⚙ زمانه شکل گیری کمربند استقلال ملت ها عمده جنگ ها منشا تحولات فکری، سیاسی و حتی ادبی و هنری بوده اند و در زمینه و زمانه ما، این نقش را «فلسطین» به عهده داشته است تا جایی که رشد و افول جریانات ملی گرا، اسلامگرا و غربگرا در جهان اسلام و خصوصا منطقه عربی وابسته به سرنوشت درگیری با رژیم صهیونی یا صلح با او بود. این رخدادها اثرات شگرفی بر نخبگان جهان اسلام گذاشتند تا جایی که متفکری چون طاها عبدالرحمن که آن زمان شاعری پرشور بود، پس از شکست تلخ اعراب در سال 1967 به طور جدی وارد عرصه اندیشه ورزی شد و با سوالاتی بنیادین مواجه گردید. امروز هم ما با همان جنس «بیداری» در نخبگان و بدنه امت اسلامی و حتی بخشی از غرب نشینان مواجه هستیم که یک فرصت تاریخی است. در این شرایط، بار دیگر فلسفه شکل گیری رژیم موقت صهیونی در منطقه ما و علت حمایت همه جانبه غرب و آمریکا از او، مورد تامل قرار گرفته است. امروز بار دیگر، بحران حکمرانی های وابسته یا ضعیف منطقه اسلامی، مورد توجه است و حتی درباره میزان خاصیت ساختار سیاسی موجود بر جهان و ساز و کار شورای امنیت و سازمان ملل و اتحادیه هایی چون سازمان همکاری های اسلامی نیز پرسش های فراوانی به وجود آمده است تا جایی که در آخرین نشست مجمع عمومی، به عنوان موضوع نطق بسیاری از روسای جمهور کشورها قرار گرفت. شاید بتوان سوال اصلی زمانه کنونی را به «شیوه زیست عزت مندانه و مستقل » منحصر کرد. عبور از دوره تاریخی امپراطوری های اسلامی و ورود به برهه دخالت علنی استعمار غربی پس از جنگ جهانی اول، دوره ای تلخ بود که سپری شد و با گذشت زمان و خصوصا پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، بذر «امکان بازگشت به قدرت و استقلال» به خوبی آبیاری و امیدها زنده شد. با فروپاشی شوروی و تغییر ساختار قدرت در جهان، تک روی های غرب فزونی گرفت و صراحتا از تولد «خاورمیانه جدید» سخن گفت. ابزار تحقق این هدف نیز به عهده دو مهره بود: یکی سگ وحشی آنها یعنی رژیم صهیونی که اساسا برای همین منظور جعل شده بود و دیگری مهره فریب خورده داعش و تکفیری ها که آنچه دیدیم را در کشورهای منطقه به بار آوردند و عملا، فرصت بیداری اسلامی را با درگیری داخلی جهان اسلام ضایع نمودند. در این برهه حساس، به طور واضح، مهمترین نقطه استقلال حقیقی در جهان اسلام یعنی «ایران پسا انقلاب اسلامی» نقش محوری در به شکست کشاندن این دو پروژه خطرناک ایفا کرد. مقاومت لبنانی و فلسطینی توانستند سلسله حملات رژیم برای سیطره بر منطقه را ناکام بگذارند و گروههای مقاومت نوظهور در عراق و سوریه و یمن بر پدیده داعش غلبه یافتند و عملا جلوی بازطراحی منطقه به نفع غرب را گرفتند. اینگونه بود که همه دانستند قدرتی جدید در منطقه متولد شده است. قدرتی که این روزها اعلام موجودیت رسمی کرده و در دفاع از «غزه مظلوم» با وجود ضعف ها و مشکلات، مردانه به میدان عزت پای گذارده تا جایی که تحسین دشمنان و منتقدان خود را نیز برانگیخته است. این الگو که هویت مستقل و قدرت نسبی او در مقابل چشمان همه می درخشد، باید و می تواند تکثیر شود. تحولات فکری به ایجاد جریانات اجتماعی و نهایتا تغییرات سیاسی منجر می شوند و در دنیای پس از طوفان الاقصی، آینده نه چندان دور امت اسلامی، آبستن این حوادث خواهد بود. همه کشورهایی که تلاش کرده اند از زیر سیطره ابرقدرتها و وابستگی به آنها بیرون بیایند، امروز می توانند به این زنجیره استقلال بپیوندند و جلوی تحمیل اراده او در منطقه را بگیرند. عبور از جنگ سرنوشت ساز کنونی حتما در اولویت اول است ولی به طور همزمان باید به ایده های وحدت بخش و هویت زا میان این عناصر نیز اندیشید. امت گرایی به مثابه استراتژی کلان دوره کنونی است که باید از گفتگو و همایش به ایده های عملیاتی تبدیل بشود. چنانچه دشمن صهیونی با بکارگیری ظرفیت چند عنصر بی هویت وابسته و حتی بدون زمینه تحقق، ایده های مثل «آی مک» را طرح می نماید که کارکرد ایجاد هویت واحد و تزریق امید و جدیت در پروژه های خود را دارد. چه رسد به ما و کشورهای منطقه، که نیازها و اشتراکات واقعی و قابل تحقق بسیاری داریم. این «هم سرنوشتی» آنقدر واقعی و در هم تنیده است که حتی طوفان شن های بیابان های ما نیز بحران مشترک برای ما خلق می کند و زمینه همکاری متقابل را ایجاد می نماید. امروز در مجموعه جهان اسلام زیرساخت تولید همه مایحتاج مورد نیاز زندگی که پایه «استقلال اقتصادی منطقه ای» است، وجود دارد. تبادلات مالی و تجاری ما می تواند با تعریف واحد پولی مشترک یا زیرساخت واحد رخ دهد. منطقه انرژی و حتی سیاست گزاری برای انرژی در جهان، در دستان مسلمانان باشد. پیوند دادن منافع کشورها با هم و پرهیز از دشمنی و درگیری، می تواند خیلی زود، فواید مادی و معنوی این همگرایی را به ما نشان بدهد. ادامه دارد...

اینکه تبادل اقتصادی ما با روی کار آمدن دولت های اسلامگرا در ترکیه و عراق آنها را به پنج شریک اول تجاری ما بدل نموده است، نشانگر پیوند عمیق میان منافع ملی با همگرایی در سیاست خارجی انقلاب است. تبادلات انرژی و صادرات فنی مهندسی به دولت های همگرا در برخی کشورهای حوزه آمریکای لاتین نیز بر این تطابق صحه می گذارد و این یعنی می توان با یک سیاست خارجی مبتنی بر مبانی فکری و جهت گیری استقلال طلبانه نیز به منافع اقتصادی و ملی مورد نیاز کشور دست پیدا کرد و «آرمانگرایی واقع بینانه»، امری معقول و قابل تحقق است. زمانه تعریف «منافع منطقه ای امت اسلامی» بجای منافع ملی و شخصی کشورها فرا رسیده است. بسیاری از دولت های استعمارزده مسلمان اینک به قدرت هایی تبدیل شده و در آستانه جهش و استقلال قرار گرفته اند. نشستی که چند سال قبل در کوالالامپور با محوریت ایران، ترکیه، مالزی، قطر، پاکستان و برخی دیگر کشورها برگزار شد و مباحثی چون دلارزدایی و تبادلات مبتنی بر پایه پولی محلی، همکاری های حوزه سایبر و... برگزار شد نشان داد که چقدر ظرفیت امت اسلامی برای تشکیل یک قدرت جهانی جدید با جهت گیری مشابه بالاست. درک این «هم سرنوشتی» پس از طوفان الاقصی و با نمایش وقیحانه قساوت دشمن در کشتار مسلمانان و بی توجهی به نظر کشورهای منطقه، بیش از گذشته شکل گرفته است. این درک مشترک مغتنم است. فاغتنم الفرص! 📍 @komeilialireza

💬 قضايا وآراء | زمن شدّ وثاق استقلال الشعوب ✍️ الكاتب: علي رضا كميلي ☑️ ينشر موقع KHAMENEI.IR الإعلامي مقالًا للكاتب والناشط في شؤون العالم الإسلامي السيّد علي رضا كميلي يجري فيه استعراض الأوضاع الراهنة في العالم الإسلاميّة وتوفّر الأرضيّة لانتهاج الفكر الأممي كاستراتيجية كُبرى تنقل اتحاد العالم الإسلامي والتخلص من الهيمنة الاستكبارية الغربية من مستوى الحوارات والمؤتمرات إلى أفكار قابلة للتنفيذ على أرض الواقع. 🔗 arabic.khamenei.ir/news/8929 KHAMENEI.IR | X (Official) | X (Site) | Youtube ➕ t.me/Khamenei_arabi

🎯 چند ایده عملیاتی که می‌تواند بر جنگ غزه موثر افتد! برخی فکر می‌کنند مشکل ایده است ولی درست این است که بگوییم ایده بدون داشتن ظرفیت واقعی قابل تحقق نیست و آن هم بدون «تلاش متمرکز مستمر» ایجاد نمی‌شود. با این حال برخی ایده ها که بنظرم می تواند اثرات سیاسی یا میدانی مستقیم تری بر جنگ فعلی غزه و لبنان داشته باشم را ذکر می کنم. میدانم اجرای اینها سخت هست ولی مطالبه آنها هم موثر است و دشمن میفهمد سطح مطالبات بالا رفته و نوعی ترس ایجاد می کند: 🛳 کمپین درخواست از کشورهای شمال آفریقا برای بستن راه دریای مدیترانه به رژیم مثل یمن مانند: لیبی، الجزایر، مصر، تونس و مغرب! 🇵🇸 یک کمپین سراسری برای مطالبه حرکت به سمت مرزهای فلسطین اشغالی در کشورهای اردن، مصر و سوریه در یک روز 🇯🇴 ایجاد راهپیمایی های جدی و با درگیری در اردن و مصر تا حدی که آمریکا احساس ناامنی در این کشورها کند 🇺🇸 کمپین مطالبه قطع رابطه با آمریکا و حمله به سفارت خانه های او در جهان بعنوان شریک اصلی قتل مردم 🇾🇪 حضور چهره های جهانی و علما در مصر و تجمع و تحصن در مرز رفح 😷 اعتصاب غذا مقابل سفارت خانه های آمریکا در نقاط مختلف جهان ❌ کمپین گسترده تحریم شرکت هایی که رابطه مستقیم اقتصادی با رژیم دارند (به زودی سایت BIT شامل این لیست راه می‌افتد) 🧨 درخواست دخالت نظامی کشورهای مسلمان برای افزایش سقف مطالبات می‌شود باز هم نوشت ولی فعلا همین ها که البته نوعا ما از اجرای آنها عاجز هستیم! هدف اصلی باید بالا بردن سطح مطالبات باشد. 📍 @komeilialireza

ماجرای فلسطین بشدت الهام بخش است و همه چیز آن تبدیل به ادبیات می شود. نمیدانم داخل کشور ما نویسندگان و شعرا چقدر از این ظرفیت بهره می برند ولی حتی اسم سنوار تبدیل به ضرب المثل و اصطلاح شده و کفش و لباس مجاهدان نماد می‌شود. فتامل! 📍 @komeilialireza

⁉️ مگر می‌شود بدون پرداخت هزینه در راه فلسطین بود؟! یکی از نشست های همایش فلسطین در استانبول عبارت بود از حلقه ای که در آن پسر بزرگ هنیه یعنی عبدالسلام و تیسیر سلیمان، اسیر سابق رژیم سخن می‌گفتند. عبدالسلام گفت: پدر من بعد از هفت دختر به دنیا آمد لذا پدرش آیه «الحمدلله الذی وهب لی علی الکبر اسماعیل..» را خواند و اسمش را انتخاب کرد. توضیح داد که پدرش بخاطر صدای خوبی که داشته از کودکی مکبر و قاری مسجد بوده و از همان سنین هم پای منبر شیخ احمد یاسین بوده چرا که هر دو مال یک منطقه بودند لذا تربیت خاصی شده است. یک نکته خیلی اساسی و مهم را هم گفت که بنظرم ریشه وضعیت فعلی جهان اسلام است: «کسی که وارد مسأله فلسطین می شود و فکر می‌کند می‌توان بدون دادن هزینه کاری کرد را نباید جدی گرفت چون فلسطین چند دهه است مورد ظلم است و ثابت شده که بدون فداکاری چیزی به ما نخواهند داد» تیسیر هم خاطراتی از ۳۵ سال قبل سنوار گفت وقتی که او در زندان و به ۴۳۰ سال حبس محکوم بوده و از پشت میله ها در ملاقات پرسیده: «آیا همچنان مقاوم هستید؟» می‌گفت: «این سخن او در آن شرایط خیلی تلنگر بزرگی بود. بعد که خودم زندانی شدم به ما وعده داد که آزاد خواهیم شد و کارهای بزرگی خواهیم کرد. من شک داشتم تا اینکه رژیم حاضر شد اسرا را با شالیط مبادله کند. همه بودند به جز اسرای مقدسی -اهل قدس- باز او گفت که شما هم خواهید بود و همان شد...» «ما از رفتن رهبران مان دلسرد نمی‌شویم چون همیشه رهبران ما یا در زندان بودند یا شهید... و این راه ادامه دارد» 📍 @komeilialireza

👳‍♂ چرا علمای جهان اسلام برای غزه هزینه نمی دهند؟ ابوعبیده در آخرین پیام خود بخشی را به علما اختصاص داد و گفت «آیا منتظرید تا مسجدالاقصی را خراب کنند و بعد کاری بکنید؟!» از آن روز میخواستم بنویسم که علما باید چه کنند تا کاری جدی و موثر کرده باشند و آنگاه حتما هزینه هم باید بدهند: 😷 اعتصاب غذا مقابل سفارت آمریکا یا اسراییل تا تعطیلی کامل آنها و قطع رابطه کشورها با این دو! 🇺🇸 حکم تحریم علیه کالاهای آمریکایی بخاطر قتل مستقیم مردم بیگناه غزه و لبنان 🛳 حکم وجوب ضربه به کشتی های رژیم در دریای مدیترانه و نیز تریلی های زمینی از اردن! ✊ فراخوان عمومی برای اعتصاب طولانی و میلیونی در مرزهای اردن و مصر با فلسطین اینها فقط در صورتی اجرا می شوند که علما از شهادت یا دستگیری در راه خدا نهراسند و بهانه آبرو و محدودیت نیاورند! راستی چرا در این یک سال دهها عالم دستگیر یا شهید نشده اند؟! آیا آماده هستند آنچه درباره جهاد بر منابر می گویند را اجرا کنند؟ 📍 @komeilialireza

✅ مهمترین تکلیف امروز همه ما چیست؟ خیلی ها می پرسند تکلیف امروز ما با توجه به شرایط منطقه چیست؟ معتقدم سخنی از رهبری در روز نماز جمعه نصر هست که خلاصه تشریح وضع کنونی است و نتیجه آن اینکه: همه برای «تقویت استقلال عناصر امت و وحدت آنها با هم» تلاش کنند چرا که اگر این «هم سرنوشتی» را درک نکنیم تک تک ما را خواهند زد و نوبت همه خواهد رسید. هر قوه مستقلی را نابود خواهند کرد. خوب است که یکبار دیگر با هم مرور و بیشتر تامل کنیم و با رفتار سابق خودمان بسنجیم که چقدر در این راستا بوده! شاید برخی توبه کردیم, شاید! «هر ملّتی اگر میخواهد مبتلای به محاصره‌ی فلج‌کننده‌ی دشمن نشود، باید از اوّل چشم را باز کند، بیدار باشد؛ وقتی دید دشمن سراغ یک ملّت دیگر رفت، خود را با آن ملّت مظلوم و زیر ستم شریک بداند، به او کمک کند، با او همکاری کند تا دشمن آنجا موفّق نشود. اگر دشمن آنجا موفّق بشود می‌آید سراغ این نقطه‌ی بعدی. ما مسلمانها سالهای متمادی از این حقیقت غفلت کرده‌ایم، نتایجش را هم دیده‌ایم؛ امروز دیگر نباید غفلت کنیم؛ باید حواسمان جمع باشد. ما باید کمربند دفاع را، کمربند استقلال‌طلبی را، [کمربند] عزّت را، از افغانستان تا یمن، از ایران تا غزّه و لبنان، در همه‌ی کشورهای اسلامی و ملّتهای اسلامی محکم ببندیم. این مطلب اوّل که امروز من خواستم عرض کنم.» حالا بگویید شما چه کاره این تکلیف هستید و چقدر برای‌ وحدت امت تلاش کردید و چقدر در مقابل تندروها ایستادید و هزینه دادید؟ 📍 @komeilialireza