💙 پرتوقع! #استاد_همسرداری_شوید #برای_همسران 🌸 همسرم خیلی پرتوقعه! از وقتی ازدواج کردیم همش باید در اختیار آقا باشم. نمی‌تونم کاری برای خودم انجام بدم، هر وقت آقا هرچی میگه من باید انجام بدم اصلا شدم کنیز و نوکر اون! این همه براش کار می‌کنم هیچی برای خودم وقت نمی‌ذارم ، تازه دو قورت ونیمش هم باقیه، همیشه بهم گیر میده که: چرا با من حرف نمی‌زنی؟ چرا نمیایی باهم باشیم، هر وقت هرچی گفتم تو یه بهونه آوردی .(1. گیر دادن) 🌸 بعضی وقتا سرزنش می‌کنه و سرکوفت بهم می‌زنه. اصلا تو آدم خوشخوابی هستی، زن باید هر چی شوهرش میگه گوش کنه! (2. سرزش کردن) 🌸 حالا کافیه یکی از کارایی که ازم می‌خواد یه کم پس و پیش بشه، شروع می‌کنه خیال‌بافی کردن و منفی‌بافی! تو هیچ‌وقت دلت با من نبود، از اولشم با من سرد بودی. انگار نه انگار این همه باهاش سوختم وساختم. با نداریش با بد اخلاقیش ساختم، هیچ کدوم از اینا رو نمی‌بینه فقط و فقط کافیه بگه بیا باهم باشیم ومن بگم: نه! اون دیگه شروع می‌کنه (3. برداشت منفی وندیدن خوبی ها) 🌸 دیگه کلافه شدم، حوصله هیچ کاری رو ندارم، فقط برای اینکه هیچی نگه میرم کارش رو انجام میدم. باور کن دیگه کم کم دارم احساسم رو از دست میدم، شدم عین یه تیکه چوب، فقط می‌خوام که هیچی نگه. 🌸 (نتیجه‌ی توقع زیاد: کلافگی، طلاق عاطفی، طلاق فیزیکی، دوری فیزیکی و احساسی) 🌸 بهترین راه‌کار اینه که این زن و شوهر هرکدوم یک مهارت رو یاد بگیرن. زن مهارت «رفتار و گفتار جرأت‌مندانه» و مرد مهارت «همدلی» رو یاد بگیرن و تمرین کنن! 🌸 اسم سبک جواب‌گویی این زن به شوهرش، سبک منفعلانه است. یعنی پا روی خواسته‌ها و حقوق خودش میذاره، از خودش می‌گذره و همیشه احساس حقارت می‌کنه، همیشه تحت فشاره و زندگی تو کامش زهر میشه چون مجبوره همیشه به خاطر اینکه همسرش چیزی نگه یا راضی باشه از خواسته‌های خودش بگذره. 🌸 حالا لازم نیست که از سبک پرخاشگرانه استفاده کنه، لازم نیست که دعوا و داد و بیداد راه بندازه که: دیگه به اینجام رسیده، نمی‌تونم تحمل کنم. بعد بزنه بیرون و بره خونه‌ی باباش یا اصلا قهر کنه و هیچ حرفی و کلامی با هم نداشته باشن. 🌸 بهترین راهش اینه که از مهارت رفتار جرأت‌مندانه استفاده کنه! یعنی علاوه‌بر اینکه داد و بیداد نمی‌کنه و اعصاب شوهرش رو خراب‌تر نمی‌کنه، هم سعی کنه به حق خودش برسه هم در تلاش باشه که نیاز شوهرش رو جواب بده، این طور نباشه که حالا هرچی شوهرش گفت: یه بهونه‌ای بیاره. 🌸 سبک جرأت‌مندی دو تکنیک داره: 1. تکنیک خلع سلاح یعنی شوهرش رو خلع سلاح کنه، مرحله‌ی اول: شمشیرو از رو نکشه و نگه «منو کشتی، ولم کن بابا» بلکه اول شروع کنه باهاش همراهی کردن، طوری ابراز کنه که احساساتش رو درک می‌کنه«می‌دونم اینو میگی، حق باتوئه و نیاز داری و منم زن خونه‌ام باید انجامش بدم، خیلی دلم می‌خواد این کار رو برات انجام بدم» «می‌دونم دوست داری منم بیام باهات مهمونی و خودمم خیلی وقته که دوست دارم برم بیرون» «خودمم اتفاقا یکم حوصلم سر رفته بود دوست داشتم باهم بریم بیرون» مرحله‌ی دوم: بعد کم کم شروع کنه از احساسات خودش بگه« ولی الآن نمی‌تونم چون خیلی سرم درد می‌کنه و دوست دارم یکم آرامش داشته باشم» 2. تکنیک «الآن برای من، بعدا برای تو» اون چیزی که خودش الآن می‌خواد، الآن بهش نیاز داره رو ابراز کنه.«الآن دوست دارم استراحت کنم» بعدش جایگزین براش ارائه بده و بگه «حالا الآن نشد، حتما فلان زمان برات انجامش میدم» خانم وقتی که داره اینطور به شوهرش جواب میده، باید حواسشو جمع کنه سرزش نکنه. «تو هیچ‌وقت منو درک نکردی» «همیشه هرچی می گی من باید گوش کنم مگه من کنیز توام» 🌸 آقا هم باید مهارت همدلی رو تو خودش تقویت کنه ! 1. توجه اول از همه توجه کنه که چرا خانومش میگه: نه. همش به خواسته‌ی خودش فکر نکنه. نگاه کنه اون بی‌دلیل نمیگه نه. 2. شناخت چارچوب ذهنی سعی کنه خودشو جای خانومش بذاره، اگه من جای اون بودم چه احساسی داشتم، چی‌کار می‌کردم؟ اصلا چرا اون میگه؟ دلیلش چیه؟ نوع نگاه خانمش رو بدونه همش از دید نیاز و خواسته خودش به ماجرا نگاه نکنه. 3. پذیرش بپذیرد که باهم تفاوت دارن و اونم نیازایی داره. 4. پاسخ عاطفی مناسب سعی کنه بذاره خانومش احساساتش رو بیان کنه نه اینکه هنوز تموم نشده حرفاشو قطع کنه و داد و بیداد راه بندازه. بعد از اینکه خانومش شروع به صحبت کرد باید بدونه که معمولا خانوما تو این مرحله بیان احساس می‌کنن، پس با مهارت «همراهی» با احساسش همراهی کنه. 🌸 اگر خانوم میگه بابا، شوهر من این چیزا حالیش نیست؟ شما می‌تونی از خودت شروع کنی و رفتار جرأت‌مندانه رو شروع کنی ولی سعی کن علاوه‌بر اینکه می‌خوای به حق خودت برسی، احترام و رعایت حقوق دیگران هم جزء دیگر رفتار جرأت‌مندانه است. 📝 نویسنده: حجت‌‌الاسلام محمد عمرانی

💙 همش فکرم مشغوله! #استاد_همسرداری_شوید #برای_همسران 🌸 اعصاب ندارم! مدام به کرونا فکر می‌کنم چی میشه، همین خودش استرس برام درست می‌کنه! ذهنم درگیر بچه‌ها هست، همش باید حواست باشه که چی کار می‌کنن چی کار نمی‌کنن! آرزوی یه خونه چار دیواری به دلم مونده، چقدر دوست داشتم خودمون خونه داشته باشیم! 🌸 این ماه دوتا قسطامون عقب افتاده خیلی دارم بهش فکر می‌کنم، مدام بهش میگم پرداخت کن ولی فائده نداره! بدهکاری ماه قبل مونده، الآنم که هنوز ماه تموم نشده ولی پولامون داره ته می‌کشه نمی‌دونم چطور تا آخر برسونم! به این پدیده، شلوغی ذهنی میگن! 🌸 شلوغی ذهنی یعنی همش ذهنت درگیره، بعضی وقتا مستأصل میشی از بس فکر می‌کنی بدن درد می‌گیری و حوصلت سر میره ودوست داری بری دراز بکشی، انگار یه وزنه صد کیلویی به سرت بستن. شلوغی ذهنی یعنی توی الآن که هستی زندگی نمی‌کنی همش اینور اونور هستی، یا حسرت گذشته می‌خوری که چرا نشد؟، ای کاش اینطور میشد، همش حسرت نداشته‌هاتو می‌خوری که ای کاش فلان چیزو داشتم، همش نگرانی که چی میشه. شلوغی ذهنی یعنی همین الآن نیستی همین الآن که داری آشپزی می‌کنی، همین الآن که داری کار می‌کنی، چای می‌خوری، کنار خونوادت نشستی نیستی. 🌸 حالا چندتا راه‌کار که برای حل شلوغی ذهنی باید انجام داد تا از شرش خلاص بشین رو بهتون بگم: 1. ترشح هورمون‌های شادی بخش: اگر آدم اهل ورزش باشه و خیلی رو لباش خنده باشه، هورمون‌های شادی بخش مثل اندروفین تو بدنش ترشح میشه و باعث آرامش میشه! اصلا ورزش کردن و خندیدن خودش حس آدمو عوض می‌کنه و به آدم نشاط میده. 2. از طریق آرامش عضلانی آرامش عضلانی شامل تنفس عمیق همراه با انقباض و انبساط کل ماهیچه هاست! راحت بگم رو صندلی بشینی یا جایی دراز بکشی یه کاری کنی که تو بین هوا و زمین معلق بشی! 3. از طریق ذهن آگاهی برای ذهن آگاهی دو قسمت وجود داره؛ 1. پذیرش 2. تکنیک جابجایی تمرکز یعنی خودتو با تمام نقص‌ها و عیب‌هایی که داری بپذیری، مشکلاتی هست و قرار نیست که همه چیز حل شده و تمام بشه، ذهنت رو همراه با تنفس عمیق از نقطه تمرکز افکار منفی به افکار دیگه ببری یعنی بجای اینکه همش به نداشته‌ها، به حسرت‌ها، به قسط و وام و .... فکر کنی سعی کنی ذهنت رو به یه چیزی درگیر کنی. هرچند اینا راه‌کارهای خوبی هستن ولی به نظرم یه راه کار بهتری هم وجود داره واون «آرامش ذهنی» از طریق « اقناع ذهن» است. 🌸 از دو تکنیک می‌تونی استفاده کنی: 1. تکنیک «پذیرش سختی‌های موجود + فناپذیری سختی‌ها + شمردن نعمت ها» 2. تکنیک «جابجای تکیه گاه ذهنی» 🌸 راه کار اول از سه قسمت تشکیل شده پذیرش:‌ باید تفکرم رو در مورد بقیه عوض کنم، درمورد خودم عوض کنم. باید بپذیرم که مشکلات، سختی‌ها، نداری، بالا و پایین چه بخوام و چه نخوام همونطور که برای همه هست برای منم هست. حالا هرکی یه جور! فناپذیری: باید قبول کنم که همه چی تموم شدنیه! همه چی همیشگی نیست! بالاخره یه روزی یه جوری پاداش سختیت، پاداش مشکلت رو یا با تموم شدنش یا با یه چیزای بهتر می‌بینی! شمردن نعمت‌ها: بشینی با خودت همه‌ی اون چیزایی که همین الآن داری رو دونه دونه بشماری، همونایی که اگر نباشن دلت براشون یه ذره میشه، اگر خدایی نکرده بچم مثلا کرونا بگیره و یه مشکلی براش پیش بیاد چی کار کنم زندگیم رو واسش میدم! اگر فلان دوستم، اگر شوهرم با همین نداریش نباشه، همش فکر نکنم چرا توخونه خودم ننشستم، چرا فلان چیزو ندارم، چرا شوهرم امروز بد اخلاقی کرد. نداشته‌ها را نشمر، داشته‌ها رو بشمر! 🌸 راه‌کار دوم اینه که باید تکیه‌گاه ذهنی رو جابجا کنم، عوض کنم. یعنی دل خوشی‌هام رو باید عوض کنم. ببینم تو زندگی به چی دل خودش کردم. اگه به چیزایی دل خوش کردم که از بین رفتنی هستن، موندنی نیستن، تو ذهنم بذارمشون کنار و دل خوشیم بشه چیزی که موندنیه و به من عشق می‌ورزه و تنها چیزی که اینطوریه خداست! پس یاد خدا بودن خیلی دل آدمو مطمئن می‌کنه! 🌸 با این دو تکنیک؛ «پذیرش سختی‌ها + فناپذیری سختی‌ها + شمردن نعمت‌ها و داشته‌ها» و «جابجای دل‌خوشی و تکیه‌گاه ذهنی» ذهن شما به آرامش می‌رسه و از شلوغی نجات پیدا می‌کنه و اونوقته که دیگه احساس نمی‌کنید یه وزنه چند کیلویی به سرتون بستید! 📝 نویسنده: حجت‌الاسلام محمد عمرانی کانال خانواده مهربان https://eitaa.com/joinchat/1536032822C28d95a00c8 سایت خانواده مهربان Khanevadeh-man.ir