eitaa logo
خانواده چند فرزندی🇮🇷
6.7هزار دنبال‌کننده
6.8هزار عکس
748 ویدیو
88 فایل
#خانواده_چند_فرزندی یک مادر در حال یادگیری مشاور و تسهیل گر متولد ۶۷ و مادر چهار فرزند مزیات چالش ها و راهکارهای چند فرزندی خادم کودکان و نوجوانان در کانون پرورش فکری @asheri110
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم در ایام ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها ♥️ هدیه به مادر خوبیها...دوباره شروع میکنم... انسان آفریده شد ، زن ومرد تا لباس هم باشند مکمل هم باشند...تداوم نسل داشته باشند و مسیر رشد و کمال را باهم طی کنند..‌. مسیری پر از اتفاق . پر از فراز و نشیب... اگر در مسیر باشیم همه چیز رشد است...رنج ها سختی ها انتخاب ها همه و همه رشد هستند. یک زن در زندگی جایگاه های مختلفی را تجربه میکند و نقش ایفا میکند... دختر خانواده بانوی همسرش مادری♥️♥️♥️ و از آنجا که مادری شروع میشود همه چیزش تحت این عنوان میرود... مادر به معنای مادر/مادر عاشق مادر خانه دار/مادر شاغل مادر محصل/مادر ..... تعریف شما از واژه مادر چیست؟؟؟ https://www.instagram.com/p/B8oV1oIpVBj/?igshid=1eb71z1je0dw1
بسم الله الرحمن الرحیم حالا من در جایگاه یک مادر هستم . از همان لحظه که جنین در وجودم قرار میگیرد ...اولین مسئله پذیرش هست... ذهن باید پذیرش کند... تا زمانیکه در پذیرش ذهنی نباشیم نمیتونیم با جلو بریم . معمولا برای فرزند اول این مسئله با برنامه و پذیرش هست البته مواردی رو هم دیدم که اذعان میکنند ناخواسته بوده ... هرچند گفتن اینها بعد از مسئله فایده ای نداره و هیچ کمکی نمیکنه حتی به ضرر اون مادر و فرزندش هست... مادری که با این دید جلو میره و این احساس بد رو هم به فرزندش منتقل میکنه از همون ابتدا حس ارزشمندی و کرامت نفس رو از فرزندش میگیره... پس پذیرش مسئله مهمی هست... مسلما قبل از پذیرش بچه باید در پذیرش پدر بچه باشیم😉 او هم انتخاب ما بوده و ما قراره در مسیر رشد به هم کمک کنیم ... حالا هی بشینیم نقاط ضعف و کاستی ها رو بررسی کنیم هیچ اتفاق جدیدی نمیفته و در درک مقصر یا مظلوم پیش میریم ... اما به ما میگه باوجود شرایط موجود ، بهترین کارها برای بهبود اوضاع چی هست؟؟؟ همون کار رو انجام بدیم... اما چون قراره محوریت بحث ما باشند... حالا من باید بشینم ، با خودم رو راست باشم و ببینم چه قدر در پذیرش مسائل موجود هستم؟؟؟ از همسر تا اولین فرزند تا چهارمی اماااااا پذیرش خودم هم مهمه!خودم رو چقدر پذیرفتم؟؟؟ http://eitaa.com/joinchat/774570008Ca819f327b9
بسم الله الرحمن الرحیم از جایگاه مادری گفتیم.این جایگاه اونقدر مهم هست که نمیشه به سادگی ازش رد شد... یک مادر فقط مسئول نیاز های مادی و فیزیکی فرزندش نیست... همه مادرها چه در نوع انسان چه حیوان طبق غریزه و فطرت به فرزندشون رسیدگی میکنند و سعی در برآورده کردن نیازهاش دارند... اما در نوع انسانی علاوه بر رسیدگی جسمانی مادر مسئول تربیت فرزند نیز هست... تربیت به زبان ساده یعنی ایجاد بستر و محیط برای رشد... حالا این محیط در هر سنی چطور باید باشه بهش میپردازیم ان شاءالله... الان مهم اینه که مادر بدونه رسالت او در رسیدگی های جسمانی و مادی خلاصه نمیشه و مهمتررررر از همه اینها پرورش کودک هست به معنای تربیت همون طور که برای غذا پختن و ...وقت میگذاره، چند برابر اون باید برای تربیت وقت بگذاره... بچه با نون و ماست هم سیر میشه با چلو کباب هم همینطور... اما آیا تربیت همراه با آگاهی و دانایی انسان در مسیر تعالی رو سیر میکنه یا تربیت بدون آگاهی؟؟؟ یه سوال دارم اما قبلش یه نکته...و اون این که تکلیف خودتون رو در امر تربیت مشخص کنید از این شاخه به اون شاخه نپرید...حرف های خوب رو بخونید وبشنوید اما موضعتون رو مشخص کنید... بچه هایی که مادران بی سواد دارند رشدشون بهتر از بچه هایی هست که مادرانشون وسواس علمی تربیتی میگیرند😅 سوالم اینه که چقدر در روز برای مطالعه برای رشد و قرار گرفتن در مسیر صحیح خودمون و خانواده مون وقت میذاریم؟ http://eitaa.com/joinchat/774570008Ca819f327b9
بسم الله الرحمن الرحیم بعد از تعریف مادر و آشنایی با جایگاه مادری و کسب آگاهی در این زمینه نوبت به مرحله اجرا میرسه... حالا ما مادر هستیم و یک سری اطلاعات داریم ، در مرحله عمل و اجرا قرار میگیریم ولی این رو باید بدونیم که تمرین و تدریج مهمترین همراه های ما هستند در این مرحله ؛ نباید از خودمون انتظار داشته باشیم که هرچیزی که می خونیم یا می شنویم رو درجا بتونیم پیاده کنیم.نه ... این انتظار بیجایی هست. اولا که خود تغییر یهویی خوب نیست در رفتار با بچه ها ضمن اینکه به خودمون هم فشار میاد و بعد اینکه به تدریج و با تمرین باید جلو بریم تا آگاهی و دانایی ما به مهارت عملی در رفتار ، تبدیل بشه... اما من ازتون یه درخواست دارم... هرکس قبلا روش فکر کرده که خوبه . هرکس هم هنوز انجام نداده تو این چند روز انجام بده برا من عکس بدون نام بفرسته... چی رو ؟ اینکه هدف ما از فرزند داشتن و تعداد فرزند و افق و آینده ای که ما برای پنج سال بعد، ده سال بعد و بیست سالگی بچه هامون طراحی کردیم چیه؟؟؟ http://eitaa.com/joinchat/774570008Ca819f327b9
همراهان گرامی بنده مباحثم رو از ابتدا با یک نظم و انسجام بیشتری شروع کردم. ودر پیجم در اینستاگرام هم قرار میدم. و بیشتر روزمرگی ها و نکات کوتاه رو اونجا استوری میکنم . البته سعی میکنم مهم ها رو اینجا انتقال بدم😊 التماس دعا دارم از همگی❤️
تمام مطالب نوشته حقیر هست و به هیچ عنوان از جایی کپی نمیشه. ارسال مطالب با ذکر منبع جایز است😊
https://www.instagram.com/p/B8oV1oIpVBj/?igshid=1eb71z1je0dw1 پیج بنده در اینستاگرام👆👆👆
بسم الله الرحمن الرحیم تا اینجا تقریبا مقدمه اول بحث رو عرض کردم. حالا سوال اینجاست؟ رسالت ما بعنوان پدر و مادر از کجا شروع میشه؟؟؟ اول از خودمون... من کی هستم؟ چه معیارهایی دارم و چه کسی رو انتخاب میکنم برای ازدواج؟ هم در مورد آقا هم در مورد خانم ما سفارش داریم در روایات ... که باید در انتخاب فرد مورد نظرشون و همسرشون دقت کنند چون اون فرد در آینده پدر یا مادر فرزندشون میشه... خب قطعا ایده آل به تمام معنا وجود نداره و همه انسان ها در بهترین حالت باهم تفاوت هایی دارند پس دنبال ایده آل نباشیم. گزینه خوب رو انتخاب کنیم و باهم و در کنار هم ایده آل ها رو بسازیم... اول با خودمون دو دو تا چهارتا کنیم ...به نظر من جا داره یکی از موضوعات مورد توجه در بحث آشنایی قبل از ازدواج یا حداقل قبل از فرزندآوری تفاهم در سبک فرزندپروری باشه. دوران بارداری فرصت مناسبی هست برای تعیین سبک و به تفاهم رسیدن... و اتفاقا رسالت ما به صورت عملی از همینجا شروع میشه! من یک مادر باردارم ... آیا از دوران بارداری لذت میبرم یا دائما نگران هستم؟ دوران بارداری بهترین فرصت برای کسب دانایی در زمینه تربیت فرزند هست... قطعا آگاهی و دانایی در رفتار تاثیر گذارهست اونهایی که میگند همسر ما همراه نیست یا مثلا تا الان خراب کردیم رعایت نکردیم ، اشکالی نداره از همین امشب ، این شب عزیز عهد ببندیم برای یک شروع دوباره😊 http://eitaa.com/joinchat/774570008Ca819f327b9
بسم الله الرحمن الرحیم تا اینجا به تعریف معنای مادر فکر کردیم.به جایگاه مادری . به آگاهی و دانایی لازم.به تمرین و تدریج... قرار شد افق دید و هدف خودمون رو تعریف کنیم... من برای پنج سال بعدی فرزندم چی ترسیم کردم؟ برای ده سال بعد؟ پانزده سال بعد؟؟؟ البته ما تا یک جایی مسئول فرزندمون هستیم.اما از اونجایی که شش سال اول روی شخصیت فرزند و تمام عمر او تاثیر داره پس ما در این شش سال تمام عمر او رو رقم میزنیم... این خیلی عمیق و سنگینه ... اگر در هرلحظه به این فکر کنیم که با رفتارمون و با تربیتمون داریم تا آخر عمر او رو رقم میزنیم قطعا خیلی خیلی دقت میکنیم... اما دقت در چی؟؟؟ بچه در این شش سال چی لازم داره؟ چه چیزهایی در این شش سال باید مورد توجه قرار بگیره؟؟؟ من در ۲۰ سالگی چی میخوام از این فرزند؟ الان چه کاری برای رسیدن به اون انجام میدم؟ البته قصد من تحمیل و اجبار و ...نیست صحبت من تاثیر رفتار و تربیت ما در شش سال اول هست؟ آیا ما در تربیت کودکمون در مسیر اون هدف قرار داریم؟؟؟ http://eitaa.com/joinchat/774570008Ca819f327b9