🌷بسم الله الرحمن الرحیم🌷 🔳با معارف قرآن کریم بیشتر آشنا شویم🔳 📌سوره توبه (برائت) آيه 63 📌 🟢🍃63- أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّهُ مَن يُحَادِدِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِداً فِيهَا ذَلِكَ الْخِزْىُ الْعظِيمُ‏ ⚪️🍃آیا ندانستند كه هركس با خدا و پیامبرش دشمنى كند، كیفرش آتش دوزخ است و پیوسته در آن خواهد بود؟ این است خوارى و رسوائى بزرگ (كه بهره ى مخالفان است). 🌹نکته ها: ⚫️🍃«یُحادِد اللَّه»، یا به معناى محدود كردن قدرت خداست، گویا خداوند در اِعمال قهر نسبت به آنان محدود است. یا این كه خدا را دست بسته مى پنداشتند. ⚪️🍃فخر رازى، این واژه را از «حَدید» به معناى سرسختى دانسته و گفته است: «محادّة» یا به معنى تجاوز از قانون الهى است یا به معناى آنكه خود را یك طرف و خدا را در سوى دیگر پنداشتن است. 🌹پيام ها: 📌1- مخالفت با رهبرى حق، مخالفت با خداست. «مَن یُحادد اللَّه و رسوله» ⭕️2- حفظ آبرو از طریق سوگند دروغ، نمونه ى دشمنى و سرسختى با خداست. «یحلفون باللّه... یحادد اللّه» 🔥3- ثمره ى سرسختى افراد آگاه در برابر دین خدا، دوزخ ابدى است. «ألم یعلموا... فانّ له نار جهنّم» ♨️4- یاد دوزخ مى تواند مانع سرسختى و لجاجت باشد. «فانّ له نار جهنّم» https://eitaa.com/khoban72

⚫️🍃تفسیر سوره توبه (برائت) آیه 63 (صوتی) حجت الاسلام قرائتی حفظه الله⚫️🍃 https://eitaa.com/khoban72

🔳شرح چهل حديث( اربعين حديث)🔳 🌷🍃امام خمینی رضوان الله علیه: 2️⃣1️⃣ حدیث دوازدهم، تفکر ⬅️ تتميم در بيان تفكر ممنوع و مرغوب در ذات حق‌ 🟢🍃ببايد دانست كه اينكه ما گفتيم تفكر در ذات و اسماء و صفات، ممكن است جاهل گمان كند كه تفكر در ذات ممنوع است به حسب روايات، و نداند كه آن تفكر كه ممنوع است تفكر در اكتناه(به کنه چیزی رسیدن) ذات و كيفيت آن است، چنانچه از روايات شريفه استفاده مى‌شود. و گاهى نيز غير اهل را منع كردند از نظر به بعضى معارف كه مقدمات دقيقه داشته، 🔺چنانچه حكما نيز در هر دو مقام موافق‌اند. ⚫️🍃اما استحاله(محال بودن) اكتناه ذات در كتب آنها مبرهن(آشکار) است [1]، و منع از تفكر آن نزد جميع مُسَلّم. و اما شرايط دخول در اين علوم و منع تعليم غير اهل، در كتب آنها مذكور و وصيت آنها در اوايل كتب يا اواخر آن مسطور است، چنانچه دو امام فن و فيلسوف بزرگ اسلام، شيخ ابو على سينا، و صدر المتألّهين [2]، در آخر اشارات‌ [3]، و اوّل اسفار [4]، 🔺وصيت بليغ در اين باب فرمودند. فراجع. ⚪️🍃و اما نظر در ذات براى اثبات وجود و توحيد و تنزيه و تقديس آن، غايت ارسال‌، انبيا و آمال عرفا بوده، و قرآن كريم و احاديث شريفه مشحون(پُرشده) از علم به ذات و كمالات و اسماء و صفات ذات مقدس است، و ملحدين اسماء را حق تعالى تعيير(سرزنش) فرموده. و هيچ كتابى از كتب حكما و متكلمين بيشتر از كتاب كريم الهى و كتب معتبره اخبار، مثل اصول كافى و توحيد شيخ صدوق، 🔺غور(دقت کردن) در اثبات ذات و اسماء و صفات ننمودند. 🔻🔻🔻

🟢🍃و فرق بين مأثورات(نقل شده) از انبيا و كتب حكما فقط در اصطلاحات و اجمال و تفصيل است، نه چنانچه فرق بين فقه و اخبار راجعه به فقه در اصطلاحات و اجمال و تفصيل است، 🔺نه در معنى. 📌ليكن مصيبت در آن است كه در لباس اهل علم بعضى از جاهلان پيدا شده در قرون اخير كه نديده و نسنجيده و از كتاب و سنّت عارى و برى بوده، مجرد جهل خود را دليل بطلان علم به مبدأ و معاد دانسته، براى رواج بازار خود نظر در معارف را، كه غايت مقصد انبيا و اوليا، سلام اللّه عليهم، است و سر تا پاى كتاب خدا و اخبار اهل بيت، سلام اللّه عليهم، مشحون(پُر) از آن است، حرام شمرده و هر ناسزايى و تهمتى را از اهل آن دريغ ندانسته و قلوب بندگان خدا را از علم به مبدأ و معاد منصرف كرده 🔺و اسباب تفرقه كلمه و شتاب(تندی) جمعيت مسلمين گرديده، ⁉️و از او اگر سؤال شود كه اين همه تكفير و تفسيق براى چيست، متشبّث شود به حديث لا تتفكّروا في ذات اللّه [5]. اين بيچاره جاهل از دو جهت در اشتباه و جهالت است: يكى آنكه گمان كرده حكماء تفكر در ذات مى‌كنند، با آنكه آنها تفكر در ذات را و اكتناه آن را ممتنع مى‌دانند، و اين خود يكى از مسائل مبرهنه آن علم است. و ديگر آنكه معنى حديث را ندانسته، 🔺گمان كرده مطلقا راجع به ذات مقدس نبايد اسمى برده شود. 🥀پاورقی [1] شرح اصول كافى، صدر المتألهين، ج 1، ص 251، «كتاب التوحيد»، «باب النهى عن الكلام في الكيفيّة». و نقد النصوص في شرح نقش الفصوص، جامى، ص 27 و 28. [2] محمد بن إبراهيم شيرازى (979- 1050) ملقب به «صدر الدين» و «صدر المتألهين» معروف به صدرا و ملّا صدرا از بزرگان حكماى اسلامى است. وى بنيانگزار «حكمت متعاليه» است و صاحب آراء بديعى در فلسفه مى‌باشد. مكتب فلسفى صدر المتألهين پس از او بر ديگر مكاتب فلسفى برترى يافت. و بيشتر حكماى اسلامى پس از او از پيروان مكتب او بشمار مى‌روند. مهمترين اثر وى اسفار اربعه است كه در بر دارنده آراء و نظريات فلسفى او بنحو گسترده مى‌باشد. از آثار ديگر اوست: تفسير القرآن الكريم، شرح اصول كافى، مبدأ و معاد، مفاتيح الغيب، شواهد الربوبيّه، اسرار الآيات، حاشيه بر شفا. وى از شاگردان محقق داماد، مير فندرسكى و شيخ بهائى است. ملا محسن فيض و عبد الرزاق لاهيجى (فيّاض) از شاگردان معروف او هستند. [3] اشارات، ج 3، ص 419، «خاتمه و وصية». [4] اسفار، ج 1، مقدمه، ص 10. [5] تفسير القرآن الكريم، ج 4، ص 421 و همچنين اين مفهوم با عبارات مختلف نقل شده است. اصول كافى، ج 1، ص 93، «كتاب التوحيد» باب النهى عن الكلام في الكيفيه، حديث 7. توحيد صدوق، ص 454- 457، باب 67، احاديث 1 و 2 و 9. علم اليقين ج 1، ص 95. المحجة البيضاء، ج 8، ص 193 و 210. https://eitaa.com/khoban72

🖤🍃🖤🍃🖤🍃 🔳در محضر ولایت 🟢🍃روایت امام خامنه ای حفظه الله: 🌷🍃از ماجرای شهادت حضرت علی اکبر(علیه‌السلام) #اللهم_ارزقنا_کربلا_به حق_الحسین_علیه السلام https://eitaa.com/khoban72

🖤🍃🖤🍃🖤🍃 ⁉️باید بدانیم که حسین چه کرد؟ 🌷🍃امام خامنه ای حفظه الله: ⚫️🍃از قراری که شنیده‌ایم و شما هم شاید شنیده‌اید، خیلی‌ها که مسلمان نیستند و قرآن را به کتاب آسمانی بودن و بالطبع حسین بن علی (عليه‌السلام) را هم به امامت و پیشوایی قبول ندارند، 🔺بر حسین بن علی (عليه‌السلام) می‌گریند. ⚪️🍃پس این گریه کردن یک چیزی نیست که بتواند ما را به‌عنوان «پیرو» حسین (علیه‌السلام) مشخص و ممتاز کند. ما اگر خودمان را پیرو حسین (علیه‌السلام) می‌دانیم، باید بدانیم که 🔺حسین (علیه‌السلام) چه کرد؛ 🟢🍃بعد از آن که دانستیم چه کرد، درصدد برآییم که تشیّع خود و پیروی خود را نسبت به آن بزرگوار ثابت کنیم؛ معنای شیعه بودن این است؛ معنای ولایت این است؛ معنای توسل به حسین بن علی (عليه‌السلام) این است 🔺و اثرش همین است. 📚 از کتاب #دو_امام_مجاهد ص ۱۱۱ https://eitaa.com/khoban72

🖤🍃🖤🍃🖤🍃 🔳مقتل حضرت علی اکبر (علیه السلام) بر اساس نقل شیخ مفید ⚪️🍃ولَم يَزَل يَتَقَدَّمُ رَجُلٌ رَجُلٌ مِن أصحابِهِ فَيُقتَلُ، حَتّى لَم يَبقَ مَعَ الحُسَينِ عليه السلام ... 🟢🍃ترجمه: ياران امام حسين عليه السلام يكى يكى پيش مى‌آمدند و مى جنگيدند و كُشته مى‌شدند تا آن كه جز خانواده اش كسى با حسين عليه السلام نماند. آن گاه پسرش على اكبر عليه السلام ـ كه مادرش ليلا، دختر ابى مُرّة بن عُروة بن مسعود ثقفى بود ـ قدم به ميدان نهاد. او از زيباروى ترينِ مردمان و آن هنگام هجده ـ نوزده ساله بود. او به دشمن حمله بُرد و چنين خواند: من على پسر حسين بن على ام به خانه خدا سوگند كه ما به پيامبر صلى الله عليه و آله نزديك تريم. و به خدا سوگند كه 🔺پسر بى نَسَب (ابن زياد) نمى‌تواند بر ما حكم براند. ⚫️🍃با شمشير مى‌زنم و از پدرم حمايت مى كنم؛ شمشير زدنِ جوان هاشمىِ قُرَشى. او اين كار را بارها به انجام رساند و كوفيان از كُشتن او پروا مى‌كردند كه مُرّة بن مُنقِذ عبدى او را ديد و گفت: گناهان عرب بر دوش من باشد اگر بر من بگذرد و چنين كند و من پدرش را به عزايش ننشانم! على اكبر عليه السلام مانند بار اوّل، بر دشمن حمله بُرد كه مُرّة بن مُنقِذ راه را بر او گرفت و نيزه اى به او زد 🔺و بر زمينش انداخت. 🌹 سپاهيان، گِردش را گرفتند و او را با شمشيرهايشان تكّه تكّه كردند. امام حسين عليه السلام به بالاى سر او آمد و ايستاد و فرمود: «خداوند بكُشد كسانى را كه تو را كُشتند اى پسر عزيزم ! چه گستاخ بودند در برابر [ خداى ] رحمان و بر هتك حرمت پيامبر!» . سپس اشك از چشمانش روان شد و فرمود: «دنياى پس از تو ويران باد !». 🔻🔻🔻