eitaa logo
خانواده چند فرزندی🇮🇷
6.8هزار دنبال‌کننده
6.7هزار عکس
739 ویدیو
88 فایل
#خانواده_چند_فرزندی یک مادر در حال یادگیری مشاور و تسهیل گر متولد ۶۷ و مادر چهار فرزند مزیات چالش ها و راهکارهای چند فرزندی خادم کودکان و نوجوانان در کانون پرورش فکری @asheri110
مشاهده در ایتا
دانلود
نکته آخر امشب👆👆👆
در مورد مطالبی که گذاشتم یکم خودمونی تر صحبت کنیم ؟!
دفتر برداشتم بنویسم دیدم اصلا کل پسرهام را باید بنویسم صبح بخیر عزیزم دست و صورت را بشور ... صبحانه نه نکنید دوست باشید نزنش داداشت را #..... ... ... ‌.. الان اصلا حالم خوب نیست زیاد کنترل دارم زیاد اذیت میکنند زیاد درگیریم وهمه از بی برنامگی بچهاست برنامه هم ک میدید همپا نیستند 😒😞
ارسالی یکی از مادران 👆👆
عجیب نیست ؟!
بعضی از ما تو این سن هنوز لجبازیم هنوز بی برنامه ایم از بچه چه انتظاری داریم واقعا؟!
علمشو داره؟!
قرار شد خط قرمز هامون مشخص کنیم درسته؟!
قرار شد ارزش ها مون لیست کنیم درسته؟!
یک فرآیند دوطرفه است مثل کشیدن دو سر طناب تا وقتی دوطرف بکشند کشیده میشه یک طرف باید رها کنه و اون یک طرف والد بالغ هست نه بچه کوچک... https://eitaa.com/khanevadechandfarzandi
یادتونه تو صوت هاش شروع دوره تربیت فرزند اول از خودمون گفتم؟!
مادری که مشغول خودش و رشد خودش باشه هم خودش راحت تره و بیشتر رشد می‌کنه هم بچه ها کنارش رشد می کنند اما کسی که همه تمرکزش رو گذاشته رو رشد دادن بقیه خودش عقب میمونه https://eitaa.com/khanevadechandfarzandi
بسم الله الرحمن الرحیم گاهی آدم یه جمله هایی میگه که بعداً میشه جمله طلایی اش... یکی از جمله های طلایی که این سالها بهش رسیدم این بود که : مادر باید مثل خورشید بتابه و گرم کنه ،اگه مثل ذره بین ، زوم کنه رو بچه ، بچه میسوزه... البته ما که چندتا بچه داریم فرصت نمی کنیم تک تک ذره بین بگیریم خیلی شنیدیم که خداوند ستارالعیوبه ، تغافل می‌کنه ، کریم الصفح و حسن التجاوزه... ما چطور؟ دائم می‌خوایم زوم کنیم رو اخلاق بد بچه مون یا همسرمون . رو عیب و ایراد بقیه ... تغافل ، گذشت ، چشم پوشی کجای کار ماست؟ ما قراره یاد بگیریم تضاد رو در زندگیمون مدیریت کنیم. بچه ها از ما میگیرند. دو حالت داریم یا همدلی ، یا لجبازی. تو حالت اول همدیگه رو پشتیبانی میکنیم یعنی هر جا تو نیستی ، من هستم. مثلا: تو عصبانی هستی؟خیلی خب من عصبانی نیستم، خوتو خالی کن...یک جا هم من عصبانی بودم تو حمایتم کن. حالت دوم ، لجبازیه...تو نیستی منم نیستم!تو عصبانی ای منم عصبانی ام...اونوقته که قشقرق به پا میشه... حالا این ذره بین رو میاریم رو خودمون میگیریم. به رفتار خودمون دقت میکنیم. امام على عليه السلام : طوبى لِمَن شَغَلَهُ عَيبُهُ عَن عُيوبِ النّاسِ . خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى مردم باز دارد. کجا ها ذره بین دستمونه ؟ چی رو میبینیم ؟ چقدر موقع کارای خوب ، مچ بچه مونو میگیریم؟ https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167
اینو یادتونه؟!
فعلا تا اینجا مطالب رو داشته باشید...
هشتک هایی که زیر مطالب هست رو جستجو و مرور کنید
شماره کارت صحیحه و محدودیتی نداره یا یکم صبر کنید یا با یک اپ دیگه امتحان کنید
به نام خدا محدوده ؟؟؟ مطلب سی ام تعریف ساده محدوده همون چهارچوب هست . اعتقاد ما برای زیر هفت سال آزادی هست . درسته ، اما نه آزادی بی قید و بند... اینکه میگند بچه تا هفت سال امیره ، این یعنی چی ؟ یعنی تا هفت سال هیچی نگیم هیچ کاری نداشته باشیم ؟ نه البته در مورد این مسئله قیل و قال زیاده اما چیزی که من یاد گرفتم اینه که بچه تا هفت سال در چهارچوب های تنگ قرار نگیره . تحت فشار قوانین زیاد نباشه . آزاد باشه اما برای آزادی هاش چهارچوب و محدوده داشته باشه و البته تو اون محدوده دیگه آزاد آزاد باشه... البته این آموزش دادنی نیست . تمرین و تدریج میخواد . از یک سالگی تمرین شروع میشه و این مسلمه که بچه یکساله خیلی متوجه نمیشه یکجا بند نمیشه و اصلا نباید در موردش سخت گیری بشه . تمرین تمرین تمرین تا دوروبر سه سالگی هرچی جلوتر میریم بهتر میشه و از حوالی سه سالگی دیگه تثبیت میشه .اینجاست که دیگه جدی رفتار میکنیم جدی به معنای بدخلقی نیست . مثلا غذا سر سفره فقط . آب بازی رنگ بازی فقط حمام. درمورد اسباب بازی خیلی سخت نگیرید . بچه دوست داره جایی باشه که بقیه اعضا خانواده هم هستند. و طبیعیه. اما مثلا برای غذا خوردن برای کاردستی برای آب بازی جا تعیین میکنیم . ما یه زیرانداز داریم مخصوص کاردستی که پر از رنگ و چسبه.... سفره مخصوص شن بازی داریم. برای غذا هم که مشخصه. این بیشتر محدوده مکانی بود. درمورد محدوده زمانی تو پستهای بعد صحبت میکنیم ان شاءالله. شما چجوری تعیین محدوده میکنید؟ http://eitaa.com/joinchat/774570008Ca819f327b9
جگر گوشه های من . دلم میخواست برای شما محدوده داشته باشم. محدوده ای به وسعت زمین ، بی انتهایی آسمان ، به پهنای دریا ، به بلندای رود . به سخاوت طبیعت . به تنوع جهان... محدوده ای که کمترین محدودیت را برای شما داشته باشد...محدوده ای که در آن محدود نباشید. آزاد باشید . کودکی کنید . بخندید و هیچوقت نگران تمام شدنش نباشید... دلم میخواست تمام زمین فرش زیر پای شما باشد تا قدم های کودکی تان را در آن راه بروید...‌ تمام آسمان مال شما باشد تا نگاهتان سیر بشود از دیدن بی نهایت ها... دلم میخواست به اندازه یک رود بلند کودکی کنید ...رودی که نهایت به دریا وصل شود... دلم میخواست صدای آن خنده های از ته دل ... از همانهایی که به وقت آزادی از عمق وجودتان برمی خیزد همیشه در گوشم باشد... خدای بزرگ تمام اینها را برایتان مهیا کرده... خدای مهربان تمام دنیا را کریمانه در اختیار رشد شما قرار داده .... تا از زمین درس بزرگی بگیرید از آسمان درک بی نهایت بگیرید از رود درس جریان و حرکت و رشد بگیرید و از طبیعت درس های فراوان... حالا ما براساس قرار گرفتن در مسیر اشتباه. شما را از حق طبیعی تان دور کردیم .. شهرنشین شدیم . خانه هامان تنگ تر و کوچکتر شد. خانواده هامان کوچک و کوچک شد...رابطه هامان کمتر و کمتر شد و اینچنین شما را در حصر کردیم. حالا بجای اینکه شما را به دامان مادر اصلیتان ببریم نشسته ایم در خانه تنگ و با دلی تنگ تر مجبوریم برایتان محدوده تعیین کنیم... خدایا کمک کن . کمک کن در مسیر فطرتمان باشیم. پاک و مستقیم . رو به رشد مادری با اشک چشم اینچنین نوشت😭 http://eitaa.com/joinchat/774570008Ca819f327b9
وقتی می پرسید؛ چكار كنم بچه زير دوساله م ياد بگيرد منزل ديگران به وسايل دست نزند؟ انگار پرسيديد چكار كنم فرزند شش ماهم حرف زدن را ياد بگيرد! كودكان حدود يكسالگي به بعد وارد مرحله كشف محيط اطراف ميشود و مغز كودك وارد رشد حسي حركتي ميشود. رفتار والدين در اين دوره به كودكشان لجبازي يا همكاري را خواهد آموخت. در مهماني ها با حضور مهربانانه خود مراقب كودكتان باشيد اما انتظار اينكه در اين سن ياد بگيرد به هيچ چيز دست نزند انتظار زياديست. اين دوران گذراست وكودكي وارد مرحله لجبازي نشده به زودي به اطرافش بي توجه خواهد شد و علاقمند به بازي با همسالانش خواهد شد. اين واقعيت را بعنوان مرحله ايي از رشد سالم فرزندتان بپذيريد. 👇 Join @nooredideh
به نام خدا محدودیت زمانی مطلب سی و یکم عقابی رو تصور کنید که تو آسمون پرواز میکنه ... اوج میگیره ... شتاب میگیره . آزاد و رها برا خودش تو کوه و دشت و دمن زندگی میکنه. حالا آوردنش تو یه قفس کوچک که نه بلندای کوه رو داره نه وسعت آسمون و نه جایی برای اوج گرفتن... تو این قفس بال زدن معمولی هم براش سخته . حالا هی مربی بیاد پای او رو ببنده. قفس رو کوچک کنه . سقفش رو کوتاه کنه و او رو مجبور کنه به مدل جدید عادت کنه... بجای اینکه پیش خودش فکر کنه حالا که من اون همه وسعت و آزادی رو از این پرنده گرفتم حالا دیگه اینجا تو این قفس آزادش بزارم... شده حکایت بچه های ما... محدودیت برای بچه ها باید به حداقل ممکن برسه . محدودیت برای زمانیه که یا داره به خودش آسیب میزنه حالا آسیب جسمی روحی روانی فیزیکی یا به دیگران... هر خونه یسری قرارداد برا خودش داره که برا بچه های اون خونه باید به صورت ساده و واضح بیان بشه . خط قرمزها مشخص بشه . محدودیت ها مشخص بشه و البته مهم اینه که ما خودمون ملزم به رعایت باشیم حتما... تو پستهای قبلی در مورد محدودیت مکانی صحبت کردیم . اما محدودیت زمانی چون جزو مفاهیم انتزاعی هست و برای بچه ها عینی و قابل لمس نیست حتما باید در یه قالبی پیاده بشه. مثلا ما به بچه ای که نه ساعت خوندن بلده نه میدونه نیم ساعت چقدره چجوری میخوایم تفهیم کنیم که مثلا گوشی یکربع . من از حدود یک سالگی با تمرین . با خوندن یک شعر برای تعویض پوشک محدودیت زمانی رو تعریف میکردم. و بچه می دونست تا آخرش باید وایسه .یا مثلا پارک تاب بازی تا ده میشمردم اگه کسی نبود تابیست سی مثلا برا خوابیدنشون بعد قصه یه لالایی مخصوص داشتیم که دوبار پخش میکردم تا به خواب برند. مسلمه که تا بیاد جا بیفته و عادت کنندزمان میبره. خصوصا برای ما که بچه های پشت سرهم داریم و همیشه یکی اون وسط همه چی رو بهم میزنه😅😅 سخته. اما ممکنه اراده . پشتکار . حوصله . خلاقیت برای گوشی هم من اوایل دوتا زنگ هشدار تنظیم میکردم یکی ده دقیقه بعد بازی یکی ام یکربع بعد بازی و میدونستند بعد دومین زنگ باید بدند. البته به من نه😅😅😂😂به نفر بعدی و در آخر گوشی به من میرسه😄 در مورد تلوزیون هم با مشورت خودشون طبق برنامه هایی که دوست دارند ساعتشو تنظیم میکنیم اما قانون اینه که فقط یکبار در روز ببینند و البته گوشی و تلوزیون شبها برای بچه ها ممنوعه مگراینکه فیلم خانوادگی بخوایم ببینیم که مناسب سن اونها هم باشه. ادامه دارد. http://eitaa.com/joinchat/774570008Ca819f327b9
به نام خدا پایان بحث محدوده تااینجا گفتیم که محدودیت برای بچه ها باید به کمترین حد ممکن برسه . چهارچوب مشخص باشه و تو اون چهارچوب بچه ها آزاد آزاد باشند. گفتیم تا جاییکه باعث آسیب به خود بچه و دیگران نشه.(آسیب جدی) بهتره محدود نکنیم. اما اینکه چطور میشه بچه ها محدوده رو رعایت کنند؟ اول که باید حوصله کنید تمرین کنید و به تدریج جلو برید اما مداومت و جدیت داشته باشید. بعد اینکه اگر خودتون فضای بازی آزادانه پر از لذت براشون فراهم کنید موقع محدودیت با شما همکاری میکنند بعد به قول استاد سلطانی به ازای هریدونه نه که میگیم پنج تا آره باید بشنوند. مثلا آب بازی. عزیزم رو مبل و فرش آب بازی نه...میتونی تو حموم یا حیاط یا بالکن یا سینی یا زیرانداز آب بازی کنی. اینجا خلاقیت مادر رو می طلبه. انقدر منتظر لقمه آماده نباشید😅که از من یا جای دیگه ریز ریز بشنوید و اجرا کنید. تمام لذت مادری به خلاقیتهاییه که از خودتون در میکنید😂😂 اما یادمون باشه این محدودیت ، هرجایی که بحث آسیب از هرنوع ، مطرح باشه هست. مثلا زیاد تلوزیون دیدن ، آسیب جسمی و روحی روانی داره. زیاد گوشی بازی کردن همینطور. بازی های گوشی باید مناسب سن بچه ها باشه. فیلمی که می بینه مناسبش باشه. محدودیت از حد میاد. دامنه وسیعی داره و برای جلوگیری از افراط و تفریط کاربرد داره. حد نگه داشتن در همه امور خوبه حتی در نوازش... خیلی مفصله.توصیه میکنم جزوه کودک متعادل استاد سلطانی رو تو این زمینه حتما بخونید.سرچ کنید پیدا میکنید. سایت نوردیده هم داره http://eitaa.com/joinchat/774570008Ca819f327b9
سلام سلام چقدر سوال اومده تو شخصی ام☺️ ببخشید که فرصت پاسخ تک تک ندارم چندتا مطلب بالا رو با دقت بخونید 👆
البته مطالب قدیمی هستند
ما دو نوع تربيت داريم:    ا- تربيت بيروني     2- تربيت دروني بچه هاي ما بايد از درون، خودشان را كنترل كنند و تربيت بايد معطوف به تربيت دروني باشد. سيستم تربيتی روي درون بچه ها بايد كار كند. در تربيت دروني كودك آگاهي و خردمندي بدست مي آورد و در تربيت بيروني ترس و شرطي شدن را به دست مي آورد. مخروط را به ياد آوريد پايين ترين لايه ي ذهن انساني با بالا ترين لايه ي ذهن حيوان برابر است بنابراين در جاهايي باهم وجه اشتراك پيدا مي كنند. ذهن  _الهي _ انساني ---- حيواني   ---- نباتي تربيت بيروني و ايجاد ترس به پايين ترين لايه ي ذهن انسان برمي گردد مثل روش هايي كه براي تربيت حيوانات به كار مي برند چون حيوانات هم ذهن دارند و مي آموزند و شرطي مي شوند و عمل مي كنند. ما خيلي وقت ها بچه هايمان را با تربيت بيروني تربيت مي كنيم در حالي كه اين روش تربيت حيوانات است و روش انساني نيست. شايد يك جاهايي از شرطي شدن براي تربيت بشود استفاده كرد اما از ايجاد ترس مطلقاً استفاده نمي كنيم. انسان ها بايد به خاطر عزت نفس درونيشان، خلاف نكنند. {قسمت15} [مباحث کودک متعادل ] @nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده
بعضی ها هم تازه متوجه شدند که چقدر کنترلگر هستند و بعضی هم از وقتی علم پیدا کردند حساس شدند و باعث به هم ریختگی شون شده این حالت کاملا طبیعیه اصلا خودتون رو سرزنش نکنید قرار نیست خودمون رو اذیت کنیم قراره حالا که داریم شناخت پیدا می کنیم به خودمون فرصت بدیم از روزی یک تغییر ... گفتم که خود من دوسال فقط روی کنترلگری کار کردم کم کم ریز ریز پس قرار نیست یک شبه همه چیز تغییر کنه https://eitaa.com/khanevadechandfarzandi