🅾 رهبری دشمن محوری دارد نه فرعی! به یاد دارم در میانه جنگ سوریه که داعش تکفیری هم جولان می داد، رهبری معظم تاکید کردند که دشمن اصلی ما آمریکاست نه اینها! امروز هم بار دیگر برای کسانی که امر بر آنان مشتبه می‌شود شفاف شد که دشمن اصلی حتی در داخل سوریه، آمریکا و اسراییل هستند و مابقی نهایتا فریب خورده هایی هستند که ابزار دست این و آن می‌شوند. اصلا وجه تمایز اصلی رهبری معظم انقلاب همین تفکیک بصیرت آمیز است مثل آن روزی که گفتند اگر کسی مخالف رژیم صهیونی باشد ولو در سایر موضوعات با ما اختلاف داشته باشد، از او حمایت می‌کنیم! این سخن مربوط به زمانی است که عده ای در داخل کشور سعی داشتند حماس را متهم به دخالت در سوریه و دشمن جمهوری اسلامی معرفی کنند و بعدها معلوم شد چقدر این استراتژی هوشمندانه بوده است. این ملاک برای دوستی و دشمنی، یعنی تمرکز روی نقطه راهبردی آمریکا در منطقه که بعد از طوفان الاقصی واضح تر گردید برای چه مسأله ای با تمام قوا می‌ایستد! برای سوری ها هم فارغ از این که مربوط به چه گروه و فکری باشند شاخص همین است و تلاش هم باید ایجاد توجه جوانان سوری بر همین قطب نما باشد و بس! 📍 @komeilialireza

💢 راه ایستادن مقابل سه بازی خطرناک دشمن! دیروز رهبر انقلاب به درستی تاکید کردند که کار اصلی دشمن «هراس افکنی، اختلاف افکنی و یأس آفرینی» است. بنظرم هر سه مورد خیلی حساس است ولی ایشان روی هراس افکنی تاکید کردند. مخاطب هر کدام از اینها کیست؟ بنظرم اولی بیشتر مربوط به مدیران، دومی بیشتر مربوط به نخبگان و سیاسیون و سومی‌ بیشتر‌ مربوط به مردم است. از چه طریقی رخ می‌دهد؟ عمدتا با موج سازی های رسانه ای، بی تقوایی های سیاسی، اختلال در وضعیت عمومی کشور توسط بی عرضه ها یا نفوذی ها و... چگونه می‌شود جلوی آن ایستاد؟ با همین کاری که رهبری انقلاب می کند که دقیقا همان کار قرآن است: «ولاتهنوا ولاتحزنوا و انتم الأعلون إن كنتم مومنين» یا اینکه رهبری هم خواندند: «الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ» در هر دو هم شرط نترسیدن، داشتن «ایمان» بیان شده است! نه ابزارهای دیگر... فتامل! حالا مسوولان هستند و ایمان شان! 📍 @komeilialireza

♻️ بحران سوریه از منظر ساختار اجتماعی! کشورهای منطقه ما مثل خود ما ساختار موزاییکی دارند با این تفاوت که ما توانستیم در ذیل یک درک دولت ملتی تا حدی از کثرت های قومی مذهبی به وحدت برسیم ولی سایرین یعنی افغانستان، عراق، لبنان، سوریه و... یا با دولت مقتدر مرکزی ثبات یافتند یا همواره در یک نزاع به سر می برند. پیچیدگی مدیریت این کشورها بسیار است و حال اگر یکی از اقلیت ها توانست سالهای طولانی بر اکثریت حکومت کند -مثل علوی های سوریه- حتی اگر وضع اقتصادی آنجا را نسبتا مطلوب کند چنانچه سوریه قبل از بحران ۲۰۱۱ بود و فرهنگ و ادب و علم را توسعه ببخشد باز هم همان فشار سیاسی مانع رضایت خواهد بود. البته آزادی معمولا یک مطالبه نخبگانی است و اقتصاد برای عموم مهمتر است ولی دینامیک قومیت و طایفه گرایی انرژی مضاعفی با خود دارد که می‌تواند با دخالت و تحریک خارجی، به بحران بدل شود و اساسا همین «فقدان درک ملی» و «وجود رقابت ویرانگر» عامل نفوذ قدرتهای خارجی بوده و هست! از این منظر ترکیه، نفوذ قومی در سوریه عربی ندارد ولی از منظر مذهبی با اکثریت ۷۰ درصدی اهل سنت دست داده و تاکنون خود را منجی آنان به حساب آورده است اما دو بحران اقتصادی و جماعات تندرو پیش روست که تهدید کننده ثبات در سوریه خواهد بود. درباره این پیچیدگی خیلی باید نوشت. مثلا تقسیم ساختار سیاسی مبتنی بر مذهب-قومیت مثل آنچه در عراق و لبنان می بینیم نتوانسته به وفاق ملی منجر شود و رقابت ویرانگر همچنان پابرجاست... فتامل! 📍 @komeilialireza

🤝 به انسجام ملی بیش از همیشه نیاز داریم زمزمه های حمله رژیم به ما بلند شده است. مراکز غیر نظامی یمن را هم که دارند می زنند و البته دست یمن را هم برای زدن مراکز خودشان باز می‌کنند ولی استراتژی رسانه ای دشمن برای ایجاد هراس در مسوولان و جامعه ایرانی دارد جواب میدهد و برخی روایت ها طوری است که تو گویی ایران هم یک عنصر بی دست و پاست! پریروز مقاله ای از ایهود باراک می‌خواندم که درباره سناریوهای حمله به ایران نوشته بود. یک مسأله مهم برای آنها این است که اگر مراکز اقتصادی ایران را هم در کنار مراکز اتمی و نظامی بزنیم تا به شورش داخلی منجر بشود باز هم بعید است اتفاق بزرگی رخ دهد و رژیم سقوط کند چرا که معارضه قدرتمندی در داخل این کشور مثل سوریه وجود ندارد! این یعنی مهمترین عامل بازدارندگی حتی قبل از توان نظامی ما که قطعا باید مزه آن را مجددا بچشند والا خواهند زد، «انسجام داخلی» است. با وجود بی عرضگی‌ها و قطعی برق و افزایش دلار ولی باید در این مرحله، صبوری کرد و به اختلاف و ناامیدی دامن نزد تا از این چند ماه حساس عبور کنیم. چند ماه آینده که با آمدن ترامپ همراه است اگر با ضربه سهمگین به یمن همراه شود برای ما نیز تهدیدزا خواهد بود و البته یادمان نرود که ما هم توان ضربه بسیار بالایی برای رژیم داریم ولی کار دشمن خالی کردن دلهاست! 📍 @komeilialireza

❌ احساس بدبختی جلوتر از خودش! پنجشنبه با جمعی از دوستان کرد فرهیخته اهل مهاباد به کافه ای رفتیم تا گپ بزنیم. خیابان ها و کافه ها و رستوران ها مملو از جمعیت بود. جمعه هم به منطقه بند در ارومیه رفتیم و با برخی دیگر از دوستان نشستیم. توی مسیر برف سنگینی گرفت و همه جا را سپید کرد. همه آن منطقه رستوران های شیک و بزرگ و نوعا دو طبقه ای است که هم زمان دهها نفر در آن جای می‌گیرند که در آن چند ساعت پر و خالی شد! مثل همه مجالس، کلی گلایه از حکومت مطرح شد. من گفتم: جالبه که این وضعیت شلوغی رستوران های لاکچری در همه جای کشور حتی شهرهای کوچکی مثل مهاباد هم هست و باز هم حس خیلی از مردم «بدبختی» است! بخشی از مسأله حتما حاکمیت است خصوصا در استان آذربایجان غربی که نگرش های تند قومیتی رسما در بسیاری از مسوولان اکثریت حاکم بر استان هست!! ولی بخش مهمتر ماجرا ضعف رسانه های ما و قوت رسانه دشمن است!‌ این گونه است که احساس بدبختی از خودش‌ بیشتر است! اینجاست که به این نتیجه می رسیم کارهای رسانه ای هوشمندانه و منصفانه می‌تواند به کاهش احساس درد بیانجامد! 📍 @komeilialireza

💎 آیا مدل مدیریتی کلان حاج قاسم تداوم یافت؟ توان مدیریتی حاجی برای من تجلی یک آدم فوق العاده است چون خیلی ها را دیده ایم که چطور در مدیریت امور ساده هم مانده اند ولی او در آن دو دهه مدیریت خود توانست با بحران های متفاوتی روبرو بشود و از همگی هم با موفقیت نسبی بیرون بیاید. یعنی از جنگ ۲۰۰۰ تا ورود آمریکا به منطقه از ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ تا جنگ های ۳۳ و ۲۲ روزه تا ماجراهای بیداری اسلامی پس از ۲۰۱۱ و بحران داعش در عراق و سوریه و یمن و... و نیز مسأله سخت و سنگین مقاومت لبنان و فلسطین براستی از توان یک نفر خارج بود! وی به خوبی فهمیده بود که تعدد تصمیم گیری و بروکراسی داخل کشور، مانع اصلی تحقق اهداف است لذا یک شبه ساختار عملگرا ایجاد کرده بود و البته جنگی بودن فضا هم به این عملگرایی کمک کرده بود و بیرون خاک ایران بودن زمین بازی هم به امکان عبور از تشتت ها کمک می کرد. به همین دلایل، حاجی نوعا سعی می‌کرد تا جای ممکن کل پرونده را بگیرد تا جلوی تعدد مراکز تصمیم را بگیرد و همین جا خودش نقطه آفت نیز می‌شد چرا که وقتی شخصی توانمند مثل او بر سر کار است کارها جلو می‌روند ولی «تمرکزگرایی» ذاتا در آدم های معمولی به از بین رفتن زمینه بروز فکرها و استعدادها و نفی نقد منجر می‌شود! لذا گرچه وجه انتخاب شعار «وحدت فرماندهی» گاها به مقتضای شرایط جنگی و امنیتی قابل قبول است و گرچه باید راهی برای عبور از تشتت بوروکراتیک جست ولی انحصار نوعا مضر است و در بلندمدت خودش را نشان میدهد خصوصا وقتی با آدم های توانمندی مثل حاجی مواجه نباشیم لذا باید به اصول جمعی مدیریت عاقلانه پایبند ماند و از تمرکزگرایی پرهیز کرد. خصوصا در شرایط پساجنگ، این ضعف خودش را بیشتر بروز می‌دهد. 📍 @komeilialireza

🕌 مقاومت فلسطینی حافظ هویت تاریخی آنجاست مقاومت فلسطینی حتی قبل از اشغال این سرزمین مقدس در ۱۹۴۸ وجود داشت ولی برخی از کسانی که روزگاری مقاوم بودند تا انتها نماندند چرا که هزینه ایستادگی کم نیست! چنانچه ابوعمار، از پیشتازان مقاومت مسلحانه بود و هنگامی که فشارها زیاد شد وارد مذاکرات اسلو گردید و با رژیم صهیونی کنار آمد! اما او هنوز زنده بود که پشیمان شد چرا که خلف وعده آنان را دید و فهمید که برنامه آنان اشغال کل فلسطین است و جز زبان زور پاسخگوی شان نیست! حال بیایید تصور کنیم که چیزی بنام گروههای مقاومت نداشتیم و کسی هم از آنان حمایت نمی‌کرد تا بتوانند در این سالهای طولانی زنده بمانند. آنگاه همان طور که رژیم در این سالها بارها قرارداد اسلو را نقض کرد و بیش از هشتصد هزار شهرک نشین اشغالگر را به مناطق کرانه باختری آورد، همین وضعیت را در غزه نیز شاهد می بودیم و سرعت این شهرک سازی ها افزایش می یافت. اصلا تا کنون چیزی بنام مناطق تحت مدیریت فلسطینی‌ها وجود نداشت چرا که با یهودی اعلام کردن دولت حاکم بر کل فلسطین، مابقی را نیز مجبور به پذیرش هویت اسراییلی می کردند مانند آنچه در اراضی ۴۸ رخ داد و پروژه تهوید نیز چیزی از تاریخ و سنت فلسطینیان باقی نمی گذاشت! از همین رو معتقدم که همه تاریخ فلسطین به مقاومت فلسطینی و رهبران و شهدا و جانبازان و اسرا و خانواده های آنان بدهکار است و ابا ندارم سخن آن رهبران را تکرار کنم که اگر ایران نبود وضعیت مقاومت بسیار متفاوت از حالا بود. و در این میان نقش «دولت مستقل» خیلی محوری است. اگر دولتی در غزه نبود نمی توانست در مقابل سنگین ترین حملات وحشیانه تا کنون مقاومت کند و هنوز هم شاهد پرتاب موشک از این باریکه محدود باشیم که چیزی شبیه معجزه است. تفاوت کرانه و غزه نه در مجاهدان آن که در همین فقدان دولت مستقل فلسطینی بوده است. فتامل! 📍@komeilialireza

🎙 آیا ابومحمدالجولانی به مقاومت می‌پیوندد؟! ◾️بررسی آخرین تحولات روز ۴۵۰ جنگ غزه در برنامه میدان 👥 مهمانان برنامه: علیرضا کمیلی؛ فعال رسانه بین الملل محمد قطرانی؛ پژوهشگر جریان‌شناسی اسلامی 👤میزبانان: سرباز روح‌الله رضوی و وحید خضاب 🗓 ۱۰ دی ۱۴۰۳ 🔻ویدیوی کامل را در آپارات و یوتیوب و ایکس می‌توانید تماشا کنید 🔻🔻🔻 با اسکرین‌شات همراه شوید @screenshotpersian

📺 چرا سخنرانی میرحسین موسوی در تلویزیون انجام نشد؟‌ چون انتخابات را نوعا عامل جدایی ها می بینم بنا نداشتم دیگر به آن فضا برگردم خصوصا در این وضعیت منطقه ولی دیدم این روزها خاطره ای از زبان فردی بنام جناب سنایی فر در حال انتشار است که در آن ادعا شده بنا بوده آقای میرحسین موسوی پس از اتفاقات سال ۸۸ به تلویزیون بیاید و سخن بگوید تا فضا آرام شود ولی سعید جلیلی مانع شده است! اما من روایت اصلی این ماجرا را سال ۸۹ از شخص دکتر قالیباف شنیدم و چون احساس کردم تحریف تاریخ رخ میدهد لذا آنچه شنیدم را مستقیما نقل میکنم: «همان روزهای پس از انتخابات که کروبی و موسوی مدعی تقلب شدند، از‌ دفتر آقا به من و قاسم (سلیمانی) گفتند بیایید. از ما خواستند فورا برویم با آنها صحبت کنیم تا ماجرا ادامه پیدا نکند. ما به سرعت یک موتور برداشتیم و دو نفری به سراغ این دو رفتیم. با جناب کروبی صحبت کردیم بعد هم با جناب موسوی صحبت کردیم که راضی شد بیاید در برنامه زنده صحبت کند تا مخاطبان ایشان آرام بشوند و اغتشاش شکل نگیرد. بعد هم به ضرغامی زنگ زدم و گفتم هیچ کس به ایشان زنگ نزند و حق دخالت در متن صحبت ایشان را هم ندارید. ولی خب اصل خبر درز کرده بود و روزنامه کیهان چیزی نوشت با این مضمون که عده ای در تلاش هستند فتنه گران را آبرومند از این ماجرا خارج کنند! همین متن باعث شد موسوی گفت اگر بناست اینطوری باشد من هم نمیام! و خب آن همه خسارت بر کشور تحمیل شد» نمی دانم وقتی با گذشت پانزده سال اینگونه تاریخ تحریف می‌شود، وای به حال پنجاه سال دیگر... چقدر مهم است که خاطرات شخصیت های مهم کشور ثبت و نشر بشود. و نهایتا به دوستان سیاسی نصیحت میکنم که این لجن پراکنی ها به ضرر همه است. دیدید که عملکرد ضعیف دولت روحانی، به کاهش مشارکت مردم در انتخابات منجر شد چون مردم اینقدر حزبی نیستند. آنان که میخواهند به هر نحوی جلیلی را بزنند و قالیباف را بالا بیاورند خوب است که با مبانی اخلاقی خداحافظی نکنند. دودش به چشم همه خواهد رفت ... 📍 @komeilialireza

✅ جنبش بایکوت همه ساکنان اسرائیل! این روزها دو خبر مهم منتشر شد که نشانگر یک فرصت جدی پس از طوفان الاقصی برای انزوای کامل همه کسانی است که پاسپورت رژیم صهیونیستی را حمل می کنند: یکی شکایت یک گروه مردمی در برزیل از یک توریست اسرائیلی بود که منجر به دستگیری او شد چرا که عضو ارتش کودک کش این رژیم بود و دیگری نشر اطلاعات راننده تانکی بود که در قتل مستقیم سنوار نقش داشته است که باعث وحشت او و خانواده اش شد. این اقدامات، که لایه کاملا حقوقی دارد و می تواند با جمع آوری درست اطلاعات اعضای رژیم که تقریبا همگی به نحوی همکاری با ارتش کودک کش این رژیم دارند نوعی اقدام با قابلیت فراگیری در سراسر جهان است که کنشگران مردمی می توانند میدان دار آن باشند. برخی فکر می کنند که این اقدامات منجر به عدم مهاجرت از اسرائیل خواهد شد ولی اشتباه می کنند چرا که انزوای حداکثری رژیم به نحوی که نتوانند به جز چند کشور به جایی بروند معنایی جز تلاش برای مخفی کردن هویت اسرائیلی و تلاش برای اخذ پاسپورت دوم نخواهد داشت و این مطلوب یعنی تحقق انزوای همه جانبه رژیم نقطه شروعی بر پایان اسرائیل است. نفرت از «رژیم کودک کش»، جهانی شده است و حتی پس از آتش بس تازه می توان این دست اقدامات را توسعه بخشید. بسم الله 📍 @komeilialireza

📵 چرا باید فعالیت ضد رژیم در آمریکای لاتین توسعه یابد؟ مدتی این مثنوی تاخیر شد! بنا داشتم بعد از سفر ونزویلا این متن را منتشر کنم که به تحولات مختلف و مهم منطقه خورد و عقب افتاد ولی آنچه در آنجا دیدم، حضور پررنگ کالاهای آمریکایی که بعضاً حامی رژیم صهیونی هستند، بود. این روزها خبر جمع آوری همه شعبه های شرکت فرانسوی کارفور از عمان منتشر شد و هر روز هم خبری مشابه می‌آید چون مردم دنیا و خصوصا منطقه ما، تحریم رژیم را جدی گرفتند که دم دستی ترین مصداق آن همین کالاهای آمریکایی است. آمریکای لاتین که از زمان سیمون بولیوار، رویکرد ضد استعماری و استقلال‌طلبانه داشته هنوز نتوانسته در رویکرد اقتصادی، استقلال طلبی را تعین ببخشد و حتی در مدل اقتصادی هم به اقتصاد بازار نزدیک شده اند. از همین رو آنچه میتواند بتدریج، فرهنگ ضدیت عملی با همینه اقتصادی آمریکا را تحقق ببخشد، نفرتی است که از رژیم صهیونی در جهان فراگیر شده است. چیزی که منجر به یک نوع آمریکاستیزی نیز خواهد شد ولی در آمریکای لاتین متاسفانه موج های تحریم ضعیف هستند و نیازمند جنبش های مردمی فعال هستیم. + پ ن: چنانچه رهبری تاکید کردند نباید مسایلی چون سوریه باعث ترک تمرکز از فلسطین و غزه شود... پس برگردیم! 📍 @komeilialireza

✊ غزه ثابت کرد ایجاد قدرت، حیاتی و ضروری است رهبری در جمع فعالان فرهنگی در سال ۹۵ صحبتی بسیار مهم کردند که متاسفانه به خوبی منتشر نشد. ایشان در بخشی از آن گفتند: «اخوان المسلمین یک زمانی ۲ میلیون عضو در سراسر جهان داشت. اما قدرت نداشت. اسلام بی قدرت بود. برای همین به اهدافش نمی توانست برسد. گاهی با یک کار اطلاعاتی یک دولت و دستگیری عناصر، همه تشکیلات دچار مشکل می شد. نباید اسلام بی قدرت بسازید. دشمنان و غرب و نهادهای آن طرفی هم، از اسلام بدون قدرت نمی ترسند. حمایت هم می کنند. باید اسلام با قدرت بسازید. اسلامی که متفکرین دارد، قدرت سیاسی ، نظامی و اقتصادی و … دارد. این اسلام در دست شماست. تکلیف زیاد است و می توانید.» تجربه این مدت جنگ #غزه یکبار دیگر نشان داد که فرق دولت و بی دولتی چیست. براستی یک معجزه در غزه رخ داده است و اگر طرح ژنرال ها در شمال غزه آن هم بعد از پانزده ماه از جنگ و با وجود صاف کردن شمال، با شکست مواجه شد بخاطر تمهیداتی بود که در دوران حاکمیت حماس بر غزه پیش بینی شده بود و در عین حال ضعفی که در کرانه باختری می می بینیم بخاطر فقدان دولت مستقل است. اساسا اندیشیدن به دولت و قدرت در جریان اسلام سیاسی، پس از طوفان الاقصی جدی تر شده است چرا که همه، بی حساب کتابی جهان و مسخرگی سازمان ملل را درک کردند و خطر توحش رژیم صهیونی هم ملموس تر شد. باید به روی زمین آمدن این مسیر در همه کشورهای اسلامی کمک کرد و این بدون ایجاد اندیشه و اقدام در عناصر امت اسلامی ممکن نیست. 📍 @komeilialireza