به گفت و گو پیرامونِ نظریه ی #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان با محوریتِ سخنانِ افراد مختلف از یافت خود در هر جلسه می پردازد! صوت هرجلسه بعد از برگزاری آن در کانال بارگذاری خواهد شد. @khanehtolab

📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_اول #جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان 👤 گفت و گو با محوریت ارائه ی آقای امیر نجات بخش @khanehtolab

📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_دوم #جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان 👤 گفت و گو با محوریت ارائه ی آقای احسان متقی @khanehtolab

📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_سوم #جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان 👤 گفت و گو با محوریت ارائه ی آقای حمیدرضا اصفا @khanehtolab

📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_چهارم #جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان 👤 گفت و گو با محوریت ارائه ی آقای مجتبی انصاری @khanehtolab

📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_پنجم #جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان 👤 گفت و گو با محوریت ارائه ی آقای عماد سلیمانی @khanehtolab

📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_ششم #جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان 👤 گفت و گو با محوریت ارائه ی آقای مهرداد محمدی @khanehtolab

📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_هفتم #جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان 👤 گفت و گو با محوریت ارائه ی آقای مجید افقری @khanehtolab

📍خانه طلاب 🎵 #فایل_صوتی #جلسه_هشتم #جهان_ما_و_جهانی_میان_دو_جهان 👤 گفت و گو با محوریت ارائه ی آقای مجتبی کاظمی @khanehtolab